logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra diaboo como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 4.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (2), CANTIGAS DE ESCARNHO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
diaboo
diabre
diaboo
diabo
diabro
diablo
diabre
'diablo ' , del lat. DĬĂBŎLUS (REW 2622). Formas: diaboo 109.30, 128.57 (A1 diabro ), 312.5, 462.13, 596.14; diabres 109.27-28 (A1 diabros ). La forma diaboo del XIII al XV: CSM 45.56 "os diaboos ar disseron", 82.1 "guardou un monge dos diaboos que o quiseran tentar", etc.; Afonso X (70, 487) "ante o diaboo a que obedeecestes" (10); Airas Perez Vuitoron (1087, 1475) "e ficass' en poder do diaboo" (21); Graal "virom logo os diaboos sobre seu muimento" (I, 104), "ca este golpe nom foi de homem, mas de diaboo" (I, 140); R. S. Bento "lidar cõtra o diaboo" (RBF V, 22); Cr. 1344 "guyamento dos diaboos" (III, 55), "outros dizem que era diaboo" (III, 189); Frades Menores "reçeberas saude da torvaçam do diaboo... logo o diaboo se levamtou... e torvaçom do diaboo" (I, 277), etc.; Soliloquio "veeo a mỹ o diaboo... que he chamado diaboo" (36.13,17,21), etc.; Imitação Cristo "por tal que o diaboo nõ ache lugar pera o enganar" (p. 24.7), etc. Desde el XVI la forma diabo en port., desconocida en gall., que ya está esporádicamente en las CSM 26.2 "por engano do diabo", 45.47 "disseron os diabos", 82.26 "aquel diabo lles respos"; Biblia "mas o diabo o fezera per ela" (p. 26). Véase en Morais diabo. En gall. se usa diabro ya desde el XIV: Cr. Troyana "nos anpararon de aquel diabro espantoso" (I, 291.21); Gal. Estoria "porlo consello do diabro" (7.24); Corónica Iria "et a vista de todos vieron os diabros por el" (52). También en port. ant.: Frades Menores "escarnido do diabro es" (II, 67; en el texto por error diabo, véanse Correcciones ). En gall. también diablo (la forma más pop. es demo ): Gal. Estoria "que e do diablo" (270.11). Se usó diabre del XIII al XV (hoy en Trás-os-Montes, según Morais ): CSM 17.7 "de como fez o diabre fogir", 82.9 "que viu de diabres vĩir mui grand' az", 96.52 "e come diabres ' alma cuidaran / levar"; Fuero Real "receberã pẽa cõnos maos dyabres" (29.70); Vita Chr. "filho do diabre" (15,50,570). En port. pop. se conocen las deformaciones diacho, dialho, dianho; en gall. diaño (véase E. Rodríguez ), diacho, diantre, diancre, diancho. Para el cast. cfr. Corominas DCELC II, 164.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
diabo
diaboo
diabre
s. m.: s. m.: 26.2 por engano do diabo; 45.47, 55.46, 75.131, 85.45 outros diabos, negros mui mais que carvões; 328.8 o diab'antigo || diaboo: 45.56, 58.50, 82.1, 109.1, 119.33 || 99 (M) Como os mouros desampararon a vila e fogiron pera todo-los diaboos. Cf. diabre.
diabre
diabo
diaboo
s. m.: s. m.: diabo: 17.7, 64.47 o diabr'arteiro; 82.9 de diabres... mui grand'az; 96.52, 115.296, 201.15 o diabr'antigo. Cf. diabo, diaboo.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
diaboo
= diabo: {Airas Perez Vuitoron} ficass' en poder / do diaboo, ca pois s' ar porria 77.24.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL