logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra longo como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.28 Rows
- Número de acepcións atopadas: 28.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CONCELLO DE NOIA (3), CRÓNICA XERAL (1), CRÓNICA TROIANA (4), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (4), VOCABULARIO 1275 (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (2), LIBRO DE NOTAS (9).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
longo
adx. (longu): extenso, longinquo; adj. {adx.} 7769, 9827 ({Afonso Mendez de Besteiros} longa sazon). No verso 9298 {Fernan Garcia Esgaravunha} alongad' deve ser longe.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
longo
{lõgo}
adx. adx. 'longo, dimensión de lonxitude'. Longo, "no dito lugar em que aja vijnte cóuodos em longo et des cóuodos em ancho" 10.37 (1390).
____adv. de longo en longo, loc. adv. 'a toda súa longura'. Longo, "todas ssúas derreyturas que lle perteeçẽ dentro et forra, d' ancho en ancho et de longo en longo, et cõ todos sseus pouços et ágoas vertes" 3.11 (1342); "dentro et fóra, d' ancho en ancho et de longo en longo, cõ seus pousos et ágoas uertes" 5.12 (1345); 10.28 (1390); Lõgo, "d' ancho em ancho et de lõgo em lõgo et d' alto em baijxo, cõ todo seu teratorio" 38.21 (1435).
________ de longo, loc. adv. 'ó longo'. Longo, "vay topar de longo ẽnas Leyras de Cubas" 28.70 (1412); "hũa leyra que vay de longo deslo castjñeyro de Garçía Vellasques" 28.74 (1412); "a qual se ha de enfiar de longo de so o dito castjñeyro ao dito rrego" 28.76 (1412); "parte de juso de longo con a Leyra do Çapeyrõ de Garçía Vellasques" 28.79 (1412). Hai 50 ocorrencias véxase o listado s.v. longo.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
longo
longa
'largo, lejano, distante' , del lat. LŎNGUS, LŎNGA (REW 5119). Formas: longo 84.32 " - tẽpo a que" (id. 280.73, 342.4, 347.22, 819.40 "esto era ia - tempo" ), 649.8 "esto seria muy - de contar", lõgo 217.12 "esteuerõ y - tempo depoys" (id. 325.19), longos 56.30 "de pãnos - ata os pees", 99.7 "nõ quisso atẽder prazos - ", 817.84 "por - tempos", lõgos 784.3 "sete dormentes que dormyan de - tempos", longa 576.34 "ysto seria muy - razõ de oyr" (id. 618.35), 626.35 "cõ sua barua - " (id. 661.7, 671.12), 739.46 "seria - cousa de contar", longas 131.13 "per - terras". Normal desde el s. XIII, pero cfr. ya a. 897 "eclesia de sancto martino de ualongo" (PMH Diplom. 8); a. 1021 "et plega de longo usque in arrogio qui discurrit" (id. 154); a. 1112 "et fer in illo monte de longo" (Doc. Med. Port. III, 340); CSM 47.33 "en figura d' ome... longu'e magr' e veloso", 212.11 "de longa sazon", 357.13 "des longo tempo", 371.26 "muitos e de longas terras"; Nuno Fernandez Torneol (979, 1371) "de longas uyas muy longas mentiras" (1); Pedr' Amigo de Sevilha (1197, 1663) "vos que tan longa carreira filhades" (24); a. 1257 "viij uaras en longo" (Salazar 26.8); Pero da Ponte (419, 833) "me tarda tan longa sazon" (10); Juião Bolseiro (782, 1176) "aquestas noytes tan longas" (1), etc.; Cr. Troyana "seria longa estoria de contar" (I, 110.22); Miragres "de ancho et de longo" (p. 103), "et auia en longo doze pees dos seus que erã moy longos" (p. 133); Corónica Iria "por longos tenpos" (p. 34), etc. Otros ejs. en Morais y E. Rodríguez. Existió en cast. desde las Glosas hasta el XVI luengo (cfr. Corominas DCELC III, 144a).

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
longo
adx. adj. {adx.} largo; long: tanta era a nobreza daquela pousada que seeria longa estoria de contar, I 110.22, I 103.18.
longo
adx. adj. {adx.} distante, lejano; distant, far: estes anbos veeron de moy longa terra et poseron sete meses ẽno camjño, I 185.7.
longo
adx. adj. {adx.} largo; long: aujan os cabelos boos et longos que lles dauan porlas espadoas, I 149.5, I 365.2.
longo
adx. adj. {adx.} alto; tall: el era longo et dereyto et delgado, I 220.12, I 151.8, I 149.7.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{longo}
.- LONGO (1356b: 1021): cfr. 897 "eclesia de sancto martino de ualongo" (PMH Diplom. 8).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
longo
adx adj. {adx.}: 47.33 en figura d'ome pareceu-ll'outra vez, / longu'e magr'e veloso; 399.30 hũa agulla longa com'espiga || 212.11 En Toled'á un costume que foi de longa sazon; 267.101 sen longa tardança; 314.39 fazer oraçon longa; 357.13 des longo temp'|| longínquo: 371.26 punnavam y de vĩir / muitos e de longas terras.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
longo
= comprido: {Afonso X} atan longa deve toda [de] seer, [que vaa] per antr' as pernas da 'scaleira 11.9.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
longo
adx. adj. {adx.} alto; tall: era moy mãçebo et longo et moy ben feyto, 143.27, 94.7, 95.9.
longo
adx. adj. {adx.} largo; long: eu prouarey por la mjña arte de dar longa ydade a meu sogro, 28.19, 120.20, 276.21.
longo
adx. adj. {adx.} largo; long: avia os cabelos corredios et moy fremosos et longos, 95.28, 95.22, 195.34.
longo
adx. adj. {adx.} lejos; distant, far: anbos vierõ de moy longa terra, 118.43.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
longo
adx. .- adj. {adx.}, 'largo'. Del latín LŎNGUM; a. 1257 "de viiij uaras en longo" (26.8-9).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
longo
adx. .- 1.- adj. {adx.} " largo". LONGO, 198.1 "Et el indo asi, por lo [sol?] que era grãde et o camino que era longo et cõ o saquo". LONGOS, 133.6 "Et auia en longo doze pees dos seus que erã moy longos". LONGA, 215.4 "Et por ende dize algũus que andarõ tã longa carreira en tã pouquos dias".
____subst. 2.- subst. " largura, longitud". 103.7 "et cobriã toda a terra de ancho et de longo dous dias d' an[da]dura"; 105.4 "en hũu lugar moy chão a cabo da vila que ha en ancho et en longo tres legoas"; 118.4 "Et o gigãte auia doze couedos en longo"; 133.6 " Et auia en longo doze pees dos seus que erã moy longos"; 133.8 "Et avia ẽno rrostro hũu palmo et meo en longo"; 143.1 "-Ay espada moy fremosa [...] et cõueniuele d' ancho et de longo"; 155.2 "A igleia de Santiago ha en longo çinquoenta et tres estados de omẽ"; 161.5 "Et sobre aquel [he hũu] altar moy grãde et moy marauilloso, que ha en alto çinquo palmos, et en longo doze"; 162.3,4; 165.1.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
longo
adx. adx. 1. "Longo, dimensión de longura ou lonxitude".
____ longo (2): "tãto en longo e tãto en ancho como o meu fumeyro" 2003, 2284.
____prep. 1.1. A longo de, loc. prep. "lonxitudinalmente con, seguindo unha cousa ou o extremo dunha cousa en sentido lonxitudinal".
____ a longo de (2): "sete margas de herdade ẽna agra / d' Estalle (...) a longo do marco de Sueyro Gomes" 2256, 2297.
____adv. 5.2. De longo, loc. adv. "ó longo".
____ de longo (7): "vay da hũa parte de longo sóbrela vjna de Johán d' Ourolo" 927, "jas de longo cõ a vjna de Pero d' Erbón" 1145, "como vay de longo topar enas figeyras" 1526, 1558, 1979, 2006, 2555.
____adv. 1.2. De longo a longo, loc. adv. onde establece os límites dun espacio.
____ de longo a longo (4): "co[mo] vay jũto e de longo a longo cõ a / sobredita" 2421, 2421, 2791, 2791.
________ Do lat. lŏngus. Como topónimo documéntase xa desde o séc. IX: valongo no 897 en textos portugueses; logo, en 1012, e, en textos romances, nas CSM e en textos galegos de 1257 (Lorenzo Crónica s.v.).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL