logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra mudo como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
mudo
(mutu): sem fala 6148.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
mudo
'mudo' , del lat. MŪTUS (REW 5798): 627.5,9,11 "fala Pero - por que estas calado... que llj chamou Pero - et Pero - chamauao el por que era gago... et por esto o chamou Pero - ", 899.35 "don E. o que foy - ". Desde el XIII: CSM 31.6 "as bestias mudas", 57.90 "e ar mudo sen fala" (id. 62.44), 69.1 "era sordo e mudo", etc.; Cr. 1344 "falla P. mudo porque estas callado" (fol. 260aR); Miragres "et doutro fez pedra muda" (p. 150); Virgeu de Consolaçon "será mudo no outro mundo" (p. 81); Orto Esposo 6.14, 12.12; Soliloquio "que abres a boca dos mudos" (17.16), "som mudos sem ty" (69.23). Más ejs. en Morais. En cast. desde el Cid.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{mudo}
.- MUDO (1549b: XIV?): CSM 31 "as bestias mudas" (6); 57 "e ar mudo sen fala" (90) (62.44); 69 "era sordo e mudo" (1) (101.1)...

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
mudo
adx adj. {adx.} / s.: 31.6 as bestias mudas; 57.90 jazia çego / e ar mudo sen fala; 62.44 a gente da vila, qu'esteve muda; 69.1 fez oyr e falar o que era sordo e mudo; 101.1, 117.24 jouve mui gran peça muda; 324.1 Como Santa Maria guareceu en Sevilla ũu mudo; 343.2 guariu hũa manceba demoniada de demonio mudo.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
mudo
adx. .- adj. {adx.} " mudo, silencioso, callado". MUDA, 150.1 "ca hũu tolleu o lume et d' outro fez pedra muda, ca Santiago tolleu o lume dos ollos et San Rromão fez do omẽ pedra".




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL