DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega

Está a procurar a palabra fouçe como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.4 Rows
- Número de acepcións atopadas: 4.
- Distribución por dicionarios: HISTORIA TROIANA (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
fouçe
f. f. guadaña, hoz; scythe, sickle: Et colleu... hũa partida cõ suas rrayzes, arrãcãdoas cõ hũ pico de hũa fouçe, 30.19.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
fouçe	f.	f. guadaña, hoz; scythe, sickle: Et colleu... hũa partida cõ suas rrayzes, arrãcãdoas cõ hũ pico de hũa fouçe, 30.19.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
fouçe
f. f. "Fouce, instrumento de labranza con folla curva e cortante e mango longo".

____ fouçe (1): "tomou en jur e posisiõ hũa poda e hũu fouçino / e hũa fouçe" 2474.

____ ____ Do lat. falx, falcis. Testemúñase fouce no séc. XIII, no cancioneiro de Afonso X o Sabio; en textos administrativos portugueses, ffoiçe en 1364 (DELP s.v.), e pode lerse fouce nun texto literario do XV (Mateus s.v.). Máis documentacións galegas de fouçe en 1416-1422 (Tato Santiago s.v.) e 1463 (Martín Ribas de Sil s.v.). En port. a forma moderna é foice, mentres que en gal. segue sendo fouce (García GVGH s.v.).

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
fouçe	f.	f. "Fouce, instrumento de labranza con folla curva e cortante e mango longo".
____		fouçe (1): "tomou en jur e posisiõ hũa poda e hũu fouçino / e hũa fouçe" 2474.
____	____	Do lat. falx, falcis. Testemúñase fouce no séc. XIII, no cancioneiro de Afonso X o Sabio; en textos administrativos portugueses, ffoiçe en 1364 (DELP s.v.), e pode lerse fouce nun texto literario do XV (Mateus s.v.). Máis documentacións galegas de fouçe en 1416-1422 (Tato Santiago s.v.) e 1463 (Martín Ribas de Sil s.v.). En port. a forma moderna é foice, mentres que en gal. segue sendo fouce (García GVGH s.v.).

Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart