logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra villao como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.1 Rows
- Número de acepcións atopadas: 1.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA XERAL (1).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
vilão
villao
vilã
vilaa
vilãa
fem. ' villano, hombre bajo, vil, rústico, campesino' , de una forma del lat. vulg. *VILLĀNUS (REW 9331). Formas: vilão 404.7 " - uos mate", vilã 403.9 " - uos mate", villaos 629.42 "essas conpanas do Çide - desonrados", vilaa 309.15 "D. Lanes enprenou hũa - ", vilãa 309.22. Desde el s. XII: a. 1152 "super illos caualeros uilanos" (PMH Leges I, 379); F. Caldelas "se alguun caualeiro ou uillano a uilla do Burgo intrar" (Salazar 20.19); CSM 5.75 "o conde poi-la livrou dos vilãos disselle", 31.43 "a ssa moller o vilão diss' irey cras a mercado" (aquí vemos aún el sentido medieval próximo a la palabra originaria ' labriego, campesino' ; en otros casos ' vulgar, plebeyo' sin llegar a ' bajo, ruin' ), 61.12 "porque diss' un vilão de gran barata / que aquesto per ren ele non creya"; Pero da Ponte (1164, 1630) "huũ caualeyro sey eu vilam / e torp' e brau' e mal barragam" (5), (1183, 1649) "nen desamou fidalgo nen vilano" (11); Estevan da Guarda (927, 1322) "a hũu vilaao Rico" (1); Johan de Gaia (1043, 1433) "huna cantiga de vilano... esta cantiga seguiu J. de G. per aquella de cima de vilaanos... e fezea a huũ vilano" (lín. a, 2,5); Pero Mafaldo (B 1514) "polo vilano que uilão é" (10); Cr. 1344 "emprenhou hũa vilãa de hũu filho" (II, 480); Cr. Troyana "non era burzesa nen uilaa ante era de gran lynagen" (I, 248.27), "caualeyro nen uilão" (I, 170.27), "quen foy uilão ou paação" (I, 105.21); a. 1459 "que se fose pera vyllaao traidor" (Ferro2 p. 332), etc. Véase vilão en Morais, vilán en gall. Aquí es dialectal vilau y el fem. hace vilá o vilán (en port. vilã o viloa ). En cast. desde el XIII (Corominas DCELC IV, 741).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL