M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
tella tela	subst.	subst. 'peza de arxila cocida que se emprega para cubri-las casas'. Cfr. chãao. Tella, "toda súa pedra et madeira et ferro et tella, et en longo como en ancho, et en alto como en baixo" 30.18 (1415); "con seu chãao et ferro et pedra et tella et madeira et con seus pousos et ágoas vertes" 40.15 (1440); "cõ seu chãao et pedra et ferro et tella et madeyra et cõ seus pousos et ágoas vertes" 41.19 (1443); "vos así aforo de fero et pedra et tella et madeira et de tódaslas outras cousas" 50.33 (1462); "sotõo et sobrado et cámaras et ferro et tella et madeira et pousos et ágoas vertes" 51.26 (1463); "custa propia de pedra et ferro et tella et madeira et de todo o que ouver mester" 51.42 (1463); "pedra et terra et madeyra et ferro et tella et con todas súas entradas et saýdas" 58.26 (1480); "como dito he con toda súa pedra, ferro, tella e madeira, et todas súas pertẽças et dereituras" 59.22 (1482); "et con toda súa pedra, terra, tella, ferro e madeira" 67.23 (1499); "dita metade de casas con súa pedra, tella, ferro et madeira et chaão, d' alto abayxo" 69.23 (1503). Tela, "et cabros et tela et portas et ferrolos et chaue da dita casa" 23.33 (1406).

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
tella		' teja' , de TĒGŬLA (REW 8618). Formas: tella 769.4 (c. 525) "et caeu hũa - ", tellas 526.18 "lançarõ cantos et - ". Tengo ejs. desde el XII (Machado DELP conocía la palabra en 1439): a. 1179 "de fornos telia. Et de fornos de telia dent decimam" (PMH Leges 406), id. "de fornis et telia. Et de fornos de telia dent decimam" (id. 412); a. 1209 "telleyro que faça tella. Todo telleyro que tella ou ladrelo uendire... el ladrelo e la tella e den mil e CC tellas por I morabitino" (id. 882), "teleyro que faza tella. Todo telleyro que tela o ladrelo uendiere... la tela e del mill e CC tellas" (id. 926-927); Cr. 1344 "et deu con elle no telhado et caeo hũa telha" (fol. 287bR); a. 1387 "madeyra e tonẽẽs e talhas e arcos e telha" (Desc. Portug. I, 433); IV Livro de Linhagens "e deu a telha a el rrey na cabeça" (PMH Script. I, 250); a. 1449 "casas que sejan cubertas et ben reparadas de parides et de tella et madeyra" (Sponer 177.26); Livros Falcoaria "e poen hũa telha ao foguo" (BF I, 221.460); Canc. Geral "mantilha color de telha" (Freitas BF IX, 132). Cfr. Coelho Palavras e coisas, 9-10. En el XIII como apellido: Pero Gomez Barroso (1056, 1445) " Roy Gomez de Telha" (17). Más información en Morais y E. Rodríguez; en cast. desde el XIII.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{tella tela}		.- TELHA (2061a: 1439): 1179 "de fornos telia. Et de fornos de telia dent decimam" (PMH Leges 406); 1209 "telleyro que faça tella. Todo telleyro que tella ou ladrelo uendire... e la tella... e den mil e CC tellas" (id. 882), "Teleyro que faza tella. Todo telleyro que tela o ladrelo uendiere... CC tellas" (id. 926).

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
tella	f.	f. "Tella, peza de barro cocido coa que se cobren os tellados".
____		tella (2): "e que vira trager a tella para / o dito paaço de Noya" 2896, 2897.
____	____	Do lat. tēgŭla. Documéntase desde o XII: telia en 1179, tella en 1209, telha na Cr. 1344, en textos portugueses; en textos galegos tellas en 1449 (Lorenzo Crónica s.v.); máis atestacións galegas anteriores en 1417-1422 (Tato Santiago s.v.) e 1427 (Martín Ribas de Sil s.v.).