tesouro thesouro
| |
' tesoro' , de THĒSAURUS (REW 8706). Formas: tesouro 471.14, tesouros 216.12 (c. 128), 344.11, 505.11, 684.22, 687.46, thesouros 458.28, thesourros 31.11. Desde el s. XIII: a. 1214 "doutras dezimas que eu tenio apartadas en tesouros por meu reino... quen quer que tenia meu tesouro ou meus tesouros a dia de mia morte" (Test. Afonso II, 258, 259); CSM 28.29 "e o tesour'en levar / que tĩian ascondudo", etc.; Pero da Ponte (1182, 1648) "quen seu parente vendia / todo por fazer thesouro" (2); Miragres "fez aqui esta taboa poer do tesouro de Santiago" (p. 164); Cr. Troyana "cõmo a tesouro moy boo" (I, 275.18), "nunca fezo thesouro" (I, 156.14), "moy grandes thesoyros de moyto ouro" (I, 104.5); a. 1398 "scriuã do thesouro" (Desc. Portug. I, Suplem. 315); Virgeu de Consolaçon "obediencia he thesouro preçado" (p. 84), "do ouro e da prata que teendes en tesouro" (p. 107), etc. Otros ejs. en E. Rodríguez y Morais; en port. mod. también tesoiro. En cast. desde el XIII. |