esquivo
| adx |
adj. {adx.}: áspero, desagradável, dificultoso: 65.77 semellou-lle consello muit'esquivo; 105.86 soffreu do fogo gran coita esquiva; 241.66 de mort'esquiva, Sennor, matar-lo viste || 83.16 Fora caer en cativo, / u jazia tan esquivo, / que non cuidou sair vivo || 43.70 fazian muit'esquivo / doo por seu fillo; 175.67 un chorar tan esquivo / fazian todos con ele || 45.21 esta vida fazendo, tan brava e tan esquiva, / un dia meteu ben mentes como sa alma cativa / era chẽa de pecados || 241.35 un pened'... muyt'alt'e muyt'esquivo; 341.72 o logar que esquivo era, tornou-sse-lle chão; 411.80 Entr'aquestas montannas, que é terra esquiva. |