1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Como somos per consello do demo perdudos, || assi somos pelo da Virgen tost ' acorrudos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
A Madre de Deus, que éste | do mundo lum ' e espello, || sempre nas cousas minguadas | acorre e dá consello. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Ali u todo -los santos | non an poder de põer || consello, pono a Virgen, | de que Deus quiso naçer. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 78 |
[E ela yndo -se pera sa terra, achou un cego que ya en romaria a Santiago, e ela consellou -lle que fosse per Vila -Sirga e guarecerie.] |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
III. como se (pode) aproueytar homee do consello do amigo e qual homee deue seer escullido para esto. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 127 |
Se um yrmao for conſelleyro de morte doutro ſou yrmao non ſe pode eſcuſſar de qual acuſſamento (quer) que contra el faza por razon de yr(mandade) poys que foy en conſello de ſua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Da rresposta que deu o cõde Fernã Gonçaluez a Gonçaluo Di[a]z porllo consello que llj deu |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et en aquela hermida foy outra uez bem cõsellado do mũge frey Paayo, ca per seu consello vençj Almãçor; et por esso o foy eu agora buscar, para auer meu consello cõ el [et] para guardar a uos todos, que por mj̃goa de mj̃ nõ caessedes en erro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 117 |
Andados xj ãnos do rreynado desse rrey dom Rramiro -et foy esto ẽna era de (mil et) DCCCCXLta IX ãnos; et andaua outrosy entõ [o ano d]a encarnaçõ do Senor en DCCCC et xjze; et o [ẽ]perio do onrado enperador de Roma en iij -, e[n] aquel dicto ãno meteusse el rrey dom Ramiro a fazer obras de misericordia, per consello da rreyna dõna Tareyia, sua moller, aa que chamarõ ante dona Flerõtina, yrmaa de dom Garçia, o Temeroso, rrey de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et entõçe o cõde Fernan Gonçaluez cõ os ricos omes de Castela, quando soube que dom Sancho era alçado rey, ouuerõ seu consello todos en hũu de com̃o o deytasem do rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et dissollj el rey dom Garçia que se fosse para Obderrahme, rey de Cordoua, a demãdarllj consello sobre tal cousa; ca el o sabia [et] que auja os maestres ende, et que el que llj poderia dar consello de guisa per que seria aliuyado daquel agrauamento daquella gordura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et el rey dom Sancho tomou o consello de seu tio, et veẽo entõ a poer pazes cõ Obderrahme. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Com̃o o conde de Normãdia consellou aa jnfante dõna Sancha que sacase o conde Fernan Gonçaluez da priiom |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Et digouos que, sse esto nõ fazedes, que nõ salredes daqui nũca, et [a]qui morreredes com̃o omẽ de mal rrecado et sen consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Amjgos, muy mal fazedes, ca por este preyto perderã consello os naçidos et os por naçer que de nos veerẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Et, se uos outro consello sabedes, rogouos que mo digades; ca, [se] eu errado for, uos en gram culpa iaredes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Mays o que bem quer consellar ao senor deue primeyro a veer et pensar todo o feycto que he ou [a] que pode rrecudir ata a postremaria, et deue guardar en sy meesmo de nõ seer bandeyro, et nõ sse deue vençer por medo, nẽ por uergõca, nem por amizade, nẽ por grande amor, nẽ outrossy por gram desamor, nẽ por dar, nẽ por prometer, se consello dereyto quer dar a ssenor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Et el rey, quando esto soube, teuesse por muy enbargado por aquel feycto, ca nõ achaua quẽ llj dese y consello; et, se podera, repentirasse daquela mercadura de grado, ca sse temia de perder o reyno per y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 155 |
Andados viijto ãnos daquel rey dõ Sancho de Leom -et foy esto ena era de noueçentos et lxxaij ãnos; et andaua entõ o ãno da encarnaçõ en noueçentos et xxte et ij ãnos; et o enperio [de] Enrrique, emperador de Rroma, en xviijto -, en esse ãno el rey dõ Sancho de Leom, con consello da rreyna dona Tareyia, sua moller, et de sua yrmaa, a jnfante dona Eluira, a mũia, enviou a dom Vallasco, o bispo de Leom, cõ peça de caualeyros [a] Abderrahme, rey de Cordoua, a firmar as pazes que ambos ouuerã et que lle enviasse o corpo de Sam Paayo que el marteyrara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et dizem que sse manteue cõ sua madre, a rreyna dõna Tareyia; et guiauasse pelo consello dela et de sua tia dõna Eluira, a mũia, que dissemos ia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et pelo consello delas, que lle consellarõ por que era aynda muy nino, pos tregoa cõnos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 160 |
Et faziã todo este mal con consello et guiamento daquel grande ome d[õ] Vela de Castela, de que dissemos ante desto, que o deytara da terra o conde Fernan Gonçaluez, por que nõ queria esse dom Vela conoçerlle senorio en Castela, com̃o era dos mayores et mellores et mays poderoso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 171 |
Et, seendo el aynda nino de pouca ydade et de pouco entendemento, começou a asanar os condes de Galiza, per suas palauras nõ cordas et por seus feyctos desguisados, et de seerlles brauo(s) et esquiuo(s), nõ sse querendo guiar per [consello de] sua madre nẽ de sua tia, a mũia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Yrmãos, mester he que tomemos consello a atal cousa com̃o esta [et] que nõ fiquemos escarnidos, ca muyto seria gram desonrra nosa (grande). |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Et, se algũa cousa fez com̃o nõ deuya, enmendaruolo emos; et, dementre que el for en meu poder, consellouos que lle nõ façades mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et elles, quando o oyrõ, pesoulles muyto que nõ poderia mays, assy que nõ poderiã darlle consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Com̃o Monõ Salido catou os agoyros et consellou aos vij jnfantes que nõ fosẽ aquel camjno |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Monõ Salido tornousse para sse yr a Salas et, yndo assy pelo camjño, coydou ontre sy com̃o fazia mal en leixar daquela guisa seus criados por medo da morte, et mayormente seendo ia vello et de grande ydade, que o nõ deuya de fazer por nẽhũa maneyra, ca mays guisado era de yr elle hu quer que morte podesse prender ca aquelles que erã aynda mãçebos para viuer; et, poys que elles nõ temjã morte et tã en pouco a (a) tijnã, que mays pouco a deuya el de temer; et demays que, se elles morressẽ ẽna fazeda et Rroy Valasquez aa terra tornasse, que llj faria muyto mal por elles et que o mataria; et que sempre aueriã que dizer del, se el tal cousa fezesse com̃o esta; et demays aynda que, se elles ala morressẽ, que coydariã os omes que el que llj basteçera a morte et per seu consello veera aquel feycto, et seria muy maa fama esta para el (et leixar) de seer onrrado na mãçebia et desonrrado na viliçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Armadeuos, fillos, ca vosso tio Rroy Valasquez cõnos mouros he de consello por mataruos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Mays tãtos erã (de) moytos os mouros que nõ lles podiã dar cabo nẽ auer consello con elles en nẽhũa guisa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et era esso ante as portas do paaço del rey, du estauã ajũtados quantos altos omes auya en Asturas, que veerã a cortes para auer consello que fariã contra os mouros que lles destroyã todo o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 222 |
Este rey dom Bermudo, seendo muy mal doente da jnfermidade que dissemos dos pees, meteusse muyto aguçosamente a fazer esmollas et obras de piadade, cõ consello dos bispos et dos abades de seu rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 225 |
Et o primeyro dos poderosos que sse alçarõ foy hũu a que disserõ Mahomad Almohador; et aconsellousse dentro en Cordoua cõ outros doze poderosos que y auya, que erã cõ el de cõsello, et veerõ todos armados et prenderõ a Ysem dentro ẽno alcaçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 225 |
Et leuarõno et asconderõno en hũa casa de hũu daquelles traedores que fora naquel consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Andados vj ãnos do rreynado del rey dom Afonso -et foy esto ena era de mĩll et xxij ãnos; et andaua outrosy entõ o ãno da encarnaçõ do Senor en IX çẽtos lxxxaiij - en aquela sazõ este rey dõ Afonso mãteue muy bem seu reyno, per consello dos sabios per que sse el guiaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Pero diz dõ Luchas de Tuy, en sua estoria per latĩ, que conposo estas razões, que o nõ fezo este rey dõ Afonso per sy soo, mays per consello dos altos omes do reyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et meterõ en este consello Alhagib Alhemeri, et cõ o consello del fezerõ quanto s ' i fez depoys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 241 |
Et por esta rrazõ ouuo de vijr ẽna çidade de Cordoua tã grã carestia et , tã grã fame que sse nõ podiã dar consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et ouuo consello cõ seus mouros com̃o faria a elo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 269 |
Et, pois que este jnfãte dõ Garçia foy conde, era aynda por casar, et ajuntarõse os altos omes de Castella, et ouuerõ seu consello de com̃o [o] casassen. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Et en todo esto sayrõ aquell[e]s fillos do conde dom Uela do paaço, et ouuerõ y seu consello mao et falso et de traiçõ com̃o matassẽ o jnfante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
O jnfant[e] dõ Garçia, quando aquillo soube, foy muy sanudo contra ella, et ouue seu consello cõ seu yrmão dõ Fernando que a miscrass[ẽ] cõ el rrey en preito [que auia amizade con] aquel caualleyro que o estoruaua cõ ela que lli nõ desse o caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et, desque uio el rrey dõ Afonso, senor de Castella et de Leõ, o que gãanou Toledo de mouros et pobroa de cristãos, que o conde dõ Rreymõdo, seu gẽro que era casado cõ dona, Orraca, (que era) sua filla, [que] era finado, ouuo seu consello de casar esta sa filla dona Orraca cõ este dõ Afonso, rrey d ' Arãgõ, o Batalleyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et era por elo muy preçado, et era om̃e de grãdes consellos et boos et fezo muyto bem et muyto dãno aos mouros ata o dia da sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et estõçe chamou os omes bõos da oste et demandoullis consello que faria en aquel feito. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et os bispos, quando esto oyrom, ouuerõ seu consello d ' estar tres dias en oraçõ et en jaiuũ, que Nostro Senor Deus, pola sua merçee, lle mostrasse algũu miragre per que veesem ende cõ onrra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
El rrey dom Fernando estando muy alegre polo bẽ que Deus lle fezera en cobrar tã sancta cousa, por consello da rreyna, sua moller, leuou(o) al rrey dom Sancho, seu padre, do moesteyro de Oña para Sancto Esydro de Leõ Et elle estando en esto, o papa Hurbãno fezo cõçello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
Et el rrey mostroulle as cartas et disse[ll]e todo o feyto com̃o era et o consello que lle derõ seus rricos omes, et que lle rrogau[a] com̃o a boo uasallo que o cõsellase com̃o a señor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et elle ouuo seu consello cõ todos os omes boos onrrados et cõno Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et el rrey don Fernando tornouse cõ muy grande onrra para sua terra, et ouuea per consello do onrado Çide, seu vasalo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 350 |
Conta a estoria que, depoys que finou o muy noble rrey dõ Fernando, o Mãno, viuio a rreyna dona Sancha dous ãnos, fazendo muyto bem et bõa vida muy sancta, seruindo a Deus en todos seus feytos, ca foy muy onrrada et muy entenduda et moy amiga de seu marido, et conselloo sempre bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 351 |
Et con este consello envioulle trochomanes, cõ que lle enviou dizer que ser[i]a seu vasalo et que lle daria muytas dõas et muyto ouro et muyta plata, et que lle daria suas parias cada ãno muy conplidamente, et se leuantase de sobre elles et se fosse para sua terra, et fosem seguros delle en toda a terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 354 |
Bẽ sabedes, Çide, com̃o el rrey meu padre me uos acomendou et que me mandou, sub pẽa da sua maldiçõ, que uos ouue[sse] sempre por meu cõselleyro, et que todo o que ouuese de fazer que o fezese todo per uoso consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 354 |
Et agora rogouos que me conselledes, en guisa per que cobre os rreynos; ca, se de uos nõ ey consello, nõno atendo de omem do mundo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 356 |
Et, quando [o Çide] vyo que en nẽhũa maneyra nõno podia sacar daquelo, conselloulle que posese seu amor cõ el rrey dõ Afonso, por tal que lle dese pasada pelo seu rreyno para o rreyno del rrey dõ Garçia, seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 367 |
Et depoys desto, elle seendo ẽno moesteyro, ouue seu consello cõ dõ Pero Ansures et seu da mõgia et foyse aos mouros a Toledo, al rrey Alymymõ, que o reçebeo muy bem et que lle fezo muyta onrra, et deulle muy grande auer et muytas dõas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 368 |
Et esto foy per consello de dõna Orraca Fernandes, que o amaua muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Pero que, poys uos demãdades consello, daruoloemos nos moy de grado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 379 |
Et ouue seu consello de se yr para Toledo al rrey dõ Alfonso et aos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 381 |
Despoys disto ouue el rrey dõ Sancho consello cõ todos seus rricos omes et cõnos omes boos da oste com̃o conbatese a villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 382 |
Do consello que a jnfante tomou en feyto da villa de Çamora |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
[Et] trouxerõ hũu meestre boo que lle dese y consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et por ende uos digo que e traedor quẽ traedor tem consigo, se sabe da treycõ ou a consellou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 397 |
Se a y alguno(s) de uos que fosse en consello da morte del rrey dõ Sancho ou o soubese, diga(ll)o et nõ [o] negue, que ante quero eu et meus fillos yrnos a terra de mouros que nõ seer vẽçudos en cãpo et ficar por aleyuosos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 397 |
Et entõ responderõ todos que nõ auya y nẽhũu que o soubese, nẽ lle prouguese, nẽ fosse en seu consello de o fazer, nẽ prouguese a Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Et ouue seu consello cõna jnfante, sua yrmaa dõna Orraca, que era dõna muy entenduda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Senor, todos quantos aqui veedes, todos am sospeyta que por uosso consello morreu el rrey don Sancho, uosso yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 404 |
Et este rrey dom Afonso en começo de seu rreynado mandou chamar a jnfante; et, por que ella era dõna de boo entendemento, todo o que auya de fazer et d ' ordenar ẽno rreyno faziao per seu consello della, pero que llo tijnã todos por grã mal, segũt que o conta o arçebispo dom Rrodrigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 414 |
Et, se Deus mj der consello, eu llo desfarey muyto agina. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 423 |
Et enviarõ logo seus mandadeyros al rrey de Valença, com̃o hũu a que diziã Rroy Diaz Çide, [que] deytara el rrey dõ Afonso da sua terra, que lle astragaua a terra et que gaanara ia Alcõçer, et que matarã quantos mouros y acharã; et que, se a esto nõ envyase a poer consello, que contase por perdudos estes dictos lugares et toda a terra, ca tã mortalmente sabia fazer guerra que nõ temja nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 472 |
Et el rrey consellousse cõ seu algozil Abuiça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 472 |
Et el conselloulle que coubese seu rogo et que llj leixasse aquel lugar, asi com̃o o tĩjna, et que enviasse dõ Aluar Fanges que lli fazia muy grã custa, et que passasse algũu tẽpo en paz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 478 |
Et, veendo como erã os mellores [omes d ' España], por amor de meter a sseu tribudo os mouros d ' España, ouue el rrey cõsello cõ seu sogro et, per consello del, enviou alem mar polos alar[a]ues, que erã os mellores caualeyros que ontre os mouros auiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et conselloulle hũu a que diziã Abubazar que o nõ fezesse nẽ desse a vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 490 |
Et o Çide disellj que nõ poderia aquilo seer, que el llj desse consello nẽno ajudasse, seendo a villa del rrey dõ Afonso, seu senor; et que el rrey de Valença de sua mão a tĩjna et que el lla dera en que viuesse, et que por nj̃hũa guisa nõna poderia auer se lla el rrey nõ desse; mays que a gaanasse del rrey don Afonso et depoys que lla ajudaria a gãanar, senõ doutra maneyra que llj estaria muy mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 491 |
Et o Cide foy cercar Xerea, por consello del rrey de Saragoça, por que teuesse fronteyra a Murvedro [et] f[e]ze[sse] mal aos mouros, por que os castelos nõ ouuesem renda nẽhũa et se ouuesẽ de perder; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Et elle consellouse cõ os françeses et elles disseronllj que ante lli(s) desse lide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 498 |
Et consellarõno que o nõ fezese, mays elle nõno quiso catar porlo consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Et por esto refusauã seu consello de Albenafarax. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
[Et] o algozil ueollj a dizer a muy grã coyta que sofriã os da villa et ouuerõ (auer) seu consello que se fossẽ para o castelo de Segor[u]e. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 505 |
Et non preçaua os alaraues nẽhũa cousa, nẽ fazia nada por seu consello, senõ que llj daua sua despensa muy escasamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Et todo esto fazia sen consello do alcayde dos alaraues nẽ doutro nẽhũu, ca nõ daua nada por nẽgũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Et, poys que o alcayde dos alaraues vio que era tã apoderado da villa et que fazia todalas cousas sen seu consello, pesoulli muyto a el et aos fillos de Abuagid, et poserõ seu amor en hũu contra elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et o algozil, cõ coyta de seir da priiõ, conselloulle que o fezese et que ouuese amor do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Conta a estoria que sobre esta demãda ouue Abenjafa seu consello cono poboo, que faria en esta razõ do auer que llj enviaua pedir aquel endeantado para enviar alen mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et, quando se virõ tã coytados, ouuerõ seu consello os omes bõos et todos os mays do poboo com̃o poderiã auer amor cono Çide, por qual maneyra quer que ficassem ena villa en paz ata que ouuesem mãdado d ' alem mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 517 |
Mays elles entendiano muy bem, a que entençõ o dizia et começarõ de meter uozes que nõ queriam seu consello, senõ dos fillos de Abuhagid, et que queriam fazer quanto elles mandassem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et dizia que nõ deue ome a dar consello a quẽ llo nõ demanda nen llo quer, ca se a elle creerã nõ fora tamaño o mal nẽ ouuerã tã grã coyta, et quanto mal aujã os da uila nõ era senõ porllos fillos de Abuagid, por que creerã seu consello, que erã de mao recado et nõ erã manosos nẽ entẽdudos para estar cõ nengũu eno que llj posesem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et elle disse que nõ queria con elles nẽhũa cousa, senõ viuer cõ elles [en] jgualdade et que se tĩjn[a] en lugar de hũu delles, et que se elles aujã coyta que asi fazia elle, que asaz auja que ueer eno [seu]; et que nõ saberia elle dar cõsello a omes que estauã desauij̃dos; mays que se acordassem todos en hũu et que se partissem dos fillos de Habuagid de nõ fazer nẽhũa cousa per seu consello et que tomassem bẽ a el; et, quando el uisse que se traballauã de maos feytos, que elle que os sacaria ende quanto podesse, et guisaria com̃o uiuessẽ en paz et en asesego, ca en quanto creerã seu consello bem sabi[ã] com̃o passarã; et que fiaua por Deus que os sacaria daquella prema et [que] ouuesem paz cono Çide et que non ouuessem guerra cõ elle nẽ cõ outro nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et responderõ todos a hũa uoz que elle queriã tomar et obedeeçer et que llj nõ salriã de mandado, ca sempre llis fora bẽ mentre creerã seu consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Conta a estoria que o fezerõ seu endeãtado et prometeronllj que se guiariã per elle et per seu consello; et pero nõ era bem ligeyro de fazer, ca muytos dos poboos tĩjnã cõ os fillos de Abuagid. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et, desque elles fossem fora et se guiassẽ per seu consello delle, que aueriã logo seu amor; et de outra guisa nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et dissellis que, se queriã auer seu amor, (por tal) que deytassem os fillos de Abuagid fora da vila, ca por o seu mao siso llis queria el mal; et, se per uentura isto nõ quisesẽ fazer et per seu consello delles se queriã guiar, que nõ quedaria de llis fazer mal, et que nũca ia mays aueriã seu amor; mays que reçebessem por seu adeantado Abeniafa, ca elle se doya muyto do seu mal, que os amaua muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 525 |
Outrosi Abeniafa dizia ysto meesmo a quantos falauã cõ elle, por que se queriã asi perder por consello de hũus moços loucos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 525 |
Et, quando uio Abenjafa que o nõ faziã, ouue seu consello conos omes bõos que erã do seu bando como [o]s pr[end]ess[ẽ]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Demãdouos consello, se uirdes que he guisado que ficasse sen nj̃hũas gentes; ca, se sen eles ficar, serey tal com̃o o boo lidador que nõ tẽ lança nẽ espada, ou com̃o o que a hũu braço et nõ outro, ou como a aue que nõ a aas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Pedimoste por merçee que nos conselles do mellor et mais leal consello que en ti ouuer; pois que eras de nossa ley, deuelo a fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et mãdou que apedreassẽ Abeniafa logo et todolos outros que forã ẽ consello de matar el rrei, seu senhor, assi com̃o o auiã julgado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 573 |
Conta a estoria que, quando os condes de Carrõ virõ que a onra do Çide creçia cada dia, en seer rico et poderoso en vençer mouros et cristãos et todos quantos cõ el aujã gresgo, et com̃o era senor de Ualença; desque ysto ouuerõ osmado, ouuerõ seu consello que, se elles podesẽ auer suas fillas, que seriã muy bẽ casados delas; et por esta razõ seriã elles ricos et onrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 586 |
Conta a estoria que, desque Sueyro Goncaluez et seus sobrinhos ouuerõ falado seu consello mao, [en] outro dia ueherõ ante o Çide, que estaua guis[ã]do sua fazenda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 607 |
Et elle et nos porremos y consello, en tal maneira que, se Deus quiser, seredes ende bem uingadas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 617 |
Et eles, auendo seu consello, julgarõ que lli dessem suas espadas; mais os condes nõno queriam fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 619 |
Enton se leuantarõ os cõdes et pedirõ por merçee al rrey que llis desse plazo a que ouuesem seu consello sobre elo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 619 |
Et elles, auendo seu consello, julgarõ que, poys elles conoçiã que o Çide llis dera o auer cõ suas fillas, et llas leixarã, que llo entregassem logo alj ena corte del rrey, sen outro plazo nj̃hũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 629 |
En auẽdo consello conos condes que eu dey por alcalydes en este preito, que e ontre o Cide Rroy Diaz, da hũa parte, et os condes de Carrõ et seu tio Suer Gonçaluez, da outra, por que mj fezerõ entender que foy consellador da desonrra das fillas do Çide, por saluar seu dereyto lidẽ cõ outros tres caualeyros quaes o Çide der de sua casa, et saluẽ seu dereyto, se poderẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et quanto el auya de fazer ẽno reyno todo o fazia per consello de sua tia; ca ela era muy bõa et muyto entenduda et muyto amiga de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 676 |
Et, coyda[ndo] os fisicos darllj consello, creceullj a jnfirmidade cada dia mays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 676 |
Et os condes et os rricos omes et os outros omes boos da terra, veendo et seendo ia çertos de todo en todo (et) pelos fisicos que auya el rey a morrer daquel mal, ouuerõ seu consello et suas falas en hũu, dizendo com̃o este rey dõ Afonso non lles leixa[ua] fillo nẽhũu que lljs gouernasse o reyno, senõ dõ Afonso seu neto, que era fillo do conde dõ Ramondo de Tolosa; et, por que este dõ Afonso era moço pequeno, ouuerõ seu acordo que, ontre tanto que o mynino criassem, que fosse para manteer o rreyno, que ser[i]a bem que casasse sua filla dõna Oraca Afonso, moller que fora do cõde dõ Ramondo, que era veuda, cono conde dõ Gomez Candespina, por que era mayor et mays poderoso que nẽhũu dos outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 676 |
Et, pero que todos tomarã este consello, nẽhũu per sy nẽ todos en hũu nõ sse atreuerõ a llo dizer, temendo que llj pesaria por elo, en llj dizer que casasse sua filla cõ seu uasallo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 676 |
Et auiam medo que os troixesse poren mal et que ende adeant[e] refusaria seu consello, et ficariam elles por maltreytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 677 |
Et meterõno ẽno consello et mostrarõllj o acordo que auyam tomado sobre razom do reyno et daquel casamento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 677 |
Et guardate, nõ te pares ante mj̃; ca, se te ante mj̃ paras, sabe por çerto que te mandarey matar; ca a mjna filla a mj̃ conuẽ de a casar, ca nõ com̃o quiserẽ os condes et os ricos omes et os outros omes onrados que en estes consellos som. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 677 |
Et ouue seu consello cõ elles, se daria sua filla dona Orraca al rey d ' Arangõ, que lla enviaua pedir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 682 |
Et per consello do conde dõ Pero Ansurez fezo logo cortes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 690 |
Et, por que nõ era dereytureyro nẽ conplia a justiça com̃o deuya eno reyno de Portugal, (et) o papa ouue seu consello sobre elo, et enviou mandar a dom Afonso, conde de Bollona, que ueesse a Portugal guardar o reyno de seu yrmão dõ Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 692 |
Et o emperador, per consello do conde dom Emrique de Lara et [do] conde dõ Fernando de Trastamar (et por) parti[u] os rreynos a seus fillos dom Sancho et dõ Fernando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Et, quando o virõ os mouros, ouue rom seu consello com̃o dessem batalla ao emperador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 703 |
Et, quando uyu el rey estar en aquel coydado, que faria de Calatraua, conselloullj ao abade que lla demandasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 707 |
Et el rrey demandou consello, que faria en tal preyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 724 |
Et por seu consello casou cõ dõna Tareyia, filla del rrey de Portugal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 744 |
Mays enpero nõ crijam por çerto o que lles el dizia, et rreçeauã de sse auenturar per consello de hũu ome tã sotil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 756 |
Et entõ veẽo a maladura de Deus en Espana, que foy o ãno tã mao et tam apertado que cayã os omes mortos de fame, pedindo pam et nõ llo dauã; ca, pero llj el rey fazia muyto bem et muyta merçee, et lles daua muyto por Deus, nõ podia poer consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et o caualeyro, cõ coyta de auer a aldea, consellou aa rreyna que desse el rrey ao conde dõ Aluaro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et a rreyna, com̃o era de boo entendemento et muy corda, ouue seu consello cõnos rricos omes et conos prelados do rreyno a quem daria seu yrmão el rrey a criar, ca ela nõno queria dar a nẽgũu sem seu cõsello delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Pero, quando a rreyna viu o consello que llj dauã, mandou chamar todos os omes boos da terra a cortes a Burgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, quando forõ ajũtados, disse ella com̃o tijn[a] por bẽ de dar seu yrmão el rrey ao conde dõ Aluaro en guarda, et que llis rrogaua que a conssellassem com̃o fezesse, ca ela nõ queria fazer nẽhũa cousa sen seu consello delles todos; pero todavia dizendo ben del conde, et que a elle conuijna que teuesse el rrey mays ca outro nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 762 |
Et el rrey dom Anrrique per seu consello fezo cortes en Valedolide, et nõ foy y a rreyna dona Beringuela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 762 |
Et entõ os rricos omes -dom Lopo Diaz de Faro et Gonçaluo Rruyz Girõ et seus yrmãos et Aluar Diaz dos Cameyro[s et] dom Afonso Telles de Meneses et outros ricos omes -, quando virõ que tam maltreytos [eran], ouuerõ seu consello como sse podessem defender do mal que llis o conde fazia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 763 |
Conta a estoria que, quando viu o consello que a rreyna lle enviaua, foy muy sanudo et disse que grã mal seria se el rrey nõ fezesse o que quisesse en seu rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 764 |
Et seyu ende per consello do conde et foy tomar a terra a Lopo Diaz del Faro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et el rrey ouue seu consello et deu duzentos caualeyros que dereniassem cõ elles et outros duzentos caualeyros que lljs acorresem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 782 |
Conta a estoria que el rrey, estando sobre Jahem, ouue seu consello cõnos omes bõos da oste como nõ tijnã guisado para cercar [a] vila, poys nõ tragiã engenos, et que seria mellor andar pela terra et astragala ca nõ ficar aly. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Dom Aluar Perez ouue seu consello cõnos omes boos da oste, et acordarõ que toda a gente de pee que a apartassem dos caualeyros, com̃o a dos mouros estaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
O meu consello he este: que, poys que aqui estamos, que façamos o sinal da cruz et que nos acomendemos a Deus et a Sancta Maria et [ao] apostolo Sanctiago, et punemos de acabar ysto por que aqui ueemos en seruiço de Deus; et, se nõ podermos deytar as escaleyras de corda, poñamos estas de fuste et punemos en subir per ellas; et s[ub]ã os mellor algaraujados que ouuer ontre nos, et uaã uestidos com̃o mouros, por tal que, se se acharẽ cõ os mouros, que os nõ conoscã et que cuydẽ que som mouros com̃o elles; et estes punẽ de sse apoderar da primeyra torre que acharẽ, ata que a outra gente suba. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et este consello que Domingo Moños lljs deu teuerõ por bõo et fezerõno asi. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Senor, poys que me demandas consello [fays] asi: leixa a mj̃ yr cõ tres caualeyros de cristãos, que eu leuarey comjgo; et irey de noyte aa oste del rrey dõ Fernando, et chegarey aa sua tenda muy encubertament[e], que nẽgũu nõ me ueera nẽ conoçera; desi tornarey a uos cõ todo o çerto, per que uos uaades a cousa çerta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Deste consello foy muy pagado Abehũc et outorgoullj de o fazer assi. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Senor, o meu consello he este: que estedes quedo en este lugar en que estades; et puñade en guardar mellor vossa oste de quanto sse guarda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et Abehũc, quando uio estas cartas, chamou seus algozilles et dõ Lourenço Suarez cõ elles, et demandoullis consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et o consello que llj derõ foy este: que, com̃o quer que cristãos aujã gãanado a Eixerquia de Cordoua, que a villa que a nõ poderiã gãanar nẽ tomar tã agiña, et que fosse lidar cõ el rrey d ' Arangõ et, se o uençesse, que poderia depoys acorrer a Cordoua; et a aquel tẽpo que seria minguada a oste del rrey et que o aueriã de mellor mercado cõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Et essa nobre rreyna dona Beringuela muy alegre por aquillo, que seu fillo [el] rrey dõ Fernando auja cõquerido a cidade de Cordoua, asi com̃o ela pẽsaua de seu fillo el rrey por consello et por ajuda de quantas cousas ela auja que a el conprissem, asi pero ela estaua alonge fezo suas graças muytas et muy grandes a Deus, bẽeyzendoo muyto o seu nume, por que a antiga di[n]id[ad]e, destaiada en cristiãos porla mj̃gua dos principes, era cobrada a España porla sabedoria dela et porla aguça del rrey don Fernando, seu fillo; ca esta nobre rreyna dona Berĩguela, asi com̃o conta a estoria, asi enderençou et [c]riou a este fillo dõ Fernando en bõos custumes et boa[s] manas sempre, que os seus bõos ensinamentos et os seus bõos custumes et as suas boas aguças que [lle] ela ensinou doces com̃o mel, segũdo diz a estoria, nõ çessarõ ne quedarõ de correr sempre ao curaçõ a este rrey dõ Fernando, et cõ [t]etas cheas de uertudes lle deu seu leyte, de guisa que, macar que el rrey dõ Fernando era ia barõ feyto et firmado en ydade de sua força conprida, sua madre, a rreyna dona Berĩguela, nõ quedou nẽ quedaua de lli dizer et ensinarlle aguçosamente as cousas que praziã a Deus et aos omẽes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 835 |
Et o jnfante dõ Afonso, desque ysto por çerto soubo, cõ consello et cõ aviuamento do meestre dõ Paay Correa, que punou eno aviuar en este feyto, deytou suas ostes sobre ela et çerco grandes dias; et tãto a conbateu et a costrengeu de guerra et de gran fome que aujã, et cõ esto ouuerõse a dar et meter en merçee et en poder do jnfante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 841 |
Et, desque a ouue bem asesegada et ordinada a conuenimẽto de nobleza (et) de çidade, et ouue reparadas et adubadas bẽ as fortelezas dela enos lugares hu era mester, et quiso ende seir, demandou consello a seus ricos omes et aos meestres das ordĩjs que y estauã que llj consellauã que fezese, ca ia tempo era de seir et de fazer algo, ca ia muyto auja que esteuerã de balde. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 841 |
Et a este consello se acordou el rrey dõ Fernando et todolos outros que cõ el erã en aquel consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 842 |
El rrey dõ Fernando sayu de Jaem, auendo y liurado todas estas cousas que dictas sõ, et auendo tomado seu acordo sobre aquel consello que llj fora dado en deytar sua oste sobre Seuilla, seyu dalj et leixou y a dõ Ordoño, seu alcalle, que partisse o que de partir era, et mandoullj com̃o fezese. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Et esta era espello de Castella et de Leõ et de toda España, per cuio consello et per cuio siso se guiauã muytos reynos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 861 |
Et el rrey per consello delles mandou entõ ficar dous madeyros muy grossos et muy altos en meyo do rrio, ali per u as suas naues auiã a passar, ou aos que uẽessem cõ o fogo, por llo uedar esse passo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 863 |
Acaesceu outra uez que os caualeyros da oste eram ydos, os hũus en caualgadas et os outros a guardar as recouas et os herueyros, et os outros reçeber o jnfant[e] dõ Afonso, seu fillo del rrey, que uĩjna do rreyno de Murça, que avia seu padre enviado por elle, per consello de dõ Rroy Gonçaluez Girõ -et adeãte cõtara a estoria o que a dõ Rrodrigo acaesçeu cõno jnfante sobre esto, asi com̃o dizemos -; et seendo a oste uazia dos caualeyros, uẽerõ y X gazulas dos mouros, (et) caualeyros bẽ guisados, et derõ salto ena oste contra u pousaua o priol do Espital; et nõ xi llis guisou de fazer y outro dãno, mays leuarõ ende hũas poucas de vacas suas que y andauã, mays nõ fezerõ y outro dãno, do qual roubamento pesou muyto ao prior. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 871 |
Et desi ouue seu consello et seu acordo sobre este feyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 871 |
Et mãdou a Rreymõ Bonifaz, con quen se consellou et a outros que y forõ chamados, daquelles que eram sabedores do mar, que fossem ensayar algũu artifiçio como llis quebrãtassem pela agua a ponte, se podessẽ, per que nõ podessem hũus aos outros passar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 877 |
Mays ueẽdo esses rricos omes que aqui numearemos que seria desmesura enos nõ escarmentar ende, poys que o dono da pousada iazia doente, en maneyra que os ende fezesẽ arredar, ouuerõ seu consello de llis meter çiada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 879 |
Com̃o Orias ouue consello con os mouros que matassẽ o jnfante dõ Alonso a trayçõ |
[+] |
1295 |
TC 1/ 881 |
Et sobre esto ouue el rrey seu consello cõ Reymõ Bonifaz et cõ os outros omes bõos das naues que erã sabedores do mar, que ensayassem en algũa guisa com̃o podessem tomar terra eno areal porlos apremar mays et llis uedar esse passo et essa guarda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 882 |
Desque essa gent[e] pagãna desses mouros que en Tiriana estauã se virõ asi presos de todos cabos et desasperados de todas guaridas et de todos acorros que gentes auer deuessem, non sabendose ia dar consello, ca nõ podiam aa villa entrar nẽ a outra parte nẽ ficar y; ca, macar que ficar quisesem, nõ aujam que comer. |
[+] |
1300 |
CPa XXVII, 4/ 126 |
Lei .iija. com̃o se pode aproueytar homẽ do consello do amĩgo e qual homee deue seer escullido para esto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et desque forõ en Pareyso nõ gardarõ omãdado de Deus, mays, porlo consello do diabro queos enganou falando aEua em fegura de serpente, comerõ daquela froyta da aruore do medeo do Pareyso dequelles Deus defendera que nõ comessem senõ [que] [morte] morreriam. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
Et que estando em tal dulda, et em tal pressa et pensamẽto, quese nõ sabya dar consello nẽ sabya que fezesse; mays noso señor Deus, [asi] cõmo departẽ os despoedores sobre este lugar, dizẽ que el nõ teuo por bem nẽ por bõa aquela promesa et jura, et enviou aAdam dizer [per] hũ angeo que sayse daquela dulda et que jouvese cõ sua moller Eua, et ouvese seus fillos em ella, ca do [tyñagẽe] que el faria em ella daly adeante avya anasçer ofillo de Deus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 53 |
Andados duzentos ãnos do deluvio, consellou Noe aYonyto seu fillo, et cõtesçeo desta [guisa]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 55 |
Nẽprot, depoys queesto ouvo aprendido de Yonjto, et tomado del este consello, tornouse pera as outras suas [cõpañas] aArmenja et começou primeyro ontre os seus de Sem a contãgerlos et demãdarlos em rrazõ de rreynado, et que rreynaria el primeyro asy cõmo fillo herdeyro, et el queos mãterria em justiça et em dereyto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 56 |
"Os outros creuerõno, et fezerõ seu consello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 84 |
Sem, oyrmão [mayor], quando se partirõ huũs de outros ẽno cãpo de Senáár el vẽeo cõ sua [compaña] de sua casa contra olugar que entendeo que poderia séér omedio do mũdo, et chegou aaquela terra [a] que agora dizemos Judea, et semellou ael moy bõa terra de todas cousas et em medio do mũdo et aamão de todas las outras terras, et ficou em aquel lugar onde he agora açidade de Jerusalem açerca do val de Ebrom, por que aprendera de Noe, seu padre, que Adam, et Eua, et Set, et os outros da lyñage que aly forã suterrados; et ajnda dizẽ [algũus] que vẽeo Sem aaquel lugar por consello de Noe, seu padre, que sabya por esperito de Deus que em Sem ficaria alyña dos lyñages, donde avia anasçer Ihesu [Cristo], et tomaria morte et passiom et rresusçitaria, et que seria lugar comunal aly de todo omũdo que era em çirco da terra pera os queo aly quisessem [vĩjr] véér et adorar, et fezo aly sua pobla; et segũdo dizẽ posolle nome Luza, et este foy oprimeyro nome quea çidade de Jerusalem ouvo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
De mays despoys que aquelo lle acontesçeo aly sempreo menos onrrarõ os omẽs daquela terra et faziãlle nojos, et soberueas, et desonrras aque el nõ podia dar consello, et [tyñasse] desto por moy biltado et desonrrado; et pensou em toda maneyra de leyxar [aquel] lugar, et sobre todo por lo dolor que avia da morte de Aram, seu fillo; et por aconsellar sua [cõpaña], et perder dende algũ pouco dembargo, casou a Sarra, sua neta, filla de Aram, seu fillo, cõ seu fillo Abraã, et casou Melca, yrmãa de Sarra, filla de Aram, cõ Nacor, seu fillo, cõmo oystes queo diso Moysem, pero nõ tã claramẽte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
"Et daly poso Agar nome aaquel lugar: opoço do que viue et que me vio; et esto dizia ella por que Deus, que viue por sempre, vira as coytas dela et dera consello [a elas], mays os omẽs da terra [chamãlle o poço] de Agar; et he este poço ontre dous lugares, que dizẽ ao hũ Cades et ao outro Barach. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
"Este [consello] averey eu de [ty]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 269 |
Et era ja posta cõmo em [desasperança] pensando queos nõ pariria viuo, mays que ante morreria, foy pera demãdar consello aDeus sobre ello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 269 |
Em este lugar [rrozõa] mẽestre Pedro por esplanar arrazõ, et diz que pero he dito que Rrebeca foy por demandar consello aDeus sobre apena et lazeyra que leuaua em aquela preneçe daqueles fillos, que nõ aviam ajnda esses que eram judios lugar posto onde fezessem oraçõ aDeus et lle demandassem consello, nẽ aviam a maneyra neyra dello demãdar, nẽ aviã aqueles por quẽ odemãdassem cõmo os profetas que forõ despoys. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
Do lugar donde foy Rrebeca demãdar consello aDeus sobre acoyta que avia em sua preneçe, et da visyom et rresposta que ella ouvo de Deus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
Sobre esta rrazõ departe asi mẽestre Pedro, et diz que segundo as palauras que oystes ẽno outro capitolo ante deste, quese entenda que por ventura cõ consello de seu marido que foy Rrebeca cõmo em rromaria aesto ao monte Moria, hu Abraã fezera aDeus oaltar perao sacrifiçio de seu fillo Ysáác. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 271 |
De cõmo dizẽ [algũus] que Rrebeca aMelchisedech foy demãdar este consello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 271 |
Outros dos santos padres dizem em seus escritos que Rrebeca foy sobre esto ademandar consello aMelchisedech, ou Sem, fillo de Noe, que ajnda era viuo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
Et Jacob, apreçebido desta maneyra por consello de sua madre, pero sempre se temya queo entẽderia Ysáác, ante queo beyzese et poso aquel mãjar ante el et diso: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Esau, teu yrmão te ameaça que te matara; et fillo, oy me tu, et créé amỹ de consello, et faz cõmo te eu disser. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 283 |
Et quando vio Esau cõmo bendisera despoys [de aquelo] seu padre aJacob, et lle mandou yr aMesopotamya que tomasse pera sy moller dala das suas, et lle defendera que nõ casasse cõ as fillas de Canáám, et parou mentes cõmo Jacob fora obediente ao mandado do padre et da madre pera fazer oquelle mandauã, entendeo por estas rrazões Esau que seu padre nõ queria bem áás fillas de Canaã, et segundo diz Josefo, et nos avemos dito, pesar fezo Esau aseu padre por que nõ demãdou consello ael ou asua madre quando casou [cõ] ellas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
Por esto te seruy víj́nte ãnos et te gardey teus gaãdos, et nũca comy carneyro de tuas ovellas, nem ho achou besta braua quelle podesse mal fazer por que tu menos ouveses, et se algũa cousa se ende perdia ou mo furtauã, moy bem me demãdauas todo, et eu pagaua de todo cõmo tu bem sabes; et noyte et dia traballaua, et sofria soles, et caenturas, et frios, et agoas, et todo tempo forte queme acaesçeo et nõ durmya por gardar bem teus gáándos, et desta guysa te seruy estes ãnos, os quatorze por las tuas fillas, et os seys por aquela parte queme ouviste adar por la garda [das] tuas greys, et tu dez vezes me mẽtiste et nõ me atendiste oque posiste comygo, et por ventura pobre et myngoado, et sem consello me leyxaras tu agora. |
[+] |
1348 |
OA 45/ 26 |
Por tirar contendas et pelegas que acaesçem ontre os ffillosdalgo, et danos, et males, et rroubos que viiñã aa terra porlos desaffiamẽtos que sse faciã entre elles soltamente, como nõ deviã, ordinamos ẽno ajuntamento que ffezemos em Burgos ẽno ano de era de mill et trezentos e sateenta e seys anos, con consello de Johan nunez señor de Viscaya, nosso mordomo mayor et nosso alfferrez, et dos outros homes boos e fillosdalgo que sse y acaeçerem conosco, que nõ se podesse ffazer os desafiamentos senõ em çerta maneira ẽno dito ordinamento contenydo . |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 11 |
Et [plougolle] que lle dese consello et que o ajudase para ello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 11 |
Et demandou lle Feuo, que he [ese] meesmo Apollo, que lle daria por lle dar consello cõmo se acabase a obra começada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et demãdarõ consello a seu ydolo de cõmo fariã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et esta consellou a aqueles seus yrmaãos, et diso lles asy: ' yde a a gree que he de voso padre. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et este, quando vio a seus criados en aquela coyta cõ sua ama et madrastra, [que lles] dou consello cõmo se fosem da terra et foy se el cõ elles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Ca moy bem sabia el que o poderia ella fazer, se quisese, et lle dar moy grande consello para acabar o feyto a que viera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 54 |
Et cõmoquer que el RRey Priamo avia oydo del por outros juyzos que avia dados, oyu de aquela vez moy mays; ca toda a terra falaua de aquel pleito das deesas et [do] juyzo que Paris y dera, [0] tanto que el rrey et seus fillos falarom em aquel feyto. et em pos esto apartou se el RRey Priamo com a [rreyña] Ecuba et falarom anbos em feyto de Paris, et departirom d ' esta gisa sobre ello: rrecontarõ logo o soño que a rreyna soñara, que aquel que ella parise em cõmo por el aviã de seer destroydos elles et Troya et todo o seu rreyno; et em cõmo por esta rrazõ o mãdaram matar et leuar aos montes por tal que se perdese ala et que nũca mays viuese; et outrosy em cõmo foy a criatura deytada, et cõmo foy sua ventura de nõ morrer nẽ peresçer em lugar tam ermo et tam despoblado. et sobre esta rrazom de -partirom et ouverõ grã peça de dia seu consello et seu acordo et diserom que poys que todos de aqueste jnfante falauã et elles meesmos o [aviam] oydo, que aquel pastor que dera aquel juyzo entre aquelas tres deesas que aquel era seu fillo, et que fora achado en aquelas mõtañas tam hermas onde elles ambos o mãdaram deytar por tal que morrese ende, et que nõ seria nada o que soñara a RReyna Ecuba; et agora poys que todos los pouoos dizem que el que he moyto noble et moy grande et moy fremoso et moy ensynado et moy sysudo et de moy bõas [mañas] et moy escolledor et julgador de dereyto,, tanto que bem semellaua fillo de rrey et de liñagẽe de rreys en todos seus actos; et poys que asy era que nõ aviam por que nõ enviar por el et rreçeberlo por fillo, ca a aquelo do soño da [rreyña] a que elles aviã medo moy grande diserom asy que aquel feyto do soño se de suso era ordenado et fondado et estabelesçido de asy seer et de se complir, que nõ era outro señor ẽno mũdo que o podese estraeçer nẽ desviar [senõ] aquel que o estabelesçera. et se desviado ouvese de seer por algũa gisa que aquel jnfante que morrera et nõ viuera mays, que se acomendase(n) a deus et que rreçebese(n) seu fillo; et deus que fezese de lo todo o que quisese. et des que el rrey et a rreyña ouverom este consello et acordo entre sy anbos et dous, librarõ em esta gisa; chamarõ a Ector et a todos los outros seus fillos, et contaron [lles] todas as rrazões que aviã avidas; et diserõ lles que se a elles provese et o nõ tomasen por nojo, que enviarian por seu yrmaão Paris et que o rreçeberiã por fillo. en conçello virõ os jnfantes que aquel avia de herdar et que nõ perdiam y nada, nẽ aos outros nõ lles enpeesçia nem fazia nẽgũ dãno o rreçebemẽto de Paris et todos se acharon en acordo que enviasem por el; et enviarõ logo por seus caualeyros el rrey et a rreyña, et deron lles suas cartas, et mandarõ lles que fosem por el et que o adusesem o pastor Paris, despoys que ouvo dada a sentença da maçãa ontre as tres deesas, segũdo que de suso ja avedes oydo, ficou em garda de seus gãados en çima de aquestes mõtes et vales de Astra, et fazia todas las cousas asy cõmo ante que dese aquela sentença. et acontesçeu em todo esto que dormyndo aly Paris hũa noyte ẽno meesmo lugar onde dera aquel juyzo, et veẽo a el em soños a deessa Venus, et diso lle em cõmo lle avia de acontesçer et de cõmo avia a seer rreçebydo moy çedo por fillo del Rey Pryamus et da Reyna Ecuba, et ajnda mays lle diso et o çertificou que Ector et todos los outros seus yrmaãos o rreçebiam et tomauã por yrmaão. ' Et tu yras ' -diso a deesa Juno -, ' et seeras moy bem rreçebydo. et despoys que fores ẽna graça et ẽna merçede de teu padre et de tua madre et de todos teus yrmaãos, tu me averas mester por vengança da desonrra que fezerom et foy feyta a teus parentes et estonçe te darey eu a ty a dõna que te promety, et esta he a mays fremosa criatura de que tu em todo o mundo oyste falar nem viste com os teus ollos; et quer seja casada quer outra qual quer, atal te darey eu a ty ' et ditas estas palauras, desapa resçeu Venus et foy se et Paris despertou do [sono en] que jazia et foy moyto alegre com el, et rretouo o em seu coraçom, et em [sua] voontade. et despoys de aquesto, [chegarom] os cavalevros del RRey Priamo et da RReyña Ecuba, sua moller, et de Ector et dos outros seus fillos; et el rreçebeu os moy bem et moy ensynadamẽte. et despoys d ' esto falarom elles [con] el et diserõ le o mandado a que [vjnã]: cõmo el RRey Priamo et a [rreyña] Ecuba oyram dizer que [aquel] pastor Paris seu fillo era, aquel que acharã ẽno monte et outrosi oya el que el RRey Priamo que era seu padre et a RReyña Ecuba sua madre et el rrespondeu a aqueles caualeyros que [vjnã] a el con aquel mãdado et diso lles asy: ' RRogo vos agora moyto cõmo vos sodes cavaleyros, fillos d ' algo et avedes dereyto et ben, que uos me desenganedes et me digades a verdade por que vijndes; ca nõ queria eu agora que me leuasedes [en] rrazõ de fillo del rrey, et depoys que ficase escarnjdo et perdese meu lugar que teño, et desi que ouvese de buscar outro por donde viuese et guareçese cavaleyros, eu esto vos rrogo que o nõ queyrades fazer ' et elles estonçe çertificarõ -n o por las cartas que tragiã, et lle mostrarom logo et outrosi por suas palauras et por seu menagẽe, dizendo que asy era. et Paris, poys que foy çerto et firme que asy era cõmo diziam os mãdadeyros, gisou se cõmo se fose cõ elles et enviou logo por seu amo em aquel lugar donde gardaua aqueles gaandos de el RRey Adymalet, a dizer -lle o ffeyto cõmo era et a rrazon cõmo estaua, et que lle enviaua rrogar que viesse logo aly, que moyto lle fazia mester et o pastor veẽo et falarõ anbos em rrazom d ' aquel feyto que lle el rrey et a [rreyña] enviaram dizer; et plouvo moyto d ' elo ao pastor et de quanto lle Paris d ' esto diso. et Paris preguntou moyto aficadamente a seu amo, o pastor, conjurandoo que lle disese cõmo ou [cal] maneyra o achara, cõmo quer que ll ' o avia dito algũas vegadas; et o pastor diso lle a verdade et fezo o çerto d ' elo. et en pos esto acordarõ anbos cõmo fezesem et Paris, pẽsando en seu coraçõ se lle fose menester para aquelo algũa prova ante el rrey et ante a rreyna et seus fyllos, et rrogou ao pastor, seu amo, moy fortemẽte que fose cõ el; et el outorgou ll ' o moy de grado et prouvo lle moyto. et Paris dou estonçe moy bõa conta de seus gãados a seu amo, et de toda las outras cousas que del teuera et ouvera et poserom aly todas las cousas por moy bõo [rrecado] Paris et o pastor, seu amo, que o criara et fezerõ moytos plazeres a aqueles caualeyros que vieram por Paris et dou aly o pastor a Paris, seu criado, moytas vacas et outros moytos gãados que leuasem cõ el, que ouvese que comese et que dese a quen quisese et leyxado aly todo o seu en rrecado,forõ sua carreyra et tragia cõsigo Paris, por onde andaua, hũa dõna moy filla d ' algo que avia nome Oenone; el [leuoa] (consigo) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Et tomarõ consello, [pregũtãdo] os hũus aos outros que fariã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Agora vos rrogo eu, que poys aqui somos todos ajuntados, et nõ o sabe nẽgũ, que tomemos ontre nos tal consello, que tragamos a atal ponto noso pleyto, que d ' esta vegada ajamos onrra et preço de tam grande feyto cõmo aqueste que começamos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 70 |
Do consello que dou Hercoles, et cõmo [partyo] as azes Depoys que el RRey Poleus ouvo sua rrazõ acabada, leuãtou se Hercoles, et diso asi: ' Señores, vos oystes o cõsello et a rrazõ que noso amygo, el RRey Poleus, ha dito et segundo que eu creo, bem pareçe a nos todos que diso bem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 70 |
Et por ende me semella que he bõo consello et dereyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 70 |
Et des que esto ouvermos feyto, seyremos da vila; et dar lles emos ẽnas costas, et ençarrar los emos entre nos et vos en tal maneyra que nũqua ende õme escapara viuo de quantos se quiserẽ acoller a a vila, ca cõvij̃r lles ha pasar por vos mays eu vos faço bõo pleito et vos juro [per] los dioses que nũqua õme ouvo tã maa pasagẽe nẽ tanto a seu dãno cõmo elles farã ca sen dulda todos serã mortos et presos. et quẽ d ' aquesto mays entẽde, eu lle rrogo que o diga mays quanto he ẽno meu siso, coydo que ey dito bõo consello ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Cõmo todos acordarom ẽno consello de Ercoles, et apostarõ suas naos Todos acordarõ et teuerõ por bõo consello o que Ercoles [avia] dito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et se d ' ende ouvo [coydado], esto nõ m ' o demãde nẽgũ mays sabede que acõmo quer que era moy ardido, en tal maneyra for tornado que nõ sabya que fezese nẽ soubo de ssy tomar consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et poys que a cousa foy asi acõteçida, nõ te culpo; et tomemos y consello et seja este: que case cõtigo, que asaz he õme de alto sangre ' A jnfanta foy moy alegre por la rresposta de seu padre, et [prouvolle] moyto, et diso lle que aquelo era o que ela desejaua poys que lle aquelo acõtesçera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 91 |
Cõmo Agamenõ et Menalao enviarõ seus mãdadeyros aos rreys de Greçia, et cõmo chegaron a Parta, et forõ ajũtados en Atenas Poys que ouverõ seu consello en cõmo fariã, enviarõ seus mandadeyros a todos los prinçipes de Greçia et sabede que en toda Greçia nõ ouvo rrey nẽ conde nẽ duque nẽ rrico õme nẽ prinçipe que chamado fose que aly nõ [viese] apreçebido et guisado para oste, et [garnjdo] de todas cousas que mester avia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 103 |
Et quanto do meu entendemẽto, se vos plouver a todos, dizer vos ey hũa rrazon: se vos semellar bem, vos loaria hũa cousa et vos consellaria que ante que d ' aqui partamos, sen outra contẽda enviemos pedir consello (a) Apolo que nos diga a que fim avemos vij̃r de aquesta gerra et tam grã feyto que queremos começar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 103 |
Ca el he de moy bõo consello et moy dereytureyro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
De cõmo os gregos partirom seu rroubo, et do consello que ende y dou Agamenom Conta a estoria que Agamenõ fezo ficar em hũ lugar todo o aver que acharõ ẽnos castelos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
Et depoys que esto foy feyto, todos los mayores señores foron logo juntados [em] hũ lugar onde fezerõ seu consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
De cõmo todos outorgaron o consello que dou Agamenõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et de cõmo os enviarom (a Diomedes et Ulixas ao RRey Priamus) Despoys que todos outorgarõ et entenderom o consello de Agamenõ que el avia dito, cada hũ dou sua rresposta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et os hũus diziam que avia dito bõa palaura et bõo consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et falaua com elles, et fazia seu consello em como se parteria a gerra dos gregos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 110 |
Et consello vos que nõ ajades en esto consello siso de moço. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 120 |
Et des oy mays eu nõ sey outro consello senõ o que uos agora direy que logo sem mays tardar apreçebamos nosas naues o mellor que podermos et poys que forẽ ben preçebidas de batalla, armemos moy bem nosos corpos et vaamos dereytamente a a villa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 121 |
De cõmo todos outorgarõ o consello de Palomades et cõmo fezeron azes das naves que tragiam Quãtos estauã en aquel lugar loarõ todos este cõsello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 278 |
Et este he o mellor consello et acordo que elles ja podem aver. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Agora leyxa o cõto de falar da morte de Achilies et de Antilogus por cõtar cõmo os gregos ouveron consello En esta parte diz o conto que os gregos eram moyto tristes por la morte de Achilles et de Antilogos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et Agamenõ, que era prinçipe et caudillo, falou primeyramẽte, et diso asi: ' Amygos et [senores], bem entendo eu que nõ ha ẽna oste grãde nẽ pequeno que nõ aja grã pesar por la morte de Achilles, ca moyto avemos menos -cabado por el, tanto que nõ he marauylla de seermos ende desconfortados et tristes mays agora tomade bõo consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et moy bem fara aquel que bõo consello poder dar Et moyto vos he mester de averdes grã garda et grã consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et Ajas Talamõ ouvo d ' elo moy grã plazer, et diso asi: ' Agora vay bem, señores mays hũa cousa loaria que me semella bõo consello, se a vos aprouger, que logo sen mays tardar enviasedes mandadeyros a vn rrey de España a que dizem Licomedes ca el cria aquel donzel. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et nõ sabia que fezese nẽ que consello tomase por sy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 338 |
Et nõ lles vejo outro consello nẽ outro rrecado se -nõ aqueste demays sõo ben çerto que este vos seja padre et gardador et acollemẽto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
Et se nõ fora por que o el y fezera vij̃r, et el viera y [per] seu consello, logo con el pelejara mays mandou lle que logo sem mays tardar se sayse da terra, et nõ estouese y mays |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
Et segundo que a estoria cõta, erã cõ el dous mjll et [quinẽtos] [omes] [Et] ouverõ [ontre] sy tal consello, que ante que Eneas se partise d ' aquela terra, que lle desen arrebato en maneyra que se nõ podese yr en paz. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Disy fezo buscar o morto que jazia ẽno cãpo, et acharõ as cartas sobre el, et cõmo as acharõ logo foron moy tostes sacadas aa plaça, et leerõnas logo en consello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
cõmo Tre(u)erus, yrmão de Ajas Talamõ, ouvera de matar Diomedes Despoys que Diomedes foy desterrado do rreyno [per] cõsello de sua moller, et foy para Salamyna para aver consello de seus amygos en cõmo cobrase seu rreyno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
En [Salemjna] moraua Treuerus, que era yrmaão de Ajas Talamõ, et nasçera depois del et ja sabia ben as nouas en cõmo seu yrmaão fora morto, et quaes forã ẽno consello, et quaes forõ ende sospeytosos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Et cousa prouada era que Diomedes fora ẽno consello quando Vlixas o fezo afogar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et quen vos agora cõtase por qual arte et cõmo escapou, bem diredes que fora maravilla ca aly mostrou bem se avia en el algũ consello ou [algua] suteleza quando Ydomenes, rrey de Cleta, veu que Vlixas asy andaua desbaratado et [proue], et que se partira de Troya cõ grãde rriqueza que sobeja era, pregũtou lle que fora aquelo, et se lle prouvese que ll ' o disese por que de tãta rrequeza et de tã grãde alteza tornara [a tã] grã [proueza]. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
Ca guisada mandada emenda das desonrras e dos tortos que home Reçebe eno lugar hu for feita (ou) ante o julgador que ha poder de apremar o demandado asi como disemos eno T o das acusaçoes. LEY - X como o señor pode demandar emenda da desonrra que facesen a seu vasalon en despreçamento del Avendo alguo home seus vasallos outros liures que viuesen con el se estes rreçebesen torto ou desonrra poden eles demandar emenda. aos que os desonrraron eseu señor non poderia ende facer demanda (saluo) ende quando o torto ou a (desonrra) que taes homes rreçebesen lles fore feit(a sinaladamente por desonrra ou por des)praçamento do señor (e) enton ben......... .............quanto (he) en aquelo que............ ........del. outro si dizemos ...........sonrra fose feita a alguo Religioso ou freire de ordee en qualquer maneyra que seja feita que seu mayoral pode demandar emenda por el. e deuen facer esta (demanda) tanben (aos) fazedores da desonrra ou do torto como aqueles que (llo mandaren fazer) ou lles (deren) esforço ou consello ou ajuda para fazerla en qualquer maneira que seja. ca gisada consahe cosa es, e derecha, que los fazedores del mal, e los consentidores del, que resciban ygual pena. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 217 |
Agora uos rrogo eu que, poys aquí somos de cõsún ajuntados, et nõ o sabe njhũ, que tomemos ontre nós tal consello que adugamos a atal çima nosso pleito, que daquesta vegada aiamos onrra et prez de tã grã feyto cõmo comesçamos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 218 |
Do consello que dou Hércoles; de cõmo partío as azes |
[+] |
1370 |
CT 1/ 234 |
Cõmo el rrey ajuntou sseus vassalos por auer consello com eles |
[+] |
1370 |
CT 1/ 245 |
Do consello que Pares dou |
[+] |
1370 |
CT 1/ 246 |
Do consello que dou dom Ffebus |
[+] |
1370 |
CT 1/ 246 |
O consello que dou Lenus |
[+] |
1370 |
CT 1/ 247 |
Do consello que dou Troylos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 248 |
Cõmo todos acordarõ ẽno consello de Troylos et mandarõ aguysar as naos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 250 |
Do consello que dou Casandra |
[+] |
1370 |
CT 1/ 254 |
Do consello que Pares tomou cõ Deýffebus et cõ Antenor et cõ Eneas et cõ Polidemas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 305 |
Do acordo que os gregos ouueron cõmo tomarõ porto em Troya et do consello que dou Palamades |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Mays a ventura, que lles foy senpre dura et forte et os gerreaua fortemẽt, enbargou estonçe o sseu ardimento grãde et o sseu moy bon consello, ca sabede que ẽno mũdo nõ ha syso nẽ força nẽ poder que possa partir aquelo que en toda gisa ha de seer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Cõmo os gregos ouuerom sseu consello sóbrela morte de Éytor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Demays, hũ mandadeyro de Achiles disera que Achiles era por ela en grã coyta d ' amor, et tãto a amaua que por ela leyxaua d ' yr aa batalla por lle nõ fazer pesar, pero que o fazía contra consello de todos seus amigos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 569 |
Et per consello de seus amigos enujou pedir trégoas a rrey Agamenõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 569 |
Et el ouuo consello cõ os gregos, et outorgou as trégoas por XXX días. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Agora leixa o cõto a falar da morte d ' Achilis et d ' Antílogus por contar cõmo os gregos ouuerõ consello cõmo faríã |
[+] |
1370 |
CT 1/ 631 |
O consello del rrey Príamo fuj logo sabudo, ca nõ prouuo aos dioses que se acabase, mais a estoria nõ conta cõmo nẽ por qual maneyra o souber[õ]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Cõmo os da çidade outorgarõ o consello d ' Antenor et pedirõ a el rrey merçee que se doese deles |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et por ende aio d ' outorgar et de creer quanto(s) estes senores diserẽ, et ia mais per mj̃ nũca lles será contradito paz, ca nõ poso y al fazer, nẽ auer outro consello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 643 |
A falla et o consello en que ficarõ os de Troya fuj todo dito a Elena, et cõmo a quiríã dar a gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 702 |
Depois que Diomedes fuy desterrado do rreyno per consello de sua moller, fuyse pera Salamina, por auer y cõsello cõ seus amigos en cõmo cobrase seu rreyno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Cõmo Néstor o Uello estoruou o consello |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Cõmo Tetis, madre de Achiles, disso al rrey Acastus a morte de seus ffillos et lle consellou que sse gardasse de Pyrius |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et veendo o nobre rrey Rremjro o grã tributo que asy aviã de pagar aos mouros, et gran pecado que se seguja en dar as ditas donzellas para que conprisen enllas sua luxuria, o gram captiuerio que era en España en dar cada anõ tan nobres varoões, ouvo seu consello açerqua da çibdade de Liõ cõ todolos arçobispos, et obispos, abbades, rreligiosos et cõ todolos prinçipes de seu rreyno. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et avido asy o dito consello, Juntou todas suas gẽtes, quantas era[n], para tomar armas et para pelleJar, et foy a MaJara et dende a huũ lugar que dizen Aluella. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et vençida a batalla, porla graça de Deus et aJuda do apostollo Santiago, el rrey don Rramjro, cõ consello et acordo de todolos de seu rreyno, poso esmolda para senpre en toda España desde Pisorga ata o mar oçiano: en cada Jugada de boys huã faneyga de t[r]ijgo ou de pan por voto para a eglleia do apostollo Santiago. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et comesçou de vsar moy mal: lançando aos bõos et antijggos das onrras, et menospreçando a conpanja et consello dos antijgos et sabedores, et destroyndo as onrras das dignjdades da eglleia, leuantando os rrapazes et pastores en ela. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et este rrey Veremũdo, de consello dos mayores de seu rreyno, lançou fora et priuou o dito don Payo, obispo, fillo do dito Rruy Vaasques, da eglleia. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 119 |
Et o conde don Rreymundo, varon catolico et discreto, condoleuse da Eglleia Cõpostellana que nõ estaua Justamente nj̃ ben ordenada, et cõ consello dos obispos de Lugo, et Mondenedo, Ourens, et de Tuy et de outros señores da eglleia, cõ bóó deseJo de piedade, disolles asy: " -Vaaroos nobres: |
[+] |
1460 |
CI 1/ 119 |
Et entõ eles, avido seu acordo et cõselo en presença do dito Rreymũdo, prinçipe de toda Galliza, cõ grandes preçes et rrogos lle pedirõ a huũ clerigo a que diziam Diego Gelmeriz, varõ santo et de grã consello et discreto, fillo de Gelmjro caballeyro moy poderoso et vertuoso, que teuera moyto tenpo o castello do Est, porlo bispo de Yria don Diego Pellaez, et a gouernara moy ben et defendera toda a proujnçia de Ylia et a librara dos normanos, frandeses et barbaros; he a saber: terra de Postomarcos, d ' Amaya, terra da Vlla ata o Tamere, por sua caballaria et por maraujllosa discreçõ, o qual eles virã et conosçiã moy ben. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 119 |
Et esto asy outorgado, o dito Diego Gelmeriz entrou o rregemẽto da eglleia et, cõ consello dos nobres et sabedores varõos, comesçou de rreger et rrestoyrar as cousas destroydas et cõseruar et gardar as vijndeyras. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Pero finalmente tanta foy a omjlldade et santidade do obispo Dalmaçio que o papa, et cardeaes et todo o conçilio cõ grandes preçes Jnpretrou o se(n)guint priujlegio da trasladaçõ do obispado de Yria en Conpostella et de seerẽ exẽptos os bispados dos bispos de Santiago; et esto cõ consello dos cardeaes et de trezentos et cjnquoenta obispos que estauã enõ conçilio, o qual nũca seus predeçessores poderan alcançar. |
[+] |