jugada
| |
'yunta' , de jugo, que procede de JŬGUM (REW 4610). Una vez: jugadas 9.8 "de quantas - de boys ouuesem" (A1 judgadas ). Se conoce desde el s. XII como tributo (sobre esta acepción escribe Viterbo en el Elucidário; cfr. también Leite Obs. Elucidário RL XXVII, 250): a. 1102 "et de ibitione que non torna iugada non querant inde nullum seruicium sine precio" (PMH Leges 353); a. 1114 "ille qui non dederit in cellario iugada medio aredel de morada... et si femina habuerit sine albarda et in fosado fuerit cum domino terre defendat iugada" (Doc. Med. Port. III, 420); a. 1114 "et non det plus iugada nisi de Iº boue" (PMH Leges 360); a. 1123 "conpleto anno si cauallum non habuerit det sua iugada" (id. 361); a. 1124 "et dent inde suam iugadam" (id. 363); a. 1114-1128 "qui laborauerit terras alienas de sua iugada ad senior de illas terras" (id. 367), etc. (véase PMH Leges 960a); a. 1210 "de iugadis mando ut illi qui non collegerint panem non dent iugadam... quando homines debuerint dare iugadas in meo cellario" (Desc. Portug. I, 596); a. 1370 "e os reguengos e jugadas e acenhas que nos dictos castello e termo suso dicto auemos" (id. Suplem. 404); a. 1352 "a jugada que o dicto senhor auya do pam" (id. 32); a. 1437 "que pague jugada nem oytauos do sseu pam e vinho" (Desc. Portug. I, 620); a. 1442 "o vinho das jugadas da dita villa" (id. Suplem. 520), etc. Es impuesto de toda la E. M. y aún del XVI (véase Morais y también Lange 219-220). El ej. correspondiente de la Cr. 1344 es "de quãtas jũtas de bois" (II, 405). Cfr. Corónica Iria "en cada jugada de bois huna faneiga de trigo" (p. 56). En gall. mod. xugada y en cast. yugada desde el XIII (Corominas DCELC IV, 781). |