logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra vilão como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.5 Rows
- Número de acepcións atopadas: 5.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
vilão
(villano, deriv. de villa): rústico, não-nobre, de baixa extracção; 7988, 8928, 10050. CV 927, Epígr.; 1024.22.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
vilão
m. [m.] villano; villager: des estonçe non quiseron y ficar caualeyro nen vilão, I 170.27.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
vilão
villao
vilã
vilaa
vilãa
fem. ' villano, hombre bajo, vil, rústico, campesino' , de una forma del lat. vulg. *VILLĀNUS (REW 9331). Formas: vilão 404.7 " - uos mate", vilã 403.9 " - uos mate", villaos 629.42 "essas conpanas do Çide - desonrados", vilaa 309.15 "D. Lanes enprenou hũa - ", vilãa 309.22. Desde el s. XII: a. 1152 "super illos caualeros uilanos" (PMH Leges I, 379); F. Caldelas "se alguun caualeiro ou uillano a uilla do Burgo intrar" (Salazar 20.19); CSM 5.75 "o conde poi-la livrou dos vilãos disselle", 31.43 "a ssa moller o vilão diss' irey cras a mercado" (aquí vemos aún el sentido medieval próximo a la palabra originaria ' labriego, campesino' ; en otros casos ' vulgar, plebeyo' sin llegar a ' bajo, ruin' ), 61.12 "porque diss' un vilão de gran barata / que aquesto per ren ele non creya"; Pero da Ponte (1164, 1630) "huũ caualeyro sey eu vilam / e torp' e brau' e mal barragam" (5), (1183, 1649) "nen desamou fidalgo nen vilano" (11); Estevan da Guarda (927, 1322) "a hũu vilaao Rico" (1); Johan de Gaia (1043, 1433) "huna cantiga de vilano... esta cantiga seguiu J. de G. per aquella de cima de vilaanos... e fezea a huũ vilano" (lín. a, 2,5); Pero Mafaldo (B 1514) "polo vilano que uilão é" (10); Cr. 1344 "emprenhou hũa vilãa de hũu filho" (II, 480); Cr. Troyana "non era burzesa nen uilaa ante era de gran lynagen" (I, 248.27), "caualeyro nen uilão" (I, 170.27), "quen foy uilão ou paação" (I, 105.21); a. 1459 "que se fose pera vyllaao traidor" (Ferro2 p. 332), etc. Véase vilão en Morais, vilán en gall. Aquí es dialectal vilau y el fem. hace vilá o vilán (en port. vilã o viloa ). En cast. desde el XIII (Corominas DCELC IV, 741).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
vilão
s. m. s. m. / adj. {adx.}: rústico, homem de baixa extracção (também como insulto): 5.75 poi-la livrou dos vilãos; 31.43 a ssa moller diss'o vilão: Irey cras a mercado; 57.72, 61.12 un vilão de gran barata; 65.17, 192.103 vilão / Mafomete ; 237.52 vilão, falsso, rudo; 245.48 Don vilão traedor; 406.50 que nos defenda d'ome mui vilão.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
vilão
= da classe vilã: {Afonso X} dar-vos-ei en ajuda muito coteife vilão 34.4; 40.5, 134.21; {Pero da Ponte} nunc' amou molher nen seu solaz, / nen desamou fidalgo nen vilão 365.11; 401.10. V. vilan.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL