estamena
| plur. |
(=Ñ) 'estameña, tejido áspero de lana' , de STĀMĬNĔA, plur. del adj. STĀMĬNĔUS 'de estambre' (REW 8221). Una vez: 665.19 "uestida d' - ". Desde el XIV: Graal "quando a donzela sentiu a estamenha que o cavaleiro vestia... ca sem estamenha nunca ele era" (I, 158), "filhou logo ũa estamenha muito aspera e deu-a a Lançalot" (I, 285) (aquí usada como cilicio ); a. 1364 "it. honze couedos d'estamenha Rota no meogoo" (Voc. XIV, 241). Véase estamenha en Morais (gall. estameña ). En cast. desde el XIII (S. M. Egipciaca v. 806; PCG 639b17, etc.). Véase Alfau Nomenclatura 100-101. |