logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra pereyra como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.6 Rows
- Número de acepcións atopadas: 6.
- Distribución por dicionarios: CONCELLO DE NOIA (1), INDICE ANTROPONOMICO RIANXO (1), LIBRO DE NOTAS (ÍNDICE TOPONÍMICO) (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
pereira
[perreyra]
{pereyra}
subst. subst. 'árbore que dá como froito a pera'. Pereira, "Jten a meedade de hũa nogeyra et hũa pereira enteira" 28.96 (1412); "a cortyna et eyra de sóbrela pereira et nugeira" 28.101 (1412); "Jten a meedade da pereira do camjño vella" 28.107 (1412); 32.89 (1419); 32.111 (1419); 32.115 (1419). Pereiras, "hũa nugeira et dúas pereiras" 32.81 (1419). Pereyra, "jten o quarto da nogeyra et da pereyra vistilaan" 27.34 (1412); "jten hũa pereyra et tres castineyros enteyros" 27.38 (1412); 28.71 (1412); 28.92 (1412). Pereyras, "dúas pereyras enteyras et hũu castineyro corto" 27.27 (1412); "trese castineyros et seys pereyras, todas enteyras" 27.31 (1412); 28.88 (1412). Perreyras, "así de castineyros et maçeiras et perreyras como de outras quaesquer áruores" 26.104 (1412).

INDICE ANTROPONOMICO RIANXO
Gonçaluo
Pereyra
: 889.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Índice toponímico].
Pereyra
: 889.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
pereyra
f. f. "Pereira, árbore rosácea que dá as peras".
____ pereyra (2): "leuara hũa / pereyra de Lamas" 2700, 2705.
________ Der. de pera, do lat. pĭra, pl. de pĭrum "pera". Documéntase en textos galegos desde o séc. IX: peraria no ano 830, perarias no 860; a forma romance, pereira, nun texto port. de 1139 (Lorenzo Cronologia s.v.). En Montederramo desde 1275 (Martínez Montederramo s.v. pereira).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL