perponto perpunto preponto porponto perponte perpoém
| part. |
'jubón fuerte, colchado con algodón y pespuntado, para preservar o guardar de las armas blancas el cuerpo' , del cat. perpunt, de PĔRPŬNCTUS, part. de PERPUNGĔRE (REW 6424). Formas: perponto 165.41,48, 753.26, perpõto 638.6 "o escudo et o - et a loriga", 651.5. La misma forma en CSM 198.29 "mas perpontos e escudos acharon muitos colpados"; Afonso Lopez de Baian (1079, 1469) "mays trax perponto roto sen algodon" (11); Cr. Troyana "aly ueeriades... falssar moytas lorigas et moytos perpontos" (I, 321.28); Cr. 1344 "e quantas feridas derõ enna fazenda ao que semelhava o cavalleiro, todallas elle tiinha ẽno perponto... ẽno perponto, na loriga e ẽno cavallo" (III, 118), "falssarom os escudos e os perpontos" (III, 167), "armados de perpontos" (III, 389); a. 1364 "it. huuns perpontos de caualo" (Machado Voc. XIV 241). Es palabra usada por Herculano (ej. en Morais ). La variante perpunto en 1225 "et scutum et lanceam et spatam et perpuntum" (en Elucidário s.v. ferros ); variante preponto en Cr. 1344 "e muytos e bõos prepontos romper" (III, 59), "et hũas brafaneiras et huu preponto" (fol. 265bR), "o algodõ do preponto" (fol. 283aV); variante porponto en Afonso X (B 479) "con sseu porponto, mais non d' algodom... con sseu porponto nunca peor ui... con seu porponto todo de panil" (2, 7, 12). La variante perponte en III Livro de Linhagens "huma tam gram lançada... que lhi pasou o escudo e o perponte e a loriga" (PMH Script. 199). Aún usada por Aquilino Ribeiro; hubo además perpoém, del franc. pourpoint (ejs. en Morais ). En cast. ant. perpunte y perpunto (cfr. Corominas DCELC III, 924; Alvar F. Sepúlveda s.v. perpunt; Giese Waffen p. 107, 108; Portug. Waff. 575). |