1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLIX. é como un preste aleiman dultava do Sagramento de Deus e rogou a Santa Maria que lle mostrarse end ' a verdade; e Santa Maria assi o fez, porque era de bõa vida. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Fol é a desmesura || quen dulta que tornada || a Ostia sagrada || non é en [carne pura]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXIIII. é como a omagen de Santa Maria de Salas deu ũu braado, e tremeu a terra, por un prior da ygreja que fez tirar a força do sagrado [Don Fernando], abade de Mont -Aragon. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 520 |
[Como un preste aleiman dultava do Sagramento de Deus e rogou a Santa Maria que lle mostrasse ende a verdade; e Santa Maria assi o fez porque era de bõa vida.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 550 |
[Como a omage de Santa Maria de Salas deu ũu braado, e tremeu a terra, por un prior da eigreja que fez tirar a força do sagrado Don Fernando, abade de Mont -Aragon.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 52 |
Et el rrey foy tam mesurado que lle perdõo[u] sen outra agraueza. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 53 |
Depoys enviou por tres; bis(bis)pos que a sagrassem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 59 |
Et uos fazede cõsagrar a jgleia de Sanctiago aos bisspos d ' Espana et fazede y cõ elles uosso cõcello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
De como el rrey don Affonso fez consagrar a jgleia de Sanctiago per mãdado do papa |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Andados xla et dous anos do rreynado deste rrey dom Affonso, o Magno, -et foy na era de ixe cẽtos et xvj ãnos; et andaua outrosi o ano da encarnaçõ do Senor en oytoçẽtos lxx et oyto; et o enperio de Carlos en Vo -en este ano, quando el rrey dom Affonso vio as cartas do papa, prouguelle muy de curaçõ et pos logo dia en que sse juntassem os rricos homẽes et os outros fillos dalgo et os bispos, [et] fezello a saber et aprazouos para seerẽ y aquelle dia para consagrar a jgleia de Santiago. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Et forõ en aquel sagramento muytos bisspos, caes numes ssom: don Vizente, bispo de Leom; dom Gomjel, obispo d ' Astorga; dom Hermjnigildo, obispo d ' Ovedo; dom Diego, obisspo de Tuj; dom Egilla, obispo d ' Ourẽens; dom Recardo, obispo de Lugu; dom Sisnãdo, obispo de Yria; dom Teodesindo, obispo de Bretoña. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Et poys que a ouuerõ cõsagrada a eigleia de Sanctiago, tornaronse todos para seus logares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Et outros bispos ouve en aquel sagramento doutras cidades que eram vãs hermas et as outras tĩjnanas os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 78 |
Este Gonçaluo Nunez que disemos, fillo de Nunu Rasoyra, foy omẽ muy dereytoso en juyzo et muy esforçado en armas, et fezo muytos agrauamentos et premas ao rreyno de Leõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 83 |
Et poys que Fernã Gonçaluez foy conde, quedarõ os rreys de Leõ de fazer a Castella os tortos et as agrauezas que lle soyã a fazer; ca os refreou elle de guisa, per seu atreuemento et seu esforço, que, des Pisorga a aca, nõ poderõ nẽ ousarõ fazer os pesares a nẽgũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et dissollj el rey dom Garçia que se fosse para Obderrahme, rey de Cordoua, a demãdarllj consello sobre tal cousa; ca el o sabia [et] que auja os maestres ende, et que el que llj poderia dar consello de guisa per que seria aliuyado daquel agrauamento daquella gordura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 228 |
Andados vj ãnos do reynado daquel rey dõ Afonso, ena era de mil et xxiij ãnos; et a da encarnacõ do Senor en IX çentos et LXXXaVCco ãnos, aquel mouro Mahomad Almoady, de que dissemos ante desto que prendera Ysem, rrey de Cordoua, e [o] ascõd[er]a, poy[s] que ouue o senorio, fezo muytos agrauamentos a toda a gente, tragendolle mal as molleres et escarneçendollas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 329 |
Et, quando ouue a rreçeber a cõsagraço do papadigo, oyrõ uozes d ' angeos que cantauã et diziã estas parauoas: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et o papa crioo muy bem et foy seu padrino, et despensou cõ elle que podesse auer toda dinidade sagrada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 408 |
Et, quando chegou aa porta de Via Sagra, mandou aos mesegeyros del rrey, que yam cõ elle, que o fezesem saber al rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 452 |
Et deulle Rodillos et Canalles, et ena Sagra Çentina et Alcolea so Talauera et Andetençina, que dizẽ agora Melgar, et Almonozil et Alpremega. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et deulle logo a consagraçõ del pal(a)yo et fezeo logo primado das Españas, et deulle sua beeyçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et esta cõsagraçõ foy feyta aa onrra da Uirgẽ Santa Maria et da Santa Cruz et dos bem auenturados San Pedro et de Sam Paulo et de Santo Esteuoo, que foy [o] primeyro martir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 517 |
Mays, poys tomauam sospeyta en elle, que posessem quẽ rrecadase os dereytos da vila et o al del Çide, ca elle nõ queria al senõ viuer cõ elles en egualdade et que nõ ouuessem pesar nẽ agrauamento del; mays punaria desoy mays de uiuer cõ elles en egualdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 546 |
Eu mãdo aos que an de rrecadar por mj̃ as rrendas et todos os outros dereitos que uos nõ façã agrauamento nj̃hũu nẽ uos tomẽ mais do dizimo, assi com̃o mãda uossa ley et o auedes por huso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et dona Xemena tragia muy bõas reliquias et outras cousas sagradas que deu estonçe para (a) (a) onrra da noua igleia de Ualença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 600 |
Et os condes, quando os uirom assi uijr, teueronse por muy agrauados et temerõse deles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 679 |
Outrosy, Senor, non desampares estes reynos de Castela [et] de Leõ, que ficã en muy gram desemparo por mĩgoa de senor, nẽ queyras dar lugar aos eemigos da tua santa fe catolica, et guarda os teus altares, en que sse consagra cada dia o teu santo corpo, nẽ des lugar aos maos que queiram andar soltos pela terra, fazendo muyto mal aos mesquinos [et] roubando os caminos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et foy çercada Cordoua muy fortemẽte et cõ grande agrauamento dos da çibdad[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 898 |
Et depoys este rrey don Afonso moueuse para fazer hũ grãde agrauamẽto a seus poboos, que quen ouuese ualia de dos marcos de prata que lle dese uno; et os poboos teuerõse ende por muyto agrauados et alcarõse todos cono jnfante don Sancho, seu fillo, et guerrearõ con el dous anos; et elle foy exardado dos rreynos estes dous anos, saluo Seuilla en que ficou, con algũos poucos castelos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et desque Adam et Eua vierõ aaquel lugar de val de Ebrom, hu os Deus enviaua acharõ y moy bõa terra, et Adam cõ suas mãos et cõ fustes arrancaua as eruas et mouya aterra, mays agrande traballo dessy; et pero laurauáá omellor que el podia, et semẽtaua [daquelas] semẽtes quelle Deus dera pensando quelle nasceriã et colleria ende froyto donde gozase cõmo laurador que traballaua por ello; mays aterra mays lle criaua cardos et espyñas et outras eruas et cousas danosas queo estoruauam que [nõ] oque el semẽtaua; et avia Adam grande dolor et tristeza dello et era moy triste por que de seu traballo nõlle vjña froyto cõmo el coydaua quelle deuya vĩjr. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 47 |
"Paramẽtes aagraça que te fago aty et atua [compaña] et ajnda aas outras anymalyas por amor de ty et porlo teu rrogo, que [poño] meu pleyto cõuosco et cõ vosos linagéés et das outras anymalyas, despoys de vos, aseguro avos et aellas, as que convosco seyrõ da arca et atoda a terra, que nũca vos mate cõ deluvio daqui endeante, por nẽgũ erro enque me [cayades]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 96 |
Et os [hũus] [o] começarõ afazer porlos seus rreys, cõmo el rrey Nyno por el rrey Bel seu padre; outros por los outros seus prinçipes; os outros por seus parentes et por seus amygos, et [algũus] outros ouvo y queo fezerõ aonrra das bondades et vertudes, asy cõmo aajustiçia et aalealdade, aaforteleza, aasabedoria, aagrandeza, aamesura, aacordura. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 106 |
Et por ventura foy esto por [quea fezo] el aly por força, mays que agrado de Jano nẽ dos outros que ende morauã, por que nõ achamos queo elles rreçebessem bem quando y vẽeo, nẽ outrosy que - lles lo rrogasse el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et cometeo Nyno logo aos de Assiria, et vençeos, et gáánou deles aterra et orreynado; et ontre orreyno de Babilonya et ho de Assiria cresçeolle moyto aterra, et oseñorio, et opoder, et outrosi ocoraçõ, por que ocoraçõ logo cresçe cõ agrande rriqueza, et por esta rrazõ deuẽ [todoslos] rreys séér de grãdes corações; et conta que asy ofoy este rrey Nyno, et dizẽ que moy pouco era otẽpo que el dormya, nẽ de dia, nẽ de noyte, pensando sempre cõmo acabaria oque seu padre, el rrey Belo, avia começado em Assyria, et ajnda sobre ello fazer mays; et começou aly el rrey Nyno aquerer aver oseñorio de todo omũdo despoys que se vio em tã grãde onrra et poder; et daqui tomou começo cõplido oprimeyro dos quatro prinçipaes rreynos que dissemos que se leuãtariã primeyros ẽno mũdo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 119 |
Et sobrelo ordenamẽto destes señorios departe outrosy, que ajnda [destes] méésmos rreynos queo nõ entendem os omẽs nẽ podem dizer cõplidamente [a ordenãça] deles de cõmo os ordenou Deus, et sobre todo por que quiso asy ordenar estes prinçipados dos quatro rreynos mayores que os outros, et aeles ontresy mays altos agrados departidos os [hũus] dos outros, et os poso porlos quatro cruçiaes do mũdo, assy cõmo porlas quatro prinçipaes partes do mũdo; cõmo orreyno de Babilonja em Asia ẽna parte de oriente, quese começou em este rrey Nyno empero que Nẽprot, seu avóó, et Belo, seu padre, rreynarõ aly primeyros, mays enpero nõ despoys que este foy prinçipal rreyno do mũdo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Diz [Ovjdio] ẽno primeyro libro do seu Libro mayor que os gigantes cõmo [erã] moy grandes de corpos et de corações, que ouverõ envidia et despeyto dos seus deus, queos nõ preçauã tanto cõmo elles queriã, et pensarõ cõmo se poderiam vengar deles, et diz que segundo que [eram] moy valentes que tomarõ os mõtes aas mãos, et que aviam ja posto omõte Essa sobre omõte Pelyo, et ao mõte Oleripo sobre omonte Ossa, cõmo faziam os outros dos ladrillos segundo a Biblia diz queo faziam pera [sobyr] por aly aos çeos. et aqueles seus deus deytarlos fora et elles rreynar y; et os deus quando virõ que de aquela maneyra alçariam torre de loucura ao çeo, et que se daria a cousa a mal cõmo os gigãtes queriam, vierom ante queo feyto se acabasse et desbaratarõlles todo quanto aviã feyto et obrado, et desboluerõ todo omõte de sobre ho outro monte, et derribarõlles toda a obra et achãarõna em maneyra que toda afezerõ ygoal cõ aoutra terra, et [quaerom] os gigantes todos que estauã em çima labrando agrande pressa, et quaerom todos em terra et morrerõ que nõ ficou nẽgũ viuo, et sayo deles o sangre, et espargiosse porla terra, et andaua bolindo cõmo viuo et envolujasse ẽno poluo da terra; et diz [Ovjdio] que aquel sangre tomou corpos aly da terra, et viuerõ aqueles corpos et forõ gigantes cõmo erã de primo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Et segũdo oespoẽ os autores dos [gentijs] et dos outros mẽestres, Mercurio tãto quer dizer cõmo deus dos mercadores, et outrosi era deus do tribóó ontrelos [gentijs] -et som otriuio, agramatica, et auyaletyca et arrectorica -, et esto por que era el [mays] complido mẽestre destes tres saberes que outro ontre seus [gentijs], et he outrosi Mercurio nome de aquela planeta que anda açerqua do sol que nũca se del parte de noyte nẽ de dia, et he hũa estrella pequena, et bem pode véérla aly [perlo] dia claro oquea bem catar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 194 |
Et aqueles rreys, cõmo yam canssados elles et suas [compañas] cõ agrande pressa et esbulo que tragiam, et as moytas terras que aviã corridas, jaziam dormyndo, et desarmados, et seguros de tal feyto, et conta Josefo que jaziã bebedos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 209 |
Et por que ante queas destroyse Deus rregauãsse as terras de Sodoma, et daquelas outras çidades da agoa do Jordam, asi cõmo [oparayso] de Deus, et cõmo terra do Egito do rrio Nylo, de cõmo vem aSegor, segundo conta Moysem ẽno trezeno capitolo do Genesis, departe aly Paulo Orosio, esto foy por que os moradores daquelas çidades aviã moy grandes abondamẽtos de todaslas cousas, ho hũ [porla] caentura do sol, quee cõmo natura [de] fogo, et por lo moy bõo rregamento do rrio Jordam, et nõ agradesçiam esto a Deus, nẽ conosçiam quelles Deus dera estes bẽes aly, nẽ que por El os aviam, et errarõ tam de máá maneyra queos matou Deus cõ aquelas duas cousas: ahũa por la caentura do sol quelles criaua aquelas cousas, enviou sobre elles, et sobre a terra, et sobre todaslas suas cousas aqueles rrayos, et aquel fogo do çeo queos queymou todos; et por la agoa que aviã pera rregar queos [enrriquiçesse et despois] queo ouvo queymado et tornado em çíj́nsa et em poluo, diz queas sufondou et fezo sayr agoa dos abismos que todo aquelo cobrio et ajnda oje esta feyto lago, et esta agoa quee tal -diz - que asy cõmo aoutra et acaentura do sol criauã aly todas cousas, que asy estoruarõ despoys aly este fogo et esta agoa quese nõ criem y. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
"Quando Abraã esto oyo agradesçeo aDeus et ael et ajnda ao pouóó da terra por que o loauã todos et diziã que fazia esto moy bem, et diso a Esrom ante todo seu pouóó: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
Estonçes tomey eu de [myñas] joyas que tragia et deyllas et bendixe aDeus, et agradesçillo por que me guyara tam bem aeste lugar donde eu leuase ha meu señor Abraã moller de seu [lynage] pera seu fillo Ysaac, ca Abraã et Nacor yrmãos eram et fillos de Tare, et estes moços netos som de Nacor et parentes de Abraã, et esta moça he aquela por queme enviou meu señor Abraã quea leuase por moller pera seu fillo Ysaac. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
"Et despoys Rrebeca [ffezo] delo suas graças aDeus et encomẽdouse asua madre et aseus yrmãos et atoda sua compaña, et despoys caualgou ella et suas donzelas [emçima] de seus camelos, et forõse cõ Eliezer quese tornaua agrande pressa cõ grande alegria pera seu señor Abraã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Outrosi diz Rrabano que Sarra [signyficaua] anoua ley que fezo opobõo [cristiao] em franqueza da fe, et diz que outrosy da Sarra aentẽder agraça da noua ley que castiga et ensina os çidadãos da çelestial Iherusalem libres et quitos de toda seruydũe de pecado. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 269 |
Et que cõ agrande pẽna que leuaua cõ estes fillos ẽno ventre, veẽo lle ao talente queos nõ queria aver conçebidos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
Despoys de todo esto quedou Ysáác em Gerara et labrou et sementou em aquela terra atallente et prazer del rrey Abymelec, et colleo açento doblo do [que el] avia semẽtado aquel ãno, et bendisóó Deus, et [todas las] suas cousas yam adeante, et cresçiam fortemẽte et fezose aly moy rrico, et cresçianlle aly os [bẽes] de cada dia, ata que foy [moyto] abondado, et rrico, et moy poderoso, et aly ouvo moytas gréés de ouellas et bustos de vacas, et [cresçio] agrandes [conpañas]; et por tanto bem et merçede que Deus fazia aYsáác, mezclarõ ho os palestinos cõ el rrey por que aviã envidia del, et el rrey creyos, et çarraronlle todoslos poços que Abraã, seu padre, fezera aly pera suas [conpañas] et seus gaandos, et diso lle Abimelec: |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 11 |
Et estaua y hum altar do tẽpo antigoo consagrado a Jupiter. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 18 |
Et sobr esto agraueou se el rrey et diso lles que se algũa cousa quisesem fazer, que el nõ lles lo consenteria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et agradeciste o moyto aos teus encãtamẽtos et aos teus dioses ' Estonçe Jaason foy se para sua pousada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 53 |
Et a deesa Venus que ficaua aly, agradesçeu a Paris moyto quanto aly avia feyto, et espedio se del, et outrosy foy se sua carreyra |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et [agradeçẽrõllo] todos [moyto] et diseron que fezerã bõa caualgada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 120 |
Et [agradeçiãllo] todos quanto mays podiã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 293 |
Terrosachilles, Rodas, Cyterea, [Oreta], Lagrande, [Carfata] Et quen quiser contar as maravillas estrayas que estam em estas ynsulas, por grã maravilla o terria quen o oyse, et tomaria ende gran plazer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et esto nõ o fazia por força, mays de seu grado Pirro agradesçeu ll ' o moyto et prometeu lle que senpre o terria por señor, et o onrraria mẽtre viuese et el RRey Peleus et dona Tetis ouverõ estonçe grãde alegria. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
Ca maguer (fuesse uerdad que era) debdor de otro, con todo esso non deue ser desta manera prendado nin agrauiado, por (lo que deuia,) en quanto estuuiere en tan gran peligro; porque assaz le abonda el dolor que passa de su enfermedad, e non ha menester que le acrescienten mas en ella, faziendole pesar, tomandole lo suyo o entrando gelo en tal sazon. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
LEY XI(que pena mereçen os que penoran ou entran bees dalguo doõente sen mandado do julgador) Coytados estan(do) alguos homes a as vegadas de enfirmidade de que morren e jazendo asi (viuos) outros atreuudamente (van) a suas casas (a entralles) todo o que an ou algua partida delo sen mandamento del Rey julgador do lugar dizendo son seus deuedores. e aqueles contra quen he feyto este torto Reçeben desonrra con daño ou os que o fazen mostranse por tortiçeiras e por desmesurados. ca pero (en verdade fosse) deuedor doutro e que jouuesse asi dante. con todo eso non deue seer desta maneira penorado nen agrauado por (los que deuer en)...................... ......................... tal rrazon. e por ende mandamos que ne alguo sen mandamento del Rey..... ......................(he que era en uerdade seu deuedor) (perga) por ende Judgador, prendare, o entrare los bienes de alguno, en la manera que sobredicha es, (que si era en verdad su debdor que) pierda por ende el debdo que auia contra el, e peche a sus herederos otro tanto, quanto era aquello que deuia auer, e pierda demas desto la tercia parte de lo que ouiere, (o) sea de la Camara del Rey, e aun finque el (por ende) enfamado para siempre. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
E si por auentura el que esto fiziesse, non ouiesse debdo ningun contra aquel doliente que assi agrauiase, deue perder por ende la tercia parte de lo que ouiere, e averlo la Camara del Rey, e demas desto, deuefazer emienda a los parientes del muerto, de la deshonrra que fizo a el, e a ellos, a bien vista del Judgador del lugar. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
LEY XII. --(Que pena merescen los que quebrantan los sepulcros, e desotierran los muertos.) Deshonrra fazen a los biuos, e tuerto a los que son pasados deste mundo, aquello (que los huessos de los omes muertos) non dexan estar en paz, e os desotierran; quier lo fagan con cobdicia de lleuar las piedras, e los ladrillos, que eran puestos en los monumentos, para fazer alguna lauor para si, o para despojar los cuerpos de los paños, e de las vestiduras... ............................. adeueda que auia contra el....................... e peite a seus herdeiros outro tanto quanto era aquelo que deuia auer. e perga de mais desto a terça parte do que ouuer. (e) seja da camara del Rey. e aynda fique el (por) enfamado para senpre. e sse por ventura o que esto fezese non ouuese deuedo nehuu contra aquel doente que asy agraucase deue perder por ende........ ....................parte ....................... ouuer e auerlo a camara del Rey. e de mais desto deue fazer emenda aos parentes do morto da desonrra que fezo a el e a eles a ben vista do julgador do lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 279 |
Portacos trouxo çinquaeẽta de terra que he chamada Palagra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et pero dizeruos ey cõmo nõ foy chagado nẽ maltreyto nẽ agraueado en nehũa cousa, ca os troyãos, cõ pesar da morte de Dorastalos, fillo del rrey seu señor, fezeron hũa esporoada moy forte et moy danosa cõtra os gregos, en que lles fezeron grã dãno et grã morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Et quantos sij́ã ẽno cõssello agradesçérõllo moyto, et ouuéronllo por ben, et quisérõlle por ende mellor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Et os da çidade jazíã moy quedos et moy sen uolta, mays erã moy agraueados por Antenor, que era preso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 405 |
Et os de Troya forõ tornados a ssua çidade moy tristes et moy agraueados, et os gregos outro tal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 406 |
Conta a estoria que os da oste erã ferament agraueados et sañudos, porque sua fazẽda nõ adeãtauã, nẽ podíã acabar o por que uẽerã, ante auj́ã moyto perdido, ca eles achauã gente forte et braua, et que defendíã moy ben sua terra et a ssy meesmos, et que os desbaratauã de maa gisa et lles fazíã moytas uezes leixar o cãpo, a mao seu grado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 407 |
Cõmo os gregos et os troyãos erã agraueados porlo odo(o)r dos corpos dos mortos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Por ende, fillo et amjgo, uay descaualgar logo, eu cho rrogo, et senpre auerey que che agradesca. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 654 |
Feytas as juras et os sagramentos, cõmo uos ia ey dito, el rrey Príamo rrogou por Elena aos gregos o mays aficadament que podo, dizendo dela muyto bem et que nũca uira dona mays sesuda nẽ mais conprida de todo bem que Elena. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 723 |
Et jurou et fezo sagramento [que este deserdamento] sería carament cõprado, ca nõ llo leyxaría [de] uingar por medo nẽ por rreuerençia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 730 |
Cõmo el rrey Acastus dou todo sseu rreyno a Prius et de cõmo llo agradesçeo |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
(Ca si) este atal, desque pasare por esta edad, se fallare mal de su padrastro, porquel desgaste lo suyo, o enotra manera cualquier, deuelo mostrar al Juez; e si fallare el Juez que assi es, deuelo apremiar que lo emancipe. LEY - XIX - (Que el) fijo, despues que es emancipado, lo puede el padre tornar a su poder, sil fuere desõobediente. Ingrati son llamados, (lo que non agradescen el bien fecho que les facen; que quier dezir en romance, como desconoscientes.) E atales y ha, que en logar de seruir aquellos de quien le resciben, e de gelo gradecer, yerran malamente contra ellos, faziendoles muchos deseruicios, de palabra, e de fecho. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et a cabo de dous ãnos que Tito jouvo sobre Iherusalem, ontre todo los outros maes de que se [o]s de dentro mais agraueauã, aviã tã grã fame, que os padres et as madres comiã os fillos, et os fillos eles, et os maridos as molleres, et as molleres os maridos, en gisa que aas mãos et aos dentes se esguiçauã todos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et pois que y fez sua oraçõ, por la doença que tragia do camino foyse para a pousada et deitouse en vn leito et jouve y algũus dias agraueandose moyto cõ a door. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 57 |
A Egoua mentre for prene non deue de seer moy grosa nen moy magra, mais deue seer no cumunal, ca se for moy grosa a grusura de dentro estreitarya en tanto o fillo no ventre que o corpo et os nenbros del non se poderyam estender, et por ende sairya o corpo peqeno, et se for moy magra por rrazon de gran magreduen non se poderya o potro bem gouernar no ventre della; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Jtem. Do agraueamento a que chama Jnfustico. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Et querendo o dito don Diego yr a rreçeber a cõsagraçõ do papa, porque era esento segũ o priujllegio que gaançou seu anteçessor don Almaçio obispo; que nõ quiso o dito rrey dõ Afon[so] temendo os injmigos, porquanto o bispo don Diego Paes et seus parentes estauã cõ el rrey don Pero de Arragõ et o dito esleyto avia de passar por seu rreyno. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Et escripueu ao santo (santo) padre cõ dous canoĩgos, que ao huũ diziã Vngo et a outro Viçente, que apro[u]uesse a sua Santidade de o enviar aca consagrar. |
[+] |