1295 |
TC 1/ 31 |
Et cõta aqui a estorja que, tam grande espanto aviã ia deste rrey dom Affonso os mouros, que per fforça lle ouverõ a enviar demandar tregoas et gãanarllas et poelas cõ el por hua gram sazõ, por muyto auer que llj peytarõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et tam grãde era o medo et o espanto que delle aujã as gentes que nõ sabiã que fezesem ante el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et meterõ en elles espanto muy mayor que nõ ante, de guisa que os mouros nõno poderõ sofrer, et ouuerõsse d ' arrãcar per força et leixar aos cristãos o cãpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 373 |
Et elle era muy fremoso caualeyro et muy esforçado; et cristiãos et mouros todos t[o]m[au]ã delle espanto, porlo que llj vijam fazer, ca tĩjnã que se lle nõ terria nẽhũa cousa per força que quisese tomar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 458 |
Mays el rrey dom Afonso, como era de grã curaçõ, perfiou o que queria, ca sua voentade era que os omes nõno podessem sacar delo, nẽ colleu espanto polo que vio, nẽno poderõ mouer delo por rrogo que llj fezessem; mays todavia ameaçaua a todos que lho estoruassem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 473 |
Et caeu tã grande espanto en el rrey de Ualẽça que começou a fugir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et dona Xemena et suas filhas auiã muy grãde espanto et estauã tremendo, com̃o molleres que nũca tal virã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 697 |
Et tã grande foy o espanto que as gentes tomarõ del por aquel feyto, que nõ erã ousados de fazer torto hũu a outro, por poderoso que fosse; et, se llo fazia, logo llo enmendaua da outra parte, por poderoso que fosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 745 |
Et estauã ẽno curral moytos rreys et altos omes et bem trijnta mil caualeyros, muy bem guisados para guardar o Myramamolim; et deante o curral muytas azes paradas de muytos mouros muy bem guisados, assy que espanto seria de oyr. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
O jnfant[e] don Afonso, desque foy passado da çaga aa deanteyra, et forõ feytos todos tropel, dõ Aluaro os começou a esforçar, andando de hũa parte et da outra acabdelandoos et mouendoos muyto orrdenadamente, dizendolles parauoas con que llj fez perder o medo et o espanto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 9 |
Quando elles seyrõ do Pareyso, ontre otempo que poserõ ẽno camyno pera víj́nr aaquel lugar, oque morarõ aly desque y chegarõ, comprirõ estes quinze ãnos, por quelles foy moy longa acarreyra [per] que ouveron de vĩjr, do começo da terra aparte de ourient ata medeo della, ca Jerusalem et Ebrõ, que esta açerca hũ do outro, em medio da terra jazẽ; o al por moytos máos lugares moy asperos et sensabores, por penas, et montes, et agoas, et espantos de bestas feras, et serpentes que achauã y alugares; demays que nõ avya ajnda y feyta carreyra njhũa, ca nũca andara omẽ por y; o al por que despoys que açertarõ avíjnr aEbrom et forõ y os primeyros ãnos, tanto ouverõ que [veer] et pensar ẽnos bẽes que perderam et otraballo [et] mezquindade enque eram, quese nõ nẽbrarõ de solaz de varõ et de moller; demays que erã ajnda vírgéés et taes sayrõ do Pareyso, segundo dizẽ Metalio et Lucas obispo de Tuy. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Et por que as maldades dos omẽs nõ myngoauã ẽna terra por castigos nẽ por espantos, mandou Deus aNoe que entrasse ẽna arca; et entrou [Noe] cõ [todaslas] cousas quelle mandara, et vynãsse as [anymalias] da terra et as aves aarca [porla] voõtade de Deus et [porlos] angeos queas tragiam aly por mãdado dEl segundo conta mẽestre Pedro, que vynã asy cõmo [veerã] ante Adam outra vez por quelles chamasse acada hũas seus nomẽs. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
Que os primeyros ouverõ oespanto et virõ as prouas do feyto; et nos, cõmo quer que nõ sejamos y mortos nẽ tomamos y amorte, pero por todo oal passamos senõ por la morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 46 |
"Creçede et seede moytos et enchede a terra, et ovoso espanto et ovoso medo sera sobre todas las outras anjmalias tãbẽ das aves cõmo das bestas da terra; et todas vos temerã, et vos nõ temades por que sodes poucos et as bestas [moytas], que uos por esso matẽ nẽ fazã mal. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
Et sobre todo o grande espanto que vẽeo sobre elles ẽno lauor da torre, que dizẽ que tam grande et tam rrezio foy aly ovento queos angeos y aduserõ por mandado de Deus, que os tomou, et aos [hũus] derribou da parede ẽna anchura do lauor della, os outros afondo da torre en terra, et ajnda queos leuou aalonge [perlo] ayre et que os leyxou [despois] caer et que morrerõ aly [moytos]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
Que diz queos arrebatou ovento et rreuolueos et dou com elles em terra, deles aalonge, deles açerca, atodas partes; et diz que se por este espanto et medo et pauor tam fforte nõ fosse, que por ventura tanto os avya rreuoltos et tornados Nẽprot em loucura contra Deus quese nõ tornarã nẽ leyxarã de fazer aquelo que aviam pensado et começado ata queo comprissem por obra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
A outra rrazõ por que foy entreles o desacordo et [departimento] de hũa lengage em moytas cõmo he dito, et ouverõ que véér em estas cousas et em pensar ẽno espanto que tomarã, et omũdo era grande et avyam todos que tomar em grande abondamento. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Et destas ymages diremos agora aqui as feyturas et semellanças de algũas; aymage do elamẽto da terra fegurauã ha em semellança de moller coroada, mays [em pero] moy grande era et moy grandes nẽbros avia os outros, et fea, et espantosa, cõ hũa catadura sanuda, et as vestiduras et a corõa pyntadas afegura de aruores, et de eruas, et de messe, et de rrios, et fegurada de todas las cousas que ella cria et que em ella som; et ẽna hũa maão hũ grande mõollo de espigas, moy bem feytas, et ẽna outra hũa vide [moyto] aposta; pero algũus outros dizẽ queo adorauã em fegura de serpente et chamauãlle em suas orações estes quatro nomẽs: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 177 |
Et aestas agoas que vam assy departidas chamãlles estes nomẽes que avemos ditos, et desque se ajuntam todos em hum dizenlles o Nylo, et nõ antes ajnda que toda seja hũa agoa; et despoys que sal das yslas ençarrasse ontre [hũus] mõtes, et em nẽgum lugar nõ vay tam yrado nẽ corre tam rrezio cõmo por aly ata que vem por hũ lugar de Etyopia quea nome Catadupia, et daly adeante jazem ẽna fim del en bayxo da madre por donde el vay hũas pẽnas grandes et moytas, et durã longa terra, et estoruãno que nõ pode correr, et vay ferindo por ellas fazendo moy grande rroydo, et quebrantãdose todo tãto que dizem que aduas legoas del, que nõ ousa morar moller prene, por que perdem as creaturas ante o espanto do grande et forte rroydo del. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 187 |
Daly adeante vayse aaysla de Abarom, aaque anossa antyguydade chamou onrrada, terra poderosa et que oye et sofre os primeyros rroydos do Njlo, cõmo olugar queos ha et os oye primeyro que outro lugar, et sentenos os penedos que estã primeyros; et plougo aos sabedores da natura desta [rrazõ], de dizer aestes penedos venas do rrio Nylo, por que elles som os primeyros que descobrẽ et dam çertos ssynaes do primeyro medo daqueles rroydos do Nylo, que vem nouo cõ oprimeyro começo da vijnda deles; que dito oavemos ja que ata duas ou tres legóas do Nylo em esta sazom nẽgũa moller prene nõ ousa y morar, por lo espanto et medo que tomã de aquel rroydo et vozes que da et sona anse amouer et perdem suas creaturas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 197 |
Et ante que el ouvesse aperçebido oaltar enqueo fezese, desçẽdiam aves por comer aquelas carnes, et Abraã espantauáás; et despoys quese poso o sol adormeçeo et paresçeo lle em [ssoños] que via hũa grande téebra, et ouvo desto grande espanto, et foy lle esto dito em aquela visiom: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
Et Loth cõ suas fillas foysse pera Segor: et moraua y, mays com desejo de omẽs, que nõ via nẽgum anẽgũa parte senõ asuas fillas, nẽ ellas senõ ael, avia nojo, et ẽno destroymento das outras çidades cõ ogrande rroydo quese aly fezo que vyña do çeo, todoslos daquela çidade Segor, omẽs et molleres cõ seus moços forõse pera as outras çidades que nõ ficou aly nẽgũ, et ala se perderõ todos cõ os outros, que asy oquiso Deus; et outrosi cõ myngoa de vianda, et demays cõ grande espanto de aquela çidade Segor enque morauã quese estremesçia aas vezes -et afirmao Jeronymo que asy acontesçia -, et ouvo asayr se daly et foy por hũ mõte cõ sus fillas, et aly morou cõ ellas em hũa coua; et aesta çidade de que contamos enque moraua Loth diz que ouvera estes tres nomẽs: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
Et Abraã que moraua ontre os cananeos, ouvo outrossy moy grande espanto deste feyto, et fezo por ende aly hũ altar cõ sua moller Sarra, et adorou [sobrel] aDeus, et fezolle aly seus sacrifiçios et demãdoulle que faria; et ouvo rresposta dEl quese fosse daquela terra de Cananea el et sua moller; et asyo fezerõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et foy arreyna Juno moy sanuda por la morte de Argo, et asaña que ende ouvo nõ ha alongou moyto contra avaca, sua conbóóça et meteo lle hũ [tam maao talẽt] et [tam] mááo espanto ẽnos ollos et ẽno coraçõ que por nẽgũa maneyra nõ podia estar queda ajnda que quisesse, et segio a et fezoa correr por todo omũdo, et [despois] queo ella ouvo corrido todo chegou aas rribeyras do rrio Nylo ẽno Egyto, quelle nõ ficaua ja de correr terra [negũa] nẽ agoa mays queo Njlo; et Yo despoys que foy ẽnas rribeyras de aquel rrio bayxouse et ficou os geollos ẽna rribeyra, et alçou acara contra o çeo et cõtra as estrelas omellor que podo, et começou de gemer , et mudiar, et chorar, et querelarse cõtra Jupiter cõmo contra deus, et pedirlle merçede quelle acorresse et posesse ja fim aos seus males. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 15 |
Et chamarõ por ende a aquel mar [Abespõto] que quer dizer tãto cõmo o mar et Ehienle por aquela jnfãta onde o espanto tanto quer dizer cõmo o mar de Hele |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et os gregos por todos aqueles peligros et espantos que lles contou el rrey nõ ouverõ medo, nẽ leyxou Jaason aquel feyto que começado avia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 23 |
Et pero que esto era cousa tã espantosa et maravillosa Jaason, quando os vio, foy contra eles moy ardidamẽte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et era aquel dragõ moy espantoso por hũa crista que avia ẽna cabeça. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
Et por ende tomarõ sempre vynganças grandes et espantosas de aqueles que o fezerõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
Despoys d ' esto tiraua aquela ymagẽe hũas serpentes moy feas que erã [feas et espãtosas et semellaua que voauã et lançauã hũas ymagẽes tã feas que era] hũ gra(n)de espanto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 292 |
Et he outrosy despoblada por que a caẽtura he aly tam grande et tam sobeja por lo sol, que esta moyto achegado, que õme do mũdo nõ pode y morar et aly andam moytas besteas feras et moy espantosas et moy estrayas et outrosi moytas serpẽtes et outras moytas anymalias moy pauorosas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Et foylles o mar moy brauo et moy espantoso et moy escuro et moy mao et negro cõmo pez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et por ende, senores, uos rrogo que mays soberua nõ queyramos fazer, sequer ben sabedes que os déoses nũca della se pagarõ, nẽ ouueron dela cura, ante ouueron senpre grã desamor, et ouueron senpre grãdes vinganças et espantosas daqueles que a fezeron. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et eu me espanto do que uẽemos acó fazer et quantos nos oie virẽ todos nos ensinarã cõ o dedo et dyrã assý a todos: |
[+] |
1370 |
CT 1/ 355 |
Et começarõ hũ torneo moy espantoso et moy brauo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et moytos que este colpe uirõ, que estauã a derredor, tomarõ ende grãde espanto et grã pesar, ca era grã señor et moy poderoso et moy preçado et hũ dos mellores caualeyros de armas que andauã en esta oste dos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 384 |
Logo aquela ora os caudillos de ánbaslas partes fezeron suas cõpañas afora, et acollérõnos a ssy, et pararõ cõmo de cabo suas azes, et começarõ o torneo outra uez, tã mao et tã espantoso que sería mao de cõtar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 387 |
Et por esto auerán senpre de nós pauor et espanto grãde, et por esto perderán ardimẽto et ualẽtía et ualerã meos en armas, et perderã todauj́a esforço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et uĩjnã todos moy ben armados, et dauã moy grãdes uozes et moy grãdes gritos por meter mays espanto aos troyãos, a que queríã grã mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 398 |
Et era tã brauo et tã diuidoso et tã espantoso que nõ ha home ẽno mũdo que o uisse que del nõ ouuesse grã pauor et espanto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Et seýo logo moy ledo d ' ontre os seus, et ýa dando grãdes saltos et grãdes uozes, et braadaua, et assoujaua, et daua gritos tã espantosos que esto era hũa grã marauilla, et nõ quedaua de lles tirar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Et sse parardes mẽtes ẽna merçee que nos os deus fezeron, entẽderemos que por nós son et do nosso bando, ca nos anpararõ de aquel diabro espantoso et pauoroso et mao que nos cõbatía brauament et nos maldesbarataua, en maneyra que, sse durara ata agora, todos foramos mortos ou presos ou uẽçudos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 438 |
Depoys desto tiraua aquela ymagẽ hũas serpes moy f[e]as et moy espantosas, et semellaua que uoauã, et lançaua hũas jmágẽes tã feas que era hũ grãde espanto, et fazía todo aquesto que uos ey cõtado por mostrar as estrañezas das naturas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Dy, cruu et sen piadade, ¿nõ sse che toma grã doo et grãde espanto de aqueles braados que aquelas donas dan? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et a batalla fuj en este día tã perfiada et tã mortal que nõ á õme tã sen medo que ende espanto nõ tomase. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Meu fillo, sobeiament me espanto cõmo (cõmo) [n]os os gregos uenden nossa terra tã carament et que grã preço tomã de nós por cada uara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et ferío logo o caualo das sporas, et meteu mão aa espada, et tam grã morte et tã grande astragamento fazía ẽnos gregos que era hũ grand espanto, ca el daua tã grandes colpes et tã sinalados que o nõ ousaua njhũ grego atender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 598 |
Et á y moytas bestias estrayas et espantosas et serpentes et outras animalias pauorosas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 633 |
Et sobeiament me espanto do grã mal que senpre a Troya uẽo, que Deus nõ quer que aia alegría, nẽ bẽ, nẽ auĩjnça boa, nẽ asperança dela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Agora leixa o conto a falar desta rrazõ por contar dos maos sinaes et proueyros espantosos que auíã os de Troya |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
"Mal fazemos que ascoytamos este que tal testemoy[o] da de Ihesucristo, vaamos a el ali hu el se, et derribemolo en fondo que os outros fillen ende espanto et nõ creã ao que el diz". |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Diz Josep que en aquel tẽpo paresçeu sobre la çidade de Iherusalem hũa estrela moi clara em maneira de espada moyto espantosa, que lançaua de si rrayos que arrdiã com̃o fogo, et durou por hũu ãno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Et a cabo de algũus dias, quando se queria poer o sol, virõ de toda aquela terra traier por lo eer carretas et moytas jentes armadas que se jũtauan nas nuves et çercauan a çidade cõ gentes moyto espantosas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et os demoes que son spiritus maaos et suçios, alegrãdose moyto cõ o corpo del, que era mao et suçio, nõ quedauã de o al[ç]ar açima dos eeres et de o alançar ẽno fondo do rrio; et despois que era ẽna agoa fazia en ela moy gr[ã]de aluoroço et moy grãdes tẽpestades et toruoes et coriscos moyto espantosos en maneira que quantos y morauã aviã moy grã temor. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et os homes d ' i nõ poderõ sofrer os espantos que os demoes y faziã et tomarõ aquel corpo maldito et enviarõno soterrar a hũa terra que he cabo da çidade de Lazem̃e. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 86 |
Et entõ o caualeiro desapareçeulle, et el espantouse com grã medo, et leuãtouse moy çedo de manãa et cõtou a todos o que lle acaeçera et todo los da oste marauillarõse moyto et falando ontre sy de tã grã cousa, adesora oyrõ moy grãdes braados ẽno aer asi cõmo rroydo de leõs et de lobos et de touros; et de demoes en aqueles braados, leuarõno logo viuo et saão d ' ontre todos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et o rromeu espantouse moyto de tal cõsello, et diso: - |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 57 |
Et pois que o potro naçer ande cuntinoadamente por llugarres espantosos et derua ataa que cunpra dous anos et non mais. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 69 |
Et se o por ventura y firise fillarya o temor espanto que nunca o perdiria cada que oise estropos ou algũũ roido. |
[+] |