logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra fonte como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.18 Rows
- Número de acepcións atopadas: 18.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (3), CRÓNICA XERAL (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), HISTORIA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (ÍNDICE TOPONÍMICO) (1), VOCABULARIO 1275 (ÍNDICE TOPONÍMICO) (1), VOCABULARIO 1275 (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (2), LIBRO DE NOTAS (5).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
fonte
ffonte
subst. subst. 'fonte, manantial de auga que brota da terra'. Fonte, 1.14 (1332) "et que começa per sóbrella fonte que está ante a porta de Rrodrigo"; 1.21 "sóbrello agro, et uay firir aa fonte de Paayo, et desa ffonte uẽ firyr..."; 27.34 (1412) "e dous castineyros, hũu sóbrela fonte et o outro so a fonte"; 28.95 (1412); 31.10 (1417); 39.87, 225, 227 (1439). Ffonte, 1.21, 22 (1332) "et desa ffonte uẽ firyr perlo rrego aa ffonte dante a porta de Rrodrigo".
____ a) como topónimo menor. Fonte da Rraça, 28.37, 121 (1412). Fonte de Ponte, 28.74, 88, 92 (1412). A Fonte Morneyra, 32.126 (1419). Ffonte do Feal, 4.15 (1343).
________ b) a montes et a fontes. No plural aparece sempre coordinado co termo montes. Aquí máis cá acepción común destes vocábulos, fontes sería 'o dereito para utiliza-la auga', e montes 'o dereito para facer leña ou pasta-lo gando'. Fontes, 2.8 (1341) "uẽdemos (...) quanta herdade et chãtado, casas, casares, a montes et a fontes, cõ todas súas dereyturas et eixidos"; 8.22 (1381) "por gãansas como por qualquer cousa que a mỉ (...) pertẽescã ẽna dita vylla de Pascoal et seus trýmjnos et ẽna dita frygisía, a mõtes et a fontes; véndouos como dito he as ditas herdades"; 13.14 (1395) "vendo (...) tódalas herdades et chantados, casas et casares et vjnas, postas et por poer, et eyras et cortiñas et chousuras que eu ey et me perteesçe en toda a villa (...) et en seus térmjnos et en toda a frigrisía de (...) a montes et a fontes"; 15.15 (1395) "vendo (...) tódalas herdades, casas et casares et chantados que eu ey et me perteesçe ẽna villa de Pumar de Rrío (...) et en seus térmjños, a montes et a fontes, que he ẽna frigrisía de Sant' Ãdré de Cures"; 16.10 (1397) "vendo (...) todas quantas herdades et chantados, casas et casares et eixidos et eiras et formaas, a mõtes et a fontes, eu ey"; 17.11 (1397) "eiras et formaes, a mõtes et a fontes, nós auemos et nos perteeçẽ em Pumar de Rrío et en seus temỉos, que he ẽna frigriisía de Santo André de Cures"; 18.17 (1397); 19.12 (1398); 20.10 (1403); 21.10 (1403); 25.10 (1409); 25.17; 29.26 (1415); 42.11 (1445); 43.39 (1447); 47.33 (1450); 48.7 (1455); 61.12 (1487); 63.16 (1487). Ffontes, 6.9 (1373); 7.7 (1376).

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
fonte
'fuente' , del lat. FŎNTEM (REW 3425): fonte 598.38, 601.3, 607.75,4, 784.8, 809.104. De uso normal desde el XIII: a. 1260 "a montes et a ffontes" (Salazar 28.8); a. 1270 "toda quanta herdade eu ey et por auer ey a montes et a fontes" (id. 57.11); Pero Meogo (796, 1191) "esta fonte seguidea ben" (4), (790, 1185) "que o foss' eu ueer / a la font ' u os ceruos van beuer" (4, 8, 12); CSM 57.29,36 "deçeu a hua fonte / con toda sa companna... cabo daquela fonte"; a. 1290 "a monte e a fonte" (Duro p. 162); a. 1291 "vendo esta herdade a monte e a fonte" (id. 163); a. 1296 "a monte e a fonte" (id. 165), etc.; Cr. Troyana "hũa font moy clara" (II, 20.10); Gal. Estoria "mays dera Deus ẽna terra hũa fonte que sobia et rregaua toda a façe della" (5.31), etc. En textos latinos desde el IX: a. 830 "ad fonte calata" (Ferreiro II, Apénd. 7). Véase Morais y E. Rodríguez, para el cast. Corominas DCELC II, 588; IV, 1008.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
font
fonte
f. f. fuente; spring: hũa font moy clara. et quiso beuer dela, II 20.10, I 125.8 (fonte), II 128.21 (fonte).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{fonte}
.- FONTE (1011b: 906): 830 "ad fonte calata" (Ferreiro II, 7.31).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
fonte
s. f s. f.: 48.1, 57.29, 103.14 hũa font'... mui crara e mui fremosa; 115.35, 191.15 hũa fonte / que nacia en un vale; 275.48 fonte peranal; 291.30 Virgen Santa... que font'es de todo ben; 344.27 na font'abeveraron / seus cavalos a beveren.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
fonte
f. f. fuente; fountain, spring: meteu as en hũ caldeyrõ cõ agoa escollida de fontes et de rrios, 32.3, 29.9, 294.7.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo. ["Índice onomástico"].
Fonte Almexj
707.3; D. Rodrigo 161a Ponte Almexiri; PCG 670a26 Fuent Almexir, (E Almexi, F Almaxi); Cr. Castilla ms. 1347 f. 388aR Fuente Almexi; ms. 7403 f. 144bV-145aR Fuente Almaxir; Cr. 1344 f. 270bV Fonte Almexi.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid ["Índice toponímico"].
Fonte Coberto
a. 1253-54, 14.17.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
fonte
ffonte
fomthe
subst., .- subst., 'fuente'. Del latín FŎNTEM; a. 1270 "a montes e a fontes cũ todas suas pertienças" (57.11); a. 1271, 59.11; a. 1274, 65.20; a. 1260 "a montes et a ffontes cum suas dereyturas" (28.8); a. 1268, 54.8, a. 1275, 67.10, 69.8; a. 1260 "fillas de Maria Rodriguiz Da fomthe" (29.17).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
fonte
subst. .- 1.- subst. " fuente, manantial de agua". 228.7 "-Do que tornou da pedra fonte pelagos d' agoas". FONTES, 228.8 "-Do que tornou [...] et a pena en fontes".
____ 2.- fig. " principio, fundamento, origen". 178.1 "Nostro Señor, que he fonte de piadade, que nõ desanpara aqueles que en el hã asperãça...".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
fonte
f. f. 1. "Fonte, lugar onde brota auga procedente dunha corrente subterránea".
____ fonte (11): fonte de Matacãas" 757, "entre o rrego da fonte e a leira da pedra" 758, 926, 2271, 2273, 2282, 2313, 2314, 2323, 2911, 2925; fõte (5): "sobre la fõte pequena de Riãjiño" 2270, 2275, 2311, 2316, 2838.
________ 1.1. Rexístrase na loc. a montes e a fontes, "de arriba abaixo, de principio a fin, sen limitación ningunha".
________ a mõtes e a fontes (16): "a mõtes e a fontes, cõ súas aguas / corrẽtes e vertentes" 800, 805, 844, 854, 962, 1070, 1210, 1277, 1456, 2375, 2643, 2648, 2655, 2659, 2663, 2900.
________ Do lat. fons, -tis. Aparece en textos latinos de procedencia gal. desde o ano 830, e nos romances desde 1260 (Lorenzo Crónica s.v.). Atopamos un exemplo de 1259 en CDOseira (II p. 802) e en Montederramo (Martínez Montederramo s.v.).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL