logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra jograr como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.9 Rows
- Número de acepcións atopadas: 9.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (2), VOCABULARIO 1275 (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
jograr
(joculare): jogral, trovador de humilde estirpe 8919, 8934, 8936, 8944.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
jograr
iograr
jogral
'juglar' , semiculto del lat. JŎCŬLĀRIS 'gracioso, ridículo' (REW 4587). Formas: jograres 138.61 "os - outrosy faziã y o seu", 649.12 "dauã muytos panos a - ", 755.36, iograres 176.24, 581.22, 649.13 "os - faziã seus iogos". Se documenta desde el s. XIII: CSM 8.2,12,22,27,33,37,44,48,50, "na viola do jograr que cantava ant' ela... un jograr... que mui ben cantar sabia... de com' o jograr cantava... o jograr... non quis leixar seus cantares... ao jograr da viola... o jograr... ant' o jograr en terra se deitou... deu ao jograr dõa... o jograr que dit' avemos", 172.33 "e desto cantar fezemos que cantassen os jograres", etc.; Afons' Eanes do Coton (1117, 1585) "hũu uosso cantar / nos ueo ora huũ iograr dizer" (2); Johan Garcia de Guilhade (1102, 1491) " Martin iograr" (1); Gil Perez Conde (B 1515) "jograr tres cousas auedes mester / pera cantar de que se paguen en / e doayr' e uoz e aprenderdes ben" (1), etc. (muy usado en los Cancioneros ); a. 1277 " Martin das Donas yograr" (Salazar 72.14); a. 1279 "ego Dominicus iograr" (Portel 109); a. 1297 "eu Pedro Iograr" (Salazar 99.4); Nunes Contr. "veo hũu jograr" (RL XXVII, 45); Cr. Troyana "aly erã os jograres muytos cõ uiolas et cõ çitolas" (II, 243.2); Cr. 1344 "aos grandes fidalgos et aos caualleiros et aos jograres" (fol. 250bR). Aún en el XV: Oficios "nem devemos seguir os ditos dos jograres" (76.14, en lat. histriones ), "e as contenenças dos jograres nom som muyto perteecentes" (77.4). Es la forma que se cita en los diccionarios galls. (cfr. xograr en E. Rodríguez; Nunes de Leão, Origem p. 301, cita jograr 'truão' como palabra ant.). La forma port. mod. es jogral: a. 1258 (copia) "el Rey aia trez jograres em sa casa e non mais e o jogral que veher de cavalo" (PMH Leges 199); a. 1272 " pero jugrall corcoua" (id. 727); Orto Esposo "jogral" (318.16); D. Eduarte Ensinança "bem podera seer que vallera como homem servyçal de mester ou jogral" (8.15); Vita Chr. "boõ jogo é aquel em que o jogral se aqueixa e assanha" (16,53a,605). En Morais se cita la acepción ant. 'músico que tocaba por salario en las fiestas populares' . Cfr. para el cast. Corominas DCELC II, 1073.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
jograr
m. m. juglar; juggler, reciter: aly erã os jograres muytos cõ uiolas et cõ çitolas, II 243.2. Gloss. CA. jograr.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{jograr}
.- JOGRAL (1264ab: 1258 jugrar; 1272 jugrall): CSM 8 "na viola do jograr... un jograr... o jograr" (2, 12, 22, 27...), etc.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
jograr
s. m s. m.: jogral: 8.2, 172.32 desto cantares fezemos que cantassen os jograres; 194.1, 238.1, 259.1.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
jograr
= jogral: {Afons' Eanes do Coton} un vosso cantar / nos veo ora un jograr dizer 43.2, 16; 151.1, 10, 14.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
jograr
m. m. juglar; juggler, minstrel: ali eram os jograres moytos de moytas maneyras; os hũus cõ vyolas, outros cõ loudes, 357.30, 47.14 (joglar).
jograr
m. [m.] juglar; juggler, minstrel: ali eram os jograres moytos de moytas maneyras; os hũus cõ vyolas, outros cõ loudes, 357.30, 47.14 (joglar).

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
jogar
jograr
subst., .- subst., 'juglar'. Debería ser jograr; tal vez es un error del manuscrito. Procede del latín JŎCŬLĀREM; a. 1260 "Martĩ Froaz jogar de Guymir" (30.15).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL