marmor mármore mármol
| |
'mármol' , de MARMOR, MARMŎRIS (REW 5368). Formas: 15.2 "de pedra - " (A1 marmore ), 31.14 "com pias de - ", 257.17 "sepulcro de - ", 211.15 "erã obradas de - ", cfr. 54.25 nota "et arcos de pedra de - " (en A1, falta en A). Es la forma dominante hasta el XV: CSM 136.15 "hũa omage... feita de marmor", 219.2,3,14 "entallada en marmor blanco... en aquel marmor meesmo... de marmor riqu' e fremoso", 231.1,23 "os marmores... que lle trouxessen enteiros / marmores de Romania", 342.2,17 "hũas pedras marmores... e marmores, com' oy, / mandou trager de mui longe"; Cr. 1344 "hũa igreja de pedra marmor" (II, 413), "con pyares de marmor" (II, 429), "que eram bem obradas de pedra marmor" (III, 181), "sepulcro de marmor" (III, 225); Miragres "com̃o se fosen de marmor" (p. 157); Cr. Troyana "o muro... feyto de pedra marmor" (I, 109.13); Orto Esposo 212.12, 240.15, "pedras marmores" (290.8, 329.25); F. Lopes Cr. D. Pedro "em pedra marmor" (p. 177.4); Corónica Iria "de arcos de marmores" (p. 42); a. 1484 "eno marmor da porta da yglesia" (Ferro2 p. 444). En port. mod. mármore (desde el XVI en Morais ), ya en texto gall. del XIV: Miragres "hũu penedo de marmore" (p. 142), "calopnas de marmore" (p. 156). Para el gall. dan Carré, Franco Grande y E. Rodríguez mármore, Valladares mármore y mármole, Cuveiro mármole y cita mármor como ant. Yo sólo conozco mármol, que ya está en la Cr. Troyana "eran de marmol de moytas colores, non que os marmoles ouuessen a color por pintura" (I, 110.14). Formas casts. las cita Corominas DCELC III, 269. |