semente
| |
' simiente, semilla' , de SĒMĔNTIS (REW 7805). Una vez: 546.23 "et o que a achar laurada pague a custa da - ". Desde el s. XIII: a. 1261 "et de seu arado et de seu gáádo et de sua semente" (Sponer 144.21); a. 1276 "sua semente" (id. 123.13); Cr. 1344 "pera uossas herdades... et o que ha achar laurada pague a custa da semente et do lauor" (fol. 243aV); Miragres "aquel que da semẽte de Dauid tomou carne" (p. 25), "et naçer do ventre da virgẽe sen semẽte de outro ome" (p. 123); Gal. Estoria "das eruas da terra et das semẽtes dellas" (4.34); a. 1364 "et nos que uos demos hũ boy a cada hũ e a semente" (Leite T. Arc. 110.15), etc. Véase Morais y E. Rodríguez; cfr. para el cast. Corominas DCELC IV, 183. |