1264 |
CSMr B/ 209 |
[Esta é como Santa Maria fez cobrar seu pee ao ome que o tallara con coyta de door.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Ca, senor, nẽbraruos deviades outrosi de com̃o uos acorri çerca do rrio d ' Oruego, quando estauades çercado et uos tĩjnã os mouros en essa cerca en coyta de morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 59 |
Et nos aca outrosi somos en coyta conos mouros, bem com̃o uos alla, et lidamos cõ elles [de] dia et de noyte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et ante de tercar dia seeras en muy grã coyta, ca ue[e]ras toda tua gente muy espantada por hũ sino que veerã muy forte, et nõ auera y tan esforçado que desmayado nõ seia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 97 |
Et sse eu isto vise, nõ aueria coyta nẽhũa de mj̃a morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 99 |
Quando os castellãos nõ uirõ seu senor, forõ en muy grã coyta, et teuerõ [que] todos seus boos ffeyctos aujã perdudos et que erã caydos en muy grãde erro (et) por nõ p[o]der mays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Que por nossos pecados nõ queres tu que sayamos nũca de pre[m]a nẽ de coyta, mays queres que seiamos, nos et nossa natura, sempre seruos, et por ende nos deste este quebrãto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et bem ueemos que somos en gram saña contra ti, por que tu nos das esta coyta tã grande. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Demays todolos d ' Espana nos desamã muyto ademays sem guisa, et nos nõ sabemos a quẽ dizer nossa coyta senõ a ti, Senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
El conde et a jnfante, estando asy ascondudos en aquel monte, ouuerõsse de ueer hũa ora en muy gram perigoo et en muy gram coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Et o conde outrosy vijna cõ sua dona muy lazerado et, quando uirõ os castelãos vijr contra sy, coydarõ que era algarada de mouros que andauã correndo et descobrindo a terra, et ouuerõ muy gram medo, et forõ en gram coyta, ca nõ souberõ que fazer, ca nõ vijã mõtana a deredor du sse podessem acoller et defender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Assaz uos ey mostrado carreyras per hu seiades boos et uos guardedes de caer en erro, ca bem sey que a poucos dias seredes en tal coyta que aueredes mester esforço et siso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 152 |
Senor, atreuyme en sacar o conde daqui por que vj que estaua en gram coyta [et] por que era cousa que me [con]vijna cada que o eu podese guisar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et, elles estando assy muy coytados, por que sse vijã assy soos et sem toda outra ajuda, meteu Deus en curaçom a algũus dos cristãos que estauã cõ Rroy Valasquez que os vẽessem ajudar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et cona gram coyta que auya tomou hũa espada que uyu ẽno paaco, et [ma]tou cõ ela sete algozijs, aly ante Almãçor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et, pero que el era asaz entendudo(s) et cordo, nõ leixaua de ascoytar muyto loamineyros et omes maldizentes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 221 |
El rey dõ Bermudo, com̃o quer que sse enmendasse contra Deus de muytas cousas que fezera contra el, nõ leixou d ' oyr et d ' ascoytar omes loamineyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 222 |
Andados xvij ãnos do rreynado deste rey dõ Bermudo -et foy ẽna era de mil et xvj ãnos; et andaua entõçe o ãno da encarnaçõ do Senor en IX çentos et lxxaviij ãnos; et a de Oto, enperador de Rroma, en xj - en aquela sazõ terra d ' Espana, sofrendo gram coyta de fame pola pestilẽçia da sequidade que y auya et faziã com̃o agora dissemos aqui ante desto, adoeçeusse Deus da gente et quiso, pola sua merçee, demostrar esta gram coyta por que era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 241 |
Entonçe el rrey poso per todolos cabos do rreyno suas atalayas et suas ascoytas por guardar a terra quando os ẽemjgos uẽessem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et, por que os berberis auiã toda a terra destroyda por seus maos feytos et suas correduras que fezerã y, por que se ouuera d ' ermar a terra dos lauradores, de cuio lauor vĩjna auondo de pã, (et) erã tã bẽ os de dentro com̃o os de fora en gran coyta et en grande ang[u]stura de fame et en gran lazeyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
A jnfante dona Sancha entõ cõ a grã coyta que ouuo del, deytouse sobre el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et, estando y moy coytado da morte, leuarõno a Cabeçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Pero fezeo cõ coyta d ' acalçar os que yam fugĩdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Quando dona Orraca ysto oyu, foy muy coytada et, cõ muy grã pesar que ouue, disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Senora, en uos queyxar muyto nõ fazedes boo recado, mays a tempo da grã coyta he mester syso et castigo, et escoller o que he mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Et, senora, o conçello de Çamora seeruos a mandado et nõ uos desempar[ar]ã por coyta nẽ por perigoo que acaesca ata a morte, ante comerã, senora, os aueres que am, et os caualos et as muas et os fillos et as molleres que nũca dem Çamora, se nõ per uoso mãdado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Velido, direyte hũa parauoa que dise o sabyo: que sempre merca om̃e bem cõno torpe et cõno coytado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et el rrey dõ Alfonso coytauao muyto cada dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 446 |
Et enviarõ dizer al rrey dõ Afonso en muy grã puridade que lles acorrese, ca erã en grã coyta, et que çercase a çidade, poys que y nõ auia rrey da postura que ouuera cõ el rrey Alymaymõ, que mays queri[ã] para elle a uilla, por que era dereytureyro et boo, et que llj nõ pasaria sua ley. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 466 |
Et cõna gram coyta desampararõ o castelo et fugirõ todos per hu poderõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et ficou y o mãdadeyro por saber a que sobiria o pleyto, da villa [depoys] da morte daquel [alguazil, ca] andauã os omes muy tristes et muy coytados por a morte do alguzil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et el rrey de Valẽça era en grã coyta que nõ sabia que fazer et queria dar a vila a aquel que lla tijna çercada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et enviou dizer al rrey dõ Afonso que llj acorresse, ca era en gram coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
[Et] o algozil ueollj a dizer a muy grã coyta que sofriã os da villa et ouuerõ (auer) seu consello que se fossẽ para o castelo de Segor[u]e. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et o algozil, cõ coyta de seir da priiõ, conselloulle que o fezese et que ouuese amor do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Conta a estoria que, depoys que ouue uenjda a enposesta, que uẽeo conbater o arraual da Alcudia, et tã grã pressa llis deu que coydarõ seer entrados per força, et cõ grã coyta chamauã: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et forõ tã coytados que nõ sabiã que fazer, et erã arrepeẽdudos por que nõ fezerã o que llis mãdara el rrey de Saragoça; et poys que nõ aujam acordo nẽhũu os caualleyros que llj dar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et, quando se virõ tã coytados, ouuerõ seu consello os omes bõos et todos os mays do poboo com̃o poderiã auer amor cono Çide, por qual maneyra quer que ficassem ena villa en paz ata que ouuesem mãdado d ' alem mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et os da villa ficarõ muy tristes et muy coytados et nõ sabiã que fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et aos da vila pesoulles muyto por ende et teuerõsse por muy coytados asi com̃o mortos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et os mouros estauã muy coytados et [c]allando cõ muy grã pesar et cõna muy grã coyta que auiam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 521 |
Et os da villa, quando se uirõ asi coytados, et os dos castelos, quando o souberõ, veerõ muy omildosamente ao Çide et poseronse a seu defendemento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 521 |
Et lidauã cada dia muy fortemente et erã tã coytados que erã enas ondas da morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Conta a estoria que, cõ a muy gram coyta que aujã, que hũu mouro sabio que sobiu ena mays alta torre da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et dizia que nõ deue ome a dar consello a quẽ llo nõ demanda nen llo quer, ca se a elle creerã nõ fora tamaño o mal nẽ ouuerã tã grã coyta, et quanto mal aujã os da uila nõ era senõ porllos fillos de Abuagid, por que creerã seu consello, que erã de mao recado et nõ erã manosos nẽ entẽdudos para estar cõ nengũu eno que llj posesem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et elle disse que nõ queria con elles nẽhũa cousa, senõ viuer cõ elles [en] jgualdade et que se tĩjn[a] en lugar de hũu delles, et que se elles aujã coyta que asi fazia elle, que asaz auja que ueer eno [seu]; et que nõ saberia elle dar cõsello a omes que estauã desauij̃dos; mays que se acordassem todos en hũu et que se partissem dos fillos de Habuagid de nõ fazer nẽhũa cousa per seu consello et que tomassem bẽ a el; et, quando el uisse que se traballauã de maos feytos, que elle que os sacaria ende quanto podesse, et guisaria com̃o uiuessẽ en paz et en asesego, ca en quanto creerã seu consello bem sabi[ã] com̃o passarã; et que fiaua por Deus que os sacaria daquella prema et [que] ouuesem paz cono Çide et que non ouuessem guerra cõ elle nẽ cõ outro nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 525 |
Et rogaronllj que, poys que seu endeantado era, que guiasse com̃o nõ viuessẽ en aquella coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et Abeniafa tornouse muy triste para [a] villa et muy coytado, et teuesse por enganado et por de mao siso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 528 |
Et auia muy grã mortaydade ẽnos poboos da vila con fome, et con coyta comiã os gatos et os caes et os mures, et abriã as caales et as priuadas et os canos da uila et sacauã ende o brugo das uu(h)as et lauauano(s) en agoa et comiano. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 528 |
Et erã ia tã desenparad[o]s et tã desconfortados, que estauã assi com̃o diz o philosopho eno prouerbio do coytado: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 529 |
Et os da vila erã em muy grã coyta, que nõ achauã vianda a cõprar, cara nẽ rrefeçe, gafis nẽ fanega, senõ onças ou liuras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Et el rrey de Saragoça enuioullj dizer que llj acorreria, ca el rrey don Afonso lhi enuiara muy grã caualaria cõ Garçia Ordonhes, et que el rrey dom Alfonso, que hia enpos eles con muy grandes gentes, que o sacaria de prema do Çide et da coyta en que estauã, ca auia por ende muy grã pesar et que sse tijnha por muy coitado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et dizia que, sse escapasse daquela coyta, que o partiria conosco. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 558 |
Et mandoullis dar trezentos marcos d ' ouro et outros trezentos de prata para quitar as arcas da area que enpenorara en Burgos aos judeus, et que lljs dissessem que llj perdoassem polo engano que lljs fezera, ca [con] coyta lho fezera; ca Martin Antolines fora ende ajudador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 619 |
Quẽ uos poderia contar a grã coyta en que erã por pagar este auer ao Çide, elles et todos seus parentes et todos seus amjgos? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 619 |
Et enviarõ dizer a seu padre et a sua madre que llis acorressẽ, ca erã en grã coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 625 |
Outrosi sabes o que fezeschi en Valença, quando se soltou o leõ, que te metischi sub o escano do Çide, et, cõna muy grã coyta que ouuischi de te meter, ronpischi o manto et o brial pelas espadoas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 625 |
Et teu yrmão Fernã Gonçaluez, cõna muy grã coyta que ouue, sey(nd)o do paaço fugindo et saltou en hũu curral que nõ era muy limpo; et, quando el et seus panos ende seyrõ nõ cheyrauã a musgo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 639 |
Et Fernã Gonçaluez começou a dar muy grandes uozes; et, cona muy grã coyta que ouue das feridas, começou a yr fugindo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Senor Çide, se uos fossedes presente ante meu senor o soldã, por uos onrar mays daruos ya a comer a cabeça do seu caualo, segundo custume dos mouros; mays, por que en esta terra nõ a este custume, douuos eu este caualo, que, seguro seede, que este he o mellor caualo que a en nossa terra; et uos mandadeo tomar por onra do soldã, que ual mays ca nõ a cabeça coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 671 |
Et estaua tam coytado que ssemellaua morto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 716 |
Et el rrey, quando o soube, foy muy coytado, tanto que nõ soube que fazer, tã grande era o amor que dela auya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et, pero que el rrey estaua muy coytado por seu bõo fillo, que muyto amaua, non xi llj oluidaua d ' ir aa batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 740 |
Et os mouros virõsse muy coytados, et mouiã muy bõa preytesia, que os leixassem seyr cõnos corpos tan solamente et que llj dariã a vila cõ todo o algo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 740 |
"Se quiseres gãanar amjgo acorrio aa coyta". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 749 |
Et, quando chegarõ as costaneyras del rrey dõ Afonso, os mouros virõsse en muy grã coyta et começarõ a fugir et derrenchar a muy grã presa [a] cada parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 754 |
Et os mouros, cona muy grã coyta, desampararõ a vila, et forõsse para o alcaçer; et preyteiarõ que desem al rrey mĩl vezes mil morauedis de plata et que os leixasse(m) ena vila por seus vasalos, et que llj dariã seu tributo cada ãno sabudo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 757 |
Et teuea çercada muy grã sazõ; mays, cõna grã coyta da fame, pose tregoa conos mouros et tornousse para sua terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 758 |
Et, el yndo para as vistas, [que] queria ordenar com̃o fosse sobre Gascona, enfermou en hũa aldea a que dizem Guterr Moños, que he [çerca] de Areuol; et, estando muy coytado, confessousse et rreçebeu o corpo de Deus de mão do arçebispo dõ Rrodrigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 758 |
Et, estando el rrey muy coytado, chegoulle mandado del rrey de Portugal com̃o nõ queria vijr aas vistas a Palença, mays que verria ao comeyo d ' ambos os rreynos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et o caualeyro, cõ coyta de auer a aldea, consellou aa rreyna que desse el rrey ao conde dõ Aluaro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et todos disserõ que era bem, se nõ o conde dom Fernando, que o quisera para si; mays nõ foy ascoytado delo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 767 |
Et (el) teendoo[s] çercado[s] outro dia chegou y el rrey et mandoos conbater muy fortemente, en guisa que os teuerõ muy coytados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 776 |
Et era en muy grã coyta el rrey dõ Fernando, por que llj nõ ousaua tornar mão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 784 |
Et coytarõnos en tal maneyra que disserõ que queriam dar o alcaçer et que os leixassem seyr cõnos corpos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 784 |
Et os mouros cõna grã coyta disserõ que queriam dar o castelo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 784 |
Et os mouros, veendosse en muy gram coyta, disserõ que queriam dar o alcaçer de todo en todo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 789 |
Et dõ Telo Afonso era em muy grã coyta, por que nõ auya per hu entrasse en Martos, se nõ pela oste dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 789 |
Et dom Tello Afonso era en muy grã coyta, por que nõ auya per hu entrar a Martos, se nõ pela oste dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 789 |
Et os cristãos estauã muy coytados ena vila et auyam medo de a perder, ca nõ auiã vianda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Et elles, cõ muy grã coyta do mal que lles faziam os almohades, alçarõsse cõ aquel mouro et rreçeberõno por senor en terra de Murça et en outros lugares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Grande era o perigoo et a coyta en que os cristãos estauã, ca ao mar nõ sse podiã acoller nẽ aca tornar, ca lles estaua [a] agoa alta da hũa parte [et a gente dos mouros da outra]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 821 |
Conta a estoria, o que a razõ della daqui adeant[e] sigue, que [e]se rrey dõ Fernando -de que o arcebispo dõ Rrodrigo de suso ena sua estoria a contado, et de que a estoria outrosi daqui adeãte contara - andando per suas villas et per suas cidades per Castella et per Leõ, et enderençandoas et parandoas bẽ, que se foy uĩjndo seu passo contra Toledo; et, en Toledo estando, oyu nouas de Cordoua en com̃o estaua coytada de fame et que sofria muy grã lazeyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et, quando forõ y açerca et virõ tã gran poder de mouros a derredor da pena, et com̃o estauã conbatendo tã de rrigeo, se forom en grã coyta ou se ouuerõ ende gran pesar, por que elles nõ estauã dentro para defẽdela, esto nõ me deue demandar nengũu; ca ouuerõ muy gran medo: o hũu, por que se perderia a pena naquel dia, que era chaue de toda essa terra; et o al, por que iazia y dentro a condesa, sua senora, et que a leuariã catiua os mouros, ela et as donas que erã y cõ ela; et por que uijã que de nẽhũa parte nõ podiã seer acorrudos que ante nõ fosse a pena perduda et ellas catiuas, nẽ elles nõ podiã entrar dentro que as defendessem, senõ se entrassẽ per meyo dos mouros; en tal guisa estaua çercada de grã gente de mouros et nõ ousauã de cometer d ' entrar dentro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 848 |
Os cristãos se virõ en muy gran coyta et pero esforçaronse eno seruiço de Deus en que andauã et ena boa uentura del rrey don Fernando, [et] vençerõ aa çima et gãanarõ tres galees das dos mouros, et queimaronllis hũa et quebrantarõ duas, de guisa que os mouros forõ desbaratados et vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 849 |
Os mouros erã tantos dala -os hũus que iaziã en Fazalfax, caualleyros gran peça et de outra gente muyta ademays; os outros que vĩjnã de contra esse Axaraf de muytas partes - asi que se vijã os do maestre en grã coyta, quando cõ hũus quando conos outros, que nũca uagar aujã de folgar; et todauja uençendoos esse maestre cõ esses seus freyres, correndo cõ elles et enbarrãdoos et fazendo grandes morteydades et gran destroymento en elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 854 |
Et os freyres vironse cõ elles en gran coyta et forõ muy [a]fr[õt]ados, pero esforçaronse en Deus et en el rrey dõ Fernando, et en ventura boa que os guiaua, et cometerõnos a ferir tã de rrigeo que os mouerõ et fezerõnos tornar espadoas et leixar o campo, et leuarõnos asi arrancados hũa gran peça do dia; pero deteendoxilles a lugares, fezeron en elles gran mortaldad[e], enos de caualo et enos de pee. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 863 |
Et o prior foy muy aqueixado conos mouros et viose en muy gran coyta, ca certamẽte ouuerano morto ou leuado, senõ fora por esses que cõ el seyrã, que llj acorrerõ muy agina et se conbaterõ cõ os mouros muy de rrigeo et os ferirõ muy de curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 866 |
Et forõ vĩjndo os da çiada, que se coytauã a seyr muyto mays que nõ deuerã; pero foronos ferir, os mouros xi lljs acollendo, os cristãos seguindoos et matãdo, de guisa que fezerõ en elles gran dano. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 871 |
Os das naues forõ en grã coyta, ca bẽ teuerõ que nõ se acabaria o que aujã começado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 874 |
En esto estauã cõtendẽdo os de fora cõ os do castello, lidandosse os hũus cõ os outros, que se nõ podiã os hũus bem defender nẽ os outros auer o que queriã, saluo que perdiã y mays os que queriã gãanar, ca os outros que en perdimento estauã et se tã coytados vijã et tã çercados de todas partes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 878 |
Et çẽto et La caualleyros que seyrõ de Xeres ouuerõ delles vista, et com̃o uirõ que era pouca gent[e], derõ en elles et teuerõnos muy coytados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 878 |
Mays os mouros voluiã logo et recudiã de toda parte et fazianos tornar a aquel lugar forçadamente, andandolos en derredor et teendoo[s] en gran coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 882 |
Et, quando se uirõ aqueixados et en tã gran coyta, que de parte nẽhũa nõ podiam auer ajuda nẽ acorremento nẽhũu, demandarõ fala et seyrõ et forõse ueer cõ el rrey dõ Fernando. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et foy el moyto yrado contra elles por ello, et maldisóós grauemente ael, et aella, et aaserpente, asy cõmo conta a Biblia: aa serpente por queos enganara, et aEua por quea ascoytara et oconsellara ao marido, et ael por queo crééra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
"Adda et Sella molleres de Lamec, oyde [a myña] palaura et ascoytade esta [myña] rrazom. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 115 |
Et os do rreyno quando oyrom este frãqueamẽto et merçed, et ajnda outros doutras terras, yansse todos aly quando et cada quese viam em coyta de feyto de justiça quando lles acaesçiam cousas [desaguisadas]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
"Abráám oya as palauras [de] seu padre et ascoytauao cõmo apadre, mays nõ de feyto, et quanto mays lo el castigaua, tanto mays el predicaua hũ Deus verdadeyro fazedor et señor poderoso de todaslas cousas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 139 |
Et em todo esto Tare, seu padre, nõ era em casa et quando vẽeo et entrou em sua camara et achou aquelo feyto quiso sse matar todo, et dou grandes vozes, et pregontou por sua casa a todos quẽ entrara aaquela camara ou quẽ fezera aquel lauor, et culpaua atodos [dizẽdo] que cada hũ delles ofezera, et quelle disessem qual fora oque aquel feyto fezera, et sello nõ dissessem que atodos se tornaria et os quebrãtaria et faria taes cõmo el achaua aquelas ymages; et elles, quando se virõ em aquela coyta com el et aquel mao dia, ouverõ adizerlo por queo vira algũ da casa; et diserõ que Abraã entrara ala, et quando vẽeo Abraã de fora, que nõ estaua ẽna casa essa ora, achou seu padre choroso et moy sanudo, et logo vyo que yrado estaua contra el, et quando ovjo tal pregũtoulle que avia, et el rrespondeu que moyto mal enqueo el avia deytado, diso el: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
"Quãdo esto oyo Ssarra começou aferir et aapremear aAgar sua mãçeba, et ella cõ coyta do mal quelle fazia sua señora Sarra fugio et [queria] [sse] tornar perao Egyto donde era natural, et nõ sabia ocamyno, et andaua soa et errada porlos moytes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
"Et daly poso Agar nome aaquel lugar: opoço do que viue et que me vio; et esto dizia ella por que Deus, que viue por sempre, vira as coytas dela et dera consello [a elas], mays os omẽs da terra [chamãlle o poço] de Agar; et he este poço ontre dous lugares, que dizẽ ao hũ Cades et ao outro Barach. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Et dizialles estas palauras por estas duas rrazões: aprimeyra por defender os ospedes que nõ lles fezesem [nẽgoa] força nẽ mal, demays tã grande mal cõmo aquel; asegũda do mal que queriam fazer, tam sem desmesura et sem rrazom, cõmo quer que entendese que era grande pecado delles dar suas fillas, pero touo que moy menor era que aquel que elles queriam cometer, et por ende oquelles diso foy como aquel que avia osyso turbado do grãde pesar et coyta que avia do mal quelle faziã, et queriam buscar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
Dominus uidet ; et conta mẽestre Pedro sobre este lugar que desta palaura "oSeñor o véé" que ficou hũa palaura de prouerbio, ou façaya ontre os judios quando se algum vee em algũa pressa ou coyta diz: "oSeñor, ou Deus o véé, " asy cõmo: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
"Deus me acorra et me garde em esta pressa et coyta enque [sõo], " cõmo fezo aAbraã et a Ysaac ẽno mõte Dominus uidet ; et esta palaura de aquesta façaya diz que ajnda anda ontrelos judios et aquel lugar sempre asy ouvo nome despoys. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 243 |
Et segundo que esto fazia Nẽprot semella que quisera porla torre de Babilonja sobir ao çeo, tã alta acoydara afazer, et despoys queselle nõ guysou de atorre acabar, pensou de ala sobir por esta arte da arca et das boyteres; et quando foy em aquel lugar tã alto nõ podia ja sofrer oayre que era moy puro, et [viose] em coyta grande, et ouvo medo que se mays arriba fose que morreria, et ouvose apartir daquela loucura que coydaua sobir ao çeo, et catou estonçes ajuso ao mũdo et vio toda aterra et paresçeo lle pequena. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 250 |
Mays Yo nõ oqueria ascoytar et fugia, et [el] queria detẽerla dizendolle: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 251 |
Aly foy Jupiter em grande coyta et angustura: da hũa parte por que era cousa moy descomunal et máá de fazer de negar seus amores da cousa que moyto amaua; da outra parte por que averia sospeyta em nõ lla dar; et avergonça que el avia da rreyna mãdaua lla dar, ho amor que avia de Yo defendia quea nõ desse; et ho amor vençera aavergonça senõ por que hũa vaca que era tam pequena dadiua, [se] nõ fosse dada arreyna, sua yrmãa et moller, nõ paresçeria que era vaca mays outra cousa tam grande que non poderia [séér] osmada nẽ posta em preço, et ouvo lla adar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
Do lugar donde foy Rrebeca demãdar consello aDeus sobre acoyta que avia em sua preneçe, et da visyom et rresposta que ella ouvo de Deus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et este, quando vio a seus criados en aquela coyta cõ sua ama et madrastra, [que lles] dou consello cõmo se fosem da terra et foy se el cõ elles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et el rrey mandou apregoar que todos caualgasem moyto apressa Et el rrey ya moy coytado, et nõ daua nẽgũ vagar aos seus, andando toda a noyte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et ajnda estonçes te trago ao que ha mester, et mouo os teus carros por meu nome; por meu encãtamento [faço] amarelesçer o colorado por los meus benjños et vos me apoucastes a mj̃ as almas, senõ de poucos et coytados da ysla de Colcas; et fezestes los vij̃r dondos ao arrado aos que nũqua souberã de nehũa prijon; vos fezestes outrosy aos caualeyros da serpe tornar a batalla entre si meesmos et matarẽ se hũus a outros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Et foy a coyta atam grande entre elles que o mays ardido d ' eles avia grãde pauor |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et por esto creçeo mayor esforço et fezerõ hũa tã braua lyde contra os gregos que os acoytarõ de tal guisa, que os deytarõ mao seu grado fora do cãpo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et aly podia õme veer forte torneo maao et mortal et dolorido et de gran coyta et de gran pesar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Estando elles en esta pressa, chegou y hũ mesajeyro cõ moy grande coyta, et era parẽte da moller de Leomedon et natural de Salamyna, et tragia chagas mortaes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et erã ja d ' elles moy poucos os (que) nõ [vynã] duldandoos et ja estauã tã chegados que se matauã a mãtenẽt quando Leomedon se vio estar asi coytado, foy os ferir. desi catou se aderredor et vio seu dãno et sua perda mortal. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Deus, ¿quẽ oyo falar de tal coyta? |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et outras moytas tragiam seus fillos pequenos ẽnos braços, buscando onde se asconderiã cõ elles para garesçer nõ coydo que en nẽgũ lugar foy tã grande dolor nẽ tã grande coyta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et agora pense de me ascoytar que lle nõ negarey eu ende nada |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 76 |
Et [tya] çercado hũ castelo quando lle chegou o mãdado que Troya era destroyda, et seu padre et sua madre et seus yrmãos et yrmãas erã mortos, senõ tã solamente sua yrmãa Ansyona que ficara viua; mays que a [leuara rrey] Talamõ por barregãa. quando el RRey Priamos soubo estas nouas, nõ me [pregõtedes] se ouvo ende pesar ca de nẽgũa cousa nõ podia el aver mayor coyta que a que el ouuo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 89 |
Et acho o y moy coytado por sua moller que perdera, et da grã desonrra et mal que avia rreçebido en sua terra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 89 |
Et Agameno(n), des que lo veu, conforto o moy [rrizeamẽte] et moy ben, dizendo -lle asy: ' meu yrmão, seede çerto que nẽgũ nõ entenda que uos avedes tã grã coyta nẽ tã maa ventura por la desonrra que rreçebestes; ca os [omes] que muyto onrrados forõ et gaanarõ grã prez nõ cõquerirõ nẽ gaañarõ suas terras com lagrimas nẽ fazendo doo; mays quando rreçebiã desonrra de algũ, logo catauã engeño et arte cõmo fosem vengados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 89 |
Et esto lles he bõa estança, que con a grã coyta que vẽ algũ tẽpo ao õme, ou cõ a [grã] gerra, ou cõ a proveza, (ou) o deserdamẽto; cõ esto poden coñosçer o õme para quanto e ou quanto val, ou se he bõo ou mao. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 89 |
Et todo los bõos se ensayarõ ẽnas coytas, et de sofrer as grãdes coytas, et de mãteer as grãdes [cõpañas], seendo pobre (et) mj̃goado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 94 |
Et moy graue seria de achar quẽ cõ el quisese aver conpaña ca era tã sen sabor et tã mao de seruyr que o nõ podia sofrer nẽgũ de quantos cõ el viuyam pero que algũus o sofriam por valer mays, ca os [omes] sofren grãdes coytas por chegar a grandes estados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 94 |
Et depoys foy este Diomedes moy coytado cõmo adeante cõtara a estoria |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 112 |
Et aly morreram tantos dos vosos et tantas chagas rreçeberam, que moy forte coraçom averedes se en aquel dia nõ esmayades ou pauor nõ ouverdes estonçe mays quanto agora nõ vos espantedes de nos, ca chegamos aqui sem armas . Et demays seede bem çerto que aquesta coyta vos durara longo tenpo ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et estes sofrerõ moytas coytas et derõ moy fortes colpes ante que os gregos gaañasem Troya, et a ouvesem a seu plazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et bem sey que ante querrã sofrer moytas coytas ante que os gregos ajam Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et seede çertos que pasarã [per] moytas coytas et [per] moytas afrõtas ante que Troya seja perdida, nẽ nũca se ja mays partirã d ' ela fasta que a [gerra] seja fijçida Filomenjs, que era rrey de [Pelfojona], veẽo y outrosy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et feramẽte era forte et ardido et orguloso mays de cõmo el soubo a çerca de Troya, esto nõ o sey, ca nũca ll ' o nẽhũ enviou dizer nẽ rrogar que viese y pero que veẽo moy apostamẽte et moy bem apreçebido et trouvo cõsigo tres mjll caualleyros moy bem garnjdos de todas armas Et sabede que el et suas [cõpanas] sofrerõ ẽno [camj̃ño] moytas coytas Et durarõ em pasar dous meses et tres semanas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 120 |
Et por esta rrazõ foy seu deteemẽto que nõ chegara a Atenas quando os outros mays tãto que fora saão, que se coytara de andar o mays que podera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et erã todas moy bem armadas et moy bẽ garnjdas de quanto mester aviã mays ouverõ moy grã coyta por que nõ poderõ chegar aos outros [per] nẽgũa parte, ca vijnte mjll caualeyros ou mays lle estauã deante que os queriã matar de grado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et fezo tãto aquel dia que era maravilla et que gaañou para sy grã prez mays el RRey Filomenjs, que viera d ' alẽmar a ajudar aos troyanos, andaua de caualo; et el RRey Vlixas estaua de pee et tyña en sua maão hũa azcũa moy aguda et leyxou se correr a el, et acoytaua o moy fortemente que lle nõ daua vagar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et cõ grã coyta que aviã yam se moytos a perder et a morrer ẽno mar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et tãtos ficarõ aly mortos v se ajutarõ [da] hũa parte et da outra, que por nẽgũa cousa que fose nõ poderiã seer osmados quando el RRey [Protesalão], que sofreu moytas coytas et rreçebeu moytos colpes et fezera moy bem aquel dia, vyu jazer ẽna rrybeyra arredor de si moyta de sua gẽte morta, et pesou lle moyto d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 127 |
De cõmo Achilles chegou a a batalla [[E]ra] açerqua de oras de vesperas que ajnda este torneo duraua Et os mais [d ' elles] erã ja mortos et outros moy mal quebrãtados, ca sofrerã moyta coyta aquel dia cõbatẽdose et ajũtandose de cõsũu Et Achilles chegou aly a aquel torneo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 127 |
Et durou lles este pleito ata que os acoytarõ tãto os gregos, que [per] força os fezerõ entrar ẽna villa, querendo ou nõ mays ante as portas forõ as pelajas moy grãdes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 129 |
Et forõ tres mjll caualeyros et eu sey que elles que fariã tanto et sofreriã tãtas coytas que ante que o dia seja fora, averã mester a vosa ajuda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 133 |
Et diso lles que se nõ coytasen et se chegasen a as tendas et as azes começarõ de mouer logo todas et de se yr chegãdo, ca desejauã moyto de se jũtar cõ elles ẽno cãpo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 135 |
Et sen falla este sofreu depoys moy grã coyta en aquela batalla A XXJa az, fezerõn a dous rreys de Lira que ouverõ nome Antipos et Anfimatos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et en esto nõ ha dulda mais en todo aquesto os que cõ Ector se cõbatian coytauãn o tã [fortemẽte] que nũca tãto podo fazer que caualgase [em] seu cavalo, nẽ elles nũca tãto poderõ fazer que lle o [cavallo] podesem tomar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et pesaua lle moyto et choraua cõ grã coyta et cõ grã pesar que avia por que se ella partia, ca moyto era cortesa et ensinada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et Troylos de sua parte ya tã triste et tã coytado que esto era hũa grã maravilla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 185 |
Et nõ sabe nẽgũ a mjña coyta que eu sofro de cada dia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 185 |
Et sabede, mjña filla, que nõ avia outra coyta senõ cõmo uos ende [averia] fora. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et todas las donas de Troya estauã por las torres et por [los?] andameos dos muros espauoradas et coytadas fortemẽt. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
Et mãdou vos dizer por mj̃ que el he voso vasalo et voso caualeyro todo enteyramente, et por vos anda en coyta et en afã ' A donzela tomou estonçe o cavalo, et diso asy ao donzel: ' vay et dy a teu señor que se me el quer bẽ, asy cõmo diz, que m ' o demostra moy mal ca nõ deuya de fazer mal a troyanos, ante deuya amar aqueles que fosen de nosa terra et de nosa parte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Cõmo Diomedes era moy coytado de amor Aqui conta Dayres que Diomedes nõ avia plazer nẽ alegria por que o amor de Breçayda o acoytaua tãto que nõ avia cõsolaçõ nẽ plazer et nũca em al pensaua; et por ende senpre avia pesar et tristura, et outras vezes tornaua se ledo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et ataes jogos cõmo estes sol o amor fazer aos que estan ẽno seu laço; et faz lles sofrer tã grãdes coytas que son par de morte, ca nõ os leyxa dormyr nẽ folgar quando querem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Et Diomedes asy era coytado que avia plazer de nẽgũa cousa nẽ coydaua en nẽgũa cousa senõ en aquela que moyto amaua, et que vira por seu mal. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 199 |
Et agora entendo eu et sey ben de çerto que o meu coraçõ vay moy coytado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 275 |
Do doo que Paris et Polidamas faziam por Troylus [Óno] mũdo nõ viue õme que contar podese a coyta et o pesar que Paris avia por Troylo, seu yrmão, ca moy de grado quisera ante seer morto que viuo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 275 |
Et esmoresçeu aquel dia mays de çem vezes outrosy Polydamas era tã triste et tã grã doo fazia por el que esto era hũa grã ma(ra)villa, ca a sua coyta a par de morte era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 275 |
Et por esto era Polidamas por el moy triste et moy coytado |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o conto a falar d ' esto por cõtar cõmo a RReyna Ecuba falou a morte de Achilles Hũ dia acõtesçeu que a RReyña Eucuba era tã coytada por la morte de seus fillos que lle matarã que por nẽgũa maneyra nõ fazia semellança de viuer, mays de se leyxar morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Et quando Paris chegou a ella, acho a moy triste et moy coytada; et começou de a confortar o mellor que el podo, mays ella nõ se curaua de cousa que lle disese. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et avemos por el perdido todo noso linagẽ, et perdemos [nosa] terra et nossa erdade et demays el RRey Priamo, teu padre, he medio morto por lo que lle faz Achilles; ca se me el nõ matara meus fillos cõmo os matou, nõ seria el rrey tã [coytado] de gerra nẽ tã pensoso et aontado cõmo he fortemẽt nos a mal -treytos et confondidos et faz nos moytos dãnos cada vez, et nõ se quer ende enfadar demays errou me malamẽte en quanto me avia prometido, que el me prometera que tomase a Poliçena, tua yrmãa, por moller; et fezese yr os gregos para sua terra; et que se partise esta gerra, dizendo que amaua a Poliçena tãto que mays nõ podia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et tu faz esto, et asy me confortaras ja quanto, et [aliujaras] myña coyta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Cõmo Achilles atẽdia a hora para yr ao tẽplo Aquela noyte que o mãdadeyro da rreyna se partio de Achilles, foy Achilles moy coytado de amor et nõ dormeu atẽdendo a mañãa et foy lle a noyte moy [longa] et pois que veẽo o dia, atendia a ora que avia de yr ao tẽplo et semellaua lle o dia moy longo et creçian lle coydados desuariados de que se temya et hũa vez pensaua que a rreyna nõ viesse aly outra vez pẽsaua que nõ chegaria ao tẽpo que deuja. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et diso a Achilles: ' ¡Ay, [amjgo]! ey grã coyta et pesar por que uos nõ poso ajudar [ja mays] et bem o veedes vos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et sen dulta eu ey tã grã coyta que mayor nõ pode seer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et avia mayor coyta d ' el ca de ssy et [dizialle asi: "amygo bõo et leal pesame] por que foy ocasion da vosa morte mays eu vos faço salua que se me temera d ' esta trayçõ, nõ fora o pleito cõmo vay mays esto me fezo fazer o amor que nos armou esta çiada [per] que fomos enganados mays nõ somos nos os primeyros nẽ seremos os postromeyros que morren por tal maneyra et eu outro cõforto nõ vejo senõ morrer, ca sen [dulda] morrer nos conven mays sey çerto que se eu achar a Paris ante que moyra, que lle darey cõ esta espada o galardon que el mereçe de tã grã trayçõ cõmo nos el fezo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et todo aquel que o souber, diga o et nõ se cale por nẽgũa cousa et el seja moy bem ascoytado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 287 |
Et asi ficarõ troyanos çercados ontre seus muros pero ajnda aly seguros nõ estauã mays erã atam coytados et mays despagados de ssy que mays nõ podiã ca sobejamẽte aviã rreçebido grã dãno et perda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et el RRey Priamo, seu padre, avia por el tã grã coyta et fazia tã grã doo que mayor nõ poderia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et nõ ha õme ẽno mũdo que contar podese a rrauya et a coyta que por el avia a rreyña, sua madre ca torçia as mãos, et esmoriçia moytas vezes et queria se leyxar morrer con pesar ca o coraçõ se lle queria partyr. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Do doo que fazia Elena por Paris Elena fazia tam grãde doo por Paris que nõ a õme que contar podesse a coyta (que auja). |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et por mj̃ jazẽ aqui çercados et desonrrados et coytados Et por mj̃ perdeu sua nobleza et sua rrequeza. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et este doo et esta coyta lle durou toda aquela noyte que nũca mays dormyo |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 338 |
Et seer lles ey piadoso, et acorrer lles ey a todas suas coytas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 339 |
Et caerõ en moytos males, et rreçeberõ moytos dãnos, et sofrerõ grandes pesares et grandes coytas a sobre gisa que as nõ poderiã contar |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Aqui leyxa o conto falar de Antenor por contar cõmo avẽo aos gregos Outrosi agora oyredes os peligros que os gregos pasarõ sobre mar, [et quaes chegarõ a porto et quaes forõ perdidos] et quaes forõ rreçebidos en seus rreynos, et quaes forõ deserdados, et quaes forõ roubados ou presos ou mortos, ou quaes forõ bem andantes ou mal todo esto contarey segũdo que o Dites leyxou en escripto ca ẽno mũdo nõ vyue õme que osmar podese as coytas que pasarõ |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et começou hũa tormẽta moy braua et tã forte que nõ foy tal que nõ sofrese tã grã coyta et tan grãde afan que lle foy a par de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Esta coyta et tormẽta lles durou tres dias enteyramente. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et nõ [avia] y tal que podese dar cõsello a outro nẽn o tomar para sy sabede por çerto que nũca gente foy ẽno mũdo en tã grãde coyta nẽ peligro nẽ tal tormẽta Et ẽno dia segũdo, depoys de ora de nõa, perderõ se mjll naues de [aquela] frota et [todos] [perigaron] que nũca tã solamente hũa escapou, nẽ õme que en [ella] fose |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et começou de nadar et chegouse aa rribeyra con grã coyta de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Outrosi aviã grã coyta por que nõ sabiã en que terra eran. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Este rrey Nãpus avia grã coyta et grã pesar de seu fillo Palomades, porque era tã bõo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Et elles [vinã] moy coytados da tormẽta en que andauã ben avia tres dias. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Et [çercaraa] de hũ muro moy alto et moy forte et contou [cõmo] hũa serpe lle matara a [Cauapus], hũ seu marineyro, [aly] onde primeyramẽt quisera aportar et por ende foron [coytados] et perdidos et moy mỹgoados et demays [cõtou] cõmo depoys d ' esto nõ quisera aly mays estar en aquel porto, ca logo ouvo moy [bõo] vento et aportarõ en Miçenas cõ grã plazer, ca [aquela] era sua terra des oy mays pode Menalao folgar et seer quito de gerra et de traballo |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et tragia doze naues que alugara a mercadores por mjll marauidis, segundo que Dites conta ca toda las suas se perderõ et o grãde aver que tragiã outrosy nõ lle ficou nada nẽ (hũ) dineyro, ca todo [llo] tomarõ et andaua tã coytado que mays nõ poderia et nõ fazia sen rrazõ Ca el achou parentes de Ajas Talamõ ẽno camjño, et foy rroubado d ' eles et preso et nõ lle leyxarõ nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et Vlixas lle contou as coytas et os peligros que pasara, ata que chegara a aquel lugar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca moy bõo conpaneyro era para mj̃ mays era en grã coyta por que nõ podia falar cõ Antigona. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et eu, quando vy que Alfinor asi era perdido et coytado et tã mal -treyto, pesou me moy de coraçõ et tãto fiz [per] mjña arte et [per] meu siso, que lle fiz leuar a donzela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca ellas nõ aviã maridos nẽ amygos nẽ [senores] mays quando algũus rreys ou prinçipes en estas jnsoas aportasen, ellas por seus encantamẽtos lles faziã sofrer ataes coytas que ante queriã a morte que sofrer tal afam et viuer em el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca ẽno mũdo nũca foy moller que asy fose coytada de amor cõmo ela foy hũu grã tẽpo por mj̃ depoys que me eu d ' ela party. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et asy era preso et coytado de amor tã grande que nõ podia folgar mays pero Vlixas escapou, et sayo de su seu poderio a a çima per sua arte et por la ventura grande que o ajudou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Por aquestas coytas et por todos estes traballos pasey cõmo ja oystes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Et çerto nõ ouvo de mj̃ merçed Et ja -mays nũca me em ella fiarey em quanto eu ẽno mũdo viua Por que moyto mal me a feyto fasta esta ora en que me tẽ derribado et pobre et coytado ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et contou lles Vlixas todas suas aventuras grandes et maravillosas et estrayas, et suas coytas [per] onde pasou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 359 |
Cõmo Vlixas casou seu fillo Telomacus [con] a filla del RRey Alçiom Ante que el RRey Alçion de aly partise, Vlixas lle rrogou moyto por afirmar mayor amor que dese a Neusica, sua filla -que era moy bõa donzela et moy ben ensinada - , a seu fillo Telamacus por moller Et el RRey Alçiõ o fezo moy de grado, et outorgou ll ' a ca entẽdeu que ela seria del ben casada et el d ' ela et des oy mays pode Vlixas folgar en paz ẽno seu rreyno, ca moytos peligros et moytas coytas a [pasadas] et mays [per] grã sazõ tẽerra cõ el a [vẽtura] cõmo quer que ẽna çima moy se lle ha de tornar aspera cõmo depoys oyredes ca por nẽgũa maneyra nõ pode esquiuar, [per] poder nẽ [per] saber que aja, que lle a ventura nõ aja de fazer grã pesar ca todas las cousas [per] que o õme ha de pasar, todas nõ as pode escusar da mesura et do poder et da ventura. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 362 |
Et a coyta et o dolor et o pesar grãde que rreçeby por la morte de uoso padre, et por vos asperaua de seer d ' ela cõfortada Et agora veerey moy mao cõforto se vyr matar a meu padre et a meus fillos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 363 |
Et cõ grã coyta que del avia, meteu se sobre mar cõ grãdes cõpañas para o yr buscar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
Et eu sõo del tan coytado et tan esmayado que o nõ poso dizer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 369 |
(Mays elles nõ ll ' o [querian] ascoytar nẽ cousa que disese.) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et se se vn pouco (nõ acostara, logo aquela ora fora) morto mays (Telogomus foy tan coytado d ' aquel colpe et ouvo tã grã pauor que logo coydou a seer morto.) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et que em mao dia nasçi, coytado et triste que en graue dia say de myña terra et por meu mal chegey a este lugar ¡O o meu señor! que en graue ponto vos vyn buscar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 372 |
Et quando ala chegou, achou a RReyña Çirtes, sua madre, que avia grã tenpo que era por el moy triste et coytada et moy dolorida, ca todo lle fora cõtado em cõmo el matara seu padre. |
[+] |
1350 |
LT [1]/ 47 |
Et eles disserõ que sse sofreriã poys que llo nõ queria diser. -"Poys senor -disserõ eles - ¿hu queredes yr? -"Eu queria séér disso el - ora aa entrada de Seroloys. -"Senor -disserõ [eles] - ala ymos a gram coyta. -"[Poys?] -disso el - uaamos dessũu ata que a uẽtura nos [parta?]. - |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
LEY XI(que pena mereçen os que penoran ou entran bees dalguo doõente sen mandado do julgador) Coytados estan(do) alguos homes a as vegadas de enfirmidade de que morren e jazendo asi (viuos) outros atreuudamente (van) a suas casas (a entralles) todo o que an ou algua partida delo sen mandamento del Rey julgador do lugar dizendo son seus deuedores. e aqueles contra quen he feyto este torto Reçeben desonrra con daño ou os que o fazen mostranse por tortiçeiras e por desmesurados. ca pero (en verdade fosse) deuedor doutro e que jouuesse asi dante. con todo eso non deue seer desta maneira penorado nen agrauado por (los que deuer en)...................... ......................... tal rrazon. e por ende mandamos que ne alguo sen mandamento del Rey..... ......................(he que era en uerdade seu deuedor) (perga) por ende Judgador, prendare, o entrare los bienes de alguno, en la manera que sobredicha es, (que si era en verdad su debdor que) pierda por ende el debdo que auia contra el, e peche a sus herederos otro tanto, quanto era aquello que deuia auer, e pierda demas desto la tercia parte de lo que ouiere, (o) sea de la Camara del Rey, e aun finque el (por ende) enfamado para siempre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Mays Ércoles, a que sse nõ oluidaua a onta nẽ o mal que rreçebera, auýa tã grã coyta que sse nõ podía ssofrer que o pleito nõ tomasse sobre ssy. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 220 |
Et foy a coyta tã grande ontre elles que o mays ardido home auj́a gran pauor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et fezeron hũa tã braua yda cõtra gregos que os acoytarõ de tal gisa que os deytarõ, mao seu grado, do canpo, quanto hũ arco podería tirar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et alý podera home veer estrayo torneo et mao et mortal et doorido et de grã coyta et de grã pauor, ca as uozeset os braados erã moy grandes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et açercousse alý et, quando ueu seu señor en terra, ouuo hũa tã gran coyta et tã grã pesar que ouuera de seer morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et quando Çésar ueu assý a Sseguradón chagado, ouuo tã grã coyta que por pouco nõ perdeu o ssyso; et ante quisera seer morto que ende nõ prender vengança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Depoys que soubo Peleus que era Cástor preso, ouuo moy grã coyta ẽno coraçõ, et foy ferir sobre el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Grã doo et grã coyta auj́a por el el rrey Leomedón. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Estando elles en esta pressa, chegou y hũ messageyro cõ moy grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Q[u]ando sse Leomedón ueu estar assý coytado, foyos ferir, querendo ou nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Desý catousse arredor et ueu seu dãno et sua perda mortal, que nũca oýo falar de tal coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 226 |
Nõ coydo que en njhũ lugar foy tã grã doo, nẽ tã grã coyta, nẽ por quanto eu entendo n[õ] creo que nehũ home soubesse retraher este feyto cõmo foy, nẽ per qual gisa se fezo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Agora penssade de me ascoytar, que uos nõ negarey ende nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 228 |
Quando el rrey Príamos ouuo estas nouas et as ouuo entẽdudas,nõ me pregũtedes se ouuo ende grã pesar, ca njhũa cousa nõ podería auer mayor coyta que el ouuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 229 |
-¡Leomedón, padre señor, en grã coyta et en grã pesar me meteu pera senpre meu coraçõ quen me uos matou, et nũca cousa foy tã graue, nẽ de que tã grã dãno nũca me podería vĩjr! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 229 |
¡Ay, Deus! ¿cõmo pode viuer mays, día nẽ ora, cõ tã grã coyta et cõmo eu posso sofrer tã grã pesar? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Et assý fazíã tódoslos outros, et auj́ã tal coyta que sse chamauã catiuos et malapresos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Depoys que todo esto ouuo feyto, Antenor foy perlos tẽplos et fez suas orações aos deuses, porque o escaparõ de morte et de moy grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 243 |
Mays o bõo et o atreuudo et pera moyto, que nõ dultar de passar coytas et afán et sofrer ben armas et o al que for mester, aquel por fillo o terrey et senpre farey quanto el quiser et senpre achará en mj̃ cõssello, cada que mo demãdar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 246 |
Et desto me faço agora grã sabedor et grã m[a]estre et ben uoslo digo outra uez que, sse Pares trouxer moller de Greçia, nũca hũ de nós escapará sen grã coyta, ca logo uerrã os gregos sobre nós, et quebrãtarã per força o Aylión, et nõ acharã lugar tã alto que nõ derriben, mao nosso grado, et matarã padres et fillos, et destroyrã o rreyno, et nõ ficará y yrmão nẽ parẽt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Eu ey feyta hũa promessa a Venus, por hũa door que oyue, onde foy moy malcoytada, que yría cada ãno por este día a ssua festa fazer mj̃as orações et põer mj̃as oferendas sobre seu altar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 254 |
Agora diga cada hũ de uós o que entẽder, ca nõ auemos uagar, ante nos deuemos coytar que poñamos algũa fin a esto que auemos começado et o façamos agiña, ou nos partamos ende, ou começemos outra cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 256 |
Et sofrerõ alý todos moy grãdes coytas, os troyaos por sse defender et os do castelo porlos matar et por anparar os seus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 257 |
Mays enpero moytos ficarõ mortos en aquel torneo, por que seus amjgos fezeron grã doo et grã coyta quando sse ouueron a partir do porto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et dona Elena fazía senbrãt que quería morrer cõ pesar et cõ coyta, et fazía grã doo, et chamaua moyto seu señor Menelao et sua filla Herméona et sus yrmãos Polus et Cástor et seus amjgos et todos seus parẽtes et sua herdade et seu paresçer et sua fremosura et sua onrra et sua rrequeza et seu prez et seu ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Mays as donas que y vĩjnã cõ ela auj́ã grã coyta por seus senores, que vij́an estar presos ante ssy, et os outros vij́an chagados et mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Amjgo -disso ela - ben uos juro que eu ey tamaño pesar ẽno meu coraçõ que nõ ha ẽno mũdo moller tã coytada cõmo eu sõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 260 |
Et el foysse pera el (foysse pera el) moy triste et moy coytado por aquelas nouas que oýra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Et era marauilla cõmo nõ morría cõ coyta, ca todavj́a sse mataua et dezía a grãdes uozes: - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Ca eu ey de veer tã grã coyta, quando vir as torres et os muros de Troya destroýdos, et veer astragar as pousadas et os paaços tã nobres. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Et tu, catiua de mj̃a madre, ¡que grã coyta estonçe sofrerás et que maaventura! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
¡Ay, Deus! ¿quen poderá sofrer o grã doo, quando hũa vir a outra seer coytada et chorosa et doorida? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Grãde ben deseiara et moyto deue grãdesçer a Deus, se lle quisesse dar a morte, ante que visse aquel tẽpo que eu ey de veer, ẽno qual se mouerá mortal door et coyta et nossa maauẽtura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Casandra andaua assý coytada, braadando et mostrándolles sua coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Et achoo y moy coytado por sua moller, que perdera, et da grã desonrra et do grã mal que auj́a rreçebudo en sua terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Yrmão, seede apreçebudo que nehũ nõ entẽda que uós auedes tã grã coyta, nẽ tã grã maaventura, porla desonrra que reçebestes, ca os homes que moyto onrrados forõ et gãañaron grã prez, nõ cõquererõ suas onrras cõ lágrimas, nẽ fazẽdo doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Et esto lles he bõaestança, que cõ a grã coyta que ven ao home, ou cõ gerra, ou cõ proueza, ou desonrramento, lle poden coñosçer pera quanto he, ou quanto ual, ou se he bõo, ou se he mao. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Et tódoslos bõos se ensaiarõ ẽnas coytas que sofrerõ, ca todo aquel a que tollẽ sua terra, et rreçebe os grãdes colpes, et sofre as grãdes coytas, et ha de mãtẽer as grãdes masnadas, seẽdo proue et mj̃gado, aqueste atal, se o ben passa ou o ben sofre, poia en grã prez et en grã ualor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 270 |
Et graue seería de achar quẽ cõ el quisesse auer cõpaña, ca era tã mao de seruir que o nõ podíã sofrer os que cõ el veuj́ã, pero que lle sofríã por ualer mays, ca os homes sofrẽ grãdes coytas por chegar a grãdes estados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 270 |
Et depoys foy este Diomedes moy coytado de amor, assý cõmo a estoria adeãt cõtará. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 275 |
Et foy moyto amado de hũa moller, por que sofreu moytas coytas, et amáuoo moyto, assý cõmo a estoria cõtará adeãt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 294 |
Et seede çerto que aquesta coyta uos durará longo tẽpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et estes sofrerõ moytas coytas, et derõ moy fortes colpes, ante que os gregos gãañassen Troya et a ouuessen a sseu prazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et hũ delles era cõde et o outro duque, et ben sey que, ante querrán sofrer moytas coytas, ante que os gregos ajan Troya. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et seede çertos que passarã per moytas coytas et per moytas afrontas, ante que Troya seia perdida, nẽ ja mays nõ sse partirã dela ata que a fin seia da guerra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et sabede que el et suas cõpañas que sofrerõ moytas coytas et moytos peligros ẽno camjño. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 304 |
Mays tãto que fora são que sse coytara de andar o mays que podera, et por ende que nõ deuj́a seer culpado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Mays ouueron moy grã coyta porque nõ poderõ chegar aos outros per nehũa parte, que vij̃t mill caualleyros ou mays lles esta[ua]n deãt, que os queríã matar de grado, et os nõ leixauã chegar a elles, et que os forõ logo ferir de rrandón, tã cruament que os gregos sofrerõ y tã grãde afán que, ante que ouuessen ajuda, sua força foy mj̃gada, tãto que chegarõ todos a ponto de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et seýosselle tãto sange que c[a]eu esmorido, et coydarõ todas suas cõpañas que era morto, et fezeron por el grã doo, et nõ dauã (por el) nehũa cousa porlos matarẽ, et cõ grã coyta que auj́ã ýansse moytos a perder et a morrer ẽno mar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Quando el rrey Proteselao, que sofreu moytas coytas et rreçebeu moytos colpes et fezera moy ben aquel día, veo jazer ẽna rribeyra arredor de ssy moyta da sua gente morta, pesoulle moyto dela, et fézosse estonçe afora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Palamades, quando ueu a moy grã coyta en que os seus estauã, ouuo ende tã grã pesar et tã grã doo que per pouco nõ perdeu o ssiso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 314 |
Era ja çerca de uésperas quando aqueste torneo duraua, et os mays delles erã ja canssados et moy quebrãtados, ca sofrerã moyta coyta aquel día cõbatẽdosse et justando de cõssún. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 314 |
Et duroulles este pleito ata que os coytarõ os gregos tãto que, per força, os fezeron entrar ẽna vila, querendo ou nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 317 |
Et eu ben sey que elles farã tãto et sofrerã tãtas coytas que, ante que o día seia fora, auerã mester ajuda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 323 |
Et passou per tódaslas azes ata que chegou aos primeyros, et díssolles que sse nõ coytassẽ et se chegassen aas tendas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 325 |
Et os de Parlaga fazíã grã doo et auj́ã grã coyta por el rrey Proteselao, que auj́ã perdido, que era rrey de grã prez et de grãde entẽdemento et moy fardido, et era seu señor natural. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 325 |
Et, sen falla, este sofreu depoys moy grã coyta en aquela batalla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et Éytor ficou alý moy triste et moy coytado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et quando el rrey Tálafus d ' Arcamonja et seu fillo Almus uirõ estar o duque Menesteus triste et coytado por Troylos, que lle os troyãos tomarã, mal seu grado, et que auj́a moyta de sua gente perdida, acorrérõlle o mays toste que poderõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et quando os prínçepes que cõ el estauã uirõ aqueste colpe tã grãde, forõ ende moy despagados, et ouueron ende moy grã coyta, et desmayarõ de tal gisa que lle nõ acorríã, et estauã en põto de leixar o cãpo, et algũus começauã ja de fogir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Éytor, ¿que fazedes y estando ou por que sofredes tã grã coyta? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 340 |
Señores, ¿nõ ueedes a coyta et o traballo que sofre Éytor et cõmo o acoytan os gregos? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Mays nõ era marauilla de auerẽ grã coyta, que aquelas azes que alý vẽerã dos gregos erã quinze cõtra sete; mays enpero eu sey moy ben que, en pouca de ora, lles cõuerrá partirsse do canpo, querendo ou nõ, quer lles pese ende, quer lles praza. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 350 |
Desý Vlixas cobrou ẽna sela et ficou moy coytado do colpe que rreçebera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et achoos moy coytados todos et en moy grã pauor por el, que o nõ uijã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et ben sey que el rrey Príamos, meu padre, auerá sobre todos moy grã coyta por el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 356 |
Depoys que Éytor sua rrazõ ouuo acabada, el rrey Príamos lle rrespondeu assý: -Fillo, moyto uẽ este teu rrostro sangoẽto, et uẽ outrossý teu escudo quebrado per moytos lugares, et teu elmo furado per moytas partes, et ben me pareçe que ouueste grã coyta aló hu andaste cõbatẽdote, et uéiote o sange seýr claro perlas mallas do almófar, per cada lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et el caeu logo en terra amorteçido, cõ grã coyta que auj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Mays os yrmãos o acoytauã anbos das espadas, tãto que, en pouca de ora, lle derõ tãtas feridas que lle despedaçarõ o elmo todo et o escudo, et tallárõlle grãdes peças da loriga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et en aquesto estando, veu Éytor estar el rrey Meriõ, et foy a el per ante hũa tenda, encubertament, en gisa que o nõ uisse, cõ coyta que sse nõ fosse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et uedes por que uoslo digo: porque os quería aquí veer todos morrer en grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et os chagados auj́ã grã coyta das chagas que lles derã, que lles doýan moy mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
¿Qual coraçõ será aquel que poderá endurar tã grã pesar et tã grã coyta? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
Ffáçome marauillada cõmo se me nõ parte este coraçõ per mill lugares, et mays me ualrría ja morrer que nõ ueer a coyta et o destroymento que ueio et ueerey d ' aquí endeãt sobre Troya et sóbrelos naturaes d ' y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
¡Ay, çidade rrica et nobre, que desherdamẽto et que coyta et que mal sobre tj uẽ! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
Ca per ela somos et seremos en gran desonrra et en grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 367 |
Demays, atreuerme ey a justar mellor et endurar mellor o torneo que el, et sabería mellor juntar et acaudillar os nossos caualeyros cõtra os outros cõtrarios, et cometer mellor et rrecollerlos mellor, se mester fosse; et sabería mellor põer as ascoytas et mellor trager a esculca, et sey mellor parar as uelas que el et giarlas mellor, et sey mays agiña dar de comer a hũa grãde oste que el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Quando Achiles ueu que Éytor assý matara a el rrey Protenor, ouuo ende tal pesar et tal coyta que mayor nõ podería, et per pouco sse ouuera de matar cõ sua lança meesma, ca Protenor era seu sobriño et criároo de moy pequeno, ca era hũ dos homes do mũdo a que el grã ben quería, et por ende nehũ home do mũdo nõ podería por el fazer mayor doo do que el fazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Os de Greçia outrossý mouj́ã cõtra suas tendas cõ grã pauor et cõ grã pesar, que nõ foy home deles que sse ende alegre fosse, nẽ de ssy ouuesse sabor, et mays temj́ã a Éytor que poderíã temer coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Se don Achiles, que alý está, oje en este día ouuera ajuda quanta quer, en tã grã coyta uj aquel caualeyro que tres feridas que lle el deu, fortes et desmesuradas, que, sen falla, el o ouuera preso ou morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 377 |
Amjgos, senores, deste feyto nõ me rrogedes nẽ me faledes y mays, que seede ben seguros que tã rrogado sõo ende que, sse, quantos meus amjgos et parẽtes aquí sodes juntados, fezessedes juramento que nũca Éytor per uós rreçebesse morte nẽ prigón nẽ outro dãno, ssabede que eu nõ me partería de fazer todo meu poder por auer del uẽgança do grã dano et do grã pesar que me ha feyto, ca este he o que me quebrãtou o coraçõ quando matou a Patróculus, que era a cousa do mũdo que eu mays amaua, nẽ porque eu sõo mays coytado et serey ja en tódoslos días que eu ujua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 383 |
Et el auj́a grã coyta et grã medo, porque el rrey Príamos o desamaua moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 389 |
Et agora esta gerra mõtou ja tãto et he tã aficada que, por força, nos cõuerrá de coñosçer a quen de bõo coraçõ nos seruirá, ca diz o prouerbio antigo, que nõ mẽt, que o amjgo senpre se proua ẽna coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 389 |
Et agora sse chega a mayor coyta que sse nũca chegou, ca esta guerra se afica tãto que agora pode pareçer o uosso amor et o uosso ben et o uosso bõo prez, que senpre gãanastes, et a grãde asperança que nós senpre en uós ouuemos; ca uós ben sabedes que el rrey todo sseu feyto leixou en uós, tãto poso en uós grã fiúza, ca ben entẽdo eu que sodes ataes que lle nõ cõuerría de buscar outros pera lle dar moy bõo cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Da gram coyta que aquela noyte sofrerõ os da oste porla braueza do tẽpo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Aquela noyte sofrerõ os da oste moy grã coyta et moy grã traballo en seu rrayal, ca a noyte foy moyto escura, et fezo trõos et lóstregos et uẽto moy forte, et chouj́a moy rrégeament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Et desque seýrõ de suas terras nũca tã grã coyta sofrerõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
En aquela pressa estando, el rrey Çedios cõ seus uassalos et cõ toda sua gente acoytauã et feríã Éytor, tã sen piadade que marauilla era, et penssauã de o chegar a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Mays cõ a coyta grãde et cõ o pesar que auj́a do grã dano que rreçeberã de aquel Sagitario, nõ sentía aquela ferida senõ pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Sen falla, eu creo ben que aos troyãos prazerá moyto, ca nós assý somos coytados cõ aquel mao odor que nõ podemos auer cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 410 |
Et sabede que esta trégoa que a demãdan elles cõ grã coyta que an. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Et aquí afirma Dayres que Troylos a amaua mays que a ssy meesmo, et auj́a grã pesar et grã coyta porque a queríã leuar pera a oste, que el auj́a en ela posto todo seu amor et todo seu coydado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Mays quando ela soubo que, en toda gisa, lle conuerría leixar a uila et yrsse pera a oste, ouuo ende grã pesar et grã coyta ẽno coraçõ, qual nũca ouuera desque naçera, nẽno podía auer mayor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Et, se me os deuses dessen a morte ante da manãa, en esto seyría da coyta et do pesar en que sõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et cada hũ quería cõforta ao outro do pesar et da coyta que lle uij́a auer, et nõ podía, ca ben sabía en toda gisa que, sol que o día fosse claro, seríã partidos pera senpre, en gisa que nũca ja mays auerýan se ssy prazer nẽ folgura, assý cõmo soýan. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et cõ grã coyta que auj́ã ẽnos corações, quando lles nẽbraua que sse auj́a a partir, seýanlles as lágrimas perlas façes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et alý nõ auj́a orgullo nẽ uergonça nehũa, ante maldizíã a quen os metera en tal coyta et en tal pesar et o que partira tã grãde amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Et choraua moyto cõ grã coyta et cõ grã pesar que auj́a de sua partida, ca moyto era a donzela cortesa et ensynada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et Troylos da sua parte ýa tã triste et tã coytado que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 424 |
Et nõ sabe nj̃hũ a mj̃a grã coyta, que eu por esto sofro de cada día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 424 |
Et sabede, mj̃a filla, que nõ auj́a outra coyta tamaña senõ cõmo uos auerýa ende fora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et todas as donas de Troya estauã perlas torres et perlos andámeos dos muros, pauorosas et coytadas a sobregisa; et quen as uisse tremer et perder a color tã amj̃údo, ben podería entẽder que auj́ã grã pauor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et quando os calçedonjos virõ que seu señor, el rrey Felis, era morto, forõ tã coytados que mays nõ podíã et, cõ grã saña que ouueron, forõ ferir os troyãos tã cruament que semellaua que sse bañauã ẽno sange deles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et Éytor os amaua moyto, que nõ podería mays, et foy moy coytado porque lles Achiles tallara as cabeças, estando el presente et nõ lles podendo acorrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et Achiles ouuo grã coyta et grã doo de aquel rrey que alý morreu, porque era seu primo, et cõ grã sabor de o uj̃gar foy dar a Éytor hũ tal colpe por çima do escudo, cõ hũa lança grossa que tragía, que llo falssou et passou a lança do outro cabo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 435 |
Et forõ y mortos dous bastardos, fillos del rrey Príamos, onde el et os seus yrmãos et todos seus amjgos ouueron grã pesar et grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 438 |
Et depoys desto paraua azes, et cometía batallas, et poýña ascoytas, et enviaua esculcas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 440 |
Et tãgí[a]os tã saborosament que, aquel que os oýa, nõ podía coydar en outro mal, nẽ auer pesar nẽ coyta, mẽtre os oýsse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Cõmo Diomedes era moy coytado d ' amor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Aquj́ cõta Dayres que Diomedes nõ auj́a prazer nẽ alegría, que o amor de Breçayda o coytaua tãto que nõ auj́a en ssy cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Et moyto amj̃úde lle creçía hũa caẽtura tã grãde ẽno coraçõ que nõ sabía que fezesse de ssy, et outras uezes tornaua [tan] frío, que as queixadas lle tremj́ã, ca taes jogos cõmo estes sol o amor fazer a aqueles que jazẽ ẽno seu laço; et fázelles sofrer tã graues coytas que son par de morte, ca os nõ leixa dormir nẽ folgar quando queren. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Et Diomedes assý era coytado que nõ auj́a prazer de nehũa cousa, nẽ coydaua en outra cousa senõ en aquela que moyto amaua et que uira por seu mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 445 |
Et agora entẽdo eu et sey que uay coytado o meu coraçõ et o grã pesar que eu por uós ey, todo se me ha de tornar en ben et en alegría, et tãto uos coydo eu a seruir et tã de coraçõ et a pedir merçee que en algũ tenpo uos doeredes de mj̃ et me faredes algũ ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 447 |
Et alý sse começou o sseu grã destroymento et a sua grã coyta et sua grã perda, por que serã destroýdos sen rrecobramento, ca todas as cousas que Casandra disso des agora lles começar[ã] a uĩjr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 448 |
Depoys que Andrómata hũa grã peça penssou ẽna uisón que uira, ouuo grã pauor et grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 449 |
Quando Andrómata entẽdeu que seu rrogo nõ ualýa nada, começou de fazer grã doo, et tã grã coyta auj́a que, a poucas, nõ ensandeçeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 450 |
Qvando Éytor entẽdeu que seu padre nõno leixaua yr aa batalla porlo que Andrómata lle auj́a dito, foy ende tã sañudo et tã coytado que, a poucas, nõ castigou a aquela que lle esto buscou cõtra seu defendemento. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 450 |
Et moytas uezes sse amorteçía cõ grã coyta et rrogáualle moyto aficadament, chorãdo moyto de coraçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et ẽno mũdo nõ ha home que uos cõtar podesse a coyta et o afán et a perda que os troyãos aquel día rreçeberõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Quando Éytor ueu que seu yrmão Margaritõ morto era, tomou ende grã pesar et foy ende moy coytado et moy triste, ca moyto era Margaritõ bõo caualeyro et aposto et ardido et franco et leal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et forõ en grã coyta et en grã temor, que aquel día coydarõ a sseer mortos ou presos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et as donas, quando aquesto uirõ, começarõ de fazer grã doo, ca elas nõ fazíã al senõ chorar, et batíã amj̃úde as palmas, et perdían as colores cõ grã coyta que auj́ã del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et Andrómata, sua moller, quanto esto ueu, ouuo tã grã coyta que ficou amorteçida et fora de seu syso, en gisa que nõ entẽdía nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et Achiles foy tã malchagado et tã mal se sentío que nõ podo sofrer o torneo, et foy tã malcoytado et tã sañudo et tã mal lle doýa a chaga que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et nõ o podíã cõfortar, ca, sen falla, mao sería de cõfortar home tã coytado et tã perdidoso cõmo el era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et cõ grã coyta dezía: -¡Ay, señor et amjgo et yrmão! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Mays sobre todos sobeiament a rreýña Écuba, sua madre, et Andrómata, sua moller, et Políçena, sua yrmãa, et Elena, sua cuñada, erã moy coytadas por el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Et tã coytad[a]s erã que nehũa delas nõ podían estar sobre seus pees, et rrasgauã et esgiçauã seus briaes, et depenauã os cabelos, et desfazíã os rrostros et os peytos, et maldezíã as auẽturas et as propheçías et as promesas dos dioses et das deesas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Et seméllame, fillo, que ora son cõpridos de tj os soños que eu sonaua et as uisiões que uij́a et as coytas grãdes que sofría ẽno coraçõ, que cada día se me fazía negro et triste. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Et os sospiros que eu daua, sem meu grado, ante todos, estes días, erã mãdadeyros deste mal et desta coyta en que sõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
E(e)lena, cõ grã coyta que auía, mesaua seus cabelos, et rronpía suas fazes, et choraua tãto que nõ fuy dõna nẽ donzela que mayor doo fezese que aquela Elena, ca as suas lágrimas tãtas erã que chegauã ata os pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 469 |
Políçena, yrmãa d ' Éutor, tal doo et tã grande fazía que nõ á ẽno mũdo õme que o podese dizer nẽ osmar o seu pesar nẽ a sua coyta, tãto fuy sobeia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 470 |
Et, sen falla, se hũ ãno mays uiuera, todos foramos mortos ou chagados a coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Et troyaos auíã grã despeyto et grã coyta por el bom rrey Perses, et fazíã por el grã doo a marauilla; mays os seus etiopianos auíã tã grã coyta et fazíã tã grã doo et tã doorido que esto sería hũa grã marauilla de contar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Outrosý Paris fezo por el grã doo et fuy por el muy coytado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Mays aa tornada, quando se del partirõ, forõ todos muy coytados et sobre todos Paris, que o senpre amara de coraçó et tomaua del muyta coyta et moy grã pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et des aquí se uingará del o amor, et será malcoytado del, et fazérselle am as coytas moy grandes et sen dormir, et pasará os días en grã pesar, en guisa que a saber auerá camano he o poder que á amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 488 |
Et muytas uezes ẽno día lle auerrá que será tã coytado que lle nõ ualrrá loriga nẽ espada nẽ lança nẽ escudo, ca nõ se fazẽ tódaslas cousas per força, ca nõ ual ualentía nẽ força contra o amor, pois que el tẽ o õme en seu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Qvando se os troyaos partirõ da sepultura d ' Éutor et se tornarõ pera Troya, ýam todos muy tristes et muy coytados; et nõ fazíã sen rrazóm, ca tal dãno cõmo este nõ era pera olujdar, nẽ era perda que se podese cobrar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
En esta maneyra se fuj d ' alý muy coytado, et fujse deytar en seu tendillóm, et nõ ficou njhũ cõ el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Esta coyta lle durará ata a morte, ca o amor lle poso tal cárrega que lle será moy graue de sofrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et se padesco grã coyta, eu ma demandey, ca ela nõ he en culpa, ca outros muytos a uirõ que nõ meterõ mentes en este pleito, nẽ derõ por ende nada, et eu sõo solo o que caý en este laço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Pero se eu falase cõ ela et lle mostrase mĩa coyta, ou lle podese pedir merçee que ouuese doo de mj̃, ou se fose çerto que en algũ lugar a podería auer, pero que meu mal sería, esforço auería ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Mais, ¿quen podería tãto endurar tã grã coyta? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Mays outra cousa rreçeo eu: se este pleito así trouxer encuberto, cada día creçerá mĩa coyta et meu mal, ca o fogo encuberto peor queima que o descuberto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Mays rrogo aos dioses et péçolles merçee que me façã auer tal cõsello per que eu posa perder tã grã coyta que teño ẽno coraçõ et que Políçena aia de mj̃ merçee, que eu así nõ moyra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 494 |
Et entãto dy a teu señor que este feyto nõ ficará per mj̃ et que ajudarey y quanto poder, cõmoquer que me el aia muy malcõfunduda et metuda et grã coyta et en grã pesar, et en maneyra que nõ ey alegría nẽ prazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 494 |
Et ia ey perdudo o mays do entendemento, et cousa ẽno mũdo nõ á que me posa cõfortar, et muyto mays quirría mĩa morte ca sofrer tal coyta cõmo sofro noyte et día, pero se esto podesemos acabar eýnda en algũ tenpo me podería yr bẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 494 |
Poys que o mesageyro seu mãdado rrecadou, tornouse pera Achiles, que leyxara en grã coyta et en grã pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Mentre que se o mesageyro tornaua, Achiles estaua tã coytado do amor que nõ auía de si cõsello, et queixáuase muyto, et nõ sabía que fezese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et dizía así: -¡Ay, Deus, que fera uentura et que estraya, que así sõo coytado d ' amor! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et, par Deus, en grã coyta uiuo et en forte uida et en forte torneo estou agora, ca eu auía bõas maneyras et perdías todas, et aprendj́ outras per que ualuese senpre meos, que me f[ige] forte et esquiuo et apartadiço, et nõ quero ia que me falẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et esto nõ sería sen rrazõ, ca auería por amiga aquela que é señor da beldade et de todo bẽ, et en que eu ey todo meu bẽ et toda mĩa asperança et mĩa alegría et mĩa soúde, et en cuja mesura iaz todo meu bẽ et toda mĩa uentura, et que á mays que tódaslas outras que Deus ẽno mũdo fez en tallo et en beldade et en color et en tódaslas outras bondades, et por que me o amor tẽ tã coytado et tã amazelado, et a que eu teño p(r)intada ẽno meu coraçõ, en guisa que, quando me dela acordo, a poucas que nõ ensandesco, et estou preste de perder a uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 499 |
Iazendo asý Achiles coytado do amor, et falando cõsigo soo, chegou seu mandadeyro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 499 |
Et aquel día et aquela noyte lle fuj moy longo(s) et sofreu moyta coyta et muyto coydado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Mays, quando el ueu que era tenpo, leuãtouse en pe et fuj moy bẽ ascoytado, ca era moy preçado et muy temudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Et uiueremos y rricos et bẽ andantes, sequer [ueeremos] nosos amigos et nosos parentes et nosas cõpañas, que por nós am grã coyta et grã pessar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 502 |
Et, por Deus, moyto uos acoytastes et cõmeçasteslo muy çedo, ca en toda a hoste nõ á tã bõo õme que disese o que uós ora disestes que lle uós y nõ deuesedes trauar et esquiuar moyto tal rrazõ, et tẽerlo ende por couardo et por áuol et por ujl et por sen siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 502 |
Et esto, se fuj loucura ou nõ, nós ja y feyto auemos todo noso poder, et cõbatémosnos cõ eles, et p[er]demos ia y muyta gente de rreys et de duques et de caualeyros, bẽ çem mill ou mays; pero asý os auemos acoytados et gastados que nõ am de sy cõsello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 502 |
Seede bem çerto que, ante ssesaenta mill caualeyros ardidos et hurgullosos et guerreyros sofrerã moyta coyta et moyto affám, que se assý partã d ' aquí, sen tomar deles uingança, et que ante seiamos mortos ou pressos, ou os de dentro serã metudos en tal cõfussyón que pera senpre lles dure, ante que fog(u)ir pera nossa terra, por muy bõa nẽ por uiçossa que ela sseia; ca eýnda nós nõ estamos tã maltreytos porque assý deuamos a ffogir, nẽ fazer en guissa que assý seiamos pusfaçados, et que esto depois seia rretraúdo a nosos fillos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et os couardos forõ en este lugar muy coytados et muy apresurados, mays aqueles que erã ualentes et ardidos fazíã departir as grandes presas et rretinir as espadas per çima dos elmos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et tã coytado fuj alý et tã quebrantado que nõ coydou a escapar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et ýa tã coytado et fazí[a] tã grã doo et tã de coraçõ que adur podía estar ẽno caualo, et a poucas caera del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Sobeiament me marauillo da coyta que ia auedes et da que aueredes quando virdes uosso fillo morto ante uós. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et ia senpre seremos coytados et amazelados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Mais todo esto nõ ualía nada, ca ia erã desbaratados et coytados muyto, que se nõ podíã defender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 514 |
Mais aquel fillo del rrey Ver tragía ẽno costado hũ trançõ de lança cõ seu ferro et cõ seu pendóm, et tragía o braço corto, et tã coytado vijña ia et tã a çerca da morte que adur podía ia falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Et fórõse todos pera suas pousadas, et desarmárõse moy coytados et desmayados et muy tristes por Deýfebus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Desque el rrey Príamos soubo a morte de seu fillo, fuy tã coytado et tã esmayado que bem vijnt uegadas caýo sobr ' el amorteçido. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Mays a rreýna Écuba, sua madre, tã grã pessar auía et tã grã coyta et tã desmesurado doo fazía que nũca fuy quen uisse moller tã coytada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Outrossý por el rrey Serpedóm fezerõ todos moy grã doo et moy grã chãto, et todos se teuerõ por mays fracos et por moy coytados, poys que o auíã perdudo, ca en toda a uila nõ auía mays preçado, nẽ mais amado ca el, nẽ que mellor defendese a sy et aos seus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 518 |
Et tã grande era alý a coyta et o marteyro que nõ á õme que o sofrer podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et sij́ã y cõ el moytos bõos caualeyros de seus naturaes, que auj́ã moy grã coyta porque Achiles tomaua aquela perfía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Mays el era preso de amor, tãto que nõ podía y al fazer, nẽ podía de ssy auer cõssello, nẽ comer, nẽ dormyr, nẽ auer folgãça, ante veuj́a en aquela coyta en que senpre ujuẽ aqueles que en poder de amor son. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et a mayor coyta que auj́a era porque desasperaua et nõ sabía que fazer, nẽ que coydar, nẽ qual cõssello tomasse, et moytas uezes coydaua que era morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et a esta guerra son ujúdos de todas as partes do mũdo, de Eyropa et de Asya et de África, en maneyra que nehũ caualeyro que sse de armas preçasse nõ ficou alá, se nõ ficou por door ou por outra coyta, que nõ podesse vĩjr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et aquel que quer gardar seu prez, mester lle he que aja bon siso et grãde entẽdemento, ca ẽno mũdo nõ ha tã grã coyta cõmo do que ha bon prez et del deçẽde, mayorment que son aquí ajuntados de tódaslas partes do mũdo, et por ende será o posfaço mays grãde sobre este feyto, ca se (a) home fosse en lugar onde tãtos posfaçar nõ podessen aýnda o yría passando. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays uós outros, que amades et cobijçades prez, uós cõbatede quanto poderdes et quanto quiserdes por Elena, que de mj̃ seede çertos que nõ sofrerey mays coyta da que sofrí por esta demãda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 535 |
Et os da oste ficarõ en suas tẽdas moy tristes et moy coytados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Et ante que sse esta çerca parta, ben sey que outros yrán y et serã por ela en tal coyta cõmo uós sodes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Et Agamenõ foy tã malchagado ẽna cabeça que os gregos forõ ende moy coytados et moy chorosos, ca a ferida era moy grãde et en peligroso lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Mays, sse eu ẽna çidade ficara, solament nõ penssara de fazer tal trayçõ, que eu nũca aquel desamasse nẽ cãbiasse por outro; mays a que era soa et sen cõssello, en grã coyta et sen outro amjgo leal, assý cõmo eu era, por ende nõ pude al fazer senõ tomar atal que me podesse toller o grã pesar cõ que morría et o grã deseio et o grãde amor que auj́a de Troylos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 542 |
Mays Achiles nõ sse pagaua de cousa que sobre este feyto lle dissessen et, cõmoquer que o moyto rrogassen, et per moytas gisas, que os ajudasse ẽna grã coyta en que os uij́a et lles nõ tardasse tãto, nũca cõ el poderõ acabar que os ajudasse, nẽ quisesse por elles tomar armas, nẽ seýr aa batalla, ante lles disso assý: - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Mays nehũ nõ uos podería dizer a alegría que elles ouueron porque lles seu señor deu cõssello de yr a aquel torneo, ca mortos et coytados estauã porque auj́[a] grã tenpo que nõ tomarã armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Et aýnda meu coraçõ anda por ende moy lastimado, et nõ he sen gisa, ca en tal coyta me ueio que ja [me] traspassa a ujda et ja querría a morte, se me uẽesse; ca tã grã perda ey rreçebuda qual nũca outra dona rreçebeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Ssen falla, nõ te amará, ante sofrerás por ela coyta qual o amor demãda, ca te cõuerrá de morrer porlo seu paresçer moy nobre et moyto aposto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Mays tu, Achiles, nõ es atal, nẽ me semella que ás coyta de amor, ca se [a] tu ouuesses nõ penssarías en gerra, ante penssarías de pedir a tua señor merçee. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
Ca çerto sey que nũca ás de auer a que asperas et el che mãda uiuer senpre en coyta et en asperença, sen outro ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Toda aquela noyte passou Achiles sen dormir, et sofreu grãde afán et grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Et a mayor coyta que ey he porque uos nõ posso falar, nẽ veer a uossa fresca color, nẽ ey lugar pera uos contar a mj̃a grã coyta, nẽ o grã mal que eu por uós sofro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Achiles, quando veu o grã dano que gregos rreçebíã et cõmo lle matauã os troyãos moytos dos seus caualeyros, ouuo ende grã coyta et grã pesar, et moytas uezes penssaua de lles yr acorrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Pero algũas uezes se lle oluidaua o amor todo et queríalles acorrer, mays logo, en pouca de ora, assý o acoytaua o amor que solament o pe nõ ousaua aló mouer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Quãdo Agamenõ entẽdeu o grã dano que os gregos rreçebíã en vij̃t días que esta batalla durou, et ueu cõmo cada día sua fazẽda enpeoraua et sua grã perda creçía, ouuo moy grã coyta ẽno coraçõ, et mãdou pedir trégoas al rrey Príamos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et aquel día lle pasarõ por deant mays de mill caualleyros, que nõ fazíã senbrant de tornar, nẽ solament de catar tras sy, nẽ se defender, mays todos a muy grandes uozes et cõ muy grã coyta chamauã a Achiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et sabe que a tua cauallaría toda he morta et presa et desbaratada, et en forte ora lles tollische tua yda, et a grã coyta lles falische. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Et fuj ferir ẽnos troyaos assý cõmo lobo que estaua famijnto de grã tenpo, et cõ grã coyta que á de fame nõ se sabe acõsellar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Da coyta que Apolíçena auýa porque Achilis veera ao torneo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Demays, hũ mandadeyro de Achiles disera que Achiles era por ela en grã coyta d ' amor, et tãto a amaua que por ela leyxaua d ' yr aa batalla por lle nõ fazer pesar, pero que o fazía contra consello de todos seus amigos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 559 |
Pero que sofría grã coyta por amor de Políçena, et nõ auía folgança nẽ prazer, nẽ podía entender cousa nẽ rrazõ que lle ualer podese, et era desasperado que nũca a auería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Quando troyãos souberõ as nouas de cõmo Troilos era morto et que o Achiles así leuaua arrastrando, ouuerõ grã pesar et grã coyta, et tã grã medo ouuerõ que estremeçerõ entre si, et braadauã et chorauã muy fortement. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et agora se rrenoua a coyta et o pesar dos troyaos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Mais estes sofrerõ grã coyta et grãd afán aquela uez, ca desque o mũdo fuj formado, nũca caualeyros tãto sofrerõ, nẽ leuarõ tã grand afán cõmo estes entõ leuarõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
Et andauã tã coytados que semellauã que meos mortos erã, et nõ fillauã conforto en cousa do mũdo que fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
A sua coyta tã grande era que nõ á ome ẽno mũdo que uoslo podese dizer, nẽ contar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
A rreýna Écuba outrosí era tã coytada, et tã grã pesar tomou en si por seus fillos que auj́a perdudos, que, a poucas, nõ caýa morta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Eno mũdo nõ uiue ome que contar podese a coyta et o pesar que Paris auj́a por Troilos, seu yrmão, que muy de grado quisera ante seer morto que viuo, et amorteçeuse aquel día mais de çen uezes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Outrosý Polidamas era tã coytado et tã grã doo fazía por el que esto era hũa moy grã marauilla, que a sua coyta par de morte era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 568 |
Et por esto era Polidamas muy coytado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Hvm día auẽo assý que a rreýna Écuba era tã coytada porla morte de seus fillos que auj́a perdudos que por nihũa maneyra nõ fazía senbrãte de mais uiuer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et seu doo et sua coyta nõ quedaua, nẽ auj́a cousa que a conforta podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et nõ se deue marauillar njhũ dela ordir et engeñar a morte de Achiles por qualquer maneyra del mellor podese tomar uingança, ca fortement era coytada por seus fillos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Et se me el así nõ matara meus fillos, nõ sería el rrey tã coytado da guerra, nẽ aontado, cõmo he, ca fortement nos á maltreytos et cõfundudos, et ános feytos grandes dãnos, et nõ se quer ende enfadar, nẽ fazer afora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Et tu fays esto, et así me cõfortarás iaquanto et aliuearás mina coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 576 |
Aquella noyte que se o mandadeyro da rreýna parteu d ' Achiles, fuj Achiles muy coytado d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et, sem falla, eu aio tã grã coyta que mayor nõ poso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et Achiles esteuo sobr ' el grã peça, et defendeuo, et auj́a mayor coyta del ca de si. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Mais ¿quen uos podería contar o doo et a coyta que por el fazíã os seus mermidões? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 581 |
Et, sem falla, el nõ podo muyto uiuer, ca sempre despois fuj en grã coyta et nõ se lle pudo oluidar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Mais dígao o mellor que souber, et seia muy ben ascoytado et obidientmẽt, ca eu ben sey que nõ uiuemos aquí en grã uiço, que poucos ay a que nõ despraza et que ende ia nõ seiã enfadados deste feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Et da outra parte se armarõ os troyaos et se guisarõ bem do que mester auíam, mays erã moy tristes et muy coytados porque nõ ýa y Éutor, nẽ Troylo, nẽ Deýfabus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 590 |
Et así ficarõ troyaos çercados entre seus muros, pero eýnda alí seguros nõ estauã, mays erã tam coytados et tã despagados de si que mais nõ poderíã, ca sobejament auj́ã rreçebudo grã dãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et el rrey Príamos, seu padre, auía del tã grã coyta et fazía por el tã grã doo que mayor nõ podía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Mays ẽno mũdo nõ uiue quen podese contar a rrayua et a coyta et o pesar da rreýna, sua madre, ca torçía as mãos, et amorteçíase moytas uezes, et quiríase leyxar morrer cõ pesar, et o coraçõ se lle quiría partir, et braadaua et daua tã grandes uozes que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Demays, Polidamas et Eneas et tódoslos outros da çidade et estrayos erã tã coytados et fazíã tã grã doo que nõ á ome que o cõtar podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Elena fazía tã grã doo que nõ á ome que o contar podese, et quenquer que a uise bem entendería que o seu doo et a sua coyta que pasaua os outros todos, ca ela changía ameúde seu pesar et sua proeza et sua beldade et seu ualer, dizendo así: -Meu señor et meu amigo Paris, pois uos eu pergo, ia, mentre eu uiua, a mĩa uida será en choro et en lágrimas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
¡Ay, quanta donzela por mj̃ ficou órfãa et en coyta et en doo! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et por mj̃ iaz asý çercado et desonrrado et coytado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Et esta door et esta coyta lle durou toda a noyte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Et Diomedes chegou logo y, et sofreu tã grã coyta d ' armas por lleslo toller, camana nũca sofreu desque fuj [naçido] en batalla en que entrase. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Mays Diomedes leuou tã grã traballo en defender todo esto, et sofreu tã grã coyta, que moytos diserõ que el auía d ' auer o preço et a nomeada daquel día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 610 |
Et nũca caualeyros tal morte nẽ tal coyta sofrerõ, nẽ rreçeberõ tã grã perda cõmo gregos rreçeberõ este día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et muytas dõnas et donzelas estauã perlas torres et perlos muros, coytadas et pauorosas, chorando muyto porque uij́am que cresçía mais seu dãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et tã coytados forõ os gregos que Pyrus Neptólamus ouuo de leyxar seu preso que leuaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et chãgía et braadaua et fazía por el grã doo, et cõ coyta de tomar uingança por el, entraua ẽnas mayores presas que achaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
A rreýna Pantaselõna lles fezo aquel mes sofrer grandes coytas, ca ela et suas cõpanas matauã et chagauã et cofondíã deles tãtos que esto sería hũa grã marauilla de contar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 621 |
Mays quando as amazonas uirõ que perderã sua señora, ouuerõ ende tã grã coyta que se quiríã matar cõ suas mãos, et muytas delas caýã dos caualos cõ pesar; pero esforçárõse et punarõ quanto poderõ de uingar sua señora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 622 |
Et despois desto conta cõmo se gregos tornarõ pera suas terras et as coytas et os perígoos que ouuerõ os mais deles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 624 |
Conta Dayres que os troyaos erã muy coytados et muy tristes, et fazíã grandes chantos en cada parte, et estauã moy desmayados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 624 |
Et duroulles terçer día, que todos andarõ tã tristes et tã coytados que sol hũ ueruo nõ falauã hũ ao outro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
El rrey Príamo ouuo tã grã coyta et tã grã pesar que mayor nõ podería, porla fala que cõ el fezerõ os quatro caualeyros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 631 |
Et tãto lle diremos et tãto o acoytaremos por fazer paz que el, mao seu grado, noslo rrogará per sua boca, cõmoquer que lle pese ẽno coraçõ que nós que uaamos aa hoste et tragamos este pleito et esta auĩjnça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 632 |
Et ouuo ende grã pesar et grã coyta, et fezo quitar a Anfímacos deste pleito. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 636 |
Mays sabede que en toda a corte nõ sij́a rrey nẽ prínçipe que sobeiament nõ esteuese despagado et coytado deste feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Mais eu nõ sey ia quando ueña este tẽpo en que nos posamos partir de chorar et de fazer doo, que, eýnda que outro pesar nẽ outro doo nõ ouuese senõ porlo meu bõo Archalaus, senpre uiuería en pesar et en coyta grande. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et, por Deus, este destroymento et esta coyta cõ que ia somos enoiados et mortos et cãsados nos deuería de dar entendemento et talente d ' amar et querer paz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et dizede, señor el rrey Príamo, ¿queredes uós mais detẽer Elena, por que ia o mũdo he cõfundudo et metudo en coyta et en tormẽto et en pobreza et en door et en chãto et en mizquindade pera senpre, que he ia deserdado et hermo et soo de quanto bẽ en el fuj, enuolto en guerra et en perda et en malauentura? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et ¿quen coydades que posa sofrer tal dãno et tal coyta? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Ca en todo el nõ acharíã hũ ome triste, nẽ coytado, nẽ despagado de si, nẽ coydador, nẽ brusco, nẽ sen prazer, ante uiuíã todos en prazer et en grã brío, et rricos et uiçosos a sobreguisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Quen te en outro tẽpo uise et quen [te] agora uee nõ te coñosçería, nẽ coydaría que eras esa, ca tódoslos que en ti morã son tristes et desmayados et sofrem coyta fera et estraya. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et el ben o uee, que somos en tal coyta qual nũca fomos, ca ia estamos çerquados et coytados et desanparados, en maneyra que nõ ousamos seýr fora, nẽ solament abrir a porta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et rrogarõ a el rrey Príamo et pedíãlle merçee que se doese deles, et que fezese logo o que Antenor cõsellaua, et que dese fin aos perígoos et marteyro en que ata alý forã et aas grandes coytas de que se eýnda temíã, et que eles faríã de muy bõ grado quanto Antenor disera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
¡Ay, mizquino! ¡que coyta et que pesar he! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et seýu do paaço logo et fuise pera sua cámara, triste et coytado, que nõ podía falar paráuoa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 643 |
Et ela ouuo ende grã pesar et grã coyta, que mayor nõ podería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Et todos forõ desmayados et coytados fortement. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 648 |
Mays troiãos erã en coyta et en pesar et en desasperança tã grande que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
El rrey Filomenis se tornou entõ pera sua terra, tã coytado et tã desanparado de sy que mays nõ podería, ca de dous mil caualleyros ardidos et escolleytos que tragía cõsigo, nõ leuou ende mays de noueçentos et dez quando se fuj. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 658 |
Outras andauã fogindo perlas rruas, dando uozes et choros grandes et dooridos, tãto que era hũa grã marauilla d ' ascoytar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 663 |
Daquisto era Menalau tã coytado que nõ á õme que o contar podese. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 664 |
Nós uos rrogamos -diso Antenor - quanto podemos por Andrómaca et por Elenus, ca desta guerra sabede que lles pesou muyto, et perlo seu grado nũca desto fora nada, ca ante de tres anos que esta guerra fose começada, nẽ que Pares fose a Greçia, diso Elenus o mal et a coyta et o dãno que despois uẽo, et nõ quisera que se cõmeçase. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Et porque auía o coraçõ tã brauo et tã sem rrazõ, dizíã as gentes que çertament se fazía sandía por rreçeber aquela morte et nõ viuer mays ẽno doo et ẽna coyta et ẽno pesar grande en que uiuera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 670 |
Et dizeruos ey por qual rrazõ: eu mãtiue bem os gregos, et muyto esforçadament uĩjna aas batallas fortes et mortaes, et moytas uezes fostes atã coytados et tã apresurados que forades uençudos et mouudos do canpo, se eu nõ fora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 670 |
Et muytas uezes fostes liurados de moy grandes coytas et de muy grandes pesares per mj̃, que me metía a moy grandes peleias. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et erã ia os mays deles jnchados de door et coytados de fame. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et tã grande fuj o auondamento das uiandas que eu en esta hoste metí, que des alý nũca forõ coytados nẽ lazerados nẽ mj̃guados de nihũa cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Que en nihũ tenpo nũca forõ gentes tã tristes, nẽ tã coytadas, por morte doutro ome. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et todos cumunalment diserõ que, se el fora morto ante da cõquista de Troia, que nũca fora feyto nada do que fezerõ y, nẽ falarã os troyaos cõ eles en pleitesía, nẽ solament nõno[s] quiserã ascoytar de dar trégoa, nẽ de fazer cõ eles paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 682 |
Eneas fuj daquisto tã sanudo et ouuo ende tã grã pesar et tã grã coyta que seýo fora de siso, pero rrogou et pedío aos gregos que lle desen as vijnt et duas naues que Pares leuara a Greçia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 685 |
Mais pero aqueles que quiserẽ yr em mina cõpana, amarlos ey et preçarlos ey en quanto uiua, et fazerlles ey ajuda et honrra en quanto eu poder, et seerlles ey piadoso, et acorrerlles ey a suas coytas, et desto nũca lles faleçerey. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 687 |
Et alí forõ presos et rroubados, et muytos deles mortos et malchagados, et caerõ en moyto mal, et rreçeberõ muyto dãno, et forõ en grandes pesares et en grandes coytas a sobreguisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Agora leyxa o conto de falar d ' Antenor por contar cõmo auẽo aos gregos ẽno mar. Outrosý oyredes perígoos per que os gregos pasaron, et quantos chegarõ ao porto, et quaes forõ perdudos, et quaes forõ rreçebudos en seus rreynos, et quaes forõ deles desterrados, et quaes forõ rroubados ou presos ou mortos, et quaes forõ malandantes. Todo estouos contarey segũdo que o Dites conta, ca ẽno mũdo nõ uiue ome que osmar podese as coytas que pasarõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et alí se lles canbeou o tenpo, et cõmeçou hũa tenpestade tã forte que nõ fuy tal que nõ sofrese tã gram coyta et tam grand afám que lle fuy par de morte, ca despois que anoyteçeu tornou outrosí escuro speso a sobreguisa, et nõ fazía luar nẽ lume, pouco nẽ mais. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Esta tormenta et esta coyta tã grande lles durou tres días enteyrament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Sabed[e] que nũca gente ẽno mũdo fuj en tã grã coyta, nẽ en tã grã perígoo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et começou de nadar, et chegou aa rribeyra cõ grã coyta de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et este rrey Napus auía grã coyta porla morte de seu fillo Palomades. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et eles uĩjnã muy coytados da tormẽta en que andarã bẽ auía tres días. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 699 |
[E]geal, moller de Diomedes, quando oýo as paráuoas que lle contou Oeneus, ouuo ende tã grã coyta que mayor nõ podería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 703 |
Et eles forõ ende muy coytados, et todos ýam de mal en peor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Et tã malcoytado era el et suas [conpañas] que, en toda guisa, lles cõuĩjna de morrer, se lles muyto durara, ca en nihũa maneyra nõ podíam ia sofrer tã grã coyta, nẽ tã grand afám, nẽ o perígoo grande en que er[ã]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 705 |
Et Eneas partíose logo de Troya, et fujse pera suas naues, et tãtas coytas et tãtas tormentas pasou, de noyte et de día, andando ẽno mar, que moytas uezes ouuera de seer morto, segũdo que a sua estoria conta, ca esta nõ fala ende mais; mays todauía el aportou en Lonbardía, et ficou y pera senpre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 709 |
Et por ende forã coytados et perdudos et mĩguados muyto ademais. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et andaua tã coytado que mays nõ podería, et nõ fazía sen rrazõ, ca el achou hũ[us] parente[s] d ' Ayas Talamõ per u uẽo, et fuy preso deles et rroubado de quanto tragía, que nada nõ lle leyxarã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et Vlixas lle contou entonçe as coytas et os perígoos per que pasar ata que chegara a aquel lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Mays el era en grã coyta porque nõ podía falar cõ Antígona, que seu padre et sua madre et seus yrmãos a guardauã tãto que, por nihũa maneyra, nõ lle podería nĩguẽ falar afeytament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Et eu, quando [uj] que asý Alfenor era perdudo et coytado et maltreyto, pesoume muyto de coraçóm, et tãto fige per mĩa arte et per meu siso que lle fige leuar a donzela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et, sen falla, nũca fuy quen oýse falar de duas donas que mays soubesem ca estas, ca elas nõ auíã maridos nẽ senores; mays quando algũus rreys ou prínçipes aportauã en estas j́nsoas, elas per seus encantamentos lles fazíã sofrer tãtas coytas que ante quiríã a morte ca uiuer en tal afám, et encantáuãnos asý que ficauã namorados delas, que nõ sabíã parte de sy, et quanto ẽno mundo á, se todo fose seu, todo o daríã de grado, que nõ ficase en eles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et os spirimentos et as encantações que ela contra mj̃ fazía, nõ lle ualuerõ nada, mays todas se tornarõ sobr ' ela, ca ẽno mũdo nũca fuy moller que asý fose coytada d ' amor cõmo ela fuy grã tenpo, desque me eu dela partí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et tãto se fazía amar que, aquel que a amaua, muyto a çerqua estaua da morte, así era coytado d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 718 |
Por estas coytas et per estes traballos todos pasey, cõmo ia oýstes, et en esta maneyra me aueo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 718 |
Despois que Vlixas contou a el rrey Ydamenés as coytas et os perígoos per que pasara, nõ á ome que llo contar oýse que del nõ ouuese doo et se ende nõ marauillase muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 720 |
Et contoulles Vlixas todas suas auenturas, grandes et estrayas, et suas coytas per u pasou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 724 |
Et Perio se queixaua muyto porla grã coyta en que era et porla grã tormenta que pasara, et eýnda nõ se quedaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et a coyta et o doo et o pesar que eu rreçebí porla morte de uoso padre, per uós asperaua de seer dela cõfortada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 731 |
Et cõ grã coyta que auía, metíose sobre mar, cõ grandes cõpañas, porlo yr buscar, et tãto singlarõ, a rremos et a treu, ata que chegarõ alý hu el iazía soterrado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 731 |
Et as gentes da terra falauã y todas, et hũus dizíã que se fora a sua madre, a que chamauã Deesa; et os outros dizíã que, cõ coyta et cõ grã doo do yrmão, que perdera o siso et se fora perlo mũdo a perder; outros dizíã que fora longe d ' alý, cõ grand auer leuada; mays pero nũca dela poderõ auer çertedũe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Et logo, sem mays tardar, se forõ al Delffón, asý coytados que, cõ poucas, os corações nõ se lles partíã cõ pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Mays, quando se partirõ d ' alý, fuy a coyta et o pesar tã grande que nõnos podía cõfortar cousa que fose, et de grado quiserã morrer ante ca ujuer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Este fuy o soño que eu soney, nẽ mays nẽ meos, et sõo del tã coytado et tã desmay[a]do, porque o nõ poyde entender, que mays nõ poso, et muyto sería meu amigo pera senpre aquel que mo soltar soubese, sen engãno et sen mentira. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 740 |
Et el juráualles ferament que era seu fillo, mays elles nõ llo quiríã ascoytar, nẽ cousa que disese, ante o enpuxarõ muy bem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Mays Telégonus fuy tã coytado daquel colbe et ouuo tã grã pauor que logo coydou a seer morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 744 |
Et sabede que, en quanto Çirçes uiueu, que nũca perdeu coyta et pesar porla morte de Vlixas. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Casa, o torre, que deue seruidumbre a otro, o que fuesse tributaria vendiendo vn ome a otro, callando el vendedor, LEE LXII (como se non pode desfazer a venda que he feita dereitamente macar disese que a fezera com coita de fame ou de peito que avia a dar) Desatar querendo alguo (ome) a venda que ouuese feita de seu grado dizendo que a vendera (por) gran coyta en que estaba de fame ou por moytos peitos que avia a dar por rrazon daquela cousa que vendeu ou por outra (rrazon) semellante destas. dizemos que esto non (lle) abonda para desfazer a benda. outrosy dizemos que se......quiser desfazer venda dizendo que a fezera por menos do que ualia (por que non era sabedor quando a vendeu que tanto valia que) por tal Razon nonna pode desfazer saluo ende se a venda fose feita por menos da meta do dereito preço segundo he sobre dito ennas lees deste titolo ou se poder prouar que a venda foy feyta por engano que lle fezo o conprador a sabendas non seendo o vendedor sabidor do......a cousa nenna avendo nunca vista ....de suso disemus LEY LXIII (como se pode desfazer a venda se o vendedor encobre a cenço ou a maldade que avia nas cousas que vendeu). |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
Pois que Santiago dou esta rresposta que suso oydes et este testemoyo, o poboo ascoytauano moy de grado et come[ç]auano a loar moyto a Deus et dizer asi en abrayquo: |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
"Mal fazemos que ascoytamos este que tal testemoy[o] da de Ihesucristo, vaamos a el ali hu el se, et derribemolo en fondo que os outros fillen ende espanto et nõ creã ao que el diz". |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Desaventurada madre et mais desaventurado fillo! en tã grã fame et en tã grã traballo et en tã grã perigoo para que te gardei? ven agora, meu fillo, et seeras mãjar da tua madre, et ficara por enxẽplo da miña coyta et da miña maldade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et hũu ome que era doente grã tenpo avia da door da pedra, que nõ quedaua braadando cõ aquela coyta, et chegou ao moymẽto donde jazia o corpo d ' este santo omẽ, deitou de si hũa pedra grãde e ficou saão. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 180 |
Et el yndo asi cõ grã coyta et cõ grã pesar, achou hũu home moy bẽ bestido et tragia ante si hũu asno moy grãde et moyto arrizado. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 180 |
Porque vejo as tuas coytas enprestoche aqueste meu asno en que leues estes moços ata a vila de Santiago onde eu soo çidadão; et enprestocho por tal pleito que tu mo entregues y. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 195 |
Et poys el fez sua oraçõ, Santiago que se nõ nega aos que o demandã cõ boo coraçõ et que lles acorre aas coytas moy çedo, apareçeu ontre el et os ymigos que depos el y[ã] corrẽdo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et el que daua o folgo cõ moy grã coyta nõ lles rrespondeu, et eles espantados leuãtarõse moyto agina et acenderõ candeas, et acharõno jazer sen fala et atal como morto et ouverõ moy grã medo se y atendesen a manãa de lles apoerẽ a sua morte et fogirõ logo et leixarõno asi envolto ẽno sange, et o outro rromeu poble et o asno que tragia. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Ay Señor, quaes somos, por que tantas coytas leuaste? |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 135 |
Para esto ual as llesmez pisadas et amasadas con manteyga et depoys coytas, pero depois desto postas as sobre ditas, a meude rrenouadas, tiram para fora maravillosamente, donde quer que iascam, a espina ou o estrepe. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 147 |
para se liurare por y os omores que y corren, et agardem senpre o Cauallo que non meta os pees en agoa nen en outro lugar mollado desuzẽo non o enfadem a nehũa maneira, depois ponlle papuxas de farellos coytas en vinagre et con pouco de seuo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 151 |
Jtem. Val para esto o poo dagalla et da murta et do llentisco metudo dentro na chaga, llauada ha chaga ante con vinagre forte, et Nota que todas llas danaduras dos pees ou das hunas que aueen por caion de clauo ou doso ou de fuste ou doutra qoussa qualquer que entre no uiuo da huña, ante que o pee ou a huña tangan para o cortaren como conuen deuenlle poer farellos ou semeas coytas con seuo de carneiro et con maluas en vinagre ataa que seian todos espessos et caentes quaes os poder sofrer et teellos abafados con pano, ben liados des a mañaa ataa as Noyte ou della Noyte ataa a mañaa. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 96 |
Et tanto foy a persegujçon et coyta de fame que as madres matauã seus fillos et os comjã cõ fame. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 133 |
Et en outro dia porla manãa, vẽoo o bispo et achou el rrey et a rrayna en sua camara et foy deles muy bem rreçebijdo, et disolle el rrey quantas coytas de noyte passara, et comõ toda aquella noyte el nj̃ a rrayna nõ dormjrã departindo enãs grandes cousas que Deus fazia por rrogo do apostollo Santiago en les dar vitoria dos injmjgos da santa fe catholica. |
[+] |