1295 |
TC 1/ 96 |
Et Abderame escapou allj de morte cõ muy poucos dos seus et fugiu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 473 |
Et, poys que el rrey de Denja ouuo os castelos et el rrey de Ualença escapou ende mal desonrrado, por que don Aluar Fanges nõno ajudou com̃o deuera, os que tĩjnã os castellos por elle foronllj perdendo força et os da villa tãbẽ, en guisa que diziã que mays queriã seer del rrey de Denja ca nõ delle, ca nõ podiã conprir sua custa nẽ dos cristiãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et este conselho muy mao deu o conde Sueiro Gonçaluez a seus sobrinos, que podera muy bem escusar et nõ escapara ende atam mal com̃o escapou, segundo que uolo contara adeante a estoria. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Et que ala onde fossem por las terras queo disessem aos outros que aly nõ vynã, et seo asy nõ fezessem que Deus queria tomar dereyto et vingãça deles, et que atodos los [omẽs] varões et molleres máos, et ajnda bõos seos y avia, et [a] todas quantas [anjmalias] ẽno mundo avia et em el erã et quantas obras ẽna terra fezera, que todo esto destroyria apouco de tempo, et todo esto fazia por la maldade dos omẽs; et que ẽna pena que el sobre elles enviaria que todos, maos et bõos, et as outras cousas [yriam] ygoalmente em ella, et que os omẽs et as anymalias morreriã y, senõ moy poucos omẽs et moy poucas cousas das outras viuas de cada natura, que El queria saluar daquel peligro [enque] ficassem as semẽtes dos linagees de cada hũa dellas, por que despoys que aquelo fosse passado que poblassem aterra et amãteuessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 43 |
Et quando esto vio Noe sabia el cõmo apoõba era [aue] de casa mays mãsa que outra ave das brabas que em casa morã, et envioa; et ella foy et achou terra descoberta, segũdo dizẽ, mays nõ seca adondese ella atrouesse apousar de pees, que acõmo quer queos alturas dos mõtes erã descubertos et paresçiam pero aterra et as aruores, todo estaua ajnda lodoso et por [esso] nõ ousou pousar, et tornousse aarca cõmo tornaria ahũa casa enque morasse. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 59 |
Et por que virom, et sabiam ja, que Nẽprot quelles sééria mao caudillo, et os apremearia, et sujugaria, et faria seruydores deles, por estas rrazões: aprimeyra por que el era brauo et máo et obrador [de] mal, asegunda por que apouco de tempo elles nõ caberiã em aquel termyno et que mester averiã cada [hũus] suas terras apartadas, et omũdo era grande et ermo ajnda, et espargerõse et partironse daly os [hũus] dos outros, et forõ cada hũas daquelas [cõpañas] com seus caudillos asuas partes, cada [hũus] buscando terras enque poblassem ata que chegarõ aas grãdes agoas dos rrios et de braços de mar, et aly ficarõ deles logo et poblarõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et esto que tu véés de teu fillo, de Deus vem, que nos quer fazer merçed et ante que váámos apeor quer nos tornar dala, et castigarnos et mãtéér nos ẽna bõa lyña, ca omáo costume pouco apouco vay [vijndo] et se aprende sesse logo nõ castiga, et despois he moy máo de leyxar; et estes [gentijs] ontre que moramos senos fezerẽ mal por esto, Deus nos dara delles grande dereyto et nos lo acabara em bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
Entra em nome de Deus anossa casa que ja aparelley apousada pera ty, et [faz] bõo lugar pera teus camelos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
"Et [entrarom] esa ora Eliezer et Labam ende apousada et descarregou Labam os camelos, et paroos aos presebeles, et doulles palla et fẽo quanto quiserõ, et aduso agoa pera lauar os péés dos omẽs et dos camelos que vierã cõ [Eliazar], et poserõ logo amesa a [Eliazar] et poserõlle asaz pam de deante. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et ajnda estonçes te trago ao que ha mester, et mouo os teus carros por meu nome; por meu encãtamento [faço] amarelesçer o colorado por los meus benjños et vos me apoucastes a mj̃ as almas, senõ de poucos et coytados da ysla de Colcas; et fezestes los vij̃r dondos ao arrado aos que nũqua souberã de nehũa prijon; vos fezestes outrosy aos caualeyros da serpe tornar a batalla entre si meesmos et matarẽ se hũus a outros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et forõ aly tãtas feridas dadas que bem trezentos caualeyros morrerõ aly aquela vez mays quero vos dizer del RRey RRemus, que jazia esmoriçido et mal pisado dos caualos et mal -treyto, cõmo escapou sabede que o liurarõ os seus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et nõ [avia] y tal que podese dar cõsello a outro nẽn o tomar para sy sabede por çerto que nũca gente foy ẽno mũdo en tã grãde coyta nẽ peligro nẽ tal tormẽta Et ẽno dia segũdo, depoys de ora de nõa, perderõ se mjll naues de [aquela] frota et [todos] [perigaron] que nũca tã solamente hũa escapou, nẽ õme que en [ella] fose |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Do grã peligro en que foy Pirrus et suas [conpañas] deste perigoo escapou Pirrus por grande aventura, ca lle quebrou a nave per medio et el jouvo ẽno mar per hũa noyte moyto escura. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
E nũca escapou õme, que todos nõ fosen mortos, se nõ se sayo en taboa ou a nado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Et aly forõ anegadas moytas naves et quebrantadas et de quantos y to parõ, nũca escapou nẽgũ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et a outro lugar chegou onde foy peor rreçebido et moy mas preto da morte ca el RRey Napus, padre de Palomades -de que a estoria de suso cõtou - , o prendeu et sem falla a morte de seu fillo fora bem [vengada] se se el ende nõ fora cõ grãde arte mays des que el ẽno mũdo nasçeu, nũca escapou de tam grãde aventura cõmo aquela vez. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et quen vos agora cõtase por qual arte et cõmo escapou, bem diredes que fora maravilla ca aly mostrou bem se avia en el algũ consello ou [algua] suteleza quando Ydomenes, rrey de Cleta, veu que Vlixas asy andaua desbaratado et [proue], et que se partira de Troya cõ grãde rriqueza que sobeja era, pregũtou lle que fora aquelo, et se lle prouvese que ll ' o disese por que de tãta rrequeza et de tã grãde alteza tornara [a tã] grã [proueza]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et asy era preso et coytado de amor tã grande que nõ podia folgar mays pero Vlixas escapou, et sayo de su seu poderio a a çima per sua arte et por la ventura grande que o ajudou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et matarõ -n os todos que tam solamẽte nẽgũ d ' eles nõ escapou viuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et ao juntar que fezeron, foy a uolta tã grãde que todo home que ende poder escapar uiuo ou são, teño que escapou ben, ca tãtos ficarõ y mortos de gregos et de troyaos, de aquela uegada, que longa cousa sería de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Mays quérouos dizer del rrey Rremus, que jazía esmorido et malpenssado de pees de caualos et maltreyto, cõmo escapou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Pero foy o feyto en tal gisa que Toas que escapou de mão dos bastardos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 378 |
Mays pero nõ o chagou, et escapou estonçe de morte, porque lle acorreu Achiles, que deu a Éytor tã grãdes tres espadadas per çima d o elmo que llo fezo caer en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 383 |
Mays el rrey Toas escapou mal deste feyto, que ouuo a meatade dos narizes tallados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et Polidamas cobrou logo seu caualo et escapou de graue auẽtura, que en tal lugar caera que, ao agisado, el deuera a seer morto ou preso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et quando ueu tenpo et ora, fereu o cauallo das esporas, et enbraçou o escudo, et abayxou a lança, et fuy ferir al rrey Talamõ, tã brauament et tã sen piadade, que o escudo et o braço lle chegou aas espádoas, et bẽ sõo eu çerto que [de] grã colpe lle escapou, se desta escapar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et Antílatos escapou ben, ca nõ perdeo nada esa uez, mais Brom fuj ferido ẽna arca, so o peyto, et ficou logo alý morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Mays Achiles escapou malchagado deste jogo, que o golpe lle falsou a loriga, et chagouo muy mal ẽnos dedos, et fuj tã malenbaratado que fuj preso en poder dos bastardos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 663 |
Cõmo Elena escapou de morte et ffuy entregada a sseu marido |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et todas perigoarõ, que nũca ende nihũa escapou, nẽ õme que en elas fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Deste perígoo escapou Perio per grand auentura, ca lle quebrou a barqua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et nũca ende õme escapou de morte se nõ seýse en táuoa ou a nado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et de quantas alý toparõ nõ escapou ende hũa soa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Et matou delles quantos quiso, que nũca ende õme escapou, senõ per uentura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Mays, desque el ẽno mundo naçeu, nũca escapou de tã grã uentura [cõmo aquela uez]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et quen uos agora contase cõmo et por qual arte escapou, bẽ diredes que fora grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Mays pero, ẽna çima, Vlixas escapou ende per sua arte et per sua uentura grande, ca bem uos digo que el ouue grã pauor de o ela senpre tẽer cõsigo, ca el por nihũa maneyra nõ podía fazer que podese quebrãtar suas encantações. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 720 |
Et matárõnos todos, que nõ escapou nihũ ujuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 723 |
Agora leyxa o conto de falar daquisto por contar de cõmo auẽo a Perius, depois que escapou da tormenta do mar |
[+] |
1370 |
CT 1/ 723 |
Conta a estoria que Pirio Neutóllamos, desque escapou da gram tormenta do mar et perdeu moytas das suas cõpañas, cõmo de suso oýstes, (et) fezo adubar suas naues en hũ lugar que chamã Amolese, que muyto lles era mester, ca nõ lles auía ficado naue sãa: as hũas auíã quebrantadas as áncoras, et as outras as uellas et os gouernallos, et as outras os rremos, et as outras os bordos en derredor, et as outras perderõ as cordas et os calaures, en guisa que nõ auía y tal que nõ ouuese mester rrefazemento. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 724 |
Et, sen falla, grã marauilla fuy cõmo ende nihũ escapou uiuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 740 |
Et el ficou moy malchagado, et sõo muyto marauillado en cõmo ende escapou ujuo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 92 |
Et asi escapou das maãos de Calrros, et pasarõ o rrio da Garõna que vay por cabo da vila. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et en outro dia Calrros foy sobre el, et Almeçor sentiose apoucado da jente, doulle a vila, et despoys Calrros doua a el por tal pleito que se tornase cristião et lle obedeçese cõ ela et teuesea d ' ali endeante. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et Rrulã escapou cõ quatro lançadas de lanças moy grãdes, et outras moytas feridas de dardos et de porras et de pedras. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 126 |
Entanto que chegou ao mosteyro de Crunego, eño qual o rreçebeu o abbade con grande onrra et priçisson et o apousentou onrradamente. |
[+] |