dereytura
[dereitura]
{derreytura}
| subst. |
subst. 'dereito'. Aquí ten a acepción xa definida na entrada dereito apartado d), é dicir, 'conxunto de beneficios producidos por unha propiedade, así como as prestacións, exencións, etc. adscritas a ela'. Dereytura, 9.22 (1385) "Et rrenunçiamos a toda exepcõ (...) et todo jur, posisõ, senorío et propiadade (...) et dereytura que nós ẽna dita herança avemos et aviamos". Dereituras, 10.38 (1390) "et aforamos segundo dito he cõ todas súas perteesças et dereituras que lle perteesçẽ et perteesçer deuẽ de dereito"; 13.23 (1395) "Véndovoslos segundo dito he, cõ todas súas pertẽesças et dereituras segundo que lles perteesçen et perteesçer deuẽ de dentro et de fóra"; 14.10 (1395) "que rreçebýa as herdades et chãtados et casas et vynas et eyras et cortes et áruores et outras quaesquer cousas et dereituras que perteesce et perteeçer deue ao lugar"; 15.22 (1395); 16.17 (1397); 17.17 (1397); 18.15 (1397); 20.35 (1403); 21.35 (1403); 30.17 (1415); 40.16 (1440); 41.21 (1443); 42.33 (1445); 51.28 (1463); 54.21 (1472); 59.23 (1482). Dereyturas, 2.9 (1341) "quanta herdade et chãtado, casas et casares, a montes et a fontes, cõ todas súas dereyturas et eixidos nós (...) concãbeamos et conpra(a)mos"; 5.10 (1345); 7.8 (1376); 19.11 (1398); 45.8 (1448); 52.79 (1469); 53.26, 44 (1469); 58.28 (1480); 63.16 (1487); 64.16, 21 (1490); 65.18 (1494); 66.23 (1497); 67.20 (1499). Derreyturas, 3.10 (1342) "vẽdemos (...) toda aquella nossa cassa de Ssardineyro en que nós moramos, cõno fforno que en ella está et cõ ssúa cámarra et todas ssúas derreyturas que lle perteeçẽ dentro et forra". |
