1295 |
TC 1/ 3 |
Et quando o virõ fugir deytarõ enpos el; et tãto o seguirõ ata que o acalçarõ en hũu lugar que auja nume Pramaria, et prenderõno et derõ logo en terra cõ ele, et sacarõlle os ollos, que nõ asperarõ mays el rey que llo mãdasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
E por ende lle chama a estoria fillo de p[e]rdiçõ e [esto e de] estragamento [et] de fazer mal; et este dom Fruela Vermundez dezendeu do linagem del rrey dom Vermũdo - (et), logo que soube que el rey dom Ordono era morto, et este dom Affonso, o Magno, seu fillo, era rey alçado en seu lugar, por rrazõ que esse Fruella Vermũd[e]z decendera do sangue dos rreys, soube que este rey dom Affonso reynaua [et] pensou logo en como lle poderia toler o rreyno et lo trabucar per que llo fezese perder, de guisa que o nõ ouuesse, por prouar se poderia en algũa parte acalçar delle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Mays tam alto era que poucos auja y que o (que o) podessem acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Mays, quantos dos outros poderdes auer et acalçar, todoslos m[e]t[ede] aas espadas et todollos mat[ade], que nõ fique nẽhũu aa vida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et aquelles escudeyros tijnã as espadas do cõde et dos outros caualeyros, cada hũu a de seu senor; et apartaronsse dos del rey et forõ muy perçebudos et mentesmetudos que, se el rey algũa cousa quisesse fazer dos caualos, elles que sse seyssem en elles et se ffossem para Castela, ca de os acalçar nõ sse temiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 160 |
Et elles entrarõ et tomarõ daquela uez en este ãno, assy com̃o conta a estoria, a vila de Samãcas et a Dõnas et a Sepuluega et Garmas, sofrendo esto todo o conde Fernan Gonçaluez et asperãdo tempo en que podesse ende acalçar dereyto et vingança. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 241 |
El rrey enuyou entõce apus elles, en acalço, hũa peça de caualeiros esforçados, mays nõnos poderõ acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Pero fezeo cõ coyta d ' acalçar os que yam fugĩdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Et ouuerao d ' acalçar entrante a villa, se nõ por que nõ leuaua esporas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Pero dize o a(a)rçebispo dõ Rrodrigo que o nõ podera acalçar macar leuara esporas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
Et elle et el rrey de Denia ajũtarõ muy grandes poderes de cristiãos et de mouros et forõ enpos o Çide tres dias, a mays andar, et acalçarõno em Tomar do Pynar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Et por esto nõno pode acalçar et meteuse eno castelo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et o Cide enpos ele polo acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Mais el rrey, que tijnha boo caualo et folgado, yasellj alongando, assi que o nõ podia acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
[et], quando foy çerca do mar et uiu que o nõ podia acalçar, alçou a espada et feriuo enas espadoas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 601 |
Amigos, mais nos ualrria que fossemos enpos aqueles traedores et nos matassemos cõ eles, polo mao feito que fezerom; ca nõ nos e onrra de nos tornar para o Çide, nosso senhor, a meos de tomar uingança, senõ nõ somos para ant ' ele; et, se os nõ podermos acalçar no camjño, uaamolos mostrar a el rrey dom Afonso, et digamosle ende a uerdade, per que faca ende a justiça que deue a fazer con dereito sobre tal feito; ca çertos seede que lli pesara, desque o souber, et estranalo a, ca ele as pediu ao Cide para llas dar por molleres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 601 |
Et tomarõ logo o camiño et foron depus os condes, que sse nõ dauã uagar; mais eles erã ydos a mais andar et nõnos poderõ acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 667 |
Et calçaronllj hũas calças daquel meesmo pano. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 788 |
Et os mouros forõ enpos elle et acalçarõno ena pena, ante que se acollesse aa pena, et matarõno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 798 |
Et forõ contra Cordoua, queymando et destroyndo et acollendo ontre si quanto acalçar podiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et, se agora nos acalçar a morte, uerranos cõ grande onra, et seernos a onrra[da et] cõ boa fama, fazendo dereyto et lealdad[e], o que todo om̃e bõo deue fazer; et, poys que tã pouca he a vida deste mũdo, por medo da morte nõ deuemos leixar perder tã nobre cousa com̃o he a pena de Martos, et que seia catiua a condessa et as donas; et, se uos a ysto acordades, se nõ de todos me espeço et quero yr conprir o que dixe et fazer muyto dereyto ata a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 833 |
Mays, desque el rrey dõ Fernando foy chegado, nõ llis ficou cousa nẽhũa en pee de quanto fora das paredes acalçar pode: torres nẽ aruores nẽ cousa que enfesta fosse, que todo nõ fosse astragado a sollo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 868 |
Et os cristãos recudirõ cõ elles ata çerca das portas, et matarõ y vijte caualeyros, ca mays nõ huuarõ acalçar fora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 877 |
Os mouros, que os virõ, leixarõ os carneyros et começaronse a acoller cada hũu per hu pode; mays os cristãos começarõnos fortemẽte a seguir et d ' acalçar et de os castigar, asi que os mays delles ficarõ y; et ficarã mays, se os outros tã arebatadamente nõ huuyarã seir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 879 |
Et el entende[ndo]o en seus maos ueiayros que faziã, huuyouse acoller a hũu caualo et poso esporas et seyusse, et os outros cõ elle; mays hũu caualeyro que nõ huuyou seyr acalçarono et todo o fezerõ peças. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 90 |
De cõmo os omẽs buscarõ primeyramente arte pera fazer tendas et se calçarom. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et ẽna mañãa ya por los alcalçar. |
[+] |
1350 |
LT [1]/ 41 |
Em esta parte diz o conto que poys se Don Lanzarote partira da donzela que lle trouxera as letras das nouas de Dom Tristan, que sse começou a yr depus o caualeyro da Saya Tallada, ca muyto lle tardaua de o acalçar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 438 |
Et os çiópedes nõ (nõ) an mays que hũ pe, et he atamaño o pe que jaz[en] aa soõbra del quando faz sesta, et pero corre[n] moyto cõ el, que ẽno mũdo nõ ha cousa que os possa acalçar, nẽ outra que lles possa fogir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et por ende te desafía de morte esta mĩa lança, et tu saberás oie, se te eu acalçar, que he así uerdade cõmo eu digo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 683 |
Et a terçer día forõ aa sepultura et en tres días nũca se descalçarõ, nẽ desuistirõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Sabede que por nihũa maneyra nõ lles podemos escapar nẽ fogir, ca tãto forõ depús nós que nos acalçarõ muyto ag(u)ina; mais nós escapamos deles sen dãno, per espirimentos et per arte. |
[+] |