logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra menino como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 3.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
minino
menino
minina
menỉo
mynino
meniño
menino
menino
meniño
'niño' 'joven' , según parece vocablo de creación expresiva: MĪN (reduplicado MINN- y la terminación dim. -ĪNUS; absurdamente REW 5581 hace proceder el port. mod. del cast., pues ha sucedido todo lo contrario, como ya indican Covarrubias Tesoro y Nunes de Leão Origem4 p. 313; véase Corominas DCELC III, 346-347 s.v. meñique y Nascentes p. 508). El sentido normal es 'niño, muchacho pequeño' . Formas: minino 10.4, minjno 686.14 "pero que el rey era - ", mjnino 78.11 "enmentre este G. N. era - ", mynino 677.27, menino 685.29, menjno 554.30 "seu filho que est - et de poucos dias", menỉo 685.7 "que alçassẽ rey o - don A.", 686.9, mininos 21.44, mjnjnas 902.55 "C - et uirgees" (aquí vale 'joven' y corresponde en otro pasaje a DONZELA ). Ambas variantes desde el XIII: CSM 4.6 "essa do fogo guardou / un menỹo", 5.93 "degoloull' o menỹo" (también 43.36, 53.7, etc.); Pedr' Amigo de Sevilha (V 1204) "un seu menĩo" (10); a. 1298 "ao spital dos menĩjos de Lixbõa" (Portel p. LXXIX); a. 1319 "o que ficasse menỹho" (Desc. Portug. I, 36); Fuero Real "se alguu menio ou outro omẽ de mayor ydade" (p. 162.1168); R. S. Bento "ou menĩos pequenos ou os mays mãcebos" (RBF V, 39); Graal "frol e louvor de todos os menĩos" (I, 40), etc.; Frades Menores "o meniõ em huum berço" (I, 247); grafía meniño: CSM 43.76 "de como aquel meninno de morte ressucitara", 122.25,57 "esta menỹa... chorar oyu / a menynna"; D. Denis (B 1533) "non faz come home de paraie / escontra duas meninhas que traie" (3); Lopo Liaz (957, 1350) "a hũa dona que era muj meninha e muj fermosa" (3), etc. Es forma de bastante uso en los Cancioneros y que se conserva en el gall. meniño, meniña (Viterbo Elucidário cita menhinhos en 1345). La grafía menino ya desde el XIII (es difícil saber si en algunos textos representa menino o meniño ): Estevan da Guarda (922, 1317) "e diz que, pero parece menino, que parar sse quer a tod' aluoroço" (3); CSM 269.1,2 "un menino que era sordo... per rogo de sa madre do menino"; Gal. Estoria "matou os menynos pequenos" (130.23); Fragm. Tristán "el he hũu caualeyro muy menino" (p. 46); Cr. 1344 "ficava ifante menyno muy pequeno" (II, 407), "cativou todollos meninos e molheres" (II, 420), etc. Es la forma que ha triunfado en port. (véanse más ejs. en Morais ). En port. es de mucho mayor uso que en gall., pues aquí la palabra corriente es neno; en port. incluso es tratamiento cariñoso dado a los jóvenes. Ya desde el XIII las variantes con -i- (ej. de 1230 lo cita Machado para minino como antr.): CSM 53.7,15 "dun menỹo pegureiro... aquel fog' ao mininno tan feramente coitou", 115.1 "o minỹo", 285.9 "e de fremoso parecer e aposta minynna"; Pero Garcia d' Ambroa (B 1574) "o beesteyro, com' era mininho" (20); D. Pedro de Portugal (1041, 1431) "disseme hun seu mininho / que bem certo foss' eu disto" (11); Afonso Soarez (1155-6, 1622) "meninho... minino" (2,8); s. XIV: "omẽes e molheres, uelhos e mancebos, minĩhos e minĩhas" (Crest. Arc. p. 80); Frades Menores "asy como minino" (I, 217). Se conoce en gall. miniño como variante de meniño; en port. se usó minino hasta el XVI y hoy en la lengua oral brasileña. Véanse ejs. en Morais.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{menỹo
meninno
menino
menĩo
menynno
minỹo
mininno
minynno}
.- MENINO (1469ab: XIV; menĩjo 1297; menio XIII; minino 1230; meninho 1254? 1261?): CSM 4 "un menỹo" (6) (5.93...), 43 "como aquel meninno" (76); 53 "dun menỹo... ao mininno" (7, 15); 71 "a menĩa... hũa menynna... muitas meninnas" (1, 12, 19); 115 "o minỹo" (1); 122 "a menynna" (57); 269 "un menino... sa madre do menino" (1, 2); 285 "e aposta minynna" (9).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
meninno
menino
menĩo
mininno
minĩo
s. m s. m.: 4.6 un menỹo d'Irrael ; 5.93, 6.1, 21.25, 23.23 Madre do Vell'e Menĩo; 136.4 lançou hũa pedra que déss'ao Menỹo da omage de Santa Maria ; 215.42 Misael o menyno; 406.54 a que Deus minỹo / troux'en seus braços || meninno: 5.93 T || menino: 53.15 T, 138.57 T, 215.42, 269.1, 378.13 || menĩo: 4.6, 5.93, 6.1, 21.25, 23.23 || mininno: 53.15, 323.41, 393.20; minĩo: 53.13 To, 115.1, 149.60, 403.14, 406.54.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL