logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra saya como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.10 Rows
- Número de acepcións atopadas: 10.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), HISTORIA TROIANA (1), VOCABULARIO 1275 (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
saya
f. (f. de sayo, săgu): vestido de mulher 965, 1551 ({Anónimo} en saya, sem manto).

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
saya
subst. .- subst. 'primeira peza que poñían os homes sobre a camisa'. Era máis ou menos longa, pero nunca talar (que chega ó calcañar); podía ser axustada ou solta e tiña mangas estreitas. Saya, "Et mays me auedes de dar hũu pellote de vallãçina a mỉ, a dita María Peres, et a mỉ, o dito Migell Leyto, hũa saya de vallãçina et mays, yndo perllo tenpo, hũu pano voso de uoso corpo" 11.21 (1390).

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
saya
f. f. saya, falda; skirt: leuaua seu manto et sua saya et seus paños muy bẽ talados et muyto apostos, II 260.10.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
saya
' saya' , de un lat. vulg. *SĂGĬA, derivado del lat. SĂGUM ' especie de manto' (no procede del fr. saie, como se ha venido repitiendo constantemente; cfr. Corominas DCELC IV, 165-167, Wartburg FEW XI, 74-75). Una vez: sayas 659.15 "que dessem de uestir a quatro mil pobres - et pelotes". Desde el X: a. 953 "accepimus de uos... I saia fazanzal" (PMH Diplom. 39); a. 1060 "in saias et in lenzos" (id. 266); a. 1068 "una pelle et una saia" (id. 295); a. 1092 "duas saias franciscas" (id. 463); a. 1160 "et de pelle cordaria et saya" (Doc. Mariña Diaz, 59); a. 1255 "una saya d' estanforte" (Sponer 119.9); a. 1257 "et saya de broneta" (Salazar 25.14); Johan Airas (547, 960) "Deus, que ben lh' está manto e ssaya" (8); Afonso X (75, 492) "destes que traien sayas encordadas" (2); Cr. 1344 "vestidas em senhas sayas pretas" (III, 157); Miragres "nõ tragia senõ o bordom et esportela et hũa saya" (p. 12); Cr. Troyana "leuaua seu manto et sua saya et seus paños" (II, 260.10), etc. Más documentación en Machado Gloss. S. Bernardo, 149, Lange 118 y Cortesão; véase en Morais la grafía mod. saia; pop. en gall. se oye también saa. En cast. desde el X (cfr. Corominas DCELC ).

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
saya
f. f. túnica; tunic: leuaua seu manto et sua saya et seus panos moy ben tallados et moyto apostos, 369.15.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
saya
subst., .- subst., 'saya'. De un latín vulgar SĂGĬA, derivado del latín SĂGUM; a. 1257 "et saya de broneta" (25.14).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
saya
subst. .- subst. " saya, vestidura, túnica". 12.13 "nõ tragia senõ o bordom et esportela et hũa saya"; 43.16 "et estes tomarõ a saya de Nostro Señor Ihesucristo"; 55.6 " Pilatus, quando esto oyo, vestio a saya [...] que fora de Nostro Señor"; 55.19 "et mãdoo espir d' aquela saya"; 56.2; 149.12 "et fez del omaya [...] a tal color cal era a saya que tragia vestido".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
saya
f. f. "Saia, vestido de home ou muller que se poñía por riba da camisa e cubría todo o corpo ata as pernas".
____ sayas (3): "Rremate das sayas de jaldõ" 71, 547, 576.
________ Do lat. vulgar *săgĭa, der. do lat. săgum "especie de manto", "casaca militar", de orixe gala. A forma saia atéstase desde o séc. X nun documento port., saya desde 1060 nun texto gal.; a mesma forma en 1257 (Lorenzo Crónica s.v.). Unha boa descrición das saias para home e muller así como dos distintos tipos que se utilizaban pódese ver en Menéndez (pp. 55 e ss.).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL