prestar
| |
' aprovechar, ser útil' , del lat. PRAESTĀRE (REW 6725). Formas: prestaua 426.29 "tã de rrigeo os feriã... que lles nõ - arma nẽhũa", 874.17 "poys virõ que llis nõ - "; prestẽ 548.10 "os que... uenderõ bẽ o seu muyto mj plaz que sse - dele", prestemsse 754.9 "se algo gaanarõ - delo". Es corriente esta acepción en la lengua ant.: CSM 13.9 "a ela s' acomendava e aquelo lle prestou", 43.37 "que lle nunca prestar pode fisica nen meezỹa", 117.31 "quando viu que tod' esto ren non lle prestava"; D. Pedro de Portugal (V 1039) "que nunca sse della preste / pera dom nen pera uemda" (28); Cr. 1344 "non lhe quiseron fazer mais cauas pois que uiron que nõ prestauõ" (fol. 313bV); Miragres "leuou a espada, mais nõ lle prestou nada" (p. 120); Fragm. Tristán "que lle nõ prestou loriga" (p. 58); Cr. Troyana "falsoulle o escudo et a loriga que nehũa cousa non lle prestou" (I, 194.2); Aves "e que prestaria ao homen de resurgir se certo nõ fosse que avia de seer nũca ja mortal" (40.1-2); F. Lopes Cr. D. Pedro "e nom prestando nenhũua cousa suas rrazoões" (249.47), id. Cr. D. Fernando "e nom prestou razoões que lhe sobresto fallassem os de seu comsselho" (I, 155). Cfr. Gloss. Sá Mir.: "antão para que prestamos?". Aún en época mod. Véase en Morais ej. de Afránio Peixoto "não presta para nada"; Oliveira Martins "fidalgos, que de si nada prestam", etc. También la locución "que lhe preste" o en gall. "que che preste" ' que te sea útil' ; prestá-la comida ' aprovechar' la he oído repetidas veces en Galicia. La acepción ' entregar en calidad de devolución' desde el s. XII: a. 1103 "cum quantum in se obtinet et homini prestare potest" (Doc. Med. Port. III, 100); a. 1188-1230 "todo auer prestado non aia ferias" (PMH Leges 847); a. 1256 "sobressas vinas prestastis X morabedis" (Sponer 117.12); CSM 212.24 "e un sartal me prestade porla mia filla trager / en ssa voda" (es hoy forma dialectal port. y también se oye frecuentemente en gall. Normal es emprestar ). La acepción de nuestro texto la cita Corominas en cast. (DCELC III, 880b). |
prestar
| |
sustantivación del anterior con la acepción ' aprovechar, ser útil' : 200.30 "ca nõ á caualeyro de - en todo Castela que eu nõ conosca", 444.32 "mays de mil omes de - ", 896.8 "tãto ome de - ". Tiene el sentido ' sobresaliente, distinguido, principal, importante' . Cfr. Cr. 1344 "mais de mil homẽes d'alto sãgue e muy honrrados" (III, 453). También en Cr. Troyana "moytos homes de prestar" (I, 237.35). Existió en cast.: PCG 441b45 "cauallero de prestar"; 773b20 "omne de prestar"; 536b30 "omnes de prestar"; ms. 1347 y ms. 7403fols. 223aV y 43bV "caualleros de prestar"; Arcipreste de Hita 174a "dueña de prestar"; 483b "armas de prestar"; 490b "ome de prestar". |