viçoso viçosso
| |
' con vicio, satisfecho, feliz, contento, a gusto' , de VĬTĬŌSUS. Formas: viçosso 101.37 "o ome que quer estar - et dormir", viçoso 101.38 "et o - et o lazerado anbos an de morrer", 760.14 "et tijnao muy - quanto ela mays podia", uiçoso 594.3 "estando en Ualẽca muy - ", uiçosos 582.3 (c. 401) "morarõ cono Çide... muy - ", viçosos 786.32 "muytos lugares - que y auya". Desde el s. XIII: CSM 45.39 "muit' apost' e mui viçoso", 48.44 "deu a erdad' u estava a fonte ond' el vendera / a agu' aquele convento, onde pois foron viçosos", 78.23 "porque dessi cuidavan / aver con el conde sa vida mais viçosa" (también 119.12, 167.7, etc.); Pero Gomez Barroso (1055, 1444) "pero trage repost' e tenda / en que sse tenha uiçoso" (20); Martin Soarez (966, 1358) "querom' andar per u seia uiçoso" (12); Fernan Soarez de Quinhones (B 1553) "que amor tan vyçoso e tan são" (3); Cr. 1344 "muj uiçosos et a grande prazer" (fol. 250aV); Cr. Troyana "elles son moy uiçosos et jazen en bõas casas telladas" (I, 127.24); Gal. Estoria "hũ lugar muy viçoso contra oriente" (6.3), "et criou Deus ali da terra vmorosa toda aruore que ao omẽ podese tẽer viçoso" (6.11); Fragm. Tristán "porque o castelo era mays rrico et mays uiçoso" (p. 55); Orto Esposo "e per esto som enganados os viçosos" (Nunes Florilégio 53), etc. Otros ejs. en Lapa Escarnho s.v.; Magne Demanda Graal s.v. y Morais. En gall. mod. vizoso. El gall.-port. distingue entre esta palabra y vicioso, que aparece en el XV (Virgeu de Consolaçon IV, 379, p. 60; Oficios 130.27). En cast. desde el XIII (Corominas DCELC I, 338). |