1295 |
TC 1/ 203 |
Et finou logo o mercoles d ' oytauas, en esse lugar que diziã Pramaras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 94 |
Os outros dias da semana teuerom et téém et am os antigóós [nomes] quelles os [gentijs] poserõ das planetas: o lues da lũa, o martes de Mars, o mercoles de Mercurio, o joues de Jupyter, o vernes de Venus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 106 |
Et avia em Syracusa, que era oseu rreyno deste rrey Ytalo, hũa grãde carcaua -et chamalle fossa aquel Libro de Rroma - et ya moy longa et moy grãde cõmo corrente de agoa de [venydas], et era cousa moy nomeada em aquelas terras, et semelauase moyto cõ ocalez ou madre de aquel rrio Albula; et por esta [rrazõ da] semellança daquela carcaua de Saracusa, que avia nome Tybre et se semellaua cõ aquel rrio Albula, el rrey Ytalo et os seus poserõ nome Tibre aaquel rrio; et asylle chamã oje, et este he orrio Tibre de [Rroma], et deste nome vos diremos ajnda outra rrazõ em este capitolo adeante. Ẽno tẽpo deste Seruc hũ fillo de Ercoles -et chamalle aquel Libro das [Marauyllas] de Rroma fillo de Ercoles, et nõ achamos del outro nome - et vẽeo cõ os da çidade de Argos de Greçia ali aaquel rreyno de [Lano], et poblou y sub o Capitolio hũa çidade, et posolle nome Valeria, segũdo que diz Barro, que foy grãde sabeo [de] estorias. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 106 |
Onde Rroma, que foy ajuntada et feyta de moytas poblas, os primeyros nomẽs que ouvo ante que fosse ajuntada et dita Rroma, forõ estes: o primeyro Janyculo, de Jano, fillo de Noe; o segũdo Saturnya de Nẽprot; o terçeyro Valera, quelle poso Ercoles. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 119 |
Et ẽna parte de septẽtriom ode Maçedonya quese começou ẽno grande Aleyxandre et se acabou em el, empero que rreynaram em el antes ogrande Ercoles et el Rey Fylypo, padre daquel rrey Aleyxandre [o grande], et ajnda dantes [destes] outros rreys. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Et estes dous, Affram et Eferam, contã Josefo et Aleyxandre Polistor, et Cleodemo Malco que desçenderom aLibia, et dizẽ que ẽnas contendas que elles aly leuantarõ, et as lides que ouverõ cõ os naturaes que acharõ ende, quese morauã y dantes, et dizem que aviam mester ajuda, et queos ajudou Ercoles, et foy oprimeyro el, et vençerõ todo oque quiserõ; et avia ja Afrã hũa filla aque diziam Etea et casoa com Ercoles, et fezo Ercoles em ella hũ fillo aque diserõ Dororim. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
De cõmo Ercoles çercou a çidade de Troya, et matou quantos y moravã, et destroyrõ todos os muros,et matarõ quantos en ella avia, et rroubarõ todo o que acharõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Cõmo el RRey Oetes mando a ssu ffija que ffuese ver a Jaasõ. et cõmo ffue ver a Jasõ et a [Hercoles] . |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
De cõmo Hercoles et os gregos ferem ẽnos troyanos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 1 |
Et de cõmo Hercoles matou Leomedon, rrey de Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 9 |
Mays por que foy Troya quebrantada de Hercoles duas vezes, a primeyra por lo feyto dos muros, a segunda por la desonrra que lles fezo el RRey Leomedon quando ya a Colcas por la lãa dourada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
De cõmo pelejou (Hercoles) con as bestias do mar et lybrou a Ynfanta Ansiona do poder d ' elas Seendo a Jnfanta Ansiona parada aly moytos dias a aquel peligro et ella asperãdo quando seyriam aquelas bestias do mar a comerla, acaesçeu que o soubo Hercoles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et pregũtou Hercoles para que era posta aly en aquel lugar de aquela guysa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et el RRey Leomedon, quando os oyu que lla librariã de morte, foy por ello tam alegre que nõ poderia mays; de guisa que lle nõ demãdaua Hercoles pleito que lle nõ fezese por ello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles sabia o et andando ja pleytesia ontre Leomedon et Hercoles que lle desse aqueles caualos, et el que librase sua filla de aquela presa de morte et prouo a el rrey et afirmou seu pleito cõ Ercoles que lle prometia os caualos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles foy se et estoue asperãdo aquelas bestias fasta que sayron do mar et matou as todas a moy grande peligro et librou a ynfanta de aquela morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles matou as bestias a grande peligro de ssy et librou a jnfanta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et a ynfanta librada, demãdou Ercoles os caualos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et Ercoles nõ curou deste dizer mays ouverõ el et Peleo et Chelameo seu cõselo cõ os outros que para elo erã et cõmo estauã ja dentro ẽna çibdade apoderados de grande caualaria et moy bõa et de outra gente moyta pero pensarõ que se lles defenderiã por lo encãtamẽto de aqueles caualos blancos que nõ queria dar Leomedon. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et mandou logo Ercoles a as cõpañas que se metesen por la çibdade, et [firisen] et matasen dos mellores et quantos defender -selles quisesem, et prendesen aos fillos d ' algo et aos onrrados et fezerõ lo asy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et quebrantou Ercoles a Troya aquela vez d ' esta guisa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et pero que deziã os [homes] et andauã posfaçãdo que Leomedon ficaua pejuro duas vezes: a primeyra, por lo que negou ao paramẽto et lles nõ dou o que cõ elles posera; a segunda, por esto de Ercoles et de Peleo et Thalamõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et diso: ' prendeu Ercoles as amenas de Troya pejuradas duas vezes. ' Et nomeou as amenas de Troya en lugar dos muros entende se en este lugar toda a [çibdade]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et tomou Ercoles de quanto y achou o mellor de que se pagou et leuou todo o que quiso. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 14 |
Et os dous quebrãtos seus forõ estes: o primeyro, de quando Hercoles librou das bestias do mar a Ynfanta Ansiona et lle ouvera a dar Leomedon por elo os caualos blancos, et que ll ' os nõ quiso dar despoys. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 14 |
Et Hercoles quebrantou por ello a çibdade, et rroubo a, et leuou d ' ela quanto quiso. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 14 |
Et veẽo y Hercoles et pasando por Troya, desonrro os Leomedon. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 14 |
Et veẽo Ercoles a Troya, et quebrãto a, et matou a el RRey Leomedon. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 18 |
Et en aquela mãçebia forõ Hercoles o grande, et Peleo et Talamõ, ambos fyllos del RRey [Eaco]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 18 |
Et os gregos, et Jaason et Ercoles, et outros que cõ elles erã, teuerõ por mal et por desonrra et desguisado o que el rrey dizia cõtra elles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 18 |
Empero Ercoles ameaço o et desafio o, et logo forõ se por lo mar adeant. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et ordenou cõ Ercoles et con os outros gregos aquelas cousas que avia de fazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 62 |
Et leuarey [comygo] tãtos dos meus vassalos cõ que lle farey tãto de mal que senpre ende falarã, et nũqua oy mãdado de que me tãto plouvese ' Poys que Hercoles ouvo esta rresposta de todos seus amygos, fezo fazer quinze naves; et garneçeo as moy bem de viãdas et quanto mester avyam |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Cõmo Hercoles et os outros rreys que o avian de ajudar entrarõ ẽno mar, et cõmo aportarõ ẽno porto de Siria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Et fezeron todos seu cõsello cõmo bõos et nobles que aly yã moy altos rreys et de moy grande poderio et de moy nobles [coraçoes] et moy orgullosos et ardidos Depoys que veẽo o veraão en que os prados soẽ [enverdeçer], et as aruores et as aruores teẽ follas, et as aves começã de fazer seus cantares, Hercoles nõ quiso fazer mays tardança. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 70 |
Do consello que dou Hercoles, et cõmo [partyo] as azes Depoys que el RRey Poleus ouvo sua rrazõ acabada, leuãtou se Hercoles, et diso asi: ' Señores, vos oystes o cõsello et a rrazõ que noso amygo, el RRey Poleus, ha dito et segundo que eu creo, bem pareçe a nos todos que diso bem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Cõmo todos acordarom ẽno consello de Ercoles, et apostarõ suas naos Todos acordarõ et teuerõ por bõo consello o que Ercoles [avia] dito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Et despoys que Ercoles vyo que todos aviã acordado ẽno cõsello que el disera, foy logo armado sen outra tardança. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et quando estes males todos vio, [per] pouco nõ foy morto ca vio [vĩjr] contra sy mjll caualeyros derrẽjados que lle queriã dar de cada parte; et seguian los, (que) nũca vistes mellor, el RRey Nastor et el RRey Poleus et el RRey Castor et da outra parte Hercoles et el RRey Talamõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et Ercoles, que aly chegou, vyña sobre hũ caualo tã bõo que nuca outro tal poderiã achar nẽ aver. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et d ' esto vos cõtaria moyto mais, et adur seria criudo cõmo aquel caualo foy criado, (et) en qual [preçio] o derõ a Ercoles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et deu ll ' a Ercoles por dõas por que foy el o primeyro que entrou ẽna villa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 90 |
Et fezo vij̃r hũa çerua, et fezerõ seu sacrifiçio; et ouverõ pagada a deesa Diana feyto aquel sacrifiçio a a deesa, mãdou logo mouer el RRey Agamenõ a flota et Filotetes, que era y, et era ydo cõ Jaason et cõ Hercoles quando forõ por la (lãa) dourada, et fora cõpaneyro de aquel Argos; et sabia mays de arte do mar que nẽgũ dos outros que y erã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 113 |
Da rrazõ que diso Eneas a el Rey Priamus Talefus, que era fillo de Ercoles, segundo que nos conta Dayres, et outrosy dez mjll caualeyros moy ben armados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et contou a todas suas gentes de seu rreyno cõmo avia toda sua terra cobrada [per] Ercoles, padre de Talefus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et tyña ja toda mjña [onrra] et toda mjña terra en seu poder et veẽo me fazer [ajuda] Ercoles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Agora diz o conto que os gregos ouverõ grã pesar, quando lles Ércoles et Jaasón contarõ a grã desonrra et o gran pesar que lles auj́a feyto el rrey Leomedón de Troya, ẽno porto de Semeõta, et lles uedou a terra desonrradament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Mays Ércoles, a que sse nõ oluidaua a onta nẽ o mal que rreçebera, auýa tã grã coyta que sse nõ podía ssofrer que o pleito nõ tomasse sobre ssy. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Cõmo Hércoles ffuy a Páçita demãdar ajuda a rrey Cástor et a Poleus et a Talamõ et al rrey Peleus et al rrey Néstor, et cõmo m[ã]dou ffazer qui[n]ze naues et as gorneçeu de quanto auýan mester |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Ércoles lles gradesçeu moyto a rresposta que en elles achou et rrogoulles que o fezessen assý. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Amjgo Ércoles, eu uos prometo, poys assý he, que leuarey en uossa ajuda condes et duques et quantos caualleyros eu mays poder leuar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Estonçe lle disso Ércoles que dezía ben et que lle nõ podía dizer nẽ fazer cousa que lle mays gradesçesse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Poys que Ércoles ouuo esta resposta de todos seus amjgos, fezo fazer quinze naos, et gorneçéoas moy ben de viandas et de quanto mester auj́ã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 217 |
Cõmo Hércoles et os rreys que o ajudauã [en]trarõ ẽno mar et aportarõ ẽno porto que soýam chamar Ssyra |
[+] |
1370 |
CT 1/ 217 |
Poys que o verão foy entrado, en que os prados soẽ enuerdeçer et as áruores tẽen follas et as aues começã a fazer seus cãtos, Ércoles nõ quiso fazer mays tardada, et enviou porlos rreys que o auj́ã de ajudar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 218 |
Do consello que dou Hércoles; de cõmo partío as azes |
[+] |
1370 |
CT 1/ 218 |
Depoys que el rrey Peleus ouuo sua razõ acabada, leuãtousse Ércoles en pe et disso assý: -Senores, uós oýstes o cõsello et a rrazõ que nosso amjgo, el rrey Peleus, ha dito. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 220 |
Cõmo todos acordarõ ẽno cõsello de Hércoles et cõmo apostarõ suas azes |
[+] |
1370 |
CT 1/ 220 |
Todos sse acordarõ et toueron por ben o conssello que Ércoles auj́a dito. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 220 |
Et depoys que ueu Ércoles que todos acordarõ no cõssello que el dera, foy logo armado sen tardança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et da outra parte chegaua Ércoles et el rrey Talamõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Ércoles, que alý chegou, vĩjña sobre hũ caualo, que era tã bõo que lle nõ podía njhũ home saber par, nẽ nũca o acharõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et desto uos contaría moyto, mays aduro seería criúdo cõmo aquel caualo foy criado et [en] qual preço o derõ a Ércoles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 226 |
Et deulla Ércoles por dõas, porque el foy o primeyro que entrou ẽna vila. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 237 |
Pero ben sey que fomos a Troya quantos rreys somos en Greçia prender vengança de hũa desonrra que el rrey Lẽomedón fezo a Jaasón et a Ércoles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et foy cõ el Télafos, que era fillo de Ércoles, segundo nos cõta Dayres, et outros dez mill caualeyros moy ben gisados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et chamou a Tálafus ante ssy, et cõtou a tódaslas gentes de seu rreyno cõmo auj́a toda sua terra cobrada per Ércoles, padre de Tálafus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et vẽome fazer ajuda Ércoles, et anparou a mj̃ et a toda mj̃a terra, et matou aquel rrey. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 633 |
Muytas uezes oýstes dizer en cõmo Ércoles matou a el rrey Liomẽdo et destruío toda esta terra, et cõmo esta uila per el fuj derribada et queimada. |
[+] |