1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XVI. é como Santa Maria converteu un cavaleiro namorado, que s ' ouver ' a desasperar porque non podia aver sa amiga. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXIII. é como Santa Maria acreçentou o vin[n]o no tonel, por amor da bõa dona de Bretan[n]a. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
De graça chẽa e d ' amor || de Deus, acorre -nos, Sennor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Tantas nos mostra a Virgen | de merçees e d ' amores, || que per ren nunca devemos | seer maos pecadores. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Tan grand ' amor á a Virgen | con Deus, seu Fill ' , e juntança, || que por que y non dultemos, | a vezes faz demostrança. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.III. é como Santa Maria acreçentou a farynna a hũa bõa moller, porque [a] dava de grado por seu amor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Quen polo amor de Santa | Maria do seu fezer || algun ben, dar -vo -ll -á ela | que dé, se o no[n] tever. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.VI. é como o papa Leon cortou sa mão porque era tentado d ' amor dũa moller que lla beijara, e pois sãó o Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XII. é como hũa bõa dona de Toledo enprestou un sartal a hũa moller pobre por amor de Santa Maria, e furtaron -llo, e fez -llo ela cobrar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorreçer || o que pod[e] amor | da Virgen ben aver. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Graça e vertude mui grand ' e amor || mostra Santa Maria no pecador. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Loar devemos a Virgen | porque nos sempre gaanna || amor de Deus, e que punna | de nos guar[dar] de [sa] sanna. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Pois que dos reys Nostro Sennor || quis de seu lin[n]age decer, || con razon lles fez est ' amor || en que lles foi aparecer. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 149 |
[Esta é como Santa Maria converteu un cavaleiro namorado, que ss ' ouver ' a desasperar porque non podia aver sa amiga.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 166 |
[Esta é como Santa Maria acrecentou o vỹo no tonel, por amor da bõa dona de Bretanna.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 647 |
[Como Santa Maria acrecentou a farỹa a hũa bõa moller porque a dava de grado por seu amor.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 654 |
[Como o papa Leon cortou sa mão, porque era tentado d ' amor dũa moller que lla beijara, e pois sãó -o Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 666 |
[Como hũa bõa dona de Toledo enprestou un sartal a hũa moller pobre por amor de Santa Maria, e furtaron -llo, e fez -llo ela cobrar.] |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
La primera es, que siempre deuen ser leales el vno al otro en sus corazones: e sobre esto dixo Tulio que el firmamiento, e el (cimiento de la amistad), es la buena fe, que ome ha a su amigo: (e) ningund amor non puede ser firme, en que fe non ha; porque cosa loca seria, e sin razon, demandar lealtad el un amigo al otro, si el non la ouiese en si. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Tres guardas deuen auer os amigos en si. porque a amizdade (de) entreles non se possa mudar. a premeyra he que sempre deuen seer leales hu hun ao outro en seus coraçoes e sobre esto disso talio que o firmamento e o (començo dos amigos) e a boa fe que o home a a seu amingo (ca) nehun amor non pode seer firme. se y non a (boa) fe. porque loca cousa seria e sen rrazon (de) demandar lealdade o hun amigo o outro. se el nola ouuesse en si. e sobresto dissso aristotiles que firme deue seer a uoentade do amigo. e non sse deue mouer. a creer nehua cousa creer ninguna cosa mala que digan de su amigo, que ha prouado de luengo tiempo, por leal, e por bueno. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Verdadeyramente e sen enganno nehun deue omee amar a seu amigo. pero enla quantidade do amor foy (departido) entrelos sabios. ca os huns disseron que omee deue amar a seu amigo quanto o outro ama a el. e sobre esto disso talio que esta non era amizdade con benõquerença mays era como (en) maneyra de merca. outros y ouo que disseron (que) deue homee amar a seu amigo quanto el ama (assi meesmo). e estos outrossy non disseron ben. porque pode seer que o amigo non sse sabe amar. ou non quere(n) ou pode(n) e por ende non seria conplida (a) amizdade que desta guysa ouuesse omee con seu amingo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 10 |
Et quando moreu el rrey dom Afonso, seu tio deste rey dõ Rramiro, [et] nõ leyxou fillo herdeyro et alçarom rey a dom Rramiro, yrmão deste jnfan[te] Garçia, por grãde amor que auia dese jnfante Garçia seu yrmão -amauao tãto como fillo ou mays - (et) deule soltura que andase per todo o reyno et tomase et comese et fezese todalas cousas como el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 25 |
Mays en todo isto, nõ sse partindo aynda de lidar et de fazersse muyto mal ũus outros, ou[u]erõ os altos omes do rreyno seu cõssello et foy este de (o) meter paz et amor ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Como os mourros veerõ a çercar Benauent[e] et Çamorra et lles acorreu el rrey dom Affonso |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Vençuda esta batalla, allj chegarõ a este rrey dom Affonso estas outras nouas, como outro rrey poderoso, que auja nume Alchamam, era vijndo com muy gram oste sobre Camora et [a] tijna çercada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Et el rrey meteusse logo dentro na villa cõ aquelles poucos que aduzia, et enviou logo mandado per toda sua terra do que auja feyto et com̃o sse metera en Camora, et que llj acorressem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Dom Bernaldo, rrogouos que caualguedes agora por meu amor et que uaades lançar a aquel tauollado, ca eu uos prometo que, tanto que el rrey vena jantar, que le peca uoso padre, et bem creo que mo dara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Outrossi, quando fostes dessa uez lidar con o mouro que iazia sobre Camora, que auja nume Alchamam, bem sabedes o que eu y fiz por uoso amor, que a batalla foy vençuda, et disestesme que me dariades meu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Et, el estando en ellas, forõse muytos omẽes de terra de Benavent[e] et de Tourro et de Çamora et doutros lugarres para Bernaldo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Como el rrey dom Affonsso pobrou Çamora et por qual cousa lle poserõ nume Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Andados xxxa iijes anos do rreynado deste rey don Affonso, o Magno -et foy isto na era de nouecentos et sete anos; et andaua outrosi o ãno da encarnaçõ do Senor en oytoçẽtos et saseenta et noue ãnos; et o enperio de Loys en xviijto ãnos - en este ano pobrou el rrey don Affonso a cidade de Çamora, ca ante nõ era ben pobrada de gent[e] pollas guerras et pollo mal dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et posselle nume Çamora por esta razõ: conta a estoria en latj̃ que, quando el rrey dom Affonso querria pobrar essa çidade, subyo el susu a hũu o[u]teyro que y uyo mays alto por ueer delle o logar da çidade et que hũu mõteyro daquelles que yam cõ el que achou hũa vaca negra et, polla desvyar dant ' el rrey que lle disse com̃o en iogo: "ca, mora!", ca os lauradores et os vaqueyros soenlle chamar aa[s] negras mouras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et mandou que dalj endeante que le dissesem Camora, ca ante daquillo Nomãçiam lle diziã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et o dessamor que el auja com[tra el] tornoo ẽnos fillos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 57 |
Et, por amor de Deus et por que o demandastes, outorgamos aa jgleia d ' Ovedo que seja bispado, et outorgamolle todallas coussas que os rreys et os outros cristiãos [lle] derom ata aqui dereytamente, et outrossy o que lle derem et offereçerem daqui adeant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 59 |
Et por ende rrogamos uos muyto en uosso amor que nos enviedes acorro dalgũus bõos cauall(eyr)os mouriscos com suas armas, dos cauall(eyr)os que os mouros chamam per seu arrauygo alfarazes, (et) por que, quando nos os rreçebermos, louemos a Deus por ende et [o] gradescamos a uos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 62 |
Andados xla iijes ãnos do rreynado deste rey dom Afonso, o Magno, -et foy isto na era de noueçẽtos et xvije anos; et andaua outrosi o ano da encarnacom do Senor en oytoçẽtos lxxta et ixe anos, et o enperio de Carlos, enperador de Rroma en vj - poys que el rrey dom Affonso ouve acabadas todas estas cousas que auemos ditas, sayo d ' Ovedo et uẽo a Camora et prendeu y a seu fillo, o jnfant[e] don Garçia, et meteuo en ferros et mãdoo deytar ẽno castello de Gazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 63 |
Et tornou rico et auondado [et] cõ grãde onrra para Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 63 |
Et el estando en Çamora, de vijnda de sua oste, enfermou et morreu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 65 |
Andados iijes anos do rreynado del rey dom Garçia, acaeçeu que uẽo a Çamora et enfermou et morreu y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 67 |
Et por que auja dessamor ontr[e] o linagẽ de Abehumeyt et o de Abelabeçi, assi com̃o o dissemos ia ssusu ante disto en esta estoria -que forõ net[o]s de Mahomat, o seu grande propheta -, que apenas avia lugar en toda a terra [u] nõ fezesse mal aquel seu desamor, este rrey traballouse quanto mays pode de meter paz ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et poys que isto ouve feyto, tornouse cõ muy grã prez et grã onrra para Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 74 |
Et depoys ffoyse para Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 78 |
Et seendo alcayde de leue poucas uezes liuraua pleito per juyzo, mays ante punaua en auĩjnr os omẽes per amizade et per amor enos pleitos que uĩjnan ant ' el, ca nõ per afrontallos per sentença de juyzo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 81 |
Don Rramiro, logo que aquillo ouyo, vẽeuse para Camora cõ grã cauallaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 82 |
Et, estando el en Çamora sacãdo sua oste et juntandoa para yrlles correr a terra, veeulle mandado com̃o don Affonso, seu jrmão, era saydo da ordem; ca, en uerdade, assi com̃o sse elle metera cõ leueldade en ella, assi sse sayra outrosi della cõ pouco siso, et forase a Leõ et alçarase y para cobrar o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 103 |
Mays el rey trabalouse per sua sabedoria de tornallos a ssi et de metellos a seu amor; ca nõ queria el que tãtos omẽes bõos come estes fosẽ contra a cristaydade, nẽ fezesen nẽhũa cousa contra Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Senor, cõ grãd ' amor de seruir a ti, sofro eu muyta lazeyra et leyxo muyto viço, et ssõo en muy grãd ' enamizade conos mouros et conos cristãos; ca os rreys d ' Espana, cõ medo dos mouros, [o]luidarõ a tj, que eras seu Senor, et tornarõse seus uassallos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et eu, quando uj que elles, cõ medo da morte, erã tam mallamente contra tj et ffaziã o peor, nũca quis sua cõpana nẽ seu amor, et fiquey soo et desenparado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
"Conde Fernã Gonçaluez, leuãtate et uay tua via, que deste terçar dia vençeras Almãçor et todo o seu poder", et que fazia mal en tardar tãto, et aquel por cuio amor eu lidaua me ajudaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 121 |
Andados quatro ãnos deste rrey dom Ordoño -et foy esto ẽna era de DCCCC et LXa ãnos; et andaua outrosy o ano da encarnaçõ do Senor en DCCCC et xxiij ãnos -, este ãno, guisando el rrey dom Ordoño sua oste muy grande para yr sobre o conde de Castela, Fernan Gonçaluez, por que sabi[a] que o conde auya sabor de meterllj buliço ẽno reyno, et yndo el para ala, enviou o conde algũus de seus rricos omes que lle dissessem que el aparellado estaua para o seu seruiço, ca nõ para o seu deseruiço, [et] que queria auer seu amor cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 122 |
Andados Vco ãnos do rreynado del rey dom Ordoño -et foy esto ẽna era de IX çentos et LXa et ij anos; et andaua outrosy entõ o ãno [da encarnaçõ] do Senor en IX çentos et xxiiij anos -, en este ãno sacou el rey dom Ordoño para yr sobre mouros muy grande oste, et assy lle acaeçeu que enfermou muy mal et dessa morreu en Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et dissollj que por esta razõ aueria amor ontre [el] et el rey de Nauarra, et seria o casamento muy boo para elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Mays foy y enga[na]do, ca lle cõteçeu, segũdo diz o prouerbio, com̃o [a]o carneyro que uay buscar laa allea et uem dala trosquiado da sua; ca a reyna faziao todo cõ engano, por desamor et grande eemizade que tĩjna ẽno curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Et digote que fazes en esto grande amor aos mouros que som nossos eemigos mortaes; ca este llis fazia muyto mal et muyto quebranto, et agora andã elles muyto alegres et muy loucãos, et tolliste grãde esforco aos cristaos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Et quero fazer hũa cousa escontra el, et vencerme a agora o seu grande amor que elle a de mj̃ et o grã bem que mj quer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Senor, disso ella, esto fez fazer o grande amor, ca esta he a cousa do mũdo que mays tolle aas donas pauor et uergonca de quantas cousas som; et polos amjgos tã bem a moller com̃o o barõ oluidam os padres et os parẽtes et a todallas cousas do mũdo, ca do que sse omẽ paga esso tẽ por mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Conde, uos sodes muy lazerado por meu amor, et auedes grã cuydado de quen nũca ouuestes bem; mais rrogouos eu que uos nõ queixedes agora, ca uos sacarey eu daqui agiña muy bem et muyto en paz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Amigos, poys que nos nõ acordamos en hũu, [eu] uos[lo] direy: façamos hũa ymagem de pedra a semellãça do conde, et juremos sobre ela de a aguardar, et beyiemoslle a mão bem com̃o se ela fosse a do conde, et ponamola ençima de hũu carro, et leuemola ante nos, et facamo[s]llj preyto et menagẽ por amor do conde; que sse ela nõ fugir, que nõ fugamos nos nẽ nũca tornemos a Castela sem o conde. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Mays o que bem quer consellar ao senor deue primeyro a veer et pensar todo o feycto que he ou [a] que pode rrecudir ata a postremaria, et deue guardar en sy meesmo de nõ seer bandeyro, et nõ sse deue vençer por medo, nẽ por uergõca, nem por amizade, nẽ por grande amor, nẽ outrossy por gram desamor, nẽ por dar, nẽ por prometer, se consello dereyto quer dar a ssenor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et por que o curaçõ do ome anda sempre bolindo et pensando arte ata que ache carreyra per hu possa conprir aquelo que a sabor, nõ queda et a forte cousa sse faz ligeyra de fazer desta guisa, ca o grande amor todalas cousas vençe; et os castelãos tã gram sabor auyã de sacar da priiõ a seu senor o conde, que seu curaç[õ] lles disso qual seria o mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 160 |
Et forõ et çercarõ Çamora et tomarõna et destroyrõna toda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Dõna Sancha, estando ao deytar de seu padre et de sua madrasta, enfingeusse que por amor de seu padre, que queria albergar essa noyte na casa cõ elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Bem coydo que o nõ faz por [al] senõ por que nos namoremos del. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et poserõ seu amor hũus cõ outros, et meteronsse entõçe os vijte jnfantes en mão de seu tio dõ Rrodrigo, que catasse aquel feycto por que sse leuãtara, et que fezesse y aquello que teuesse por bem et fosse dereyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Quando os caualeyros d ' Almãçor esto virõ, pesoulles muyto por ende et, polo grande amor que auy[ã] cõ el et lle queriã todos bem, assy a gram caualaria dos condes et dos outros caualeyros cristãos que andauã cõ el com̃o os seus mouros derõ tornada aa batalla muy de curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 216 |
Et esto nõ vijna per el, mays pola sana de Deus que era sobre os cristãos; ca, depoys que o prez dos (dos) godos foy amortificado en Espana, logo a jgleia foy despreçada et abaixada et leuarõ os mouros os tesouros delas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et hũu ome d ' alta guysa que, en tẽpo del rrey dom Ynego, se chegara a este rrey dom Garçia, seu fillo, tomou entõce aquel njno Sancho, polo grande amor que ouuera cõ seu padre, et fezeo criar muy bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et por amor de meter coraçõ a sua gente, que lidassem de rrigeo et dessem guerra aos mouros, aas uezes entraua enas lides de caualo et aas uezes de pee cõ os peoes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et assy ffoy, ca aquel rrey dõ Sancho, quando partiu o rreyno aos fillos, por tal que nõ entrasse ontre elles discordia nẽ sse guisasse aos mouros per y de poderẽ mays ca elles, teue por bẽ de dar a dõ Garçia, que era fillo mayor, o rreyno de Nauarra cõ o cõdado de Cantabria, et a dõ Fernando o de Castella, et a dõ Rramjro, o que ouuera en barregãa, deullj Arangõ, que era com̃o lugar apartado disto al, por amor que nõ ouuesse cõtenda cõ seus yrmãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 287 |
Et, quando ouue de morrer cõtoullj sua fazenda toda en confessõ et rrogoullj que por amor de Deus que o metesse en auito de Çistel, en que prometera de morrer, et que o leuassẽ ao moesteyro de Poblete. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 294 |
Este rrey dõ Pedro d ' Arangõ ouuo sempre muy grande amor cõ o muy nobre dõ Afonso, rrey de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Andados IX ãnos do rreynado del rrey dõ Bermudo -et foy esto ena era de mĩll et Lij ãnos; et andaua entõ o ano da encarnaçõ do Señor en [mill et] xiiijze; et o enperio de Loys, enperador de Rroma, en xviij ãnos - depoys disto, temendosse os altos omes de terra de Leom et de Galiza que uerria grã dano aa terra, porllo desamor que auja ontre el rrey dõ [Bermudo et ell rrey dõ] Sancho -que auja tomado al rrey dõ Bermudo hũa peça do rreyno de Leom, assy com̃o tẽ de parte do rreyno de Castela - et que, porla razõ deste desamor et por esta força, poderia vĩjr ontre esses rreis contenda et guerra que seria a grã dano da terra, os altos omes cõsellarõ al rrey dõ Bermudo que desse sua yrmãa dona Sancha, que era dona muy fremosa(s), por moller a dõ Fernando, fillo deste rrey dõ Sancho; et porlo diuido que aueria ontre elles entõ aueriã paz hũus cõ outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et forõ al rrey dõ Bermudo et falarõ[lle en] este casamento, et com̃o seria carreyra de paz et d ' amor per a[qui] ontre el et el rrey dõ Sancho de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Andados X ãnos do rreynado del rrey dõ Bermudo -et foy ysto ena era de mĩll et Laiij ãnos; et andaua o ano da encarnaçõ [do Señor] en mĩll et XVze - en aquel Xo ãno, o postrimeyro do rreynado del rrey dõ Bermudo de Leõ, moueuse contenda et desamor ontre el rrey dõ Fernando de Castela et dõ Bermudo, rrey de Leom, porla razõ que auemos dicta suso ante desto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Et, jndo polo camj̃o fazendo muyta esmolla et muyto bẽ a ppobres por amor de Deus, et yndo asi pelo camjno achou hũu gafo lazerado en hũu tremedal, que iazia dando uozes et dizendo que o tirasse ende por amor de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Eu sõo San Lazaro, que te faço a saber que eu sõo o gafo a que tu fezisti muyto bẽ et (a) muyta onra por amor de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Et, polo bẽ que me tu polo seu amor fezisti, outorgati Deus hũu gran dõ: que, quando o bafo que ante sonasti te uẽer, que todalas cousas que começares en lides ou en outras cousas que todalas acabaras conpridamente; asi que a tua onra creçera mays cada dia et seras temudo et reçeado dos mouros et dos cristaos, et os eemigos nõ tj poderã enpeeçer; et moreras morte onrada en tua casa; et nũca seras uençudo, ante seras sempre uencedor, ca ti outorgou Deus sua bẽeyçõ cõ tãto et fays sempre bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Desi enderençou seu camjno para Sanctiago et fezo sua romaria muy bẽ et muy cõpridamente, fazendo muyto bẽ por amor de Deus et de Sancta Maria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 318 |
Conta a estoria que os condes de Castella, veendo com̃o crecia a onrra a Rrodrigo cada dia, ouuerõ seu acordo que posesẽ seu amor cõ os mouros et que aplazasẽ cõ elles lide para o dia de Sancta Cruz de Mayo, et que chamasẽ a est[a] lide Rrodrigo, et elles cõ os mouros que o matasẽ; et que per esta razõ se vĩgariã delle et ficariã senores de Castela, de que o nõ erã por elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 318 |
Curmão, peçouos por merçee que, poys que deitades a meu marido da terra, que nos dedes algũa uosa carta para algũu rey dos uosos uasalos mouros, que nos recebã et nos dẽ en que viuamos por uoso amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 318 |
Et el rrey reçebeo muy bẽ et deullj Cabra en que viuese cõ sua moller et cõ sa conpaña por amor de Rrodrigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 329 |
Este sancto om̃e cõpose muyto bem de muytos sanctos que rreçeberom marteyro por amor de Deus, et scripueo muytas cousas proueytosas de sancta jgleia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et envioullj dizer que, se queria auer seu amor, que llj desse os corpos das onradas virgees Santa Iusta et Sancta Rrufina; se nõ que, en outra maneyra, nõ poderia auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et chegou a Çamora et achoa despobrada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Estando el rrey en Çamora pobrando a çidade, enviou por seus omes bõos da terra para auer acordo cõ elles en razõ do estado do rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Et, ontre tãto que elles forom seu camino, ordinou el rrey o estado do rreyno, et poblou [a] çidade de Çamora, et deulle muy grãdes frãquezas et liberdades que oge aynda am. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 334 |
Estando el rrey en Çamora cõ toda sua gente, chegarom a Çamora os mesegeyros dos reys mouros que erã vassalos de Rroy Diaz de Biuar cõ muy grandes aueres que llj tragiam en parias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 348 |
Conta a estoria que el rrey don Fernãdo, coydãdo fazer prol dos rreynos et de seus fillos, partio os rreynos en esta guisa: deu a dõ Sancho, que era o mayor, Castela et Nauarra ata o Ebro, quanto tijna cona Estremadura; et deu a dom Afonso, o meyão, Leõ et Asturas cõ hũa peça de Cãpos; et deu a dom Garçia, que era o meor, o rreyno de Galiza, cõ todo o que elle gaanara en Portugal; et deu a dona Orraca a çid[ad]e de Çamora, cõ todos seus termjnos et cõna meatade do jnfantadigo; et a dona Elvira Touro, cõ todos seus termjnos et cõna outra meatade do jnfantadigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 351 |
Mays el al tẽ no curaçõ, et esto me envia dizer por me leuantar daqui; et, depoys que me eu for, cõ mouros ou cõ cristiãos pora seu amor, et falir me a de todo quanto comigo quer poer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 356 |
Et, quando [o Çide] vyo que en nẽhũa maneyra nõno podia sacar daquelo, conselloulle que posese seu amor cõ el rrey dõ Afonso, por tal que lle dese pasada pelo seu rreyno para o rreyno del rrey dõ Garçia, seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 358 |
Et, cõ muy grã saña que ouue contra elles, apremoos muyto, mays que nõ antes, et ameaçoos, dizendolle que nũca aueriã seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 369 |
Et el rrey dõ Afonso auya suas andanças bõas contra elles, en guisa que lle nõ ousauã fazer mal al rrey de Toledo, et poynã seu amor cõ el, cõ medo que auyã del rrey dõ Alfonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 373 |
Com̃o os de Çamora tomarõ por cabedel dõ Aras Gõçaluez |
[+] |
1295 |
TC 1/ 373 |
Et a jnfante dõna Orraca et (a)os de Çamora, quando souberõ que chaamente avya os rreynos, ouuerõ medo que queria yr sobre elles, pola deserdar; et, sospeytãdo esto tomarõ por cabedel a dõ Ares Gonçaluez, amo da jnfante, que, per seu syso et per seu esforço, se emparasem dos castelãos se mester lles fosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 374 |
Et envyou dizer a dõna Orraca a Çamora que lla dese et que lle daria terra chaa en que vyuese. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 374 |
Com̃o el rrey don Sancho çercou Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 374 |
Et andou tãto que en tres dias chegou a Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Com̃o el rrey don Sancho enviou dizer aa jnfan[te] que llj desse Çamora et da resposta que llj ela deu |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Et querouos agora rogar, com̃o amjgo et bom vasalo, que vaades a Çamora, a mjna yrmaa dõna Orraca, et que lle digades que me de Çamora, por auer ou por canbyo por Medina de Rrio Seco cõ el jnfantalgo ata Valledollit et Tedra, que he boo castello; et que lle farey jura cõ doze omes meus vasalos que nũca seia contra ella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Senor, cõ este mandado outro mãdadeyro deuedes envyar, ca nõ he para mj̃, por que eu foy criado en esta vila de Çamora cõna jnfante hũa gram sazõ, et nõ seria guisado que lle leuase tal mãdado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
El rrey dõ Sancho, uoso yrmão, uos envia dizer que llj dedes Çamora por auer ou por cambyo, et que uos dara Medina de Rio Seco, cõ todo o jnfãtadigo de Vilar Pando ata Valledollit, et o castelo de Tedra, et que uos jurara cõ xijze de seus vasalos que nũca seia cõtra uos; et, se lla nõ derdes, que uola tomara sen uoso grado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et a mj̃ quer tomar Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et envioume dizer que lle dese Çamora por auer ou por canbyo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Pedimos[uos] por merçee que nõ dedes Camora por auer nẽ por canbyo; ca, quẽ uos çerca en pena, sacaruos querra do chão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et, senora, o conçello de Çamora seeruos a mandado et nõ uos desempar[ar]ã por coyta nẽ por perigoo que acaesca ata a morte, ante comerã, senora, os aueres que am, et os caualos et as muas et os fillos et as molleres que nũca dem Çamora, se nõ per uoso mãdado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Bem sabedes, Çide, com̃o uos criastes comjgo en esta vila de Çamora, et uos criou meu amo dõ Ares Gonçaluez (meu amo), et fostesme ajudador, quando ma deu el rrey meu padre por herdamento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et rrogouos que me cõselledes contra meu yrmão que me nõ queyra deserdar, ca senõ dizedelle que ante morrey cõnos de Çamora, et elles comigo, que nũca lla eu de por auer nẽ por canbyo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et o Çide espedyose della et foyse para el rrey dom Sancho et cõtoulle todo o feyto com̃o era, et que lle nõ dariã Çamora per nẽhũa maneyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 379 |
Et, quando chegarõ, ouuerõ todos grã lidiça cõ o Çide, mays bem foy tamano o pesar que ouuerõ os de Çamora, ca per elle coydauam seer desçercados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 382 |
Do consello que a jnfante tomou en feyto da villa de Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 382 |
Senora, ia veedes o muy grã mal et lazeyra que am sof[r]ida os de Çamora et sofrẽ cada dia por uos (por) fazer lealdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Com̃o Velido seyu de Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Senora, eu vim a Çamora a uoso seruiço cõ XXXta caualeyros muy bem guisados, asy com̃o uos sabedes, et eyuos seruido muy grã tempo a, et nõ ouue de uos galardom do seruiço que uos fiz, pero que uolo demãdey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Et agora, se me outorgasedes mjna demãda, eu uos desçercar[e]i Çamora et leuantarey dom Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Mays digote que nõ a om̃e que me desçercase Çamora et fezese ende leuantar el rrey meu yrmão que lle nõ dese quequer que me demandase. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Senor, por que dixe a[o] cõçello de Çamora que uos desem a villa, quiser[õ]me matar [os fillos] de dom Aras Gonçaluez, asy com̃o vistes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Et, senor, eu uos mostrarey com̃o ajades Çamora, a pesar de dom Arias, et aynda a pesar dos da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Et começou a falar cõ elle todas suas puridades esa noyte, fazendolle creente que elle sabia hũu postigoo per hu lle daria Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 384 |
Da villa de Camora seu hũu traedor, et diz[ẽ]lle Velido Odolfo, et he fillo de Adolfo et neto de Layno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Senor, se teuerdes por bem, caualguemos ambos soos et vayamos de rredor da vila, et ueeredes uosas couas que mandastes fazer, et mostra[r]uos ey o postigoo que chamã os çamorãos da Rẽna, per hu entredes aa vila, ca foy çerado des que a mandastes çercar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Et asy gaanaremos a villa de Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et podera auer uosos yrmãos por amjgos, ca uosso padre tã bẽ me encomendou a elles com̃o a uos, quando morreu et quando partio os rreynos, et cõ todos me perdj por uoso amor, fazendolles muyto mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et todos os mays et os mellores ficarõ en suas tendas et en seus rrayales sobre Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 390 |
Com̃o os castellãos ouueron seu acordo de retar os de Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 390 |
Conta a estoria que, poys que el rrey dõ Sancho foy enterrado, tornarõse os prelados et os omes boos aa oste, et ouverõ seu acordo com̃o enviasem dizer mal aos de Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 390 |
Et os de Çamora receberõno ena villa, asy com̃o uos veedes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 390 |
Et entõ leuãtouse hũu caualeyro castelão, muy esforçado et de gram guisa, et dizi[ã]lle Diego Ardoñes, fillo do conde dom Ordoño de Lara, et disse: -Se me outorgardes todo o que auedes dito, eu farey este reto aos de Çamora pola morte del rrey dom Sancho, noso senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Com̃o Diego Ordonez retou os de Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et, quando foy çerca Çamora, cobriose do escudo per que o nõ ferisem os da vila, et começou a chamar [a] muy grandes uozes se estaua y (a) dom Aras Gonçaluez, ca lle queria dizer hũu mandado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et uos os de Çamora collestelo na vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et por ende reto os de Çamora, tãbem o grãde com̃o o chico, et ao por naçer com̃o ao que e naçido, et aos mortos com̃o aos viuos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Fillo, rogouos que vaades lidar cõ dom Diego por saluar a jnfante nossa senora et a uos et ao conçello de Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et dom Diego quiserase tornar para o cãpo para lidar cõnos outros, mays nõ quiserõ os fielles nẽ teuerõ por bem de julgarẽ mays en esta razom, se erã vençudos os çamorãos ou nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Poys que el rrey dom Alfonso chegou a Çamora, mandou ficar suas tendas ẽno cãpo de Balorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Quando os galegos et os leoneses souberõ com̃o era venido el rrey (el rrey) dom Afonso, seu senor, forõ muy alegres et veerõ a elle a Çamora a rreçebelo por senor, cõ tal condiçõ que jurase que nũca fora consellador da morte del rrey dom Sancho, seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Et, seendo boo et uerdadeyro, nõ se lle oluydou o amor que auya cõ el rrey de Toledo et cõ seu fillo et ajudouos sempre et defendeuos dos que contra elles queri[ã] yr. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
Et, estando ẽno Espital do Temple, seruindo os pobres sete ãnos polo amor de Deus, (et) nũca ende quise venyr ata que Nostro Senor Ihesu Cristo lle fezo merçee que deu fogo nouo na sua lanpaa, en dia de çinquasma, per mão dos angeos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 408 |
Toda aquella noyte ouuerõ muy grã prazer en hũu et todos os da çidade de Toledo outrosy, porlo muy grande amor que seu senor auya cõ el rrey dom Alfonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 409 |
Et en outro dia foyse muy alegre para Toledo, polo bem et a merçee que llj Deus fezera en auer amor tã conplidamente cõ el rrey dom Alfonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 431 |
Et, se nõ fose porlo amor que ey cõ el rrey de Toledo, perdoarl ' ia, mays nõno posso fazer tã agiña; mays teño por bẽ de perdoar a uos et de uos dar a terra que tĩjnades de mj̃, et que vaades cõ mjna graça, et que uenades quando quiserdes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 432 |
Et poso seu amor cõ Almudafihar, rrey de Saragoça en esta maneyra: que lle dese suas parias et fosse seu vasalo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 436 |
Conta a estoria que, outro dia grã manaa, estãdo o Çide en aquel lugar, mandou adubar muy bem de comer para sy et para o conde, por amor de lle fazer amor et plazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 441 |
Et disse que nũca aueria seu amor se nõ (se) lhi outorgasse o que lhi queria demãdar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 453 |
Et, desque este dõ Bernaldo foy abade, fe[z] a todos viuer en paz et fezolles grande amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et, desque forõ ẽna villa, pos el rrey amor ontre elles et a rreyna et o esleyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 458 |
Et que iaiũassem todos aquel dia, por amor de Sant Alifonso, et os prelados et a clerizia sobre o jagũu que esteuessem todos en oraçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et o arçebispo enviou[o] a Çamora, que fezesse y ofiçio de bispo, ca ata essa sazõ nõ ouuera bispo nẽ jgleia catedral. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et troixe a dõ Bernaldo, que, depoys da morte de dõ Geronimo, foy obispo de Çamora; et foy o primeyro bispo que ouue en esta çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 468 |
Et esto faziã elles por medo que auiã del rrey dõ Afonso et de dom Aluar Fanges, que ya cõ elle, mays que por amor que lle ouuessem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 473 |
Et sabia muy bẽ a grã prema que sofriã dos cristãos et o desamor que aujã cõ seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 475 |
Conta a estoria que depoys que preyteiou o fillo de Abubecar cõ el rrey de Valença et soltohouo da priiõ en que o tijna, pos seu amor cõ dõ Aluar Hanes et cõno alguzil del rrey et cõ hũu judeu que era mesegeyro del rrey dõ Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 475 |
Et esto era por amor del rrey dõ Afonso et demandauao o judeu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 477 |
Et, tam grande foy o bem que oyo dizer del rrey dõ Afonso, que sse namor[o]u delle, pero que nũca o vira; mays por o boo pre[z] que delle oya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 477 |
Et tam grande foy o amor que delle ouue que ouue a buscar carreyra com̃o ouuesse seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 478 |
Conta a estoria que, catando el rrey dõ Afonso o boo deuedo que auia [cõ] el rrey de Seuilla, padre da Çayda, sua moller, (et) daly adeante ouuerõ muy grãde amor en hũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 478 |
Et, veendo como erã os mellores [omes d ' España], por amor de meter a sseu tribudo os mouros d ' España, ouue el rrey cõsello cõ seu sogro et, per consello del, enviou alem mar polos alar[a]ues, que erã os mellores caualeyros que ontre os mouros auiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 478 |
Et a razõ foy esta: por que era sua filla cristãa et tĩjn[ã] que el que era cristião encubertamente, poys que tã grande amor auja con el rrey don Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 483 |
Et, quando os mouros da Andaluzia virõ como os marines llis matauã os senores et llis tomauã as villas sen razõ, pesoullis muyto do amor que poserã cõ elles, et temiãsse delles mays que dos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 489 |
Et pose seu amor cõ el rrey de Valença et deullj quanta vyãda tijna, et rrogoulle que se teuesse por bem [que] lle leix[aria] quanto auer ouue[sse] mester. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 490 |
Et outrosi el rrey de Ualença posera seu amor cõno Çide vĩjndo pelo camjno, muy encubertamente, de que nõ sabia el rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Com̃o el rey de Saragoça poso seu amor cõ o conde |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Et el rrey deullj muy grande algo, por tal que nõ ouuese amor cõ outro nẽhũu senõ cõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Et era ia partido do amor do Çide, por que llj semellaua que perdera per elle Valença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 493 |
Et elles fezerõ seu mandado [et] punarõ todos por auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 495 |
Et, despoys que uos fostes dante el, dissestes que uos conbateriades comjgo et que uos nõ ousaria atender ẽna terra et que por seu amor me leixauades en ela et que, se porlo seu amor, nõ fosse, nõ me leixariades en ela ficar hũu dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 499 |
Com̃o el rey de Saragoça deu grande auer ao Çide por auer seu amor |
[+] |
1295 |
TC 1/ 499 |
Et estes entẽderõ que nõ poderi[ã] uiuer en paz nẽ viuer sen guerra, se nõ ouuesẽ amor cono Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et Abeniafa envioullj sua resposta que o pã que o roubarã os alaraues, quando entra[r]ã ena villa; mais, se quisese seer a seu mãdado, que llo (nõ) mãdasse dizer et el guisaria quanto podesse que ouuesse seu amor, en guisa que entendesse que era bem ajudado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et, segũdõ conta a estoria, diz que, desque Aburaz foy apoderado do castello de Murvedro, foyse para o Çide et poso seu amor cõ el, en tal maneyra que llj desse venda de vianda en seus castelos et o Çide que llj nõ fezese guerra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Et, poys que o alcayde dos alaraues vio que era tã apoderado da villa et que fazia todalas cousas sen seu consello, pesoulli muyto a el et aos fillos de Abuagid, et poserõ seu amor en hũu contra elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Com̃o o Çide pos seu amor cõ Abeniafa en grã puridade |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Conta a estoria que, quando soube o Çide o grã desamor que auja ontre os fillos de Abuagid et os alaraues et Abeniafa, buscou maneyra com̃o os partisse et os fezese malãdãtes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et enviou muy en puridade poer seu amor cõ Abenjafa, en tal maneyra que deytasse os alaraues fora da uilla; et, se el ysto fezese, que ficaria por senor et el que o ajudaria et llj seria bõo, asi com̃o sabia que o fora al rrey de Valẽça et que o defenderia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et o algozil, cõ coyta de seir da priiõ, conselloulle que o fezese et que ouuese amor do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et Abeniafa enviou dizer ao Çide que faria quanto el mandasse por auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et Abeniafa estaua ia quanto esforçado por que auja amor cono Çide encubertamẽte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et, quando se virõ tã coytados, ouuerõ seu consello os omes bõos et todos os mays do poboo com̃o poderiã auer amor cono Çide, por qual maneyra quer que ficassem ena villa en paz ata que ouuesem mãdado d ' alem mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et uẽerõ ante el hũa conpaña dos mouros onrados da villa; et, desque falarõ cõ el, el dissollis, se queriã seu amor auer, que deytassem os alaraues fora da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 513 |
Com̃o o Çide pos seu amor conos dos castelos |
[+] |
1295 |
TC 1/ 513 |
Et poserõ cõ elle seu amor en muy grã puridade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et o Çide envioullj dizer, se queria seu amor, que deytasse da villa os fillos de Habuagid, por que erã [do] bando dos alaraues. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et, desque elles fossem fora et se guiassẽ per seu consello delle, que aueriã logo seu amor; et de outra guisa nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et dissellis que, se queriã auer seu amor, (por tal) que deytassem os fillos de Abuagid fora da vila, ca por o seu mao siso llis queria el mal; et, se per uentura isto nõ quisesẽ fazer et per seu consello delles se queriã guiar, que nõ quedaria de llis fazer mal, et que nũca ia mays aueriã seu amor; mays que reçebessem por seu adeantado Abeniafa, ca elle se doya muyto do seu mal, que os amaua muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 525 |
Et elle respondeullis que nõ deytassem en oluido o que lli dissera o Çide, ca bem jurara que nũca aueri[ã] seu amor ata que o conprissem, et que a mẽos disto nõ poderiã auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et, quando vyu que llj non tragia nenhũua cousa, disselle chaamente, se queria auer seu amor, que sse partisse de todas as rrendas da terra et da vila, assy dos da vila com̃o dos do termjno, ca elle queria poer quẽnas rrecadasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et o Çide envioullj dizer que, poys que llj faleçia do que posera con elle, que ia mays n[ũ]ca aueria seu amor, nen crija nẽhũa cousa que iamays lle dissesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 546 |
Conta a estoria que Abeniafa, con coita d ' auer amor cono Çide, uij̃dolhi en mẽte da sanha que dele ouuera, quando o seyra ueer, por que lli nõ leuara nada en seruiço, assi com̃o o auemos contado, tomou muy grãde auer, que auia todo tomado aos da uila dos que venderã o pã caro ena çerca, et leuouo ao Çide en presente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et o Çide disse que, por seu amor deles, que llj perdoaria, mais que sse seisse logo da çidade, ca nõ queria que morasse y filho de traedor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Conta a estoria que, depoys desto, que o grã soldã de Persia, por que oyra dizer a muy grã bondade et os grandes feytos d ' armas que o Çide fazia, et com̃o nũca fora uençudo de ome do mũdo, et com̃o gaanara a nobre çidade de Ualença et outros castelos muytos, et com̃o uençia rex cristãos et mouros, et gaãnara sempre delles muy grande algo, ouuo muy grã sabor de auer seu amor, tẽendo que era hũu dos bõos omes do mũdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Et cõ estas dõas et cõ este presẽte enviou por mesegeyro hũu seu parẽte, muyto onrado ome, cõ cartas de muyto omildosas parauoas et de muy grande amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Et, desque ysto foy sacado, dissellj: -Senor, todo ysto chi enviou meu senor, o soldam de Persia, cõ aquellas animalias que uiste, porla muy grã numeada que oyu dizer de ti; et rogate que o tomes delle por seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 646 |
Et começoullj a dizer que tã grande era a numeada que del oya et o prez d ' ar(ar)mas et os bõos feytos que soarã delle en terra d ' Outra mar, [que] por aquella razõ se mouera o soldã de llj enviar presente et d ' auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 646 |
Et por esto llj enviou seu presente por gãanar seu amor, por que, se per uentura ala passasse, que o teuese endiuidado que fezese por elle". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Todo ysto chi outorga Nostro Senor por meu amor, porla onrra que tu fezisti aa mjna jgleia do meu moesteyro de San Pero de Cardena. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 671 |
Et o abade et quantos y estauã forõ marauillados et fezerõ grã chamor contra Nostro Senor por aquelle miragre que mostrara por o corpo do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 674 |
Estes reys ambos auiã grã guerra et grã desamor cõ el rey dõ Afonso de Castela, empero que el rey de Leõ era seu tio, yrmano de seu padre; ca el rey dõ Sancho, o Deseiado, fora casado cõ dõna Brãca, filla del rey dõ Garçia, neto do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 683 |
Conta a estoria que, estando Castela et Leom sem gouernador qual deuya a auer, depoys que finou el rey dõ Afonso, leuãtouse contenda a Castela et a Leom cõ Arangõ, ca pesaua muyto aos castelãos por que el rey dom Afonso dera as mays das fortolezas aos arangoeses et por que leixara sua senora et teuera que sse leuãtara muy grã desamor ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 683 |
Outrosy o conde dom Pedro de Lara gaanou amor dela, assy que fezo ela o que el quiso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 685 |
Et poserõ pazes et muy grande amor ontre sy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 685 |
Et, depoys desto, nõ ouue ontre elles guera nẽ desamor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 716 |
Et el rrey, quando o soube, foy muy coytado, tanto que nõ soube que fazer, tã grande era o amor que dela auya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 725 |
Et aly os auẽo a rreyna, que soube meter moyto bem ontre elles, et poserõ seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 756 |
Et ouuerõ suas vistas, et firmarõ muy grande amor en hũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 763 |
Et, por que o conde era mao et soberuyo, collerõlle grã desamor os omes boos et diserõllj que sse fosse do arçebispado todo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 779 |
Et en este tempo auya grande desamor ontre el et el rrey d ' Arangom, porque llj corria hũas aldeas de Soyra; mays depoys lle fez enmenda et perdooulle el rrey dõ Fernãdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 784 |
Et el rrey, por amor de cobrar os catiuos, teueo por bem et outorgoullo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 797 |
Et, estando en Çamora, sayo et foise para Salamãca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
Et cõquereo de mouros a Coynbra, hũa villa que he en Purtugal, et Longronea et Visseu et Ffrauja et Ledesma et Ssalamãca et Çamora et Astorga et Ssamãcas et Ssaldaña et Portello et Ujcadeyrolo et Ouroña et Ffundalliz et Ssegouea et Sopuluega et Orçẽo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
En este tempo ssayo chama do mar, sabbado primeyro dia de juyo, et açendeo muytas villas et queymou os homes et as bestas et as anjmallas, et ẽno mar mesmo arderõ muytas peñas, et de Çamora ardeo o muro et queymou Carrõ et Castroxerez et Pam Coruo et outras muytas villas; et esto ffuy ẽna era de IX çentos lxxxvij ãnos. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 41 |
Capitolo quarto E porque algũas cantigas i há en que falam eles e elas outrossi, per én é bem de entenderdes se som d ' amor, se d ' amigo: porque sabede que, se eles falam na prim[eir]a cobra e elas na outra, [é d ' ]amor, porque se move a razon d ' ele (como vos ante dissemos); e se elas falam na primeira cobra, é outrossi d ' amigo; e se ambos falam en ũa cobra, outrossi é segundo qual deles fala na cobra primeiro. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 43 |
Estas se podem fazer d ' amor ou d ' amigo ou d ' escarnho ou de maldizer, pero que devem de ser de me[stria]. |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 106 |
E andando ũu dia en sa busca, foi pela Joiosa Guarda u era a Rainha Iseu de Cornoalha; e viu -a tan fremosa que adur lhe poderia home no mundo achar par, e namorou -se enton dela; e fez por ela este laix. |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 108 |
Don Tristan, o Namorado, fez [e]sta cantiga |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 138 |
Esta cantiga foi feita a ũu que fora privado d ' el -Rei; e quando estava mui ben do amor d ' el -Rei apoinhan -lhe que era mui levantado como home de mal recado; e, aas veze[s], quando el Rei non fazia sa voontade, tornava mui manso e mui cordo e mui misurado |
[+] |
1300 |
LPr 1/ 174 |
Estas duas cantigas fez ũu judeu d ' Elvas, que avia nome Vidal, por amor dũa judia de sa vila que avia nome Dona. |
[+] |
1300 |
CPa XXVII, 4/ 127 |
E sobresto disso Tulio que o firmamẽto e o començo dos amigos e a bõa fe que o home a a seu amĩgo, ca nehũ amor nõ pode seer firme se y nõ a bõa fe; porque loca cousa seria e sen rrazon de demandar lealdade o hũ amigo o outro se el nõ la ouuesse en si. |
[+] |
1300 |
CPa XXVII, 4/ 128 |
Uerdadeyramente e sen enganno nehũ deue omee amar a seu amigo, pero en la quãtidade do amor foy departido entre los sabios; ca os hũs disseron que omẽ deue amar a seu amigo quanto o outro ama a el, e sobresto disso Tulio que esta nõ era amizdade con benquerença mays era com̃o en maneyra de merca outros y ouo que disseron que deue homẽ amar a seu amigo quanto el ama assi meesmo, e estos outrossy non disseron ben, porque pode seer que o amĩgo nõ sse sabe amar, ou non queren, ou non poden, e por ende non seria conplida a amizdade que desta guysa ouuesse omẽ cõ seu amĩgo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 12 |
Et aly fezerõ el et sua moller Calmana seys fillos: et ao primeyro fillo que ouverõ diserõlle Enoch; et por amor del poblou aly Caym hũa çiudade et chamoa Enoca do nome daquel seu fillo Enoch, et aos de sua geeraçõ [meesma] et de sua [compaña], et aos outros que aver poderia dos fillos de Adam, ca forõ moytos, [segũdo] diz Josep ẽno segũdo capytolo do libro da Antiguydade dos Judios, et mẽestre Godofre ẽno libro Panteom, et ajnda a Biblia mẽesma diz que ouverõ Adam et Eua fillos et fillas et podense [entẽder] estes fillos et fillas por mays que Caym et Abel et suas yrmãas et Seth seu yrmãao, et yuã espargindo se por las terras ajuntavaos Caym, et os que nõ podya aver fazia os víj́nr por força aaquela çiudade, et que morasem em ella. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
Por que matey eu aCaym cõ amyña chaga et ao moço cõ omeu lyuor, esto he cõ amaldade da [myña] saña, sabede que sete vezes sera vengada amorte de Abel, et sete vezes penado por ello [Cayn] queo matou; et poso Deus por pẽna que oque matase aCaym que sééria por ello penado [seteẽta] vezes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
Que os primeyros ouverõ oespanto et virõ as prouas do feyto; et nos, cõmo quer que nõ sejamos y mortos nẽ tomamos y amorte, pero por todo oal passamos senõ por la morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 47 |
"Paramẽtes aagraça que te fago aty et atua [compaña] et ajnda aas outras anymalyas por amor de ty et porlo teu rrogo, que [poño] meu pleyto cõuosco et cõ vosos linagéés et das outras anymalyas, despoys de vos, aseguro avos et aellas, as que convosco seyrõ da arca et atoda a terra, que nũca vos mate cõ deluvio daqui endeante, por nẽgũ erro enque me [cayades]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 50 |
Et cõta Josefo sobresto ẽno quinto capytolo, que quando catarmos [a vida] dos omẽs de agora et avyda dos antygos, que nõ teñamos que erro nẽgũ ha em viuerẽ tãtos ãnos os omẽs do primeyro tempo; que diz queos omẽs do primeyro tẽpo moytas rrazões avyam por que viuessem tanto: ahũa por que erã rreligiosos et faziã santa vida cõmo frayres, et erã outrosi mays açerca da feytura de Deus, et oyram mays palauras das que Deus disera aseus padres et aseus parentes, et as aprenderã elles et as sabyam; demays que nõ comyam em aquel tẽpo senõ froytas et eruas et poucas cousas outras, et mays ajnda que ata [o deluuyo] nũca comerã carne nẽ beberam vyño, et desto nẽ doutra cousa nõ comerõ nẽgũa cousa sobeja, por que de leue nũca enfermassem que por ello viessem amorte nẽ myngoassem nada de sua vida. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 52 |
Sydom, Eteo, Jebuseo, Amorreo, Yergeseo, Eueo, Aracheo, Çyneo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 62 |
Europa leua este nomé de hũa filla del rrey Agenor et yrmãa de Cadyno, rrey de Tebas, et esta avya nome Europa aqual leuou rroubada el rrey Jupyter em fegura de touro; mays aquela fegura [do] touro estaua pyntada ẽna nave enque vẽeo el rrey Jupyter quandoa rroubou et aleuou; et posso por amor dela aesta terçeyra parte do mũdo et chamoulle Europa cõmo diziã aella. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 64 |
Et segundo conta Moysem ẽno dezymo capitolo do Genesis, foy amorada deles cõmose começa [de] terra de Messa ata Sofar, que he hũ mõte de ouriente. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 65 |
Arfaxat aquel terçeyro fillo de Sem fezo aSale; et omayor fillo erdeyro de Sem foy Arfaxat, et de Arfaxat este Sale por lyña; et este ficou por cabeça do lynagee ẽna çidade Salem que disemos que poblara Sem, et ajnda achamos que dizẽ algũũs que Sem, por que vio que Arfaxat ficaua ontrelos outros do seu lynagee por lo mayor ẽna lyna, et Sale ẽnos outros da lyna despoys da vyda de Arfaxat, que por amor de este neto que poso el aaquela çidade este nome Salem, do nome de Sale; outros dizẽ que Sale mẽesmo quea poblou et posolle oseu nome; et achamos que daqueste Sale forõ nomeados os salamytas, que som agora [hũus] pobõos de India. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 70 |
Eteo, Sabuseo, Amorreo, Gergeseo, Eneo, Aracheo, Fineo, Aradio, Amãtem, Amateo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 76 |
Mays em Europa, por que nẽgũ das mayores genera ções de Jafet nõ vẽeo amorar aaterra aque despoys chamarõ dos de Gomer nẽ morou y, apartarõse hũas [cõpañas] das outras que chegarõ de aquelas generações de Jafet, et forõ de Gomer et dos de Magog, et vierõ sem caudillos et sem outro rrecado, que por que oyam os outros dizer que era terra moyto fria et máá nõ queriam pera ella vĩjnr; et poblarõna esses et morarõ en ella, et chamarõse por nomẽs departidos em moytas [guisas]; et som aqueles aque os gregos chamã galatas agora, que em aquel tempo primeyro gomaritas se chamauã elles de Gomer, donde vynã, et pero que vynã sem caudillos el os enviara aly apoblar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 84 |
Et avemos ajnda outra proua de Moysem, queo conta ẽno Genesis, asy cõmo nos diremos adeante em seu lugar, que Sem em Jerusalem ficou et morou, por que quando Abráam sayo em pos Condaloamor, rrey dos elamytas, et pos os outros quatro rreys que yam cõ el et vençeo, et desbaratou, et lles [tolleo] aLoth seu sobrino et lles tomou quanto al leuauam, quando se tornaua dende Abraam cõ aquelas cousas que aaqueles tomara, sayo ael de Jerusalem osaçerdote Melchysedech aacarreyra cõ pã et com [vyño], et aly dou Abraã odezimo de todo oque em aquel alcanço tomara, et este saçerdote Melchisedech, dizẽ que foy Sem, ca segundo contã despoys que Abraã morreu viueo Sem tríj́nta et çinque ãnos; et destas rrazões avemos as prouas que Sem em Jerusalem morreo et acabou. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 89 |
Et estes começarõ aleyxar de andar errados por los mõtes et por los ermos donde andauã antes, amaneyra de bestas saluages tomando oje hũa moller et leyxandoa logo, et [de manãa] outra, et asy dende endeante cõmo as outras anymalyas; et escollendo os lugares que vyam bõos de erdades, et de mõtes, et de agoas, et acollerõse amorar aly alugares [dous] casados, alugares tres, alugares mays, segũdo que eram as anchuras et as bondades das moradas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Et poserõlles nome Janyculo, por amor de Jano, fillo de Jafet, et segundo diz em aquel Libro das Maravillas de Rroma. estes pááços forõ em aquel lugar onde agora he [aigleia] de Sam Iohan, aque dizẽ [en] Rroma ao Janyculo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 115 |
Quando morreo seu padre, Belo, cõ ogrande pesar que ouvo del, fezo fazer hũa ymage que semellasse aseu padre; et onrrauáá moyto por que rreçebia em ella algũ pouco de cõforto do pesar que avia por la morte do padre; et por fazer mays grãde onrra aaquela ymage em [rrenẽbrança de] seu padre, et por mostrar oamor et odesejo que del avia, mãdou que todos aqueles que culpados fossem et fugissem aella, que fossem aly amparados et defendidos, et omẽ algũ nõlles fezese mal aly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Et aly avia ymage de carneyro enque adorauã [aa planeta] de Jupiter; et outra de coruo enque adorauã aplaneta do sol; et outra de cabrõ enque orauã ao Baco aque chamauã deus dos [vjños]; et [outra] de çerua enque orauã aaplaneta da lũa; et outra de vaca blanca por la dééssa Juno, quee oayre de juso; et outra toda de peyxe que era por Venus, aque elles chamauã dééssa de amor et de apostura; et outra ymage de cegoña et em esta adorauã aplaneta de Mercurio aque elles chamauã deus do triuo ou dos primeyros tres saberes liberaes; et em esta fegura, por que dizem que asy cõmo aquela ave ha oseu colo longo enque proua as cousas que come et sente aly qual sééra sáá et qual enferma, et osaão passao ao corpo et todo oal cõ quese nõ acha bem et entende quelle empéésçera et lle nõ sera [sãao] rretem ho ẽno colo, quea tem longo, et nõno quer comer, et aas vezes de medio da garganta, et outras vezes de fondo della, ho envia et deytao fora; et dizẽ os filosofos que tal deue séér osabedor, de longo colo, que ante pese, et cate, et pensse apalaura quea de dizer ante quea diga. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Venus aquẽ elles chamauã deessa damor, et de apostura, et de fermosura se encobrio em fegura de peyxe; et Venus he nome daquela planeta cuja estrella paresçe em hũ tẽpo do ãno aatarde quando se pom o sol em ouçidente sobre España, et em outro tẽpo em oriente aamanãa ante quese leuãte o sol, et quando paresçe em ouçidente dizẽlle espero, et quando em oriente [luzeyro]; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 139 |
Et faziã aaquel Vlcano sua ymagem cõmo de ferreyro, et onrrauãno moyto em Caldea et adorauãno por amor do fogo aquẽ elles tynã por seu deus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et segundo diz Abul Ybeyt, ẽno tempo destas cõtendas complio Abraã dez et oyto ãnos que nasçera, et era ja cal oydes; et Adira, madre de Abraã, cõ grande amor que avia del, por lo escusar et tyrar [a saña de] seu padre que avia del, et por lo apaçificar, disolle asy: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 145 |
Et el rrey vyo mãçebo, moço, aposto et moy bem rrazoado et gardado em suas palauras, et mudouse otalente del do que avia antes pensado de matar ael et asua [cõpaña], et apartouse et [cõsellousse] cõ seus rricos omẽs et cõ seus bispos que [tyña] y, dos ydolos et de sua créénça; et os mays deles oyndo oque disera Abraã, duldarõ [en] consellar ael rrey, pero hũ deles que avya nome Mayzam, cõsellóó queo mandase queymar, senõ quea gente quese tornaria em outra creẽça, et que el perderia orreyno por ello, et que avía moy bõa rrazõ pera ello et era esta; que os caldeos, em rrazõ da creẽça do fogo faziam moy grandes fogueyras et passauã seus fillos [per] ellas cõmo amaneyra de boptismo que agora os [cristiaos] fazẽ; et Tare que moraua ontre elles que nõ avia ajnda pasadas aquelas fogueyras [a aquelas] seus fillos, et quelle las mãdase passar, et el queo nõ faria, et averia el estonçes contra el et contra seus fillos moy bõa rrazõ, et sem bráádos et clamor de torto ante todo opobóó, et deytarlos ẽno fogo et queymarlos y. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 162 |
(Os omẽs quando estam em vagar et doutros traballos nẽ feytos grãdes nõ curã nẽ ham outro coydado, conven quese am moytas vezes tornar apensar em moytos pecados, et ẽnos viços et deleytos do mũdo, et em outras loucuras et maldades; ) et arreyna Semyrramis despoys que sayo das armas et se partyo de guerrear et morou em sua casa, et começou de andar em paz por seus rreynos por donde queria, parou mentes (ẽnos viços da carne, em vestyr sse bem et comer de quantas maneyras de [ma[n]jares] lle sabiã adubar, et sobre todo contẽder em aquel viço que anda ontrelos amores dos omẽs et das molleres; et tam grande sabor avia ella de omẽ que quando aquel feyto queria que mãdaua chamar aqueles omẽs de quese mays pagaua, et fazia cõ elles em poridade seu talente daquelo que querya, et cõ todo esto encobriasse ella quanto mays podia, et por encobrirlo ajnda mays, que nõ sonasse nẽ osoubessem os omẽs, mãdaua os tomar daly aqueles com queo fazia et leuarlos em poridade et matarlos em ascondido; et ajnda, se sonaua de cõmo aqueles nõ paresçiam, diziam queos matara arreyna por outras maldades et por justiçia, cõmo era braua et forte. ) |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 170 |
Josefo conta ẽno septymo capitolo que morou Abraã em terra de Canaã ẽna çidade de Damasco; et diz que ajnda agora ha hũ barreo et hũa cal em Damasco [et] quelle dizem amorada de Abraã, et aqueles que aly morã quese preçam por ello et se téém por mays nobles et onrrados. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 172 |
"Moller tu eras moy fermosa et os do Egyto amã moyto molleres, por que som moy luxuriosos et moy máos omẽs em [este] feyto; et ey medo queme matẽ por ty, mays rrogo te que digas tu que es [myña] yrmãa et nõ me matarã, mays fazer me am moyto bem por lo teu amor. " |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 173 |
De cõmo fezo Faraom com Sarra Estonçes el rrey Faraom, despoys [que] vio que tam fermosa era, Sarra, enviou por ella et por Abraã et leuarõlos aseu pááço, et mãdou estonçes el rrey adubar moytos mãjares, et fazer moytas alegrias com elles, segũdo diz mẽestre Godofre et outros cõ el; onrraua el rrey moyto aAbraã por amor de Sarra, coydando que era sua yrmãa cõmo el dizia; et ajnda por lle fazer mays [grãde] onrra mãdou que em toda sua terra queo onrrassem et otevessem por hũ dos mays sabios de toda aterra do Egypto, et daualle aonrra et olóór delo, et alauauao moyto, et todos los priuados de sua casa et os outros do rreyno onrrauã no moyto, por que viam queo el rrey tanto onrraua; et por esto diserõ verdade os sabedores, que aquel que el rrey onrra que esse he onrrado, ca todos onrrã ao que ael rrey veẽ onrrar; et pero queo elles faziam, mãdóó el rrey fazer aos de sua casa et do seu rreyno et diso queo onrrassem todos moyto et lle fezesem todos moyto algo et bem; et todos lle derõ dões: seruos et seruas et bestas et gáándos de todaslas maneyras, asy cõmo camelos, egoas, asnos, boys, vacas, ouellas, et cabras, et ouro, et plata moyto, et panos de seda, et outras dõas de moytas maneyras; et todo esto faziam aAbraã por que viam que plazia ael rrey. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 175 |
"Et mandou logo aseus omẽs queo [apreçebessem] et o gardassem ata que fosse fora do seu rreyno et oguyassem cõ quanto aviã et leuauã, ca eram moy rricos de moytas cousas asy cõmo disemos ante desto; et [ontre] as rriquezas et os seruos et as seruas que dende trouxerõ Abraã, et Sarra, et Loth seu [sobriño] quelles dou el rrey Faraõ et seus priuados et seus amygos, et el rrey dou hũa sua [serua] aSarra por lo grande amor que ouvera della et esta serua era moyto priuada del rrey et el rrey rrogou aSarra quelle fezese algũ bem por lo seu amor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 178 |
Et despoys que vio arreyna Cleopatra que era mãçeba grande et moy fermosa et yrmãa daquel rrey [Dionys] ou Filopater, et de tam grande linage, et namorouse della, et falou [com] ella; et asysse pagarõ hũ do outro, et se avierõ ontresy que esteuerõ aly despoys dous ãnos el et ella. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 178 |
Et Julio Çesar por detẽer os omẽs quese adormeçessem et ogardasem, catou contra aquel byspo Acoreo por que sabia que el era ho omẽ mays sabio de todo o Egyto et omays vello, et por amor de velar começou aentrar em suas palauras bõas cõ el et põer rrazões longas et altas contra el por pasar toda anoyte daquela [guisa]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 178 |
Et começou deo alabar logo porlo enamorar, et porlo meter acontar oquelle demãdaua et disolle asy: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 180 |
"Empero que eu aja tam grande vertude de aqueste saber, et ho teña ẽno meu coraçõ pera querer ordenar osegre, et [tamaño] seja oamor que eu ey de mostrar averdade et leyxar aescritura, pero [nom] ha cousa [negũa] que eu mays queyra [coñosçer] que saber as rrazões do rryo Nylo, que estam ascondidas aos omẽs et ajnda asabedores que por tantos segres de ãnos cõmo som pasados queos [non] sabe nẽgũ çertamẽte; et que saba eu acabeça et afonte del onde he ou ondese começa, oque nũqua foy sabido de quantos eu sey ata o dia de oje que eu saber [podese que o] sabia seo tu nõ sabes; et tu que eras tam nobre omẽ, et tam santo varõ, et tam sabedor que teño queo sabes tu, mostrame por que eu aja por ty çerta asperança de véér et saber as fontes do Nylo; et por aprender esto leyxarey esta batalla çidadáá enque ando, [pero] que me sééria de outra [guisa] moy graue cousa de leyxar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 189 |
Et em esto alçou os ollos Loth et catou contra arribeyra do rrio Jordam, et vio quese poderia rregar toda asy cõmo terra do Egyto; et esto era escontra açidade Segor, onde se rregaua aquela terra mellor por pe que em outro lugar pera amorada dos daly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 192 |
Et doze ãnos ante da sayda de Abraã que sayo do Egito aquel Cadaloamor, rrey dos elamytas, tomou estes rreys que disemos de Assiria com suas hostes moy fortes et moy grandes et, segundo diz Josefo ẽno dozeno capitolo do primeyro libro, astragarõ toda Asia, et leuarõ rroubado quanto quiserom, et destroyrõ olynage dos gigãtes, et vierom sobre aqueles çinque rreys de Sodoma et dessas outras çidades, et [cõquirirõos] et tornarõnos peyteyros. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 192 |
Agora diremos cõmo fezo Cadaloamor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 193 |
Et tornarõse daly, et vierõ topar aafonte de Effat, aque despoys diserõ Cados; et destroyrõ toda aterra de Emalec, et ao pobõo dos amorreos, que moraua em Assassem Tamas, et yam ja [vijndo] contra Sodoma. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 197 |
Mays agora quero que sabas os termynos da terra que darey ao teulinage: deslo rrio do Egyto quee chamado Nylo", -daquel de que som contadas moytas et bõas cousas em esta estoria - "ata outro [grãde] rrio aque dizem Eufrates, quee contra parte de oriente seram seus termynos, et darlles ey toda aterra que estes pobõos teẽ: os çineos, os çeneçeos, os [çerimoneos], os eteos, os fereçeos, os de Rrafaym, os amorreos, os cananeos, os tergeseos, os jebuseos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"Non me quero encobrir de Abraã das cousas que Eu ey mester, poys que del ha asayr grande gente et forte, et por lo seu lynage serã benditas todaslas gentes da terra; et demays que el mãdara aseus fillos et aos que del vierẽ [quẽ] gardem moy bem os meus mãdamẽtos et faça justiçia et dereyto, que por amor del atẽderey todo oquelle Eu prometi. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"[Nõ] matarey aos outros por amor delles. " "¿Et se tríj́nta y ouver? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"Perdoarlles ey por amor deses. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"Et sobre esta rrazõ, diz mẽestre Godofre que rrespondeo noso Señor desta guysa, por que nõ queria El amorte dos outros pecadores, mays aver deles merçede, et perdoar amoytos máos por amor de poucos bõos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Señores, poys queme fazedes tanto bem queme guareçedes [de] morte, rrogo vos et pido vos por merçede que hũa çidade pequena quee açerqua daqui que fique por lo meu amor, et nõ seja destroyda, et pero quee pequena viuerey eu em ella. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Teu rrogo he oydo, et ficara aquela çidade por amor de ty; et tu vayte quanto poderes, et penssa de guarir em ella, et nos nõ faremos nada ata que tu sejas em saluo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
"Et diz mẽestre Godofre que Sarra fazia ajnda esto por escusar baralla que averia por Agar cõ Abraã seu marido, et quese faria Agar sua ygoal et lle [tollesse] oamor do marido et aonrra quelle el fazia. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 222 |
Et Abraã vééndo que plazia aDeus cõ as rrazões de Sarra, desfezo ocasamẽto et enviou daly ofillo, et forõse daly aquela ora el et Agar, et foyse Agar cõ el chegando ao Egyto et doulle moller da terra donde era natural, et casoo y; et segundo diz Abul Ybeyt ouvo ella nome Zayda, filla de Maçac, fillo de Omar Agarfamy, [omẽs bõos] ẽno Egyto, et foy hũa grande parte deste casamẽto por lo que sabyam de seu padre Abraã, et que oyam dizer del, et conosçiam outrosi asua madre Agar que fora mãçeba de Faraõ et era sua natural; et ajnda dizem [algũus] que esse Faraõ Çadufe ocasou por amor de Abraã et de Agar sua madre. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 223 |
Do amor et postura que foy ontre el rrey Abimelec et osanto [patarca] Abráám. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 223 |
Et aquel poço cõ seu termyno ha [este] nome por tres rrazões: aprimeyra que Bersabee tanto quer dizer cõmo poço [de] fartura, por que Agar et Ysmael beberõ del et fartarõse; asegunda he que Bersabee tanto quer mostrar ẽno ebrayco, segundo dizẽ Jeronymo et mẽestre Pedro, cõmo poço de sete, por que Abraã dou aly aquelas sete cordeyras aAbymalec em testemoyo da entrega que rreçebeo del; aterçeyra he outrossy que Bersabee tanto quer dizer cõmo poço de jura por que Abraã et Abymalec firmarõ aly seu amor et jurarõ; et avemos aqui dito que Bersabee ẽno ebrayco he por estas tres coussas: fartura, et [sete], et jura. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
Quando estas palauras ouvo ditas Ysaac jouvo quedo sobrelo altar ẽna leña, et asperou amorte de grado; estonçes tomou seu padre moy agyña ocoytelo pera odegolar, et aaquela ora chamou do çeo hũa voz do angeo de noso Señor Deus et disoIle: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
Eu juro per mj́ méésmo por que tu, Abraã, feziste oque te Eu mãdey et nõ perdoaste ahu sóó fillo que tu avias, nem duldaste deo matar por amor de Mj́, Eu [bemdizerey] o teu lynage et acreçentarlo ey [asi] cõmo som moytas as [estrelas] do çeo et as areas da rribeyra do mar, et sera señor et poderoso sobre todos seus ymijgos et viuera em onrra et em rriqueza et em todo bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 243 |
Andados oytéénta et oyto ãnos [vençerõ] os quatro rreys de Asia, Cadoloamor et os outros tres aos çinque rreys de Sodoma et das outras quatro çidades, et vençeo Abraã aelles. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 245 |
Diz outrosi Ovjdio que aquela Yo filla deste Ynaco rrey, que foy mudada em vaca et por lo seu amor aquel rrey Ynaco, seu padre, com dolor dela que furara ẽna terra, segundo que era rrio, et fezera aquela coua [enquese] metera, et acabaua aly seu coso que daly adeante que nõ correo mays [sobrela] terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 247 |
Et ẽna volta das armas, segundo dizẽ todoslos autores, ferio Jupiter aSsaturno, seu padre, entrelas pernas et cortoulle aquelo cõ queo engendrara pero nõ senõ os dous cõpanóós de bayxo que som ahũa maneyra feytos, et dizem que caerom ẽno mar et leuãtarõ hũa espuma, et chamarom aaquela espuma frodos; et tã grande materia erã elles, et tam grande espuma era aquela que [elles] leuãtarom da ferida que derõ ẽna agoa quese criou et se fezo ende adeesa de apostura et de amor aque os gentijs chamarõ Venus, et doutra guysa chamarõ aaquela espuma frodos que nasçeo de Saturno deesa Frodisa, et Frodisa et Venus hũa cousa som, et Venus outrosi he hũa das sete planetas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 251 |
Aly foy Jupiter em grande coyta et angustura: da hũa parte por que era cousa moy descomunal et máá de fazer de negar seus amores da cousa que moyto amaua; da outra parte por que averia sospeyta em nõ lla dar; et avergonça que el avia da rreyna mãdaua lla dar, ho amor que avia de Yo defendia quea nõ desse; et ho amor vençera aavergonça senõ por que hũa vaca que era tam pequena dadiua, [se] nõ fosse dada arreyna, sua yrmãa et moller, nõ paresçeria que era vaca mays outra cousa tam grande que non poderia [séér] osmada nẽ posta em preço, et ouvo lla adar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Desta dona se [emnamorarã] moytas vezes os deus satyros, et todoslos outros deus daquelas [montañas] et siluas, et ella atodos los despreçaua, et nõ daua por elles nada; et onrraua por señora et sua [deessa] aDiana, queos gentíj́s aviã por sua [deessa] de castidade et de caça, et asy andaua esta vestida et apostada cõmo ella; et moytos quandoa viã coydauã que ella era Diana, senõ por queas departyam as armas, que tragia Diana, a [deessa], oarco de ouro, et ode Syringa era de corno; et desta guisa entraua esta dona atodos los deus daquelas terras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 262 |
Em pos esto onde diz quea pedio arreyna Juno aJupiter, et el doulla, et ella dou ha em garda aArgo, oseu pastor dos çento ollos, et he esto oquese entende que Juno he odeleyto da terra et das rriquezas, et Argo omũdo, et despoys daquelo se dou esta Yo amays grandes viços et desi apeores costumes, et atyña omundo em laçada em elles, cõmo diz oautor, quea tyña Argo presa ata quese doyo dela Jupiter et entendese aqui por Jupiter oseñor apartador, cõmo disemos; et enviou aMercurio, seu fillo, et esto he bõa rrazõ et sabia, ca esso quer dizer Mercurio; et vençeo Mercurio aArgos, asi cõmo ao mundo, rrazoando se cõ el sobrelas preguntas quelle fazia Argo falandolle encubertamẽte das rrazões das sete artes liberaes, et dizẽdolle que amara Pam aSyringa tornada em [canaueyras] ẽnas rribeyras do rrio Ladom; et em este mudamẽto de [siringa] et em amor de Pam lle falou destas rrazões segundo que mẽestre Juã conta; et diz que este rrio Ladom que corre por medio de Greçia et quee rrio de moy bõa agoa, moy clara, et moy sãa, et ha moytas canaveyras por todas las rribeyras del; et mostra que vierom aly aaquela rribeyra todoslos filosofos de Greçia aestudiar sobrelas sete artes liberaes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Mays sobre estas duas rrazões, aprimeyra da morte de Abraã, asegunda do nasçemẽto destes seus netos, fillos de Ysaac et de Rrebeca, achamos ẽnas palauras dos santos ditos que desacordam, et diz Josefo ẽno [deçimo] sexto capitolo do primeyro libro da Estoria da antiguydade dos judios, que despoys que casou Ysaac cõ Rrebeca et Abraã [cõ] Çetura, et fezo Abraã em ella seus fillos que pouco tẽpo viueo el despoys, et diz que morreo por omẽ moyto onrrado de Deus et dos omẽs, et moy dinamẽte comprido de toda virtude por lo grande estudio et firmeza que [sempre] poso ẽno amor de Deus et ẽno seu seruyço; et que foy sua vida çento et seteenta et çinque ãnos, et que forõ seus fillos Ysaac et Ysmael ao seu enterramẽto, et queo suterrarõ em Ebrom cõ sua moller Sarra, et que despoys da morte de Abraã fezerõ Ysaac et Rrebeca seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
"Eu [sõo] oDeus de Abraã, teu padre; nõ ajas medo ca Eu [sõo] contygo; bendizer te ey et acresçentarey oteu lyñagéé por amor de teu señor et meu seruo Abraã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
Et em outro dia por la [manãa], quando se leuãtarõ fezerõ sua jura todos [hũus] cõ os outros, et afirmarom seu amor, et Ysáác sayo cõ elles et enposóós onrradamente, et partiromse moyto amygos, et foyse el rrey pera onde moraua. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
Et Lya nõ avia bõos ollos quelle corria moyta agoa delles, et Rrachel avia os seus bem saãos, et era moy formosa; et Jacob namorouse della, et diso aLabam: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
Et em este estado toda via vio Lia cõmo nõ curaua dela Jacob cõ ogrande et forte amor que avia de Rrachel, et rrogou aDeus quelle dese fillos por tal quea amasse seu marido. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
"Et Jacob cõ ogrande amor dela et por lle fazer prazer em algũa cousa, et tyrarla de aquel pesar, fezo asy cõmo lle ella diso, et ouvo hũ fillo varõ daquela Bala, mãçeba de Rrachel. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 291 |
"Eu te rrogo queme faças hũ pouco de amor, que mores aqui comygo, ca bem entendo que Deus fezo moyto bem por amor de ty, et dy que queres quete faça et fazer lo ey. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 295 |
"Envia te dizer Jacob, teu yrmão, que te vio sanudo se partio daqui, et [teuo] por bem de te leyxar a terra ata que pasasse atua saña, et asio fezo, et morou ata agora cõ seu tyo Labam em terra allea; et diz que tempo era ja de cobrar et aver teu amor, se aty aplouvesse, et agora [vense] pera ty, et trage suas molleres cõ que ala casou, et seus fillos quea feytos en elas, et mançebos, et mãçebas, ovellas, vacas, et bestas, et outras rriquezas grandes; et enviou nos aty cõmo aseu señor que te disessemos que el cõ todo quanto ha todo he teu, et vense te poer em teu poder et em tua mão, et tem por bem [de] despender contygo todos aqueles [bẽes] quelle Deus [dou] et el que aja atua graça. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 296 |
De cõmo enviou Jacob seus presentes aseu yrmão Esau por aver seu amor, et passou suas cõpañas ao porto de Jabor et fezo sua oraçõ a Deus et loytou cõ oangeo quelle aparesçeu et mudoulle onome. |
[+] |
1301 |
SAS f. 2r/ 42 |
Assy cognosçer a Deus e amarlo et amar os cristiaos cõ amor de caridade. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Cõmo Achilles et los otros caualleros griegos estan mirando al tenplo [de Ector et cõmo es preso de amor Achilles de] Poliçena. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Mjẽtra el mandadero de Achilles era ydo con el mensaje, Achilles era tan cuytado de amor . |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et se de algũa cousa ouver medo aver lo ey do marido soo ' Et sobre esto diz aynda Medea cõmo en persona de outro: ' Et cõmo, Medea, se nõ, ¿coydas que casamẽto de amor caera ontre ty et el? |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et mentre te convẽ et as tẽpo, faz o pecado ' [rrazoou] aynda Medea, cõmo avemos dito, todas quantas rrazões podo [achar que pertẽescesen] a a crueldade et a bõa estãça de padre, et de parẽtesco, et de terra; et de todas aquelas cousas que [pertẽesçem] a amor et a seus feytos; et quantos peligros et tẽpestades poderiã vij̃r por terra et por mar; et ẽno hũ et ẽno outro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et depoys que se rrazoou, cõmo dito he, poserõ se lle de deant como en escrito ante os ollos o dereyto et a piedade et a vergonça et cuydou que era deus do amor que a ella aqueyxaua, et ja ya vençida, et paraua lle as espaldas et fugia d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et era ja o ardor do amor quebrãtado et partido d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et logo en esa ora foy em ella o ardor que lle era ja tirado do amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
A esta maneyra diz que o amor, que era ja moy pouco et estaua cõmo flaco, ha ençẽdeu de cabo por la formosura de Jaason a a ora que o vio Et aynda que acõtesçeu aly esto que [per] ventura aparesçeu Jaason mays formoso aquel dia que nõ soya paresçer os outros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et asy que diz aqui o autor que quen a vise que nõ porria culpa a a namorada em seer tam pagada et tam namorada de tal õme. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et Medea começou de chorar quando aquelo oyo, caendo -lle as lagrimas en terra et diso: ' Bem vejo o que farey; et nõ me enganara o nõ saber da verdade mays cõ o teu amor bem sey que defendido seras et gardado por meu don que me as prometido enpero cata que se defendido fores, et libre et saão et cõ soude ficares dos peligros que el rrey, meu padre, te diso que avia en gaañar a lãa dourada, que me teñas o que me prometes et o cũplas ' Et jurou lle estonçes Jaasõ por las santidades da deesa [Caches], en cujo tẽplo estauã, et por la deydade que aquel mõte avia, et por lo sol que cata et vee todas las cousas, padre del RRey Oeta, a quẽ el queria por sogro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 27 |
Et pensou que se a moyto rrogase, que a enamoraria et a vençeria para que o fezese; et meteo se a rrogarla d ' esta guisa: ' O o mjña moller, Media, a que(n) eu manifesto que deuo a mjña soude por que tu me deste todas las cousas que eu ey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Ca se eu avia seu grande amor, ajnda bem aspero mais. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Et o amor he cousa que creçediça; et pois que eu nõ oyue ventura en ty, nõ he maravilla ¡Et aplaza a deus que saya eu ende de aquesta mẽtirosa, et que todos digã que cõ falso testemoyo culpaua eu a Jaason meu marido! ho outro dia veẽo a mj̃ hũ ospede de terra de Emonja, [tascliano ?] et apẽnas entrou el, quando lle eu dixe a primeyra palaura, et foy esta: ' ¿que faz Jaason, o meu marido? |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Seendo falando de suas cousas et de seus amores et de seus avijmẽtos cõmo erã as mayores donas et rreyñas et mays poderosas que en todo o mũdo avia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et en esta maneyra estauã todos los outros dioses et deesas ajũtadas ẽnos paaços del RRey Tãtalo, falando cada hũ de seus solazes et de seus amores et de seus avijmẽtos, cõmo erã as mayores donas, que lles acaesçeu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 62 |
Et sobre ella quero que me jures, et sobre estas santas leys, que sempre me terras amor et fe et verdade et [lealdade]; et que casaras comygo; et que ja mays de ty nũca seja leyxada por outra [et que em] quanto vjuas, que nũca sayras de meu poder [ca] eu por nẽgũa rrazon nõ quero este pleyto meter a joglaria, nẽ a escarno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et el diso lle que era õme [et], que nõ era ẽno mũdo cousa que mays amase, et que era seu namorado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et rrespondeu a sua filla et diso lle asi: ' tu es myña filla; o hũ por la natura, o al por lo amor et deuedo que ey contigo digo te do feyto d ' aquela donzela -que dizes que he varõ et que lle dizẽ Achilles - , que eu nõ ey culpa nẽgũa, nẽ tu fazes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 94 |
Et era moy mãso et moy mesurado, pero era [moyto] ardido et moy orgulloso contra seus yamjgos en tal maneyra que a nẽgũ nõ faria amor en batalla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 94 |
Et prometia moy bẽ seu amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 105 |
Cõmo Achilles poso amor cõ Colcas et cõmo Colcas foy cõ el Don Achilles et Colcas nũca se virã, senõ aquela ora em aquel [tẽplo]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
Et quando nos tal preytesia fazia, de bõa rrazõ deueramos com el poer paz et amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 110 |
Et afirmarã contigo et con todos los teus grande segurãça et grande amor et grande seruydũe. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 111 |
Et dizedelles de mjña parte que paz nẽ amor nẽ firmedũe nõ quero cõ elles nẽ averã comygo, fasta que eu seja bem vengado do que me fezerõ et teẽ feyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 111 |
Et sobre todo esto enviam me dizer cõmo por rrazõ de ameaça et menospreçando -me que lles faça emenda do que lles ey feyto. bem sabea Agamenõ, et todos quantos outros y son con el, que nõ averã comjgo tregoa nẽ amor; et que ja por senpre, mẽtre que eu viua, esta gerra durara ontre mj̃ et elles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 119 |
Cõmo Ector foy prinçipe de todos os que vierõ a defender (Troya) et cõmo parou suas ge(n)tes et fezo prinçipes Estes que uos ja nomey que vierõ ajudar a el RRey Priamos, os hũus vierõ y cõ medo, et os outros cõ amor; et d ' eles por señorio, et d ' eles por proeza pero aqueles mays vierõ y por parẽtesco que aviã cõ el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 129 |
Et por que o ella amaua sobre todas las cousas enviou lle aquel caualo, mays enpero foy entre elles grã desamor por que Eutor nũca a quiso amar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 134 |
Et ben vos digo que ante elles cõ Eytor quiserã yr que ficar aly mays nõ poderõ al fazer, senõ quanto seu padre touo por ben a hũ d ' estes diserom Menalus; et a outro, Jnfros; et a outro, Çirus; et ao quarto, Çelidones; et ao quinto, Hergamores; et ao sesto, Macramyael; et ao septimo, Sades de Vergel, et ao oytauo, Margariton et este era parẽte de Echilles por parte de sua madre que era filla de hũ rrey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et quando se ella ouvo a partir de Troylos, ben coydou logo a morrer cõ amor que avia del. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et rrogou lle moy de coraçõ que a nõ oluydase en seu amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Ca eu nõ quero que o voso amor mẽguẽ nẽ falezca mays quero que des oy mays seja mayor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et depois que forõ yndo, começou Diomedes tal rrazõ: ' par deus, señora, grã dereyto faz aquel que a voso amor se se moyto del preça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et se o fazer nõ quiserdes, ben vos digo que tanto afan ey de sofrer por voso amor fasta que esto cobre de uos mays de hũa cousa ey grã pauor, que uos [que] desamades moyto a nosa gente et amades moyto os de Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et esto muyto agiña pode cõtesçer outra cousa vos direy sabede que nũca ja -mays amey dõna nẽ donzela em esta rrazõ mays agora ben vejo et entendo que me tira o amor para vos et quer que seja eu todo voso en toda guisa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et de oje en deãt todo meu amor et toda mjña asperãça poño en vos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et nũca sera o meu coraçõ alegre fasta que seja çerto de voso amor et de uoso ben. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et eu bẽ entẽdo que moy ben aventurado sera o que ouver o voso amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et sabede que se eu voso amor poder aver, eu me gardarey que nũca de mj̃ rreçebades nojo, nẽ oyredes dizer nẽ rretraer cousa que uos desaplaza. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et por que uos agora vejo triste, penso de uos fazer tãto plazer por voso amor que logo seredes moy pagada et leda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 183 |
Cõmo Breçayda rrespondeu a Diomedes Brezayda rresponde o cõmo sesuda et moy bem criada ẽna plaça et diso lle asi: ' señor caualeyro, nõ he dereyto nẽ rrazõ de falar cõ uosco en amor nẽ cõ outro nẽgũ ca vos meesmo seriades aquel que me tẽeriades por maa et viltada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 183 |
Et queria lle a gẽte ben, et el a mj̃ Et leyxey a terra et as gẽtes cõ que fora criada (et) en que avia moyta onrra et grã rriqueza et todas las cousas en que avia plazer Et agora [son] fora de todo esto et por ende nõ he tenpo de falar en amor de -mays, bẽ uos digo et uos bẽn o [entẽdedes] que [nõ] ha dõna nẽ donzela que se tã agiña vençese que a nõ ouvesen por rrafeçe et nõ por preçada ca vejo eu que aqueles que tragẽ seu feyto cordamẽte et mays encuberto que podẽ, que adur se podẽ encobrir nẽ gardar que a as vezes d ' eles nõ posfaçem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Cõmo Diomedes [rrespondeu] a Breçayda Despoys que Brezayda ouvo sua rrazõ acabada, ben entendeu Diomedes que ella era de bõa rrazõ, (et) diso lle asy: ' [senora], acõmoquer que a vos nõ plaz de falar en este pleito, a vos dou o meu coraçõ; et poño en vos mjña asperãça et amar vos ey senpre de amor verdadeyro, asperãdo en vos merçede que me ajudaredes, avendo de mj̃ doo; et me tomaredes por voso leal amygo, ca eu por nẽgũa maneyra nõ poso cõtradizer ao amor que quer que eu seja voso todo quito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et se de uos podese [aver] algũa joya en synal de amor. entẽderia que en toda esta oste nõ averia mays rrico caualeyro que eu ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et moyto a meude perdia o color cõ grãde amor que d ' ela avia et espedio se lle et partio se d ' ela muyto adur. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
vay enfingindo et alabando que andaua d ' ela namorado . Et dille que eu lle envio rrogar que nõ tome nojo nẽ saña d ' aquesto que ' lle envio dizer, ca ben çerta seja que ella he meu ben et meu amor ' Et estonçe o donzel tomou o caualo et foy se quanto podo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 196 |
Et tãgia os tã dulçemente que qual quer que os oyse que nõ podia en outra cousa pensar nẽ aver pesar nẽ tristura mẽtre os oyse demays aqueles que erã namorados, quando queriã falar cõ aqueles a que bem queriã ou lles dizer algũa poridade, nẽgũ nõ os podia oyr mẽtre aquela ymagẽe tãgia aquel estormẽto depoys outrosi tomaua rrosas et flores de moytas maneyras. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Cõmo Diomedes era moy coytado de amor Aqui conta Dayres que Diomedes nõ avia plazer nẽ alegria por que o amor de Breçayda o acoytaua tãto que nõ avia cõsolaçõ nẽ plazer et nũca em al pensaua; et por ende senpre avia pesar et tristura, et outras vezes tornaua se ledo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et ataes jogos cõmo estes sol o amor fazer aos que estan ẽno seu laço; et faz lles sofrer tã grãdes coytas que son par de morte, ca nõ os leyxa dormyr nẽ folgar quando querem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et esto he grã maravilla que caualeyro tã ardido fose chagado de tã forte aficamẽto de amor et de tã grã cobardeza pero ben creo que nõ ha õme ẽno mũdo que moy de coraçon ame a seu señor que a as vegadas nõ tome cobardeçe en lle dizer algũas cousas ajnda que lle conplan et que lle estarã bem et por que seria mays preçado del. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 199 |
Et eu bem sey que nõn o pode aver mellor que el nẽ que mays valla et nõ era maravilla do caualeyro perder agyña seu caualo en tal lugar, poys se quer conbater con bõos caualeyros et endurar Et quanto he por la perda de aquel caualo, eu nõ dou nada mays pero se me mãdardes que garde este, por lo voso amor eu gardar lo ey o mellor que poder. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et des oy mays me crea moy ben, et nõ dulde de [mj̃] nada, et tire toda dulta et sospeyta do coraçon et rreçeba -me [en] tal amor que cobre em [mj̃] seus fillos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Cõmo Achilles atẽdia a hora para yr ao tẽplo Aquela noyte que o mãdadeyro da rreyna se partio de Achilles, foy Achilles moy coytado de amor et nõ dormeu atẽdendo a mañãa et foy lle a noyte moy [longa] et pois que veẽo o dia, atendia a ora que avia de yr ao tẽplo et semellaua lle o dia moy longo et creçian lle coydados desuariados de que se temya et hũa vez pensaua que a rreyna nõ viesse aly outra vez pẽsaua que nõ chegaria ao tẽpo que deuja. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Et desejaua moyto que viese aquela tarde et nõ pensaua en al, ca o amor o tyna preso et enganado; asi que nõ rreçeaua ja morte, nẽ se rrecordaua do que avia feyto et errado, nẽ entẽdia o grã mal et dãno que se lle d ' esto segia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Et nõ catãdo a nẽgũa cousa nẽ a ventura que lle acaesçer podese, entrou ẽno mar a que diziã Les sen barcha [per] hũa noyte moy escura et quiso a veer por lle falar, et morreu y et nũca lle mays falou ca o amor he de tal natura que faz ao õme perder o siso. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et por esto era moy preçado entre gregos et avia grã linagẽ et grãde amor sobejo cõ Achilles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et avia mayor coyta d ' el ca de ssy et [dizialle asi: "amygo bõo et leal pesame] por que foy ocasion da vosa morte mays eu vos faço salua que se me temera d ' esta trayçõ, nõ fora o pleito cõmo vay mays esto me fezo fazer o amor que nos armou esta çiada [per] que fomos enganados mays nõ somos nos os primeyros nẽ seremos os postromeyros que morren por tal maneyra et eu outro cõforto nõ vejo senõ morrer, ca sen [dulda] morrer nos conven mays sey çerto que se eu achar a Paris ante que moyra, que lle darey cõ esta espada o galardon que el mereçe de tã grã trayçõ cõmo nos el fezo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et diso lle Paris estonçe asy: ' RRey, agora me paresçe que vos cõpraredes caramẽte este amor et esta putaria et por voso mal matastes meus yrmãos, Ector et Troylus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et averã moy grã plazer et alegria quantos ha en Troya ' em esto ja anbos et dous jaziã em terra [amorteçidos] et forõ logo aly mortos et vengou Paris seus yrmãos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et fezerõ -n a do gesto et semellança d ' ela que esteuese triste et chorosa por la morte de seu namorado Achilles, que a quisera tomar por moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et agora sabede que ajnda que eu moyra, que ante a vosa alma sayra d ' este mũdo que a myña ca eu quero que em toda guisa que logo se meta ao [camjño] et se me os dioses ajudam, vos nõ me tiraredes mays de arco nẽ lançaredes de saeta aqui se partira o voso amor et o de Elena -que em mao ponto foy naçida -, ca moytos caualeyros [despereçerã] et conprarã este amor caramẽte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et se asy fose, moy grande proveyto averiã troyanos, et sempre viueriã em plazer et alegria ¡Ay, meu amygo bõo, don Paris! eu vos rrogo et vos pesço, por lo amor que senpre cõ vosco oyue, que me leuedes por cõpaneyra et nõ vos pese comygo ca nũca o fezestes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et queria se leuãtar, et caya amorteçida. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 294 |
Et viuẽ aly cada hũ cõ aquela [cõ] que toma conpana aqueles tres meses em grã viço et plazer et am de ssi grã sabor cõmo aqueles que se veẽ poucas vezes et aquelas que son de alto lugar et de grã preço tomã por amygos outros taes cõmo sy; ca de [cal] guisa he o õme, tal moller lle dam pero se algũus se querem jũtar de seu grado por amor, poden o fazer moyto en paz sen calonya nẽgũa et en este tenpo cõçebẽ as dõnas, et tornã se prenadas para suas terras et a cabo de vn ãno, as que ouverẽ fillo tragen o a seu padre a aquela jnsoa, ca por nẽgũa maneyra nõn o criarã mays de hũ ãno, et seu padre o leua cõsigo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
Et nõ vyña aly senõ por amor del et sen dulta se o achara viuo, ella lle quisera moy grã bem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 340 |
Et el todo esto fazia por aver paz et segurãça et amor cõ aqueles que aviã poder em aquela terra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et quando estaua ant el, senpre ho onrraua moyto de palaura por tal que de aver cõ el paz et amor et se segurase con el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
[Cõmo] Orestes casou cõ Hermjona, filla de Menalao Poys que Menelao veu que Orestes avia seu rreyno en paz, meteu a el rrey de Cleta por rrogador que posese ontre elles grãde amor et el asi o fezo et des aly en deante senpre se amarõ moyto et por seer y amor mays firme, Menalao lle dou a Yrmjona, sua filla et de Elena, por moller esta Ermyona nasçeu dous ãnos de ante que Elena fose rroubada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et depois os encã(ta)uã asy que ell(e)s ficauam tam namorados d ' elas que nõ sabiã parte de ssy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca se perdiã de amores por ellas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et tam caramẽte vendiã seu amor que todo aquel que o quisese auer mays lle valrria a morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et todos los outros peligros do mar eram lygeyros a a cõparaçõ d ' este ca moytos caualeyros tornarõ escarnydos a pam pedyr pero de aqueles que cobijçauã, os mays aluergauã consygo mays esto faziã con grande engano et cõ grande falsidade que nõ cõ amor que d ' eles ouvesem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca ẽno mũdo nũca foy moller que asy fose coytada de amor cõmo ela foy hũu grã tẽpo por mj̃ depoys que me eu d ' ela party. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et asy era preso et coytado de amor tã grande que nõ podia folgar mays pero Vlixas escapou, et sayo de su seu poderio a a çima per sua arte et por la ventura grande que o ajudou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 359 |
Cõmo Vlixas casou seu fillo Telomacus [con] a filla del RRey Alçiom Ante que el RRey Alçion de aly partise, Vlixas lle rrogou moyto por afirmar mayor amor que dese a Neusica, sua filla -que era moy bõa donzela et moy ben ensinada - , a seu fillo Telamacus por moller Et el RRey Alçiõ o fezo moy de grado, et outorgou ll ' a ca entẽdeu que ela seria del ben casada et el d ' ela et des oy mays pode Vlixas folgar en paz ẽno seu rreyno, ca moytos peligros et moytas coytas a [pasadas] et mays [per] grã sazõ tẽerra cõ el a [vẽtura] cõmo quer que ẽna çima moy se lle ha de tornar aspera cõmo depoys oyredes ca por nẽgũa maneyra nõ pode esquiuar, [per] poder nẽ [per] saber que aja, que lle a ventura nõ aja de fazer grã pesar ca todas las cousas [per] que o õme ha de pasar, todas nõ as pode escusar da mesura et do poder et da ventura. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et agora sera dereyto et rrazõ que aja des oy mays entre vos paz et amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et nõ quiso que se Pirro por el enamyzase, mays que lle perdoase et outorgase seu amor, et fezese cõ el paz et avenẽça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et aly fezerõ todos tres o mays firme amor que poderõ |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et el lle queria grã ben cõmo a [Hermyona], sua muller mays sabede que ontre elas era grãde desamor mortal et grãde jnvidia et çerto nõ forõ estas as primeyras conbooças que se mal quiserõ nẽ serã as postromeyras. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et por amor d ' ela, nõ curaua tãto de sua conpaña. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et diso lle asi: ' padre, señor, eu ben vejo que [Neuculamus] nõ me ama pouco nẽ moyto, ca Andromaca m ' o tolle et o alonga de mj̃ en maneyra que nõ synto del amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 366 |
Et ouvo moy grãde amor cõ Leodomatã, seu yrmão, fillo de Ector. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 368 |
Et mãdou que esteuesen senpre çarradas de noyte et de dia en maneyra que nõ desen a nẽgũ entrada nẽ sayda [per] ellas por amor nẽ por desamor nẽ por menajen nẽ por outra rrazõ sen seu mãdado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et se nõ fora por seu padre, el espedaçara todo a Telogomus mays seu padre meteu ontre elles paz et amor et segurãça para sempre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 234 |
Señores, senpre deseiastes meu ben et senpre ẽnos uossos corações lealment me teuestes amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 235 |
Et coydou que era esculca que vĩjña esculcar sua terra, ca Peleus ben sabía que entre elles et troyãos auj́a grã desamor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 239 |
Et tu sey çerto, quanto he cõ o rrey desonrrado et vilão, nõ quero eu auer paz, nẽ amor, ante me praz moyto de seu enxeco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 239 |
Et cóydanos ora fazer entẽder que nos terrá nũca amor, nẽ lealdade, nẽ pleito que cõnosco poña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 239 |
¡Deus cofonda seu amor et quen en el moy fiar! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Veede agora qual amor et qual paz os gregos queren cõnosco et o mal que nos farã, se elles poderẽ ou poder ouuessen. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Et ja mays nõ porrey cõ elles trégoa nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et cõmoquer que a fala durou pouco entre elles, pero sabede que anbos et dous forõ uẽçudos d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et todo esto uos eu farey por amor de Elena, mj̃a señora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Señora, eu, depoys que naçj́, nũca soybe que era amor, senõ agora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Mays agora o ssey ja, ca meu coraçõ he preso en tal gisa que todo meu penssar he en uosso amor, quanto eu posso, et de todo sõo posto en uosso poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Mays ja, poys que o pleito assý he, se me touerdes amor et lealdade, grã mesura faredes et aueredes ende grado, segundo a mj̃a ualýa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 269 |
Et era moy mãsso et moy mesurado, pero que era moyto ardido et moy orgulloso cõtra seus jmĩjgos, en tal maneyra que a nehũ nõ faría amor en batalla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 270 |
Et depoys foy este Diomedes moy coytado de amor, assý cõmo a estoria adeãt cõtará. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 275 |
Et era moy aposto et moy mesurado, et auj́a seu cabelo lezne et ben aposto, et os ollos uerdes et cheos d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 284 |
Cõmo Achiles poso amor cõ Colcos et cõmo Colcos sse ffuy com el |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et por ende, senores, uos rrogo que mays soberua nõ queyramos fazer, sequer ben sabedes que os déoses nũca della se pagarõ, nẽ ouueron dela cura, ante ouueron senpre grã desamor, et ouueron senpre grãdes vinganças et espantosas daqueles que a fezeron. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et aujámoslle nós ja tãto mal feyto que de rrazõ deueramos nós cõ el põer paz et amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 292 |
Et se o assý fezeres, os gregos an tãto de siso et de mesura que o tomarã todo, et tornarse an todos pera suas terras, et porrã cõtigo et cõ os teus grã segurãça et grãd amor et grã firmedũe, et tẽéruola an moy ben, et nũca depoys aueredes de nós dultãça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 293 |
Et sábea Agamenõ et quantos outros gregos y son que nõ auerán cõmjgo trégoa nẽ amor, et que ja por senpre, mẽtre eu uiuer, esta guerra durará entre mj̃ et elles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 303 |
Destes que uos ja nomẽey, que vẽerõ ajudar a el rrey Príamos, os hũus vẽerõ y cõ medo et os outros cõ grãde amor, et deles por señorío et deles por proheza, pero aquelles mays veerõ y por parẽtesco que auj́ã cõ el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 317 |
Et porque o ela amaua sobre tódaslas cousas, envioulle aquel caualo, mays enpero foy entre elles grã desamor, que Éytor nũca a quiso amar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et que uos eu diga uerdade, por ela foy coñosçido et moy preçado et temudo moy longo tenpo, ca ela lle enuiou por grãde amor que auj́a del hũ caualo moy bõo et moy corredor et hũas armas tã preçadas que, quando as uestía, tódoslo catauã, tãto erã fremosas et nobres. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Et foy tã malchagado de aquela uez que jouuo amorteçido hũa grã peça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et el caeu logo en terra amorteçido, cõ grã coyta que auj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et cõmoquer que sse el ben defendesse, el estaua alý a grã meoscabo de ssy et a grãde auẽtura, ca, en quanto sse assý estaua defendendo, sse chegarõ y outros dous seus yrmãos, et a hũ deles dezíã Entenado de Amores et a outro Tape, et çercarõ a Menesteus de todas partes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et parteusse a batalla aquela uez cõ seu amor, ca senpre tenpo auerýan pera elo mẽtre esta guerra durasse ontre elles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 386 |
Et ela o rreçebeu moy ben et fézolle semellança de grãde amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 386 |
Amjgo, dígouos que nõ fazedes desagisado nehũ, ca entre uós anbos grã desamor he, et nõ he sen rrazõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 389 |
Et agora sse chega a mayor coyta que sse nũca chegou, ca esta guerra se afica tãto que agora pode pareçer o uosso amor et o uosso ben et o uosso bõo prez, que senpre gãanastes, et a grãde asperança que nós senpre en uós ouuemos; ca uós ben sabedes que el rrey todo sseu feyto leixou en uós, tãto poso en uós grã fiúza, ca ben entẽdo eu que sodes ataes que lle nõ cõuerría de buscar outros pera lle dar moy bõo cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et auj́ã ontre ssy tã grãde amor que nũca foy quen mayor uisse, ca nũca en nehũ tẽpo do mũdo nehũ deles disso hũ ao outro palaura cõ que lle pesar fezesse, nẽ lle soubo negar nehũa cousa do que ouuesse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 405 |
Et alý se uolueo hũ torneo brauo et forte et dultoso et perigooso moyto, que en pouca de ora forõ tãtos mortos et feridos et derribados, da hũa parte et da outra, que nõ auj́ã cõta; ca as cõpañas erã grãdes de todas partes et auj́ãsse grã desamor et grã saña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Et aquí afirma Dayres que Troylos a amaua mays que a ssy meesmo, et auj́a grã pesar et grã coyta porque a queríã leuar pera a oste, que el auj́a en ela posto todo seu amor et todo seu coydado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
¡Ay, meu señor et meu amjgo Troylos! ¿et que será da asperança que en uós auj́a et do uosso amor moy grãde? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et alý nõ auj́a orgullo nẽ uergonça nehũa, ante maldizíã a quen os metera en tal coyta et en tal pesar et o que partira tã grãde amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Et rrogoulle moy de coraçõ que nõ oluidasse o sseu amor, et ela ja, enmẽtre ẽno mũdo uiuesse, nõ acharía outro amor, nẽ seería amjga doutro, et que en nehũ tenpo nũca outro dela podería auer plazer nẽ solaz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Amjga, eu uos rrogo quanto posso que, se me uós algũ tenpo ben quisestes, que agora paresca; ca eu nõ quero que o uosso amor mj̃ge nẽ desperesca, mays quero que des oymays todauj́a seia mayor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Par Deus, señora, grã dereyto faz aquel que ha uosso amor, se sse del moyto preça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et se o fazer nõ quiserdes, ben uos digo que tãto afán ey de sofrer por uosso amor ata que esto cobre de uós. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Sabede que nũca ja mays amey dona nẽ donzela en esta rrazõ, mays agora ben ueio et entẽdo que o amor me tira pera uós et quer que seia eu uosso en toda gisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et des oiemays todo meu amor et toda mj̃a asperança poño en uós et ja mays nũca será alegría en meu coraçõ ata que çerca seia de uosso amor et de uosso ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et eu ben entẽdo que moy preçado deue seer aquel que meresçer deue o uosso amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et sabede que, sse eu o uosso amor poder auer, de gisa o ssaberey gardar que nũca ja mays rreçebades torto, nẽ oyredes dizer nẽ rretraher cousa que uos despraza. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et por que uos eu agora ueio triste, agiña coydo de fazer tãto por uosso amor por que uós seredes moy leda et moy pagada, et todo meu coydado des oiemays será en fazer tódaslas cousas que entẽder que serã uosso seruiço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et díssolle assý: -Señor caualeyro, nõ he dereyto nẽ rrazõ de eu falar agora cõuosco en amor, nẽ cõ outro nehũ, ca uós meesmo seriades aquel que me terriades por auiltada et por maa, et outro tal faría quenquer que o oýsse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et agora estou fora de todo esto, et por ende nõ he tẽpo de falar en amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et díssolle assý: -Señora, cõmoquer que uos nõ plaz de falar en este pleito, a uós dou meu coraçõ et poño en uós mj̃a asperança, et amaruos ey senpre de amor uerdadeyro, asperando en uós merçee, et que aueredes de mj̃ doo, et me tomaredes por uosso leal amjgo, ca eu por nehũa maneyra nõ sey nẽ posso contradizer ao amor, que quer que eu seia uosso quito d ' aquí adeãt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et sse de uós ouuesse algũ synal de amor, ben terría que en toda esta oste nõ auj́a mays rrico caualeyro que eu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 424 |
Quando Breçayda chegou ao tendillón, Diomedes deçéoa do palafrén, et moyto amj̃úde perdía sua color, cõ grãde amor de que era preso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Et díssolle assý: -Vayte aas tẽdas quanto poderes, et uay ao tẽdillón de Colcos, et dj a Breçayda, que y acharás, que eu lle envío este caualo, que gãañey de hũ caualeyro que sse andaua enfingindo et gabando que estaua dela moy namorado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Et dille que lle envío rrogar que nõ tome saña nẽ noio desto que lle eu envío dizer, ca ben çerta seia que ela he meu ben et meu amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 440 |
Demays, aqueles que erã namorados, quando queríã falar cõ aquelas que ben queríã ou lles dizer algũa cousa en poridade, nehũ nõ llelo podía oýr, mẽtre que aquel donzel tãgía aqueles estormentos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Cõmo Diomedes era moy coytado d ' amor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Aquj́ cõta Dayres que Diomedes nõ auj́a prazer nẽ alegría, que o amor de Breçayda o coytaua tãto que nõ auj́a en ssy cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Et moyto amj̃úde lle creçía hũa caẽtura tã grãde ẽno coraçõ que nõ sabía que fezesse de ssy, et outras uezes tornaua [tan] frío, que as queixadas lle tremj́ã, ca taes jogos cõmo estes sol o amor fazer a aqueles que jazẽ ẽno seu laço; et fázelles sofrer tã graues coytas que son par de morte, ca os nõ leixa dormir nẽ folgar quando queren. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Et esto he grã marauilla, que caualeyro tã ardido fosse chegado por aficamento d ' amor a tã grã couardiçe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Qvando Breçayda esto oyeu, entẽdeu que o auj́a ja preso de amor et foy moy leda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et deulle hũa mãga do brial que ela uestía, que era de hũ pãno de syrgo moy nobre, que a trouxesse por seu amor por pendón ẽna lança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et desde oiemays pode dizer Troylos que lle nõ está ben sua señora, ca o moy grãde amor que ontre elles anbos era ja falssado o auj́a Breçayda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 450 |
Et moytas uezes sse amorteçía cõ grã coyta et rrogáualle moyto aficadament, chorãdo moyto de coraçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Sseñor, por este moço tã pequeno que me fica me fazede tãto amor, sequer por el uos detẽede et auede del doo et piadade, ca, sse oje aló ydes, ja mays nũca o veeredes; ca oie en este día será uossa morte et uossa fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Et quando ueu que todo esto nõ daua nada, caeu de seu estado amorteçida et foy moy malferida ẽno rrostro et en todo o corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Poys esto ouuo dito, nõ podo mays falar et caeu amorteçida a sseus pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Meu fillo, tu ficarás oie este día ẽna uila et nõ yrás aa batalla porlo amor que ey cõtigo et tu cõmjgo, que moyto ey grã rreçeo de tua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et trouxérõno ao paaço de Éytor, hu el estaua, et foy sete ou oyto uezes amorteçido, et coydarõ que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et Andrómata, sua moller, quanto esto ueu, ouuo tã grã coyta que ficou amorteçida et fora de seu syso, en gisa que nõ entẽdía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et leuárõno pera as tendas et, ante que alá chegasse, foy sete uezes amorteçido, que coydarõ que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et tã grãde era o doo que fazíã por el que nõ auj́a y tal que podesse estar sobre seus pees et nõ ouuesse de caer amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et forõ todas enpús del ata o paaço et, quando y chegarõ, moytas caerõ amorteçidas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et en esta maneyra fazía Pares seu doo et caýa sóbrelo leyto amorteçido, en tal gisa que nõ podía acordar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Desí caýa ameúde amorteçida sóbrelo leyto hu Éctor iazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 470 |
Senores, muy bẽ nos uay agora deste pleito que auemos cõmeçado, et grand amor nos fezo et bẽ nos jogou aquel que nos liurou d ' Éctor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 471 |
Et a este chãto et a este doo forõ ajuntados quantos auía ẽna uila, omes et molleres, grandes et pequenos, et forõ deles bẽ mill omes et molleres que se amorteçerõ alý, en guisa que forõ ende leuãtados por mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 476 |
Et por ende nõ quero senõ cõpaña et amor de quantos ẽna hoste som, et nõ me queixarey, nẽ queixo ende, mais prazme ende moyto, tãto que seia en paz se a eles prouuer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Conta a estoria que Achiles, quando ueu a Políçena, atãto fuy pagado dela et das suas feyturas et da sua beldade, que logo fuy preso d ' amor, tãto que nõ soubo que fezese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et leuãtóuselle hũ ardor dentro ẽno corpo que, a poucas, nõ fuj morto, ca así lle ficou Políçena scripta et pintada ẽno seu coraçõ, et todas suas feyturas, et o cõtenẽt et o catar et os ollos, cõmo erã apostos et fremosos, et a cabeça et a boca et os dentes, que ensandeçer quiría cõ amor dela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et des aquí se uingará del o amor, et será malcoytado del, et fazérselle am as coytas moy grandes et sen dormir, et pasará os días en grã pesar, en guisa que a saber auerá camano he o poder que á amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et muytas uezes ẽno día lle auerrá que será tã coytado que lle nõ ualrrá loriga nẽ espada nẽ lança nẽ escudo, ca nõ se fazẽ tódaslas cousas per força, ca nõ ual ualentía nẽ força contra o amor, pois que el tẽ o õme en seu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Cõmo se os troyãos tornarõ pera Troya et Achilis ficou namorado |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et Achiles era ia preso do amor, tãto que nũca se ende partir quiso, enpero que os outros ueu yr, mentre que a podo ueer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Esta coyta lle durará ata a morte, ca o amor lle poso tal cárrega que lle será moy graue de sofrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Cõmo se Achilis queixaua do amor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Así cõmo auedes oýdo fuj Achiles preso do amor et, jazendo muy triste en seu tendillõ, cõmeçou de pensar en sua fazenda et queixarse muy fortement. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu culparla ýa do meu mal, mais teño que lle faría grã torto se o fezese, ca ela nõ é culpada porlo amor a mj̃ fazer mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et ben me semella que estaua prestes o amor pera me prender, et enlaçoume en tal guisa que lle nõ poso fugir nẽ escapar a nihũa parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Agora soubese ela a mĩa fazenda et o meu coraçõ et o meu deseio, et cõmo todo meu pensar he posto en ela, et cõmo ela he mĩa uida et meu bẽ, et cõmo o amor á señorío en mj̃; et, se o ela soubese, sería a mj̃ muy grã cõforto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et, sen falla, nũca fuj moller assý amada, nẽ fuj õme preso d ' amor per tal guisa, ca eu bem entendo que sõo sandeu et fora de meu siso, et nõ sey quen mo fezo, ca o seu amor me aperta ẽna sua cadea, que me tẽ preso, que a pouco tenpo serey morto, ca eu nõ aspero bem nẽ cõforto de nihũa parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et auẽolle así que hũ día caçaua en hũ mõte, et chegou a hũ uale, hu auía hũa font moy clara, et quiso beuer dela, et catou ajuso, et ueu a sua soonbra, et nõ coydando que sua era, nẽ sabendo desta nada, pereçeulle tã bẽ que tomou dela tã grande amor et tã grã pagamento que lle uẽo a rrogar, chorando muyto, que seýse fora et que se uẽese pera el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu nõ acho outra asperança, senõ morrer d ' amor cõmo Narçise, ca sõo enganado per asp[er]ança cõmo el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Bẽ louco sõo se o nõ sey, et a fim será esta: pois eu en tã pouco tenpo sõo uençudo do amor et tã ferament desmayado, todos meus días aquí am de fĩjnr et meu pleito en esto se acabará. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 496 |
Pero, se o el asý podese conprir, cõmo o enuj́a dizer, porrey cõ el paz et amor et, quanto mal me á feyto, todo llo perdoarey, que nũca ia mays lle será ementado, nẽ lle querrey por ende mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Cõmo Achilis era cuytado d ' amor et se queixaua muyto por el |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Mentre que se o mesageyro tornaua, Achiles estaua tã coytado do amor que nõ auía de si cõsello, et queixáuase muyto, et nõ sabía que fezese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et dizía así: -¡Ay, Deus, que fera uentura et que estraya, que así sõo coytado d ' amor! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Mays, se falir, nõ faço sen rrazõ, ca me uençeu et me tẽ presso o amor, per tal força que bem me semella que aio perdudo o siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Ca o amor tã natural cousa he que uençe o siso, et por ende nõ me ual contradizer, nẽ armas, nẽ ardimento, en tãto bẽ cõmo estou ualer tã pouco contra o amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Mais se fuj ẽno mũdo ome a quen ualuese contra o amor siso ou ardimento ou ualentía, çertas nõ, ca nõ ualeu a Sansóm, nẽ a Salamõ, nẽ a Dauid, que forõ omes de grã siso et de grãd entendemento. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et esto nõ sería sen rrazõ, ca auería por amiga aquela que é señor da beldade et de todo bẽ, et en que eu ey todo meu bẽ et toda mĩa asperança et mĩa alegría et mĩa soúde, et en cuja mesura iaz todo meu bẽ et toda mĩa uentura, et que á mays que tódaslas outras que Deus ẽno mũdo fez en tallo et en beldade et en color et en tódaslas outras bondades, et por que me o amor tẽ tã coytado et tã amazelado, et a que eu teño p(r)intada ẽno meu coraçõ, en guisa que, quando me dela acordo, a poucas que nõ ensandesco, et estou preste de perder a uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et ¿que he o que o amor de mj̃ mays quer? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et por ende lle rrogo que aia de mj̃ merçee et que lle iasca en prazer que me faça algũ bẽ, cõmo soe fazer aos namorados contra as suas señoras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 499 |
Iazendo asý Achiles coytado do amor, et falando cõsigo soo, chegou seu mandadeyro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Mais seu señor nõ daua por ende nada, nẽ se sentía pouco nẽ moyto do posfaço que del pusfaçauã, ca esto lle fazía (lle fazía) fazer o amor, que faz perder mesura et amor et siso et rrazõ; ca o amor nõ guarda dereyto nẽ nobleza nẽ proeza nẽ fidalgía, ca nũca fuj ẽno mũdo, nẽ será, quen ouuese siso contra o amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Et bẽ se deue a entender en el rrey Salamõ, que fuj o mays sesudo de tódoslos outros que ẽno mũdo forõ; pero contra o amor pouco lle prestou seu siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Et Achiles por amor se quitou d ' armas, nõ catando o posfaço de suas cõpañas, nẽ dos outros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et Paris tã grã doo et tã grã pessar auj́a del que se quisera matar cõ ssua espada, et caýo amortezido, et rronpía seus pãnos, et depenaua seus cabelos, et espedaçáuase todo cõ suas mãos, et maldizía os días en que tãto uiuj́a et aquel día et aquela ora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Et quando Paris a el chegou, caýo sobr ' el amorteçido, et fazía por el tã grã doo et tã estrayo que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Desque el rrey Príamos soubo a morte de seu fillo, fuy tã coytado et tã esmayado que bem vijnt uegadas caýo sobr ' el amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Mays el era preso de amor, tãto que nõ podía y al fazer, nẽ podía de ssy auer cõssello, nẽ comer, nẽ dormyr, nẽ auer folgãça, ante veuj́a en aquela coyta en que senpre ujuẽ aqueles que en poder de amor son. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 534 |
Et eu uos digo de sua parte, sen mẽtir, que, ante que vaades desta terra, os vençeredes, et por uós an de seer destroýdos et cõquistos, ca os dioses, que saben tódaslas cousas que an de vĩjr, demostrã aos sanctos homes que an seu amor (et) suas poridades et seus cõsellos, et mãdanlles que as preegẽ et as demostrẽ aas gentes, et ben çertos seede que uós auedes de cõquerir os troyãos a ssua desonrra moy grãde. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Pero sabede que a ssua graça et o sseu amor uos bastío todo aquesto et uos fezo lazeyrar assý aquí, et por tal feyto cõmo este oý dizer que sol arder o justo porlo pecador. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Et ben entẽdo et coñosco que lle fige grã torto, ca, sse eu fezera o que deuj́a, meu coraçõ fora senpre cõ el, et nũca quisera cõsentir a nehũ que meu amor tomasse, nẽ catara por outra cousa se por el nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Mays, sse eu ẽna çidade ficara, solament nõ penssara de fazer tal trayçõ, que eu nũca aquel desamasse nẽ cãbiasse por outro; mays a que era soa et sen cõssello, en grã coyta et sen outro amjgo leal, assý cõmo eu era, por ende nõ pude al fazer senõ tomar atal que me podesse toller o grã pesar cõ que morría et o grã deseio et o grãde amor que auj́a de Troylos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Pero moy de grado quería auer coraçõ que me posesse nẽbrar o grãde amor que entre nós foy et de quanto anbos fezemos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Et desde aquí quero fazer que Diomedes atẽda meu amor, et seia çerto de auer quanto el quiser, et ja mays nõ achará en mj̃ paráuoa maa nẽ orgullosa cõmo achou ata aquí; ca, sen falla, eu o detuue ata aquí per palaura, cada que cõmjgo falou et eu cõ el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Agora leixa o conto a falar de aquesto por cõtar a rrazõ que o amor ouuo cõ AchilesvQuando Achiles soubo que çẽ caualeyros dos seus forã mortos ẽna batalla et que os outros tornarã malchagados, foy moy sañudo, et penssou de yr aa batalla en outro día, pero nẽbrousse logo cõmo amara Políçena, et semelloulle çertament que lle dezía o amor esta rrazõ: -¿Que farás, Achiles? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Ssen falla, nõ te amará, ante sofrerás por ela coyta qual o amor demãda, ca te cõuerrá de morrer porlo seu paresçer moy nobre et moyto aposto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Mays tu, Achiles, nõ es atal, nẽ me semella que ás coyta de amor, ca se [a] tu ouuesses nõ penssarías en gerra, ante penssarías de pedir a tua señor merçee. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
¿Nõ te nẽbra que o amor che disso que estaua ẽna vila ençarrada et que a nõ poderías auer, ante che cõuerría morrer por ela, ca ela che quer grã mal porlos yrmãos que lle matasche? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Nõ te partas de mj̃ nẽ me pergas, ca, se me tu perderes, o amor se apoderará de tj, et fará en tj todo seu talẽt, et senpre andarás coydando et sen prazer, et nũca te leixará dormir nẽ folgar ata que te a morte traga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Mays, poys que te a tj praz de quanto mal che faz amor, ¿que pergo eu y? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Et o amor che diz que asperes, mays ¿quen asperas? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Et ben sey que ja mays nõ sse tornará pera mj̃, ca uosso amor me tẽ assý preso et cofondido que de mj̃ nõ sey cõssello, se me a uossa merçee nõ ual. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Mays o amor de Políçena llo defendía, et nõ sabía que fezesse, nẽ que cõssello prendesse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Et por ende era en grã coydado, ca a ssua proheza o quería leuar aló, mays o amor o cõturbaua ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Pero algũas uezes se lle oluidaua o amor todo et queríalles acorrer, mays logo, en pouca de ora, assý o acoytaua o amor que solament o pe nõ ousaua aló mouer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Mais aqueles che darã ende o galardóm, ca nõ am cõtigo paz, nẽ amor, nẽ trégoa, nẽ tẽes cõ eles õme que che bem queira. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Et pesoulle de coraçõ, et fuj tã sañudo que se nõ n[ẽ]brou do amor de Políçena. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Et desí tomou sua lança cõ hũ pendóm de seus sinaes, et fezo tanger seus anafíjs, ca estaua cõ tal pauor que ia se nõ n[ẽ]braua d ' amiga nẽ d ' amor, nẽ fazía senbrãt que por ende daua nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Demays, hũ mandadeyro de Achiles disera que Achiles era por ela en grã coyta d ' amor, et tãto a amaua que por ela leyxaua d ' yr aa batalla por lle nõ fazer pesar, pero que o fazía contra consello de todos seus amigos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 559 |
Pero que sofría grã coyta por amor de Políçena, et nõ auía folgança nẽ prazer, nẽ podía entender cousa nẽ rrazõ que lle ualer podese, et era desasperado que nũca a auería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et deu cõ el en terra do caualo amorteçido, tã malchagado que, a poucas, ficara alý morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Et tãto perdeu do sange que muytas uezes se amorteçía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
Desí caeu de seu estado amorteçida sóbrelo corpo de Troilos, en maneyra que nõ falou pouco nẽ mays, nẽ rrespondeu, pero a chamauã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Eno mũdo nõ uiue ome que contar podese a coyta et o pesar que Paris auj́a por Troilos, seu yrmão, que muy de grado quisera ante seer morto que viuo, et amorteçeuse aquel día mais de çen uezes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 573 |
Et des oiemais me crea moy bem et nõ dulte en mj̃ nada, mays perga toda sospeyta de seu coraçõ, et rreçébame en tal amor que cobre en mj̃ seus fillos, et en guisa fale cõmigo que seia muyto sua prol et mĩa, ca eu de grado farey o que me ela enuj́a dizer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 576 |
Aquella noyte que se o mandadeyro da rreýna parteu d ' Achiles, fuj Achiles muy coytado d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 576 |
Et nõ pensaua en al, que o amor o tĩjna preso, et enganouo asý que nõ rreçeaua ia morte, nẽ solament nõ se nenbraua en ela, et nõ entendía o grã mal et o grã dãno que se lle ende segía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 576 |
Et entrou ẽno mar a que dizíã Les, sen barqua, per hũa noyte moyto escura, et quíssoa yr ueer, et morreu y, que o amor he de tal natura que faz ome perder o siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et auj́a grã linagẽ et grãd amor sobeiament cõ Achiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Mays nõ lles auía prol, ca nõ fuj tal que os ferise que lles nõ fezese chaga pequena ou grande, porque andauã desarmados, ca ia lles faleçíã os corações et erã cõmo amorteçidos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et Antílogus caeu logo amorteçido, que nõ podo mays estar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Mays esto nos fezo fazer o amor, que nos armou esta çiada, por que nós somos tã malament enganados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Rrey, agora me semella que uós conpraredes carament este amor et esta drudaría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et en esto ia anbos et dous iazíã en terra amorteçidos et sen defensa nihũa, et forõ logo alí mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 581 |
Mais Nóstor se amortezía muyto ameúde, et nõ entendía cousa que lle disesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Et aquí se partirá o uoso amor et o de Elẽna, ca muytos bõos caualeyros cõprarõ este amor carament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Mays ẽno mũdo nõ uiue quen podese contar a rrayua et a coyta et o pesar da rreýna, sua madre, ca torçía as mãos, et amorteçíase moytas uezes, et quiríase leyxar morrer cõ pesar, et o coraçõ se lle quiría partir, et braadaua et daua tã grandes uozes que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
¡Ay, meu amor bõo, dom Paris! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Eu uos rrogo et uos peço, porlo amor que de uós senpre oyue, que nõ seiades contra mj̃ de m[a]o senbrant, ca nũca o fostes, et que queirades que a mĩa alma uaa cõ a uosa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Pois esto diso, Elena chegouse a el et amorteçeuse, que po[uco] nẽ mays nõ suspiraua, nẽ saýa dela bafo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et moytas uezes acordaua, et tornaua sua fala, et quiríase leuãtar, et queía amorteçida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 601 |
Et aquelas que son de grã plez et de grã guisa tomã por amigos outros taes cõmo si, et de qual guisa he o õme tal moller lle dam; pero se se algũus querẽ ajuntar de seu grado por amor, pódẽo fazer muyto en paz et sen calũnia njhũa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 602 |
Et ante que chegasem, soubo a rreýna a morte de Éutor, seu amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 603 |
Et per pouco se tornara, ca ela amaua muyto a Éutor et vĩjna alý por seu amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 611 |
Et aueo así que, tã grand amor creçeu entre Achiles et a abadesa, que Achiles fezo en ela, en uez de dõna, este fillo a que diserõ Pirus Nectálamus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et en esto pareçeu bẽ o amor que auj́a entre eles anbos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et pois que Pirius fezo aquisto, fújselle tãto sange que se nõ podo tẽer ẽnos pees et amorteçeuse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 627 |
Et pois en esta guisa o tẽemos, ¿[como] coydades que uaa o feyto en maneyra que aia y paz et amor? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 636 |
Et marauíllome do seu bõo rreçebemento et da sua bõa ensinança, ca sabede que eu aio gram segurança ẽno amor deles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Mais nós fazemos o contrario desto: tãto mal lles fezemos que os auemos ia sanudos contra nós et alongados do noso amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Et segũdo conta Dites, pois que forõ ajuntados, Vlixas, per mandado et cõsello d ' Antenor, diso que Ansímacos, fillo del rrey Príamo, que fose deytado da terra, en maneyra que ia mais nũca y tornase, senõ nõ falaríã en pleitesía, nẽ poderíã cõ eles auer paz nẽ amor; mays despois que el fose fora da terra, estonçe terríã pleytesía et paz, et falaríã cõmo fosem muyto amigos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 645 |
Meus senores, nõ á cousa que eu cõuosco nõ fezese por auer cõuosco amor et bẽquerença. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et mays de çẽ uezes caýo amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et acolleuse ao tenplo de Apolo, et caýo amorteçido ante o altar, et uẽolle ao coraçõ que se matase cõ suas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
Despois que lle esto diso, caeu amorteçida, pero cõ cuyta de Políçena acordou logo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
Entonçe caeu outra uez amorteçida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et çertas, uós uos deuiades a calar dos feytos que uos agora rretraẽ, et alí fora guisado de uos traballar de uosas pleytesías et de meter paz entre anbos, ca nõ desamor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 678 |
Et esto lles diso cõmo oýrõ todos, et que este pleito nõ se podía poer senõ per morte, et outra pleitesía nõ faríã cõ el, n[ẽ] paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et bẽ daua a entender que lle auía amor uerdadeyro et leal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et bẽ lle quiso mostrar o grand amor que lle auía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et todos cumunalment diserõ que, se el fora morto ante da cõquista de Troia, que nũca fora feyto nada do que fezerõ y, nẽ falarã os troyaos cõ eles en pleitesía, nẽ solament nõno[s] quiserã ascoytar de dar trégoa, nẽ de fazer cõ eles paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 680 |
Et quen me a mj̃ pregũtase que fezera do Paladiõ, eu lle diría que o leyxara a Diomedes, seu amigo, que cõ el auía juramento et amor muy grand, ca el bẽ sabía que llo nõ tomaríã per força. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Este desamor et esta desauĩjnça que a estoria de suso conta tãto durou éntrelos gregos ata que chegou y Antenor et outros moytos caualeyros preçados que erã priuados dos rreys. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et dizía moyto bẽ del ant ' el meesmo, por tal que ouuese cõ el paz et amor et se segurase del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 698 |
Et Diomedes lle jurou ante dous rreys que ia, en quanto el uiua, nũca outra ame nẽ aia por moller, mays que ela seia senpre sennora de sua casa et de sua fazenda, nẽ ia mais nũca por outra cure marauillosament et en grand amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 703 |
Et nõ lles ualla y amor nẽ linagẽ que cõ eles ajamos, nẽ tomemos folgança ata que esto aiamos acabado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 705 |
Et entõ sua moller Egeal enuioulle dizer que quiría cõ el auer paz, et que se uẽese pera seu rreyno, et que fezese cõmo ouuese paz et amor, et que ela lle perdoaría quanto mal lle auía feyto, et das doas que el tomara en Troya, et da morte d ' Asandrus, seu yrmão, de que lle a ela mays pesaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 705 |
Et fezo grand amor cõ sua moller et cõ tódoslos do rreyno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et, sen falla, mays fezerõ esto por medo ca por seu amor, nẽ per seu grado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Poys que Menalao ueu que Orestes auía seu rreyno en paz, meteu a el rrey de Cleta por rr[o]gador, que posese entre eles amor grande. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et por seer o amor mais firmado, Menalao lle deu a Ermíona, sua filla et de Elena, por moller. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et, sen falla, nũca fuy quen oýse falar de duas donas que mays soubesem ca estas, ca elas nõ auíã maridos nẽ senores; mays quando algũus rreys ou prínçipes aportauã en estas j́nsoas, elas per seus encantamentos lles fazíã sofrer tãtas coytas que ante quiríã a morte ca uiuer en tal afám, et encantáuãnos asý que ficauã namorados delas, que nõ sabíã parte de sy, et quanto ẽno mundo á, se todo fose seu, todo o daríã de grado, que nõ ficase en eles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et despois que y erã por nihũa maneyra nõ se podíã delas partir, ca se perdíã d ' amor por elas, et tã grauement uendíã seu amor que mays lle ualrría a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Mays esto fazíã cõ grand engãno et cõ grã falsidade, ca nõ cõ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et os spirimentos et as encantações que ela contra mj̃ fazía, nõ lle ualuerõ nada, mays todas se tornarõ sobr ' ela, ca ẽno mũdo nũca fuy moller que asý fose coytada d ' amor cõmo ela fuy grã tenpo, desque me eu dela partí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et tãto se fazía amar que, aquel que a amaua, muyto a çerqua estaua da morte, así era coytado d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 720 |
Et fazíã todo esto, se poderíã auer amor de Pilónape. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 722 |
Ante que el rrey Alçeóm d ' alý partise, Vlixas lle rrogou moyto, por firmar outrosý mayor amor cõ el, que dese Naufica, sua filla, que era moy boa donzela et muyto ensinada, a seu fillo Telémacus por moller. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Demais, quando oýo dizer que seus fillos erã mortos, logo lle faleçeu o coraçõ et caeo en terra amortiçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Cõmo Tetis poso paz et amor ontre el rrey Castus et Pirius |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et amorteçíase ameúde et fazía grã doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Mays será rrazõ et dereyto que aia entre uós et el paz et amor, ca eu fuj madre de uoso bõo padre Achiles et, porlo bõo déujdo que uós cõmigo auedes, quero que façades esto que uos eu rrogo; ca, se uos el fezo torto ou mal, ia uós a el fezestes outro tãto ou peor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et por nihũa maneyra nõ quiso que se Pirio por el enmiziase, mays que lle perdoase, et lle outorgase seu amor, et fezese cõ el paz et auĩjnça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et alý fezerõ todos tres amor et perdoança, o mellor et mays firme que poderõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 732 |
Mays sabede que entre elas que era grã desamor mortal et grand enueia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 732 |
Padre, señor, eu bẽ ueio que Neutéllamos nõ me preça nẽ me ama pouco nẽ mays, ca Andrómaca mo tolle et o alonga de mj̃, en maneyra que nõ sinto del amor nẽ cõpaña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 735 |
Et creçeu en pouco tenpo, et ouue muy grand amor cõ Leondromata, seu yrmão, fillo d ' Éutor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 739 |
Et as portas et as seýdas et as entradas mãdou que esteuesem senpre sarradas, noyte et día, en maneyra que as nõ abrisem a nihũ, nẽ o leyxasen entrar por amor, nẽ por déuido, nẽ por linagẽ, nẽ por outra rrazõ, sen seu mãdado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et caeu en terra amorteçido, pero acordou logo toste, et cõmeçou de dizer a grandes uozes: -¡Ay, meu padre et meu señor et meu amigo bõo, cõmo sõo desauenturado et que mao día naçí! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo caeu en terra amorteçido, que nõ seýa del fólego, pouco nẽ mays. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Mays seu padre meteu entre eles paz et amor [et] segurança pera senpre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 747 |
Et eu, o dito Fernã Martíis, clérigo, rrogo et peço, porlo amor de Deus et por saluamento de suas almas et en penjtençia de seus pecados, a quantos este liuro uirẽ et oýrẽ, que digan porla mj̃a alma hũ Pater Noster et hũa Aue María, aa onrra de Deus Padre et de Deus Fillo et de Deus Spíritu Sancto, que me queyra perdoar, et da Uirgen María, sua madre, que lle rroge por mj̃ et por uós que o queyra assý cõprir et outorgar. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
E demas, este en cuyo nome es fecha la vendida (e la compra, deue) guardar los pleytos, que o ame naturalmente por (que o) engendrou moyto mais lle creçe o amor por rrazon da criança que faze en el. outrosi o fillo he mais ........ .............e de obedeeçer ao padre porque el meesmo quisso leuar o afan en crialo que tal conpra faz tiudo he de dar a cousa a aquel en cujo nome o (fezo) e con os froytos e con todas las cousas que lle.....outrosi dizemos que aquel en cujo nome he feita a conpra tiudo he de dar o preço o conprador con todas las despessas que fezo o outro en coller os froytos e as outras cousas que foron feitas......da cousa conprada. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
Criança es vno de los mayores bien fechos, que un ome puede fazer a otro: (porque todo ome se mueue a la) fazer, con gran amor (que ha) aquel que cria, quier sea fijo, o otro (ome) estraño. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
E primeiramente mostrar(emos.) que cousa he criança e que força ha. e por quaes rrazoes e en que maneira son tiudos os padres de (o) fazer a seus fillos (e) macar non queiran e quaes son tiudos de fazer esto e por que rrazoes sse poden escusar os padres de os non criar senon quiseren LEY PRIMEIRA que cousa he criança e que força ha Criança he huu dos...... .............que huu ome pode fazer ao outro (o que todo ome ha de) fazer con grande amor (a) aquel que cria quer seja (seu) fillo ou outro estraya. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
E como quer ama naturalmente porquel engendro, mucho mas le cresce el amor, por razon de la criança que faze en el. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Quando aquel Ihesus, meu señor, ya por la terras preegar, eu avia de moy grãde amor et soydade de veer a sua façe et quigi mãdar pintar a semelança do seu rrostro, que era a mays fremosa criatura do mũdo, en hũu pano por fillar cõ ela prazer et cõforto quando o vise; et querendoo fazer cõteyllo todo, et el pediome o pano et posoo ẽna sua cara et doumo encayado cõ tal figura cal era o seu santo rrostro; et se teu señor este pano vise, et o catase omildosamente, soo çerto que logo seeria saão da door que ha. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et fey y santa vida et diso aos frayres, grrã tenpo ante da sua morte o dia que auia de morrer; et asi fiinçeu bẽ et acabou bẽ et por lo seu amor dou Nostro Señor soude a moytos doentes. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 70 |
Et as cidades et vilas que y cõquereu son estas: primeiramente Viseu, Lamego, Duum̃a, Coynbra, Lugo, Orense, Padron, Tui, Mondanedo et Bragãa arçibispado, a çidade de Santa Maria de Gimaraes, Conpostela, que era entõ vila pequena, Alcala, Agoadalfayar, Salamãqua Vzeda, Ulmedo, Saluaris, Mandira, Manqueda, Santa Eulalia, Talaueira que [he] lugar de moytas froytas, Medinac[e]lim que esta en moyto alto lugar, Verlãga, Osma, Seguença et Sogouea que he grãde vila, Galamãta, Sepuluega, Toledo, Calatraua, Badallouço, Turigillo, Aguadiana, et Neina, Altamora, Palença, Luçerna Ventosa que chamã Carçese que he en Valuerde, Capara, Astorga, Ovedo, Leõ, Carreõ, Burgus, Nagera, Calafora, Viana que chamã Arquos, A Estella, Calataude, Os Miragres, Todela, Saragoça, Panpelona, Bayona, Jaca, Osca, et soya y aver noveẽta torres, Taraçona, Barbastra, Rroças, Vrgel, Eluas, Gironda, Barçalona, Tarragona, Lerida, Tortosa que he hũu castelo moy forte Rrodergali, que he forte castelo, Carbona, castelo forte, outrosi Durelic, Ascalona, Algaleçi et a çidade de Deydana, Ispalida, Vbeda, Beeça, Petrosa en que fazẽ moy boa prata, Valença, Denija, Xatiua, Granada, Seuilla, Cordoua, Auela, Açintiãna en que Sam Torcado jaz, cõfesor de Ihesucristo et diçipolo de Santiago; et ali hu el jaz esta hũa oliueira, et por la grraça do Spiritu Santo, por lo seu dia que he ydus maii , que som quinze dias d ' este mes, froleçe aquel dia et madureçe o froyto dela, a çidade de Bersotom en que ha caualeiros moy fortes que chamã en lingoajeẽ alaraues; |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 110 |
Aqueles son homes mãdadeiros de Deus a que mãdo dar de comer cada dia por amor de Deus et dos doze apostolos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et en esto deuemos a ẽtender que asi com̃o aqueles desque vençerõ os seus imigos et os matarõ cõ cobiiça voluerã por lo aver deles et forã por ende mortos a maãos dos ymigos, asi o cristião que maenfesta os seus pecados et filla deles peedença, nõ deue depois tornar a eles, ca se a eles voluer seera morto por lo ymigo da alma, que he o demo; et asi com̃o aqueles que voluerõ a rroubar perderõ a vida d ' este mũdo, et rreçeberõ morte desonrrada, asi os omes d ' ordẽe que leixa o mũdo por amor de Deus, se despois aas cousas do mũdo voluerã perderã a vida perdurauele et gaanarã o Inferno que he por senpre jamais sem fym. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 128 |
Et d ' alg[ũ]as vilas fez bispados et meteu y coengos et clerigos, et fez cõsello ẽna çidade de Santiago, et por cõsello dos bispos d ' Espana et dos prinçipes que y erã, por amor de Santiago, estabeleçeu que todo los rrex et prinçipes d ' Espana et de Galiza, atã ben os que entõ erã com̃o os que avian de viinr, obedeçesen ao bispo de Santiago. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Mays os grãdes feictos que el fazia seeriã maos de contar a quantos se pagariã de oyr em com̃o el morou en Toledo et com̃o el matou na lide rrey Breymante por amor de rrey Galafre de Toledo cujo emigo el era; et com̃o cõquereu moytas terras et moytas prouĩçias por suas armas et as meteu aa creẽça de Deus; et en com̃o fez moytas abbadias et moytas igleias por lo mũdo; et en com̃o as enrrequentou et en com̃o tirou moytos corpos de santos que jaziã soterrados en terra et os meteu en moymẽtos d ' ouro et de prata; et en com̃o foy enperador de Rroma; et en com̃o foy ao Sepulcro de Iherusalem, et en com̃o trouxe o leño da cruz de Ihesucristo et o partio per moytas igleias; et ante cansaria a mão et a pẽna dos grãdes feictos del a quen os todos quisese escripuir, pero que vos diremos desque liurou a Espana dos poderes dos mouros en com̃o se tornou para França, et en com̃o lle matarõ Rrulã et os outros caualeiros ẽna lide de Rroçauales. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Ca eles com̃o quer que pecasen quiserõ morrer por lo seu amor et por ende son ẽna gloria do Parayso. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 159 |
Aquel altar, por amor do Apostolo et dos seus diçipolos, nũca pode seer destroyd[o] nẽ tirado d ' ali. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 172 |
Et foy cõ sua moller et ouvo dela hũu fillo varõ, et cõ grãde alegria que ouverõ et por amor de Santiago foy seu nome Jacome. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et ela quando os vio rrogoulles ẽno amor de Santiago que se amerçeasẽ dela, et que aquel saquo que leuaua que llo posesem en suas bestas, ca lle era grã traballo avelo a leuar atã grã camino. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Entõ hũu d ' aqueles caualeiros pediolle o saco et leuoul[l]o et cõtra ora de vespera a moller yndo cõ eles tomaua aquelas cousas que avia mester do saquo, et ao galo primeiro quando os rromeus começã a andar seu camino, daua ela o saquo ao caualeiro por andar mays ligeiramẽte, et o caualeiro por amor do Apostolo, seruiaa asi a aquela poble et andaua seu camino. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et o caualeiro por lo amor de Santiago apostolo poseo ẽno caualo et tomou o seu bordon et o saquo da moller poble ẽno onbro. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et desque senteu a door entẽdeu que lle viera por lo traballo que leuaua pero que o quiso sofrer por amor de Santiago et foy de pee seu mãso ata a sua igleia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et eles por lo acõpanar et mais por amor de Santiago, leuarõ cõsigo et dauãlle o que avia mester. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et sabe que eu que me alegraua cõtigo porque coydaua que fezeses bẽ com̃o começaras, et ouveses boo galardom; mais no outro dia ante que sayses da tua casa fezeche pecado cõ hũa moller, et nõ no cõfesache nẽ fillache del peedença, et asi andas cõ teu pecado et coydas que Deus et eu rreçebamos a tua rromaria: nõ cõven que asi seja ca aquel que quiser andar en rromaria por meu amor primeiramente lle cõuen que confese moyto omildosamente seus pecados, et despois andando en rromaria faça peedença deles; et o que d ' outra gisa faz, perde sua rromaria. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et a cabo dos tres dias agisou seu asno et foyse seu camiño cõ o outro seu cõpaneiro poble que gouernauã por amor de Santiago. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et eu por amor do Apostolo, et por nõ escaeçer figeo scripuir, et mãdey que en toda las igleias fezesem festa a este miragre et aos outros que Santiago fez, cada ãno tres dias andados d ' outubre. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 208 |
MIRAGRE DE SANTIAGO SCRIPTO POR PAPA CALISTO Certo he a todo los homes que morã ẽna çidade de Santiago que avia hũu omẽ boo que avia nome Esteuõo, cõplido de grraça de Deus; era de terra de Greçia, et demitio hũu bispado que tina por amor de Santiago, et foise a el en rromaria. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 208 |
Et nõ se quis tornar mais a sua terra et fui aos mayores da igleia en que jaz o corpo d[o] preçioso Apostolo, et deytouse aos pees deles et pediolles por amor de Santiago, por que leixara as onrras et as rrequezas d ' este mũdo, que lle desen dentro ẽna igleia hũu lugar en que fezese sua oraçõ d ' ali endeante. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 208 |
Et el por auer o seu amor fez d ' ali endeante mellor vida et mayor oraçõ, et viueo y en seruiço de Deus todo o tenpo da sua vida. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 211 |
Et o caualeiro por seu amor foy logo en rromaria a sua igleia, et chegou y ẽno dia que lle fazẽ a festa da trasladaçõ, et cõtou todo aquesto com̃o vos avemos dito, cõ grã prazer dando loores a Santiago. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 213 |
Et o ome boo por amor de Santiago, esteue treze dias ẽna igleia fazẽdo esmolda et oraçõ et amostrando et dizẽdo a todos a merçee que lle Santiago fezera; et desi foyse sãao et saluo para sua terra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . et lles leixaua saber que por estas duas cousas nẽ eles nẽ outros non . . . saberiã nẽhũa cousa do que ha de viinr. . . |
[+] |
1460 |
CI 1/ 109 |
Et fazendo a dita oraçõ, daua a proues todo quanto podia por amor de Deus. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et este pedeu o corpo de San Payo martir et cõ grande amor o mandou trager en huã arqua de prata, et o fezo poer en Conpostella. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Et porla santa doutrina, cõ ardentissimo amor da santa fe cathollica et zelo da eglleia, hedificou et rreparou todalas cousas da eglleia et proujnçia. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et en este tenpo, dõ Diego Pelaez, que era Ja libre da prijon del rrey, oyda a morte do obispo Dalmaçio et sabido en comõ o dito don Diego Gelmeriz era vicario por tenpo et nõ obispo, foyse ao papa: cõ grandes clamores se querelou en comõ JnJustamente fora preso et, cõtra dereyto, tirado de seu obispado de Santiago et suplicou ao papa que o rrestituyse. |
[+] |