1200 |
FX III, 5/ 699, col. a |
Et por ende estabelecemos en esta lee que qualquer ome leygo ou de orden, ó de linage ó pequeno ó grande que for prouado que figer este pecado mantenente el iuyz os deue logo a castrar. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
Se el seruo ageno faz furto et es amonestado dalguno furto que faga. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
Se el seruo aieno es amonestado dalguno que faga furto. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 707, col. b |
E se alguno ome furta el scripto aieno o lo corrompió , et depoys lo manifesta ante el iuyz ou ante testimonias que furtou aquel scripto ou que lo desfizo ou que o corrumpio , et se se non poder acordar do que dizia el scripto, estonze aquel cuio era lo scripto deue prouar por sou sacamento et por un testimonia quelo que dizia aquela carta et aquela mostra ualla tanto como lo scripto. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 707, col. b |
Et se for ome de menor guysa el que furtou lo scripto o el que lo corrompio depoys que lo manifestare ant el iuyz, deue seer seruo daquel cuio era lo scripto. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 707, col. b |
Quem falsa a manda del ome uiuo o falsare scripto dordenamento de las cosas del uiuo, o manifestar la manda del ome uiuo contra su uoluntade, sea iulgado como falso. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 707, col. b |
Por ende stabelescemos en esta lee que todo ome que deue á otro alguna cosa , et aquel que a deue faz scripto por engano que es tenudo dotras muchas; o se por uentura auenere que non faga ende scripto mas por otras paraulas enganosas mostra que es tenudo dotras debdas muchas; estos atales que fazen tales enganos sean deffamados et paguen a pena a aquellos que enganaron qual manda a lee dos falsos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta VIIa é como Santa Maria livrou a abadessa prenne, que adormeçera ant ' o seu altar chorando. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .VIII. é como Santa Maria fez en Rocamador deçender hũa candea na viola do jograr que cantava ant ' ela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .IX. é como Santa Maria fez en Sardonay, preto de Domas, que a ssa omagen, que era pintada en hũa tavoa, sse fezesse carn ' e mãasse oyo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .X. é de loor de Santa Maria, com ' é fremosa e bõa e á gran poder. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XI. é como Santa Maria tolleu a alma do monge, que ss ' afogara no rio, ao demo, e feze -o resusçitar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XII. é como Santa Maria se queixou en Toledo eno dia de sa festa de Agosto, porque os judeus crucifigavan hũa ymagen de çera a semellança [de seu Fillo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XIII. é como Santa Maria guardou o ladron que non morresse na forca, porque a saudava. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Assi como Jesu -Cristo, | estando ena cruz, salvou || un ladron, assi sa Madre | outro de morte livrou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XIIII. é como Santa Maria rogou a seu Fillo pola alma do monge de San Pedro, por que rogaran todo -los Santos, e o non quis fazer senon por ela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XV. é como Santa Maria deffendeu a çibdade de Çesaria do emperador Juyão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XVI. é como Santa Maria converteu un cavaleiro namorado, que s ' ouver ' a desasperar porque non podia aver sa amiga. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XVII. é como Santa Maria guardou de morte a onrrada dona de Roma, a que o demo acusou pola fazer queimar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XVIII. é como Santa Maria fez fazer aos babous que crian a seda duas toucas, por[que] a dona que os guardava lle prometera hũa e non lla dera. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XIX. é como Santa Maria Fillou vingança dos tres cavaleiros que mataron seu ẽemigo ant ' o seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XX. é de loor de Santa Maria, [por] quantas merçees nos faz. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXI. é como Santa Maria fez aver fillo* a hũa moller manyn[n]a, e depois morreu -lle, e resuscitou -llo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXII. é como Santa Maria guardou a un lavrador que non morresse das feridas que lle dava un cavaleiro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXIII. é como Santa Maria acreçentou o vin[n]o no tonel, por amor da bõa dona de Bretan[n]a. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXIIII. é como Santa Maria fez naçer ũa fror na boca ao clerigo, depois que foi morto, e era en semellança de lilio, porque a loava. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXV. é como Santa Maria fez aa sa ymagen que falou en testimonio entre o crischão e o judeu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXVIa. [é] como Santa [Maria] juygou a alma do romeu que ya a Santiago, que sse matou na carreira por engano do diabo, que tornass ' ao corpo e fezesse pẽedença. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXVIIa. é como Santa Maria Fillou a sinagoga dos judeus e fez dela ygrega. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXVIIIa. é como Santa Maria deffendeu Costantinobre dos mouros que a conbatian e a cuidavan a Fillar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXIX. é como Santa Maria fez parecer nas pedras omagees a ssa semellança. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXa. é de loor de Santa Maria, de como Deus non lle pode dizer de non do que le rogar, nen ela a nos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXIa. é como Santa Maria levou o boy do aldeão de Segobia que ll ' avia prometudo e non llo queria dar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXIIa. é como Santa Maria amẽaçou o bispo que descomungou o crerigo que non sabia dizer outra missa senon a sua. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXIIIa. é como Santa Maria levou en salvo o romeu que caera no mar, e guió -o per so a agua ao porto ante que chegass ' o batel. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta XXXIIIIa. é como Santa Maria Fillou dereito do judeu pola desonrra que fezera a sua omagen. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXVa. é como Santa Mlaria fez queimar a lãa aos mercadores que offereran algo a sua omagen, e llo tomaran depois. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXVIa. é como Santa Maria pareçeu no maste da nave, de noite, que ya a Bretan[n]a, e a guardou que non perigoasse. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Muit ' amar devemos en nossas voontades || a Sennor que coitas nos toll ' e tempestades. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXVIIa. é como Santa Maria fez cobrar seu pee ao ome que o tallara con door. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXVIIIa. é como Santa Maria fez a sua omagen que tendeu o braço e tomou o de seu Fillo, que queria caer da pedrada que lle dera o taffur, de que sayu sangue. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XXXIXa. é como Santa Maria guardou a sa omagen que a non queimas[s] ' o fogo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLa. é de loor, das maravillas que Deus fez por ela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLIa. é como Santa Maria guareçeu o que era sandeu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLIIa. é como o crerizon meteu o anel no dedo da omagen de Santa Maria, e a omagen encolleu o dedo con el. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLIIIa. é como Santa Maria resuscitou un menino na sa egreja de Salas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLIIIIa. é do cavaleiro que perdera seu açor, e foy -o pedir a Santa Maria de Salas; e estando na ygreja, pousou -lle na mão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLVa. é como [Santa Maria] gãou de seu Fillo que fosse salvo o cavaleiro malfeitor que cuidou de fazer un mõesteiro e morreu ante que o fezesse. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLVIa. é como a omagem de Santa Maria, que un mouro guardava en sa casa ondradamente, deito[u] leite das tetas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLVII. é como Santa Maria guardou o monge, que o demo quis espantar polo fazer perder. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLVIII. é como Santa Maria tolleu a agua da fonte ao cavaleiro, en cuja erdade estava, e [a] deu aos frades de Monssarraz a que a el queria vender. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XLIX. é como Santa Maria guiou os romeus que yan a sa egreja a Seixon e erraran o caminno de noite. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .L. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LIa. é como a omagen de Santa Maria alçou o gẽollo e reçebeu o colbe da saetada por guardar o que estava pos ela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LIIa. é como Santa Maria fez viir as cabras montesas a Monssarraz, e se leixaron orden[n]ar aos monges. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LIII. é como Santa Maria guareçeu o moço pegureiro que levaron a Saxon, e lle fez saber o Testamento das Escrituras. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LIIII. é como Santa Maria guariu con seu leite o monge doente que cuidavan que era morto. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LV. é como Santa Maria serviu pola monja que sse fora do mõesteiro e lle criou o Fillo que fezera alá andando. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LVI. é de como Santa Maria fez naçer as çinco rosas na boca do monje polos çinco psalmos que dizia à onrra das çinco leteras que á eno seu nome. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LVII. é como Santa Maria fez guareçer os ladrões que foran tolleitos porque roubavan ũa dona e sa conpan[n]a que yan en romaria a Monssarraz. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LVIII. é como Santa Maria desviou aa monja que sse non fosse con un cavaleiro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LIX. é como [o] crucifixo deu a palmada aa onrra de sa Madre aa monja de Fonteb[r]ar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXI. é como Santa Maria guareceu ao que se torçera a boca porque descreera. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXI[I]. é como Santa Maria deu o Fillo a hũa bõa moller que o deitara en pen[n]or, e creçera a usura que o non podia quitar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXII[I]. é como Santa Maria sacou de vergon[n]a a un cavaleiro que ouver ' a seer na lid[e] de Sant ' Estevan de Gromaz, de que non pod ' y seer polas suas tres mis[s]as que oyu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXIII[I]. é como a moller que o marido leixara encomendada a Santa Maria non podo a çapata, que lle dera seu entendedor, meter. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXV. é como Santa Maria fez soltar o ome que andara gran tenpo escomungado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXV[I]. é como Santa Maria fez a un bispo cantar missa e deu -lle vestimenta con que a dissesse, e leixou -lla quando se foi. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXVI[I]. é como Santa Maria fez connoçer a un ome bo que tragia o demo consigo, e quisera -o matar, senon pola oraçon que dizia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXVII[I]. é como Santa Maria avẽo as duas conbooças que se queriam mal. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXIX. é como Santa Maria fez oyr e falar o que era sordo e mudo, en To[ledo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXX. é de loor de Santa [Maria], das çinque letras que á no nome seu e que queren dizer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXI. é como Santa Maria mostrou aa monja como dissesse brevement ' «Ave Maria». |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXII. é como o demo matou a un tafur que dẽostou a Santa Maria porque perdera. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXIII. é como Santa Maria tornou a casula blanca que tingiu o vin[n]o vermello. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXIIII. é como Santa Maria guareçeu o pintor que o demo quisera matar porque o pintava feo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXV. é como Santa Maria fez veer ao clerigo que era mellor pobreza con omlldade ca requeza mal gãada con orgullo e co[n] sobervia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXVI. é como [Santa Maria] deu seu Fillo a hũa bõa moller, que era morto, en tal que lle désse o seu que Fillara aa sa omagen dos braços. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXVII. [é] como Santa Maria sãou na egreja de Santa Maria de Lugo hũa moller contreyta dos pees e das mãos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXVII[I]. é como Santa Maria guardou un [privado do Conde de Tolosa que non fosse queimado no forno, porque oya sa missa cada dia]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXIX. é como Santa Maria tornou a menina que era gar[r]ida, corda, e levó -a sig ' a Parayso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXX. é como a saudou o angeo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXI. é como Santa Maria guareçeu a moller do fogo de San Marçal que lle avia [comesto] todo [o] rostro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXII. é como Santa Maria guardou un monge dos diabos que o quiseran tentar e se lle mostraron en figuras de porcos polo fazer perder. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXIII. é como Santa Maria sacou de cativo de terra de mouros a un ome bõo que se ll ' acomendara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXIIII. é como Santa Maria resuscitou a moller do cavaleiro, que sse matara porque lle disse o cavaleiro que amava mais outra ca ela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXV. é como Santa Maria livrou de morte un judeu que tiinham preso hũus ladrões, e ela soltó -o da prijon e feze -o tornar crischão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXVI. é como Santa Maria livrou a moller pren[n]e que non morresse no mar, e fez -lle aver Fillo dentro nas ondas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXVII. é como Santa Maria mandou que fezessen bispo ao crerigo que dizia senpre sas oras. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXVIII. é como Santa Maria fez a un fisico, que se metera monje, que comesse das vidas que os outros monjes comian, que a el [soyan mui mal saber]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXVIIII. é como hũa judea estava de parto en coita de morte, e chamou Santa Maria, e logo a aquela ora foi libre. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXX. é de loor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXI. é como Santa Maria deçeu do çeo en hũa egreja ante todos [e] guareçeu quantos enfermos y jazian, que ardiam do fogo de San Marçal. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXII. é como Santa Maria alumeou un crerigo que çego. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXIII. é como Santa Maria guareçeu un Fillo dun burges que era gafo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXIIII. é como Santa Maria serviu en logar da monja que sse foi do mõesteiro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXV. é como Santa Maria livrou un seu hermitan de prijon dũus mouros que o levavan alen mar, e nunca s ' en poderon pa[r]tir. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXVI. é como Santa Maria guardou a alma dun ome bõo que sse non perdesse, ca o avian escabeçado ladrões, [e] fez [que se juntassen o corpo e a testa e sse maenfestasse]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXVII. é como Santa Maria quis guardar de morte un privado dun rey que o avian mezcrado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXVIII. é como hũa moller quis entrar en Santa Maria de Valverde e non podo abrir as portas atẽen que sse maenfestou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXXXIX. é como Santa Maria destruyu un gran poboo de mouros que entraran hũa vila de crischãos e querian desfazer as ssas omages. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C. e de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.I. é como Santa Maria guareçeu o que era sordo e mudo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.II. é como Santa Maria livrou un clerigo que os ladrões deitaran en un [poço]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.III. é como Santa Maria fez estar o monje treçentos anos ao canto da passaryn[n]a, porque lle pedia que [lle] mostrasse [qual] era o ben que avian os que eran en Parayso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.IIII. é como Santa Maria fez aa moller que queria fazer amadoiras a seu amigo co[n] ' el Corpo de Jhesu -Cristo, [e] que o tragia na touca, que corresse sangui da cabeça ata que o tirou ende. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.V. é como Santa Maria guareçeu a moller que chagara seu marido porque a non podia aver a ssa guisa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Gran piedade e mercee e nobreza, || daquestas tres á na Virgen assaz, || tan muit ' en, que maldade nen crueza || nen descousimento nunca lle praz. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.VI. é como Santa Maria sacou do[u]s escudeiros de prijon. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.VII. é como Santa Maria guardou de morte hũa judea que espenaron en Segobia; porque sse acomendou a ela non morreu nen se feriu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.VIII. é como Santa Maria fez que naçesse o Fillo do judeu o rostro atras, como llo Merlin rogara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.IX. é como Santa Maria livrou un ome de çinquo diaboos que o queriam levar e matar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.X. [é] de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XI. é como un crerigo de mis[s]a, que servia a Santa Maria, morreu no rio que ven por Paris; e a terçer dia resuscitó -o Santa Maria e sacó -o do rio. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XII. é como Santa Maria guardou hũa nave que ya carregada de triigo que non pereçesse, e sacou -a en salvo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XIII. é como Santa Maria de Monsarrat guardou o mõesteiro que non feriss ' a pena en ele que caeu da roca. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XIIII. é dun ma[n]çebo a que seus ẽemigos chagaron mui mal de morte, e sa madre prometera -o a Santa Maria de Salas, e foi logo guarido. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XV. é como Santa Maria tolleu ao demo o menino que lle dera sa madre con sanna de seu marido, porque conçebera del dia de Pascua. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XVI. é como Santa Maria fez atender duas candeas na sa egrega en Salamanca, porque o mercador que as y posera llas encomendara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XVII. é como hũa moller prometera que non lavrasse no sabado, e per seu pecado lavrou, e foi logo tolleita das mãos; e poren mandou -sse levar a Santa Maria de Chartes, e foi [guarida]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XVIII. é como Santa Maria resusçitou en Saragoça un menino que levaron morto ant ' o seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XIX. é como Santa Maria tolleu un joyz aos diabos que o levavan e tornó -o a ssa casa e disse -lle que se maenfestasse, ca outro dia avia de morrer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXI. é como un cavaleiro fazia a guirlanda das rosas a Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXII. é como Santa Maria resusçitou hũa infante, Filla dun rey, e pois foi monja e mui santa moller. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXIII. é como Santa Maria guardou un frade mẽor dos diabos, que na hora que quis morrer torcia -sse todo con me[do deles]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXIIII. é como Santa Maria guardou un ome que apedraron que non morresse ata que se maenfestas[s]e, porque jajũava as vigias das sas festas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXV. é como santa Maria fez pa[r]tir o crerigo [e] a donzela que fazian voda, porque o crerigo trouxera este preito pelo demo, e fez que entrassen anbos en orden. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXVI. é como Santa Maria guareceu un ome en Elche dũa saeta que lle entrara pelos ossos da faz. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXVII. é como Santa Maria non quis que entrasse na sa egreja un mançebo que dera a ssa madre un couçe; e cortou o pee, [e depois sãou -o Santa Maria]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXVIII. é do Corpo de Nostro Sennor, que un vilão metera en hũa sa colmẽa por aver muito mel e muita çera; e ao catar do mel, achou dentro Santa Maria con [seu Fill ' en braço.] |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXIX. é como Santa Maria guareçeu un ome dũa saetada que lle deran pelo ollo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXI. é como Santa Maria guardou o Enperador de Costantinobre que non morresse so hũa pena que caeu sobr ' ele, e morreron todo -los outros que con ele eran. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXII. é como Santa Maria fez ao crerigo que lle prometera castidade e sse casara, que leixasse sa moller e a fosse servir. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXIII. é como Santa Maria resuscitou hũa menina que levaron morta ant ' o seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXIIII. é como Santa Maria guareçeu na ygreja en Paris un ome que sse tallara a perna por gran door que avia do fogo de San Marçal, e outros muitos que eran con ele. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXV. é como Santa Maria livrou de desonrra dous que sse avian jurados por ela quando eram meninos que casassen ambos en uno, e fez -llo ela comprir. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXVI. é como en terra de Pulla, na villa que chaman Foja, jogava os dados hũa moller con outras co[n]pannas ant ' hũa egreja; e porque perdeu, lancou hũa pedra que désse ao Menino da omagen de Santa Maria, e ela alçou o braço e reçebeu [o colbe]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXVII. é como Santa Maria fez seer casto a un cavaleiro que soya seer mui luxorioso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXVIII. é como San Johan Boca -d ' Ouro, porque loava a Santa Ma[ria], tiraron -ll ' os [ollos] e foi esterrado e deitado do Patriarcado; e depois fez -lle Santa Maria aver ollos, e cobrou per ela sa dignidade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXIX. é como Santa Maria fez que falasse o Fillo que tiin[n]a nos braços ao da bõa moller, que lle disse : «papa.» |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XL. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CXLI. é como Santa Maria acorreu a un monje seu que a servia e que ficava os gẽollos cada que ementavan o seu nome na ygreja e que beijava a terra. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLII. é como Santa Maria quis guardar de morte un ome dun rey, que entrara por hũa garça en un rio. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLIII. é como Santa Maria fez en Xerez chover por rogo dos pecadores que lle foron pedir por merçee que lles désse chuvia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLIIII. é como Santa Maria guardou de morte un ome bõo en Plazença dun touro que vẽera polo matar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLV. é como San Johan, Patriarcha de Alixandria, deu quant ' avia a pobres en un ano caro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLVI. é como Santa Maria guareçeu a un donzel que ya en romaria a Santa Maria d ' Albeça, e topou con seus ẽemigos, e sacaron -lle os ollos e cortaron -lle as mãos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLVI[I]. é como hũa moller pobre deu sa ovella a guardar a un ovelleiro, e quando ao trosquiar das ovellas vẽo a vella demandar a sua, e o ovelleiro disse que a comera o lobo, chamou Santa Maria de Rocamador, e a ovella bra[a]dou u lla tiin[n]a o ovellero asconduda, e disse: «ei -m ' acá, ei -[m ' acá].» |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLVI[I]. é como un cavaleiro guareçeu de mãos de seus ẽemigos por hũa camisa que chaman de Santa Maria, que tragia vestida. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XLIX. é como un preste aleiman dultava do Sagramento de Deus e rogou a Santa Maria que lle mostrarse end ' a verdade; e Santa Maria assi o fez, porque era de bõa vida. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta C.L. é de loor de Santa Maria. || A que Deus ama, amar devemos, || a que Deus preça e nos preçemos, || a que Deus onrra, nos muit ' onrremos: || esta é sa Madre Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LI. é dun crerigo que onrrava as egrejas de Santa Maria e guardava os sabados, pero que era luxurioso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LII. é como un bon cavaleiro d ' armas, pero que era luxurioso, dizia sempre Ave Maria, e Santa Maria o fez en partir per sa demostrança. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LIII. é dũa moller de Gasconna, que desden[n]ava a Rocamador, que disse que, se a alá non levasse hũa sela en que siia, que nunca alá yria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LIIII. é como un tafur tirou con hũa baesta hũa saeta contra o çeo con sanna porque perdera, porque cuidava que firiria a Deus o a Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LV. é como un cavaleiro d ' Aleixandria foi malfeitor, e quando vẽo a velleçe, repentiu -sse e foi a un santo hermitan confessar; e disse -lle que jajũasse, e o cavaleiro disse que non podia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LVI. é como Santa Maria fez miragre en Cunnegro por un crerigo que cantava mui ben as sas prosas a ssa loor, e prendérono ereges e tallaron -ll ' a lengua. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LVII. é dũus romeus que yan a Rocamador e pousaron en un burgo, e a ospeda furtou -lles da farinna que tragian. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LVIII. é como Santa Maria sacou de prijon un cavaleiro e mandou -lle que sse [fosse] pera Rocamador. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LIX. é como Santa Maria fez descobrir hũa posta de carne que furtaran a ũus romeus na vila de Rocamador. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXI. é como uun ome de Moriella, que ameude ya a Santa Maria de Salas e tragia sa Magestade, viu vĩir anuvradro, e pos a Magestade na sa vin[n]a; e non firiu y pedra, e todas las outras foron apedreadas en rredor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Poder á Santa Maria, | a Sennor de piedade, || de defender toda terra | de mal e de tenpestade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXII. é como Santa Maria fez a sa omagen, que mudaran dun altar a outro, que se tornass ' a seu lugar onde a tolleram. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXII[I]. é como un ome d ' Osca, que jogava os dados, descreeu en Santa Maria e perdeu logo a fala ; e foi a Santa Maria de Salas en romaria, e cobrou -a. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXIIII. é como a omagen de Santa Maria de Salas deu ũu braado, e tremeu a terra, por un prior da ygreja que fez tirar a força do sagrado [Don Fernando], abade de Mont -Aragon. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXV. é como Santa Maria de Tortosa d ' Ultramar defendeu a vila do Soldan. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXVI. é como Santa Maria guareçeu un ome que era tolleito do corpo e dos nenbros, na sa ygreja en Salas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXVII. é como ũa moura levou seu Fillo morto a Santa Maria de Salas, e resusçitou -llo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXVIII. é dun miragre que fez Santa Maria de Salas por hũa moller de Lerida que lle morreron seus Fillos; e o postremeiro resuscitou -llo Santa Maria, que avia tres dias que era morto. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXIX. é dun miragre que fezo Santa Maria por hũa sa egreja que é ena Ar[r]eixaca de Murça, de como foron mouros acordados de a destruir e nunca o acabaron. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXI. é como hũa moller de Pedra -Salze ya con seu marido a Salas, e perderon un Fillo pequeno en un rio; e foron a Salas e achárono vivo ant ' o altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXII. é como Santa Maria de Salas livrou un mercador do perigoo do mar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXIII. é como Santa Maria de Salas guareçeu un ome que avia a door que chaman da pedra. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXIIII. é como un cavaleiro servia Santa Maria, e avẽo -lle que jogou os dados, e porque perdeu dẽostou Santa Maria; e ar[r]epẽedeu -sse depois, e do pesar que end ' ouve tallou a lingua; e sãou -lla Santa Maria, e falou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXV. é como a Virgen livrou de morte ũu mançebo que enforcaron a mui gran torto, e queimaron un herege que llo fezera fazer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXVI. é do cativo de Mayorgas que sacou Santa Maria, quand ' era de mouros. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXVII. é do que tiraron os ollos, que sãou Santa Maria de Salas, e viu ben. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXVIII. é dun menino de Alcaraz a que seu padre dera ũa muleta, e morreu -lle ; e encomendó -a a Santa Maria de Salas, e levantou -sse sãa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXIX. é como hũa moller que era contreita de todo o corpo se fez levar a Santa Maria de Salas, e foi logo guarida. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXX. é [de loor] de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXI. é como Aboyuçaf foy desbaratado en Marrocos pela sina [de] Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXII. [é] como Santa Maria livrou un ladron da mão dos dia[bos] que o levavan. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXIII. é dun miragre que mostrou Santa Maria en Faron, quand ' era de mouros. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXIIII. é como Santa Maria livrou de morte un meninno que jazia no ventre da madre, a que deran hũa cuitelada pelo costado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXV. é como Santa Maria amparou o castelo, que [chaman] Chincoya aos mouros, que o querian tomar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXVI. é como Santa Maria guardou ũa moller do fogo, que a querian queimar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXVII. é do mõesteiro de Jherusalem, como lles deu Santa Maria muito trigo en un ano caro, e depois muito ouro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXVIII. é dũa donzela que amava Santa Maria de todo seu corazon ; e quando morreu, feze -a seu padr ' abrir porque põya a mão no corazon, e acharon -lle fegurada a omagen de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXIX. é dun ome que ya a Santa Maria de Salas e achou un dragon na carreira e mató -o, e el ficou gafo da poçon, e pois sãou -o Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXI. é como a alcaydessa caeu de cima da pena de Roenas d ' Alvarrazin, e chamou Santa Maria, e non se feriu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXII. é como Santa Maria livrou un mouro a que queria Fillar o demo, e feze -o tornar crischão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXIII. é como Santa Maria guardou de morte un mercador que deitaron no mar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta C. LXXXXIIII. é como Santa Maria livrou un jograr dũus que o querian matar e lle queriam Fillar o que tragia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta C.LXXXXV. é como Santa Maria fez que onrrassen o cavaleiro que morreu no torneamento, porque guardou a sa festa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Quena festa e o dia || da mui Groriosa || quiser guardar todavia, || seer -ll -á piadosa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXVI..é como Santa Maria converteu un gentil que lle queria gran mal e fezera hũa forma pera deitar hũa ymagen do ydolo que adorasse, e sayu -lle hũa ymagen de Santa Maria con seu Fillo en braços. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXVII. é como Santa Maria de Terena re[ssocitou] un menino a que matara o demo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXXXXVIII. é como Santa Maria fez fazer paz e que sse perdõassen ũus omees que se querian matar ũus con outros ant ' a ssa egreja en Terena. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXXIX. é como un peliteiro, que non guardava as festas de Santa Maria, começou a lavrar no seu dia de Março; e travessou -sse -lle a agulla na garganta que a non podia deitar, e foi a Santa Maria de Terena, e foi logo guarido. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.I. é como Santa Maria livrou de morte hũa donzela que prometera de guardar sa virgĩidade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.II. é como un clerigo en Paris fazia ũa prosa a Santa Maria e non podia achar ũa rima, [e foi rogar a Santa Maria] que o ajudasse y, e achó -a logo. E a Magestade lle disse: «Muitas graças.» |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.III. é como Santa Maria acreçentou a farynna a hũa bõa moller, porque [a] dava de grado por seu amor. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.IIII. é como Santa Maria guariu un frade por rogo de San Domingo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.V. é como Santa Maria quis guardar ũa moura que tiin[n]a seu Fillo en braços u siia en ũa torre ontre duas amẽas, e caeu a torre, e non morreu, nen seu Fillo, nen lles enpeeçeu ren; e esto foi per oraçon dos crischãos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.VI. é como o papa Leon cortou sa mão porque era tentado d ' amor dũa moller que lla beijara, e pois sãó o Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.VII. é como un cavaleiro poderoso levava a mal outro por un Fillo que lle matara, e soltó -o en hũa egreja de Santa Maria, e disse -ll ' a Magestade «graças» poren. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.VIII. é como un erege de Tolosa meteu o Corpo de Deus na colmẽa e deu -o aas abellas que o comessen. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.IX. é como el Rey Do[n] Affonso de Castela adoeçeu en Bitouria e ouv ' hũa door tan grande que coidaron que morress ' ende, e poseron -lle de suso o livro das Cantigas de Santa Maria, e foi logo guarido. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.X. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XI. é como Santa Maria fez aas abellas que comprissen de cera un çirio pascual que sse queimara da ũa parte. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XII. é como hũa bõa dona de Toledo enprestou un sartal a hũa moller pobre por amor de Santa Maria, e furtaron -llo, e fez -llo ela cobrar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XIII. é como Santa Maria livrou un ome bõo en Terena de mão de seus ẽemigos que o querian matar a torto, porque ll ' apoyn[n]an que matara sa moller. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XIIII. é como Santa Maria fez a un cavaleiro que gãasse hũa egreja que lle prometera. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XV. é como Santa Maria guardou sa Majestade que non reçebesse dano de muitos tormentos que lle fazian os mouros. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XVI. é como Santa Maria se mostrou en semellança da moller do cavaleiro ao demo, e o demo fugiu que a viu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XVII. é como un conde de França, que vẽo a Santa Maria de Vila -Sirga, non pode entrar na egreja ata que sse confessou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XVIII. é como Santa Maria guareçeu en Vila -Sirga un ome bõo que era contreito. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XIX. é como Santa Maria fez tornar negra hũa figura do demo que era entallada en marmor blanco, porque siia cabo da sa ymagen, que era entallada en aquel marmor meesmo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXI. é como Santa Maria guareçeu en Onna al Rey Don Fernando, quand ' era menino, dũa grand ' enfermedade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXII. é do capelan que cantava missa no mõesteiro d ' Achelas, que é en Portugal, [e] consomiu ũa aran[n]a, e depois sayu -lle pelo braço. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXIII. é como Santa Maria sãou un ome bõo que coidava morrer de ravia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXIIII. é como Santa Maria de Terena, que é no reyno de Portugal, resuscitou hũa menina morta. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXV. é como hun clerigo ena missa consomiu hũa aran[n]a que lle caeu no caliz, e andou -lle ontr ' o coiro e a carne viva, e fez Santa Maria que lle saysse pela unna. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXVI. é do mõesteiro d ' Ingraterra que ss ' afondou e a cabo dun ano sayu açima assi como x ' ante estava, e non se perdeu null ' ome. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXVII. é como Santa Maria sacou un escudeiro de cativo, de guisa que o non viron os que guardavam o carçer en que jazia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXVIII. é como un ome bõo avia un muu tolleito de todo -los pees; e [o] ome bõo mandava -o esfolar a un seu mançebo, e mentre que o mancebo se guisava, levantou -s ' o muu são e foi pera a egreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXIX. é como Santa Maria guardou a sa ygreja en Vila -Sirga dos mouros que a queriam der[r]ibar, e fez que foss[en] end[e] todos çegos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXI. é como Santa Maria fez que tres meninos alçassen os marmores que non podia alçar toda a gente que se y ajuntava. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXII. é como un cavaleiro que andava a caça perdeu o açor, e quando viu que o non podia achar, levou un açor de çera a Vila -Sirga, e achó -o. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXIII. é como Santa Maria defendeu de morte un cavaleiro, que se colleu a hũa eigreja sua dũus cavaleiros que o queriam matar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXIIII. é como Santa Maria de Vila -Sirga fez oyr e falar un moço que era, sordo e mudo, porque teve vigia hũa noit ' ant ' o seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXV. é como Santa Maria deu saude al Rey Don Affonso quando foi en Valedolid ' enfermo que foi juygado por morto. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXVI. é como hũa moller perigoou no mar, e tragia un Fillo pequeno nos braços ; e feze -a Santa Maria per çima das aguas andar de pe, assi como iria per un mui bon chão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXVII. é como Santa Maria fez en Portugal, na vila de Santaren, a hũa moller pecador que non morresse ata que fosse ben confessada, porque avia gran fiança en ela e jajũava os sabados e as sas festas a pan e agua. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXVIII. é como Deus se vingou dum jograr tafur que jogava os dados e porque perdera descreeu en Deus e en Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta.CC.XXXVIIII. é dun miragre de Santa Maria que fez en Murça por un ome que deu seu aver a guardar a outro, e negou -llo e jurou -lle por el. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XL. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLI. é como un menino, que era esposado con hũa menina, caeu de çima dũa muít ' alta pena en fondo e quebrou per todo o corpo e morreu; e sa madre começó -o de pedir a Santa Maria, e deu -llo viv ' e são, e meteu -ss ' en orden con sa esposa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLII. é como Santo Maria de Castroxerez guariu de morte un pedreiro que ouvera de caer de çima da obra, e esteve pendorado e teve -sse nas pontas dos dedos da mão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLIII, é como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de morte en hun regueiro, e chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e ela per sa merçee acorreu -lles. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLIIII. é como Santa Maria guareçeu un ome, que inchou que cuidou morrer, porque escarnecia dos que yan a sa ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLV. é como Santa Maria tirou un ome de prijon e o fez passar un rio que era mui fondo, e non se mollou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLVI. é dũa bõa moller que ya cada sabado a hũa egreja que chaman Santa Marta dos Martires, e oblidou -xe -lle, e despoys foi alá de noite, e abriron -se -lle as portas da egreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.XLVII. é dũa menina que naçeu çega, e a cabo de .X. anos levárona a Santa Maria de Salas, e deu -lle logo seu lume Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLVIII, é como dous marin[n]eiros sse querian matar en Laredo ant ' o altar de Santa Maria, e pola sa gran merçee guardó -os que sse non matassen. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCXLIX. é como un maestro que lavrava na egreja que chaman Santa Maria d ' Almaçan, en Castroxeriz, caeu de çima en fondo, e guardó -o Santa Maria que se non feriu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.L. [é] de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LI. é como Santa Maria levou consigo a menina de Proença que pedia o Ffillo aa ssa Majestade. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LII. é como Santa Maria guardou ũus omees que non morressen dejuso dun gran monte d ' arẽa que lles caeu desuso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LIII. é como un romeu de França que ya a Santiago foi per Santa Maria de Vila -Sirga, e non pod ' en sacar un bordon de ferro grande que tragia en pẽedenca. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LIIII. é como dous monges, que sayron da orden, foron livres dos diabos polo nome de Santa Maria que eme[n]taron. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LV. é como Santa Maria guareçeu a moller, que fezera matar seu genrro polo mal prez que lle apoyn[n]an con el, que non ardeu no fogo en que a meteron. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LVI. é como Santa Maria guareçeu a Reyn[n]a Dona Beatriz de grand ' enfermidade, porque aorou sa omagen con grand ' esperança. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LVII. é como Santa Maria guardou sas reliquias que se non danassen entr ' outras muitas que se danaron. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LVII[I]. é como Santa Marta acreçentou a ũa bõa dona a massa que tiinna pera pan fazer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LIX. é como Santa Marta fez [a]vĩir na sa egreja d ' Arraz dous jograres que sse querian mal, e deu -lles hũa candea que non pode outre trager senon eles. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXI. é da bõa dona que desejava veer mais d ' al ome de bõa vida, e bõa dona outrossi. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXII. é como Santa Maria guareçeu no Poy hũa moller que era sorda e mu[da]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXIII. é como Santa Maria guareçeu a hun ome que era tolleito de todo -los nenbros, e disse -lle que sse fezesse levar a sa egreja e seria logo são. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXIIII. é como Santa Maria fez pereçer as naves dos mouros, que tiin[n]an çrcada Costantinopla, tanto que os crischãos poseron a sa ymagen na rriba do [mar]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXV. é como Santa Maria guareçeu a Johan Damaceno da mão que avia cortada. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXVI. é como Santa Maria de Castroxerez guardou a gente que siia na ygreja oyndo o sermon, dũa trave que caeu de cima. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXVII. é como Santa Maria livrou un mercador do perigoo das ondas do mar en que cuidava morrer, u caera [dũa nave]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXVIII. é como Santa Maria guareçeu en Vila -Sirga hũa dona filladalgo de França, que avia todo -los ne[n]bros do corpo tolleitos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.LXIX. é como un meninno, que era sordo e mudo, resusçitó -o Santa Maria per rogo de sa madre do menino, e fez -lle cobrar o falar e o oyr. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.L.XX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCLXXI. é como hũa nave estedera tres meses en un rrio e non podia sair porque a conbatian mouros, e Santa Maria sacou -a en salvo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXII. é como Santa Maria fez en San Johan de Leteram en Roma que sse mudasse hũa sa omagen da hũa parede da egreja [na outra]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXIII. é como Santa Maria en Ayamonte, riba d ' Aguadiana, fez aparecer dous fios con que cosessen os panos do seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXIIII. é do frade que fazia a garnacha das orações a Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXV. é como Santa Maria de Terena guariu do[u]s freyres que raviavam. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CCLXXVI. é como Santa Maria do Prado, cabo Segobia, guariu un monteiro del Rey dun badalo da canpãa que lle dera na cabeça. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXVII. é como Santa Maria guardou oyto almogavares en hũa fazenda que ouveron con mouros, porque non comeron carne en sabado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren || aquele que as sas festas | non guarda e en pouco ten. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXVIII. é como hũa bõa dona de França, que era çega, vẽo a Vila -Sirga en romaria, e foi logo guarida. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXIX. é como el Rey pediu merçee a Santa Maria que o guareçesse dũa grand ' enfermidade que avia, e ela guarecé -o. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.LXXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXI. é como un cavaleiro vas[s]alo do demo non quis negar a Santa Maria, e ela livró -o del. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXII. é como Santa Maria acorreu a un moço de Segobia que caeu dum sobrado muy alto, e non se feriu porque dis[s]e: «Santa Maria, val -me!» |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXIII. é como Santa Maria de Terena sãou un clerigo da boca que se lle torçera mui feramente. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXIIII. é como Santa Maria livrou un monge do poder do demo que o tentava. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXV. é como Santa Maria fez aa monja, que non quis por ela leixar de s ' ir cono cavaleiro, que sse tornass ' a sa orden, e ao cavaleiro fez outrossi que fillasse religion. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXVI. é como caeu o portal sobre dous judeus que escarnecian un ome. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXVII. é como Santa Maria de Scala, que é a par de Jenua, livrou hũa moller de morte que ya alá en romaria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXIX. é como un ome bõo de religion foi veer a ygreja u jazia o corpo de Sant ' Agostin, e viu y de noite Santa Maria e grandes coros d ' angeos que cantavam ant ' el[a]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXIX. é como Santa Maria de Tocha guariu un lavrador que andava segando en dia de San Quirez, que se lle çerraron os punnos a[n]bos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXXXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.I. é como Santa Maria tirou un escolar de prijon en Touro porque lle fezera hũa cantiga eno carcer jazendo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.II. é como el Rey Don Fernando vẽo en vision ao tesoureiro de Sevilla e a maestre Gorje que tirassen o anel do seu dedo e o metessen no dedo da omagen de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.XC.III. é como un jograr quis remedar como siia a omagen de Santa Maria, e torçeu -sse -ll ' a boca e o braço. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.XC.IIII. é como hũa moller que jogava os dados en Pulla lançou hũa pedra aa omagen de Santa Maria porque perdera, [e] parou un angeo de pedra a mão e reçebeo o colbe. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.XC.V. é como [Santa Maria apareçeu en vision a un Rey que a servia en todas aquelas cousas que el sabia e podia, e semellava -lle que se omildava contra el en gualardon do serviço que lle fezera]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.VI. [é] como Santa Maria apareceu a un monje na çibdade de Conturbel e mostrou -lle como a servisse. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.VII. é como Santa Maria mostrou vertude na sa omagen, porque dizi[a] un frade que non avia vertude no m[adeir ' entallado]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.VIII. é como Santa Maria de Seixon livrou hũa moller de demonio. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XC.IX. é como Santa Maria vẽo en vison a un frade e disse -lle que désse ũa sa omagen, que tragia, a un rey. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.I. [é] como Santa Maria de Vila -Sirga tirou un escudeiro de prijon, que tiinnan y pera mata -lo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.II. é como Santa Maria de Monsarraz descobriu un furto que se fez na sa ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.III. [é] como hũa omagen de Santa Maria falou nas Olgas de Burgos a hũa moça que ouve medo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.[I]V. é como Santa Maria de Ribela non quer que arça outr ' oyo ant ' o seu altar senon d ' olivas que seja ben claro e muit ' esmerado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.V. é como Santa Maria fez hũa carta de pẽedença que tragia hũa moller pesar mais en hũa balança que quant ' aver poseron na outra. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.VI. é como Santa Maria fez converter un erege en Roma que dizia que Santa Maria non podia seer virgen e aver fillo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.VII. é como Santa Maria tolleu ũa gran tempestade de fogo en terra de Cezilla. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Toller pod ' a Madre de Nostro Sennor || toda tempestade, se ll ' em prazer [for]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.VIII. é como Santa Maria guario ena çibdade de Rara hũa moller ydropica. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.IX. é como Santa Maria vẽo en vision en Roma ao Papa e ao Emperador e disse -lles [en] qual logar fezessen a ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.X. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XI. [é] como Santa Maria de Monsaraz resuscitou un ome que ya lá en romeria e morreu na carreira. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XII. é como o cavaleiro non pode comprir sa voontade con sa amiga na casa en que lavraran a [omagen de Santa Maria]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XIII. é da nave que andava en perigoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e quedou a tormenta. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XIIII. é como Santa Maria guareçeu un cavaleiro de Segovia que avia perdudo o lume dos ollos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XV. é como Santa Maria guareçeu en Tocha, que é cabo Madride, un meninno que tiin[n]a hũa espiga de triigo no ventre. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XVI. é como Santa Maria fillou vingança do crerigo que mandou queimar a hermida, e fez -lla fazer nova. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XVII. é como Santa Maria se vingou do escudeiro que deu o couçe na porta da ssa egreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XVIII. é como Santa Maria se vingou do crerigo que furtou a prata da cruz. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XIX. é como Santa Maria guariu en Terena hũa mançeba raviosa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXI. é como Santa Maria guareçeu en Cordova hũa moça dũa grand ' enfermidade que avia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CCC. XXII. é como Santa Maria guariu un ome en Evora, que ouvera de morrer dum osso que sse ll ' atravessara na garganta. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXIII. é como Santa Maria resuscitou un meninno en Coira, hũa aldea que é preto de Sevilla. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXIIII. é como Santa Maria guareçeu en Sevilla un mudo que avia do[u]s anos que non falara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXV. é como Santa Maria de Tudia sacou hũa mançeba de cativo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXVI. é como Santa Maria de Tudia prendeu os ladrões que lle furtaron as colmẽas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXVII é como Santa Maria guariu o clerigo que se lle tornaran as pernas atras porque fez ũus panos mẽores dun pano que furtou de sobelo altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXVIII. é como Santa Maria fillou un logar pera ssi eno reyno de Sevilla e fez que lle chamasse[n] Santa Maria do Porto. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC .XXIX. é como Deus fez a un mouro, que fillou a oferta do altar de Santa Maria, que se non mudasse do logar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXI. é como Santa Maria de Rocamador resusçitou un menino. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXII. é como en ũu mõesteiro en reyno de Leon levantou -sse fogo de noite, e mató -o a omagem de Santa Maria cono veo que tiin[n]a na cabeça. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXIII. é como Santa Maria de Terena guariu un ome contreito que andava en carreta mais avia de .XV. anos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXIIII. é como Santa Maria de Terena resurgiu un ome que morrera de sandeçe, e tornó -o são. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXV. é como Santa Maria converteu un gentil que adorava os ydolos, porque avia en si piadade e fazia caridade aos pobres. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXVI. é com ' o cavaleiro que era luxurioso, per rogo que fez a Santa Maria [ouve] cambiada a natura que sol depois nunca, por tal preito catou. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXVII. é como Santa Maria guardou un fillo dum ome bõo que non morresse quando caeu o cavalo sobr ' el. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXVIII. é como Santa Maria guareçeu na çidade de Evora un ome que era çego. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXIX. é como Santa Maria guardou hũa nave que non perigoasse no mar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XL. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLI. é como Santa Maria do Poy salvou hũa dona d ' erro que ll ' apoynna seu marido. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLII é como Santa Maria fez pareçer a sa omage d ' ontre hũas pedras marmores que serravan en Costantinopla. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLIII. é como Santa Maria de Rocamador guariu hũa mançeba demoniada de demõio mudo e fez que falasse. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLIIII. é como Santa Maria de [Tudia] fez a hũa cavalgada de mouros e a outra de crischãos que maseron hũa noite cabo da sa ygreja e non se viron, por non averen ontre ssi desavẽença. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLV. é como Santa Maria mostrou en vision a un Rey e a hũa Reyn[n]a como avia gran pesar por que entrarom mouros a sa capela de Xerez. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLVI. é como Santa Maria guariu hũa moller d ' Estremoz do braço e da garganta que lle ynchara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLVII. é como Santa Maria de Tudia resurgiu un menino que era morto de quatro dias. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLVIII. é como Santa Maria demostrou a un Rey, que trobava por ela, gran tesouro de prata. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLIX. é como Santa Maria mostrou muitos miragres por hũa omagen que tragia un Rey en sa capela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.L. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LI. é como Santa Maria acreçentou o vinno na cuba en Daconada, hũa aldea que é preto de Palença. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LII. é como Santa Maria do Viso guariu un açor dun cavaleiro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LIII é como un meninno,que criava un abade en sa castra tragia de comer ao Meninno que tĩia a omagen nos braços, e disso -ll ' a omagen que comeria con ele muy çedo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
[Esta .CCC.LIIII. é como Santa Maria guardou de morte hũa bestiola que chaman donezỹa. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LV. é como Santa Maria de Vila -Sirga livrou un ome da forca que non morreu, por un canto que dera a sa ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LV[I]. é como Santa Maria do Porto fez vĩir ũa ponte de madeira pelo rio de Guadalete pera a obra da sa ygreja que fazian, ca non avian y madeira con que lavrassen. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LVI[I]. é como Santa Maria do Porto guareçeu hũa moller que vẽera a ssa casa en romaria e avia a boca torta. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Como torç ' o dem ' os nenbros | d[o] ome per seus pecados, || assi os correj ' a Virgen, | pois los á maenfestados. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LVI[I]. é como Santa Maria do Porto mostrou per sa vertude un logar u jaziam muitos cantos lavrados que meteron ena sa ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LIX. é como Santa Maria do Porto se doeu dũa moller que vẽo aa sa ygreja en romaria, a que cativaran un seu fillo, e sacó -o de cativo de terra de mouros e po[so -llo en salvo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXI. é como Santa Maria fez nas Olgas de Burgos a hũa sa omagen que se volveu [na cama] u a deitaron. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXII. é como Santa Maria fez cobrar seu lume a un ourevez en Chartes. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXIII. é como Santa Maria livrou de prijon un cavaleiro por hũa cantiga que lle fez, que tiinna preso el Con Symon. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
En bon ponto vimos esta Sennor que loamos, || que nos tan çed[o] acorre quando a cham[am]os. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXIIII. é como Santa Maria do Porto guardou .XXX. omẽes que cavavan terra pera sa ygreja, e caeu hũa torre sobr ' eles e non [lles enpeeçeu]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXV. é como Santa Maria tirou de dulta un frade noviço, que dizia que a alma non era nada, no mõeste[i]ro de Fontefria en Narbona. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXVI. é como Santa Maria do Porto fez cobrar a Don Manuel un azor que perdera. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXVII. é como Santa Maria do Porto guareçeu a[l] Rey Don Affonso dũa grand ' enfermidade de que lle ynchavan as pernas tan muito que lle non cabian nas calças. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXVIII. é como Santa Maria do Porto guariu hũa moller dũa coobra que tragia eno ventre, e avia ben tres anos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LIX. é como Santa Maria guardou de mal hũa bõa moller de Santaren dun alcayde malfeitor, que a quisera meter en perdeda de quant ' avia por [hũa sortella que lle deitara en pennor]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXII. é como Santa Maria do Porto guariu hũa moller que perigoara dũa pinaça e caera no mar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXII. é como vẽo hũa moller de Nevra, que raviava, [a Santa Maria do Porto], e apareçeu -lle Santa Maria, e guareçeu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXIII. é como Santa Maria guardou un mercador de Portugal de perigoo do mar du caera dũa nave. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXIIII. [é como ũus almogavares, que senpre entravan a terra de mouros e eran desbaratados, teveron vigia na capela do alcaçar de Xerez e prometeron -lle ũa dõa, e entraron en cavalgada e ganaron muy grand ' algo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXV. é como Santa Maria guariu un cavalo dum escrivano del Rey, que lle queria morrer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXVI. é como un ome levava un anel a Don Manuel, irmão del Rey, e perdé -o na carreira, e fez -llo Santa Maria cobra[r]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXVII. é como el Rey deu ũa escrivania dũa vila a un seu criado, e avia muitos contrarios que o destorvavan, e pediu -a a Santa Maria, e fez -lla aver. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXVIII. é como un ome bõo, que morava na colaçon de San Salvador de Sevil[l]a, tiinna ũa sa filla doente pera morte, e jouve .III. dias que non falou; e prometérona a Santa Maria do Porto, e guareçeu. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXIX. é como Santa Maria do Porto se vengou dos cos[s]arios do mar, que roubavan os omees que viin[n]am pobrar [en aquela vila]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXX. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXI. é como Santa Maria do Porto resuscitou un menino que morrera, fillo dum ome bõo que morava en Xerez. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXII. é como un ric -ome pedia un herdamento al Rey que lle avia a dar por outro que lle fillara, e nono podia aver dele ; e prometeu algo a Santa Maria, [e fez -llo aver logo muy bõo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXIII. é como Santa Maria de Seguença guardou ũa moller que queria entrar en hũa nave e caeu no mar, e [guareceu e sacó -a] Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXIIII. é como Santa Maria levou a alma dun frade que pintou o seu nome de tres coores. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXV. é como Santa Maria do Porto guareçeu un ome dũa pedrada que lle sedara a tela, e tornou -se paralitico, e guareçé -o Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXVI. é como Santa Maria avondou de pescado al Rey Don Affonso con muy gran gente que convidara en Sevilla. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXVII. é como hũa omagen que tragia hun rey fazia muitos miragres. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXVIII. é como Santa Maria apareçeu en vision a un rey que a servia o más que podia, e semellava -lle que s ' omildava contra el en gualardon do serviço que lle fazia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXIX. é como Santa Maria guareçeu un Fillo de Maestre Pedro de Marse[lla]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XC.I. é como Santa Maria do Porto corregeu ũa moca contreita dos nenbros que levaron alá en romaria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.II. é como Santa Maria do Porto consentiu que enforcassen un ome que jurara mentira pelo seu nome. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.III. é como Santa Maria do Porto guareçeu un menino que trouxeron a ssa casa ravioso. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.IIII. é como eno mõesteiro de Jerusalen lles deu Deus muito trigo un ano e outro muit ' ouro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.V. é como Santa Maria de Tortosa d ' Ultramar defende[u] a vila do Soldan. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.VI. é como Santa Maria de Tocha guariu un lavrador que andava segando en dia de San Quirez, que se lle sarraron os punos ambos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.VII. é como Santa Maria tirou un mouro, que era cativo en Consogra, do poder do diaboo e feze -o tornar crischão. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCXC.VIIII. é como ena vila d ' Elvas ũa moller quiso matar seu fillo e meteu -lle hũa agulla pela cabeça; e apareceu -lle Santa Maria ante que o matasse, e disse -lle que tomasse pẽedenca. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCC. é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCCC.I. é petiçon que fezo el Rey a Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .La. é dos sete pesares que viu Santa Maria do seu Fillo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXVI.a é como Santa Maria guareçeu con seu leite o crerigo de grand ' enfermidade, porque a loava. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXXVIIII.a é como Santa Maria faz en Costa[n]tinobre decer un pano ante sa omagen. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta primeira é das Mayas. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta XII.a é como Santa Maria fez veer ao ome que cegara porque se comendara ao demo. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta é como Santa Maria sãou o escudeiro a que deron a saetada polo costado. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Prologo das Cantigas das cinco Festas de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta é a primeyra da Nacença de Santa Maria, que cae no mes de setembro ; e começa assi: |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .II. das festas, de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta terceira é da Virgĩidade de Santa Maria, e esta festa é non mes de dezenbro, e feze -a Sant ' Alifonsso; e começa assi: |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta quinta é de como o angeo Gabriel vẽo saudar a Santa Maria, e esta festa é no mes de março. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .VI., de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .VII. é como Santa Maria levou seu Fillo ao templo e o offereçeu a San Symeon ; e esta festa é no mes de febreyro. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta deçima é no dia aa Proçession, como as processiões do Çeo reçeberon a Santa Maria quando sobiu aos Çeos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XI., en outro dia de Santa Maria, é de como lle venna emente de nos ao dia do juyzio e rogue a seu Fillo que nos aja merçee. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .XII. é de como Santa Maria rogue por nos a seu Fillo eno dia do juyzio. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta primeira é de com ' el fez o çeo e a terra e o mar e o sol e a lũa e as estrelas e toda -las outras cousas que son, e como fez o ome a sa semellança. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta segunda é de como os tres Reis Magos vẽeron a Beleen aorar a Nostro Sennor Jesu -Cristo e lle ofereron seus dões. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta terceira é como Nostro Sennor resurgiu e como se mostrou aos Apostolos e aas tres Marias. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta quarta é como Nostro Sennor subiu aos Çeos ante seus dicipolos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta quinta é como Nostro Sennor enviou o seu Santi Sp[i]rito sobre los seus dicipolos. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 420 |
Esta quinta é como Nostro Sennor enviou o seu Santi Sp[i]rito sobre los seus dicipolos. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 104 |
[Esta é a primeira cantiga de loor de Santa Maria, || ementando os VII goyos que ouve de seu Fillo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 107 |
[Esta é de como Santa Maria pareceu en Toledo a Sant ' Alifonsso e deu -ll ' hũa alva que trouxe de Parayso, con que dissesse missa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 109 |
[Esta é como Santa Maria fez cobrar a Theophilo a carta que fezera cono demo, u se tornou seu vassalo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 111 |
[Esta é como Santa Maria guardou ao fillo do judeu que non ardesse, que seu padre deitara no forno.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 115 |
[Esta é como Santa Maria ajudou a Emperadriz de Roma a sofre -las grandes coitas per que passou.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 121 |
[Esta é como Santa Maria ressucitou ao menỹo que o judeu matara porque cantava "Gaude Virgo Maria".] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 124 |
[Esta é como Santa Maria livrou a abadessa prenne, que adormecera ant ' o altar chorando.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 126 |
[Esta é como Santa Maria fez en Rocamador decender hũa candea na viola do jograr que cantava ant ' ela.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 128 |
[Esta é como Santa Maria fez en Sardonay, preto de Domas, que a ssa omagen, que era pintada en hũa tavoa, || sse fezesse carne e manass ' oyo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 133 |
[Esta é de loor de Santa Maria, com ' é fremosa e bõa e á gran poder.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 134 |
[Esta é de como Santa Maria tolleu a alma do monge que ss ' affogara no rio ao demo, e feze -o ressocitar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 137 |
Esta é como Santa Maria se queixou en Toledo eno dia de ssa festa de Agosto, porque os judeus crucifigavan ũa omagen de cera, || a semellança [de seu Fillo]. || |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 139 |
[Esta é como Santa Maria guardou o ladron que non morresse na forca, porque a saudava.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 141 |
[Esta é como Santa Maria rogou a seu Fillo pola alma do monge de San Pedro, porque rogaron todo -los Santos, e o non quis fazer senon por ela.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 143 |
[Esta é como Santa Maria defendeu a cidade de Cesaira do emperador Juỹao.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 149 |
[Esta é como Santa Maria converteu un cavaleiro namorado, que ss ' ouver ' a desasperar porque non podia aver sa amiga.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 152 |
[Esta é de como Santa Maria guardou de morte a onrrada dona de Roma a que o demo acusou pola fazer queimar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 155 |
[Esta é como Santa Maria fez fazer aos babous que crian a seda duas toucas, porque a dona que os guardava lle prometera hũa e non lla dera.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 158 |
[Esta é como Santa Maria fillou vingança dos tres cavaleiros que mataron seu ẽemigo ant ' o seu altar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 160 |
[Esta é de loor de Santa Maria, por quantas mercees nos faz.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 162 |
[Esta é como Santa Maria fez aver fillo a hũa moller manỹa, e depois morreu -lle, e ressocitou -llo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 164 |
[Esta é como Santa Maria guardou a un lavrador que non morresse das feridas que lle dava un cavaleiro e seus omees.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 166 |
[Esta é como Santa Maria acrecentou o vỹo no tonel, por amor da bõa dona de Bretanna.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 168 |
[Esta é como Santa Maria fez nacer hũa fror na boca ao crerigo, depois que foi morto, e era en semellança de lilio, porque a loava.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 170 |
[Esta é como a ymagen de Santa Maria falou en testimonio ontr ' o crischão e o judeu.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 176 |
[Esta é como Santa Maria juigou a alma do romeu que ya a Santiago, que sse matou na carreira por engano do diabo, que tornass ' ao corpo e fezesse pẽedença.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 180 |
[Esta é como Santa Maria fillou a sinagoga dos judeus e fez dela eigreja.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 188 |
[Esta é como Santa María fez parecer nas pedras omagẽes a ssa semellança.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 190 |
[Esta é de loor de Santa Maria, de como Deus non lle pode dizer de non do que lle rogar, nen ela a nos.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 192 |
[Esta é como Santa Maria levou o boi do aldẽao de Segovia que ll ' avia prometudo e non llo queria dar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 195 |
[Esta é como Santa Maria amẽaçou o Bispo que descomungou o crerigo que non sabia dizer outra missa senon a sua.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 197 |
[Esta é como Santa Maria levou en salvo o romeu que caera no mar, e o guyou per so a agua ao porto ante que chegass ' o batel.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 200 |
[Esta é como Santa Maria fillou dereito do judeu pola desonrra que fezera a sua omagen.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 202 |
[Esta é como Santa Maria fez queimar a lãa aos mercadores || que offerera algo a sua omage, e llo tomaran depois]. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 207 |
[Esta é como Santa Maria pareceu no maste da nave, de noite, que ya a Bretanna, e a guardou que non perigoasse.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 209 |
[Esta é como Santa Maria fez cobrar seu pee ao ome que o tallara con coyta de door.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 211 |
[Esta é como a omagen de Santa Maria tendeu o braço e tomou o de seu Fillo, que queria caer da pedrada que lle dera o tafur, de que sayu sangui.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 228 |
[Esta é de como o cavaleiro, que perdera seu açor, foy -o pedir a Santa Maria de Salas; e estando na eigreja, posou -lle na mão.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 230 |
[Esta é como Santa Maria gãou de seu Fillo que fosse salvo o cavaleiro malfeitor que cuidou de fazer un mõesteiro e morreu ante que o fezesse.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 237 |
[Esta é como Santa Maria guardou o monge, que o demo quis espantar por lo fazer perder.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 239 |
[Esta é como Santa Maria tolleu a auga da fonte ao cavaleiro, en cuja erdade estava, e a deu aos frades de Monssarrad a que el queria vender.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 241 |
[Esta é de como Santa Maria guiou os romeus, que yan a sa eigreja a Seixon e erraron o camỹo de noite.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 244 |
[Esta é de loor de Santa Maria, que mostra por que razon encarnó Nostro Sennor en ela.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 246 |
[[E]sta é como a omage de Santa Maria alçou o gẽollo e recebeu o colbe da saeta por guardar o que estava pos ela.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 251 |
[[C]omo Santa Maria guareceu o moço pigureiro que levaron a Saxon e lle fez saber o Testamento das Scrituras, macar nunca leera.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 257 |
[Esta é como Santa Maria serviu pola monja que se fora do mõesteyro e lli criou o fillo que fezera alá andando.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 260 |
[Esta é como Santa Maria fez nacer as cinco rosas na boca do monge depos ssa morte, polos cinco salmos que dizia a onrra das cinco leteras que á no seu nome.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 262 |
[Esta é como Santa Maria fez guareçer os ladrões que foran tolleitos porque roubaran ũa dona e ssa conpanna que yan en romaria a Monsarrat.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 273 |
[Esta é de loor de Santa Maria, do departimento que á entre Av ' e Eva.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 327 |
[Esta LXXVII [é] como Santa Maria sãou na sa ygreja de Santa Maria de Lugo hũa moller contreita dos pees e das mãos.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 357 |
[Esta é como hũa judea estava de parto en coita de morte, e chamou Santa Maria e logo a aquela ora foi libre.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 360 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 375 |
[[C]omo Santa Maria guardou a alma dun ome bõo que sse non perdesse, ca o avian escabeçado ladrões, [e] fez que se juntassen o corpo e a testa e sse maenfestasse.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 385 |
Esta é de loor. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 392 |
[Como Santa Maria feze estar o monge trezentos anos ao canto da passarỹa, porque lle pedia que lle mostrasse qual era o ben que avian os que eran en Paraiso.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 402 |
[Esta é como Santa Maria sacou dous escudeiros de prijon.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 421 |
[Esta é dun mancebo a que seus ẽemigos chagaron mui mal de morte, e sa madre prometera -o a Santa Maria de Salas, e foi logo guarido.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 423 |
[Esta é como Santa Maria tolleu ao demo o minỹo que lle dera sa madre con sanna de seu marido, porque concebera del dia de Pascoa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 440 |
[Como Santa Maria tolleu un joiz aos diaboos que o levavan e tornó -o a ssa casa e disse -lle que se mẽefestasse, ca outro dia avia de morrer.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 444 |
[Esta é dun miragre do cavaleiro que fazía a guerlanda das rosas a Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 451 |
[[C]omo Santa Maria guardou un ome que apedraron que non morrese ata que sse mẽefestasse, porque jajũava as vigias das sas festas.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 458 |
[Esta é como Santa Maria guareceo un ome en Elche dũa saeta que lle entrara pelos ossos da faz.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 460 |
[Esta é como Santa Maria non quis que entrasse na sa eigreja do Poe un mancebo que dera a ssa madre un couce; e el, pois viu que non podia entrar, corto[u] o pee, e depois sãou -[o] Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 463 |
[Esta é do Corpo de Nostro Sennor, que un vilão metera en hũa sa colmẽa por aver muito mel e muita cera; e ao catar do mel mostrou -sse que era Santa Maria con seu Fill ' en braço.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 468 |
[Esta é de loor de Santa Maria] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 473 |
[Esta é como Santa Maria fez ao crerigo que lle prometera castidade e sse casara que leixasse ssa moller e a fosse servir.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 523 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 524 |
[Esta é dun crerigo que onrrava as eigrejas de Santa Maria e guardava os sabados, pero que era luxurioso]. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 530 |
[Como un tafur tirou con hũa baesta hũa seeta contra o ceo con sanna porque perdera, porque cuidava que fi[ri]ria a Deus ou Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 539 |
[Esta é como Santa Maria sacou de prijon un cavaleiro e mandou -lle que se fosse pera Rocamador.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 543 |
[[Esta é de loor de Santa Maria.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 544 |
[Como un ome de Moriella, que ameude ya a Santa Maria de Salas e tragia sa Magestade, viu vĩir nuveado e pos a Magestade na sa vinna; e non firiu y a pedra, e toda -las outras foron apedreadas en derredor.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 555 |
[Esta [é] como Santa Maria guareceu un ome que era tolleito do corpo e dos nenbros, na sa eigreja en Salas.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 556 |
[Esta é como hũa moura levou seu fillo morto a Santa Maria de Salas, e ressucitou -llo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 558 |
[Esta é dun miragre que fez Santa Maria de Salas por hũa moller de Lerida que lle morreron seus fillos, e o postrimeiro ressucitou -llo Santa Maria, que avia tres dias que era morto.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 560 |
[Esta é dun miragre que fezo Santa Maria por hũa sa eigreja que é ena Arreixaca de Murça, de como foron mouros acordados de a destroir e nunca o acabaron.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 563 |
[[Esta é de loor.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 577 |
[Esta é do cativo de Mayorgas que sacou Santa Maria quand ' era de mouros.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 581 |
[Esta é dun menỹo de Alcaraz a que seu padre dera hũa muleta, e morreu -lle; e encomendou -a a Santa Maria de Salas, e levantou -sse sãa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 585 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 588 |
[Esta é como Aboyuçaf foy desbaratado en Marrocos pela sina de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 593 |
[Esta é dun miragre que mostrou Santa Maria en Faaron quando era de mouros.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 595 |
[Esta é como Santa Maria livrou de morte ũu menynno que jazia no ventre da madre, a que deran hũa cuitelada pelo costado.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 604 |
[Esta cantiga é do mõesteiro de Jherusalem, como lles deu Santa Maria muito trigo en un ano caro e depois muito ouro.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 607 |
[Esta é dũa donzela que amava a Santa Maria de todo seu coraçon; e quando morreu, feze -a seu padre abrir porque põya a mão no coraçon, e acharon -lle fegurada a omage de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 609 |
[Esta é como un ome que ya a Santa Maria de Salas achou un dragon na carreira e mató -o, e el ficou gafo de poçon, e pois sãou -[o] Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 611 |
[[Esta é de loor.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 625 |
[Como Santa Maria fez que onrrassen o cavaleiro que morreu no torneamento, porque guardou a sa festa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 636 |
[Esta é como Santa Maria fez fazer paz e que sse perdõassen ũus omees que sse querian matar ũus con outros ant ' a sa eigreja en Terena.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 638 |
[Como un peliteiro, que non guardava as festas de Santa Maria, começou a lavrar no seu dia de Março, e travesou -sse -lle a agulla na garganta que non a podia deitar; e foi a Santa Maria de Terena e foi logo guarido.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 640 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 645 |
[Esta é como un clerigo en Paris fazia ũa prosa a Santa Maria e non podia [achar] hũa rima, e foi rogar a Santa Maria que o ajudasse y, e achó -a logo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 645 |
[E a Magestade lle disse:] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 656 |
[[E]sta é como un cavaleiro poderoso levava a mal outro por un fillo que lle matara, e soltó -o en hũa eigreja de Santa Maria, e disse -lle a Magestade "gracias" poren.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 674 |
[Como Santa Maria guardou a sa Majestade que non recebesse dano de muitos tormentos que lle fazian os mouros.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 680 |
[Esta é de como un conde de França que vẽo a Santa Maria de Vila -Sirga non pude entrar na eigreja, e mẽos de sse confessar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 682 |
[Esta é como Santa Maria guareceu un ome bõo d ' Alemanna que era contreito.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 691 |
[Esta é do capelan que cantava missa no mõesteiro das donas d ' Achelas, que é en Portugal, [e] consomyu hũa aranna, e depois sayu -lle pelo braço.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 693 |
[Esta é como Santa Maria sãou ũu ome bõo que coidava morrer de ravia.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 701 |
[Esta é do mõesteiro d ' Ingraterra que ss ' affondou e a cabo dun ano sayu a cima assi como x ' ant ' estava e non se perdeu null ' ome nen enfermou.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 711 |
Esta é de loor de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 719 |
[Esta é como Santa Maria de Vila -Sirga fez oyr e falar un moço que era sordo e mudo, porque teve vigia hũa noit ' ant ' o seu altar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 727 |
[Como Santa Maria fez en Portugal na vila de Santaren a hũa moller peccador que non morresse ta que fosse ben confessada, porque avia gran fiança en ela e jajũava os sabados e as sas festas a pan e agua.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 735 |
[Esta é dun miragre de Santa Maria, que fez en Murça por un ome que deu seu aver a guardar a outro, e negou -llo e jurou -lle por el ant ' a Magestade.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 738 |
[Esta é [de] loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 740 |
[Esta é como un menỹo que era esposado con hũa menynna caeu de cima dũa muit ' alta pena en fondo, e quebrou per todo o corpo e morreu.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 744 |
[Esta é como Santa Maria de Castroxeriz guariu de morte un pedreiro que ouvera de caer de cima da obra, e esteve pendorado e teve -sse nas pontas dos dedos da mão.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 746 |
[Como ũus falcõeiros que andavan a caça estavan en coita de morte en un regueiro, e chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e ela por sa mercee acor[r]eu -lles.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 755 |
[Esta é dũa bõa moller que ya cada sabado a hũa eigreja que chaman Santa Maria dos Martires, e obridó -xe -lle, e depois foi alá de noite, e abriron -xe -lle as portas da eigreja.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 763 |
Esta é de loor. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 9 |
[[C]omo Santa Maria levou consigo a menỹa de Proença que pedia o ffillo aa ssa Majestade.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 34 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 35 |
[Esta é da bõa dona que deseja[va] veer mais d ' al ome bõo e de bõa vida, e bõa dona outrossi.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 59 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 61 |
[Esta é de como hũa nave estedera tres meses en un rio e non podia sair porque a conbatian mouros, e Santa Maria sacou -a en salvo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 65 |
[[Esta é como Santa Maria deu fios a ũu ome bõo pera coser a savãa do seu altar.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 67 |
[Esta é do frade que fazia a garnacha d ' orações a Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 82 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 91 |
[Esta é como Santa Maria livrou un monge do poder do demo que o tentava.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 97 |
[Esta é como caeu o portal sobre dous judeus que escarnecian a un ome bõo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 105 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 116 |
[[C]omo hũa moller que jogava os dados en Pulla lançou hũa pedra aa omagen de Santa Maria, porque perdera, e parou un angeo de pedra que y estava a mão e recebeu o colbe.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 131 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 139 |
[Esta é como Santa Maria de Ribela non quer que arça outr ' oyo ant ' o seu altar senon d ' olivas que seja ben claro e muit ' esmerado.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 146 |
[[C]omo Santa Maria tolleu ũa gran tempestade de fogo en terra de Çeçilla.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 151 |
[Esta é como Santa Maria vẽo en vison en Roma ao Papa e ao Emperador e disse -lles en qual logar fezessen a eigreja.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 154 |
[Esta [é] de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 163 |
[Esta é da nave que andava en perigoo do mar, e os que andavan en ela chamaron Santa Maria de Vila -Sirga, e quedou logo a tormenta.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 169 |
[Esta é como Santa Maria guareceu en Tocha, que é cabo Madride, un menỹo que tĩia hũa espiga de triigo no ventre.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 178 |
[Esta é como Santa Maria guariu en Terena hũa manceba raviosa.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 183 |
[Esta é como Santa Maria guareceu en Cordova hũa moça dũa grand ' enfermidade que avia.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 199 |
[Esta é como Santa Maria fillou un logar pera si eno reino de Sevilla e fez que lle chamassen Santa Maria do Porto.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 205 |
[Esta é de loor de Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 208 |
[Esta é como en ũu mõesteiro en[o] reino de León leva[n]tou -sse fogo de noite, e mató -o a omagen de Santa Maria con o veo que tiinna na cabeça.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 230 |
[[Esta é de loor de Santa Maria.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 248 |
[Esta é como Santa Maria de Tudia resorgiu ũu menynno que era morto de quatro dias.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 254 |
[[Esta .CCCL. é de loor de Santa Maria.]] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 256 |
[Esta é como Santa Maria acrecentou o vỹo na cuba en Daconada hũa aldea que é preto de Palença.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 258 |
[Esta é como Santa Maria del Viso guariu ũu açor dun cavaleiro.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 267 |
[Esta é como Santa Maria de Vila -Sirga livrou ũu ome da forca, que non morreu, por un canto que dera a sa eigreja.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 290 |
[Esta .] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 292 |
[Esta .] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 353 |
[Esta .CCCXCVIIII. é como ena vila d ' Elvas ũa moller quiso matar seu fillo e meteu -lle hũa agulla pela cabeça, e apareceu -lle Santa Maria ante que o matasse e disse -lle que tomasse pẽedença.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 357 |
[Esta .CCCCI. é petiçon que fezo el Rey a Santa Maria.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 362 |
[Esta .] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 364 |
[Esta .] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 368 |
Esta .LXXVIIII.a é como Santa Maria faz en Constantinobre decer un pano ante sa omagen. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 370 |
Esta primeira é das Mayas. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 373 |
Esta . |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 375 |
Esta é como Santa Maria sãou o escudeiro a que deron a saetada polo costado. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 380 |
Prologo das Cantigas das cinco Festas de Santa Maria. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 382 |
Esta é a primeyra, da Nacença de Santa Maria, que cae no mes de Setembro; e começa assi: |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 388 |
[Esta terceira é da Virgĩidade de Santa Maria, e esta festa é no mes de dezenbro, e feze -a Sant ' Aliffonsso; e começa assi:] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 392 |
Esta quinta é de como o angeo Gabriel vẽo saudar a Santa Maria, e esta festa [é] no mes de março. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 394 |
[Esta .VII. é como Santa Maria levou seu Fillo ao templo e o offereçeu a San Symeon; e esta festa é no mes de febreyro.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 404 |
[Esta deçima é no dia aa Proçession, como as proçessiões do çeo reçeberon a Santa Maria quando sobiu aos çeos.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 407 |
Esta .XI., en outro dia de Santa Maria, é de como lle venna emente de nos ao dia do juizio e rogue a seu Fillo que nos aja merçee. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 408 |
[Esta .XII. é de como Santa Maria rogue por nos a seu Fillo eno dia do juyzio.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 411 |
Esta primeira é de com ' el fez o çeo e a terra e o mar e o sol e a lũa e as estrelas e toda -las outras cousas que son, e como fez o ome a sa semellança. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 413 |
[Esta segunda é de como os Reis Magos vẽeron a Beleen aorar a Nostro Sennor Jesu Cristo e lle ofereron seus dões.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 416 |
[Esta terceira é como Nostro Sennor resurgiu e como se mostrou aos Apostolos e aas tres Marias.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 418 |
Esta quarta é como Nostro Sennor subiu aos çeos ante seus dicipolos. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 420 |
Esta quinta é como Nostro Sennor enviou o seu Santi Sp[i]rito sobre los seus dicipolos. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
E sobre (esta razon) dixo otro Sabio, que ninguna pestilencia non puede empescer al ome en este mundo tan fuertemente, como el falso amigo, con que ome biue, e departe sus poridades (continuamente), non lo conosciendo, e fiandose del. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
E esta conoscencia non pode ome auer, si non por vso de luengo tiempo: porque los buenos son pocos, e los malos (son) muchos. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Et sobre (esto) disso outro sabio que nehua pestilença non pode enpeeçer a omee en este mundo tan fortemente. como o falso amigo con quen omee uiue e departe suas poridades (ançianamente) nonlo conesçendo e fiandosse en el. e porende disso aristotiles que a mester que ante que tome omee amizdade con outro que punne premeyramente se he boo e esta conosçença non pode omee auer se non por huso de longo tempo porque os boos son pocos e os maos muytos. e a amizdade non pode durar senon entre aqueles que an bondade en si. onde (por estas rrazoes) os que amingos se fazen ante que ben sse conoscan. legeyramente sse departe(n) depoys a amizdade entre eles. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
E amistad de natura es, la que ha el padre, o la madre con sus fijos, e el marido a su muger; e esta non tan solamente la han los omes, que han razon en si; mas avn todas las otras animalias, que han poder de engendrar: por(que) cada vno dellos ha naturalmente amistad con su compañero, e con los fijos que nascen dellos: e amistad han otrosi segund natura, los que son naturales de vna tierra, de manera,que quando se fallan en otro lugar extraño, han (amistad) vnos con otros,e ayuntanse en las cosas que les son menester; bien assi como si fuessen amigos de luengo tiempo. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
La segunda manera de amistad es mas noble que la primera, porque puede ser entre todos (los) omes, que hayan bondad en si: e porende es mejor que la otra, porque esta nasce de bondad tan solamente, e la otra de debdo de natura: e ha en si todos los bienes de que fablamos en las leyes de este Titulo. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Et amizdade de natura he a que o padre e a madre han a seus fillos e o marido aa moller. e esta non tan soamente a enlos omees que an rrazon en si. mays aynda todalas outras animalias que an poder de engendrar. por cadahun deles a(n) naturalmente amizdade de con seu conpanneyro e conlos fillos que naçen deles. e amizdade an outrossi segundo natura aque les que son naturaes de hua terra de maneyrra que quando sse achan en outro lugar estranno an (plazer) huns con outros e aiudançe enlas cousas quelles son mester ben assy como sse fossen amigos de longo tempo. a segunda maneyra de amizdade he mays noble que a premeyra. porque pode seer entre todos omees que aian bondade en si e por ende e mellor que a outra que esta naçe de bondade tan soamente. e a outra de deuedo de natura. e a en si todolos bees de que falamos en las leys deste tidoo. a terceyra maneyra por placer que espera del auer, (luego que lo aya, o le desfallezca la pro, o el plazer que espera auer del amigo), desatase porende la amistad que era entre ellos, porque no auia rayz de bondad. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
E de esto fablamos en el Titulo del Desafiamiento, en las leyes que fablan en esta razon. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
E sobre esto dixo Aristoteles, que firme deue ser la voluntad del amigo, e non se deue mouer, a que de suso falamos non he uerdadeyra amizdade porque aquel que ama o outro por sua proe e por plazer que espera auer do (amigo) destallasse por ende a amizdade porque non auia rrays de bondade. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Et aynda y a outra maneyra de amizdade segundo o costume de espanna que poseron antigamente os fillos dalgo ontressi que sse non deue desonrrar nen fazer mal huns a(os) outros ameos de se tornar a amisdade e se desafiar primeyramente e desto falamos no tidoo do(s) desafiamento(s) en las leys que falan en esta rrazon. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Respondeo e disso que sse uerdade era que seu amigo dissera mal (del). que (teme) que sse mouera a dizerlo por algun ben e non por seu mal. a ssegunda guarda deuen (auer) os amigos enlas parauuas. gardandosse de non dizer cousa de seu amigo de que podesse seer enfamado (ou quelle) pode(sse) uiir mal por ende. pero disso salamon en ecclesiastico. quen desonra seu amigo de parauua destalla a amizdade que auia con el. outrossi non (se) deue rretraher nen posfaçer o hun ao outro. os seruiços e as aiudas que sse fezeren. e por ende disso talio que omees de maa uoentade son aqueles que rretrayen como en maneyra de afronto os bees e os plazeres que fezeron a seus amingos ca esto(nçe) non conuen a eles mays os que os rreçeben. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Outrossi sse deuen gardar que non descobrar as poridades que sse disseren hun o outro. e sobresto disso salamon que quen descobrir a poridade de seu amingo. destalla a fe que auia con el.a terçeyra garda he que omee deue ben obrar por seu amingo assi como lo faria por si mesmo. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
(E) otros y ouo, que dixeron deue ome amar a su amigo quanto el (se) ama: e estos otrosi non dixeron bien, porque puede ser, que el amigo non se sabe amar, o non quiere, o non puede; e porende non seria complida amistad, (la) que desta guisa ouiese ome con su amigo. |
[+] |
1275 |
CPb 1/ 6 |
Verdadeyramente e sen enganno nehun deue omee amar a seu amigo. pero enla quantidade do amor foy (departido) entrelos sabios. ca os huns disseron que omee deue amar a seu amigo quanto o outro ama a el. e sobre esto disso talio que esta non era amizdade con benõquerença mays era como (en) maneyra de merca. outros y ouo que disseron (que) deue homee amar a seu amigo quanto el ama (assi meesmo). e estos outrossy non disseron ben. porque pode seer que o amigo non sse sabe amar. ou non quere(n) ou pode(n) e por ende non seria conplida (a) amizdade que desta guysa ouuesse omee con seu amingo. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 123 |
Senor, quando los auogados razoarem ante uos fazelloses eſtar en pe et non conſſintades que digan parauras torpes nen deſguiſadas nen uiláas ſenon aquellas tan ſollamente que pertéézerem al preyto. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 125 |
Et os que defende o dereyto ſon eſtos : caualleyros que eſtam ena corte del rey et que recebem soldada del por le facer ſeruiço, foras ende en preyto de caualleyros que foſem ſu ſeu poderio e en ſas caſas; clerigos, monges et contractos que ſe non podem leuantar por algunas infirmidades ou los que ſon meores de XXV anos, ou os que ſon acuſados dalgum mal feyto, mentre durar a acuſaçom. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 125 |
Cada una destas perſoas poden ſéér perſoeyro por qualquer deſtas outras dando bóó fiador que el fara auer por firme et por eſtauel quanto en aquel preyto façer ou raçoar daquel por que ſſe fecer perſoneyro, ca en outra guiſſa non pode ſeer recebudo. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
Lee VJ Se outra algua perſoa que non ſeyam deſtas que ſom ſobredictas quiſer demandar por outro non auendo nen mostrando mandado algum daquel por que demanda aſſy como por cartas ou por testes, non deue a ſéér reçebudo macar que deſſe fiador como sobredicto e. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
E deue ſeer recebudo a ello ſe der fiador que ſegira el preyto et pagara todo o que for iulgado, pero que o non aya por firme nen por eſtauil aquel por que el defende, e atal fiadoria e dicta en latim iudicatum ſolui . |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
Corteſia e e enſinamento que ſe algum a querella doutro ſobre alguna demanda que aya contra el, de o amoeſtar ante el que lla ſaye ou que lla enmenda et ſe o fazer non quiſer, deueſſe a querellar ao iuyz et rogarlle que o apraçe et que o faza uíjr a dereyto; et o iuyz deueo a façer, foras ende ſe aquel que deue ſséér apraçeado es de mayor dignidade ca el iuyz que gello deue aplazar. |
[+] |
1290 |
FR I, 10/ 122 |
Et ſe o demandor non veér et enuiar outro nenguno, non poſſa demandar por el, macar que de recado que eſtara por ello ſe non for daquellos que ſon nomeados enna outra lee. |
[+] |
1290 |
FR I, 10/ 122 |
Pero ſe o penſoeyro a ſabendas, ou por algun engano, alguna couſa fezer ou maenfeſtar eno preyto, ou a teſtemuyo que ouuer non quiſser dar, ou cartas que tena para prol de ſou preyto, o penſoeyro ſeya teudo de peytar quanto por el perdeu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 3 |
El rrey dõ Rramiro ouue nouas et sabedoria desto en Castella, hu estaua fazẽdo seu casamẽto; et, quando aquillo soube çertamente, leyxou todolos outros feytos et tornouse para Leõ o mays agina que el pode. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Andados dous anos del rreynado del rrey dom Ramiro -et foy isto ena era d ' oytoçẽtos et sateenta anos; et andaua entõçe o ano da encarnaçõ do Senor en oytoçentos et xxij ãnos -, asi com̃o conta a estoria, poys que os mouros souberõ que el rey dom Afonso o Casto, que era muy esforçado et muy forte et muy aventurado en batalas et os avia muyto apremados et quebrantados cõ lides et cõ correduras, que era morto et rreynaua en seu lugar el rey dõ Ramjro, coydando elles que el, como seria en sua noueza, que aueria medo, ca era o poder dos mouros muy grande en Espana, como oyredes adeant[e] na estoria, et que, auẽdolles medo, que daria o que lle demãdasẽ por razõ que le nõ desem guerra et que o leyxasem en paz; et enviarõle pidir que lles dese cada ano La donzelas das mays fillas dalgo, cõ que casasẽ, et outras La das outras do poboo, cõ que ouuesem outrosi seus solazes et seus deleytos; et estas çem donzelas que fosẽ todas uirgẽes et en cabello, asy como las dera el rey Mauragato en seu tẽpo, que fora ante dele. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Et por esta razõ que el rrey Mouragato les dera aquellas donzellas eno seu reynado, pediãlas elles a el rey dom Rramiro, com̃o per foro, et que llas dese como el rey Mauragato, que nõ era rey como deuia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Et el rey dõ Ramiro, quando esta demãda dos mouros le vẽo, daquellas donzellas que lle pediã, foy muy sanudo ademays por cousa tã maa et tã descumunal como aquella que lle enviarã demãdar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Et esta foy muy grãde, et ouverona en hũu lugar a que diziã Aluela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Estando alla chegados todos en hũu, rogarom a Deus todos en seus curações, chorando dos ollos et fazẽdo preçes et rogandole que os nõ desenparase(m), mays que os ajudasse et les acorese en aquela presa en que erã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Poys que o apostolo ouve dicto a el rrey dom Rramiro estas parauoas, achegouse mays a elle et tomoule a mão et apertoula ya quanto et disole de cabo: -(El) Rrey dom Rramiro, esforça en teu curaçõ et sey bẽ firme et forte en teus feytos; ca eu soo Sanctiago, apostolo de Ihesu Cristo, et ueno a ti por te ajudar cõtra estes teus enemigos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Et digoche que tom[a]rã y morte muytos d[o]s teus, ca les esta aparelada a gloria de Deus et a sua folgança en que sempre durarã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 8 |
Et foy este seu acordo que estabelleçerõ: que de quantas jugadas de boys ouuesem en terra de cristãos, que desem de cada ũa senllas mididas de pam, com̃o por primiça, aos clerigos que seruem a jgleia de Sanctiago; et outrosy do vino de cada moyo senas mididas, et isto que fose para senpre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 8 |
Outrosi estabeleçerõ para sempre que, de todas las gaanças que fezesem caualeyros cristãos et os outros omes d ' armas en suas ostes et en suas lides que ouuesem cõ mouros, daquel dia endeant[e], que desem outrosi a[a] jgleia de Sanctiago, como en oferenda, outro tanto como a hũu caualleyro caese en sua parte da caualgada que fezesem ou da colleyta do cãpo que arãcasem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Mays os das naues nõ leyxarõ estõçe [de] estar atendendo y outras naues que les aviã de vijnr cõ mays gentes et mayor ajuda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et Sindonia et Callez estauam entõce bem pobradas de mouros et ric[a]s et en boos estados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et trouxerõnos mal de esta guisa aquelles guerreyros que alj vẽerõ con aquellas naues que disemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et, quando Avderahme s[o]ube estas nouas, juntou muy grãde oste et envioua ha Seuilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et en todo isto, elles estando aynda aly, souberõ nouas çertas que Abderahme envi[a]u[a] contra elles outra oste mayor ca a primeyra et quinze naues. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et, como estaua a çidade de Seuilla quebrantada da outra gente que disemos ante desto, nõ poderõ acordar en si tam bem que se defendesem delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et foy desta guisa: hũu conde que chamauã Aldaredo et outro rico ome que auia nume Preuiolo, com sete fillos seus, alçarõse cõ soberua et loucamente contra este rey dom Rramiro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 15 |
Et aquel quinto ano que auemos dito do rreynado del rey dom Rramiro en aquestas cousas que auemos ditas passou, segũdo o fallamos pellas estorias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
Aquel rey dom Ordono, que en esta ssazõ começou aa rreynar, conta a estoria que foy rrey [m]ãso et sofrudo et sabio et entẽdudo en todolos feytos de mãteemento do rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
Et este dõ Ordono pobrou as çidades que el rey don Afonso, o Casto, gãanou de mouros, que estauã aynda hermas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
Et forõ estas per seus numes: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
As atalayas que estauam fora da villa de Tolledo, quando o uirõ vijnr cõ poucas gentes, coyda[ndo] que nõ erã mays cõpanas, fezerõno a saber aos da cidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et dalj tornou a Çirita et ende a Calatraua, et tomouas desta uez todas tres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Et as que llj tolleu et fez perder som estas: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Desi foyse guerear conos talamaes et aos prouẽcialles et aos françesses, [et] matou muytas destas gentes, cada hũu per seus lugares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Et desta guisa se partiu Muca de fazer mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
El rey dom Ordono, quando esto soube, que aquel guerreyro Muca estaua tam açerca, partio sua oste en duas partes: et a hũa leyxou alj çerca da villa et a outra leuou cõsigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Alj foy a lide muy ferida et muy atestada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Et, isto liurado alj desta guisa, el rrey dom Ordono tornouse para sua terra rrico et onrrado et alegre et bem andant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 23 |
Et apodragas e palabra cõposta destas duas partes: de "poys", que dizem en grego [por o que ena lengoagẽ de Castella chaman pee, et a outra "agros" , eno grego] outrosi, por [o] que en castellão dizẽ contreytura ou treyto; onde podroga tãto quer dizer ẽna lengoagẽ de Castella com̃o enfirmidade de coytura dos pees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 23 |
Onde quando os que esta sabem dizẽ a algũu "podragado he aquel", et quer dizer tãto com̃o enfermo ou contreyto dos pees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 23 |
Et desta enfirmidad[e] podroga enfermou el rrey dom Ordoño et morreu della en Ovedo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 24 |
Et desta guisa se ajuntarõ todos, segundo cõta [a] estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 25 |
Et trouxerõ esta avijnça: que posserõ quareenta omẽes bõos que partisem o rreyno ontre elles ygualmente, que dalj adeant[e] nõ ouuesem sabor de contẽder ũus cõ outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 25 |
Et [en] esta parte deste rreyno ficou des entõçe a[c]a este nume França. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 25 |
Et entende[de] que foy dita Frãça, fascas "quebrantada", nom por que os reys della nẽ os homes seiã quebrantados nẽ a terra, mays por que a terra foy partida en estas tres partes [et] feyta(s) peças por paz et por auijnça dos rreys et prol dos omes et bemparãça das partidas dessas terras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 25 |
Agora leyxamos estas razões et tornaremos a contar del rrey don Affonso de Leõ et d ' Espana |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Poys este rey Affonso, o Magno, começou a rreynar [teuo ollo] et (o) coraçom, com̃o auemos dito, en parar o estado do rreyno quanto el mays pode et s[ou]be et pode trager sua fazenda cõ siso et cõ recado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Et el rrey dom Affonso, com̃o estaua seguro et en paz et pensando en bemparãça de seu reyno, nẽ se gardaua nẽ cataua de tal coussa, nẽ tijna cõsigo senõ poucos caualleyros a aquella ora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Et en todo esto, rrey dõ Affonso estando en Leom, vẽe[u]lle mãdado dũu conde, que auja nume Layrõ, que xe lle alçara en Allaua et lle. paraua mal a terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 29 |
En esse ano que el fez esta lid[e] morreu Gregorio papa et foy posto en seu logar Serigo, o segundo; et forõ cõ el çento apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 30 |
Aqui diz a estoria, ontre todaslas bõas obras que el fez que foy esta hũa: cõ grandes thesourros que llj leyxara seu padre el rrey dom Ordono (et) osmou que o melor que delles podia fazer [seeria] despendelos en fazer seruiço a Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Andados iiijo ãnos do rreynado del rey dõ Affonso, o Magno, -et foy isto na era d ' oytoçentos LXXa IX anos; et andaua (et andaua) outrosi o ano da encarnaçõ do Señor en oytoçẽtos et xlaj; et a do enperio [de] Locario, enperadorn de Rroma, en çinquo -, este rey dom Affonso, estando en sua terra asesegado et ẽ paz, chegoulle mandado como tres rreys de Merida lle avi[ã] entrado na terra cõ gram oste et que ficarã suas tendas sobre Benauent[e]; et tijnana çercada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Este rrey dom Affonso, quando lle chegarõ estas nouas, ffillouse cõ sua gente que logo a ora pode auer et ffoyse para Benavẽte, et achou y os mourros como lle disserõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Et cõta a estoria de com̃o [en] esta batalla ffoy Bernaldo muy bõo et lidou y muy de rrigeo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Vençuda esta batalla, allj chegarõ a este rrey dom Affonso estas outras nouas, como outro rrey poderoso, que auja nume Alchamam, era vijndo com muy gram oste sobre Camora et [a] tijna çercada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 33 |
Andados ssex ãnos do regnado del rrey dom Affonso, o Magno -et ffoy isto na era d ' oytoçẽtos et LXXXa ãnos -, el rrey dom Affonso estando en paz et assesegado, chegaronlle nouas de como era ẽna terra gran poder de mourros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 33 |
Et aquelles mourros eram tã muytos que, fiandosse ẽna muytedũem, partirõse et fezerõ duas partes de ssi: et a vña parte foy contra Poluorera et a outra deu alj u el rrey dom Affonso estaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 33 |
Et, poys que esta batalla foy vençuda, tornouse el rrey dom Affonso muyto onrrado, cõ grandes roubas et com grandes gaanças [et] muy alegre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 33 |
Et este ãno en que sse aquesta fazenda vençeu, morreu Se[r]gio papa, [et foy posto en seu logar Leon papa] el quarto; et forõ com elle Ç vno apostoligo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 34 |
Andados vije anos do rregnado del rrey dom Affonso, o Magno, -et foy isto na era d ' oytoçẽtos et lxxxaj ãno; et andaua entõçe o ano da encarnaçõ [do Señor] en oytoçentos xliijes; et a de Locario, enperador de Rroma, en vije -, el rrey dom Affonso, coydando ia estar en paz, chegarõle nouas en como hũu alto omẽ de França, que auja nume Buysso, lle entrara cõ gram oste et que lle andaua estragãdo a terra et fazendo en ella quanto mal podia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 34 |
El rrey dom Affonso, poys que estas nouas soube, chegou sua oste et grã poder et ffoy contra el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 34 |
Mays agorra sabede aqui os que esta estoria ouyrdes, que en todas estas batallas que el rrey dom Affonso ouve cõ mourros, assi como auemos dito, en tod[a]s foy Bernaldo muy bõo caualleyro d ' armas et seruyo a el rrey dom Affonso muy bem, et en tod[a]s lle pideu seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Andados viijto anos do rreynado deste rey dõ Affonso -esto foy na era d ' oytoçentos lxxxaij ãnos; et andaua entõçe o ano da encarnaç[õ] do Senor en oytoçẽtos et xliiij anos; et a do enperio [de] Locario, enperador de Rroma, en oyto - este rey dom Affonso, polla festa de çinquoesma, fezo suas cortes en Leom, muy rricas et muyto onrradas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Ca, senor, nẽbraruos deviades outrosi de com̃o uos acorri çerca do rrio d ' Oruego, quando estauades çercado et uos tĩjnã os mouros en essa cerca en coyta de morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Et durarõ estas guerras dous ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 38 |
Et, poys que isto ouue apostado conos tolledãos desta guisa, tornouse para Cordoua et mandou gardar aquellas arafeens. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 38 |
Et, segundo que diz a estorja per latj̃, esta foy a segunda vez que os de Tolledo derõ arrafeens a Mahomat, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Et, el estando en ellas, forõse muytos omẽes de terra de Benavent[e] et de Tourro et de Çamora et doutros lugarres para Bernaldo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Non uos teno eu por mal quanto me fezestes en esta razõ, ca faziades dereyto et lealdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et dizem outrossi que el rrey, pero que estaua yrado contra Bernaldo, que lle deu caualleyros et auer et envyo[o] para França, pero que achamos que en Espana morreu Bernaldo, assi com̃o dissemos ya ante disto et com̃o [diremos] eynda adeant [e] . |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et dizẽ enos cantares que disso alj Bernaldo a Carllos que era sobrino del rrey Carlos, o Grande, et fillo de dõna Tinbor, sua yrmaa; et que lle disso Carlos que era muy bem et que llj prazia cõ el, et que estaua ena corte hũu fillo dessa dõna Tinbor et que o preguntou el rrey se o querria reçeber por yrmão a Bernaldo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Et todas estas fronteyras (et) mant[ijn]a el bem esforçadamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Mays, por que os liuros outenticos, esto he enos liuros outorgados, e(t) achado assi et por que os françeses et outrosi os espanoos [o contan] assi, dizemos que foy aquella batala de Rroçasvalles en tẽpo de Carlos, o Grãde, assi com̃o o [a]uemos ya cõtado susu en esta estorja. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 43 |
Mays agora leyxamos aqui de contar estas razões et tornamos a contar deste rrey don Afonso, o Magno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 47 |
Et, elles yndo seu camjno pello mar, leuantouse tẽpestade tan grãde que quebrãtou quantas naues y yam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Et aquelle Maffomat, rrey de Cordoua, estando estõçe en sua mesquita ffazẽdo ssua orraçõ, feryo hũu rrayo cerca del que matou dous omẽes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 51 |
Et pobrou en Purtugal estas cidades que eram destroydas dos mouros: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 51 |
Depoys disto pobrou el rrey dõ Affonso os cãpos que dizẽ dos Godos -et estes som terra de Cãpos et Touro - et esses logares que estauã hermos et despobrados pollo destroymento dos mourros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 51 |
Et son estas Samãcas et Dõnas et outras villas muytas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 52 |
Et adeant[e] diremos como sse liurou esta cõtenda ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 52 |
Mays agora leyxamos aqui de fallar desta rrazon et tornamos aa cõtar del rey don Affonso, o Magno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 53 |
Et correu et astragou toda esta terra do rreyno de Tolledo et derribou y castellos et fortellezas, et matou y muytos mouros et leuou ende muytos catjuos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et posselle nume Çamora por esta razõ: conta a estoria en latj̃ que, quando el rrey dom Affonso querria pobrar essa çidade, subyo el susu a hũu o[u]teyro que y uyo mays alto por ueer delle o logar da çidade et que hũu mõteyro daquelles que yam cõ el que achou hũa vaca negra et, polla desvyar dant ' el rrey que lle disse com̃o en iogo: "ca, mora!", ca os lauradores et os vaqueyros soenlle chamar aa[s] negras mouras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Mays leyxamos agora aqui estas razoes et tornaremos a contar das del rrey dom Affonsso, o Magno, de Leom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 57 |
Et o papa, quando ouve liuda a [carta] et oyo o que os mãdadeyros diziam, envioulle ssua carrta al rrey dom Affonsso, ffeyta en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 57 |
Por que nos Deus posso en garda de toda a cristi[ã]dade porlla outoridade de San Pero, primeyro dos apostollos, que lle Deus outorgou, quando lle disse: "tu es Pero et sobre esta pedra começarey eu a mj̃a jgleia et a tj darey as chaues do rreyno dos çeos, et o que tu soltares sobrella terra, solto sera outrosi en[o] ceo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 57 |
Et disso[lle] outrossi Nostro Senor, quando alla en ssua payxom: rrogey por tj, que nom fallessca a tua ffe; et, quando tu fores conuertudo, confirma teus yrmãos"; et por (a)que(ll)a uossa fama bõa de uos, (o) bom rrey dom Affonsso, vẽo a nos et nos foy mostrada per uossa carta et per estes dous mandadeyros, Ssenoro et Desiderio, amoestamosuos da parte de Deus que persseueredes enos bẽes que tẽedes comecados, por tal que uos cobr[a] et uos acalçe a bẽeycom de Sam Pero et a nosa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 57 |
Et a estes que uos leuam estas nossas lecteras, que os ajades en uosa encomenda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Estas çidades onde os bisspos eram tijnãnas ya os cristiãos pobradas cona ajuda de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Et estas cidades que aqui auemos ditas, pero que os rreys das Asturas aas gaanarom, perderonse despoys por que as nõ poderõ rretẽer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Et os bispos destas cidades fugirõ et acollerõsse para Asturas, et partirõ ontre si o bisspado d ' Ovedo et guareciam y assi com̃o melor podiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 60 |
Onde en algũus liuros he dito por esta rraçõ, segundo o tempo antigo, Ovedo, cidade dos bispos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 62 |
Andados xla iijes ãnos do rreynado deste rey dom Afonso, o Magno, -et foy isto na era de noueçẽtos et xvije anos; et andaua outrosi o ano da encarnacom do Senor en oytoçẽtos lxxta et ixe anos, et o enperio de Carlos, enperador de Rroma en vj - poys que el rrey dom Affonso ouve acabadas todas estas cousas que auemos ditas, sayo d ' Ovedo et uẽo a Camora et prendeu y a seu fillo, o jnfant[e] don Garçia, et meteuo en ferros et mãdoo deytar ẽno castello de Gazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 62 |
Mays os outros hermaos deste jnfant[e] dõ Garçia, quando virõ que assi o mãdara prender, forõ muy sanudos por ende et traballarõse de lle toller o rreyno a seu padre, cõ conssello da rreyna dõna Xemena, que disemos que ouvera primeyro nume dona Almena; ca ella nõ amaua el rrey com̃o deuja et por ende punaua de meter todo mal et toda cõtenda ẽna terra, por fazer perder o rreyno a seu marido et que o ouvese jnfãte Garçia, seu fillo desta rreyna. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 62 |
Et nõ achamos nẽhũa cousa que de cõtar seia para esta estoria, senõ tãto que ẽnos quareenta et quatro ãnos morreu Carlomagno, rrey de França; ca el rrey Loys, seu yrmão, hũu ãno auja que morrera ia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 63 |
Et el estando en Çamora, de vijnda de sua oste, enfermou et morreu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 65 |
Dello segundo ãno deste rey dom Ordono nõ achamos nẽhũa coussa que de cõtar seia en esta estoria d ' Espana. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 67 |
Et por que auja dessamor ontr[e] o linagẽ de Abehumeyt et o de Abelabeçi, assi com̃o o dissemos ia ssusu ante disto en esta estoria -que forõ net[o]s de Mahomat, o seu grande propheta -, que apenas avia lugar en toda a terra [u] nõ fezesse mal aquel seu desamor, este rrey traballouse quanto mays pode de meter paz ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 67 |
Et aos que uija que erã mays rreuees, assi os quebrantou per batallas et en guerras, que lles tolleu todo o poder que auj[ã] et fezeos estar soos sen outras conpanas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 69 |
Et fezo logo desta uez cõ outorgamento de dom Formigo, bispo de Leom, et dos outros bispos do rreyno, et aynda dos outros rricos omes que y erã, dentro en seu paaço, a jgleia de Sam Pedro et de San Paulo apostolos, que er[a] fora da uilla, por que nõ era s[e]g[ur]a dos mouros nẽ auja aynda medo delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et cõta aqui a estoria en esta rraçõ que nõ acabou el rrey en seu prez muyto por ello et en ssua nobreza por aquel ffeyto, que matou assy os cõdes de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 76 |
Et della razõ desse Rroy Diaz contaremos adeant[e] en esta estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 78 |
Et por esta razõ era muyto amado de todos et queriãlle todos bem por este feyto tã bõo que fazia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 78 |
Et casarõno cõ dõna Exemena, filla de Nuno Fernandez, et ouve en ella hũu fillo que chamarom Ffernã Gonçaluez, que foy depoys conde outrosi (conde) com̃o seu padre, assi com̃o diremos adeant[e] en esta estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 78 |
Agora leyxamos aqui a ffallar desta razõ et tornaremos a cõtar del rrey don Fruella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 80 |
Et do segundo ano ata o quinto deste rey dom Afonso nõ achamos rrazõ nẽhũa que de cõtar seia, que a esta estoria pertẽesca, senõ tãto que, eno segundo ãno deste rey don Afonso, morreu o papa Farmosio et foy posto en seu logar Bonjfaz, o quinto; et cõprironse cõ este çxij apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 82 |
Et, estando el en Çamora sacãdo sua oste et juntandoa para yrlles correr a terra, veeulle mandado com̃o don Affonso, seu jrmão, era saydo da ordem; ca, en uerdade, assi com̃o sse elle metera cõ leueldade en ella, assi sse sayra outrosi della cõ pouco siso, et forase a Leõ et alçarase y para cobrar o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 82 |
Agora leyxamos aqui a cõtar desta razõ et tornaremos a contar de como os castellãos ouverõ cõsello de com̃o ouvesen cabedel de seu senorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 83 |
Ca, pero que era Castella pequeno logar, senpre y ouve omẽes bõos et entẽdudos et muy leaas que punarõ en chegar seu senor aa mayor onrra que poderon et ao mellor estado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 83 |
Senor, rogote que me uallas et que me ajudes en tal guissa per que te eu possa seruir et sacar Castella de prema en que esta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 83 |
Et, senor, seendo eu teu uassalo, et fazẽdome tu merçee et ajuda, coydo eu sacar Castella destas premas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 83 |
Et o conde fezo esta oraçõ de toda sua voentade, et ouyo Deus todo o que lle demandaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 85 |
Et os asturãos escollerõ esto de fazer desta guisa cõ grã pesar que aujã por que, quando el rrey don Affonso leyxou o rreyno [et foy seu jrmão] don Rramiro alcado por rrey (et) nõ forõ elles y chamados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 85 |
Et foy el posto en seu logar et forõ desta guissa CXIXe apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 88 |
Et sobre esta cõta departẽ os sabios et os omẽes bõos d ' estorias d ' armas, et dizẽ que hũa ligiõ he seys mill et sex çẽtos et lxavj, toda de sex en sex. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 88 |
Mays se algũa carreyra podessemos achar per que se escusase(m) esta lide teriao eu por bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 88 |
[O]nde en ficar esta lid[e], por prometer ou por dar, teno eu que seria o melor que nos poderiamos y fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Et en gãanar nos tregoa dos mouros, por les peytar algo, de senores que somos fazernos emos seruos; et en uez de sacar Castella de prema en que esta, dobralla emos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
[et] por gardalla muy ben (et) oluidarõ (muy bẽ) suas mortes; et desta guissa acabarõ quanto quiserõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Quãdo el rrey Rrodrigo perdeu a terra, assi com̃o sabedes, nõ ficou en todo Espana terra de cristiãos, senõ Asturas et Castella Vella senleyra, esta en que viuemos agora, a que nosos auoos defenderõ cõ muy grã laçeyra; ca forõ afrontados por que erã muy poucos et tĩjnã muy pouca terra, et padecerõ muyta lazeyra de guerra et de grã fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Et por esta carreyra vençerõ seus ẽemigos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Et, amjgos, seede çertos que nos vençeremos a Almãcor desta uez, ca seria grãde a mj̃a onrra et a uossa mayor, et faredes de mj̃ o mellor ome d ' Espana. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Quando o conde ouve acabada esta raçõ et esforçada sua gent[e], moueusse de manãa cõ toda sua gente et foysse para Lara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et aquella hermida estaua cuberta toda dũa hedra, assi que nõ podia pareçer della nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
O conde nõ pode yr de besta pella mõtana tras o porco et ouve a dezersse do cauallo et yr de pee. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Senor Deus, a que temẽ todallas cousas do mũdo, tu me perdõa sse eu en esta entrada errey, ca nõ sabia nada da santidade deste lugar; et sabendoo nõ fezera y noio, ante uẽera y en romaria et dera y oferendas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Quando o conde ouve acabada esta razõ vẽo a el hũu daquelles tres mũges, que auya nume Paayo, et preguntoulle quen era ou que demãdaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Mays rogote et peçoche eu este don: que, poys que ouueres o cãpo vencudo, que te acordes desta cõpana tã lazerada et deste logar tam pobre et deste ospedado tan fraco que aqui comische; ca tres mũges estamos aqui et fazemos pobre uida et, se Deus nos nõ envia a sua merçee, bestas brauas nos comerã aqui. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Don frey Paayo, nõ uos temades de perder o seruiço que me fezestes; ca, sse Deus me leyxar vencer esta lide, prometo a este logar todo o meu qui[n]to que y gãanar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et farey y outra jgleia mayor ca esta en que possan guareçer mays mũges et mayor cõvento ca este, et darlles [e]y en que viuã et todo o que ouuer[en] mester. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Et o conde Ffernã Gonçaluez estaua entõçe [quedo] en hũu logar et cobijçaua ia veer se juntado conos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Pero que en outro logar diz ho arcebispo don Rrodrigo que alhogib, en arauigo, tãto quer dizer [como] "pestana" en castellão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 97 |
Onde uos envia dizer que se lle querredes enmẽdar estas querrellas que a de uos et mellorar assi co mo for dereyto, que uollo gradeçera, et faredes en isto uossa bondade et uossa mesura; se nõ, que uos envia desaffiar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 97 |
Et muyto he agora loução por que esta uez vençeu os mouros; mays dizedelle que agina o yrey buscar, et que xe me nõ podera defender en torre n[ẽ] en çerca, que o eu nõ saque ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 97 |
Tornousse o caualleyro cõ esta resposta para o conde, et cõtoulle todo o que lle el rrey enviaua dizer, que nõ encobriu ende nẽhũa cousa, et dissolle que o auja muy forte ameaçado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Esta vida nõ he senõ para os pecados, ca sempre nos quisemos semelar llos (os) da osten antiga, que nũca c[ã]sauã [de] dia nẽ de noyte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Onde auemos mester que aquillo que uirmos que nos estara bem que llo digamos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et, senor, as coussas nõ estam senpre en hũu estado, et deue ome auer grã siso en lidar, se nõ pode perder per y todos seus bõos feyctos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Poys que Nunu Laynes ouve acabada sua razõ, respondeu o conde desta guisa: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Don Nunu Laynes, bõa razõ auedes dita et departistes muy bem as cousas assi com̃o son; mays pero nõ semella guisado d ' alongar esta lide, ca hũu dia bõo que ome perde n[ũ]ca mays pode tornar a el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et o ome que quer estar viçosso et dormir et folgar nõ quer al leuar deste mũdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et dessi mandou logo mouer dalj toda sua gente et foysse para aquel logar du estaua o conde de Tollossa cõ todollos nauarros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et os de Tollosa et os nauarros estauan da outra parte et nõnos leyxauã passar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Hu esta aqui o conde de Tollosa? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 103 |
Andados IXe ãnos do rreynado del rrey dom Rramiro -et foy isto na era de IXe çẽtos xlvj ãnos; et andaua outrosi o ãno da encarnaçõ do Senor en IXe centos et IX ãnos; et o enperio de Cerrado, enperador de Rroma, en hũu - estando el rrey dom Rramiro en sua terra en paz et asesegado, hũu rrey mouro, que auja nume Açeyffa, entroulle ẽno rreyno cõ muy grã oste per rribeyra de Torrmes, et começou de po[br]ar ẽno rreyno dese rrey don Rramiro Salamãca, Ledesma, Rribas, Hañas, Alffondiga, Peña Guissanda et outros muytos castellos, cõ consintemento et cõ conssello de [dous] rricos homes desse rrey dom Rramiro -et hũu auja nume Fferrnã Gonçaluez et o outro Diego Nunez - que se alcarã et ajudauã (contra) aquel rrey mouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 103 |
E[n] esta sazõ pobrou o conde don Nunu (Fernandez) Nunes Roda, assy como diz don Luc[a]s de Tuj. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et sobrelo que tragia ajuntou todollos mouros da Andaluzia; et, apoderado desta guisa, vẽe[u]sse para Castella, para estragar toda a terra et prender o conde Ffernã Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et os mouros estauã en Facynas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et, quando o conde aquillo ouvyo, pesoulle muyto de curacom, et entrou ena jgleia et ficou os geollos ante o altar de Sam Pero, et fezo sua. oraçõ desta maneyra, chorãdo muy forte dos ollos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Estando o conde Ffernã Gonçaluez fazendo esta oraçõ, vẽe[u]lle [u]n sono et adormeçeu alj ante o altar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Acabada esta (di)uisom, espertousse o conde Ffernã Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et, estando el pensando en aquella (de)uisom, et rogando a Deus, oyo hũa grã uoz, que [lle] disso assi: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et sabyas que che durara esta batalla ata tercar dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et, se per pecados esta uez formos vençudos, nũca cobraremos ia mays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et algũu mouro astroso, que sabe fazer estas cousas, fezo aquela uisom vijr pelo aere por nos espantar cõ esta arteria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et en todo esto o conde Fernã Gonçaluez andaua esforçãdo os seus et dizendollj: -Amigos et uassalos, seede boos et acordadeuos dos grandes tortos que nos faz Almãçor, et saquemos Castela da prema en que esta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et ouue y aquel dia delles muytos mortos et feridos, et os que escaparõ estauã muy lazerados et cãsados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
[Et] com̃o quer [que] elles esteuessem cansados da batalla que ouuerã ia ẽnos outros dias que ia passarã, mays esforçadamente começarõ esta ca nẽhũa das outras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Mays, quando o conde Fernan Gonçaluez soube que os mays altos omes daquela az erã mortos, [et] que os outros estauã muy arrequeixados et tristes, et que seriã muy agina desbaratados, se acorro nõ ouuesem, ouue ende muy gram pesar, tãto que nõ catou por al senõ por aguillar o caualo, et deusse a andar et meteusse pela mayor pressa dos mouros, que [non] douidou nada, et foylle acorrer, et achoos muy desbaratados, ca os ouuerã mortos ou presos, se el tã agina nõ chegara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et en todo esto el nõ estaua de uagar, ca tãtos mataua dos mouros, que muytos erã ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
O conde, andando ontre todas estas azes, muy brauo et muy forte en suas armas et en seus feytos, matãdo muytos delles ademays, ouuesse d ' achar cõ aquel rrey mouro d ' Africa, o que matara a dom Gostios. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Estando elle en este aqueixamento tã grande, começou a rrogar a Nostro Senor Deus que lle acorresse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Senor, poys que eu nõ ey ventura d ' arancar esta lide, nõ quero eu escapar ende a uida aynda que podese, ca me meterey eu en lugar onde me ma (ma)tem, et asy nõ ueerey tãto mal nẽ tãto quebranto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et, Senor Jhesu Cristo, por que me nõ conprische o que comigo posesche, que me acorrerias en esta fazenda? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et catãdo para ala, uyu o apostolo Sanctiago estar sobre sy, cõ gram conpana de caualeyros todos armados con sinaes de cruzes, segũdo a el semellaua, et yã contra os mouros, suas azes paradas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
En todo esto os cristãos, que estauã muy cãsados et desmayados et muy afrõtados et a temor de perder aly os corpos, quando uirõ o apostolo, vẽolles cobro et curacões et forõ muy esforçados; et tornarõ tã de rrigeo aos mouros que matarõ muytos delles ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et elles entõ oyrõ o que o cõde dizia, mesurãdo o feycto en que estaua et estãdo en esto en que era, teuerõ que o mellor que poderia seer que aquelo era que o conde dizia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 117 |
Et en esta rreyna dona Tareyia ouue esse rrey dom Rramiro hũu fillo, a que disserõ dom Sancho, o Gordo, et hũa filla, a que disserõ dona Eluira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 117 |
Et delo Xo ãno do rreynado deste rrey dom Ramiro ata os XIX nõ achamos de contar cousa que a esta estoria perteesca, senõ tãto que ẽno Xo morreu Sergio papa et foy posto en seu lugar Anastasio, o terçeyro; et forõ cõ el CXX et hũu apostoligo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 118 |
Et foy esto ẽna jgleia da Pi[p]hanya, que he a festa en que Nostro Senor pareçeu aos iij rreys magos de Arauya -et magos quer dizer tãto com̃o sabi[o]s -, et reçebeu y el rrey dom Ramiro o corpo de Nostro Senor Ihesu Cristo [muy] deuotamente, esto he muy omildosamente, ante os bispos et abades que auya y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 121 |
Andados quatro ãnos deste rrey dom Ordoño -et foy esto ẽna era de DCCCC et LXa ãnos; et andaua outrosy o ano da encarnaçõ do Senor en DCCCC et xxiij ãnos -, este ãno, guisando el rrey dom Ordoño sua oste muy grande para yr sobre o conde de Castela, Fernan Gonçaluez, por que sabi[a] que o conde auya sabor de meterllj buliço ẽno reyno, et yndo el para ala, enviou o conde algũus de seus rricos omes que lle dissessem que el aparellado estaua para o seu seruiço, ca nõ para o seu deseruiço, [et] que queria auer seu amor cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 121 |
Mays os mouros, por que souberõ que el rey dom Ordono et [o] conde Fernã Gonçaluez estauã desauijndos, veerõ sobre Sancto Esteuã de Golomas, que [he] en ribeyra do Doyro, et çercarõno et correrõ toda a terra ata Burgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Agora leixa aqui a estoria a cõtar destas cousas et torna a dizer del rey dom Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et el, yndo sua carreyra, fezo sua oraçõ a Deus en esta guisa et disso assy: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et dissollj que por esta razõ aueria amor ontre [el] et el rey de Nauarra, et seria o casamento muy boo para elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et a rreyna, poys que outorgou (a) o cõde que llj prazia cõ aquel casamento que lle ela dizia, fezo logo scripuir hũa carta en esta guisa: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et esta foy a carta que enuiou a reyna a seu yrmão, el rey dom Garçia de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Creendome por parauoas soo traydo, et deuesse a sumir o mũdo cõ tã gram nemiga com̃o esta que el rey de Nauara ora comete contra mj̃; por que, donde deuia a naçer uerdade et lealdade, naçe o que nõ era de naçer de rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et ditas estas parauoas foy cõ aquelles çĩco caualeyros que tijna cõsigo, et meteusse en hũa hermida que estaua y açerca, et deçerõ de seus caualos et subirõ logo en elles seus scudeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et o escudeyro do conde, quando aquelo uyu, fezo com̃o leal ome deue fazer, et chegousse aa jgleia et deytoullis as espadas per hũa feestra que y estaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
[Et] por que pesou muyto a Deus daqueste feycto tã mao et tã sem razõ, (et) oyrõ todolos que y estauã hũa uoz ẽno aere, et partiusse logo o altar da hermida, dela çima ata o fondo, et a jgleia outrossy, et assy esta partida oge en este dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et bem ueemos que somos en gram saña contra ti, por que tu nos das esta coyta tã grande. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Os porteyros, quando esta rrazõ oyrom, prouguellis ende muyto et abrirõlle logo a porta do castello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Et tu por ende es muy meoscabada [en]o teu prez, et seeras deostada por ende, quando o souber toda a gente, et esta culpa a ti a porrã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Ali disso aquella dona mãdadeira aa jnfante dona Sancha: -Senora, rrogouos, pola fe que deuedes a Deus, que uaades a el et que o confortedes et que o nõ queirades desenparar; ca, se el morre desta guysa, grã pecado faredes uos hy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Senor, disso ella, esto fez fazer o grande amor, ca esta he a cousa do mũdo que mays tolle aas donas pauor et uergonca de quantas cousas som; et polos amjgos tã bem a moller com̃o o barõ oluidam os padres et os parẽtes et a todallas cousas do mũdo, ca do que sse omẽ paga esso tẽ por mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Et aynda sse razoou mays a jnfante dona Sancha contra o conde allj, et disollj desta guysa: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
El conde et a jnfante, estando asy ascondudos en aquel monte, ouuerõsse de ueer hũa ora en muy gram perigoo et en muy gram coyta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
Traydores, aqui estades? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Os castelaos, estando todos chegados en hũu para auer acordo ontre sy sobre esta priiom do conde, falarõ muyto de com̃o o poderiã sacar et liurar ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Mays pero nõ sse podjam avijr nẽ acordar en nẽhũa guisa, com̃o omes que estauã sem cabedel, ca hũus queriã hũa cousa et os outros outra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Quando ysto uiu Nuno Lay, que estaua en aquela iũta cõnos outros, com̃o era ome de gram siso et bom caualeyro d ' armas et muy esforçado, dissolles: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Et fazemos muy mal en tardalo tãto, ca muyto meoscabamos y, et a el damos cada dia on[r]a en esta tardança et a nos mao prez; ca semella que el lida cada dia, et nos que nõ sabemos delo parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Poys que Nuno Lay ouue dita esta razõ, prougue delo aos castelãos muyto ademays, et outorgarõllj todos que era muy bem quanto elle auya dito, et que era boo acordo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Quando os castelãos estas nouas oyrõ, forõ muy alegres et gradeçerõ muyto a Deus a merçee que lles fazia en lles dar seu senor sem lazeyra delles, et tã gramde era o gozo que ende auyã que llo nõ podiam creer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Agora leix[a]mos aqui o conde Fernã Gonçaluez estar et os castelãos (enstar) en suas alegrias et en suas vodas et tornaremos a contar del rey dom Garçia de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Andados Vo ãnos do rreynado deste rey dom Sancho -et foy esto ena era de noueçẽtos et LXaIX ãnos; et andaua outrosy entõ o ãno da encarnaçõ do Senor en noueçetos et XX et IX; et o enperio (enperador) d ' Emrique, enperador de Roma, en xiiijze -, en esse ãno, estando o conde Fernan Gonçaluez asessegado en sua terra, veẽoullj a desora mandado com̃o vijna el rey dom Garçia de Nauarra cõ todo seu poder para tollerlle a terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Et estauã ia cansados os hũus et os outros et começarõsse de uençer os castelãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Mays ual que moyramos aqui todos que oyr estas parauoas, et fazemos cousa que nos ã sempre que retraer, o que nũca fezemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Rey dom Garçia, sal aca et partasse per nos esta batalla! |
[+] |
1295 |
TC 1/ 140 |
Amigos, bem sabedes de com̃o uos eu saquey o uosso senor, o conde, da priiom en que o tijna meu padre, el rey dõ Garçia, por que a oge meu padre gram querela de mj̃, ca tẽ que por mj̃ lle vẽo este mal en que agora esta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 140 |
Et, senor, se y al fezerdes, nõ uos estara bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 140 |
Et en todo aquelo guisou muy bem, a el et a sua conpana, de panos et de bestas et de quanto ouuerõ mester et envioos para seu reyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 140 |
Agora leixa aqui a estoria de falar desta razõ et tornara a contar del rey dom Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 142 |
Et poys que os mouros forom vençudos desta guisa, mandou o conde tornar a presa a aquelles cuia era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 142 |
Et en todo esto os leoneses estauã sanudos contra o conde, por que nõ quisera que fossẽ cõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 142 |
Os mandadeyros tornarõsse ao conde et disserõlle esta resposta del rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 144 |
Et fezo esta corredura el rey dõ Garçia dementre que o cõde era ydo al rey de Leõ, assy com̃o dissemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 145 |
Tornousse o caualeyro ao conde cõ esta resposta, et cont[a]da sua mandaduria, enuiov logo o conde mandado, per toda terra de Castela, a dizerlles que fossem logo cõ elle caualeyros et peões. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 145 |
Et el rey dom Garçia outrosy, com̃o era ome perçebudo, estaua muy bem guisado et sayu a rreçebelo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 145 |
Agora leixa aqui a estoria de falar desta razõ et . tornaremos a dizer del rey dom Sancho de Leom et do conde Fernan Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Et, poys que nos auemos sofrido gram lazeyra et estamos en estado qual nũca coydamos, loado a Deus, se assy o perdessemos, toda nossa lazeyra seria passada de balde. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Poys que el rey ouue acabada sua rrazõ, rrespondeullj o conde com̃o [ome muy] bem rrazoado et de muy bom siso; mays nõ llj teuo nẽhũa prol esta razõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et por que o curaçõ do ome anda sempre bolindo et pensando arte ata que ache carreyra per hu possa conprir aquelo que a sabor, nõ queda et a forte cousa sse faz ligeyra de fazer desta guisa, ca o grande amor todalas cousas vençe; et os castelãos tã gram sabor auyã de sacar da priiõ a seu senor o conde, que seu curaç[õ] lles disso qual seria o mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et, desque esta iura fezerõ, mouerõsse de Castela et forõsse de noyte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
A condessa dõna Sancha leixoos aly estar et foysse para Leom, cõ dous caualeyros soos et nõ mays, et sua esportela ao colo et seu bordom ẽna mão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et o conde, guisado en esta maneyra, foysse para a porta en semell[ã]ça de dona, et a condessa enpos el, encobrindosse quanto mays et mellor podia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et foy[sse] logo para hũu portal, com̃o a condesa consellara, hu estauã aquelles dous caualeyros seus atendendoo cõ hũu caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et, quando chegarõ ala Submoça, forõsse para aquel monte, du aquelles caualeyros estauam atendendoo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 152 |
Senor, atreuyme en sacar o conde daqui por que vj que estaua en gram coyta [et] por que era cousa que me [con]vijna cada que o eu podese guisar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Enpos esto que dicto he, o conde Fernã Gonçaluez de Castela -que nõ soube estar assessegado, depoys que (o) conde foy de Castella, ca nõno leixarõ os mouros nẽnos rreys mouros nẽ os cristãos estar en paz - enviov entõçe dizer a el rey dom Sancho de Leõ que lle desse seu auer, que lle deuya polo caualo et açor que lle vendera; et se nõ que nõ podia estar que o nõ penorase por elo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Et, quando uyu que estaua tam mal parado per y o preyto et que nũca sse poderia pagar o auer -tã grande era -, falousse cõ seus uasalos, et acordarõ que lle desse o condado en preço daquel auer; ca nẽ el nẽ os reys que enpos el ueessem nũca tãto averiã daquel condado. . . en dereyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Et trouxerõ esta preytisia cõ o cõde, et deullj el rey o condado en preço daquel auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Et desta guisa que aqui auemos contado seyrõ os castelãos de prema et de seruidue et de poder de Leon. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 156 |
Et en este ãno mandou Obderrahme, rey de Cordoua, fazer hũu castelo y açerca da (da) cibdade, que oge dia esta y aynda; mays nõ dize a estoria o nume. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 157 |
Et calousse desta guisa o feycto et nõ fezerõ y al. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
En este ãno destas contas que dictas [son] morreu aquel rrey dõ Sancho et rreynou enpos el [el] rrey dõ Rramiro, seu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et, estando en aquellas tregoas, gaanou de Obderrahme, rrey de Cordoua, o corpo de Sam Paayo, por que enviara el rey dom Sancho, seu padre, et meteuo en aquel moesteyro que fora feycto para elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 159 |
Et enterrarõno muyto onrradamente çerca os outros bispos muytos que iaziã [y] enterrados Agora leixa aqui a estoria estas razões et conta dos feyctos que fezerõ ẽtõ os mouros contra os cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 161 |
Sobre todo aquelo, aquel conde Gonçaluo Sanches foy logo et queymoullj todollos nauios du estauã na rribeyra do mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 162 |
Et desta guisa se tornou bem andante o conde Fernan Gonçaluez desta vez a Burgos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 162 |
Et mandousse leuar a Sam Pero d ' Arlãça, o que el fezera, com̃o dicto he, et que auya enriqu[ẽ]tado de dõas et de muytos boos herdamentos et doutras cousas, assy com̃o aqui he dicto en esta estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et, aly estando el cõ sua moller et cõ seus vassalos, ouue muytas fazendas cõ os mouros et vençeuos; ontre as quaes foy hũa a do Vao de Castaiar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et acaeçeu a aquel caualeyro que [en] hũu moesteyro que fezera o conde Garçia Fernandez y açerca do castelo de Santo Esteuo, ẽno qual moesteyro poserõ viijto mũges que trouxerã para y do moesteyro de Sam Pero d ' Arlãça, du iazia seu padre, que, aquel dia [da] fazenda, que oyu a missa primeyra que sse en aquel lugar disso cõ[n]o conde, seu senor, et cõnos outros caualeyros que y estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et, desque o conde ouue oyda a missa, armousse el et toda sua conpaña, por yr dar fazenda aos mouros, os quaes veerõ de Gormas, que estauã ao Vaao de Castaiar por passar da outra parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et, en tãto, foy o conde auer sua fazenda cõnos mouros ao vaao u elles estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Hũu escudeyro do caualeyro que estaua oyndo as misas, que tijna aa porta da jgleia o caualo et as armas, daly o escudeyro vija toda a fazẽda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et auya gram pesar de seu senor por que nõ esta[ua] ala cõ o conde, cuio vasalo era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et por esta razõ trouxeo mal et dizia que con couardia et cõ maldade de sy leixaua de yr ala, ca nõ cõ outra crist[ã]dad[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et, elle estando aly ẽna jgleia, Nostro Senor, por guardar a el de uergõça, quiso mostrar seu miragre, en tal maneyra que nũca aquel dia o acharom meos da fazenda, nẽ ouue y outro tã boo com̃o el; ca, aquel que appareçeu ẽno seu caualo, armado de suas armas et de seus sinaes, esse matou aquel que tragia a sina dos mouros, et por el sse arrãcou toda a fazenda et foy vençuda, en maneyra que todos auyã de falar na sua bondade daquel caualevro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Desy soube en [como] aquel seu vasalo, en cuia fegura aquel pareç[er]a, que estaua ençarrado ẽna jgleia cõ uergonça que auya de que sse nõ [a]çertara en aquel feycto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et casou cõ ela en esta guisa: o padre et a madre daquela cõdessa yã en romaria a Sanctiago, et leuauana cõsigo moça muy fremosa, et o conde pagousse dela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et dona Sancha nõ estaua bem cõ aquela condessa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Amjga, sabyas que eu que nõ posso uiuer esta vida que faço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Quando eu vijr por que, ou seiamos en lugar que o deuades saber, eu mostrarey en com̃o sõo mays fidalgo ca o senor desta terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Amjgo, estade aqui quedo et asperademe en este lugar, ca eu verrey agina por uos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et por esso soo aqui viudo en esta maneyra que veedes, por tal que me nõ conosca nẽgũu et possa acabar esto por que ando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Dõna Sancha, estando ao deytar de seu padre et de sua madrasta, enfingeusse que por amor de seu padre, que queria albergar essa noyte na casa cõ elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Agora soo eu para seer vosso senor, ca sõo uĩgado; ca nõ mentre estaua desonrrado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
En esta dõna [Sancha] fezo o conde Garçia Fernandez o conde dom Sancho, seu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et esta condesa dõna Sancha começou logo da primeyra a seer muy bõa moller et a tẽersse con Deus et seer amjga de seu marido et fazer bõas obras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
[Et aaçima guisoulle a morte], assy com̃o adeãte oyredes en esta estoria en seu lugar du fala delo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 171 |
Et delo IXo ãno ata o xiijo ãno do rreynado deste rrey dõ Rramiro nõ achamos feycto que de (que) contar seia (et) nẽ aa estoria perteesca, senõ tãto que, ẽno xiijo ãno do rreynado deste rrey dõ Rramiro, morreu Alhatã, rrey de Cordoua, et rreynou enpos elle seu fillo Ysem desta primeyra uez xxxta et iij ãnos et iij meses. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et des entõçe a aco foy chamado aquel mouro alhagib, que quer dizer en seu (al)arauigo tãto com̃o en castelão "pestaña" et "ome que teẽ en lugar de rey". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et por esta guisa ouue o senorio et o poder do rreyno, et meteu todalas cousas que y erã en sua mão, assy que Ysem nõ auya al de ueer ẽno rreyno senõ o nume tã solamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Mays, por que estaua sempre ẽno alcaçer de Cordoua, assy com̃o ençarrado, et nõ sabia ende nada do que sse fazia pelo rreyno; ca en uerdade nõ leixaua Almãçor ome nẽhũu chegar assy que con el falasse, nẽ que lle disese nẽhũa cousa, [nen] nẽgũu outrosy nõ sabia nada da fazenda de Yseem outra cousa nẽhũa, senõ tãto que dizia Almãçor a todos, com̃o per mãdado del: "esto et esto uos mãda fazer Yseem". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et fazendo esta uida atal, con suas molleres et con suas mãçebas, que lle fazia muyto ameude, per mandado d ' Almãçor, coydaua el et tijna que lle fazia en esto Almãçor muy gram seruiço; pero que llo el nõ fazia por al, senõ polo senorio que lle dera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et desy, estando aly, fezo tãto mal aa cristaidade, et tãtas terras lle astragou et quebrãtou, que apremou per força aquelles que o porto tijnã et aynda aos outros das terras, tãto que ouuerõ de uijr a el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et foy y en estas vodas dom Gonçaluo Gosteez, cõ dõna Sancha, sua moller, et cõ aquelles vijte fillos et con dõ Mõno Salido, aquel ome que os criara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et estas vodas durarõ Vco somanas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et derõ en estas vodas o conde Garçia Fernandez et todolos outros altos omes grande auer et muytos dões ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Mays os caualeyros, com̃o estauã a gram sabor de hũu iogo que auyã começado, nẽhũu delles nõ parou mentes en aquelo que dõna Lanbra dissera, senõ Gonçaluo Gonçaluez, que era o meor daquelles vij yrmãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Mays o conde Garçia Fernandez (estaua y), que era senor et era y en Burgos, et Gonçaluo Gostiez, que era padre dos jnfantes, logo que souberõ aquella peleia, forõ para [a]la et meterõsse ontre elles et departirõnos, que nõ ouue y entõ outro mal nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Dona Lanbra, quando o uio asi estar desnuu, pesoulle muy de curaçõ et disso assy contra suas dõnas: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Et assy tomarey eu vingãça da punada et da morte de meu primo Aluar Sanchez, ca esta jograria a muytos enpeeçera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Os jnfantes, quando virõ aquel ome vijr contra sy, coydarõ que lles enviaua sua cunada algũa cousa de comer, por que sse tardaua o jantar; ca tijnã elles que bem estauã cõ ela et ela que os amaua sem toda arte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Yrmãos, mester he que tomemos consello a atal cousa com̃o esta [et] que nõ fiquemos escarnidos, ca muyto seria gram desonrra nosa (grande). |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
A dom Rrodrigo prouguelle muyto cõ esta razõ et começou entonçe logo a afaagar a seus sobrinos, cõ seus enganos et suas palauras enf[in]gidas et falsas, et por tal que sse nõ guardassem del. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Quando esto oyu Rroy Valasquez, prouguelle muy de curaçõ et apartousse cõ hũu mouro que auya, que sabia scripuer en arauigo, et mandoulle que scripuesse hũa carta feycta en esta guisa: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Façouos a saber que os fillos de Gonçaluo Gostez, este que uos esta mjna carta dara, que me desonrrarõ mal, a mj̃ et a mjna moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et Rroy Valasquez, poys que a carta foy feycta en esta maneyra et seelada, mandou logo escabeçar o mouro que a fezera, por tal que o nõ descobrisse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Cunado, poys que o a fazer auedes, espedideuos logo de dona Sancha et caualguemos, et vaamonos esta noyte albergar a Biluestre, ca no camjno nos iaz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et dissolle elle logo de sua parauoa: -Almãçor, muyto uos enviou saudar Rroy Valasquez, uosso amjgo, et enviouuos rogar que lle enviassedes recado do que uos enviaua dizer aqui en esta carta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Gonçaluo Gosteez, que carta he esta que tragedes? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et este foy o que vingou a seu padre et a seus yrmãos, os vijte jnfantes, pola treyçõ que lles voluera Rroy Valasquez; ca o matou poren, com̃o uos contaremos en esta estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Mays agora leixaremos aqui de falar en esta razõ et tornaremos a dizer de Rroy Valasquez et d ' Almãçor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Poys que esta resposta ouue dos jnfantes, enviou dizer pela terra que, os que cõ elle quisesẽ yr a gaanar algo, que sse guisassem muyto agina et que sse veessem logo para el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Fillos, bẽ uos digo que me nõ praz por que esta carreyra queredes yr, ca eu taes agoyros veio que nos mostrã que nos nũca tornaremos a nossos lugares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Et daqui adeante uos digo et uos defendo que (mo) nõ digades mays en esta razõ, ca nos nõ tornaremos por uos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Monõ Salido tornousse para sse yr a Salas et, yndo assy pelo camjño, coydou ontre sy com̃o fazia mal en leixar daquela guisa seus criados por medo da morte, et mayormente seendo ia vello et de grande ydade, que o nõ deuya de fazer por nẽhũa maneyra, ca mays guisado era de yr elle hu quer que morte podesse prender ca aquelles que erã aynda mãçebos para viuer; et, poys que elles nõ temjã morte et tã en pouco a (a) tijnã, que mays pouco a deuya el de temer; et demays que, se elles morressẽ ẽna fazeda et Rroy Valasquez aa terra tornasse, que llj faria muyto mal por elles et que o mataria; et que sempre aueriã que dizer del, se el tal cousa fezesse com̃o esta; et demays aynda que, se elles ala morressẽ, que coydariã os omes que el que llj basteçera a morte et per seu consello veera aquel feycto, et seria muy maa fama esta para el (et leixar) de seer onrrado na mãçebia et desonrrado na viliçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et, elles estando en esto, virõ a[so]m[a]r mays de X mil, ontre sinas et pendões. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Deus che de por ende mao galardom, ca en quanto o mũdo seia falarã desta tua trayçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et digouos que eu quero yr ferir en esta az primeyra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et, se per ventura nos acaeçer que aqui cansemos lidando, alcemonos nos aqui a este cabeço que aqui esta, ata que descansemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Los sete jnfantes, estando assy en aquella angustura, ouuerõ seu acordo de enviar demãdar tregoas a Viara et a Galue, ata que o fezessem a saber a seu tio Rroy Valasquez, se lles queria vijr acorrer ou nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et, elles estando assy muy coytados, por que sse vijã assy soos et sem toda outra ajuda, meteu Deus en curaçom a algũus dos cristãos que estauã cõ Rroy Valasquez que os vẽessem ajudar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Jnfantes, nõ uos temades, ca en uossa ajuda ymos et queremos esta uez conuosco morrer ou uiuer; ca bem veemos que uosso tio a gram sabor da uossa morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Nos nõ sabemos que fazer aqui; ca, se Rroy Valasquez, uosso tio, se fosse para Cordoua, assy com̃o diz, tornars ' ya muy agina mouro, et Almãçor darll ' ia todo seu poder, et buscarnos ya por esta razõ muyto mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Pero con todo esto Gonçaluo Gonçaluez, o menor de todos [os] yrmãos, que estaua aynda por descabeçar, quando os yrmãos viu descabeçados ante sy, entẽdeu que assy yriã ata el, a la fe, et assi sse acabaria, et cono gram pesar et a gram sana que ende ouue, leixouse yr a aquel mouro que os es[c]abeçaua et deullj hũa tã gram punada ẽna gargãta, que deu logo con el morto en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et tomou logo muy agina aquela espada cõ que os escabeçaua, et matou cõ ela mays de XX mouros, desses que estauã y a derredor del, assy como conta a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et mando[a]s logo lauar bem con vino ata que fossem bem linpas do sangue de que estauã untad[a]s. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Se as [eu] uir, direy quẽ som ou de que lugar; ca nõ a caualeyro de prestar en todo Castela que eu nõ conosca quẽ he ou de quaes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Almãçor mãdou entõ que o sacassem et foy cõ el ao paaço hu estauã as cabeças ẽna sauaa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Estas cabeças conosco eu muy [bem], ca som as dos meus fillos, os jnfantes de Salas, a[s] sete; et esta outra e a de Monõ Salido, seu amo, que os criou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Eu ey gram doo de tj por este mal que che veẽo, et por ende teño por bem de te soltar da priiom en que estas; et darch ' ey o que ouueres mester para tua yda, et as cabeças de teus fillos, et vayte para tua terra a dõna Sancha, tua moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Esta meya sortella teede uos de mj̃ en sinal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, desque o nino for criado et mo enviardes, darll ' edes esta sortella, que a nõ perca et que a guarde et leuea. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, quando eu uir esta sortella, conoçelo ey per ela logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Dom Gonçaluo, poys que esto ouue castigado et l[i]u[ra]do cõna moura et tomado d ' Almãçor todas estas cousas que lle forõ mester para sua yda, espediusse del et de todolos outros mouros onrrados, et foysse para Castella, a Salas, a sua moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Agora leixaremos aqui de falar desto, ca depoys tornaremos a esta razõ en esta estoria hu nos trouxer a seu lugar, et contaremos del rey dom Rramiro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
En este ãno, [este] rrey dom Bermudo, logo que começou a rreynar, confirmou a ley do[s] godos et fezo guardar bem os estabeleçementos dos sanctos padres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Mays o arçebispo, com̃o se sentia sem culpa daquelo que llj disserã, poys que ouue acabado seu ofiçio, sayu da jgleia reuestido de toda vestimenta com̃o disera a misa, segũdo conta dom Lucas de Tuy e[n] sua estoria en seu latim; et foysse para o paaço del rey, du estaua o touro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et era esso ante as portas do paaço del rey, du estauã ajũtados quantos altos omes auya en Asturas, que veerã a cortes para auer consello que fariã contra os mouros que lles destroyã todo o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et, poys que elles ouuerõ feycto esto, veõ o arçebispo; et, pero que llj diziã todos que sse guardasse do touro, o arçebispo, sabendo muy bem a razõ por que el rey fazia aquelo et que el nõ se tijna por culpado, nõ deu nada polo touro, nẽ leixou de yr sua carreyra, seu passo, pela praza du estaua o touro, ca per aly auya el d ' entrar [a] veer al rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
En este lugar conta dom Lucas de Tuy, ẽna sua estoria per seu latĩ, que muytas das conpanas que estauã alj que, de com̃o erã gentes necias, rrijã et escarniçiã do arçebispo por que assy vijna uestido. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
[Esta dona Xemena] ouue do conde Nuno Rrodriguez al conde dõ Rrodrigo Nunez, que matarõ depoys ẽna lide de Sacrales. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Et a esta leixoa depoys en sua vida; et, nõ se teendo aynda por entrego daquel gram pecado que fezera en leixala, casou con outra dõna, a que diserõ dona Eluira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Esta dona Valascita, diz dõ Luchas de Tuy que foy dona d ' alta guisa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Et esta dona Cristina outrosy, sua filla, foy casada cõ dõ Ordono, o çego, fillo del rey dom (dom) Rramiro, et ouue dela estes fillos: dõ Afonso, et dõ Ordono, et a condessa dona Pelaya, et dona Aldõça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Esta dõna Aldõça foy moller de Paay Frorez, que era diacono, et ouue del estes fillos: o conde dõ Pedro, et dom Ordono, et dõ Pelayo, et dom Nuno, et a madre do conde dõ Sueyro et de seus yrmãos, et a condessa dona Tareyia de Carrõ, que fezo y a jgleia de Sam Zoyl martir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 206 |
Delo segũdo ãno del rey dõ Bermudo nõ achamos al de cõtar para aqui, ca este ãno en estas cousas passou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
[et foy esto] ẽna era de mil et dous ãnos; et andaua outrosy o ãno da encarnaçõ do Senor en IX çentos et lxaiiij ãnos - assy acaesçeu que polos pecados deste rrey dõ Bermudo et do poboo cristiano que o Alagib dos mouros, [que] estaua en lugar de Yseem, rrey de Cordoua, que sse fezo chamar Almãçor; ca ata aqui, com̃o quer que o nos aiamos chamado suso ẽna estoria ante desto Almãçor, nõ llj cham[au]ã aynda assy os mouros, mays chama[uã]llj Alfagib. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et dissemoslle assy por que, os que oyrem esta estoria, que o conoscam mellor per este nume Almãçor que por este outro que dissemos Alagib. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et Almãçor outrosy tãto quer dizer com̃o "defendemento", com̃o auemos ia depar tido en esta estoria ante desto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et, quando o conde dõ Vela, de que dissemos ia suso en esta estoria, -o que o conde Fernan Gonçaluez deytara da terra - et algũus condes de terra de Leõ, et outros cristãos que forõ deytados da terra outrosy, poys que chegarõ a Cordoua a Almãçor et lle prometerõ que lle dariã a terra que os cristãos tijnam en España, (et) colleuos Almãçor a ssy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et, poys que el ouue suas posturas feyctas et acabadas et firmadas de todas estas cousas que uos auemos contadas, sacou el sua oste muy gramde de mouros et, con aquelles cristãos que dissemos que erã cõ el, fezerõsse mays et mayor poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et ouuesse Almãçor por esta razõ a tornar a Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 211 |
Et Almãçor mandou logo quebrãtar et destroyr as porta[s] da vila, que erã obradas de marmor, et a mayor torre do alcaçer que estaua sobrela porta de contra ouriente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 211 |
Pero m[ã]dou leixar hũa que estaua contra a porta, et aquelo leixou por ren[ẽ]brãça dos que verriã depoys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Agora leixaremos aqui de falar desta razõ et tor[n]aremos a contar de Mudarra Gonçaluez, fillo de Gonçaluo Gostez, o que ouuera da moura de Cordoua assy com̃o dissemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Disserõ elles entõ desta guisa: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Mudarra Gonçaluez, quando llj esto oyu dizer et esta resposta ouue delles (gram prazer et), foy para sua madre et contoullo et disso[lle] com̃o queria yr buscar a seu padre et saber de sua fazenda del, se era morto ou viuo, et que llj desse o sinal que llj el leixara, per u o podesse conoçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Et, poys que entrarom ẽno paaço onde estaua o conde, desfiou logo Mudarra Gonçaluez a Rroy Valasquez et a todos os de sua parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 220 |
Et desi, desta guisa, folgou terra de cristãos ia quanto tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 220 |
Et entõçe [el] rey de Leõ et el rey de Nauarra et o conde Garçia Fernandez de Castela enviarõ polo conde dõ Vela, do que dissemos ia ante desto, et por todolos outros caualeyros que erã cõnos mouros, que elles deytarã da terra, et tornarõlle seus herdamentos et os dereytos que auyã d ' auer, por razõ que os mouros nõ sse podessẽ enfestar contra elles con sua ajuda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 221 |
Delos xvj ãnos do rreynado deste rrey dom Bermudo nõ achamos nẽhũa cousa de cõtar que para aqui perteesca, senõ tãto que nõ podiã os omes auer agoa pola pestilẽçia desta sequidade que agora diremos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 222 |
Andados xvij ãnos do rreynado deste rey dõ Bermudo -et foy ẽna era de mil et xvj ãnos; et andaua entõçe o ãno da encarnaçõ do Senor en IX çentos et lxxaviij ãnos; et a de Oto, enperador de Rroma, en xj - en aquela sazõ terra d ' Espana, sofrendo gram coyta de fame pola pestilẽçia da sequidade que y auya et faziã com̃o agora dissemos aqui ante desto, adoeçeusse Deus da gente et quiso, pola sua merçee, demostrar esta gram coyta por que era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 225 |
Ora leixaremos aqui esta razõ et falaremos del rey dom Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Pero diz dõ Luchas de Tuy, en sua estoria per latĩ, que conposo estas razões, que o nõ fezo este rey dõ Afonso per sy soo, mays per consello dos altos omes do reyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Et chamou logo seus omes et deulles d ' ouro et de prata et de panos preçados et doutras noblezas muytas cõ elas et mandou[o] poer em suas bestas, et envioos carregados de muyto algo cõ dona Tareyia, et que a leuassem a seu yrmão, el rey dom Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Et esta jnfante dona Tareyia, poys que foy cõ el rey dõ Afonso, seu yrmão, tomou auyto de mũia, ca nõ quiso outro, [et] esta uida fezo depoys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Agora leixaremos aqui esta razõ et diremos dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 228 |
Et leuãt[arõ]sse entõçe da hũa parte et da outra por esta razõ muytas peleias et grandes bandos ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
Et outrosi ouue hũa filla, a que disserõ dona Eluira; et esta foy casada cõ dõ Sancho, o Mayor, que era rey d ' Arangõ et de Nauarra, de que diremos mays adeant[e] en seu lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
A madre deste [conde] dõ Sancho, cobijçando a casar cõ hũu rrey dos mouros, osmou de matar seu fillo, por tal de sse alcar cõ os castellos et conas fortelezas da terra, et que desta guisa casaria cõ el rrey mouro mays enderẽçadamente et sen enbargo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
Et esta guarda llis foy dada por aquello que assy acaesçeo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
En Castella soyã chamar Mioña porlla senora, et aquella cõdesa dona Sancha era teuda por senora en todo o condado de Castella, et por ende mandou o conde toller deste nume Mioña aquel "mj" que diziã primeyro en este nume; et esta palaura que fica tollida ende "mj" que lli chamassem por ende a aquel moesteyro Onna; et assi lle chamã oge en dia Onna. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
Mays agora leixaremos aqui esta razõ et cõtaremos de com̃o foy lidar cõ os mouros este conde dõ Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 232 |
Agora leixemos aquesta rrazõ et contemos dos mouros et dos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
Esta batalla ffoy numeada ontre os alaraues et diziãllj a batalla Catiça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
O terçeyro, que errastes et pecastes malamente contra Deus et contra natura, que quise[stes] conpr[a]r por seruas uossas molleres et uossos fillos et os outros omes de uossa ley, os que nos agora catiuamos en esta batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
A segurãça de mina fe veerõ a mj̃, et por ende nõ faria eu tã grã nemjga com̃o esta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Et esta batalla he muy alabada et muy numeada oie en dia ontre os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Et por [que] esta boa andãça de Mahomad vẽo porlo que obrou y Alhagib [Alhameri foy tornado esse Alhagib] por ende en seu offiçio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Et d[es]i [hũu] dia de hũa sua festa dos mouros -et esta festa era a sua pascoa - (et) enviarõ elles seus omes ao alcaçer que prendessẽ aquel Mahomad Almohadj. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 241 |
Et esto fazia el cada dia, et prazia ende muyto a todos, et amauãno mays por ende, por que a outra uez que fora rrey nõ se chegaua nẽgũu a el, nẽ leixauã outrosi nẽgũu entrar u el estaua por guardalo, por que vĩjna do linagẽ dos rreys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 241 |
Et por esta rrazõ ouuo de vijr ẽna çidade de Cordoua tã grã carestia et , tã grã fame que sse nõ podiã dar consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Andados xvij anos do rreynado del rrey dõ Afonso -et foy esto ena era de mĩll et xxxa et iij anos; et andaua outrosi [o ano] da encarnaçõ en nouecentos et noueẽta et vj - Ysẽ, poys que ouuo ordenadas todas estas cousas, que vio que era mester eno rreyno, sacou sua oste muy grande et foy buscar seus ẽemjgos, que llj andauã fazendo dano pela terra, se poderia auer algũu delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
O conde, quando este mandado oyo que lle chegou, prouguellj muyto, pero deytoo en uagar et nõ quiso dar resposta aos mandadeyros tã agina, nẽ ante que nõ fezes[e] saber esta rrazõ a Ysem, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et sobre ysto a demãda do conde era esta: que seis castelos, que Almãçor gaanara dos cristãos en outro tempo, que llos desse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et sen esto caeu entõ hũa gran tẽpestade que auẽo aos mays delles, que por esta rrazõ fogiã todolos que podiã et alcauãsse aas serras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
[Et] assy com̃o dissemos foy el per esta carreyra senor de todo o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Et Hayrã, estando en Jaẽ por rrey, ouuo mãdado como Gilfeya, do que dissemos ia, uĩjna correr hũu castello que tĩjna Hayrã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Ayrã, quando o soubo, envioullj dizer que era enos Alcoudelles, en hũu castello en Beeça, en cuia casa estaua ascondudo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Et os caualeyros d ' Ali, que estauã fora atendendoo, quando virõ que assy tardaua, entrarõ a el ao baño et, quando o acharõ morto et a cabeça quebrãtada per muytos lugares marauillarõse muyto que[n] fora o que tal cousa ousara fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Et ficou suas tendas eno monte que dizẽ Suesta, que e a vj legoas da uila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et, el estando en Malega, Caçim, rrey de Seuilla, logo que o soubo, trasnoytou et foisse para Cordoua, et rreçeberõno hy logo por seu rrey et por seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et auia hy rreynado ante (da) outra [uez] et esta foy a seg[un]da. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Mays, por que os berberis nõ sabiã estar quedos, que nõ rroubassẽ et destruyssẽ et fezessem todo mal ena terra, assi com̃o soyã, os da çibdade moradores nõno poderõ ia sofrer, et ouuerõsse a querellar ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et hũu dia, estando Caçim ena mesquita cõ os berberis en oraçõ, oyrõ muy grãdes uozes, com̃o de reuolta que sse leuãtara ena villa; et assi era, ca os cibdadaos, nõ podendo ia sofrer tanto mal, alçauãse et tijnã ia tomadas todallas fortellezas da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et en esta maneyra obedeçerõ outrossi Carmona et Almaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Mais agora leixamos esta rrazõ et tornaremos aa estoria de Cordoua du leixamos a falar della. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Mays os de Cordoua tollerõ[lle] depois o rreyno por esta rrazõ: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Et por esta rrazõ fazia pesar a muytos que llo nõ mereciã, et tomauallj todos seus bees et dauao[s] aos berberis. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Bẽ uees tu que a çibdade esta toruada et en boliço, et auemos medo que te matẽ et por ende duuidamos de o fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Et desta guysa andou o rreyno de Cordoua ata o tẽpo que andarõ os almorauides d ' aalẽ mar et foy rrey delles Juçeph Abentaxfin, que cobrou todo o rreyno d ' Espana et o ouuo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
Et esta foy casada cõ el rrey dom Sancho de Nauarra, o Mayor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
Et este casamẽto ueo de com̃o ouuerõ primeiramente rrey en Castella, assi com̃o contaremos adeante en esta estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
Agora leixamos aqui de falar destas rrazões dos rreys de Leõ et dos condes de Castella, et cõtaremos do começo dos rreys de Nauarra, ca per este logar deuemos desuiar a contar com̃o ouue rrey en Castella primeyramente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
[Et] esta rrazõ toma aqui eno começo: mentre Castella et Leõ et Nauarra erã corrudas et maltreitas dos mouros, vẽo hũu caualeiro do condado de Bigora, que de sua natureza era muy vsado en armas et en caualaria, et era muy afamado ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
Et, por que era forte et aspero en lide, et outrossi pola espiga, com̃o quer que nõ seia forte, per hu entra he aspera et faz y dano, a esta semellãça chamarõ a aquel caualeiro por sobrenume Aresta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
Et disserõllj Yenego Aresta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
Este Yenego Aresta, rrey de Nauarra, ouuo hũu fillo a que disserõ Garçia, et buscoulle casamento, et casoo cõ hũa dona de linagẽ de rreys, et auia nume dona Orraca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Como os mouros matarõ Enego Aresta, et com̃o naçeu o jnfant[e] dõ Sancho per hũa lãçada que derõ a sua madre |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Qvando morreu Yenego Aresta, rrey de Nauarra, herdou o rreino hũu seu fillo, a que disserõ Garçia Enẽges. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et, estando el segurado et nõ se catãdo de nẽhũa maa soberuha, ueerõ mouros en corredura, sen sospeyta, que sse nõ uuiou el conpoer para sayr a elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et a rreyna, que estaua en ora de finarse da door da lançada, pariu ante hũu fillo, assi com̃o prougo a Deus, et naçeu pela ferida da lança. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et ficou este njno a ujda desta guysa, que teuerõ os omes por muy grã marauilla, quando o oyrõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et el rrey dom Sancho estaua entõçe aalẽ dos portos de Rroçasuales. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 268 |
Este nume Temeroso lle disserõ, segũdo as estorias contã, por esta rrazõ que aqui diremos: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 268 |
Et en este estado et en este bolliço acabou o mũdo este rrey dom Garçia et morreu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Et nos uolueremos entõçe cõ elles peleia sob[r]elo alãçar, et matalos emos todos desta guysa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Mays, [pero] que assi foy com̃o o arcebispo dõ Rrodrigo et dom Lucas contã en seu latĩ, diz aqui eno castelaao a estoria do rromãco do jnfante Garçia doutra maneyra, et conta en esta guysa: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Os condes, quando virõ o jnfãte estar ena rrua, forõ para el, os ueabros nas maos, para matalo; mais deitarõ as maos en el et leuarõno mal et desonrradamente ata o traedor do conde Rruy Uela, que era seu padrino com̃o dissemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Pero diz o arcebispo dom Rrodrigo que en Leõ foy enterrado, ẽna jgleia de Sam Johan, cerca do padre de dona Sancha, sua esposa, que sse quisera essa ora meter cõ el eno luzello, cõ tã grã pesar que auja por el que assi morrera; et tã grã doo fazia por el que toda estaua desmayada, que nõ sabia que fazia nẽ u estaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Et fezea en esta maneira: tomou hũu cuytello en sua mão ella meesma et talloulle logo as maos cõ que el ferira ao jnfante et ella meesma, et dessi talloulle os pees con que andara en aquel feyto; depois sacoulle a lẽgoa con que falara a traiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Poys que este rrey dom Sancho ouuo partido seu rreyno do de Castella, com̃o auemos dicto, -et por este rreyno entõçe chamauã condado ca nõ rreynado - et en este estado, chegou grande oste para entrar a Arangõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et allj en Ariona barallar(allar)õ as ostes sobre hũu porco mõtes, et morrerõ en esta batalla bẽ viijo mĩll omes, et foy destallada a oste por esta rrazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Este dõ Rramiro foy casado cõ filla de Rruy Diaz Çide, quando este Rruy Diaz Çide estaua en Valença, et ouuo en ella hũu fillo a que disserõ Garçia Ramirez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et ouuo em ella dous fillos: et a hũu disserom dom Sancho, que foy rrey depoys, o que estaua eno castello de Todella, de guysa que sse nõ leixaua ueer, senõ a muy poucos dos de sua casa; ao outro fillo disserõ dom Ffernãdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
A segunda daquellas tres fillas del rrey de Nauarra ouuo nume dona Costança, et esta finou ante que casasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et aa terçeyra daquellas tres fillas disseronllj (disseronlle) dona Brãca, et esta foy casada com el rrey Tiobalt de Canpayna; et ouuo en ella hũu fillo a que disserom Tiobalt com̃o o padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Poys que esta moller lle finou, casou outra uez cõ dona Margarida, filla do principe Archĩbaldo, et ouuo en ella dous fillos et hũa filla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et, pois que morreu el rrey dom Sancho de Nauarra, o que estaua ençarrado en Todella com̃o dissemos, rreynou enpus el este dom Teobalt, por que el rrey dom Sancho nõ leixaua fillo nẽhũu que erdasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Agora leixamos aqui de falar destas gaanças et tornaremos a fallar del rrey dom Sancho de Nauarra, o que disserõ Mayor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et, a corte estando en este departimento, uẽo hũu sancto ome d ' ordim, que era mũge do moesteiro de Najara, et disso al rrey: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et per esta guisa foy a rreyna dona Eluira liure et quita de morte per aquelle sancto ome. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et a rreyna, poys que llo el rrey rogaua, perdõoullis en esta guisa et a atal preito: que dõ Garçia, seu fillo, que a misclara cõ tamaña falsidade, que nõ rreynasse eno rreyno de Castella, o que ela herdara de parte de seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 284 |
[D]este rrey dõ Rramiro, que foy o primeyro rrey d ' Arangõ en aquella sazõ, departẽ as estorias desta guisa: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 284 |
Et reynou este rrey en Arangõ et acabo[u] desta guisa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et desta guisa rreynou el rrey dõ Sancho et acabou seu tẽpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et desta guisa se acabou aquel rrey dõ Pedro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et, desque uio el rrey dõ Afonso, senor de Castella et de Leõ, o que gãanou Toledo de mouros et pobroa de cristãos, que o conde dõ Rreymõdo, seu gẽro que era casado cõ dona, Orraca, (que era) sua filla, [que] era finado, ouuo seu consello de casar esta sa filla dona Orraca cõ este dõ Afonso, rrey d ' Arãgõ, o Batalleyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et desta rreyna dona Orraca et do conde dõ Rreymõ, o primeyro marido que ela ouuo, ficou hũu fillo a que disserõ o conde dõ Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et por esta rrazõ entrou ontre os arãgoeses muy gran descordia, ca diziã que dõ Rramiro, que dizemos que era mũge et clerigo de missa, (et) que nõ podia fazer batallas nẽ justiça, assy com̃o cõuĩjna a rrey, nẽ casar cõ moller a beyçõ, com̃o era dereyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et por esta rrazõ acordarõ de alçar por rrey a hũu nobre ome, que auia nume dõ Pero de Tares. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et, por que [sabia que] dõ Pero Tares entra[r]a en [b]a[n]o et estaua folgãdo a sabor de si en sua casa, leuou aquell[e]s altos omes de Nauarra por ueer se os mãdaria entrar a el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et por esta partida et por estes donadios que el rrey dõ Rramiro fezo en seu rreyno d ' Arãgõ - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et esta dõna Peronyela foy casada cõ o conde dom Rreymõ de Barcelona. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et el rey dom Rramiro, poys que esta filla ouue feyta, disse a seus caualeyros et a seus omes boos: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Gardade bem esta filla que uos leixo; ca, se uos esta morrer, nũca de mj̃ aueredes outro fillo nẽ filla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et este rrey dom Rramiro ouue depoys muy gram batalla cõ os mouros; et aa [ẽ]trada da fazenda armarõno desta guisa: poys que sobio ẽno caualo, posenronlle o escudo ẽno braço seestro, et poseronlle a espada ẽna mão destra, com̃o era guisado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et, desque os uio mortos, começou a rijr delles, et disso estas parauoas: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 292 |
Et outrosi ouuerõ estas tres filas: dona Costãça, dona Leonor, dõna Sancha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 294 |
Et cõ muy grã sabor que auja de dar dõ, u quer que el podesse sacar auer enprestado ou en qualquer guisa que o el auer podesse, partiao logo de boament[e] con todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 294 |
Esta batalla foy feyta ena era de mĩll et CCLij ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
[Et] Bal[e]ares tãto quer dizer en linguagẽ de Castella com̃o cousa que pertẽesca para balestas, porque dizẽ que en aquellas ysllas soya auer as mellores beestas do mundo et os mellores beesteyros et mays sotijs et que mays sabiã auijr en feycto de beestas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
En esta moller que dissemos dona Violãt ouue aquel rrey dõ James hũa filla a que disserõ dona Violãt com̃o a ssua madre et sua auoa, et casou cõ o muy nobre rrey dõ Afonso de Castella, que foy o primeyro fillo et erdeyro del rrey don Fernãdo, senor de Castella, de Toledo, de Leõ, de Seuilla, de Murça, de Jaem, do Algaber et de toda a Andaluzia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Agora leixamos aqui de fallar en estas razões et tornaremos a contar del rrey dõ Sancho de Nauarra, o Mayor, et de seus fillos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 299 |
Este rrey dõ Sancho seendo en Castella corria hũu dia mõt[e], et acaeçeu que hũu dia achou hũ porco montes; et, yndo enpos el, meteuxillj en hũa çibdade que estaua entõçe herma -et he aquella a que agora dizẽ Palẽça - et entrou en hũa coua que auja y ia feyta en guisa de jgleia, et en ela hũu altar feyto a onrra de Santo Antolj martir -et o altar he aquel que oge en dia esta y muyto onrrado et de grandes uertudes -. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 299 |
Enpos ysto ficou aly el rrey dõ Sancho algũus dias et pobrou aquella çidade muy bẽ, que estaua ãte herma. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 299 |
Et fezo y hũa jgleia grande sobre a coua, et estabeleçeu y obispo et fezo a çibdade (et o) bispado et deoa ao bispo et aa jgleia en donadio toda aquella nobre çidade, cõ todos seus termjnos et cõ todo seu senorio, et que sempre fosse liure de todo senorio et de toda prema. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Andados IX ãnos do rreynado del rrey dõ Bermudo -et foy esto ena era de mĩll et Lij ãnos; et andaua entõ o ano da encarnaçõ do Señor en [mill et] xiiijze; et o enperio de Loys, enperador de Rroma, en xviij ãnos - depoys disto, temendosse os altos omes de terra de Leom et de Galiza que uerria grã dano aa terra, porllo desamor que auja ontre el rrey dõ [Bermudo et ell rrey dõ] Sancho -que auja tomado al rrey dõ Bermudo hũa peça do rreyno de Leom, assy com̃o tẽ de parte do rreyno de Castela - et que, porla razõ deste desamor et por esta força, poderia vĩjr ontre esses rreis contenda et guerra que seria a grã dano da terra, os altos omes cõsellarõ al rrey dõ Bermudo que desse sua yrmãa dona Sancha, que era dona muy fremosa(s), por moller a dõ Fernando, fillo deste rrey dõ Sancho; et porlo diuido que aueria ontre elles entõ aueriã paz hũus cõ outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et sua morte foy desta guisa: andando el per terras d ' Asturas a sabor de sy, chegou hũu peõ et matoo a traiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et ajuntou logo muy gran cauallaria et foy [a d]esora cõ[tra] el rrey dõ (Garçia) Ramiro, et matoullj muytas gentes ademays, com̃o os achou de[s]armados; ca tã arrebatadamente ueẽo sobre elles que sse nõ poderõ armar nẽ se guardauã del que desta guisa os cometeria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et desta guisa que aqui dizemos uençeu el rrey dõ Garçia al rrey dõ Rramiro, seu yrmão, et aquelles rreys que en sua ajuda ueerõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Et a rrazõ e esta: conuẽ a saber que, quando dõ Afonso, rrey de Leõ, padre deste rrey dõ Bermudo, começou a rreynar, era njno pequeno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Et forõ ambos apoderados contra el rrey dõ Bermudo, que vẽera ia cõ todo seu poder et estaua ia çerca o rrio de Carrõ, en hũu lugar a que diziã Lãtana, en Ual de Camarõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Agora leix[a]mos aqui estas razões et tornaremos a contar del rrey don Fernando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Et as fillas mandoas estar enos estu[d]os das donas, per que fossem mellor ensinadas et mellor custumadas en todo bẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 308 |
Et, quando llo ouuo a dar, meteo ontre muytas boas egoas que y estauã cõ seus potros, et mandoullj que escollese o mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 308 |
Et estando assi entraron os mouros correr a terra, et era muy gran poder, ca vĩjnã y çĩco reys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 308 |
Et elles jndo cõ esta presa, Rrodrigo de Biuar apelidou a terra, et deu en elles en Monte d ' Oca, et vençeos et desbaratoos, et tomoullis a presa que tragiã et vẽosse cõ ela para sua madre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 310 |
Et, senor, rogouos et peço por merçee que me dedes por marido a este Rrodrigo, de que me terrey por muy bẽ casada et por muy onrrada; ca sõo çerta que a sua fazenda a de seer en mayor estado que de nẽhũu ome de uoso senorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 311 |
Et chegou al rrey a Palẽça et yam cõ elle bẽ duzentos pares d ' armas enfestas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Et Rrodrigo, quando o oyu, foyse para elle et deçeu da besta et poseo ante si et leuoo ata a pousada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Et estando en esto, a cabo dũa gran peça, (et) appareçeullj hũu ome uestido en vestiduras brãcas, que llj disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 316 |
Et, en quanto o estauã armando, chegou Rrodrigo ao prazo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 316 |
Destas parauoas pes[o]u muyto a Rrodrigo et diso a dõ Martin Gonçaluez: -Sodes bõo caualeyro, mays estas parauoas nõ sõ para aqui, ca este preito pelas maos o deuemos a li[ur]ar ca nõ per parauoas uãas, et todo o poder este en Deus et de ende a onra a quẽ quiser et a quẽ entender que sera mays seu seruiço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 318 |
Conta a estoria que os condes de Castella, veendo com̃o crecia a onrra a Rrodrigo cada dia, ouuerõ seu acordo que posesẽ seu amor cõ os mouros et que aplazasẽ cõ elles lide para o dia de Sancta Cruz de Mayo, et que chamasẽ a est[a] lide Rrodrigo, et elles cõ os mouros que o matasẽ; et que per esta razõ se vĩgariã delle et ficariã senores de Castela, de que o nõ erã por elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et ao ayo pesoullj muyto et disollj cõ muy grã saña: -Morreras en esta batalla auiltadamente, ben o entendo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Entõ hũus caualeyros criados del rrey don Bermudo et os dous caualeyros que se partirõ del rrey don Garçia tomarõ o mays alto lugar da lide, hu estaua el rrey dõ Garçia et, ferindo enas azes, chegarõ hu estaua el rrey don Garçia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 323 |
Desi ganou Seuã et Gouea, que e en terra de Portugal, et outros castelos muytos en deredor; pero desta guisa: que ficassẽ y os mouros por seus uasalos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et, estando ena jgleia de Sãtiago fazẽdo sua vegia, cõ grãde deuoçõ, oyu dizer aos rromeus et aos da vila que Sãtiago que pareçia ẽnas fazendas en ajuda dos cristãos contra os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et, elle teendo esta perfia, prougue a Deus que se adormeçeu, et apareçeulle San tiago cõ hũas chaues ẽna mão, et dissolle cõ muy alegre contenente: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et, por que seias mays çerto desto que che digo, cõ estas chaues que teño ẽnas mãos abrirey eu cras a ora da terça as portas da vila de Coinbra et dala ey al rrey don Fernando, que iaze sobre Coynbra sete anos (anos) a". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et desta guisa foy toda a terra de cristãos, de Mõtego ata Granada, çerca Saluaterra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 325 |
Et perdõoullj el rrey don Fernando et era tornado en sua graça et en seu estado et en sua onrra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 328 |
Et estonçe fezo el rrey don Fernando caualeyro a Rrodrigo ẽna mesquita mayor en esta maneyra: çingeulle [a] espada et deulle paz na boca, mays nõ lle deu rrostada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 328 |
Et tomou logo a espada et fezo, estando ante o altar, IX çentos caualeyros nouees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 329 |
Et deribouas todas, por que erã por elas descubertos os cristiãos, quando yuã fazer mal aos mouros, et estauã sobre o monte Parã, que es sobre o rio de Sagre; et outras fortelezas que auia ẽno uale de Ualoys, derredor de Taraçena fasta Medinaçẽlle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 329 |
Et, quando ouue a rreçeber a cõsagraço do papadigo, oyrõ uozes d ' angeos que cantauã et diziã estas parauoas: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Andados treynta et tres ãnos do rregnado del rrey dom Fernando, quando andaua o ãno da encarnaçõ en mĩll et quareenta et IX ãnos, et a era do emperador en mĩll et oyteẽta et sete ãnos, et o emperio d ' Emrrique en xiijj ãnos - et el rrey dom Fernando estando en seu rreyno folgãdo muyto assessegado, rrico et auondado cõ todo bem, a rreyna dona Sancha, sua moller, por acreçẽtar a sua onrra del rrey, seu marido, et dos rreys onde u[ijna] ella, disolle que mandase fazer en Leõ supulturas para elles et para os que delles ueesem, et que fosse bõa et onrrada et que a onrrasse de muytas reliquias dos sanctos que podesem auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Estando el rrey en Çamora pobrando a çidade, enviou por seus omes bõos da terra para auer acordo cõ elles en razõ do estado do rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Et os bispos, com̃o erã omes bõos et entendudos, c[o]uberõ o rrogo del rrey, et disserõlle que yriã a rrecadar esta meseiaria, por que entendiã que era seruiço de Deus et onrra da cristãdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Et, ontre tãto que elles forom seu camino, ordinou el rrey o estado do rreyno, et poblou [a] çidade de Çamora, et deulle muy grãdes frãquezas et liberdades que oge aynda am. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 334 |
Estando el rrey en Çamora cõ toda sua gente, chegarom a Çamora os mesegeyros dos reys mouros que erã vassalos de Rroy Diaz de Biuar cõ muy grandes aueres que llj tragiam en parias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 334 |
Et, el estando cõ el rrey, chegarom estes mesegeyros, et elles chamarõllj "Çide" en lugar de "senor", et quiseromllj beyiar a mão; mays nõ lla quiso dar ata que beyiassem a del rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et os bispos, quando esto oyrom, ouuerõ seu consello d ' estar tres dias en oraçõ et en jaiuũ, que Nostro Senor Deus, pola sua merçee, lle mostrasse algũu miragre per que veesem ende cõ onrra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et, desque ouuerõ estado en oraçõ asi tres dias, appareçeulles o conffesor Sancto Ysidro aos bispos, aly hu estauã en oraçõ, et dissolles: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Seruos de Deus, nõ he sua uoentade que leuedes daqui os corpos das sanctas uirgees Santa Justa et Sancta Rrufina, ca esta çidade a de seer conquerida dos cristãos et quer(ẽ) que fiqu[ẽ] y por consolamento da fe catolicha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Eu soo Sancto Esidro, que foy arcebispo desta çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et el rrey prouguelle muyto cõ estas nouas et moueu logo para ala cõ toda sua caualaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et, quando abrirõ a fosa, salio hũu odor tã fremoso et tã saboroso com̃o en maneyra de alm[i]s[que], asi que todos quantos y estauã tomarõ muy grã sabor, asi os mouros com̃o os cristãos, et sacarõ o corpo cõ muy grande onrra, et enuoluerõ os ossos en muy nobres panos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
El rrey dom Fernando estando muy alegre polo bẽ que Deus lle fezera en cobrar tã sancta cousa, por consello da rreyna, sua moller, leuou(o) al rrey dom Sancho, seu padre, do moesteyro de Oña para Sancto Esydro de Leõ Et elle estando en esto, o papa Hurbãno fezo cõçello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
Et o papa enviou amoestar al rrey que conoçese senorio ao emperador, senõ que enviaria cruzada sobre el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
Et, estando en esto, chegou al rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et enviou outrosy suas cartas ao emperador et aos outros rreys, en que lle dizia que bem sabiã elles que lle demãdauã torto et grãde escatima, nõ auendo contra elle jurdiçõ nẽhũa nẽ demãda de dereyto, et que lle rrogaua que lle leixas[ẽ] fazer sua guerra aos eemigos da fe; se nõ, se al queri[ã] contra elle, que lles tornau[a] amjzade et que os desafiaua et que ala du todos estauã gelo yria dar et os yria veer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Depoys desto ouue o Çide outra batalla cõ todo o (o) poder mayor de Frãça et uençeos o Çide, en guisa que nũca a estas batallas chegov el rrey don Fernando nẽ nẽhũus dos seus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et el rrey estando aalende Tolosa, chegarõ estes mãdadeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et, ontre tãto, que ficaria elle y; senõ, que os yriã elles buscar alla, hu elles estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Et por esta onra que el rrey dõ Fernando ouue se chamou par do enperador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 342 |
Et algũus departẽ sobre esta razõ et dizem que som en(a) Avilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 342 |
Et por esto o arçebispo dom Rrodrigo nõ quer perfiar mays sobre esta rrazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 343 |
Et, estando hũu dia oyndo as oras ẽna igleia catedral de Sancta Maria de Rregla, vio com̃o os que seruiã o altar andauã descalços, cõ mĩgua que nõ auiã de que o conprasem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 343 |
Et elle, estando hũu dia comendo cõno abbade [et] cõnos outros mõges, derõ al rrey do viño en hũu uaso de vidro, que era do abbade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 343 |
Et enviou logo por hũa copa en que soya beuer et en que estauã muytas pedras preçiosas, et deua ao abbade en peyto do vaso; et deulle mays, para cada ãno, mĩll morauedis en bõas posissões. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 343 |
Et, elles fazendo sua vida muy bõa et muy linpa, alçarõse al rrey estas duas terras nõ lle conoscendo senorio, nẽ lle queriam dar parias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Conta a estoria que chegarõ as nouas al rrey com̃o se lle alçarõ estas duas terras: Çiltuberia et Canpentenja. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Et aa rreyna, quando o soube, pesoulle muyto de curaçõ; et rrogou atãto el rrey et tãto lle soube dizer de muytos exemplos boos, dizendo[lle] que nõ minguase nẽhũa cousa en seu estado, o que nũca el minguara, et agora ẽna çima que nõ quisese Deus que os omes boos lle trauasem en ello, senõ que leixaria mao exemplo de sy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Et por esta razõ que uos diremos aqui saberedes com̃o foy poblada: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Et das en que morã [he] esta Eurropa a mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 346 |
Et por esta rrazõ: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 346 |
Et toda esta terra correu el rrey dom Fernando, (et) de Carpentania aaquende o Ebro, (et) que chamã agora Saragoça, ata Valença; et meteua toda sub seu senorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 346 |
Et elle(s) fazendo este(e)s bees et outros muytos que nõ [son] contados, et fazendo linpa vida [et] onrrada, [et] teendo todo España sub seu senorio, asy cristiãos com̃o mouros, muy longo tempo, que se nõ ousauã a enfestar hũu senorio contra outro nẽ ousauã nẽ auyam coydado de al se nõ do seu, seendo ia com̃o ençima de sua vida, et que Deus demãdaua por el, estando hũu dia en oraçõ, apareçeulle o cõffessor Sancto Esydro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 348 |
Conta a estoria que el rrey don Fernãdo, coydãdo fazer prol dos rreynos et de seus fillos, partio os rreynos en esta guisa: deu a dõ Sancho, que era o mayor, Castela et Nauarra ata o Ebro, quanto tijna cona Estremadura; et deu a dom Afonso, o meyão, Leõ et Asturas cõ hũa peça de Cãpos; et deu a dom Garçia, que era o meor, o rreyno de Galiza, cõ todo o que elle gaanara en Portugal; et deu a dona Orraca a çid[ad]e de Çamora, cõ todos seus termjnos et cõna meatade do jnfantadigo; et a dona Elvira Touro, cõ todos seus termjnos et cõna outra meatade do jnfantadigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 348 |
Quando el rrey dõ Fernando ouue feyta esta partiçõ, pesou muyto a[o] jnfante dom Sancho, que era o mayor, que o auia a auer enteyramente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 348 |
Et disse a seu padre que nõ podia de dereyto fazer esta partiçõ, ca os rreys godos fezerõ antigamente costotyçõ que nũca fosse partido o senorio d ' España, mays que fose sempre de hũu senor; et por esta razõ nõ podia nẽ deuya fazer esta partiçõ, poys que a Deus aiũtara en elle, ca elle a auya d ' auer, ca era o mayor herdeyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 348 |
Et el rrey fez esta partiçõ asi contradicta do jnfante dõ Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et, estando y moy coytado da morte, leuarõno a Cabeçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et, estando y, chegou y seu fillo, o bõo abbade dõ Fernando, cõ muytos onrrados omes que cõ elle vĩjnam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 350 |
Et nõno quiso conse[nti]r, ca dizia o arçebispo dõ Rrodrigo que assy com̃o o mayor nõ quer outro cõsigo no senorio, et os rreys d ' Espana vijndo do muy grã sangue dos godos, que acaesçeu muytas vegadas que se matarõ yrmanos sobre esta razõ, el rrey dõ Sancho, deçendo deste sangue, teue que lle seria muy graue et moy grã mĩgoa se nõ ajuntase os rreynos, ca se nõ tijna por pagado cõno que lle el rrey seu padre dera, mays tijna que todo deuia seer seu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 351 |
Os mãdadeyros, quando oyrõ estas parauoas, forõ muy espantados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 353 |
Et a [en]menda que a fezese en esta maneyra: que tornase toda a rouba que tragia et o auer que leuara del rrey de Saragoça, se nõ que en outra maneyra que o nõ leixaria pasar sem lide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 354 |
Poys que el rrey d[õ] Sancho, com̃o estaua aluoroçado contra seus yrmãos, oyo dizer com̃o el rrey dõ Garçia, seu yrmão, fora contra sua yrmaa et a deserdara, prouguelle moyto, ca tijna que auya achaque para acabar o que queria et tĩjna no curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 356 |
Et derõ vigayros -vijnte de Castela et vijnte de Leõ - que os fezes[ẽ] ambos estar ẽno que posessẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 357 |
Et dõ Aluar Fãges tornouse cõ esta rresposta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 357 |
Et el rrey dõ Garçia chamou logo hũu caualeyro, que era asturãno, a que diziã Rruy Xemenes, que fose al rrey dõ Alfonso. seu yrmão. et lli contasse estas nouas, com̃o o mandara desfiar el rrey dõ Sancho, seu yrmão, et que lli queria toller o rreyno, et que lle rrogaua como yrmano que le pesase ende et que le nõ dese pasada per seu rreino. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 357 |
Entõ tornouse o caualeyro cõ esta resposta al rrey dõ Garçia et dissollj com̃o se enparase ca nõ tĩjna ajuda en seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 358 |
Et elles, ueendo o muy grã perigoo en que estauã, et o gram dano que vijna a seu senor porla gram mĩgua del, ouuerõ seu acordo como llo matassẽ deante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 359 |
Andados quatro anos de seu rreynado, don Sancho, com̃o estaua asanado, foyse para Galiza. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 359 |
Et, com̃o estauã desauiudos gaanou a terra muy liuremente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Rogouos que uos pese et que me ajudedes a defendela, ca bẽ sabedes uos que, quanto eu dela leuey, que o parti muy bẽ cõuosco, et guardeyuos para atal sazõ com̃o esta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Et, estando as azes para lidar, o caualeyro que uos dissemos veẽo ante el rrey dõ Sancho et diso: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Senor, eu joguey o caualo et as armas, et seia a uosa merçee que mj mãdedes dar caualo et armas para esta batalla, et seruyruos ey tã bẽ com̃o seys caualeyros, senõ que me tenades por traedor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Et, estando en esto, [chegou] dõ Aluar Fãges Mynaya, a que [el rey] dera (o)o caualo et as armas, entrante da batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Et foyse cõ seu senor a hũa mota, hu estaua hũa cõpana dos seus caualeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Et, elles estando asy, virõ vĩjr o Çide cõ trezentos caualeyros, et conoçerõ a sua syna uerde, ca nõ chegara aa primeyra lide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 362 |
Elles estando en esto, chegou el rrey dõ Garçia do acalço en que era ydo et vijna muyto alegre, contãdo et departĩdo com̃o tĩjna preso el rrey dõ Sancho et com̃o avya uençudo o seu grã poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 362 |
Et, fa(n)llando en esto, chegoulle mãdado com̃o el rrey dõ Sancho era seydo da pri[i]om, ca o tomarõ os castelãos per força aos caualleyros a que o elle leixara, et que estaua aparellado para lidar cõ elle outra uez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 364 |
[Et] esta batalla foy vençuda pelo Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 365 |
Et ajuntarõse a esta lide çerca do rrio de Carrõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 365 |
Et a esta lide nõ acaeçeu o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 365 |
Et, senor, cras a la madurgada dade cõna signa no canpo; ca elles estam com̃o seguros, por que teem que am vençudo pola bõa andãça que am avida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 365 |
Et, senor, desta guisa podedes gaanar onrra". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 366 |
Et desta guisa cobrou o Çide seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 367 |
Et o Cide diselle, poys que el rrey dõ Afonso queria entrar mõge, que o soltase cõ esta condiçõ, et que faria bem et guisado, et elle por esto que o seruyria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 368 |
Com̃o el rey dõ Afonso estando en Toledo forõ para el tres ricos omes |
[+] |
1295 |
TC 1/ 368 |
Et, senor, teño asperãca que me saques de seruydõe et que me daras rreyno et terra a mandar, et que me faras tanta merçee (et) que por mj̃ sera conquerida esta çidade, para sacrificar en ela o teu sancto corpo, et a onrra da cristaidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 368 |
Et esta oracõ fez elle cõ muy gram deuoçom et cõ muytas lagrimas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Conta a estoria que, estando ambolos rreys en Toledo a muy gram viço, seyrõ da çidade et pasarõ a ponte de Alcantara, et yamse folgar aa orta del rrey por tomarẽ y plazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Et, estando ala na orta do alcaçer hũa noyte, el rrey deytouse a dormir en hũa camara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Senor, estando esta çidade çercada sete ãnos, et cortandolle cada ãno os pãas et os vynos et os froytos, perders ' ya cõ mingua de vyanda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 370 |
Et todo ysto oyo el rrey dõ Afonso, que estaua esperto, et reteueo muy bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 371 |
Et el rrey dõ Afonso en esta sazom ouue por cõselleyro o conde dõ Pero Ansures. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 374 |
Et caualgou cõ todos seus fillos dalgo et ando[u] toda a villa en deredor et vyo com̃o estaua asentada: de hũu cabo correa rrio et do outro esta en pena tallada, et o muro muy alto et as torres muy espesas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 374 |
Et, se eu esta ouuese seria senor d ' España. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 375 |
Senor, cõ este mandado outro mãdadeyro deuedes envyar, ca nõ he para mj̃, por que eu foy criado en esta vila de Çamora cõna jnfante hũa gram sazõ, et nõ seria guisado que lle leuase tal mãdado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Outrosy tomou a terra al rrey do Alfonso et fezeo yr a terra de mouros estar[r]ado com̃o se fose aleyuoso, et foy tam desemparado que nõ foy cõ el senõ dõ Pero Ansures et seus yrmãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Bem sabedes, Çide, com̃o uos criastes comjgo en esta vila de Çamora, et uos criou meu amo dõ Ares Gonçaluez (meu amo), et fostesme ajudador, quando ma deu el rrey meu padre por herdamento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 379 |
Ca uos nõ leixara teer esta çidade çercada tam en paz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 379 |
Et el rrey outorgoullo todo ante quantos y estauam et demays que lli faria sempre muyto algo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 381 |
Et fezo elle o que uos auemos contado et, cõbatẽdo a vyla muy forte, durou esta çerca gram tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Conta a estoria que, estando en este pensamento com̃o fariã, se dariã a villa ou nõ, ouueo de saber Velido Adolfo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Bem sabedes todos qual he a razõ por que a jnfante nõ faz avijnca cõ seu yrmão en razõ desta villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 384 |
Quando Velido oyu estas parauoas fo[y]se para el rrey et disolle: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Et, com̃o os da villa estam fracos de fame, leixars ' am uençer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 386 |
Et Velido, quando o vyu daquella guisa estar, tiroulle cõno veablo pelas espadoas [et sayolle] pela outra parte pelos peytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
[Et], pero que estaua tã mal ferido, nõ perdera a fala et tijna o ueablo ẽno corpo, et pasaua de parte a parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et estaua y o cõde dõ Garçia et disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et estauã y arçebispos et bispos et todos os rricos omes, que veerõ y por meter paz ontre elle et a jnfante, sua yrmaa, et moytos boos va(a)salos, et todos entenderõ que dizia uerdade o Çide en quanto dizia, ca todas as boas andãças que ouuera que as todas ouuera pelo Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et disy todos os altos omes que y estauã por elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et depoys disse el rrey a todos os que y estauã: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et, quando foy çerca Çamora, cobriose do escudo per que o nõ ferisem os da vila, et começou a chamar [a] muy grandes uozes se estaua y (a) dom Aras Gonçaluez, ca lle queria dizer hũu mandado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Et hũu escudeyro que guardaua o muro foyse para dom Aras, et disolle com̃o estaua a par da villa hũu caualeyro, muy armado de todas armas, et demand[a]u[a] por dom Ares a muy grã presa; et, se tijna por bem que lle tirase do arco et fereria el ou o caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Se eu soo tal com̃o tu dizes nõ deuera ser naçido, mays faleçes [en] quanto as dito et foysche mal consellado en esta razõ, ca todo ome que reta conçello deue lidar cõ Vco vno enpos outro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et elle[s] estando asi asperãdo en Deus (et) osmau[ã] que se o soubese ante doutro ca nõ delles que seria peor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et esta [meesma] jura fez el rrey de Toledo a elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Et el rrey amaua muyto hũu seu neto que nõ entrou en esta postura, et nõ lle foy elle depoys teudo de lla teer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 395 |
Dom Pero Ansurez, com̃o era de grãde entendemento, mandou poer muytas besta[s] fora da vila, muy bem guisadas, que o nõ entendese nẽgũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 396 |
Et esta sentença que estes derõ outorgarõlla todos os outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 398 |
Et disi foyse para o cãpo, hu estaua dom Diego atendendoo, muy bem armado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et dom Diego, quando o vyo assy estar, disse a muy grandes uozes: -Dom Ares, enviademe outro fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et elle, quando esto oyu, empero que estaua muy mal ferido de morte, alynpou a cara cõna manga da loriga, et tomou a espada cõ ãbaslas mãos, coydandolle dar per çima da cabeça, et errouo et deulle hũu grã golpe eno caualo, atã grãde que lle cortou os narizes mesturado cõnas redeas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et dom Diego quiserase tornar para o cãpo para lidar cõnos outros, mays nõ quiserõ os fielles nẽ teuerõ por bem de julgarẽ mays en esta razom, se erã vençudos os çamorãos ou nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et desta g[uis]a ficou o preito Mays agora leixa a estoria a falar desto et (et) torna a contar del rrey dõ Alfonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Et disserõ os altos omes que y erã que jurase cõ doze de seus vassalos, daquelles que veerõ cõ elle de Toledo, ena jgleia de Santa Gadea de Burgos et que desta guisa seria saluo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 403 |
Et o dia que a ouue a fazer, estando ena jgleia de Santa Gadea, tomou o Çide o liuro dos sãtos auangelios ẽna mão et poseos sobre o altar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 403 |
Et o Cide juram[en]touo en esta guisa: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
Et esta dona Sancha nũca quis casar et foy en rromaria a Vltramar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
Et, estando ẽno Espital do Temple, seruindo os pobres sete ãnos polo amor de Deus, (et) nũca ende quise venyr ata que Nostro Senor Ihesu Cristo lle fezo merçee que deu fogo nouo na sua lanpaa, en dia de çinquasma, per mão dos angeos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
Et desta dõna Sancha direyuos adeante mays de seu feyto, eno lugar que conuẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 405 |
La sesta moller foy a Çaida, de que uos contaremos adeante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 408 |
Et os mesegeyros fezerõno a saber al rrey mouro, et, quando o soube, nõ atendeu besta nẽhũa et rrecudio de pee; mays, quando el seyu, ia el rrey don Afonso chegaua ao alcaçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 409 |
Et caualgarõ ambos cõ pouca conpana et forõse para Olias hu estaua a oste. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 409 |
Et façouos esta jura, por que auya razõ de quebrantar a outra que uos fezera en vosso poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 409 |
Et agora nõ auerey razõ de quebrantar esta, poys uos sodes en meu poder, ca posso eu de uos fazer o que me quiser. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et el rrey de Granada et os que cõ elle estauã enviarõllj dizer que nõ saleri[ã] por el da terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et lidou cõ elles en cãpo et durou a batalla des ora de terça ata ora de sesta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
[Et] por todas estas bõas andanças que creçiam ao Çide cada dia (et) queriamlle moytos mal et buscauãlle muyto mal cõ el rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 413 |
Et o Çide deu das esporas a hũu caualo en que estaua et saltou en hũa terra que era sua herdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 414 |
Et, quando chegarõ os judeus disellis com̃o tĩjna ali muy grãde algo en ouro et en aliofre et en pedras preçiosas, et como o mandaua el rrey sayr da terra et que o nõ queria leuar consigo, et que llis rogaua que lli enprestassem algũu auer sobre aquelas arcas, ca o auja mester, con que se fosse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 416 |
Et, a [a]vij̃ça feyta, enprestarõ[lle] trezentos marcos d ' ouro et trezentos de prata. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 416 |
Et dizẽ que demandou besta para caualgar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 417 |
Et rrogou ao abbade que llj enprestasse o que ouuesse mester et que elle llo pagaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 418 |
Et, estando y, chegoulle hũa conpaña de gente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Conta a estoria que, estando o Çide en aquel lugar, fez ajũtar todos [os] Omes boos que y erã et dissolles: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Amigos, nõ me semella que en este lugar podemos (podemos) auer morada: a primeyra razõ que elle nõ a agoa; a segũda, por que os mouros desta terra som vasalos del rrey dõ Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Et, se por bem teuerdes, leixemos o castelo en esta maneyra: fiquẽ y algũus dos mouros que nos teemos catiuos, que o teñã de [n]osa mão; que nõ he bem de leuar mouros catiuos em noso rastro, mays andar o mays aforrados (et o mays) que podermos, com̃o [aquelles] que andã cõ yra de seu senor et am a viuer per armas et a grã perigoo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Et ordenou o feyto do castelo en esta maneyra que dito he. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Et forõ albergar ontre Fariza et Çentina, astragando a terra et fa[z]endo muytas mortes, com̃o estaua a terra segura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 420 |
Et o Çide, estando aly, forõ sonãdo as nouas pela terra com̃o o deitara el rrey dom Afonso et ãdaua fazendo o Çide muyto mal aos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 423 |
Et, quando oyo estas nouas, pesoulle muy de curaçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 423 |
Et mãdou a dous rreys, que erã y cõ elle, que tomasem tres mĩll caualeyros et gente de pee quanta quisesem leuar, et outra gente das frõteyras, et que se fossẽ ala et que llj leuasẽ o Çide preso a vida, et que desta guisa tomaria delle dereyto d[o] grã mal que llj fezera ẽna terra |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et desta guisa o teuerõ çercado muy grã sazõ ou bem tres somanas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et elles som cada dia mays et (et) nos mĩgua[m]os et estamos en sua terra; et, se nos quisermos yr, nõnos darã vagar, poys nõnos podemos yr a furto: o çeo he alto et nõ p[o]demos ala fugir et a terra nõnos querra coller viuos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et os que nõ estades en peedença logo uos cõfessade et arepentedeuos moyto de uosos pecados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Todos quantos y estauã teuerõ por bem o que don Aluar Fãges dise. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 425 |
Et tã de rrigeo os feriã os cristiãos que lles nõ prestaua arma nẽhũa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 425 |
Et, estando a batalla en peso, matarõ o caualo a dom Aluar Fanges. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 425 |
Et, estando de pee, meteu mão aa espada et tã de rigeo feria os que acalçaua que todos lle faziã cal, asy que sse nõ ousaua nẽgũu chegar a elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 425 |
Et a mester que os cometamos muy feramente, ca os veio eu estar muy rrigeos, que se nõ querem vençer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 427 |
Quaes forõ os que uẽcerõ esta batalla |
[+] |
1295 |
TC 1/ 427 |
Et, por que os mouros estauã mal escarmentados da primeyra uez, nõ se ousauã a ficar ẽno cãpo, por que os cristiãos os feriã muy sẽ piedade et forõse vençendo et leixau[ã] o cãpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 427 |
Et desta guisa forõ os mouros vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 427 |
Et desta guisa forõ os mouros vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 427 |
Pero cõuen que uos digamos quaes forõ boos en esta batalla en que tãto bem se fez, com̃o auedes oydo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 429 |
Et por ende teria por bem, se uos quisesedes, que uos fosedes para Castela et que leuedes do meu auer quanto uos for mester, et que façades cantar mĩll misas ena jgleia de Santa Maria de Burgos, et que leuedes estas sinas dos rrey[s] mouros que agora vençemos, et poedeas y en Santa Maria onrradamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 429 |
Coyrmão, esta terra he toda astragada et nõ poderemos en ella ficar; et, segundo o que eu coydo, per armas auemos a viuer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 430 |
Et o Çide ficou ally cõ suas conpañas, fazendo suas caualgadas et moyta prema aos mouros de todas estas fronteyras et das suas vezindades. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 430 |
Et enviou dizer aos mouros de redor que lle enprestassẽ algo sobre Alconçer et que se yria ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 430 |
Et os mouros ouuerõ ende muy grãde alegria et enprestarõlle seys mĩll marcos de plata. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 432 |
Andados XVze anos do rreynado del rrey don Afonso, o Çide, estando asentado en [aquel] poyo que uos contamos quinze somanas, fazendo moytas caualgadas et muy grandes gaanças, apremando as terras en deredor, gaanou a rribeyra de [rio] Martin et tomoua per força. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 432 |
Estas nouas dos grandes feytos que o Çide fazia chegarõ al rrey de Saragoça et pesoulle a elle et aos outros mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 432 |
Et, poys que o Çide vyo que tanto tardaua dõ Aluar Fanges, anoiouse d ' estar aly et leixou logo o poyo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 432 |
Et poso seu amor cõ Almudafihar, rrey de Saragoça en esta maneyra: que lle dese suas parias et fosse seu vasalo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
En el xvj ãno(s) do rreynado del rrey dõ Afonso -que foy ẽna era de mĩll et çento et xvj ãnos, et o enperio d ' Emrrique [en XX anos] - conplirõsse os dias del rrey de Saragoça, estando y o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
Et disse suas parauoas muy sobeias en esta maneyra: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
Quando o Çide ouue este mandado, ouue seu acordo en esta guysa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 435 |
Et os do conde teuerõse hũu pouco cõ seu senor; mays o Çide vyo hu estaua (o) que o andaua buscando, et enderençou para elle, ferindo aos que achaua deante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 435 |
Et durou o acalço grandes tres legoas, et durara mays, se nõ por que tragiã as bestas cansadas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 436 |
Eu uolo outorgo, saluo que uos nõ darey nada do que perdestes, ca o quero ante para estes que me lo ajudarõ a gaanar et que o lazerarõ, que auemos esta vida a uiuer, com̃o aquelles que andã cõ yra de seu senor et fora de [sua] terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 436 |
Et o Çide mandou que lles desem as bestas et foy cõ elle muy gram peça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 438 |
Andados xvijte ãnos do rreynado del rrey dõ Alfonso, o Çide, estando en Saragoça, guisou suas gentes para correr Orta et Monçõ et Almenar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 439 |
Et entõ estaua o Çide sobre o castello d ' Estarade, que es ontre (el rrey) [o] rrio Çingre et Sagre, et tomouo per força. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 439 |
Et, estando y, envioulle mandado el rrey de Saragoça que sse veesse acorrer al castello del Menar, que o tijnã çercado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 442 |
Conta a estoria que, iazendo o Cide sobre o castelo de Rroda, estando hi hũu grã tepo, (et) tãta guerra lhis fez et tãta prema ata que lhis mj̃gou a uianda, en tal maneyra que morrerõ de fome, en guisa que era muy grande a fraqueza en eles, assi que nõ podiã defender o lugar; et querianlho dar muy de bõamente, se lhis el desse sayda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 443 |
Et el rrey dom Pero enuihou suas cartas ao Çide que sse partisse do castelo que estaua laurãdo; mays o Çide nõno quiso fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 443 |
Et foy preso el rrey d ' Arrangõ et muytos altos omes, que forõ estes: o bispo dom Rramõ, et o conde dom Sancho Sanches de Pãpelona, et o conde dom Martinho de Portugal, et Gustios Nunes, et Muno Sanchez de Galiza, et Muno Soarez de Leõ, et o abade de Sagorie, et Yenego Sanchez de Conchasom, et Yemẽ Sanchez de Beruel, et dõ Pero Ansurez, et dom Garçia Ansurez, seu sobrinho, et Sancho Sanchez de Panpelona, et o neto do conde dom Sancho et Fernam Gonçaluez d ' Arangõ et Sancho Garçia de Alcaçer, et Vaasco Sanchez, et Sancho Gomez, moordomo mayor del rrey, et Garçia Diaz, et mays de mil omes de prestar, muy onrrados, que nõ podemos contar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 443 |
Et con esta pressa tã grãde veosse para Çaragoca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 445 |
Conta a estoria que, desque o Çide ouue feytas todas estas cousas que uos auemos contadas, veẽose para Castela para el rrey seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 446 |
Et esto lle fez quatro ãnos hũu enpos outro; et, pero que a çidade era muy auondada, mays que nẽhũa das outras suas vezinas, nõ pode estar que nõ veesse a muy grã mingua cõ esta guerra tã grande que lles fezo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 446 |
Et ontre tanto poblaua en Estremadura as villas que erã hermas, que erã estas: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 447 |
En esta batalla morreu Diego Rrodrigues, fillo do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Et, teendoa çercada [dessa] ue[z], pero que ella he muy forte (h)e esta [b]e[n] çercada de penas et a mayor parte della çercala el rrio de Teio, et estando sobre ella cõ muy grande oste com̃o y estaua, ouuelles de faleçer a vianda et ouuerõsse a dar al rrey dõ Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Et derõlla desta guisa: que fica[ssẽ] elles por moradores ena vila por seus vasalos, en suas casas et en seus herdamentos, et cõ todo quanto auian enteyramente; et el rrey dõ Afonso que ouuesse o alcaçer et a orta que es alende a ponte de Alcantara, que dizẽ del rrey, et que ouuesse as rendas todas et dereytos et peytos que soyã a dar aos seus rreys mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Et desta guisa ouue el rrey dõ Afonso Toledo et per tal pre[y]tesia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Et gaanou entõ estas villas: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Talaueyra et Santa Ollalla, Manqueda et Alhamj̃ et Algãça et Estalona et Olmos et Canales, [que] se [lle] alçarõ ambos; et ganou Casatalfa et Huzada et Butrago [et] Osma et Atença et Be[r]l[ã]ga et Medinaçele. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 449 |
Esto ata aqui conquereu et gaanov el rrey dõ Afonso desta uez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 450 |
Conta a estoria et dõ Luchas, que foy om̃e que fez moyta caronica, que el rrey dõ Afonso, estando em Toledo, que troixe mal de parauoa o conde dom Garçia de Cabra ia por que rrazõ et, por que uyo que lle aluoroçaua o rreyno, casouo cõ sua yrmaa a jnfante dona Eluira, por tal de o asessegar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 451 |
Com̃o el rrey estaua en douida se esleeriã arçebispo en Toledo ou nõ |
[+] |
1295 |
TC 1/ 451 |
Andados vijnte ãnos del rreynado del rrey dõ Afonso, que foy [ena] era de mĩll et çento et vijnte anos, et poys que ouue gaanado Toledo, por que foy cõquerida per moytas pleitesias, seg[ũ]do que uos auemos contado, elle seendo guardador de Toledo, elle seendo cõ grã traballo, pero que auia a rreteença da çidade, estaua en grã duda se esleeriã o arçebispo ou nõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 451 |
Pero estabeleçeu y tron[o], que es (ala) siella rreal, ata que fezesem segura morada cõ seu alcaçer; ca nõ auya y entõ se nõ hũu de paredes de terra, assy com̃o contã os ançianos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 452 |
Et [en] aquellas cortes ouue cõsello cõ todos os do rreyno; et departirõ todos, cõ grã pensamento de todos, rrazoando cõmo pela muy grã merçee de Deus fora ganada et cõquerida a çidade de Toledo et que, cona aguça del rrey era chegada a aquel tempo en que estaua; et com̃o era de leuar adeante o seu feyto para [seer] a vila dos cristiãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 452 |
Et os mouros nõ sse traballarõ de o contrallar com̃o fezerõ a outra uez, (et) pero que estauã y muytos omes onrrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 453 |
Et, estando y, enviou por elle dõ Yogo, abbade de Cunegre; et fezerõ ambos sua vida muy bõa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et tanto amoestou a rreyna ao esleyto que tomou de noyte hũa grã cõpana de caualeyros cristãos et entrou ena mesquita mayor de Toledo, et deytou ende todaslas su(s)zidades que y estauã da feytura de Mafomad. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et elle, quando o soubo, foy muy sanudo et, cõ muy grã pesar, vẽosse logo de terra de Leom, hu estaua, para Toledo, en maneyra que en tres dias chegou de Leõ a Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Outrosy, se a rreyna se perdese por nos por esta razõ, o seu linagẽ sempre [n]os querra mal en quanto o mũdo seia, et depoys de uosos dias cõ mayor crueza vingarã este feyto, ante que nõ agora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et nos de bõamente uos soltamos o preito que nosco auedes en esta rrazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Quando el rrey esto oyo, perdeu a grã saña que auya et ouue muy grã plazer, per que podia auer esta mesquita para (a) jgleia da Uirgẽ Santa Maria, [hu] dera a capa a Sãt Alyfonso, et que era a pedimento dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et outrosy por que ordinase(m) o ofiçio de Rroma per esta terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et esta cõsagraçõ foy feyta aa onrra da Uirgẽ Santa Maria et da Santa Cruz et dos bem auenturados San Pedro et de Sam Paulo et de Santo Esteuoo, que foy [o] primeyro martir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et por os benefiçios destas santas rreliquias et da santa jgleia sse alegrou moyto o poboo cristão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 458 |
Et el rrey, amoest[ad]o [d]a rreyna, rrazoando muyto et ameaçando a todos que o rreçebessem, en cabo ueeou a esta preytesia: que sse partisse(m) per batalla este desacordo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 458 |
Et, en elo falando muytos omes bõos de ordim -asi com̃o arçebispos et bispos et muytos outros religiosos -, auẽerõse, por quanto o feyto era de sanctidade et seruiço de Deus, en esta maneyra: que fezes[ẽ] hũa gran fogueyra en meyogoo da plaça (de) hu lidarõ os dous caualeyros, et [que] trouxe[ssẽ] dous liuros boos, (el) hũu del ofiçio frãçes et outro del ofiçio toledano, et que os metessem eno fogo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 458 |
Et mandou[o] o esleito et outorgoullo o legado et todo o comũ da clerizia o outorgarõ, que y estauã ajũtados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 460 |
Muyto pesou aos da terra por esta força que el rrey fez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 460 |
Et el rrey Salamõ fez hũu liuro destas cousas, et chamãle "Liuro d[o]s prouerbios de Salamõ". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Este primado nõ tornara ia mays a esta terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et troixe a dõ Bernaldo, que, depoys da morte de dõ Geronimo, foy obispo de Çamora; et foy o primeyro bispo que ouue en esta çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et fezolle entender com̃o era [mouro] et que por esta rrazõ o podia bem fazer, et que fezesse elle arçebispo ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et, estando ena corte, caeu muy grã descordia ontre o papa Pascoal et o emperador |
[+] |
1295 |
TC 1/ 464 |
Et enviou logo suas leteras ao arçebispo de Toledo en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 464 |
Et diz[ẽ] en latim en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 466 |
Et estabeleçerõ y moytas nobles cousas sobre o oficio da jgleia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 466 |
Et, estando en este cõçello, adoeçeu a jnfante dõna Eluira, yrmaa del rrey dom Afonso, en guisa que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et el rrey dõ Afonso tijna que por esta rrazõ faria toda a terra sua pola muy gram descordia que auia ontre os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et, elle y estando, [a]doeçeu o alguazil et finou daquella enfermidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 468 |
Et cõ estas nouas de desacordo tornousse Abenalfaray, o mesegeyro del rrey, et contoulle com̃o era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 471 |
Et por esta razõ queixauãse muyto as gẽtes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 473 |
Et foyse para hũu lugar que era oratorio dos mouros enas suas festas -et dizẽllj en ara[u]jgo "axerea" -. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 473 |
Et dõ Aluar Fanes estaua aperçebudo cõ sua gente con medo dos françeses. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 475 |
Conta a estoria que por rrogo del rrey era muy guardado o fillo de Abubecar, que llj nõ faziã nẽhũu mal; pero que estaua en sua casa que nõ ousaua ende seyr fora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 475 |
Et en esta sazõ seu da priiom o outro seu yrmão(m), por rrogo del rrey de Saragoça, et foysse logo para ala. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 476 |
Conta a estoria que a rrazõ por que passarõ os alaraues a España foy esta: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 476 |
Et, depois desto, estando el rrey dõ Afonso por casar, en esta sazõ rreynaua en Seuilla hũu mouro que auya nume Abuhabed, om̃e de muy boos custumes et muy poderoso om̃e, et auya ẽno rreyno de Toledo as vilas et os castellos que uos contamos de suso: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 477 |
Conta a estoria que el rrey dõ Afonso, estando por casar et seendo muy esforçado et auenturado en todos [os feytos] que acabaua et que auia gaanado Toledo, et cõ todo esto nõ leixaua de contender cõ todos, tãto que movros et cristãos auiã delle muy grã medo; et ouueo a saber a donzela dõna Çayda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 478 |
Et a razõ foy esta: por que era sua filla cristãa et tĩjn[ã] que el que era cristião encubertamente, poys que tã grande amor auja con el rrey don Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 479 |
Et alj hu estaua o mayor poder dos mouros ferirõ y o caualo do jnfant[e] et caeu logo en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 479 |
Et o conde dõ Garçia, a que chamauã o Crespo de Granõ et o conde dõ Martin et outros condes et ricos omes que estauã cono jnfante acorrerõlli et fugirõ cõ elle et chegarõ a hũu lugar a que dizẽ agora Sete Condes, seyndo da batalla, coydando y escapar cõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 481 |
[Et], senor, se Deus por nossos pecados nos deu esta andança maa agora, darnos a outra bõa, quando for sua voentade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 482 |
Conta a estoria que tan grande foy a saña que el rrey ouue contra os mouros, lo hũu porlo fillo que muyto amaua et lo al porlo grã dano que reçebera delles et dos lugares que llj aujã tomados, que aa ora que foy saão et pode caualgar ajuntou muy grande oste de todos seus rreynos et foyse para terra dos mouros, dereytamente para hu estaua aquel mouro que se chamaua Miramamolĩ, que era en Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 482 |
Et, andando en esta preitesia, seyu de noyte aa oste del rrey porla quebrãtar cõ seu grã poder de mouros a desora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 483 |
Et nõ se queria leuantar de sobre ela ata que a tomasse, por que lli dauã muy grande auer que a descercasse, mays el nõ queria senõ que llj dessem a villa, ca avia muy grã uoẽtade de a tomar por que era en comarca de Nauarra, con que el nõ estaua bẽ nẽna amaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 483 |
Et, estando en esto, passou aquẽ mar aquelle grã poder dos mouros et arribarõ a Aluzira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 485 |
Et fezeos mouer do cãpo mao seu grado et leuoos ata as tendas hu estaua o mouro, que erã çercadas de carcaua, ferindoos muy esforçadamente, cuydandoos a sacar daquel lugar; mays nõno pode fazer, ca llj chegou mandado com̃o os azemeleyros dos mouros llj roubauã o rrayal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 485 |
Et esta batalla foy uernes, primeyr[o] dia de Nouembre [en]a era sobredicta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 485 |
Et, pois que o Miramalim ouue esta batalla uençuda, foysse para alem mar, por que entendeu que auia desacordo ontre [o]s amdaluz[e]s. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 487 |
Et, pero Yuçaff auya muy grã poder et estaua cõ el o conde Garçia Ordones cõ moytos cristãos, nõ foy o[u]sado de lidar cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et el rrey, quando o soube trasnoytou hũa jornada que estaua da villa et veẽosse para Valença et deytousse sobre ela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 489 |
Et, estando y, envioulle dizer (envioulle dizer) el rrey d ' Aluarrazim que queria seer seu vasalo et que sse queria veer con el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 489 |
Et, estando y muy poucos dias, finou el rrey de Saragoça et rreynou enpos el hũu seu fillo a que diziã Abuhãze. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 490 |
Et o Çide disellj que nõ poderia aquilo seer, que el llj desse consello nẽno ajudasse, seendo a villa del rrey dõ Afonso, seu senor; et que el rrey de Valença de sua mão a tĩjna et que el lla dera en que viuesse, et que por nj̃hũa guisa nõna poderia auer se lla el rrey nõ desse; mays que a gaanasse del rrey don Afonso et depoys que lla ajudaria a gãanar, senõ doutra maneyra que llj estaria muy mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 491 |
Et por esta razõ gãanaria Murvedro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 491 |
Et depoys nõ llj sayu a el com̃o queria et por ysto rogou o Çide que llis fezese quanto mal podese, ca elle auja sabedoria que estaua o castelo mĩguado de vianda et de armas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 491 |
Et, quando soubo com̃o estaua o preito, enviou dizer al rrey de Denja que llj queria dar o castelo et que o ueese logo tomar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 492 |
Desi soube o Çide com̃o estaua çercado(s) dos françeses et uẽose para Valença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 493 |
Et morou y todo o jnuerno, fazendo muyto mal a toda a terra en derredor, en guisa que des Oruela ata Xatiua nõ ficou parede enfesta, assy que todolo astragou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 495 |
O conde orgulloso enviou sua carta ao Çide en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 495 |
Et por esto nõ deçeremos das bestas ata que te tomemos aas mãos et ueiamos os teus deus, et os coruos, et as cornellas en que tu crees; ca fiando tu en elles lidaras tu conosco. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 495 |
Quando o Çide ouue leuda a carta, mandou fazer a sua en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 495 |
Et por ende uos digo que me nõ leixedes por el et vijnde a mj̃, ca eno lugar mays chaão de toda esta terra me acharedes; ca eu aparellado soo para uos rreçeber. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Quando o conde o[uu]o leu[da] a(s) carta(s), foy muy sanudo et tomou cõsigo todolos seus vasalos et ouue cõsello cõ elles com̃o [tom]asse o mont[e] de noyte (cõ elles) que estaua sobrela albergada do Çide, coydando que per aquela serra a pee o uençeria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et el pregũtoullis com̃o estaua o Çide ou que coydaua fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et o conde cõ estas nouas foy muy alegre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et o Çide estaua muy bẽ guisado cõ sua gente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et o Çide foy eno acalço, ferindo et matãdo ẽ elles, ata que chegou u estauã os françeses. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et os mays onrados foron estes: o duque d ' Estarad et don Guisal Alemã [et] Rremõ Romero [et] Giral Guillẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Teño que por esta razõ que nõ auedes por que yr contra mj̃. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 498 |
Et, quando el rrey de Denja soube estas nouas, ouue ende tamano coydado que enfermou et morreu ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 500 |
Et en esta sazõ hũu dos fillos de Habugad, que tĩjna Xatiua, fez derribar en terra de Xatiua muytos castelos por razõ da custa da retẽença, que a queria ante dar ao Çide; et derribou hũu castelo a que diziã Sancti Martin. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 500 |
Et ouuese de tornar muy perdidoso cõ mĩgua de uianda, et perdeu y muytas bestas, que nõ poderõ seir da terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 501 |
Et en esta sazõ o adeantado dos alaraues çercou Murça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Estando o Çide en Valença, folgaron ia quantos dias os da vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Et, quando o alcayde que tĩjna Denja soube estas nouas, nõ ousou y ficar et foyse para Xatiua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Et, quando chegou este mandado a Valença, o bispo que y estaua et todos os cristãos tomarõ o que poderõ leuar do mellor que tĩjnã et foronse ende, que nõ ousarõ y ficar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 502 |
Et enviarõ ala muytas bestas carregadas de vianda et d ' auer et das outras cousas que tĩjnã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et, segũdo conta a estoria, esta foy hũa das cousas principaes por que os mouros perderõ Valença et a cobrou o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et el en todo ysto ouue de saber com̃o el rrey de Ualença estaua ascondudo ena vila, et buscoo atanto ata que o achou et prendeo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et todo esto estaua en hũa arca pequena d ' ouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et por esta razõ mandoullj cortar a cabeça et mandoa deytar en hũa lagoa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 505 |
Conta a estoria que Abenjafa, depoys que matou seu senor el rrey, que estaua en sua casa muy loução com̃o rey et nõ daua nada, senõ por tomar solazet leuar suas cousas adeant[e]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 505 |
Et el pagauase muyto destas ueydades, et en todos seus feytos husaua com̃o rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Conta a estoria que os seruentes et os castrados del rrey, poys que foy morto seu senor el rrey, foronse para Iubala, hũu castello que tijna o curmão do algozil do Çide que estaua preso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 506 |
Et o Çide, quando uiu a carta, teuea por neiçia et por torpe, que o enuiara deostar el et el enuioulli resposta do que lli nõ enuiara dizer; et por esta rrazõ entendeu que nõ era ome para mãteer aquele estado que começara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Com̃o Abeniafa estaua muy orgulloso en Valẽça |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Conta a estoria que Abenjafa, estando en Valença, chamou dous caualeyros que erã da villa, que forã vasallos del rrey, et enviou por outros que forã a Denja, en guisa que ajuntou CCCos caualeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 508 |
Et en estas voltas foy preso hũu rico ome da villa, que tĩjna hũu castelo que diziã Alcala, que era çerca Toralua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 509 |
Et o endeãtado dos alaraues estaua en Denja et envioullj dizer que llj enviasse o auer que tom[ara] al rey de Valença, ca o queria enviar alen mar ao Miramamolĩ, con que guisase sua oste para passar aquẽ mar, para vijr sobre o Cide que llis tanto mal fazia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Conta a estoria que sobre esta demãda ouue Abenjafa seu consello cono poboo, que faria en esta razõ do auer que llj enviaua pedir aquel endeantado para enviar alen mar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et hũu delles foy o algozil que estaua preso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Conta a estoria que en esta sazõ chegou ao Çide o algozil de[l] rrey de Saragoça cõ muy grande auer que llj enviaua para quitar os catiuos, por grã doo que auja delles et por auer galardõ de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et, estando y, o Çide conbateu o arraual da Al cudia et entrou[o] per força et morrerõ y muytos mouros; et os cristãos nõ morrerõ ende y nẽhũu[s] et demays gaãnarõ dos mouros muy grande auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et estaua y muy grã gente de mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Outrosi os que leixara ena põte chegarõ aa porta da villa et matarõ quantos mouros acharõ da villa; et cõbaterõna tã fortemente que a ouuerã d ' entrar senõ polos moços et polas molleres que estauam eno muro, que deytauã muytas pedras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Conta a estoria que, depoys que ouue uenjda a enposesta, que uẽeo conbater o arraual da Alcudia, et tã grã pressa llis deu que coydarõ seer entrados per força, et cõ grã coyta chamauã: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et Abeniafa estaua ia quanto esforçado por que auja amor cono Çide encubertamẽte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et elles forõse para a villa cõ estas nouas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et, quando os alaraues ysto oyrõ, teuerõno por bẽ, et disserõ que nũca tã bõo dia virõ com̃o de se yr da villa, ca estauã y muy[t]o [a] enuidos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 513 |
Et o Çide estaua en seus araualles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 514 |
Et aa meya noyte moueo ende contra Aluarrazim et passou a ponte et, com̃o estauã as gentes seguras, nõ sse catando daquelo, enviou suas algaras pela terra a gaanar algo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 514 |
Et o Çide estando sobre Aluarrazĩ, seyrõ quatorze caualeyros da vila; et elle andando folgando co çĩco caualeyros, os mouros forõ contra elle polo matar ou polo catyuar et elle moueu contra elle[s] muy rrigeamente soo et matou ende os dous et os outros forõ vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 515 |
Com̃o os da vila auiã grande alegria polos alaraues que vĩjnãvO Çide estando aly chegou çerto mandado aos de Valença que vijna a oste dos alaraues et que era ia en Lorca, [et] que vijna y por cabedel Aly Abunaxa, que era genrro de Abmaix, por que el ficaua doente en Murça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 515 |
Et cõ estas nouas plazia a moytos dos da vila de Valença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 515 |
Et elle estaua en grã duda porlo que diziã pela villa, que llo diziam en puridade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 515 |
Et o Cide estaua sobre Aluarrazĩ, fazendollj quanto mal podia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 515 |
Et cõ estas nouas veẽosse para Jubala. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 517 |
Quando os alaraues coydarõ vijr et os da vila os estauam atendendo, et diziã os hũus "agora veem", et os outros diziã "nõ", (et) en esto pasarõ hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 517 |
Et cõ estas nouas provgue muyto aos fillos de Abuhagid et aos da villa, et pesou muyto aos da vila delles et a delles nõ et [a] Abeniafa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 518 |
Et os da vila auyã muy grã plazer por ende et tijnã que erã seydos da prema do Çide en que estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 518 |
Et, desque estas nouas soube, o Çide foysse para (a) sua oste; et estauam en muy grã duda se atenderiã os alaraues ou se sse yriã, pero teue por bem de ficar y ata que visse que podesse aquello seer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et estauã com̃o a moller que esta de parto et nõ he liurada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et os mouros estauã muy coytados et [c]allando cõ muy grã pesar et cõna muy grã coyta que auiam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 519 |
Et o algozil Aben Alfaray escripuiu esta [e]st[o]ria en arauya a com̃o valiam as viandas ena vila, por veer quanto tempo se poderiam manteer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Conta a estoria que os mouros (que os mouros) que morauã enos arauaas nõ estauam bem seguros do Çide, et tomarõ o mellor que tijnã et meterõno ena vila, et cõno al ficarõ elles en suas casas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Et, quando o Cide foy çerto que nõ vijnam os alaraues, tornouse para sua oste a sua pousada, et mãdou quebrantar et rroubar todos os arauales que estauã a redor da vila, senõ o da Alcudia por que o rrecebiam os mouros muy de boamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Et, estando asy çercados, chegoulljs carta dos alaraues, que se nõ tornauã d ' Aliazira cõ medo que ouuessem nẽ por outra cousa, senõ por que nõ auyã uiãda para a oste porlas grandes aguas que fazia; mays que era sua voentade en todas guisas de lles acorrer et sacalos de prema do Çide, en que estauã et que sse guisauã ia quanto podiam para yr, et que sse esforçassen et que nõ dessem a vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Muy grande foy a alegria que ouuerõ os da vila por estas nouas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Et ajuntarõsse todos nas casas dos fillos de Abuhagid et acordarõ de sse amparar et d ' estar firmes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 520 |
Et Abeniafa estaua perçebudo con sua gente et guardauase quanto podia, coydando(sse) que sse moueriã contra elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 521 |
Et, estando en esto, chegou mandado aos da villa com̃o os alaraues erã ia tornados a sua terra et que nõ ouuesẽ asperãça nẽhũa en ajuda delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 521 |
Et desta guisa crescia a onra ao Çide, en guisa que auja asaz que dar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
"Valẽça, Valença, vẽeron sobre ti muy grandes pesares et estas en ventura de te perder; et, se escapares desta, sera muy grã marauilla aos que te [vir]em; et, se Deus fezo merçee a algũu lugar, fagalo a ti que te nõ percas asi, senõ sera por nos(tr)os pecados et polos teus atreuementos grandes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et dizia que nõ deue ome a dar consello a quẽ llo nõ demanda nen llo quer, ca se a elle creerã nõ fora tamaño o mal nẽ ouuerã tã grã coyta, et quanto mal aujã os da uila nõ era senõ porllos fillos de Abuagid, por que creerã seu consello, que erã de mao recado et nõ erã manosos nẽ entẽdudos para estar cõ nengũu eno que llj posesem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et por esto forõse todos logo para casa de Abenjafa rogarllj que lljs perdoasse por que se partirã delle, et que os consellasse et guisase com̃o os sacasse de prema do Çide en que estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et elle disse que nõ queria con elles nẽhũa cousa, senõ viuer cõ elles [en] jgualdade et que se tĩjn[a] en lugar de hũu delles, et que se elles aujã coyta que asi fazia elle, que asaz auja que ueer eno [seu]; et que nõ saberia elle dar cõsello a omes que estauã desauij̃dos; mays que se acordassem todos en hũu et que se partissem dos fillos de Habuagid de nõ fazer nẽhũa cousa per seu consello et que tomassem bẽ a el; et, quando el uisse que se traballauã de maos feytos, que elle que os sacaria ende quanto podesse, et guisaria com̃o uiuessẽ en paz et en asesego, ca en quanto creerã seu consello bem sabi[ã] com̃o passarã; et que fiaua por Deus que os sacaria daquella prema et [que] ouuesem paz cono Çide et que non ouuessem guerra cõ elle nẽ cõ outro nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 525 |
Et coydaronse y a defender cõ aquella conpana que estaua cõ elles ata que se fezese o rroydo pela villa et que llis acorressem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et o Çide estaua atendendo que lljs tragia algo, por que el fazia o que el queria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et valia a liura da carne da besta a hũu morauedi. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et Abeniafa estaua muy orgulloso et desdenaua os omes boos da vila, quando sse vijnã querelar et tragiaos mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et elle estaua com̃o rrey et estauam con elle os trobadores et os uersificadores et os maestres, departindo quẽ dizia mellor, et elle estando assi en seus solazes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et cõ tod[a]s estas cousas et maldições que auiam os da vila poiarõ as viandas dous atãto do que ante valiã, assy que faziã grã doo todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et carne nõ auiam nẽhũa senõ de bestas, et esta muy pouca; et, se algũa besta morria, valia a liura da carne dela tres morauedis. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 528 |
Et os mays rricos comiã a carne das bestas que morriã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 528 |
Et erã ia tã desenparad[o]s et tã desconfortados, que estauã assi com̃o diz o philosopho eno prouerbio do coytado: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 529 |
Et ualia a liura do trijgo en graao hũu marauedi et medeo, et da ceuada hũu morauedi et oitaua, et do painço hũu morauedi meos quarta, et das legumhas hũu morauedi, et da linhaca j morauedi meos quarta, et do queyio iij diñeyros, et das ce[bo]las j diñeyro, et dos figos dous diñeyros, et das uerças çĩquo diñeyros, a panela do azeite viijo diñeyros, a liura da carne das bestas VI morauedis, a liura do coyro da besta ou da vaca Vco diñeyros, a liura dos nẽbr(elh)os vj diñeyros, a cabeça dos alhos hũu diñeyro, a liura do brugo das vu(h)as hũu meyo diñeyro de plata, ca nõ corria entõ outra moeda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Conta a estoria que el rrey enuiou sua carta de rresposta [a] Abeniafa en esta maneira: que aquela cousa que el demãdaua que lha nõ podia fazer, a meos de demandar ajuda a el rrey dom Alfonso de Castela con que podesse hir; et esto que o faria logo que sse atreuesse a lidar cono Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Pero da uianda que achaua pelas casas tomaua elle para si a mais dela, et para as guar(i)das, et o al mãdauao vender en esta maneira: que nõ conprassem mais de para hũu mes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Et por esta rrazõ nõ achauã pã a conprar caro nẽ rrefeçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Conta a estoria que, estando Abeniafa en este cuidado, que nõ auia asperança en acorro do mũdo senõ del rrey de Saragoça, et que este era ainda bẽ en duuida, senõ que o enuiaua confortar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Et el rrey de Saragoça enuioullj dizer que llj acorreria, ca el rrey don Afonso lhi enuiara muy grã caualaria cõ Garçia Ordonhes, et que el rrey dom Alfonso, que hia enpos eles con muy grandes gentes, que o sacaria de prema do Çide et da coyta en que estauã, ca auia por ende muy grã pesar et que sse tijnha por muy coitado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Et cõ esta carta confortauãse ia quanto os da uila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Et todo esto podia seer parauoa encuberta, ca dize a estoria que o Çide et ele que erã dhũu conselho en esta maneira: que o Çide que gaanasse Ualença et que lla desse por muy grande auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 533 |
Et prenderõ Abiagid, que estaua aa porta do alcaçer con sua gente que era de seu bando, que estauã atẽdendo que lljs ujnhã os da vila a sua ajuda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 533 |
Et, eles assi estando, chegoulhis hũa conpanha muy grãde d ' Abeniafa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 533 |
Et forõ muy denodadamente a eles et prenderõnos, ca el cuydaua que estariã con ele seus amigos, mais logo fogirõ pelas casas da uila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et estas viandas nõnas podiã auer senõ muy poucos dos que auiã o poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et comiã os coiros das vacas et das bestas et beuiã o caldo delas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et estaua ia agora o poboo todo enas oras da morte, ca uijã andar o ome et deitauase morto con fome, assi que todas as praças erã cheas de fossas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et o Çide entrou en hũu chão, que estaua çerca do muro, cõ muy pouca gente, por sse guardar das seetas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et, desque esto ouue cuydado, mãdou pregoar per toda sua oste, en guisa que o ouuissẽ os mouros, que todos os mouros que sayssẽ da vila que os mãdaua queimar, et os que estauã fora que os matassem logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et, os que sabiã que erã bẽ parentados ena vila ou que leixauã alo algo, dauãlljs muytas peas, et colgauanos das torres [das mezquitas] que estauã [fora da vila], et apedrauanos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et esto durou bẽ iij meses, en guisa que nõ ficou ena vila besta nj̃hũa para caualgar, mays de tres caualos et hũa muha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 535 |
Et aqueles que ficarõ ena uila forõ a hũu ome boo alfaqui muy onrrado, a que diziã Abunay, et rogarõllj que os consellasse, ca bẽ uija com̃o estauã ẽ muy grã lazeira et com̃o erã desanparados das ajudas do mũdo que cuydauã auer, et que sse uisse cõ Abeniafa et que soubesse dele que cuydaua a fazer, ou que asper[ã]ç[a] auia, por que os leixaua assi perder; et que llj disese que ia bẽ uijã que todolos do mũdo lhi auiã faleçudo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 537 |
Et Abeniafa soube o que os omes [bõos] falarõ cono alfaqui et entendeu que [era] por que sse nõ sentia da coita en que estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 537 |
Et, logo que sse ajuntarõ el et o alfaqui, falarõ muyto ena grã coita en que estauã, et que tomassẽ y conselho com̃o fezessẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 538 |
Conta a estoria que, en quanto estauã en esto, vijnha Martin Pelaes, (a)o Asturão con hũa rrecoua en que tragia vianda para a gente do Çide; et, pass[ã]d[o] çerca da vila, seirõ a ele muy grã gente de mouros pola tomar; mais ele, com̃o quer que tragia pouca gente, enparouha muy bẽ et fez en eles muy grã dano et meteuhos pela vila. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 540 |
Et o Çide estaua en lugar que vija muy bẽ o que Martin Pelaes fazia et teue bẽ mẽtes por elo, et ouue por ende muy grã prazer, por que tã bẽ oluidara o medo que soya a auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 540 |
Et por quanto aquel dia fez foy feito seu escripto en esta estoria, por que nũca o seu nume moira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 540 |
Et polo seruiço que fez ao Cide chegou a boo estado, onde falã del com̃o uos dizemos; ca o Çide llj fezo a el bẽ de caualaria, assi com̃o faz o boo senhor ao caualeiro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 542 |
Conta a estoria que firmarõ esta preitesia, segundo que auedes oydo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 543 |
Et os mouros da uila yãse confortãdo ia quanto, por que cuydauã a auer acorro del rrey de Saragoça, et por que os nõ lidauã et polas guardas et polas rrendas, et estauã assi com̃o ante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 543 |
Et por esta rrazõ sacauã a vianda que tijnã asconduda et foy refeçãdo ia quanto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 544 |
Et logo aa ora abrirõ a porta ao meyo dia et ajuntousse toda a gente da uila; et semellaua que seyã das fossas, assi com̃o dize o do pregom que sera o dia do juizo, quando sayrã os mortos das fossas et uerrã ante a maiestade de Deus, assi seyã todos demudados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 544 |
Et esto foy uernes, postrimeyro dia de Juyo, depois da festa de Sam Johã, que dizẽ os mouros "alganzara" . |
[+] |
1295 |
TC 1/ 544 |
Et, quando abrirom a porta, estaua y logo Abeniafa con muy grã cõpanha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 544 |
Et os mouros entendudos estauã senpre aperçebudos, temendo o que lljs aueo (et) depois. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 546 |
Et, quando forõ ajuntados, seyu o Çide contra eles a hũu lugar hu estauã os estrados muy boos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 546 |
Eu sõo ome que nũca ouuj rreyno nẽ soo de linhaiẽ de rreis; pero, delo dia que esta vila vi, senpre me dela paguey et cobijçey a seer dela senhor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 547 |
Desi começou sua razom en esta maneyra: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 547 |
Et quero que mj façades preito et menagẽ do que uos disser: que mj nõ falescades nẽ uos tiredes afora, mais que obedeescades a meu mãdado en todo, ca mjnha uoõtade e de uos amar et de tornar sobre uos, ca mj pesa a mj̃ por quanta lazeyra uos auedes leuada en esta çerca, cõpr[ã]do o gafiz do trijgo a mil morauedis de plata. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Et por ende uos digo et uos mãdo que, se bẽ quiserdes estar comjgo, en guisa que uos faça sẽpre merçee, guisade com̃o mj metades en poder o traedor d ' Abeniafa, que uos matou uosso senhor el rey et seu, et quanto mal et quanta lazeira uos fezo leuar ẽ esta çerca; pois nõ e guisado que nj̃hũu que seu senhor mate uiua ontre uos, ca a sua treyçõ uos cofondera a uossa lealdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Et a rrazõ en que pedimos teu conselho esta e: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Ca as cousas deste mũdo agiña passam, et o curaçõ mj diz que aginha sayremos desta prema dos cristaos, ca o Çide e ia ençima de seus dias; et, depois de seus dias, os que ficarmos uiuos seremos senhores de nossa çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 552 |
Et, desque o Çide ouue apostadas estas preitesias conos mouros, conplido este tẽpo que uos dissemos, entrou ena çidade, sua signa tenduda, et todos con elle, sas armas enfestas, muy onrradamente fazendo muy grãdes alegrias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et, estando y, escripueu hũa carta con sua mão do que auia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et leerõ esta carta ante o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et demãdoullj se auia mais daquelo que daua en escripto, et el disse que nõ; et fezeo jurar ante quantos y estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Et os mouros, quando esto oyrõ, hũu cõ medo do Çide et o al por nõ estar mal cono Çide, tragiã ante el muy grãde auer, dizendo: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 555 |
Et começ[ou] sa rrazõ: -(Os) omes bõos da aliama de Valença, -en esta guisa lhis dizia o Çide - bem sabedes quanta ajuda eu fiz a uosso senhor et a uos ata sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 555 |
Mais eu tenho por bẽ et mãdo que todos os mais onrrados que moredes ena vila, en uossas casas et en uossas herdades, et nẽhũu de uos nõ tenha mays dhũa besta muar, et que nõ husedes d ' armas nẽ as tenades, senõ quando eu mãdar; et a outra gente que s[a]ya morar eno arraual da Alcudia, hu eu soya pousar; et que aiades duas mesquitas, a hũa ena uila et a outra eno arraual; et que aiades uossos alcaydes et uosso alguazil assi com̃o os ey postos; et que aiades uossas herdades et que mj dedes ende o dizimo dos fruytos; et a justiça que seia mjña; et eu que mãde lauar moneda qual me quiser; et os que quiserdes ficar comjgo a esta condiçõ, [ficade]; et os outros yde a Deus tã solamente conos corpos, ca eu (nõ) uos mãdarey poer en saluo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 555 |
Quãdo isto ouuirõ os mouros da uila, forõ muy tristes, mays en tẽpo estauã que nõ podiã al fazer, senõ o que el mãdasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 557 |
Conta a estoria que essa noite ouue o Çide seu conselho con dom Aluar Fanges et conos outros omes onrrados de sua poridade, en que ele mays fiaua, para ordinar sua fazenda, por rrazõ que tĩjnha que sse yria muyta gente da sua, por que estauã muy rricos, et que sse tornariã para suas terras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 557 |
Et mãdou que fezessem esta nomjna Martin Ant[o]lines et Pero Uermudes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 557 |
Et, o Çide estando ordinãdo esto, chegou a Ualẽça o bispo dom Geronimo, que sse fora ende con medo dos alaraues, assi com̃o o a ia a estoria contado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 557 |
Et deu logo rrendas çertas para a mesa do bispo et para seus cooigos; et estabelleçerõ collações, et aa mayor diserõ Sam Pero et a[a] outra Sancta Maria das Uertudes, que era açerca do alcaçer, hu ya o Çide mais ameude. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 557 |
Et en esta maneyra ordinou o Çide sua çidade, que a fezo obispado por onrra da santa fe catholica. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 559 |
Senhor, Rruy Diaz dalo hu esta uos enuia beyiar as maos et acomendasse ena uossa merçee, com̃o a senhor natural cuio seruo he. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 561 |
Et por esta rrazõ ueherõ a Sam Pero de Cardena bẽ sateenta caualeiros et muytos escudeiros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et chegarõ a Molina, hu forõ muy bẽ reçebudos, ca llis mãdou dar Abucano quanto ouuerõ mester, et as ferraduras para as bestas, assi que llis nõ mingou ende nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et elas deçerõse das bestas et leixarõse caer a seus pees, tã bẽ a madre como as filhas, et cono grã plazer nõ podiã falar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et, mentre que estauã en suas alegrias, o bispo dom Jheronimo adeantousse ante os outros aa çidade et seyuhas rreçeber cõ muy grã proçissom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et en esta maneyra entrarõ ena çidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Senhor, esto meu [deuedo] e de fazer; ca, desque fuy uosso vassalo, senpre fuy enparado et rreçeado dos meus eamigos et soo mãteudo en boo estado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 565 |
Et, estando en esto, uiu os mouros entrar derreniadamente pelas ortas, et tornou a cabeça et uiu estar acerca de ssi Aluar Saluadorez, et disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et dona Xemena et suas filhas auiã muy grãde espanto et estauã tremendo, com̃o molleres que nũca tal virã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et o Çide, quando as uiu assi estar, mãdouhas ende tirar, que o nõ uissem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et Aluar Saluadorez [et os que con el estauã] leuarõnos a[ta] as tendas uẽçudos, et fazẽdo en eles muy grã dano; et, se se tornarã con todo esto, prouguera muyto ao Çide; mais tã grã sabor auiã de matalos, cuydãdo que os uijã as donas, que aguillarõ muyto adeante et foy preso Aluar Saluadorez, por que nõ ouue acorro nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et, desque forõ todos ante o Cide, comecou sua rrazõ en esta guisa: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Et en esta maneyra fio, pola merçee de Deus, que os uençeremos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Et meẽfestarõ et comũgarõ todos os que o quiser[õ] fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Muyto foy ferida esta fazenda, assy que en pouca d ' ora, como os mouros erã moytos et muy esforçados, estauã en ora de vençer os cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Et, yndo assi en acalço, acalçou o Çide el rrey Vnes et feriuo, et o mouro estaua muy bẽ armado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 568 |
Et os que estauã enas naues, quando uirõ seu senhor uẽçudo, forõse para Denia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 570 |
Do muy grande algo que o Çide gãanou ẽ esta batalla |
[+] |
1295 |
TC 1/ 570 |
Et en esta fazenda del rrey Vnes gaanou o Çide a sua noble espada, a que diziã Tiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 570 |
Et, cuydando cada dia ena andança maa que lli acaeçera, et como fora uençudo de tã pouca gente, et com̃o per dera (ia) muyta da sua, estando ia en Marrocos, leixouse morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 571 |
Et eles uijnã muy onrradamente en esta maneyra: |
[+] |
1295 |
TC 1/ 571 |
Et enpos elles C pares d ' armas enfestas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 571 |
Et el rrey estaua todo mirando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 571 |
Et dõ Aluar Fanes disse: -Senor, aynda uos envia hũa tẽda, a mays nobre que nũca foy ome que a uisse, et ouuea desta batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 573 |
Conta a estoria que, quando os condes de Carrõ virõ que a onra do Çide creçia cada dia, en seer rico et poderoso en vençer mouros et cristãos et todos quantos cõ el aujã gresgo, et com̃o era senor de Ualença; desque ysto ouuerõ osmado, ouuerõ seu consello que, se elles podesẽ auer suas fillas, que seriã muy bẽ casados delas; et por esta razõ seriã elles ricos et onrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 576 |
Et, desque a missa foy dita, loo[u] muyto el rrey ao Çide, ante quantos y estauã, por llj dizer o por que erã hi ajuntados: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 576 |
A razõ por que uos chamey a estas vistas foy por duas cousas: a primeyra por uos ueer, que uos amo muyto et auja muy grã sabor de uos ueer, porlos muy grandes seruiços que mj auedes feytos, com̃o quer que en começo do rreyno uos ouuj yrado da terra; pero que, en guisa o fezestes uos, que nũca de uos ouuj desseruiço, ante mj fezestes del muyto, et exalçastes a cristandade, por que uos eu sõo muy teudo de uos fazer muyto bẽ et muyta merçee et de uos amar sempre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 576 |
Desi foron comer cõ el rrey, en esta guisa: que, en quanto durarõ estas vistas, -forõ viijo dias - que hũu dia comiã cõ el rrey et outro cono Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et forõse logo para o alcaçer, hu estaua dona Xemena et suas fillas muy noblemente vestidas, et os paaços muy bem adubados de muy rricos estrados, et encortinados de muy nobles alfolas de ouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et forõ ao mayor paaço, hu estaua dona Xemena et suas fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Condes de Carrom, eu uos entrego estas donzelas, fillas do Çide, assi com̃o nosso senhor el rrey mãdou, et uos que as rreçebades por uossas parellas, assi com̃o mãda a lei de Nostro Senhor Ihesu Cristo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et o bispo dom Iheronimo trouxellis matrimonio, segundo foy estabeleçudo per Sancta Igreia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et, desque esto foy feito, tomou o Çide os condes pelas mãos et foronse asentar eno estrado con as donas, en esta guisa: (et) o Cçide et dona Xemena assentarõse en meyo; et assentou açerca de si dona Eluira, a mayor, et açerca dela seu esposo Diego Gonçaluez; et da outra parte asentou dona Sol, et açerca dela seu esposo, o conde Fernam Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et durarõ estas uodas oyto dias, que cada dia faziã estas noblezas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 580 |
Et o Cçide fezolljs muyta onrra et deullis muy grãdes dõas, assi [a]os omes onrrados com̃o [a]os outros, segũdo seu estado, en ouro et en plata et en caualos et en outras dõas, en guisa que todos forõ seus pagados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et, desque todos forõ ajuntados eno alcaçer, estauã y seus ienrros, os condes; et o Çide cõtoulhis as nouas et ouue seu acordo con eles en qual maneyra seyria contra aquele grã poder dos mouros que uijnã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et os condes et as outras cõpanhas estauã iogando tauolas et assederez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et os omes que guardauã o leõ estauã alinpãdo o curral. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et, quando ouuirõ as uozes et o rroydo dos mouros, abrirõ a porta da casa do leõ et foronse para o paaço, hu estaua o Çide, et leixarõ a porta do curral aberta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et, depois que o leõ comeu et uiu a porta do curral aberta, enderençou ao paaço hu estauã todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et Diego [G]onçaluez, o mayor, nõ catou uergonça do Çide nẽ de si meesmo nẽ dos outros que estauã eno paaço et foise meter sub o [es]cano do Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 582 |
Et todas as outras conpanhas estauã ante o Çide os mãtos sobraçados, guardando o Cide, que iazia dormindo eno escano. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Vistes que desonrra nos a feita este jnfançõ nosso sogro, que adrede, por nos fazer desonrra, mãdou soltar o leõ; mais mal dia naçemos se nos desta desonrra nõ vingamos en suas fillas, de que somos muy mal casados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et por torna de uodas nos fez esta desonrra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et desta guisa acabaremos o que quisermos et en outra guisa nõnos leixara yr, nẽnos querra dar nossas molleres para as leuarmos; et tollernos a [as] espadas que nos deu, Collada et Tiçõ; (que nos deu) et para esto conprir a mester que o metamos a rriso [ante o Çide] et ante os seus, et que façamos ende escarno; et desta guisa perdera sospeita de nos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et com este acordo foronse ao paaço hu estaua o Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Que foy esto, genrros? por que mostrades tã grã medo de hũa besta? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Destas parauoas tomarõ eles muy grã uergonça et firmarõ sua maa entençõ que auiã falado, com̃o quer que o calassem por nõ descobrir seus corações. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Nõ choredes, ca uos nõ esta bẽ; et calade et dade a entender que nõ dades nada por ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Et, pois que fordes bẽ alongados desta terra, podedes fazer en elas o que quiserdes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 586 |
Conta a estoria que, desque Sueyro Goncaluez et seus sobrinhos ouuerõ falado seu consello mao, [en] outro dia ueherõ ante o Çide, que estaua guis[ã]do sua fazenda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 586 |
Et eles, estando en esto falando, ouuirõ muy grã rruydo pela vila, que faziã as gentes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 586 |
Se esta lide entramos nõ mj semella guisada, ca nũca yremos a Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Conta a estoria que, eles falando en esto, disserõ ao Çide com̃o estaua aa porta hũu messeieyro del rrey Bucar et que, se o mãdaua entrar, que queria falar cõ ele. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Quando o mouro esto oyu, cobrou seu coraçõ et disse sua messeiaria muy conplidamente en esta maneira: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Et cõ tãto uos yde para uosso senhor et nõ tornedes mais cõ esta messaiẽ per nẽhũa maneira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 589 |
Et logo outro dia ao primeiro galo meenfestarõse et caualgarõ, assi com̃o auiã por costume. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 589 |
Et en esta maneyra foron seu passo ata que uirõ os mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Conta a estoria que, estando en esta pressa, o conde Diego Gonçaluez foy contra hũu mouro alaraue que era muy grande de corpo, assi que semellaua giganto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et, estando eles assi, uirõ uijr o Cide enpos hũu caualeiro alaraue et, en chegando a ele, acalçouo cona espada per çima da cabeça, assi que o fendeu atẽe os dentes, et caeu morto en terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Senhor, uosso genrro Diego Gonçaluez a muy grã sabor de uos ajudar en esta fazenda, ca matou agora hũu mouro de que gaanou este caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Quen uos poderia contar com̃o andou en esta batalha o onrrado dom Jheronimo, bispo da uila, et todos os outros segundo sua guisa et sobre todos o Ccide Cãpeyador, com̃o mayor et mellor! |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et, estando assi, chegarõ os seus, ferĩdo et matãdo en eles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 593 |
Vijnde a[c]a, meus filhos onrrados, ca cõ uosso esforço et cõ uossa ajuda uẽçemos esta batalha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 593 |
Et das outras cousas nõ lhi poderia ome poer conta, nẽ ao auer que gaanarõ en esta lide que el uençeu eno cãpo que dizẽ do Quarto, segundo que o auemos contado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 593 |
Et con todas estas gaanças se tornou o Çide para Ualença, hu foi muy bẽ rrecebudo cõ muy grandes alegrias et cõ grande proçissom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 594 |
Diz que, depois que o onrrado Çide ouue uençuda a batalla do Quarto, estando en Ualẽca muy uiçoso [et] a muy grã sabor de si, fazendo muyta onrra a sseus genrros, que tĩjna en lugar de filhos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 594 |
Et hũu dia, estando eles cono Çide, começarõ os caualeiros a departir quaes forã boos ena lide do Quarto et quaes maos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 594 |
Desta resposta foron eles muy ledos et muy pagados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 595 |
Et o Çide nõ foy pagado desta rresposta et estranoua muyto, et disse que nõ falassem mais en elo, que nõ queria Deus, que os condes nõ uijnã de tal sanguj que nẽhũa maa cousa fezessem, nẽ llis uerria aa uoõtade de o cuydar, sequer el rrey dom Afonso os casou cõ elas; et, quando de tã maa uentura fossem que o diaboo os quisese tomar que fezessem algũa maa cousa, caro llis custaria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 595 |
Et o Ccide punaua polas confortar, dizendo que senpre se nẽbraria delas et as mãterria en boo estado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Et por esta rrazõ chamou Ordoño, seu sobrinho, et disselle com̃o se reçeaua de seu mal dos condes que queriã fazer algũu mal a suas fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Et rrogoullj et mãdoullj que fosse enpus eles, en esta guisa: que nõ chegasse a Carrõ nẽ soubessem del nouas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Et, depois que este mal ouuerõ feito, caualgarõ en suas bestas, et tomarõlli os panos et as muas, et disserõ: - |
[+] |