postigoo
| |
' postigo' , del lat. PŎSTĪCUM (REW 6692). Formas: 384.36 "que elle sabia hũu - per hu lle daria Çamora", 386.5,13,20, 584.33. La misma forma en la Cr. 1344 "fezelhe creẽte que avya hi hũu postigoo per onde tomaria Çamora" (III, 384), "e mostrarvos hey o postigoo... o postigoo per que disera que entrariã aquella villa" (III, 385), "ssayu per hũu postigoo que auya enno paaço" (fol. 251aR); Cr. Troyana "entraron dentro por hun postigoo" (I, 115.7); Cr. Cinco Reis "e o rej mouro andou pella vila enrredor e quiserasse acolher em hũ cauallo dentro pello postigo da treiçaõ a alcaçer em que elle moraua e achou o postigo embargado" (p. 213.2-3); Frades Menores "hum pustigo" (I, 62); F. Lopes Cr. D. Pedro "que sse sahisse pello postiigo do currall que estava aberto... abrirom o postiigo do paaço" (p. 178.41, 179.52). Más ejs. en Morais (cfr. Nunes de Leão Origem4 p. 251); en cast. desde el XIII (Berceo S. Domingo 665; ya lo cita en 1144 Corominas DCELC IV, 1068). |