pessoa pessõa pessoa persoa persoa persona
| |
'persona' , del lat. PĔRSŌNA (REW 6430). Formas: pessoa 462.5 "a prehegar per sua - a cruzada", 557.19-20 "que caeu aa - X marcos", pessõa 120.15 "forõ ambos cada hũu per sua - ", 654.14 "elle meesmo andou prehegando per sua - toda Africa", 659.12 "segũdo que era a - ", pessoas 592.45 "morrerõ ena batalla xvij mil - ", 649.15, 662.26, 785.23. La forma port. es pessoa (que se halla también en documentos galls. medievales): a. 1267 "in pessõa de don Johan" (Portel p. 43); a. 1288 "nem a nemhũa pessõa Religiosa" (Desc. Portug. I, 21); CSM 15.45 "pois ta pessõa nobr' aqui vẽo"; R. S. Bento "de pessõas" (RBF V, 24); a. 1348 "e a hũa pessõa" (Salazar 112.6); Cr. 1344 "ambos per pessoa" (III, 17); a. 1341 "as pessoas et coengos" (Ferreiro VI, Apénd. 121); Estevan da Guarda (931, 1325) "capelã ygual da ssa pessoa" (24); Miragres "tres pesoas en hũu Deus" (p. 122), "tres pesoas" (p. 123), "a pesoa" (p. 167); a. 1337 "nẽhũa pesõa" (Portel p. 179); a. 1348 "aquella pesoa" (CDGH p. 150); a. 1406 "a hũa pesoa" (Sponer 170.5); a. 1421 "en outra pesoa" (id. 172.18); a. 1432 "que pesoa nehua" (Ferro2 p. 94). Véase Duro ps. 164, 170, 175, 176, 188, 189, 190, 191, etc., etc. En gall. mod. persoa: a. 1284 "et a duas perssoas... a segunda perssoa" (Salazar 91.3,11-12); a. 1285 "da postromeira persoa" (Sponer 164.17); a. 1328 "per nossas persõas" (Doc. brig., 156.24); a. 1328 "nihuna persoa" (Ferreiro VI, Apénd. 89); R. S. Bento "nẽ persõa" (RBF V, 24); Miragres "trres persoas" (p. 122); a. 1329 "duas persoas... hua destas persoas" (Duro p. 177); a. 1332 "senas persooas" (id. 179); a. 1339 "duas perssoas... ou persoas sobreditas" (id. 182); a. 1341 "a tal perssoa... nen a religiosa persoa" (id. 183); a. 1342 "hua persoa" (id. 186), etc. (también 211, 216, 221, 223, de a. 1369, 1381, 1363-1389, 1394); a. 1406 "hũa pesoa... que seia persoa" (Sponer 170.5,7); a. 1421 "a hũa persona qual nomear non nomeando persoa... et persoas... pesoa" (id. 172.6,7,17,18); Frades Menores "a muytas perssõas" (I, 256), "foy elle por sua perssoa" (I, 85), "de tanta persona" (II, 244); Virgeu de Consolaçon "persoa" (I, 56, etc.); Virt. Bemfeitoria "as perssoas" (Leite T. Arc. 88.13); a. 1364 "de persona nen de concello" (id. 110.19); Gal. Estoria "quatro personas" (14.32); a. 1432 "as personas" (Ferro2 p. 13); a. 1432 "hua pesona (!)... as personas" (id. 17), etc. Vemos, pues, persoa o persona en textos galls. y ports. hasta el XV y ambas se emplean en gall. mod. Véase persoa en E. Rodríguez y pessoa en Morais. |