logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra esmorido como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 4.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), HISTORIA TROIANA (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
esmorida
esmorecido
esmorecer
esmorido
esmorir
esmorecido
esmorecer
esmorecido
esmorir
esmorido
'desmayada, sin sentido' . Lo mismo que esmorecido, debe tener base en MŎRI 'morir' (Corominas DCELC III, 416b, quiere sacar esmorecer de desmolecerse, por contaminación de morir. Esto es muy improbable, pues esmorido y esmorir se alejan totalmente de ella. Debía tener en cuenta que morrer es analógico y surge dentro del idioma y que, por lo tanto, pudo crearse en lat. vulg. una forma con -r-). Una vez: 150.5 "a condessa... quando o soube caeu - en terra et iouue por morta hũa gram peça". Es forma ant. de los ss. XIII-XV: CSM 411.100,106 "quando Joachin esto oyu, log'esmorido / caeu e jouv' en terra fora de seu sentido... que tal peça en terra esmorido jouvera"; Cr. Troyana "seyosselle tanto sange que caeu esmorido" (I, 194.3); Graal "caiu em terra esmorido" (I, 127), "e jouve esmorido ũa grã peça" (I, 129), "que cairom em terra e jouveram grã peça esmoridos" (I, 237) (Magne en el Gloss. Graal lo considera, falsamente, regresivo de esmorecido; precisamente es lo contrario: esmorecer, esmorecido salen de esmorir, esmorido ); Contempl. S. Bernardo "et caya em terra esmoryda" (BF VI, 114); Cr. 1344 "caeo em terra esmorida e assy jouve come morta" (III, 92), "quando algũus messeieiros mouros ueẽ a elle primeiramẽte que lhe falem fican esmoridos" (fol. 264bR). Modernamente esmorecer, esmorecido (Morais ).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{esmorido}
.- ESMORIDO (1540a: XIV): CSM 411 "quando Joachin esto oyu, log' esmorido / caeu... que tal peça en terra esmorido jouvera" (v. 100.106).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
esmorido
adx adj. {adx.}: esmorecido: 411.100 log'esmorido / caeu e jouv'en terra fora de seu sentido; 411.100. Cf. esmorrecer.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
esmorido
Part. ¿Part.? desfallecido, desmayado; faint, swooning: sayo lle tãto sangre que cayeu esmorido, 125.13, 143.9, 371.24.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL