logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra trono como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.6 Rows
- Número de acepcións atopadas: 6.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
trono
' trono' , de THRŎNUS. Una vez: 451.10 (c. 295) "pero estabeleçeu y - que es (ala) siella rreal ata que fezesem segura morada cõ seu alcaçer" (cfr. PCG 539b52 "et establescio luego en la real çibdad de T. su trono, esto es su siella real" ). Desde el XIII (Machado DELP lo conocía en el XVI: CSM 175.52 "a Virgen santa que con Deus see no trõo"; Gal. Estoria "Ram tanto quer dizer cõmo moy alto ou enxaltado ou trono ou enxaltãte" (150.20); Miragres "os quatro auãgelistas seẽ arredor do trono hu se Nostro Señor et ten o seu trono" (p. 163); Vita Chr. "trono da graça" (6, 23c, 263), cfr. Soliloquio "as hordẽes dos angeos que som chamados dominaciones, e os tronos e todas as virtudes" (76.21). Otros ejs. en Morais; en cast. desde el XIII (Berceo Milagros 37).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{trono
tronõ
trõo}
.- TRONO (2118b: XVI): Cr. Gal. "estabeleçeu y tronõ, que es a la siella rreal" (121bR); Miragres "arredor do trono hu se nostro señor que ten o seu trono" (163.4, 5) // CSM 175 "que con Deus see no trõo" (52) // CSM 420 "bẽeyta a oste que Tronos e chamada / e Dominatiões" (49).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
trono
subst. .- subst. " trono". 163.4,5 "quatro Auãgelistas seẽ arredor do trono hu se Nostro Señor [et] ten o seu trono"; 165.5 "en medeo do trono esta Annos Dey". // TRONO DOMINI , latinismo. 162.8 "he laurado ẽno meogo da taboa [...] o Trono Domini"; 165.5 "ençima do crochel [...] o Trono Domini".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
trono
m. m. "Trono, antiga peza de artillería".
____ trono (1): "Hũu trono cõ seu serujdor e hũu fole de póluora" 2537.
________ Der. de tronar, do lat. tŏnāre, cun r por influxo do ant. tronido 'trono', do lat. tŏnĭtrus. Non encontramos atestacións medievais desta voz, galegas ou portuguesas; todas son de trono < lat. trŏnus. En cast. atéstase desde o XIV co sentido figurado 'detonación dunha arma de fogo' (DCECH s.v. tronar).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL