grandeza
| |
'grandeza' , de grande. Dos veces: 815.15 "uençia de feyto et de - todallas outras mesquitas", 816.70 "mays lo que fazia a - de curaçõ" (ms. grandes ). El último ej. podría corregirse para grandez, como está en la PCG "lo que fazie a grandez de coraçon" (735a4); en el ms. 7403 de la Cr. Castilla también está equivocado: "mas lo que fazen grandes de coraçon" (fol. 183bV). Cfr. CSM 20.47 "provezendo / tas santas graãdeces", 258.47 "por aquesta graãdez / tan grande que feit' avia", 288.24 "seu ben e ssa graãdece", 292.8 "que foi comprido de prez, / d' esforç' e de graãdeza", 414.29 "non catou grandeza nen quantidade". En otros textos: Orto Esposo "grandeza" (55.11, 126.30, 275.15); Cr. 1344 "que façamos hũa pedra em fegura do conde e da sua grandeza e semelhãça" (III, 77 'estatura' ); Cr. Troyana "rretraendo o preço... et a grandeza... et quantas outras bondades en el auja" (II, 46.24); Gal. Estoria "asy cõmo aa justiçia et aa lealdade, aa forteleza, aa sabedoria, aa grandeza, aa mesura" (97.1); Soliloquio "segundo a multidõoe da tua grandeza" (22.14), "ẽ virtude e ẽ grandeza" (26.8); Imitação Cristo "da grandeza do corpo nem de tua fremosura" (p. 18.15); F. Lopes Cr. D. Pedro "tachavam-no porem de seer escasso e apertamento de grandeza" (p. 92.27). En cast. desde el XIII. |