neto neta
| |
'nieto, nieta' , del lat. vulg. NĔPTA, por NĔPTIS; de esta forma el masc. en lugar de NEPOS, -ŌTIS (REW 5892). Formas: neto 243.44, 385.10, 395.56, 444.29, 445.16, 446.4 (c. 289), 467.19,2, 469.8 615.29, 625.37, 651.25, 674.6,14, 677.26, 678.20, 685.1, 688.3, 690.27, 709.8, 723.3, 729.63, 900.19, netos 67.19 (A1 neptos ), 589.40, 756.10, 758.9, neta 293.17,21 (A1 neta, nepta ), 697.5,9,16 (c. 477), 899.33. Cfr. ya 905 "an filiis an neptis an suprinis" (Sáez Doc. gall., 429); a. 867-912 "filios uel neptos... cum filios uel neptos" (PMH Diplom. 3); a. 897 "et filios et neptos" (id. 8); a. 955 "cum filias meas uel neptas meas" (id. 40); a. 910 "nepto meo" (CDGH p. 392); a. 1262 "dos filios ou dos netos" (Salazar 48.7); a. 1289 "et os netos" (id. 92.18); CSM 221.28 "dos seus fillos e dos netos"; a. 1296 "a nosos netos... e a morte dos netos" (Duro p. 166); a. 1302 "a vossos netos" (id. 168); a. 1304 "a vossos filos e a vossos netos... dos netos" (id. 168), etc.; Cr. 1344 "casouho com hũa neta de Folcarquerdi" (III, 265); Gal. Estoria "et netos et netas" (14.10), etc. Cfr. para el cast. Corominas DCELC III, 512. |