F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711]. |
---|
hucha
| f. |
f. "Hucha, arca, tulla, caixa grande de madeira e con tampa para garda-la roupa, o gran, o pan, etc.". |
____ | |
hucha (1): "Tres huchas" 2534. |
____ | ____ |
Do fr. huche (s.XIII), procedente de hūtĭca (s.IX), de orixe primitiva, quizais xermánica (DCECH s.v.). Meier Notas (s.v. hucha) recolle a opinión de Ch. Schmitt no sentido de que hūtĭca deriva do lat. uter. Documéntase en textos portugueses desde o séc. XIII, e está tamén nas CSM. En port. ten hoxe un uso limitado, e xa no XVI Duarte Nunes de Leão a consideraba "antiga" (DELP s.v. ucha). En gal. segue tendo vitalidade (García GVGH s.v. ucha). |