quinõ quinom quinon
| subst. |
subst. 'porción de terra que se lle adxudica ó beneficiario dunha herencia'. Quinõ, "et façades cada hũu do seu quinõ de suso dito todas uosas uoõtades, uós e uosa uoz" 2.23 (1341); "os tres quartos veẽ a Sancha Eanes et máys o quinõ de aquel quarto que fica o quinõ que conprou Johán Rrodriges a Fernã Fresco" 26.65, 66 (1412); "et tẽ Sancha Eãs en concãbea o seu quinõ do cabeçeyro d' ante o paaço a bjña de fondo" 26.74 (1412); "as tres márgẽes daas a Afonso Peres, a Sancha Eanes por cõcãbea doulla Afonso Peres por hũu quinõ que tijna ẽna eyra ẽno Curral" 26.95 (1412); "convén a saver, toda a mjna parte e quinõ que eu ey e me perteçe das casas, sótõo e sobrado" 56.15 (1477). Quinóm, "dos quaes hũu quinóm delles foy de Fernã Mariño, que me dou, et do outro quinto a meadade del me perteesçe herança de Gomes Villela, meu tịo que foy" 18.11 (1397). Quinón, "toda a parte et quinón de toda aquela casa baixa que he ẽna rrúa da Triparía" 49.11 (1459). |