prouar
| reflex. |
' probar, demostrar, intentar, ensayar, experimentar; batirse, experimentarse' , del lat. PRŎBĀRE (REW 6764). Formas: prouar 27.17 "por - se", 89.15 "gardaronse de fazer mao feyto nẽ lo pode nẽgũu - nẽ retreer", 131.18 "et - se llj poderia auer prol", 150.22, 160.11, 354.30 "asy se começou a - el rrey dom S. en mouros", 729.7 "vijnã a suas cortes todos os altos omes das outras terras por - os bees que delle oyam dizer", 859.18 "nõ se atreuerõ de o - ", 869.14 "por - a G. P. de B. que seria o que y faria", 875.13 "que o ousasse - ", 881.9-10,10 (c. 621), proua 888.44 "segũdo o - a estoria", prouou 743.11 "morrerõ moytos ca os - a terra et a agua", 818.23 "et por tal se - ... por conprida enos seus bõos custumes", prouarõ 725.9 "ca ali sse - en armas", 807.48 " - tres escaleyras", prouaremos 823.32 "et - se podemos passar per elles", prouarias 626.11 "diseste que ti - cõ hũu mouro", prouedes 875.10 "catade que queredes fazer ante que o - ", prouarem 775.4 "por sse - en armas". Desde el XIII: a. 1209 "si los adaliles ou la conpannia lo prouaren" (PMH Leges 889); a. 1242-1252 "et eu iuit M. F. deylo quarto plaso qui prouase" (Salazar 7.14); a. 1261 "et prometendóó a mostrar e a prouar por iur" (id. 41.23); CSM 16.17 "non leixava guerra nen lide nen bon tornei / u se non provasse tan ben", 17.52 "d' oj' a tres dias, u non aja al, / venna provar o maestr' este mal", etc.; Johan Airas (1077, 1467) "e ela quys prouar de ss' ir" (22); Miragres "que el que de grado prouaria se a poderia aver" (p. 61); Cr. Troyana "non o querian ja mays prouar" (I, 170.14); Graal "ũa aventura u muitos homens boõs se provarom" (II, 142). Esta acepción reflex. la cita Morais en el XVI; cfr. también C. Michaëlis Gloss. CA p. 72; Lapa Escarnho s.v.; Magne Demanda Graal III, s.v.; en gall. mod. probar. En cast. desde el Cid (cfr. Corominas DCELC III, 891). |