1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXVI. é como Santa Maria guardou a alma dun ome bõo que sse non perdesse, ca o avian escabeçado ladrões, [e] fez [que se juntassen o corpo e a testa e sse maenfestasse]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.IIII. é como Santa Maria fez aa moller que queria fazer amadoiras a seu amigo co[n] ' el Corpo de Jhesu -Cristo, [e] que o tragia na touca, que corresse sangui da cabeça ata que o tirou ende. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CCLXXVI. é como Santa Maria do Prado, cabo Segobia, guariu un monteiro del Rey dun badalo da canpãa que lle dera na cabeça. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXII. é como en ũu mõesteiro en reyno de Leon levantou -sse fogo de noite, e mató -o a omagem de Santa Maria cono veo que tiin[n]a na cabeça. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.VIIII. é como ena vila d ' Elvas ũa moller quiso matar seu fillo e meteu -lle hũa agulla pela cabeça; e apareceu -lle Santa Maria ante que o matasse, e disse -lle que tomasse pẽedenca. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 375 |
[[C]omo Santa Maria guardou a alma dun ome bõo que sse non perdesse, ca o avian escabeçado ladrões, [e] fez que se juntassen o corpo e a testa e sse maenfestasse.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 394 |
[[C]omo Santa Maria fez aa moller que queria fazer amadoiras a seu amigo con el corpo de Jhesu Cristo e que o tragia na touca, que lle correse sangui da cabeça ata que o tirou ende.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 208 |
[Esta é como en ũu mõesteiro en[o] reino de León leva[n]tou -sse fogo de noite, e mató -o a omagen de Santa Maria con o veo que tiinna na cabeça.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 353 |
[Esta .CCCXCVIIII. é como ena vila d ' Elvas ũa moller quiso matar seu fillo e meteu -lle hũa agulla pela cabeça, e apareceu -lle Santa Maria ante que o matasse e disse -lle que tomasse pẽedença.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Os cristãos acollerõse a aquella cabeça daquelle outeyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et el prendeu[o]s et sacou logo os ollos a Aldaredo, et mandou escabeçar Preuiolo et aquelles seus sete fillos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Fezo entonce Mahomat co[r]tar muytas cabeças daquelles que alj morreram et enviouas a Cordoua para alabança de si et daquella batalla que uençera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et mãdou outrosy a aquellas cabeças que a Cordoua enviou, que as leuasem pellas mar[i]smas a mostrar et outrosi a Africa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et sayu a elles o senor da villa et lidou cõ elles et matou et prendeu muytos delles; et cortou as cabeças a LaXX dos que y morrerõ et enviouas a Mahomat, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Et en todo isto vĩjnasse para Ovedo, que era entonçe o mayor et mays onrrado logar, com̃o cabeça do rreyno de Leõ, para tomar a cidad[e] . et alçarse allj por rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 47 |
Et matou y muytos cristãos ademays et leuou a Cordoua muyt[a]s cabeças delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et vistiuse de pãnos longos ata os pees, com̃o os gregos ffaziã, et tragia espada çĩta et hũu pãno de sseda a redor da cabeça, et en somo do pãno a corõa do enperio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 68 |
Et el rrey dom Ordono mãdoulle cortar a cabeça et golgalla das ameas do castello de Sant Esteuo de Garmas, a que el veera a correr, por sinal daquel seu nobre vençemento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et a poucos dias escabeçarõno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et o caualeyro tã gram deuoçõ auya en aq[ue]las misas que oya, que lle nõ tornaua y a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et tomou a dõna Sancha, sua moller et as cabeças delles, et colleusse logo ao camjño, et veeosse quanto [mays] pode para Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Mays Gonçaluo Gonçaluez desuioulle a cabeça do golpe, assy que o nõ acalçou senõ pouco pelo ombro; et pero tã gram golpe lle deu que duas peças fezo do astil en elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et, por que me nõ poso aco delles vingar ẽna terra dos cristãos, assy com̃o eu querria, enviouos poren seu padre que uos que o façades escabeçar, se me bem queredes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et os vijte jnfãtes, meus sobrinos, m[ã]dadeos logo escabeçar, ca estes som os omes do mũdo que mays contra os mouros sõ aco ẽnos cristãos et que mays mal uos buscã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et Rroy Valasquez, poys que a carta foy feycta en esta maneyra et seelada, mandou logo escabeçar o mouro que a fezera, por tal que o nõ descobrisse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et, desque os ouuerõ apeoados, a muytedũe da gente forõ a elles et prenderõnos aas mãos et desnuarõnos das armas, et descabeçarõnos hũu et hũu a ollo de seu tio Rroy Valasquez, o traydor, sem outra tardãça nẽhũa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Pero con todo esto Gonçaluo Gonçaluez, o menor de todos [os] yrmãos, que estaua aynda por descabeçar, quando os yrmãos viu descabeçados ante sy, entẽdeu que assy yriã ata el, a la fe, et assi sse acabaria, et cono gram pesar et a gram sana que ende ouue, leixouse yr a aquel mouro que os es[c]abeçaua et deullj hũa tã gram punada ẽna gargãta, que deu logo con el morto en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et tomou logo muy agina aquela espada cõ que os escabeçaua, et matou cõ ela mays de XX mouros, desses que estauã y a derredor del, assy como conta a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Mays os mouros nõ catarõ ia aas feridas et a muytedũe delles çercarõno(s) et tomarõno aas mãos et escabeçarõno y logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et os mouros entõçe tomarõ as cabeças dos vijte jnfantes et a de Monõ Salido, et foronsse cõ ellas para Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Com̃o Gonçaluo Gostez conoçeu as cabeças dos seus fillos et a de Moño Salido |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Poys que Viara et Galue chegarõ a Cordoua, forõsse logo para Almãçor et presentarõlle as cabeças dos vijte jnfantes et a de Monõ Salido, seu amo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, poys que o(s) ouuerõ feycto, fezo tender hũa sauaa brãca, en meyo do paaço, et mãdou que posessem en ela as cabeças todas en aaz et en ordem assy com̃o os jnfantes naçerã, et a de Monõ Salido en cabo de todas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et agora adusser[õ]me oyto cabeças de muy altos omes: as vijte sõ de mãçebos et a outra d ' ome vello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Almãçor mãdou entõ que o sacassem et foy cõ el ao paaço hu estauã as cabeças ẽna sauaa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Estas cabeças conosco eu muy [bem], ca som as dos meus fillos, os jnfantes de Salas, a[s] sete; et esta outra e a de Monõ Salido, seu amo, que os criou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Eu ey gram doo de tj por este mal que che veẽo, et por ende teño por bem de te soltar da priiom en que estas; et darch ' ey o que ouueres mester para tua yda, et as cabeças de teus fillos, et vayte para tua terra a dõna Sancha, tua moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Mays Almãçor, com̃o era ome muy esforçado et de gram curaçõ, quando uio aos seus vençudos et fugir tã malamente, deu en terra cõ hũu soonbreyro que tragia ẽna cabeça en lugar de corõa, segũdo que os rreys mouros o aviã estõ en custume de trager soonbreyro d ' ouro por corõa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 228 |
Et, temendosse delles de trayçõ, fezo descabeçar a Ysem Arrasit et muytos de seu bando cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
Et aynda dizẽ que sacou el a espada et dissolle que, se o nõ beuesse, que llj cortaria a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
Andados xiiijze anos do rreynado del rrey dõ Afonso -et foy esto na era de mill et XXXa ãnos; et andaua o ano da encarnaçõ en nouecẽtos et noueẽta et noue anos - en este ano dicto os de Cordoua, [ueendosse tan] maltreytos de Mohomas Almolidj et que asi lles aujã mortos muytos dos seus, a[l]çarõ entõçe por seu principe a hũu mouro de terra de Berberia, que auia nume Çuleyma; et era sobrino daquel Ysem Arsis que Mahomade descabeçara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Com̃o os alaraues prenderõ a Mahomat et sacarõ Ysem da priiom et fezeo escabeçar |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et, assy com̃o disso ysto, mandou logo a hũu algozil que o escabeçasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et, poys que o ouuo escabeçado, mandou guardar a cabeça, et mãdou que despenassẽ o corpo de çima do muro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et desi tomarõ [a cabeça] per mãdado de Ysem, et poserõna en som[o] de hũa lãça, et trouxerõna per toda a çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et desi enviou Ysem entõ a cabeça daquel Mahomade a Çuleyma, que moraua entõçe en Zitiua, cuydãdo, logo que a visse, que sse tornaria seu uassalo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et Çuleyma, logo que ouuo tomada a cabeça, envioa a aquel Obeydalla, envolta en hũu pãno, et cõ ella mĩll morauedis. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et Yseẽ, tãto que soubo o que as cartas diziã, mandoo escabeçar et que trouxessẽ a cabeça del per toda a villa, por aquella tã gran trayçõ que tĩjna asconduda en sy, et tam grande a coydaua a fazer en ascuso en Cordoua, que soubessẽ todos que por tal razõ llj dauã tal morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Et tomarõ et prenderõllj y hũu algozil que auja nume Adub, et escabeçarõno logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Et os caualeyros d ' Ali, que estauã fora atendendoo, quando virõ que assy tardaua, entrarõ a el ao baño et, quando o acharõ morto et a cabeça quebrãtada per muytos lugares marauillarõse muyto que[n] fora o que tal cousa ousara fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Depois desto, os de Graada, que vençerã o cãpo, collerõ et acharõ en el muytas requezas et muytas bõas dõas et tomarõ todo aquello et as cabeças dos onrrados et poderosos que morrerõ ẽna batalha, et enuiarõnos en presente a Caçĩ, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Mays, logo a pouco de tẽpo outrossi, matou Ysmel, fillo de Abent, a Hyahia, et enuiou a cabeça del a Ysem, que era entõçe en Seuilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Quãdo aquello oyo o traedor de Fernã Laynes, caualgou en hũu potro brauo sen sella, et sayusse da oste en guysa de rapaz, sua capela posta ena cabeça, por que o nõ conoçesse nẽgũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Este rrey dõ Afonso, o Batalleyro, tragia as armas de cãpo branco et cruz uermella, et en quatro quarteyrões do cãpo quatro cabeças de mouros negros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Et este rrey dõ James, assi com̃o passou, çercou logo a Mayorgas que era a cabeça desse rreyno, ca rreyno era per sy [a] aquella sazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Et Mayorgas era a mayor çibdade et a cabeça, com̃o dissemos, et ela era a mays poderosa de seu rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Entõ o bispo dõ Fernãdo de Leõ, cõ todo o poboo da çidade ajuntados en hũu ena jgleia de Sancta Maria de Regla, rreceberõno por rey et por senor, et poseronllj a corõa do rreyno ena cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 312 |
Et el rrey dõ Fernãdo era home de bõo talente et pesoulj muyto porlo mal que reçebera do yrmão; et pero cõ mesura et con piadade nõ llj quiso tornar cabeça a ello et foyllj sofrendo muytas cousas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 316 |
Et cõ muy gran saña por o que auja dito, foy contra elle et ferio cõna espada per çima do elmo, que llo cortou et da cabeça quanto llj acalçou, en guisa que foy muy mal ferido et perdeu muyto sangue. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et pose a coroa [en]a cabeça ante o corpo de Sancto Esydro, et chamou a Deus dizendo asy: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Quando esto ouue dito o noble rrey, despoiouse dos panos nobres que tragia et tirou a corõa da cabeça et posea sobre o altar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 373 |
Et pose sua corõa ẽna cabeça et chamovse rrey de tres [reynos]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et dõ Pero Ansurez sacoo a parte do camjno et cortoulle a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Quando dõ Diego vyo que tanto se lle tijna, que o nõ podia vençer, vẽolle em mente com̃o lidaua por el rrey seu senor, que fora morto a muy grã treyçõ, et esforçouse muy bem quanto pode et alçou a espada et feryo a dom Pero Ares per çima do elmo, que llo cortou, et a loriga et o testo da cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et elle, quando esto oyu, empero que estaua muy mal ferido de morte, alynpou a cara cõna manga da loriga, et tomou a espada cõ ãbaslas mãos, coydandolle dar per çima da cabeça, et errouo et deulle hũu grã golpe eno caualo, atã grãde que lle cortou os narizes mesturado cõnas redeas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et Rrodrigo Ares deu hũa tã grã ferida [a dom Diego] per somo da cabeça que lle cortou o elmo, et cortoulle o braço seestro ata o osso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et dom Diego, quando se sentiu tam mal ferido, foy contra elle et deulle hũa tã grã ferida per somo da cabeça que lle cortou o elmo et a meyatade da cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Quando Rrodrigo Ares se sentiu tã mal ferido assy de morte, leixou a redea do caualo et tomou a espada cõ ambalas mãos et deulle hũa tã grã ferida que lle cortou a meyatade da cabeça do caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Et pose a corõa ena cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Este rrey dom Alfonso foy muy boo et manteue moy bem o rreyno et muy sabiamente, asy que todos os altos omes et os outros do seu senorio vi[u]jã en asesego et en paz, asy que nõ tomaua hũu contra outro arma nẽ ousaria tomala pollos ollos da cabeça; ca el rey era muy ardido et temjano muyto as gẽtes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 482 |
Et, logo ẽpos esto, passou a aquẽ mar hũu mouro a que diziã Jusafe Abentexafim, Miramamolĩ de Marrocos, et cortou a cabeça a a quel Alj, segũdo que o contara a estoria adeãte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 483 |
Et achou y aquelle mouro que elle enviara et cortoullj a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 487 |
Et por esto nõ tornarõ cabeça ao que lles el rrey enviou dizer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Andando el rrey dom Afonso enos feytos que uos auemos contados, tãto ouue que veer ẽno seu que se lle nõ uẽeo en mente del rrey de Valença nẽ tornou y cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et por esta razõ mandoullj cortar a cabeça et mandoa deytar en hũa lagoa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et Abeniafa envioullj dizer que llj nõ daria o fillo, macar que soubesse [que] perder[ia] a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 529 |
Et ualia a liura do trijgo en graao hũu marauedi et medeo, et da ceuada hũu morauedi et oitaua, et do painço hũu morauedi meos quarta, et das legumhas hũu morauedi, et da linhaca j morauedi meos quarta, et do queyio iij diñeyros, et das ce[bo]las j diñeyro, et dos figos dous diñeyros, et das uerças çĩquo diñeyros, a panela do azeite viijo diñeyros, a liura da carne das bestas VI morauedis, a liura do coyro da besta ou da vaca Vco diñeyros, a liura dos nẽbr(elh)os vj diñeyros, a cabeça dos alhos hũu diñeyro, a liura do brugo das vu(h)as hũu meyo diñeyro de plata, ca nõ corria entõ outra moeda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 529 |
Et el rrey, desque a uiu, nõ tornou cabeça a elo nẽ catou polo messeieyro que leuou a carta, nẽ lhi derõ solamente da agua pola messeiaria que tragia, nẽ lhi fezerõ nj̃hũa cousa de quanto Abeniafa disera que lhi fariã por aquel mãdado que llj leuaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 533 |
Et Abeniafa mãdouho meter en prisom et os outros mãdouhos escabeçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 538 |
Et os outros caualeiros que nõ erã tã preçados sijã a sua parte a mesas de cabeçaes en muy boos estrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 542 |
Et ualeu a cabeça dele XX dobras d ' ouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 565 |
Et, estando en esto, uiu os mouros entrar derreniadamente pelas ortas, et tornou a cabeça et uiu estar acerca de ssi Aluar Saluadorez, et disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et el, quando sse ouyo chamar per seu nume, tornou a cabeça por ueer quen o chamaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et, estando eles assi, uirõ uijr o Cide enpos hũu caualeiro alaraue et, en chegando a ele, acalçouo cona espada per çima da cabeça, assi que o fendeu atẽe os dentes, et caeu morto en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 613 |
Et estaua cuberto de hũu pano d ' ouro et sob o pano hũu cabeçal de frouxel, cuberto de hũu tartari muy nobre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 614 |
Senhor, peçouos por merçee, este taamo para quen o poserõ aqui açerca da uossa sela? para qual dona o poserõ ali? se uerra uestida d ' almexias brãcas ou d ' alquinales ena cabeça ou com̃o uerra uestida? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 639 |
Et Martin Antolines meteu mão a Collada, que era marauillosa espada, et deu cõ ela hũu grã golpe de trauesso a Fernã Gonçaluez, per çima da cabeça, en guisa que llj tallou o almofar da loriga cõ hũa muy grã peça do casco, de guisa que ficou tã mal ferido que nõ soube de si parte (nẽhũa); et, pero que tĩjna espada ena mão, nõ fazia senbrant[e] de ferir cõ ela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 640 |
Et, desque esta lide foy feyta et esta sentença dada, nũca ia mays o seu linagẽ alçou cabeça nẽ ualeron nada en Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Senor Çide, se uos fossedes presente ante meu senor o soldã, por uos onrar mays daruos ya a comer a cabeça do seu caualo, segundo custume dos mouros; mays, por que en esta terra nõ a este custume, douuos eu este caualo, que, seguro seede, que este he o mellor caualo que a en nossa terra; et uos mandadeo tomar por onra do soldã, que ual mays ca nõ a cabeça coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 660 |
Conta a estoria que, a cabo de tres dias que o Çide finou, que el rrey Bucar chegou ao porto de Ualença; et seyo ao terreo cõ quanto poder tragia, que nõ a om̃e que o podesse osmar; ca vĩjnã y trij̃ta et seis reis et hũa moura negra cõ duzentos caualeyros negros com̃o ela et todos trosquiados, senõ senllas guedellas que tragiã ençima das cabeças; et esto era com̃o se uẽessem cruzados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et solamente os mouros nõ tornauã cabeça por se defender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et el rrey Bucar et os que escaparõ cõ elle alçaron as uelas et forõ sua carreyra, que nũca ia mays tornarõ cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 668 |
Et poso y dous olmos, hũu aos pees et outro aa cabeça, que son oge dia muy grandes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 692 |
Desy el rey dõ Afonso tornousse para Leom et poso sua corõa ena cabeça; et ende adeante foy chamado "enperador". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 694 |
Et foysse para Marrocos, que era cabeça, et poso y sua sela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 701 |
Et el rey dõ Fernando uijna nõ bem uestido et a cabeça por lauar, et pesoullj muyto por ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 701 |
Et fezeo entrar en baño et lauar a cabeça et uestir outros panos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 717 |
Et vençeuos el rrey dõ Fernando; et foy preso Mono Rrauya, et mandoo logo escabeçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 730 |
Et este rrey fezo a ordem de Santiago, et deullj por cabeça a vila de Ocles; et deullis Çorica et outros lugares moytos en rribeyra de Teio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 751 |
Et entõ foy a batalla muy ferida, et ouue muy grã mortaldade ẽnos mouros, et ouue y dados muytos golpes et muytos corpos espe[ç]eiados et muytas cabeças corta[da]s, que nõ auyã cõto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 756 |
D[e]sa ue[z] gaanou el rrey de Leõ Alcantara; et, por que Calatraua era cabeça en Castela da ordem, teue por bẽ que ouuessem outra cabeça ẽno rreyno de Leõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 769 |
Et caeu hũa tella que deu al rrey ena cabeça tã grã ferida que o fezo caer en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 788 |
Et cortar[õ]lle a cabeça et enviarõna al rrey de Seuilla, coydando que llj fariam seruiço et plazer en ello; mays elle entendeullo muy mellor; et, pola treyçõ que fezerõ, mandoulles cortar as cabeças et mandoos deytar aos cães. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Et aa çima convidoo hũu seu vassalo en Almaria, que auya nume Yhuda Rromã, et cortoulle a cabeça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Capitolo das azes de Abehũc et do ordinamento dos cristãos et com̃o dõ Aluar Perez fezo descabeçar os mouros que tĩjna catiuos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
O jnfante tragia y quinẽtos mouros catiuos, que dessa caualgada tomara, et enviou[lle] dom Aluar Perez dizer, que tijna a deãteyra, que fezesse descabeçar os mouros catiuos todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et dos que yam cõ elle era ende hũu dõ Fernã Rruyz Cabeça de Vaca, et o outro dõ Diego Lopez de Boyam, que era entõ escudeyro; et o outro Martin Gonçaluez Maiõços, et o outro Sancho Lopez d ' Aellos, et o outro dõ Johan Ares Mexira, et outros de que nõ sabemos aqui çertos os numes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
Nõ mj faledes en elo mays, ca bem ueedes que nõ he [y] cabeça para andar sem cofya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
Ysto dizia elle por que era muy caluo, que nõ tĩjna cabelos de la meyadade da cabeça endeant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
Et posea ena cabeça et foyse ende para hu andauã os herueyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
Et dõ Lourenço llo preguntou depoys muytas uezes quẽ fora aquel caualeyro et sempre llj disse que o nõ conoçia nẽ sabia quẽ era; et nũca o del podo saber, pero conoçiao el muy bẽ et vijao cada dia en cas del rrey; mays nõ queria que o caualeyro perdesse per el sua boa fama que ante auja, ante defendeu ao seu escudeyro que por os ollos da cabeça nõ dissesse que o conoçia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 869 |
Et vĩjndose parou mẽtes por Garçia Perez de Bargas et nõno vio, et tornou a cabeça et vio que auja passada a ponte et estaua da outra parte ontre os mouros en gran pressa, et auja derribados quatro caualeyros delles. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 12 |
"Aua queme tu deytas da façe da terra et da tua, et eu asconder me ey ante ty, et andarey errado et fugido [perla] terra, et Pareyso aque chamarõ despoys Edom, pero nõ morarõ aly, mays ficarõ em outra terra açerca dy aque diserom despoys por nome Nod; et Nod, segundo os Despoemẽtos dos nomẽes proprios que som ẽna Biblia, quer [tanto] dizer em nosa lyngagẽ cõmo cousa que nõ he estabele et que nõ esta queda, asy cõmo Cayn, que despoys que foy yrado de noso señor Deus et deytado da quela terra enque estaua cõ Adam et cõ Eua et seus yrmãos, nũca despoys esteuo asesegado nẽ quedo em hũ lugar, nẽ asua cabeça ẽno seu corpo del a cõmo quer que ya tyña cõmo os outros omẽs nẽ o seu corpo ẽna terra, nem aquela terra Nod ensy mẽesma entrelas outras cõmo avemos [departydo]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 16 |
Et os pastores que vierõ despoys buscarõ as pipas et outras cousas que fezerõ dos cornos queos seus gãados criauã ẽnas cabeças, que tangẽ et sonã moy ben por los montes; et esto asio fazem ajnda agora. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Et omoço leuou ho ala, et Lamec começou delle [pregũtar]; mays quando chegarõ jazia Caym en passamẽto, et nõ podo dizer nada aLamec; et por lo pesar que avya desto et cõ grande saña que tomou contra omoço que sabya que el o giara ala por que matara aCaym, alçou Lamec oarco, que tenya ẽnas suas mãos et deu cõ el ao moço tal colpe que quebrãtou oarco, et britou ao moço acabeça, em tal maneyra que morreu ende omoço, et leyxóós aly ambos mortos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 32 |
Et esto foy gardado ata tẽpo de aquel Lamec padre de Noe, et desque chegarõ aeste tempo cõmo erã ja mortos Adam et Seth et os outros padres que forã cabeças do linagẽe, et cõmo eram ja moytos pobõos, estendyanse por terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Fezo Noe moyto apressa todaslas coussas quelle mãdara Deus; et labrãdo ẽna arca el et seus fillos cada día, et pero se alongara das outras gentes asy et sua morada, cõmo he dito, nõse alongou tanto por queo ala nõ fossem véér [cõpañas] dos outros de Seth, que erã os seus; et aNoe plazialle cõ elles, que em todos aqueles çento ãnos nũca quedou de predicar et de castigar atodos los que ael vynam; et chegauãse aly moytos, o hũ por el que era cabeça [do] lynagée, o al por la fama et por lo nome daquela arca que oyam quese fazia, obra tam maravillosa quanto nũca oyram doutra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
Andados seysçentos et hũ ãno da vida de Noe, et [mj̃ll] et seysçentos et seteenta et seis de Adam, abrio Noe hũ lugar em çima do teyto da arca, et poso fora acabeça et tendeo os ollos atodas partes, et vio as agoas todas myngoadas et a terra descuberta et ja seca. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 52 |
Et entrando Sem ẽna conta som estes [per] todos vijnte et sete lynages; et quẽ os contar desta [guisa] achara que fezo Sem estas vijnte et sete geerações, et todos feytos despoys do deluvio, contando toda vya que entre Sem ẽna conta cõ suas generações, et nasçeo ante do deluvyo et da entrada da arca, asy cõmo avemos dito; et cada hũ delles foy cabeça et lynage, segundo suas [lyngages] et [conpañas] et suas generações. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 64 |
Assur, o [segũdo] fillo, poblou outra terra [en] que fezo hũa grande çidade por cabeça de todo orreyno, et chamoulle Assur [do] seu nome, et aaterra toda diserom Assiria por Assur; et por que paresçe mellor os de aly am nome os assyrios, segũdo conta Josefo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 64 |
Mays diz Josefo queos gregos quese trauallarõ de mudar os nomẽs porlas rrazões que diremos adeante, que mudarom despoys onome aesta terra et aos moradores della, et aaterra chamarom Syria, et aos moradores syrios; et Syria et Caldea vyziñas [som] cõmo as poblarõ estes yrmaãos Arfaxat et Arã, et em [moytas] cousas se semellam, et nos dizemos lles suriãos por esta rrazõ et por hũa çidade que y a aque dizem Sur, et he cabeça da terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 65 |
Et os Seteẽta Trasladadores chamã aaquela terra de Hus [Affityde] que he tanto cõmo austral, et austral tanto quer dizer cõmo terra de vendaual; et este Hus dizem que poblou aTraconytica et aDamasco cabeça daquela terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 65 |
Arfaxat aquel terçeyro fillo de Sem fezo aSale; et omayor fillo erdeyro de Sem foy Arfaxat, et de Arfaxat este Sale por lyña; et este ficou por cabeça do lynagee ẽna çidade Salem que disemos que poblara Sem, et ajnda achamos que dizẽ algũũs que Sem, por que vio que Arfaxat ficaua ontrelos outros do seu lynagee por lo mayor ẽna lyna, et Sale ẽnos outros da lyna despoys da vyda de Arfaxat, que por amor de este neto que poso el aaquela çidade este nome Salem, do nome de Sale; outros dizẽ que Sale mẽesmo quea poblou et posolle oseu nome; et achamos que daqueste Sale forõ nomeados os salamytas, que som agora [hũus] pobõos de India. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 76 |
[Et Masot poblou a Capadoçia et veẽ del os capadoçes]; et diz Josefo que he synal [queasi] foy de este nome de Masot hũa çidade que he em Capadoçia, et he cabeça de toda aprovinçia et dizenlle Moza; et por esto prouase que ficou dado aaquela çidade este nome Moza, de [Mosot], et diz que el aprouou et queas gẽtes daquela terra que asy ouverõ nome primeyramente cõmo disemos moscanos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 76 |
Tarssia; onde aamays grande çidade quee cabeça das outras çidades em aquela [prouynçia], Tarsso lle chamã ajnda agora, et primeyramẽte soyan la escriuyr cõ tam ẽno começo, quee hũa letera grega. Çetym, oterçeyro yrmão, tomou hũa ysla et pobloa et posolle nome Cetynja do seu nome, et esta he aysla aque agora chamã Cypre. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Et em estes [triijnta] ãnos foy Rregau cabeça et señor dos da lyna, amaneyra de juyz et de rrey, cõmo o forã [de] suas [cõpañas] os outros padres da lyna. Ẽno tẽpo de aqueste Rregau, andados de Noe seteçentos et [triijnta] ãnos, et do deluvio çento et [triijnta] et dous -segũdo os ãnos das vidas dos padres aque dizemos da lyña de ante que fezessem fillos - aquel Jano, fillo de Noe, cõ ho outro Jano seu sobríno, fillo de Jafet, seu yrmão, buscando bõa terra vierõ aterra de Tuscayna, et chegarõ aly onde agora esta açidade de Rroma; et acharõ y morãdo outro que [avya] nome Cames, quese fazia ja cõmo natural daly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Et foy esta Palas filla del rrey Jupyter, et [naçeolle] da cabeça, segũdo arrazõ que delo cõtaremos adeante ẽna estoria de Cadyno, rrey de Tebas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Et esto podo seer asi segũdo dizẽ [algũus], que este Nẽprot Saturno que foy [Nẽprot] ho de [Babilonja]; et que avendo seus fillos ja casados et ajuntados pera rreynar, por que oyo dizer de Europa cõmo era amellor et mays tẽperada terra do mũdo, et mays abondada de [mpytas] bõas cousas -que tal he Europa, et ontre moytas bõas terras quea em ella, cõmo aprouỹçia de [Guadalquiuir] he amellor de quantas ẽno mũdo som, asy cõmo diz Plinio ẽno terçeyro libro enque departe destas tres terras, cõuẽ asaber, Europa, Asia, Africa, et das prouynçias delas - et outrosi por que avia aprendido Nẽprot em terra de Edom de Yonyto, seu tyo, por la arte da astronomya, cõmo ontre - los quatro prinçipaes rreynos do mũdo avia de séér hũ ho de ouçidente, et que este vençeria aos outros tres, et seria señor deles, et duraria sempre despoys que começasse, et com sabor de rreynar el aly, et leyxar de sua geeraçõ [que] rreynasse y sempre, outrosy mudouse onome; et vẽeo aly aaquela terra, aJano, teẽdo que aquela terra aque Noe viera, et poblara et acabara em ella que este acabamẽto de Noe em aquel lugar que era cõmo synal de séér aquela terra começo et cabeça et [synal] de todo omũdo ata afim. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 106 |
Em estes tríinta ãnos ficou Seruc por cabeça et caudillo et mãteedor dos da lyña, asy cõmo oforã os outros padres donde el desçendia. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 108 |
Nacor sééndo de [triijnta] ãnos, et estes [triijnta] ãnos foy Nacor cabeça et caudillo [da] lyna, cõmo seus padres. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 110 |
Despoys que el rrey Belo tornou de [Assyria], começou afazer hũa pobla moy noble et moy bõa que fosse cabeça do rreyno; et queria el séér emperador et fazer [en] aquela çidade acabeça do emperio, et do nome do seu fillo Nyno chamou Nyno aaquela çidade; et fezoa ontre [Babilonja] et Siria por que foy lugar comunal atodo [o señorio] dos rreynos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et em tẽpo deste Tare eram ja todas as gẽtes asentadas porlas terras et feytas as cabeças das poblas donde se fezerõ despoys as outras poblas menores et ajnda algũas das mayores, mellorando seus lugares donde sse cõplio et tomou todo omũdo, et despois queos omẽs começarõ de [coñoçersse] [porlas] vezindades, et souberõ os [hũus] das moradas dos outros, et conosçerõ as terras et os termynos delas quamanos et quaes erã cada [hũus], nom ouvo y nẽgum deles quese por cõtento nẽ pagado touesse da contya das terras que tynam et avyam tomadas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 116 |
Et chegou em cabo a septẽtriom aterra de Çiçia, donde viérom despoys os godos, et fezolles aquelo méésmo; et erã barbaras aquelas gentes, et poucas, et espargidas. et flacas estonçes quando aesta primeyra vez, et sem batalla, et que nõ buscauã, nẽ faziam mal anẽgũ nẽ outro aeles; et estauã em suas terras quedos cõmo dormyndo, et espertóós el, et fezolles [coñosçer] as suas forças; et ante desto viuyam elles do [leyte] de seus gãados, mays tam fortemẽte os arrequeyxou el et os apremeo por queo nõ quiserõ rreçeber, quelles fezo comer nõ tã solamẽte oleyte dos gãados, mays beber do sangre dos omẽs; et em cabo vençeo os, et amãsóós de [guisa] queos tornou seus por força, et esto lles fezo el rrey Nyno desta vez, et despoys vẽeo aly outro rrey daquela terra por leuar esto deles, mays elles lidarõ cõ el [et] vençerõno et quebrãtarõno [en] tal maneyra que nũca despoys alçou cabeça, cõmo vos lo contaremos adeante queo diz outrosi Paulo Orosio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
Et despoys que foy Abraã moço grandezillo, el rrey tyrou odecreto que avia posto et dado da morte dos nenos; et asegurousse Tare, et esto foy quando o sol foy posto, et tyrou sua moller et seu fillo da coua; et quando [forom] fora da coua, catou Tare ao çeo et vio aestrella de Jupiter estar sobrela cabeça de Abraã; et foy Deus fazendo bem aafazenda de Abraã, et começou logo aléér et aaprender osaber das estrellas, et sayo em suas palauras et em seus feytos moyto amygo de Deus et seu seruo; et começou logo adizer que nõ erã nada os ydolos senõ loucura et vaydade; et predicaua que hũ era oDeus que criara [todaslas] cousas do mũdo, et as fezera, et as mãtyna, et as [tyña] todas em poder, et que nõ [erã] moytos deus cõmo as gentes loucas diziã et os faziam, et os adorauã; et predicaua avnydade de Deus, et desdezia os ydolos, et viltauaos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 139 |
Et entrou hũ dia Abraã ascondidamẽte aaquela camara de seu padre, et tomou aquel mallo das mãos aUlcano, et dou [per] aquelas ymages; et ahũas quebrantou as cabeças, et aoutras os braços, aoutras os péés, et aoutras as pernas, et todas las outras, quanto mays grande era aloucura ẽna ydolatria daqueles de que erã -et ydolatria quer dizer em latym ydolorum cultura , et esto ẽna [nosa] lenguage quer dizer onrra dos ydolos - et desassemelloas, et desfezoas todas et apostoas taes que nõ [eram] pera véér; et desque Abraã esto ouvo feyto tornou seu mallo aas mãos de Ulcano, cõmo o [tyña] antes, et nõ fezo el nẽgum nojo nẽ mal aaquela ymagéé de Ulcano et leyxoa sãa cõ seu mallo ẽnas mãos cõmo estaua quando el entrou, et sayosse moy quedo et çarrou aporta asy cõmoa achou, et foy sua carreyra et nõ curou mays. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 151 |
Et fezo dela acabeça do emperio, segũdo diz ẽno Panteõ ẽna septema parte del; et poys quea ouvo moy bem poblada et garneçida, onrroa com aseeda do emperio que asentou em ella, et acreçentoa outrosi ẽna palaura do nome quelle poso, et chamoa Nynjue Et Ninyue, segũdo as Interpretações de Rramyro ẽna Biblia, tanto quer dizer cõmo parida, et cõ fillos, ou fremosa, ou lyñage, ou engendramẽto de fermosura ou defendemẽto [de] meu engendramẽto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 178 |
Et Julio Çesar temyasse queo matassem atrayçom et gardauasse quanto podia: et obispo Acoreo sya aly em hũ estrado moy noble quelle mãdara fazer Julio Çesar; et despoys que çearõ acostousse aquel bispo Acoreo ẽno estrado, et syase aly, sua barba grande et cãa, et sua mytra ẽna cabeça cõmo bispo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 180 |
"Empero que eu aja tam grande vertude de aqueste saber, et ho teña ẽno meu coraçõ pera querer ordenar osegre, et [tamaño] seja oamor que eu ey de mostrar averdade et leyxar aescritura, pero [nom] ha cousa [negũa] que eu mays queyra [coñosçer] que saber as rrazões do rryo Nylo, que estam ascondidas aos omẽs et ajnda asabedores que por tantos segres de ãnos cõmo som pasados queos [non] sabe nẽgũ çertamẽte; et que saba eu acabeça et afonte del onde he ou ondese começa, oque nũqua foy sabido de quantos eu sey ata o dia de oje que eu saber [podese que o] sabia seo tu nõ sabes; et tu que eras tam nobre omẽ, et tam santo varõ, et tam sabedor que teño queo sabes tu, mostrame por que eu aja por ty çerta asperança de véér et saber as fontes do Nylo; et por aprender esto leyxarey esta batalla çidadáá enque ando, [pero] que me sééria de outra [guisa] moy graue cousa de leyxar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
Et Çesar, desto podes tu aver por testigo acolor meesma do pobõo que mora em Etyopia, que som todos negros, et am osangre queymado da grande caentura do sol, que aly faz opoder do seu feruor, et dos bafos do abrego, ou vendaual, quee [ontre] os ventos [omays] caente, donde am os omẽs daly acolor moy negra Et sobre esto tem tu que toda cabeça de rrio, qual quer que seja, que por geada ou neue quese faça, moyta agoa da, moyta agoa dela, que nõ jncha nẽ cresçe senõ desque entra overão, por que estonçes se começã arreter et deslyr as neues et as geadas que opoder do frio tem coalladas; mays o Nylo nõ leuanta tam altas suas agoas nẽ as cresçe ata que nõ nasçe ha estrella Cam, nẽ chega asua agoa ante áás rribeyras ata queo dia seja ygoal da noyte; et esto he ẽno mes de Setẽbre quando o sol entra ẽno signo da Libra; et por estas rrazões que ditas som nõ sabe o Nylo aley das outras agoas nem cresçe em jnverno et quando vay o sol moy alongado estonçes nõ ha asua agoa del ho offiçio queas outras agoas am; et quando vay o çeo destemperado, em medio dos grandes feruores do sol, estonçes sal o Nylo et trage amoyta agoa, et esto he su açytara de medio dia, que arde tanto que queyma; et esto se faz por que ofogo do eyxe do firmamẽto nõ se ençenda, et ençẽda el as terras et as queyme; et acorre desta guysa o Nylo ao mũdo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
¿Et quẽ poderia mostrar as rrazões da fonte do Nylo hu el ha acabeça, nẽ do seu cresçer? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 187 |
Et aporidade da tua cabeça donde se começa et ha as, nõ omostrou anatura anẽgũ ata nos, et alongou os seus sẽos donde tu esto leuas por queo nõ soubesse omẽ nẽgum et mays quiso [quesse] maravillassem os omẽs dos [nasçemẽtos] que nõ queos soubessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
Quando se ya de Sodoma [Lot] cõ sua [conpaña], castigaua oangeo por mandado de Deus atodos, que nẽgũ por rroydo que oyse nem por maravillas que visse que nõ tornasse acabeça atras, et amoller de Loth [tornaua] catar atras moytas vezes, et cataua aquela çidade de Sodoma cõ grande pesar, et coydado et dolor que avya della, por seus amygos que morauã y por que asy peresçiam; et por aquelo quelle Deus avia defendido que nõ catasse atras, et ella passou oseu mãdado et quebrãtoo, et logo foy feyta hũa ymage de pedra sal, tam grande cõmo ella era, et aly se quedou en esse lugar méésmo hu foy tornada, cõmo se fosse outra pedra que nasçesse aly da terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Et em este mõte se leuãta hũ grande cabeça mays alta que todo ho outro mõte, et dizem lle Moria. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 237 |
"Et ella estonçes desçendeose logo do camelo, segundo diz mẽestre Pedro et outros com el, et alçou omãto et cobrio acabeça com vergonça de Ysaac que avia aseer seu marido. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Arreyna Juno, sabedor das cousas da terra et do mũdo, asy cõmo aqueles que oje dello som sabedores et as querem et codiçiam de aver et as gardam, et ella avia hũa garda pera as cousas terreaes, et por que as rriquezas mayores daquela eram de gaãdos desta rreyna deque aquela garda et aquel moordomo era pastor, et ael chamauã[lle] Argo, et ẽna cabeça aderredor avia çento ollos, todos postos por ordem; et por mãtéér et gardar bem aencomẽda das cousas que el avia em garda, nũca dormya [hũa] ora de todos los ollos; mays quando queria dormyr os dous ollos velauã, outros dous dormyam, et desta guysa faziam todos aderredor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Et tragendoa aquel pastor Argo por los pascos cõ os outros gaãdos que gardaua, vynam aas vezes aas rribeyras de aquel rrio Ynaco de Greçia, da [çidade] de Argos, que era orreynado de Ynaco, seu padre, onde ella soya andar, et traballara moytas vezes; et parouse sobrela agoa et catouse em ella, et quando vio ẽna onda da agoa figura de cabeça de vaca, et os cornos que tragia em ella, ouvo grande medo et fugio moy espantada dessy mẽesma. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Mercurio nõs [detouo] pouco nẽ moyto ao mãdado do padre, et tomou hũa cobertura ẽna cabeça et poderia seer soonbreyro, et alas ẽnos pees, et hũa virga ẽna mão, et foyse pera onde estaua Argo; et hũa peça ante que ael chegasse leyxou as alas et osoõbreyro et leuou apertega ẽna mão, et tomou antesy hũa mãada de cabras, que dizẽ que fezo por seu encãtamẽto, ca era Mercurio moy sabio ẽno triuio et ẽno quadrunyo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Et hũ dia vyña de mõte Liçeo et vyoa hũ deus que avia nome Pam -et dizẽ os autores que aeste chamauã os gentijs deus das cabras -, et este tragia ẽna cabeça hũa grilanda de pyno, et começou afalar aSyringa et dizerlle suas [palauras] de donear, et sobrelas quelle avia ditas quedauã moytas outras por dizer. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et poys que esto ouvo feyto Mercurio et vio cõmo era Argo preso do sono de todo, et tirou hũ seu [alfangere] da beyña -ca asy avia nome a espada de Mercurio et ẽno latim diz lle arpe , et era dũa feytura curua cõmo que queria [vĩjr] em arco daquela parte do agudo - et ferio cõ aquel [alfangere] em aquel lugar hu se ajunta acabeça cõ opescoço, et degolóó et cayo acabeça del em terra, et sayolle tãto sangre que todo olugar encheo et morreo Argo et ficarõ çegos todoslos ollos del pero que avia moytos cõmo he dito. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 258 |
Et aquelo que el diso ẽno primeyro libro del rrey Ynaco, que era hũ rrio que [pasaua] porlo seu rreynado et el era deus dese rrio; et aquelo que dizia que Yo era filla del rrey Ynaco et quea forçara [rrey] Jupyter, et desi quea mudara em vaca; et aquelo quea dera rrey Jupiter aareyna Juno, sua moller, quella pedira; et aquelo quea rreyna Juno aencomẽdou aseu pastor Argo, que avia çento ollos quea gardasse; et outrosi aquelo que mandou Jupyter aMercurio, seu fillo, que matasse aArgo por que [poyña] aspera et forte garda sobre ella; et aquelo que Mercurio tomou cobertura ẽna [cabeça], et alas ẽnos péés, et virga de virtude ẽna mão, et foy ael em fegura de pastor, cõmo era Argo, tãgendo [se[u]] buguete, et cabras ante y tãgendoas cõ sua pertega em lugar de cayado, et se pagou Argo del quandoo oyo et asentou ho consigo, et sentouse el, et cantou; et aquelo quelle preguntou Argo do buguete que era nouo; et aquelo quelle el rrespondeo, que amara Pam aSiringa, et que era ella moyto onrrada ontrelas [dõnas] daquela terra, et que fora mudada em canaveyras ẽna rribeyra do rrio Ladom; et aquelo que Mercurio matou aArgo [com] oseu [alfangere], et ho escabeçou et dou cõ asua cabeça em terra, et sayo moyto sangre, et ensuzou todo ho lugar; et aquelo quea rreyna Juno tomou os ollos [do] seu pastor et os poso ẽna cola do [pauõ] que era sua ave; et aquelo que el rrey Jupiter rrogou aarreyna Juno, sua yrmãa et sua moller, por Yo; et aquelo que arreyna Juno ho oyo et perdeo [toda] asaña, et outorgou aseu yrmão et seu marido oque pedio; et aquelo que Yo [porlo] rrogo de Jupiter foy mudada de vaca em moller, et daly adeante dada [abõos] costumes et despoys feyta [deessa] ẽno Egyto, esto nõ oteña nẽgũ por escarno, nẽ por palaura de mẽtira por que som das rrazões do Judio, ca aquel que as suas rrazões bem catar et as entender, achara que nom som palauras váás nẽgũas delas, et os frayres predicadores et os menores quese traballam de tornarlo ẽna nosa teoligia nõ [o fariã] se asy fose, mays todo he dito em fegura et em [semellanca] de al. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 264 |
[Sobre esto] conta Lucas ẽna fim das rrazões da segunda ydade este avijmẽto, et diz que asy cõmo os prinçepes de Caldea et do Egito aviam suas contẽdas et lides ontresi quaes obedesçeriã aos outros, que asy leuãtarõ contẽdas os seus sabios et seus prinçipes cõ elles quaes dos seus ydolos poderiam mays et fossem mays onrrados et adorados, et vierõ aelo: et os caldeos trouxerõ seu ydolo de fogo, et os do Egito [fez[e]rã] hũ ydolo asemellança del rrey Belo, et poserõlle ẽna cabeça hũa corõa de ouro, et adorauã lo em [rrazõ] do elamẽto da agoa; et quando ouverõ [a vĩjr], aaproua fezerõ hũ grande vaso traspasado pera ello, amaneyra de corõa, et furarõ aquel vaso todo porlo fondo [como] criuo, et çarrarõ os furados com çera que era da color do latom [como] ovaso, et encherom aquel vaso moy bem de agoa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
Et conta sobresto ajnda mẽestre [Pedro] que Rrebeca, segundo o costume dos gentíj́s que viera ella por ventura forte em seus parentes que morauã ontre os seus gentíj́s, et diz quese pousou aly su acabeça aaquela maneyra da aruore loureyro aque os gentíj́s chamauã tripoda; et segundo achamos ẽnos autores dos gentíj́s - |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 272 |
Et oque nasçeo primeyro era [coxo] et todo veloso dos péés ata acabeça, cõmo cabra ou boy, et avia ocabello crespo, et foy [omẽ] boliçoso et quese traballou de armas, segũdo contam as estorias, et poserõlle nome Esau, et quer dizer tanto cõmo veloso, segundo diz Josefo, por que diz oebrayco seyrom por cabeladura, et de seyrom , mudadas as leteras fezerõ este nome Esau, et poserõno aeste moço, que [nasceo] primeyro, cõmo oystes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 283 |
Et el quando chegou açerca de Luza, que foy despoys açidade de Jerusalem, veẽo ahũ lugar fora de poblado por dormyr aly; et esto foy despoys quese poso o sol, et ajuntou pedras, et ygoas, et posõas sua cabeça et dormyo aly teẽdo acabeça sobre ellas; et vio em soños [hũa] escaleyra que abastaua da terra ata o çeo et vio angeos de Deus que subyam et desçendiam por ella, et em çima desta escaleyra vio estar aDeus quelle diso así: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 283 |
"Et por la manãa, quando se leuantou, foy moy alegre cõ aquel sonno et visiom, et cõ aquelas promessas de Deus, segundo conta [Joseffo], et tomou aquela pedra enque touera acabeça et alçoa dereyta sobrelas outras em synal daquela visiom, et deytou olio em çima; et diz meestre Godofre que fezo sobre ella oraçõ, et que aaquela çidade açerca onde esto foy que avia estonçes nome Luza, que quer dizer tanto cõmo noz ou almendra, et chamoa el Betel, et segundo departe Rramyro ẽnas [Jnterpretações] da Biblia quer tanto dizer cõmo casa de Deus; et fezo este prometemẽto et diso: |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Cõmo Media se apartou et degolou seu yrmaão, [Asquito], et leyxou a cabeça et leuou o corpo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
De cõmo Achilles dixo a los ssuyos que çercasẽ a Troylus entre ' sy et cõmo Achilles le corto la cabeça . |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Et por fazer pobla que fose cabeça de seu rreyno, o que nõ avia y estonçe, catou por toda aquela terra o mays apoderado lugar [per fortelezar] que achar podo para defenderse de emijgos moya de herdades et de rrios et de mõtes et das outras cousas para que a pobla fose mays forte et noble et avondada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Et entre estes nomẽes de terras et de montes et fontes et outras moytas rriquezas escolleu aquel prinçipe, Dardaño, o mays comunal lugar et fezo aly sua pobla por cabeça de toda sua terra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Ca onde quer que aquel coyro de aquel carneyro seuesse, en aquel lugar seeria a cabeça do rreyno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et [atãgerey] as estrelas cõ a cabeça ' Agora torna se Medea et diz de outra guisa: ' Non o farey, que nõ sey que cousas acham os marineyros en medio do mar onde quebrã as naues, et morrẽ y os que en ellas uã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 23 |
Et desi tomou o jugo que tragia, et poso lle lo ẽnas cabeças, et atou lle lo moy [ben; desi] meteu o tymõ do arado ẽno lugar donde deuya estar, de guisa que se teuese moy bem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 24 |
Et el chegou lle a a cabeça, et sacou lle os dentes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 24 |
El tirou o elmo da cabeça et colle os todos en el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 24 |
Et os gregos que estauã agardando de cõmo se yriã, poys que virõ a aqueles caualeyros, ẽnas maãos as astas das lanças com moy agudos ferros em ellas, et estar moy guisados para enderẽçar contra a cabeça et o corpo do mãçebo de Emonya, o qual era Jaason, et ouverõ tã gran pesar que vayxarõ os ollos et os corações cõ gran medo que aviam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et era aquel dragõ moy espantoso por hũa crista que avia ẽna cabeça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et diso a Jaasõ: ' vay adeante et nõ me cates, que quero fazer algũa cousa que nos nõ alcãçe meu padre ' Et tomou hũa espada et degolou seu yrmaão, et deytou a cabeça en pus sy por tal que se deteuese seu padre quando esto vise. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et el RRey Oetes, quando chegou, vyo a cabeça et descaualgou et esmoreçeu depois que o conosçeu. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et Medea et Jaason, en quanto el rrey et sua gente se deteuerõ a fazer doo sobre la cabeça, forõ se alongãdo del. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et pois que foy chẽa, vestio se Media, et catou toda sua ymagẽe, et çingeu bẽ suas vestiduras, et alçou suas faldas et sayo da casa descalça, a cabeça sen touca, et os cabelos espargidos por los onbros; et foy de seu vagar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et rroçiou cõ ellas cada vez os cabelos da cabeça et fazia cada vez cõmo quẽ buçija. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et tu, Echates, outrosi que eras de tres cabeças et viradura aos nosos começos et ajudadora d ' eles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et Media tirou o pãno de sua cabeça, et espargirõ se lle os cabelos por los onbros et andando aderredor dos altares çercados de aquelas eruas de bõos olores. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et deytou y hũas pedras que trouxera de cabo de Ouriẽte, et areas da rribeyra do mar Ouçeão d ' aly donde as laua ha cresçent et a [mj̃guant], et ella das que tij(ñ)a colleytas de media noyte, et as de leychuza cõ carne que avia en ellas; et cõ todo esto as entrañas de hũ lobo enbre, [et a pel] da serpente a que chamã Çelindro de Çino -feo cõ suas escamas, et hũa moleja de çereuo; et sobre esto o vico et a cabeça de hũa corua que avia pasados ben noueçẽtos ãnos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et logo que a meeziña foy entrando et deçendendo por la voca et por la gargãta ajuso, et da chaga por los peytos, [et per los] cabelos da barba et da cabeça, que Eson avia tã bla(n)cos cõmo a neue, começarõ logo a leyxar aquel color et tornar negros, et chẽos de carnes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 50 |
Vos, Juno, sodes mjña yrmãa et moller lynda, et rreynades comygo. et vos, Palas, sodes [mjña] filla que naçestes da mjña cabeça. et vos, Venus, sodes mjña yrmãa que vij̃des do sangre del RRey Saturno, meu padre; et sobr esto sodes mjña amyga de meu corpo, ca nõ ey vergonça de o dizer por que vso cotiano he dos nosos prinçipes et das nosas gentes de aver esto por que digo: que se eu julgase a maçãa para Juno, diredes vos -outras que rreçebedes torto ca julgaua a maçãa a mjña yrmãa et a mjña moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 50 |
Leuantou se a deesa Juno, et parou se ante Paris moy apostamẽte - et tynja ẽna cabeça hũa corõa d ' ouro cõ moytas pedras preçiosas - , et começou sua rrazõ cõmo dona entendida, et diso: ' sabeas, Paris, que me prouvo quando Jupiter ante ty nos mãdou vij̃r, et sey que tu entẽdes o dereyto, et que o amas julgar, et tal fama as sabeas que eu sõo yrmãa et moller lynda del RRey Jupiter, que he o grãde enperador et señor dos rreys da terra et entender podes tu que se el dona mays fremosa ou mellor ouvese achado, nõ tomara a mj̃ por sua moller lynda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Et eles estando en hũus prados, et vestirõ moy nobres lorigas, et poserõ bõos elmos ẽnas cabeças; et tomarõ seus escudos et yam todos jũtos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et ante os mays de sua masnada, dou lle hũ tã gran colpe que lle tallou a cabeça. despoys que os troyanos virõ morto seu señor, fugirõ [todos] que nũca nẽgũ tornou cabeça por deante. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 90 |
Et hũa coobra meteu a cabeça ẽno njño, et tirou hũ [pasariño] et come o, veendoo todos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 90 |
Et tãto avia de dolor que se chegou moytas vezes a a coobra a ferirla cõ as alas ẽna cabeça, et ẽno rrostro et ẽna boca por rrascar la cõ as vnllas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 96 |
Et avia os cabelos da cabeça et da barba vermellos que nũca foy õme que tam vermellos visse |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et quantos queriã sobyr, todos [los] faziã vij̃r cabeça ajuso [em] tal guisa que o nõ queriam mays prouar ca todos cayã mortos hũus sobre outros de çima dos muros que eram moy altos mays ao cõbater dos portales, veriades tirar con pedras et seetas et outras cousas de moytas maneyras et creçer feridas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et forõ y moytas cabeças quebrãtadas et moytos nẽbros tollidos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et leuauã em suas cabeças senños soo(n)breyros que forom feytos en Jndia a Mayor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et desi deçendeu se a el et desenlaçou lle o elmo, et queria o escabeçar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 121 |
Ca moytos deçẽderõ y que perderõ as cabeças quando al nõ poderõ fazer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et dos que mays ardidos erã, perderõ y as cabeças mays caramẽte o cõplarõ logo y en pouca de ora; ca os troyanos, que erã brauos et de grã crueza et os desamauã moy mortalmente, cobrarõ sobre elles et enpuxarõn os ata o mar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 133 |
De cõmo Ector sayo a a batalla Despoys que estas rrazões forõ acabadas, Ector sayo da villa cõtra os gregos, posto seu elmo en sua cabeça et ya moy sanudo et cõ moy grã crueza, cõmo aquel que avia o coraçõ moy forte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 133 |
Et aly veeriades tremer toda a terra, et moytas cabeças armadas et moytas signas tẽdidas que pareçiã moy ben por la nobleza que aviã en si. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et sem falla tu feziste loucura deçẽder em tal lugar, ca aqui estan dez mjll caualeyros que poerã toda sua força [en] aver a cabeça de ty. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et pesou lle moyto, et foy tã desconfortado que nũca o tãto foy en sua vida Ca tãto o amaua de coraçõ que nõ [precava] outra cousa cõmo a el Et pensou logo ẽn o vengar et cobrio se logo de seu escudo et foy ferir a el RRey RRemus et dou lle hũ tal colpe [per] çima do elmo que a espada entrou ata o testo da cabeça, asi que el RRey RRemus caeu logo en terra esmorido en tal maneyra que se logo nõ fora acorrido, y perdera a cabeça et quando os prinçipes que aly estauã virõ o colpe tã grãde, forõ moyto espantados de tal guisa que lle nõ acorrerõ, et estauã en põto de o leyxar ẽno cãpo, et algũus começauã de fugir. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 145 |
Et [tynãlo] çercado de cada parte et apertauãn o moyto fortemente mays enpero nõ se ousauã chegar a el para o prender et cada hũ (que) o queria prouar, caramẽt o prouara ca nõ leyxara y outro peñor senõ a cabeça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 146 |
Et apresarõn o el et os seus que a pouco de tenpo lle [cortarã] a cabeça se y Ector nõ chegara mays Ector catou a Teseus et coñoce o moy ben et prouvo lle moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 147 |
Et este Casibelam era moyto amado de seu padre por que era moy fremoso et moy bõo caualeyro en armas quando Eytor veu a Casibelã, seu yrmaão, morto, pesou lle moyto et começou de fazer grã doo por el et asesego seu elmo ẽna cabeça, et cobrio se moy ben do escudo et achegou todas suas cõpanas açerqua de ssi. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et nõ a õme que vise a mortaldade de anbas las partes que nõ tomase pauor et grã pesar mays aly chegou Ector moy orguloso cõ sua espada preçada et peligrosa et [começo] de cortar pernas et braços et espinaços et pees et maãos et cabeças et costados ¿que uos direy? en pouca de ora matou cõ sua mão duzentos caualeyros por [aquela] batalla andaua vn rrey a que deziã Santipus, et era moy bõo caualeyro et moy ardido. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et se me os dioses ajudam, eu farey morrer d ' elles tãtos cõ esta espada que serã vençidos todos ajũtados mays vos saberedes hũa vez cõmo ella talla ' Et alçou o braço et dou lle por çima do elmo tã grã ferida que lle partio a cabeça et o avental en duas partes, et el RRey Santipus caeu morto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et Ector os amaua tanto cõmo a sy, et foy moy triste por elles et por que Achiles lles cortara as cabeças, et el nõ lles podera acorrer estando presente. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
Os [lapynas] nõ am cabeças, et am ollos et bocas mays os ollos tragen os ẽno medio dos peytos et outros que os tragen ẽnos onbros et outros que am rrostros de sabujos sen narizes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
Et [os] narizes d ' eles son longos et curuos, et teẽ cornos ẽnas cabeças, et am os pees cõmo cabras. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 196 |
Et a ymagẽe tyña ẽna cabeça hũa [] corõa d ' ouro labrada moy rricamẽte cõ moytas esmeraldas et cõ moytos rrubis Et o [rresplendor] que del saya fazia [esplandesçer] os rrostros d ' aqueles que syan ẽna camara. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et logo foy morto Paris mays el RRey Ajas ficou del tã mal chagado que nõ avia em el saão costado nẽ espinaço nẽ maão nẽ pe nẽ braço nẽ cabeça nẽ peytos ca des que õme nasçeu nũca asy foy (õme) desfeyto nẽ colpeado, nẽ era õme que o visse que nõ ficase espantado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 290 |
[Et el rrey Priamo, seu padre, lle meteu vn anel de ouro ẽno dedo, et era moy bõo et moy preçado; et posolle ẽna cabeça a sua corõa moy noble et moy preçada.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Et chegarõ logo duas donzelas que ella moyto amaua Et poseron lle ẽna cabeça hũu elmo moy rrico et moy preçado et moy fremoso. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Ataron a Palomades en hũa corda et enviarõno a fondo et depoys que o virõ ajuso, ferirõ -no de grãdes pedradas por tal guisa que lle deytarõ os ollos et os meolos fora da cabeça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et logo sen mays tardar, Polifenus se acolleu a hũ caualo et leuou consigo mays de [quinẽtos] caualeyros et todos nos queriã tã grã mal que de grado nos tallarã as cabeças se poderã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Sabede que por nẽgũa maneyra nõ lles podiamos escapar nẽ fogir, que tãto aguillarõ que nos alcãçarõ moyto agiña mays nos escapamos d ' eles sen dãno [per] espirimẽtos et [per] arte pero Polifinus leuou ende sua yrmãa mays leuou el ende vn ollo quebrãtado ẽna cabeça que lle eu quebrãtey [per] mjñas maãos mays esto foy [per] gram ventura ca era de noyte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et começou de mesar os cabelos da cabeça, et desfazer o rrostro cõ as vnllas et cõ os puños. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Pero tamaño foy o colpe que o derribou ẽno canpo, de cabeça ajuso et cõ as pernas arriba, veẽdoo mays de mill caualleyros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Mays ante que os rreys cobrassen cauallos, sabede que moytos caualleyros do hũ et do outro rreçeberõ y moytos colpes et ouueron moytas chagas et perderõ as cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et ante os mays de sua masnada, deulle hũ tã grã colpe que lle tallou a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 239 |
Marauíllome agora porque te nõ poños os ollos fora da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Et el mijsmo me quiso sacar os ollos da cabeça, et quísome fazer arrastrar a coa de seu caualo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et Elena, quando esto oieu, gradesçeullo moyto et uolueu cõtra el sua cabeça moy passo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 272 |
Et auj́a o rrostro lentigoso et grosso jaquanto, et auj́a os cabelos da cabeça et da barua uermellos, que nõ vistes mays. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et quantos queríã sobir, tódoslos fazíã vĩjr cabeça ajuso, en tal gisa que nõ o queríã ja mays prouar, ca todos caýan mortos, hũus sobre outros, dos muros, que erã moyto altos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et forõ y moytas cabeças quebrãtadas et moytos nẽbros tolleytos et moytos outros que ficarõ y mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 291 |
Et leuauã en suas cabeças senllos soõbreyros, que forã feytos en Jndia a Mayor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et desý deçẽdeusse a el, et desenlaçoulle o elmo, et queríao escabeçar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 306 |
Mays carament o cõprarõ, ca, segundo a estoria cõta, nũca, desque o mũdo foy feyto a acó, foy tomado porto cõ tan grã dãno, nẽ cõ tã grã morte, ca moytos desçenderõ y que perderõ as cabeças, quando al nõ poderõ fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et dos que mays ardidos erã, perderõ y as cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 323 |
Depoys que estas rrazões forõ acabadas, Éytor seýo fora da vila cõtra os gregos, seu elmo en sua cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 323 |
Et alý veeriades tremer toda a terra, et ueeriades outrossý moytas cabeças armadas et moytas synas tẽdidas, que pareçíã moy ben porla grã nobreza que auj́ã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et, sen falla, tu feziste grã loucura en desçender en tal lugar, ca aquí estã dez mill caualeyros que porrã toda sua puña en auer a cabeça de ty. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et foy cõtra Çélidis, et deulle hũa tã grã ferida per çima do elmo cõ sua espada que lle parteu a cabeça ata os dentes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 340 |
Et tĩj́nãno çercado de cada parte et apertáuãno moy fortemẽt, mays enpero nõ sse ousauã chegar a el pera o prender; ca, se algũ o quería prouar, carament o cõpraua, ca nõ leixaua y outro peñor senõ sua cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 342 |
Et apressurárõno el et tódoslos seus, de tal gisa que, a pouco de tenpo, lle ouueran de cortar a cabeça, se Éytor alý nõ chegara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 343 |
Et asessegou seu elmo ben en sua cabeça, et cobreuse moy ben de seu escudo, et chegou todas suas cõpañas en derredor de ssy. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 347 |
Et ao ferir que ferirõ foy tã grãde a uolta que en nehũ lugar nõ uistes mayor, ca alý começou a creçer estraya batalla, et y forõ falssados tãtos escudos, et quebrãtadas tãtas lanças, et tãtas lorigas moy fortes et moy preçadas rronpudas, et tãtos elmos broñjdos falssados, et tãtas espadas quebradas, et tãtas cabeças fendudas que hũa grã marauilla sería de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 347 |
Et dérõsse a mãtenẽt tãtas feridas que rronperõ as cófeas et os elmos que tragíã, en tal maneyra que o sange corría das suas cabeças per fora sobre as lorigas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Et alý veeriades tallar pees et braços et cabeças, et jazer moytos caualeyros mortos perlos prados, ca ojemays toda a terra foy cuberta de mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 350 |
Et meteu mão aa espada et deu hũa tã grã ferida a Vlixas per çima do elmo que llo fendeu todo, et fézolle entrar tódalas mallas do almofre que tragía per meo da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et desenlaçárõlle o auãtal da loriga et queríãlle cortar a cabeça et. sen falla, el a perdera moyto agiña, se nõ fora por o duque de Atenes, que estaua moyto a çerca del, que lle foy acorrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Mays quando o duque Menesteus ueu aquel rrey Toas assý estar foy(o) ferir a [Ordenax] de hũa lançada, cõ hũa lança que tragía, per tã grã força que o fezo entrar entre todas suas masnadas ẽno cãpo, as pernas arriba et a cabeça ajuso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 355 |
Mays Éytor, sen mays tardar, fereu o caualo das esporas, et meteusse per meo da pressa, et foylle dar hũa ferida da espada per çima do elmo que lle parteu a cabeça en duas partes; ca, porla grã saña que auj́a, seu ardimento se lle dobraua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et deulle Matã Claruel hũa tã grã ferida ẽno ollo que llo lançou logo fora da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et deu hũa tã grã ferida a Vlixas da espada que tragía, per çima d o elmo, que lle fezo seýr moyto sange da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et, querendo ou nõ, os gregos forõ puxados ata os seus, que nũca poderõ tornar cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et Meriõ ergeusse logo et foy ferir Éytor, mays nõ lle prestou nehũa cousa, [ca Éytor lle deu hũa tã grã ferida] que lle lançou a cabeça ben a longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et ẽno mũdo nõ cobijçauã cousa tãto cõmo tallarsse a cabeça hũ ao outro, et seu coydado et sua aguça era en topar anbos por mostrar suas forças et prouar seu poder et sua ualẽtía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Alý veeriades dar tamañas espadadas per çima dos elmos que fendíã as cabeças ata os dentes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Alý chegou estonçe hũ rrey moy preçado a que chamauã Boetes, et era de parte dos gregos, et tragía seu escudo ẽno braço et seu elmo ẽna cabeça et sua lança ẽna mão, moy brauo et moy sañudo cõtra os troyãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Mays Éytor, que era moy fardido et aujuado, tornou logo, sen mays tardar, et meteu mão aa espada, et foyo ferir tã sen piadade per sóbrelo elmo que lle tallou o elmo et o almófar et a cabeça ata os dentes, et deu cõ el morto en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et Éytor, quando se senteu ferido, meteu mão aa espada et foyo ferir tã sañudament per çima da cabeça que lla tallou ata o onbro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et tã toste que chegou, foy ferir a Dorastalos, fillo del rrey Príamos, de hũa tã grã ferida que lle tallou a cabeça; mays porla sua morte rreçebeu el moytas lançadas et moytas feridas de dardos et de outras armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et ben armada sería a cabeça que aa sua espada se podesse defender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 379 |
Et alçou a espada et foy ferir a Éytor, per cima do escudo, de todo seu poder, et alcãçoo per çima do almófar et desmãchoo, que Éytor nõ tragía elmo, et fézolle hũa grã chaga ẽna cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 379 |
Et estõçe Troylos, que o(s) desamaua mortalment, desçendeu do caualo por lle tallar a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 383 |
Et tã toste que o uirõ, leixárõsse anbos correr a el, et fórõno ferir, et el a elles; et tã sen piadade sse feríã que os elmos que tragíã lles caerõ en terra das cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 383 |
Et quando aquesto uirõ os gregos fezéronsse afora et ben sesseẽta deles ou mays perderõ y estonçe as cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 384 |
Et paresçíãlle os synaes das mallas da loriga ẽna cabeça, et tragía tódaslas sobrẽçellas jnchadas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Demays erã moy descõfortados et auj́ã moy grã doo por el rrey Toas, que era preso; et, sen falla, ben coydauã que nõ podería seer liure de aquela prijón sen perder a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 397 |
Et vj́o hũ rrey moy rrico et moy onrrado, a que dezíã el rrey Cofremos, et deulle tã esquiuo colpe cõ a espada que lle tallou a cabeça et o auãtal da loriga, et deu cõ el morto en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Et Éytor, quando o ueu assý andar, leixousse correr a el, et alçou a espada, et deulle hũa tã grã ferida que logo lle deytou a cabeça en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Quando Diomedes ueu o grã dãno que o Ssagitario fazía, penssou de fogir pera sse gardar del, ca el andaua ja malchagado ẽna cabeça de hũ dardo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Mays alý chegou Éytor moy orgulloso, cõ sua espada preçada et perigoosa ẽna mão, et começou de cortar pernas et braços et espiñaços et pees et mãos et cabeças et costados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Alçou estonçe o braço cõ a espada et foyo ferir per sobre o elmo, que a cabeça et o auãtal [ll]e parteu en duas partes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et Éytor os amaua moyto, que nõ podería mays, et foy moy coytado porque lles Achiles tallara as cabeças, estando el presente et nõ lles podendo acorrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Mays Éytor, cõmo era esforçado et orgulloso, alçou a espada, et foylle dar tan esquiuos tres colpes que mays de vij̃t mallas do almófar da loriga [lle] fezo entrar perla cabeça, en gisa que nõ lle derõ per lugar onde sange nõ seýsse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 438 |
Os lanpinas nõ an cabeças, et an bocas, et os ollos trágenos ẽno meo dos peytos, et outros ha y que tragẽ os ollos ẽnos onbros, et outros que an os rrostros desapostos et sen narizes, et outros que an o beyço de juso tã grãde que cobrẽ del todo o rrostro quando sse pagã, et outros que nõ an boca senõ tã estreyta cõmo hũa casca de auelãa et comẽ a grãde afán, et outros ha y que nõ an léngoa, pero nõ lles faz mj̃ga, ca ja sse entẽden moy ben per seus sinaes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 438 |
Os arcabatidas son moyto astrosa gente, ca andan apremjdos assý cõmo bestas, et o mays uello deles nõ uiuerá dez ãnos, et son tamaños cõmo moços pequenos, et os narizes deles son longos et curuos, et tẽen cornos ẽnas cabeças, et an os pees cõmo de cabras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 440 |
Et a jmagẽ tĩjña ẽna cabeça hũa corõa d ' ouro, laurada moy rricament cõ moytas esmeraldas et cõ moytos rrobíjs, et o rresprendor que de ssy daua fazía escrareçer os rrostros de aqueles que sij́ã ẽna cámara, et seer moy alegres. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Et leuaua seu elmo de Pauj́a enlaçado ẽna cabeça, et leuaua o rrostro moy uermello et os ollos jnchados cõ saña et mays uermellos que hũa rrosa, et ýa mays brauo que hũ leõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et assý foy acorrido et liurado rrey Miçeres, que o ja moyto mester auj́a, ca ja lle tollerã o elmo et queríãlle tallar a cabeça, porque uij́an que o nõ podíã leuar preso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Desý lançou mão ẽno elmo et pósoo agiña ẽna cabeça, et hũ donzel llo enlaçou moyto agiña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et deulle tã grã colpe da espada que o elmo et o almófar et a cabeça lle tallou ata os dentes, et deu cõ el morto en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et tallaua cabeças et braços et espargía moytos nẽbros per esses cãpos et a outros cortaua per meo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et ueeriades jazer a derredor del cabeças et mãos et pees et queixadas et braços et pernas et caualeyros mortos, tãtos que esto era hũa grã marauilla; ca, per uquer que acalçaua cõ aquela espada, todo o leuaua a terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Enpero, tãtos de emĩjgos lles ficauã por que mays de mill cabeças serã perdidas et quebrãtadas et que farã en Greçia moytas donas uiuer ueúuas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 480 |
Et Deýfebus, seu fillo, fezo hũa esporoada entre os gregos, en que ouuo britadas muytas cabeças et falsados muytos escudos preçados et muytos caualeyros fora das selas, mortos et malchagados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Et el rrey Serpedóm fuy y muy malchagado, que ouuo duas azcũadas et tres espadadas perla cabeça, taes que as duas pasarõ o elmo et a cabeça ata o testo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et leuãtóuselle hũ ardor dentro ẽno corpo que, a poucas, nõ fuj morto, ca así lle ficou Políçena scripta et pintada ẽno seu coraçõ, et todas suas feyturas, et o cõtenẽt et o catar et os ollos, cõmo erã apostos et fremosos, et a cabeça et a boca et os dentes, que ensandeçer quiría cõ amor dela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et mouíase moy paso, et mouj́a a cabeça moytas uezes, et catando contra o lugar hu a ujra, et todo era demudado et fora de seu siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et meteu mão aa espada, et leyxou correr o caualo contra Palomades, et fujo ferir sóbrelo elmo de quatro colpes, que mais de quinze mallas da loriga lle fezo entrar perla cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Et, por ende, cada hũ defenda seu escudo et sua cabeça, a guisa d ' atreuudo et d ' ardido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 520 |
Et aquel día nõ ouuo y justa deuissada, mays todos se cõbatíã rrégeament de cõssũu, et tã esquiuos golpes se dauã per çima dos elmos limados que moytas uezes lançauã a longe cabeças et braços et puños, et quebrantauã elmos, et, aas uezes, chegauã as feridas ata os narizes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Et Agamenõ foy tã malchagado ẽna cabeça que os gregos forõ ende moy coytados et moy chorosos, ca a ferida era moy grãde et en peligroso lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 547 |
Et, quando foy desarmado, sabede que o corpo, que ante auj́a moy brãco, pareçía atã cárdeo et atã negro que esto era hũa grã marauilla, et per moytos lugares lle seýa o sange, ca as mallas da loriga tragía seeladas ẽna cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Et ata aquí ben gardou o que prometudo auj́a, ca nũca uẽo aa batalla, et forõ por ende guardadas bem mill cabeças, que ata oie este día forã talladas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 560 |
Mais eles poderã bem leyxar este pleito, se quiser[ã], et calarse de seu cõsello, ca, sen falla, elles porrã y as cabeças porlo p[r]inor que ende leuarã, onde al nõ pode seer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et trauarõ del a mãotẽent, et tãto andou Achiles, et tãto rreuolueu cõ el que lle desarmou a cabeça, et, ante que lle chegase acorro, estremoulla do corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Demais, leuaua cõsigo muytos bõos caualeyros (et) de Per[s]ia, seus naturaes, et ýam muy brauos et muy despeytosos, rronpendo moytas lorigas cõ suas espadas et tallando muytas cabeças, ata que chegarõ hu ýa Achiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Et ẽno alcanço perderõ mais de çem caualeyros as cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Mais el rrey Aias ficou del tã malchagado que nõ auía en el costado são, nẽ espinaço, nẽ mão, nẽ pe, nẽ braço, nẽ cabeça, nẽ peyto, ca des[que] ome naçeu, nũca assý fuj õme desfeyto, nẽ golpeado, nẽ fuj õme que o uise que nõ ficase espantado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 594 |
El rrey Príamus, seu padre, lle meteu ẽno dedo hũ anel d ' ouro muy preçado, et pósolle ẽna sua cabeça a sua corõa muy noble et muy rrica. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 604 |
Et chegarõ logo duas donzelas et posérõlle ẽna cabeça hũ elmo muy rrico et muy fremoso et muy preçado et mais brãco que hũ cristal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Mays agora cresçe o orgullo de cada parte, por que moytos caualeyros perderã as cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Mais sobre todo a rreýna fazía marauillas, et tĩjna en muy pouco os gregos, et tallaua cabeças et braços et costados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Mais Pirius o Noutéllão ouuo o peor desta peleia, ca tã brauament o fereu Pãtaselona que o rrostro et a cabeça et os peytos forõ todos enuoltos en sangue. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et ela tragía o elmo todo espedaçado perlos onbros, et tragía a cabeça desarmada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Et deçẽdeu logo do caualo, et alçou a espada, et doulle tãtos golpes per çima da cabeça ata que a matou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 628 |
Et eu nõ poso entender cõmo este seia bõo cõsello, ante me marauillo muyto de qual cabeça seýo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Et por ende teño por guisado que as suas cabeças aiã de nós pauor, ante que nós por eles seiamos traúdos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 650 |
Et por esto lles nõ uẽo enpeesçemento, senõ os ollos anbos (que) lle quebrarã ẽna cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 652 |
Et estes soos escaparõ daqueles que os gregos ameaçauã, que cuydauã de matar, et ouuerõ suas cabeças cõmo de graça, que todos y forã mortos, que hũ soo nõ escapara se se y mays deteuerã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 660 |
Despois que fezerõ esto, [entraron] ẽno tenplo de Apolo, hu estaua el rrey Príamo, et, segũndo que conta Dites et Dayres, fuj a el Pirius, et talloulle a cabeça dentro ẽno tẽplo, ante o altar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 661 |
Et sacárõnos ende todos, et cortárõlles as cabeças, et espedáçarõnos todos, que nõ leyxauã õme uiuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 667 |
Por ende ueña a morte quando quiser, ca eu nõ quero mays uiuer hũ día, nẽ quero que rrey nẽ conde nẽ prínçipe aia a mĩa virgij̃dade et luxẽ meu linagẽ; demays, os que escabeçarõ meu padre et me matarõ meus yrmãos et meus parentes et amigos, ca nũca uj cousa mais traedores, nẽ mais cruus que ẽno mundo á. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et moytos deles fige escabeçar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et forõ mays de çẽ mil cabeças. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 678 |
Et dísolles abertament en praça que lles cortaría a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Casandra fazía tã grã doo que mayor nõ podería, et nõ fazía sen guisa, ca uira descabeçar a el rrey Príamo, seu padre, et a rreýna, sua madre, apedrar, et degolar a Políçena, sua yrmãa, et ueu o destroimento de Troia, que ela muytas uezes prophetizara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et despois que o uirõ ajuso, lançárõlle grandes pedras, en tal guisa que lle poserõ os ollos fora et os meolos da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Et todos nos quiríã tã grã mal que de grado nos tallarã as cabeças, se podesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Pero Poliçemis leuou ende sua yrmãa, mais leuou ende el hũ ollo quebrantado ẽna cabeça, que lle eu quebrantey cõ mĩas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 726 |
Despoys fuyse depús o outro et, quando chegou a el, en tal guisa o fereu que logo lle tallou a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 727 |
Despois que el esto diso, alçou Pirios a espada et talloulle a cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Sabede que uoso bisneto Pirio uos matou ia os uosos dous fillos, Fílistes et Menalipes, que alý iazẽ escabeçados en çima daquel monte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 1 |
MIRAGRE DE SANTIAGO SCRIPTO POR PAPA CALISTO En dia de Pascoa, seendo a cabeça de Santiago Alfeu en sua cousela sobre lo altar de Santiago, vn rromeu alamã cõ outros de sua cõpana tomou hũa grã presa de dineiros de prata et ofereçeos sobre la cousela da cabeça de Santiago. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 1 |
Et por eso a trouxe aqui, porque por uertude de Santiago a ouve tirada da cabeça. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
Entõ leuãtou hũu dos fariseus hũu pao de ferro que tomou et doulle cõ el tã grãde ferida na cabeça et estrulloulle todo los meolos et deitoullos fora; et por este tormẽto o Apostolo bẽaventurado foy morto. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Et aqui oyredes com̃o Iherusalem foy destroyda, et adeante logo oyredes com̃o a cabeça d ' este Santiago vẽo aqui por vertude moy grãde, que asy vay todo hũu por lo al. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
De com̃o foy aduzida a cabeça de Santiago Alfeu, de Iherusalem aa igleia d ' este outro Santiago Zebedeu em esta maneira: |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et aveẽu asi que hũu dia falando dos miragres de Santiago cõ outro mõje, diso o mõje que vira a cabeça de Santiago ẽna igleia de Iherusalem. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
O abbade quando esto oyo, doeuse moyto porque a cabeça era tã alongada do corpo del, creẽdo el que aquela cabeça era de Santiago Zebedeu, yrmão de San Johã Avangelista, cujo corpo jaz en Galiza. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Acaesçeu hũu dia que don Payo, arçibispo de Bragãa cujo sofregayo era aquel mõosteiro vẽo o visitar o mõesteiro; et seẽdo ẽno cabiidoon dos mõjes, o abbade cõtou ao arçibispo todo o que lle aviera, et o que lle o mõje disera da cabeça de Santiago, et com̃o lle fora dito en sonos, que se quisese por elo que a trajeria a Espana. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et por la ajuda de Deus chegarõ cõ soude a Iherusalem et forõ a arqua hu sia posto a cabeça do santo apostolo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et o abade foy a hũu lugar hu deitauã os corpos dos homes mortos et [escollendo hũa cabeça] ascondeoa so si. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et foise cõ outros ao lugar onde sia a cabeça de Santiago, et esteuerõ en oraçõ et fezerõ sua oferta. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et quando o abade quis poer a cabeça que tragia en aquel lugar onde sia a cabeça de Santiago nõ achou aquela que trouxera et achou outra en lugar dela, et entẽdeu bẽ que era miragre de Deus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et o abade tomou aquela cabeça et foyse cõ ela aa igleia et fezose que era doente et desque fezo sua oferta rrogou aas gardas da igleia que o leixasen y meer aquela noyte et as gardas fezerõ seu rrogo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et ali esteuo en grãde oraçõ ata que adormeçerõ as gardas, et fui moy mãso a arqua onde siia a santa cabeça et prouou de a abrir et desi ouve medo, et tornou outra vez a fazer sua oraçõ et desi volueu a ela et nõ pode abrir, et desi ouve medo de se esp[er]tarẽ as gardas et de o oyrẽ quando abrise a arqua; et tornou a terçeira vez aa arqua cõ grãde oraçõ et grãdes lagremas et por la grraça de Deus achoa aberta; et logo moy mãso tomou a cabeça de Santiago et poso en seu lugar aquela que tragia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et quando t[ã]jerõ aos matiins, sayose da igleia et leuou consigo a santa cabeça. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Tu es abade de Santa Maria de Caruoeiro et traies a cabeça de Santiago et leuasla a España. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et nõ creas que por ende cayas en periuro, ca che tomara a santa cabeça de Santiago et leuarla as a Galiza, hu jaz o corpo de Santiago Zebedeu; et que esto que che eu digo he uerdade, esto averas: quando chegares ao porto acharas hũa naue aparellada de quanto ouveres mester, et poys que entrares en ela averas grãde door de feuere, et entõ teus cõpaneiros furtarã da cabeça que leuas dous dentes, et entõ leuãtarse a hũa tã grãde tẽpestade, que por pouquo a naue seera afondada, et os cõpaneiros et os outros que y foren, cõ medo de morte, chamarã Nostro Señor que por lo rrogo de Santiago os liure do perigoo d ' aquela tẽpestade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et tu entõ leuãtarte as asi com̃o se leuãtases de sono pesado, et mãdarlles as que entregẽ os dentes ẽna cabeça onde os fillarõ, et eles como o fezerẽ a tẽpestade estara quedada et che[ga]ras ao porto cõ soude. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et desque chegares a España, yredes por hũa çidade que he chamada Burgos, et entrãdo en ela tãgerse an todo los sinos sen aiuda de omẽ; et vos cõ medo leixaredes a rrua por que entrardes et esconderuos edes en casa de hũu home; et y seera moy grã cõtenda ontre ti et tous cõpaneiros sobre la cabeça, porque o chantres querraa leuar para Braagã, et tu para a igleia de Santiago. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et o ospede quando esto entẽder, yra aa rrayna et diralle en com̃o trajedes a cabeça de Santiago et a queredes partir cõ serra; et entõ a rrayna, descalça et cõ moi grã jente yra aa pousada, et nõ podera nĩhũa gisa entrar vosco ẽna casa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et entõ tomaras dous dentes et hũu pouquo de granõ et a cabeça darla as aa rreyna dona Orraqua, et ela cõ moy grãde onrra, leuarla ha aa igleia de Santiago, ca asi he voontade de Deus. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et todo cristião que creuer bẽ et firmemente de coraçõ et fezer boas obras en quanto poder, verdadeiramẽte seera sobre los rreynos dos çẽos cõ Jhesucristo que he cabeça de que os cristiãos son nẽbros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Ferragudo desque a perdeu coudou a matar Rrulan, et çarrou o puño et doulle cõ el ẽna cabeça do caualo et matoullo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et Rrulan leuaua na mão un moy boo paao rretorto com̃o cajado cõ que dou a el todo o dia moy grãdes feridas, mais nõ lle enpesçia nada; et daualle outrosi cõ moy boas pedras rredondas et rregeas de que jaziã moytas ẽno cãpo, et asi lidou cõ el ata meo dia; nõ se poderõ enpeesçer, et depois poserõ ontre si tregoa, et Ferragudo ouve sono et deitouse a dormir, et Rrulã, que era caualeiro mãçebo moyto ensinado soposolle hũa pedra su a cabeça que dormise mais folgado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et en outro dia ouverõ cõsello Calrros cõ os seus caualeiros, et mãdou enbrullar as cabeças dos caualos de lenços et encher as orellas de dentro de panos, que nẽ podesen veer as carãtonas nẽ oyr as vozes da cãpaynas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Et era atã arrizado que o caualeiro, estando armado sobre seu caualo, de hũa ferida que lle daua cõ a espada por çima da cabeça, atravesaua el et o caualo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Et estendia cõ as mãos ligeiramente quatro ferraduras de caualo, et ergia moyto agina hũu caualeiro armado que lle sobise en terra ẽna palma alto ençima ata a cabeça, sen ajuda da outro mão. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Et ante a sua cadeira tinãlle hũa espada nua, segundo fazẽ a enperador; et en rredor del cada noyte velauano çẽto et viinte caualeiros moy boos, quoreẽta a terça da noyte, dez aa cabeça et dez aos pees, et dez aa destra parte, et dez a seestra, et ti[na] cada hũu deles hũa espada nua ẽna mão destra, et hũa cãdea açesa ẽna siestra; et asi os quoreẽta a outra terça et asi os outros quoreẽta outra terça ata o dia, mentre os outros dormiã. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et ali começou a tãjer hũu corno que tragia d ' almasi; et acerqua de çẽ cristiãos que jaziã ascondudos por los montes, pois que oyrõ a voz do corno foronse todos para el; et cõ aqueles çẽ cristiãos volueuse ali onde leixara o mouro preso, et soltoo et alçou a espada sobre a cabeça del et disolle: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 153 |
A segunda he de San Pedro apostolo et he abadia dos monjes negros, que esta ẽno Camyno Françes, a terçeira de San Migeel de Çisterna, a quarta he a de San Martino dos Pi[n]eiros que foy bispo et he abadia dos mõjes, a quinta he de Santa Treydade, a sesta de San Fiins martere, a septima he de San Bieyto, a nona de San Payo martere, et esta tras a cabeça de Santiago aa destra parte, [et a dezema he de Santa Maria] et vã alo por ontre o altar de San Nicolao et de Santa Cruz. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 157 |
Et desi o altar de Santa Cruz, et demais ẽna çerca da coroa da igleia esta o altar de santa Fe ui[r]g[e]m, et desi o altar de san Johã apostolo et auãgelista, et desi o altar de sam Saluador que esta ẽna mayor cabeça da igleia, et desi o altar de san Pedro apostolo, et desi o altar de sant Ãdre, et desi o altar de san Martino bispo, o postromeiro altar he de san Johã Baptista. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 162 |
Et de dentro ẽna primeira ordeẽ son oyto feguras de molleres de que faz cõmemoraçõ san Paulo, en cada hũu cãto estas duas, et sobre las cabeças dela[s] estan senllos angeos rreptos que tẽẽ, ençima do crochel, ẽnas maãos, o Trono Domini; et en medeo do trono esta Annos Dey que teẽ a cruz cõ o pee, et os angeos som tãtos com̃o as vertudes ẽno çimborio. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Sabede que desque eu senti que me apertaua a door coydey en mãesfestar os meus pecados, et en me fazer ongir et rreçeber o corpo de Deus; et en tẽẽdo eu esto ẽna voõtade, vẽo hũa cõpana de demões que me apertarõ tãto que por parauoa nẽ por sinal, des aquela ora nõ poyde mostrar nĩhũa cousa que cõprise para soude da mina alma: et o que vos diziades entẽdiao eu moy bẽ, mais nõ podia rresponder nemigalla, ca os demoes que veerõ, hũus me ap[e]rtauã a lingoa et os outros me çar[r]auã os ollos et os outros me trauauã ẽna cabeça et ẽno corpo et rreuolui[ã]me d ' ũu cabo et do outro cõtra a mĩa voõtade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 213 |
Et por ende os Rrex Magos porque virõ estar queda a estrela sobre Judea, veerõ logo a Iherusalem que era cabeça do rreyno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 216 |
Et esto diso el por los Rrex Magos que vierõ de terra de Persia, que foy senpre poboo moyto esquiuo et moy brauo, et pos todos porque vierõ os rrex que erã cabeça de todos, que hu vay a cabeça van todo los outros nẽbros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 226 |
Et os angeos que yam na nuve en cõpana dos apostolos çegarõ todos aqueles judeus, et hũus cayam en terra, et d ' eles dauã cõ suas cabeças por las paredes, et os outros andauã aapalpando quando as pedras, quando as paredes, por hu yam hir. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 61 |
pois que o Cauallo for fillado et domado deuenno prender en cabresto de dous rramos feito de coiro con cabeçadas et llegeno ao preseuel et metanno en duas soltas, et tena os ollos de llaã que tragam doçemente os trauadoiros mais saaos, et outrosy as qoixas. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 61 |
Ao Cauallo deuen teer a maniadeira baixa antre as maaos, asy que adur posa fillar con sa boca o feeo ou a palla, et husando o Comer asy que a natura et huso lle faran o collo et a cabeça seer mais ligeiros, et seer moi mellor denfrear, engrosara mais no alcafar et nas coixas et pareçera mais; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 67 |
ual moito que o que cauallga o Cauallo a trote ou a gallope mandandoo duun lugar para outro, traga na maão a rredeẽa testa et os mosos do freẽo no peito do Cauallo, que amerga a cabeça aos peitos et encurue o collo, et esto se faça no começo pouco et pouco, et como uyr que mester faz, et en por moito en esto estudo et caamento, et seeria proueito et saamento do Cauallo et do que o caualgar, porque quando o Cauallo trouuer a cabeça jncrjnada, et a o peito et chegada dobrara o Cauallo mais fremosamente, et trotando ou gallopando, como dito he, mais abertamente et mais craramente agardara seus passos et mellor et mais ligeiramente se uoluera ao destro et mellor se parara; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 67 |
Et porque da conteença da cabeça escriuy por mais perto perteçe ao freeo, por en conuen mostrar as formas dos freeos et as maneiras do enfrear. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 73 |
A fremusura do Cauallo deuese conoçer no corpo grande et llongo et que os nenbros rrespondem ao corpo asy como conuen et a cabeça ligeira et conuiniuelmente longa, boca grande et esllauada, os nares grandes et jnchados, ollos grosos, non cauados nen escundudos, orellas peqenas et esperilladas, o collo longo et delgado contra a cabeça, queixadas bem ligeiras et ben seqas, na coma pouqos cabellos et chaos, o peito chãao et rredondo, a çernella non aguda mais como tenduda, dereita et ancha; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 81 |
quando as llandooas creçeren ou jncharen enno peito ou nas coixas apar dos Colloos do Cauallo deuen llogo sangrar o Cauallo nas ueeas do collo en que soen sangar da hũa parte et da outra apar da cabeça, et en anbas llas partes do peito et outrosy nas coyxas ataa que fique o corpo fraqo et sayan del cumunalmente os homores que y andaren sobeios; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 81 |
enton poras fero feruente Redondo na cabeça daquellas huceras ou vixigas que as qeime. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 85 |
Aas uezes auen que por Razon da dita door que chama uerme fazese no corpo do Cauallo huceras et desuariadas espiçialmente na cabeça et aduz por llos nares homores como dagooa. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 85 |
Esta meezjna faras contra a door que chama verme vollatiuo, que se jeera domores corutos que soben a cabeça, para os tirares da cabeça sangraras o Cauallo en anbas llas uẽeas das trincheiras et tiralle do sange asaz et metelle soo a garganta cordas de sedeno sotys, et do mouemento destas cordas et do comer que deue fazer et de como desuso o caualgar et do llugar fryo en que deue estar, et faze en todo como desuso dito he na door do uerme, et se esta door do uerme uolatiuo en tempa como ssooe a acaeçer por moitas uezes fazelle como che jnsinarey depois en seu lugar. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 87 |
Som outras llandooas que cada huun Cauallo ha apar da cabeça das quaes iazen alguas so o goto do Cauallo, et jnchase as uezes et creçe por rrazon dos homores que deçen a cabeça do Cauallo, que he fria da gorosedoen et do jnchaço dellas. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 87 |
quando as llandoas engrosaren ou [engro] creçeren mais que soem llogo poras cordas de sedas so o goto do Cauallo et correllas as duas uezes no dia, a noite et a mañaa et lauarllas as asy como conuen et untaras todo o goto con manteiga moitas uezes no llugar da door et cubrillas a cabeça con llãa et parao en lugar csente, et se as ditas llandoas non mingaren et se non desfezeren por estas cordas, tira as ditas llandooas ao Cauallo todas de Reyz asy como o uerme et tal cura lle faras como dito he do uerme, ou se non fenderas o coiro ençima da llandooa et poerllas ençima o poo do Rosalgar como dito he. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 89 |
Son ajnda outras llandooas que ha o Cauallo ontre o collo et a cabeça en anbas llas partes a preto das ceixadas que creçem ontre sy por rrazon da rreima que deçe da cabeça. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 89 |
Et estas llandooas jnchanse de gisa que asy apretan as gorgomellas et estreitan o goto por que espira o Cauallo que aduro pode espirar nen comer nen beber et fazenno suar moito et deitar gotas dagoa espesas et moitas pollos ollos et por todo o corpo et estendenselle o gorgomello en tal gisa que o non pode dobrar nen encoller, et se llo çedo non acorreren sarranselle as arteryas porque espira et da et fere con a cabeça en terra et quer se erger et non pode. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 97 |
se o Cauallo for groso et de ydade conprida dalle llogo a beber aa sa uontade primeiramente, et depois sangrao danbas llas ueeas das trincheiras et outrosy danbas llas ueeas das coixas en que a sangrya soen a fazer et saqenlle moito sange ataa que semelle que enfraqueçe, et depois metano en agooa fryc corrente ata ao uentre et parenno na ueea da agooa mais tesa, et alçalj a cabeça que non beba nen coma ataa que seia lyure de todo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 97 |
Et see o Cauallo for nouo ou magro non beba nen coma o que ia dixe, mais parenno en lugar fryo et llegenlle o freeo en lugar alto que alçe a cabeça et llançenlle pedras ou seixos redondos estrados so os pees a auondo et porlla rredondença das pedras bulira a meudo con os pees et con as maãos et con as coixas onde do gran mouymento as uenas das coixas que som prigiçosas et atirridas por llos homores que y corren enpuxam a sa pesuduen por o asy ameude prema seus pees sobre llas pedras, et molla hũa cuberta de laã et cubrio della et gardaao que non coma nen beba nen este a sol, et husalle desta cura ataa que torne a seu estado. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 99 |
Et todo ben muudo et pisado con huun pouco daçafran; destenperao con vino branco, et mestura con esta huũa peça de gemas douos, et uolue todo moy ben, et deue seer esta beberagen tan clara et tam sotil que lligeiramente a posa topyr o Cauallo et gardena en uaso llinpo et depois llançena en Corno de boy linpo et alçem a cabeça do Cauallo contra o aar sem freeo, et denlle duas ou tres uezes no dia daqella beberagen por aquel Corno et tena cabeça alçada por hũa peça de gisa que a beberagen posa deçer as entradajas do Corpo et depois desto tragano porlla rrenda a paso ou caualgen en el huun pouco para se estender a beberagen porllo Corpo et que a non posa boluer depois porlla boca. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 107 |
Ha y outra enfirmidade que dizen Cimeira, que deçe da cabeça do cauallo, que e fria, et diz continoadamente pollos nares agoa ou humores fryos et non ligeiramente, quando o Cauallo ten frio vello na cabeça, et uen as vezes da door que chaman verme voador, onde o Cauallo lança porllos nares toda a humidade da cabeça. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 107 |
Para esta door que dizen Cimoyra, que uen de humores frios et uellos na cabeça do Cauallo, ou doutra cousa, digo que deuen logo cubrir a cabeça do Cauallo con llaa caente, et este en llugar caente, et coma cousas caentes, pero soe prestar ao Cauallo que ten a cabeça fria pazer a miude eruas peqenas et tenras porque en mergendo a cabeça et tirando as eruas con os dentes, deçen da cabeça a moor parte dos homores porllos nares para fora. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 107 |
Et ual aas vezes a esta enfirmidade o fumo da peta queimada se entra porllos nares no Celebro porque dessolue os homores antigoos que som callados na cabeça. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 107 |
Para esto ual hũa peça de paão apertada a cabeça et despois hu[n]tar aquel paao con sabon mourisco, et metello lleuemente dentro nos Nares, et tirallo ende llogo porque se lle esto a meude fezeren linpase o celebro marauillosamente. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Jtem. Da freura de cabeça que chaman mormo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Outra enfirmidade ha y que tragem doores a toda a cabeça do Cauallo et fazeeo tosyr et apretalle alj o goto, et fazelle jnchar os ollos et aas uezes llagrimeiar, et nos jllaes llateiar, et esto uen ligeiramente quando meten o Cauallo na estada moi caente, et tirano depois ao uento. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Et aas uezes uen esta door por rrazon doutras feruoras onde esta door faz o Cauallo tosyr et fazelle perder gran parte do comer et do beber, et esta enfirmjdade chaman friura da cabeça. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Jtem. Remedio contra a friura da Cabeça que dizen mormo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
queimaras con fero feruente rredondo as llandooas que tem o Cauallo ontre o Collo et a cabeça so as qeixadas, furando aquellas llandoas, et queimao sotilmente con fero rredondo na cabeça en meio da fonte que os homores que ueen da freura saem fora et demays meter llas sedenos sooa garganta ende que os homores aian careira para sair fora porllo mouemento das sedas. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Et teña a cabeça cuberta senpre con pano de llaã et hu[n]teno ameude fregandoo adefora con manteiga. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Jtem. Para esto ual o trigo ou o Centẽo coito et metudo en huun saco et posto aos nares do Cauallo caente qual o poder sofrer llegao a cabeça en gisa que o posa rreçeber o fumo porllos nares et comer do graão see o quiser comer. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Para esto ual moito o caldo do trigo coito con poegos et con sauina, deitado este caldo porllos nares, et teña a cabeça cuberta depois que llo deitaren. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Jtem. Para esto val hũa peça de pano liada na cabeça et apretada, et depois vntada con sabon mourisco, et metuda porllos nares adentro quanto lleuemente poder yr. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 109 |
Para esto val a manteiga mesturada con olio de louro posto ontre os nares gardandoo o Cauallo das cousas frias et vse das caentes, et beba ameude agooa caente morna, asy como he contyudo na door da cabeça et por tal maneira se poderya liurar. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 111 |
Auen aas uezes que da dita enfirmidade ou freura da cabeça juntanse os homores et corren aos ollos et fazenos llagrimeiar, et aas uezes aduz aos ollos nuuẽs et escuriduen et aas uezes pano, das quaes doores o Cauallo non pode ueer asy como conuen. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 135 |
Deuese prjmeiramente rraer toda a chaga darredor et toma depois tres cabeças de llagartixas pisadas ia quanto llegaas sobre lla chaga. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 145 |
et esto uen do danamento de touillo que ha dentro na huña como a dita enfirmjdade aia começo et cabeça do touillo, et aas vezes auen que dana o tuello seendo o Cauallo Nouo ferido en lugar duro ha huña que he tenrra danase o tuello que he tenrro, da qual door o Cauallo se sente et manqueia ende quando en el caualgam, et chaman lle seda segon a obra que faz. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 145 |
alinpa a huña ataa sas rreyzes contra o touello dapar de a coroa do pee ontre o uiuo et a huna morta con puxauante ou con grosa ataa que começe a deitar sange, et depois toma a Cooura et tallalle o rrabo et a cabeça, et o al que ficar desfaz en peças myudas et coçeas en olla chea dazeyt, et cozase tanto ataa que se desfaçan os ossos, et ffacesse ende vngento et deste vngento huun pouco caente vnten as rrayzes duas vezes no dia, et vusen del ataa que se moyra a seda et se torne a huña a seu estado. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door domorres fryos como rreyma ou de uerme ou uolatiuo na cabeça et contynoadamente llança por llos nares vmores asy como agooa grossa et frya como mormos adur escapara. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door friura da cabeça et a cabeça et os ollos jnchados et em andando sabedeia con a cabeça que trage pesada et llança aas costas as orellas frias adur ou nunca escapara. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Nõ sabemos se fezo oraçõ ante o altar do Apostollo, señor Santiago, antes entrou, cõ a espada nua eñas mãos, entõ por força enõ dormjtorio onde estaua dormjndo o bispo Rroosende cõ outros señores, et leuantou cõ a punta da espada o cobritor que Jazia sobrelo obispo et quiseralle cortar a cabeça. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Et o dito obispo de Santiago se presentou cõ muy gran omjlldade ante o papa et cardenaes, ca entõ a Egleia de Rroma avia en odio a Eglleia de Santiago, porque lle nõ obedesçia tanto comõ deuja, et se afirmaua sua ygoal et cabeça das eglleias oçi(n)dentales, porque tijña o corpo do apostollo señor Santiago. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 126 |
Et que o bispo disera que a Eglleia Cõpostellana era cabeça das eglleias oçidentaes, enã qual era o corpo do apostolo Santiago, et que ende avia cardeaes, os quaes rreçebesen ao cardeal llegado et lle fezesen outra tanta onrra quanta os cardeaas de Rroma faziã aos de Santiago, quando ala yã. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 131 |
Et, por onrra de tan grande ospede, cõ grande Jndustria rreparou et fezo ende de nouo hũa (hũa) muy boã eglleia cõ tres cabeças et tres altares: o de medeo a onrra [do] glorioso apostollo Santiago, porque ende fora rreçebido o seu corpo, et os outros dous altares: huũ a onrra de Santa Maria Salame et outro de San Juã, apostollo e euangelista. |
[+] |