doar [donar] {[doãr]}
| v. |
v. 'traspasar gratuitamente a outro unha cousa ou o dereito que se ten sobre ela', 'dar, regalar, ceder'. Inf.: Doar, 10.30 (1390) "et se uós (...) diserdes que esta he pouqua herdade, que o prior et frey Garçía que vos posam della doar máys, tãta em quãto digã, que aja terreo para dous tonees"; 42.34 (1445) "et que o posades tẽer et vsar et pesuýr et dar et doar et trocar et cõcanbear, vender". IPres. P1 Doo, 20.21 (1403) "dou et doo en doaçõ para senpre a uós, meu sobriño (...) toda herdade et chantado et casas et casares que eu ey". Dõo, 8.32 (1381) "dóuvoslo et dõo en lyure et pura doaçõ para senpre"; 12.20 (1394); 16.25 (1397) "toda esa demayosía dóuvosla et dõo en pura et justa et sãa doaçõ"; 20.43 (1403) "toda esa demayosýa que máis val uos dou et dõo en pura et justa et sãa doaçõ"; 21.21, 43 (1403). Dono, 55.21 (1476) "et douvos et dono ẽna dita doaçón et por ju(j)r de herdade"; 64.14 (1493). P4 Doamos, 17.26 (1397) "esa demayosía dámosbosla et doamos en pura et justa et sãa doaçõ"; 29.38 (1415). |