marina mariña
| |
'ribera, litoral' , del lat. MARĪNA. Formas: marina 889.9 "do mar aaca quanto dessa - era foy metudo eno seu senorio" (confusión: PCG 769b29 "quanto desa morisma ley era" ); marinas 54.22 "enas - d' Asturias" (A1 mariñas, PCG 379a13 marismas ). Desde el s. XI en documentos latinos: a. 1045 "in illa marina de leza" (PMH Diplom. 208); a. 1050 "et in illa marina costa sala tercia de alaueiro" (id. 231); a. 1057 "nostram marinam quam ganamus in foze de leza" (id. 248); a. 1070 "et uindo marina mea probia que abeo... illa marina noba iusta corte de G. Doniz... ipsa marina" (id. 302); a. 1110 "un talio in illa marina... ipsa marina" (Doc. Med. Port. III, 305); a. 1113 "in illa marina de Bauzas" (id. 367); a. 1250 "scilicet domos et vineas et almoyal et oliueta... et salinas siue marinas" (Port. meridional, 185), etc. (en estos casos significa 'salina, tierra a la orilla del mar' . Cfr. Lange 190-191). La forma mariña y el sentido del texto en Afonso X (63, 480) "e hirey pela marinha / uendend' azeit' e ffarinha" (23); CSM 385.8 "ygreja... fez y na marinna"; a. 1405 "todollos mareantes... que andam em barcas aacarretar pera as marjnhas e pera ssy area e junco" (Desc. Portug. I, Suplem. 80). Véanse en Morais acepciones de marinha y en E. Rodríguez mariña, mariñas. En el ms. se confunde con la palabra siguiente {cfr. MARISMA}. |