frances
| |
'francés' , formado sobre França o tomado del prov. ant. frances (REW 3485). Dos veces: frances 277.17 "camjno - ", frãçes 134.53 "camino - " (ms. façes ). Otros ejs. del XIV: Miragres "ẽno camiño françes" (104), "et o camiño françes departe hũu do outro" (105), "a primeira entrada he a porta do camino frãçes" (152), "que esta ẽno camyno françes" (153); Cr. 1344 "entom forom contra o camynho frances per onde hyam os romeus" (III, 69), "e leixarõ o camynho frances aa maão dereita" (III, 75), "o camynho de Santiago... e pellas Esturas hya o camynho frances" (III, 245). Aún se oye hoy en Galicia esta designación del camino que seguían los peregrinos hasta Santiago. Acepción 'natural de Francia' : {françes 453.4, frãçes 34.12, 459.26, 460.33, camino frãçes (ms. façes ) 134.53, camjno frances 277.17, françeses 46.93, 295.23, 342.70, 473.9, 474.24, 485.7, 493.27,31, 498.28, 742.9, françesses 20.8, francesses 34.16, 56.29, frãçeses 65.8(c. 43), 488.8, 494.19,25, 741.30, 742,53, frãçesses 63.25: francés, catalán} (Vol. I, 944a). Esta acepción se registra desde el XIII (cfr. Lorenzo Cronologia 186): CSM 38.24 "que a franceses o querian dar", 235.66 "contra el o Rey frances / se moveu", 281.5 "en França a un frances". |