1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .LXIX. é como Santa Maria fez oyr e falar o que era sordo e mudo, en To[ledo]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Ben pod ' a Sennor sen par || fazer oyr e falar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
A Madre do que a bestia | de Balaan falar fez, || ar fez pois hũa ovella | [ela] falar ũa vez. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXXIIII. é como Santa Maria de Vila -Sirga fez oyr e falar un moço que era, sordo e mudo, porque teve vigia hũa noit ' ant ' o seu altar. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
A que faz os pecadores | dos pecados repentir, || ben pod ' os mudos e sordos | fazer falar e oyr. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CC.LXIX. é como un meninno, que era sordo e mudo, resusçitó -o Santa Maria per rogo de sa madre do menino, e fez -lle cobrar o falar e o oyr. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
A que poder á dos mortos | de os fazer resorgir, || pod ' os mudos e os sordos | fazer falar e oyr. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXIIII. é como Santa Maria guareçeu en Sevilla un mudo que avia do[u]s anos que non falara. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
[Q]uen usar na de Deus Madre | falar, e amiga, || non lle falirán razões | [muy] bõas que diga. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 304 |
[[C]omo Santa Maria fez oyr e falar o que era sordo e mudo, en Toledo.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 719 |
[Esta é como Santa Maria de Vila -Sirga fez oyr e falar un moço que era sordo e mudo, porque teve vigia hũa noit ' ant ' o seu altar.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 57 |
[[C]omo un menino que era sordo e mudo resuscitó -o Santa Maria per rogo de sa madre do menino e fez -lle cobrar o falar e o oyr.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 190 |
[Como Santa Maria guareceu en Sevilla ũu mudo que avia dous anos que non falara.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Et por que era Mauragato mayor de dias ca el rey dom Afonso, cõ cobijça de reynar ele, foy falar cõnos mouros et fezo sua pustura cõ elles que o ajudasem et que lles daria çem donzelas taes quaes disemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 103 |
Mays ora leyxamos de falar del rrey don Rramiro et tornaremos a contar do conde Ffernã Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et o conde, quando o uyu, sayu a el et forõsse ferir muy de rigeo das l[ã]ças; et tam grandes forõ os golpes que sse derõ, que ficarõ enbaçados, en guisa que nõ poderõ falar nẽ ferirse hũu a outro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Agora leix[a]mos aqui de falar do conde Fernã Gonçaluez et diremos del rrey dom Rramiro, de Leom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et por esso foy falar cõ seu tio el rey dõ Garçia, sobre aquela gordura, por saber que faria sobre ela para perdela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 125 |
Agora leix[a]mos aqui de falar del rey dom Sancho et tornaremos a falar del conde Fernã Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
Mays agora leix[a]mos aqui de falar deste auijmento do conde, que ya seu camino, et diremos do acordo que os castelaos ouuerõ sobre ylo buscar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Os castelaos, estando todos chegados en hũu para auer acordo ontre sy sobre esta priiom do conde, falarõ muyto de com̃o o poderiã sacar et liurar ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 140 |
Agora leixa aqui a estoria de falar desta razõ et tornara a contar del rey dom Sancho. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 142 |
Agora leix[a]mos aqui de falar desto et diremos del rey dõ Garçia de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 145 |
Agora leixa aqui a estoria de falar desta razõ et . tornaremos a dizer del rey dom Sancho de Leom et do conde Fernan Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Desy ouuerõ seu acordo et falarõ muyto en elo per qual maneyra o poderiã sacar, [et] dizia cada hũu o que llj semellaua guisado; mays por todo esso aynda nõ podiã achar carreyra per hu o podessem fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et desy folgarõ toda a noyte ambos en hũu et falarõ y muyto de suas cousas, et poserõ com̃o fezessem todo aquelo, segũdo (segũdo) tijnã ordenado, se Deus llo quisesse g[ui]sar assy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 153 |
Agora leixa aqui a estoria de falar desto do conde Fernan Gonçaluez et conta del rey dom Sancho este de Leom en outras razões. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et, elle estando aly ẽna jgleia, Nostro Senor, por guardar a el de uergõça, quiso mostrar seu miragre, en tal maneyra que nũca aquel dia o acharom meos da fazenda, nẽ ouue y outro tã boo com̃o el; ca, aquel que appareçeu ẽno seu caualo, armado de suas armas et de seus sinaes, esse matou aquel que tragia a sina dos mouros, et por el sse arrãcou toda a fazenda et foy vençuda, en maneyra que todos auyã de falar na sua bondade daquel caualevro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 163 |
Et nõ lle pode falar en todo o cãpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
(Et) por que te rogo que, os pobres que comẽ aa porta de meu padre et mjña, que me penses delles et que cates se a y algũu ome fillo dalgo et aposto et fremoso et que o tragas ante mj̃, que quero falar con el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et, quando Almãçor ya a terra de cristãos cõ sua oste, aquellas guardas que o auyã d ' aguardar a Yseem por mandado d ' Almãçor, assy o guardauã, quando caualgaua et y[a] folgar a sua orta et a seu uergeu, que ome do mũdo nõ ousaria falar con el en puridade, nẽ chamalo a vozes, nẽ fazerlle outro noio nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Agora leix[a]mos aqui de falar d ' Almãçor, ca adeante diremos mays conpridamente os seus feyctos que fezo en seus lugares du conuẽ aa estoria, et tornaremos a contar del rrey dom Ramiro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 174 |
Agora leix[a]mos aqui de falar del rey dõ Rramiro et diremos dos vijte jnfantes de Salas -et outros lle dizẽ de Lara - de com̃o forõ traydos et mortos en tempo deste rey dõ Rramiro et de Garçia Fernandez, conde de Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Agora leix[a]mos aqui de falar desto de dona Lambra et diremos de dom Rrodrigo seu marido, et de dom Gonçaluo Gosteez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Dõ Rrodrigo enuyou logo seu mandado a Gonçaluo Gosteez que ueesse en outro dia a veer[se] ambos, ca muyto tijna de falar cõ elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
E[n]pos esto, a cabo de poucos dias, enviou dizer dõ Rrodrigo outra uez a dõ Gonçaluo que sse veesse aynda a veer cõ elle outra uez, ca tijna outrosy de falar cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et falarõ toda a noyte en hũu en sua puridade ambos et dous. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Mays agora leixaremos aqui de falar en esta razõ et tornaremos a dizer de Rroy Valasquez et d ' Almãçor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Agora leixaremos aqui de falar de Moño Salido et yr seu camjno et diremos dos vijte jnfantes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Deus che de por ende mao galardom, ca en quanto o mũdo seia falarã desta tua trayçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et tã grande foy aly a batalla et tã esquiua que de mayor nõ poderia ome falar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Agora leixaremos aqui de falar desto, ca depoys tornaremos a esta razõ en esta estoria hu nos trouxer a seu lugar, et contaremos del rey dom Rramiro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Agora tornaremos aa falar aynda ẽnas razões del rey dom Bermudo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Agora leixaremos aqui de falar desta razõ et tor[n]aremos a contar de Mudarra Gonçaluez, fillo de Gonçaluo Gostez, o que ouuera da moura de Cordoua assy com̃o dissemos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 225 |
Ora leixaremos aqui esta razõ et falaremos del rey dom Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Depoys disto enviou dizer Ali a Ayrã que ueesse a el a Malega, que tĩjna muyto de falar cõ el, en feyto d ' ir sobre Cordoua et de chegar seus uasallos et seus amigos, quantos podessem chegar cada hũu delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Et hũu dia que hyã elles a seu paaço para falar cõ elle mãdoulle teer a porta que nõ entrassem, nẽ entrarõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Agora leixamos aqui a falar dos mouros et diremos del rrey dom Affonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 256 |
Agora leixamos aqui a ffalar del rrey dom Affonso et diremos dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Mais agora leixamos esta rrazõ et tornaremos aa estoria de Cordoua du leixamos a falar della. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Mays agora leixamos aqui de falar dos mouros et diremos del rrey dom Affonso et de sua morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
Agora leixamos aqui de falar destas rrazões dos rreys de Leõ et dos condes de Castella, et cõtaremos do começo dos rreys de Nauarra, ca per este logar deuemos desuiar a contar com̃o ouue rrey en Castella primeyramente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 264 |
Et por ende conuẽ aqui de falar eno linagẽ dos rreis de Nauarra, que casarõ cõ as donas cuio era o senorio de Leõ et de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 269 |
Agora leixamos aqui de falar deste rrey dõ Sancho Auarca et diremos do jnfante Garçia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 269 |
Et poys guysarõ el rrey dom Sancho et o jnfãte dom Garçia et seus caualeiros, [et] yãse para Leõ, o hũu por ueer a jnfante, sua esposa, et o al por falar cõ el rrey dom Bermũdo en preyto de suas uodas, et gaanar del que llj prouguesse que o jnfante dom Garçia que sse chamasse rrey de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Et fezea en esta maneira: tomou hũu cuytello en sua mão ella meesma et talloulle logo as maos cõ que el ferira ao jnfante et ella meesma, et dessi talloulle os pees con que andara en aquel feyto; depois sacoulle a lẽgoa con que falara a traiçõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 275 |
Agora leixamos a falar daquesto et tornaremos a cõtar del rrey dom Sancho et dos outros rreys de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Agora leixamos aqui de falar destas gaanças et tornaremos a fallar del rrey dom Sancho de Nauarra, o que disserõ Mayor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et, por que esse rrey dõ Rramiro foy o primeyro rrey d ' Arãgõ, leix[ar]emos agora aqui hũu pouco de falar do linagẽ de seus yrmãos et contaremos del et dos outros rrex d ' Arãgõ, que fezerõ contra os mouros muytas batallas en seu tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 300 |
Et forõ al rrey dõ Bermudo et falarõ[lle en] este casamento, et com̃o seria carreyra de paz et d ' amor per a[qui] ontre el et el rrey dõ Sancho de Castella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 310 |
Et el rrey teueo por bẽ d ' acabar seu rogo, et mandou fazer suas cartas para Rrodrigo en que llj enuiou mandar et rogar que fosse cõ elle en Palẽça, que tĩjna de falar cõ el muytas cousas que erã sua prol grande. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 311 |
Mays agora uos leixaremos a falar desto et tornaremos al rrey don Fernãdo, como llj auẽo en sua fazenda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Mays agora leixa a estoria a falar del por contar com̃o os reys forõ ao prazo a que auja de seer a lide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 318 |
Et sua fala feyta, enviarõno falar cõnos mouros, seus uasalos, que el prendera quando os uençera, et os soltara da priiom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 322 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna a falar del rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et elles, quando ysto virõ, forõ muy espantados et pola grã claridade et p[o]lo grãde odor que virõ, esteuerõ hũa peça que nõ falarõ nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 358 |
Et el rrei apartouse cõ ele et nõ quiso falar conos rricos omes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 367 |
Et ela et dõ Pero Ansures falarõ cõ o Çide que os ajudase et lles fose boo contra el rrey, per que sayse el rrey dõ Alfonso da priiõ, cõ tal condiçõ que entrase mõge en Sam Fagũdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 383 |
Et começou a falar cõ elle todas suas puridades esa noyte, fazendolle creente que elle sabia hũu postigoo per hu lle daria Çamora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 391 |
Mays ora leixa a estoria a falar desto et torna [a] contar com̃o fezo a jnfante dõna Orraca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 392 |
Vayte agora, ca depoys mays de vagar falaremos en ello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 400 |
Et desta g[uis]a ficou o preito Mays agora leixa a estoria a falar desto et (et) torna a contar del rrey dõ Alfonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 408 |
Et falarõ muyto os rreys en hũu, et fezelle muyta onrra el rrey mouro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 430 |
Mays agora leixa a estoria a falar do Çide et torna a don Aluar Fanges. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 439 |
Mais agora leixa a estoria a falar desto por contar del rrey dõ Afonso, o setẽno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 441 |
Et seyu falar cõ el rrey et cõuydouo a comer ẽno castelo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 445 |
Mays agora uos leixaremos a contar desto et falaremos del rrey dõ Afonso com̃o fezo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 447 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna aa morte del rrey dõ Garçia, yrmão del rrey dom Afonso |
[+] |
1295 |
TC 1/ 475 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna a contar com̃o passarõ os alaraues a España et com̃o matarõ Aben Alfange. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 483 |
Et falaron sobre ello en sua puridade qual seria mellor: seruir mouros que erã da sua ley ou cristiãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 487 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna a Yahia, rrey de Valença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et torna a contar do Çide Canpeador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et o algozil vĩjna bẽ tanto por falar cõ Abenjafa, com̃o desse a villa al rrey de Saragoça et que el o enpararia dos alaraues et que os deytaria da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 512 |
Et uẽerõ ante el hũa conpaña dos mouros onrados da villa; et, desque falarõ cõ el, el dissollis, se queriã seu amor auer, que deytassem os alaraues fora da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 522 |
Et por ysto retrayaos et posfaçaua delles, aos que yam falar cõ elle(s). |
[+] |
1295 |
TC 1/ 524 |
Et logo en outro dia uẽeo y o Çide a falar cõ elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 532 |
Diz que el rrey de Saragoça enuiou seus mãdadeyros ao Çide, et trouxerõllj muytas dõas et muy grã presente, et que llj rogaua que nõ apremasse os de Valença, et que leixasse entrar os seus mãdadeiros ena vila, et que falariã cõ Abenjafa com̃o o seruisse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et acaeçeu que seyrõ omes onrrados da uila et falarõ cono Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 537 |
Et Abeniafa soube o que os omes [bõos] falarõ cono alfaqui et entendeu que [era] por que sse nõ sentia da coita en que estauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 537 |
Et, logo que sse ajuntarõ el et o alfaqui, falarõ muyto ena grã coita en que estauã, et que tomassẽ y conselho com̃o fezessẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 540 |
Mais agora leixa a estoria a falar desto et torna a cõtar a preitesia que o alfaqui et Abeniafa fezerõ cono Çide. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Com̃o os mouros veerõ aa orta falar cõ o Çide |
[+] |
1295 |
TC 1/ 549 |
Et rrespõderõllj que sse falariã sobrelo et que llj tor nariã cona rresposta ende XXXa, os mais onrrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 563 |
Et elas deçerõse das bestas et leixarõse caer a seus pees, tã bẽ a madre como as filhas, et cono grã plazer nõ podiã falar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 573 |
Como os condes de Carrõ falarõ cõ el rey seus casamentos conas fillas do Çide |
[+] |
1295 |
TC 1/ 573 |
Dizedellj que llj rogo eu que se veña ueer comjgo a , uistas a Rrequena, ca quero falar cõ el sua prol et sua onrra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 574 |
Quando nos delle partimos, rogounos que uos dissesemos que uos fossedes ueer cõ el a Requena, por que e çerca de Ualença, et que nõ fezesedes ende al; ca diz que a muy grã sabor de uos ueer et de falar cõuosco feyto de casamento de uosas fillas para os condes, se uos prouguer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Conta a estoria que, eles falando en esto, disserõ ao Çide com̃o estaua aa porta hũu messeieyro del rrey Bucar et que, se o mãdaua entrar, que queria falar cõ ele. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Et, quando aquele mouro se parou ante o Çide, ouue dele muy grã medo, et começou de lli catar a cara et nõ dizia nẽhũa cousa nẽ podia falar, tamanho era o medo que dele auia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 587 |
Pero diz, por que ouuio dizer que eras boo ome, que te quer fazer merçee, que lli leixes Ualença cõ todos seus termhos et que te uaas para Castela, et que leues todo teu auer et tua conpanha; et, se esto nõ quiseres fazer, enuiate dizer que te conbatera Valença et prendera ti et tua moller et tuas filhas et que te escarmentara de maa guisa, assi que quantos o oyrẽ dizer falarã ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 609 |
Et uos en tãto tornadeuos a Molina et tragede miñas fillas, ca teno de falar cõ elas, per que mj digã a uerdade deste feito, per que eu uaa aa corte con çerta cousa, ante nosso senor el rrey, demãdar et coomar a desonrra de mjnas fillas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 623 |
Et os do Çide falarõ todos et pero er calarõ et non falou nenhũu, con medo del rrey et do Çide, que es taua hy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 625 |
Et, desque isto ouue dito, os do Çide começaronse a catar hũus outros cõ maos ollos et cõ maa catadura, et nẽhũu nõ ousaua falar a meos de mãdar o Çide, ca asi os auja castigados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et Pero Mudo chamauao el por que era gago ia quanto, que llj trauaua a lengoa, quando queria falar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Boca maa en que Deus nũca poso uerdade, com̃o ousastes soltar a [lengoa] en falar na barua do Çide? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 627 |
Et, se nõ fosse por reuerẽça del rrey, meu senor, eu uos castigaria en tal maneyira que nũca uos mays atreuessedes a falar en tal razõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Et, desque foy entrando en acordo et pode falar, quisollj beyiar as maos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 646 |
Et dissollj que se fazia marauillado por o que llj auja dito; ca, bẽ asi com̃o dizia que acaeçera aos messegeyros que vĩjnã a el, a primeyra uez que o vira que tã grã medo ouuera da sua catadura que por hũa grã peça nõ podera falar; et, segũdo el coydaua, esto nõ era al senõ graça que llj dera Deus contra seus ẽemjgos, por que todos tomassem medo da sua catadura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 674 |
Mays agora leixa a estoria a falar do Çide Cãpeador, que Deus perdone, et torna a falar del rey dom Afonso, o seteno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 677 |
Conta a estoria que, elles estando en esto, que falarõ [con] hũu judeu, que era almo[x]ar[i]fe del rey, que auya nume Çediello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 688 |
Mays, por leuar a estoria adeante com̃o deuemos, leixaremos aqui a falar desto por contar dos rreys de Portugal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 689 |
Agora torna a falar dos rreys de Portugal |
[+] |
1295 |
TC 1/ 689 |
Et ouue en ela hũu fillo, a que disserõ dõ Afonso, de que uos falaremos adeante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 709 |
Et era segudado, com̃o se fosse culpado de morte, et desherdado; com̃o se de der[e]yto nõ ouu[e]sse de herdar, ou com̃o se nõ fosse fillo del rrey dõ Sancho et neto do emperador d ' Espana, fillo de seu fillo mayor, que deu[era] herdar Castela et Leõ enteyramente; que mal fezera elle, que falar nõ sabia, nẽ conoçia a ssy meesmo, foras tanto que o queria desherdar el rrey de Leom, seu tio? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 716 |
Et cõ este acordo entrarõ ala, dizendo que queriam falar cõ el rrey; et, mentre os hũus falarõ cõ el rrey, os outros entrarõ hu estaua aquela judia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 726 |
Mays leixaremos aqui a falar desto et tornaremos al rrey dõ Afonso de Castela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Mays agora leixa a estoria a falar desto et tornaremos al rrey dõ Fernando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 797 |
Mays agora leixa aqui a falar desto, andando este nobre rrey dõ Fernando de Castella et nouo de Leõ en paz, folgãdo per seus rreynos, et diremos com̃o o jnfant[e] dõ Afonso et dõ Aluar Perez llj acaeçeu en sua caualgada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et desi falarõ com̃o fezesem suas escaleyras, et osmarõ de qual maneyra para as torres et para o muro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et, estando os cristãos alj, falarõse et disserõ: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et don Lourenço, quando o uyo, dissollj com̃o queria falar cõ el rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Entrade al rrey et dizedellj com̃o estou aqui et quero falar cõ el, et que me nõ atreuj de chegar a el a mẽos de seu mandado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 821 |
Maneyra [he] d[o]s estoria[dore]s et de todos quantos começa[d]o[re]s de rrazões et de grandes feytos estorialmente quiserõ departir, (et) de enmendar sempre (en ellas) nas razões passadas -que acharõ daquelles que ante que elles disserõ, se llis v[e]o a preito de falar en aquella meesma razom - algũa mĩgua et de escatimar y et conprir o que enas di[tas] [ra]z[ões] mĩguado foy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 855 |
Mays o meestre et esses ricos omes se falarõ et deytaronllis çiada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 856 |
Mays leixemos agora hũu pouco a falar desto et dos da oste et digamos do que os mouros fezerõ por se defender per terra et per agua. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 51 |
Ca se falar[em] contra si ou contra outrem, convem de falar en alguns destes tempos. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 51 |
E porque se en algum deles começar[em] a cantiga, nom convem que depois falem no outro em aquela razom nem per aquel entendimento, se non se falar per outra razom ou en outro entendimento: ca en outra guisa descordaria o entendimento da razom da cantiga. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 53 |
Capitolo primeiro Os erros son tantos -e de tantas maneiras - que os homens podem fazer no trobar, que nom posso falar em todos tam compridamente. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 12 |
Et outros moytos fillos et fillas, et netos, et netas, et outras [geerações] ouverom Caym et Calmana cõ [quẽ] poblarom aquela terra et [vsarõ] de seus costumes maos asy cõmo oachamos [per] Moysem et [per] scritos de outros santos et sabeos que falarõ et departiron em estas rrazões. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Sobre esto achamos por escritos de arauygos que falarõ desta rrazõ, que dos mayores omẽs da terra que eram aasazõ cõmo rreys de suas [cõpañas] et dos outros grandes omẽs, que vierom aNoe aly onde labraua aarca, et ouverõ cõ el suas [rrazões] et suas pregũtas, que departyam cõ el sobre rrazõ daquel lauor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 41 |
Et as gentes de Armenya som barbaros et am este nome de barbas que nũca as fazẽ cõ navalla et tragẽ as longas, et [departẽ[sse]] outrosy das outras gentes em sua [leenda] et en seus costumes; et os seus sabeos que [escrivirõ] emsua terra as estorias dos feytos que y acaesçerõ, falarõ deste deluvio et desta arca em suas leendas barbaras, [et] asyo outorga Josefo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 41 |
"Et desta [guisa] falarõ deste deluvio et desta arca Beroso de Caldea et Jeronymo [d o] Egipto et Manysseas de Damasco. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 53 |
Et tam bem sabya Noe cõmo cada hũ destes seus fillos mayores queria yr cõ as grãdes [cõpañas] que avia contra hũa destas partes cada hũ cõ os seus aasua parte, et que nõ ficaua terra apartada pera Yonjto, pensou, oque foy despoys, dizendo que seus fillos falariã sobrela partida da terra et que outorgariã os outros aSem, que era yrmão mayor, a mays grande et mellor destas tres terras que he Asya. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 53 |
Et Yonjto porla entrada do saber das estrellas de que oyra falar aseu padre Noe, et oaprendera del -que segundo achamos porlos escritos todos os santos Padres souberõ logo de começo moyto dos saberes das cousas çelestiaes, et aprenderõno elles de Adam et despoys [hũus] dos outros cõmo forõ vijndo por la lyña - et oal por merçede quelle Deus quiso fazer, et lle dou aly dom de sabedoria, [asi] cõmo diz mẽestre Pedro ẽno capytolo que fala do ordenamento dos fillos de Noe et de Nẽprot, que achou este Yonyto açiençia da [astronomya]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 57 |
Nẽprot, osmãdo que se os podesse meter a fazer algũ lugar fortelezado que el seeria señor daquel lugar asy cõmo [mayor], et que se aseñorarya sobre todos por esta rrazõ, et disolles todo esto, et elles todos ajuntados em hũ ouverõ seu acordo et falarõ em ello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 59 |
Mays agora leyxamos de falar destes lynagés de Noe que avemos dito, et tornar vos emos amostrar de Asia, et de Affrica, et de Europa, quamanas som ellas ensy et [per] onde se departẽ hũas terras das outras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 62 |
Affrica outrosi começasse ẽno [sseu] algarue de ouçidente ẽno mõte de Atelante et ẽno mar Atelantyco, segũdo Orosio; et cõmo vay contra ouriente de parte destra tem des aly ata medio dia, et da outra parte cõmose começa em esse algarue, et outrosy ẽno mar de Calez yndo contra ouriente sobe ata medio da terra, cõmo Europa; mays, segundo conta Plinio, nõ he tã grande de termyno cõmo Europa, et ajnda diz Plinio que [moytos] dos que falarõ destas tres partidas da terra, que diserõ que Affrica era hũa parte de Europa, et nõ terçeyra parte do mundo por sy. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 62 |
Et achamos segundo ocõta Plinio et o Libro das prouynçias, que [hũus] dos sabeos quese traballarõ de falar do partymẽto das terras, [que queriam fazer estas terras, ] os Egiptos et as Eziopias que ençarra o Nylo, que fossem por sy quarta parte da terra, mays nos [contamoslas] cõ Africa; et desy cõmo se ajuntã estes tres braços em hũ et fazẽ hũ rrio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 67 |
Et nos cõmo quer queos sabeos que em esta estoria falarõ et em ella departirom ordenã as rrazões destes tres yrmãos, qual quer primeyro, [et] qual quer em medio et aoutra em cabo, ordenamoslas nos et começamos las em este lugar cõmo achamos que nasçerõ: as de Sem primeyro cõmo de yrmão mayor; as de Cam despoys destas cõmo de mediano; as de Jafet tras todas estas, cõmo de yrmão que nasçeo despoys dos outros. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 70 |
Mays estes ordenamẽtos de Moysem et de Josefo et dos outros que falarom desto, todoslos tomamos por bõos, por que as rrazões que nos dizemos enque he aforça de toda aestoria, asy [seem] contadas aqui verdadeyras, em quaes quer destes ordenamẽtos, cõmo as os santos Padres diserom et leyxarõ escritas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 78 |
Et [todos] estes termynos poblarõ Jafet et os seus et outras terras que [son] em Europa, que nos nõ nomeamos aqui ajnda agora, mays diremos dellas adeante onde falaremos das poblas de Tubal que nõ entrarõ y outras gentes das dos outros yrmãos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 78 |
Et nos achamos as poblas de Tubal ditas mays cõplidamẽte em libros de outros sabeos que falarõ delo, et téémos por [guisado], que poys que disemos as das outras géérações de Jafet, que digamos estas; et queremos las dizer aqui, et dizemos assy: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 98 |
Mays agora leyxaremos aqui de falar de todo esto et tornaremos aaestoria da Byblia, por contar de Sem, ofillo mayor de Noe, et dos que del vierom, quanto vyuerõ et cõmo fezerõ, et dos seus grãdes feytos et das outras gẽtes, que acontesçerõ por las terras ẽnos tẽpos deles. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 108 |
Oprimeyro foy Cres, et opadre porlo erdar et cõsellar logo em seus dias gáánou aysla aque dizẽ Creta, et fezóó rrey em ella; et do nome do fillo poso onome aaquela ysla por quelle dizem Creta ajnda oje daquel Cres; et das rrazões desta ysla Creta falaremos adeãte ẽna estoria del rrey Jupiter, que foy ende rrey em tẽpo de Ysáác, cõmo diz oPãteom ẽna outaua parte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et começarõ apensar em armas, et buscar maneyras delas, et de [engeños], et partyr rreynos, et falar em caudillos, et prinçepes et rreys pera defenderse et aver [dereyto] et buscar parentes, et amygos et [senores] os [hũus] pera yr contra os outros, os outros pera se defender deles. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
[demays] avemos cordas et nerueos conque se manda todo, et cõ osangre que anda por todas las partes do corpo, ẽno qual se [mãtem] acaẽtura da vida [en] que se aalma et seus estrumẽtos feytos et ordenados pera falar, et rresponder, et dizer, et de todo esto nõ ha nada ẽnas ymages dos ydolos ajnda que sejam feytas em fegura [de] omẽ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et outrosi os máos angeos qual ora [caerom] tã forõ asentados em lugares conosçidos [donde] nõ am de yr anẽgũ lugar, nẽ podem senõ por mãdado de Deus que os solta alguas vezes pera mal fazer por los nosos pecados quando som grãdes, et nos partimos de Deus por elles, et véém elles estonçe et achando nos partidos de Deus et desemparados, et fazem et buscam nos omal que podem et quelles Deus sofre; et [poñamos] que venam et queyram entrar em aquelas ymages dos ydolos, et ajnda que entrẽ -oque nõ he, por que sééria contra natura nõ [vijndo] por mãdado de Deus - onde nõ ha gargãta ou polmõ ou os outros estormẽtos et nẽbros que forõ feytos pera ello, cõque el possa y falar, et esto nõ he nẽ pode séér; et se afegura do ydolo for doutra ymage que nõ seja de omẽ, se he de carneyro, poñamos que veña oespiritu máo, et entre et fale, ¿podera fazer al senõ braadar, segũdo que braada ocarneyro ?, çerto nõ al; et se for de cabrõ outrosi nõ fara senõ braadar, et se for de touro mudiar ou rreburdiar, et se for de çegona, ferir [cõ] os pycos et fazer aquel som que ellas fazem como taboezillas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
"Et partironse em esto aquela donde lle vynã tantas et bõas rrazões, et pensarõ em ello, et diserõ que [per] ventura poderia seer este moço odaquela estrella que paresçera deque falarã os estreleyros ael rrey Nemprot; pero doyasse Tare cõ todo esto da perda que tomara em suas ymages quelle seu fillo quebrãtara, et sobre todo quesse temja moyto, cõmo omẽ bõo et [apreçibido] das cousas que aviam de víj́nr, que por ventura ou [os] matariam aly os caldeos por ello, ou lles fariam grande dano et desonrra, cõmo contesteçeo despoys. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et Abraã logo que soubo falar logo amou moyto de léér, et lya et aprendia moyto em pouco tẽpo, et esto era por queo amaua moyto, ho al por que era [de] moy bõo coraçõ et moy et sotyl et engenoso pera aprender; et começaua logo aaprender osaber das estrellas et as naturas das cousas, et ya em ello cõmo omovia arrazõ do bõo syso, et cresçeo moyto agina, et sayo grande, et fermoso, et sysudo, et esforçado et bem rrazoado, et moy lympo, et de bõos costumes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 145 |
Et Josefo, em rrazõ de provas desto que diso Abraã, diz ẽno septimo capitolo do primeyro lybro da Antiguydade dos Judios, et trage por testigos os caldeos que falarõ da sabedoria de Abraã; et foy Beroso hũ [del[e]s], et nõ nomeou a Abraã [per] seu nome, mays diso del asi: despoys do deluvio, ẽna deçima generaçom, foy ontre os caldeos em Caldea hũ varõ justo et grande et moy prouado ẽnas cousas çelestiaes et ẽnos feytos grandes delas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 170 |
Andados do rreynado de Assyria çento et dez et sete ãnos et de Sytionja noveẽta et sete ãnos, et dos tebeos do Egyto seteẽta et çinque, [rreynãdo] em Assyria el Rrey Zameys, et em Sytionya el rrey Telsyom, et os tebeos ẽno Egyto, Abraã sééndo de seteẽta et çinque ãnos de quando nasçera, segũdo diz Eusebio ẽno grego et Jeronymo em latim, ẽno traslado que fezo daquela rrazõ de Eusebio, foy [Abraã] em esta ydade dereyteyro et meresçedor delle falar nosso señor Deus, et faloulle et fezolle sua promesa cõmo oystes; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 175 |
Et Sarra rreçebeolla de grado et leuoa cõsigo; et esta serua [foy] Agar de [que] falaremos adeante. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 175 |
Mays agora leyxaremos de falar de Abraã; et poys que do Nylo fezemos mençom, queremos contar as maravillas del, cõmo naçe et corre, et das cousas quese em el criam, et dos seus feytos mays maravillosos que de todoslos outros rrios que ẽno mundo som. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 176 |
Do rrio Njlo cõmo nasçe et dos lugares donde paresçe et per onde passa falarõ moytos sabios asy cõmo Aristotel, et Tolomeo, et Plynio, et Rratestem, et Homero, et Tomostem, et Artemydoro, et Ysidoro, et Muçiano, et Lucano, et Paulo Orosio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 177 |
Et Paulo Orosio conta deste [Njlo] todas las cousas que diserõ os outros sabios saluo estas duas: a primeyra quelle cambea el os nomẽs, a segunda ẽno correr, que diz que em [algũus] lugares corre doutra [guisa] que nõ diserõ os outros sabios; et ẽno que cãbeou os nomẽs he esto: que oprimeyro lago queos outros poserõ por fonte do Njlo, et diserõ que avia nome Nulidom el diz quea nome Clara, et do lugar donde corre adeante et lle diserõ os outros [Njgris], chamoulle el Nebul, et ẽnos outros lugares el dizlle o Nylo cõmo os outros sabios que del falarõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 182 |
Et bem teno que do que das estrellas, et dos corpos çelestiaes, et das plagas do çeo -et plagas [que[r]] tanto dizer cõmo as partidas ou carreyras del - eu ey dito ẽna rrazõ do çeo, et moyto do que dizem daqui adeante, que bem osabes tu ca te traballaste ende et te [traballas] ajnda cõmo deues de saberlo et sabes lo: mays ao caualo ligeyro nõlle empéésçe de lle poer hũa vez as esporas ẽno cosso, et asy nẽ ao sabeo enlle falar ẽna sua sabedoria, que seo bem falam aly et el [moyto] desto sabe dantes, mays sabe despoys. " |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 187 |
O [byspo] Acoreo leyxa aJulio Çesar et torna arrazoarsse cõ o Nylo meesmo cõmo omẽ bõo, empero o Njlo era cousa que non avia rrazõ; et [os] bõos omẽs tragem moytas vezes esta maneyra de falar; et disolle asy: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 187 |
Onde quer que te veẽ os sabios et as gentes pregũtã por ty, et eu nõ ouso falar nẽ dizer de [ty] cousa mẽtirosa [da] tua fonte; et esta gloria de saber oteu feyto nõ acaesçeo ajnda anẽgum quea posa aver, nẽ agente algũa ẽno mũdo, que te achase nẽ que seja alegre por tu séér seu Nylo que por ella sabea oteu nasçemẽto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 202 |
Et diz Josefo quelle mãdou essa ora asi cõmo ja mãdara que çircondasse asy, et aseus fillos et [(et)] atodos los de sua [compaña] et sua gééracõ, et por esta conosçençia fosem departidos et conosçidos das outras gentes; et desta çirconçisom cõtaremos [adeãt] hu falaremos da de Ysáác, hu Abraã conplio este mandado de Deus; et sem esta rrazõ poemos outra por que foy esto feyto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
[poys] que começey hũa vegada afalar contygo ajnda te rrogarey mays, acõmo quer que eu [sõo] tal ante Ty cõmo poluo et çíj́nsa: ¿et se forẽ ẽna villa çinquoéénta bõos, destroyras aeles et aaçidade toda? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
Mays aqui leyxa aestoria afalar de Abraã et tornase acontar de Loth, seu sobrino. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 208 |
Et diz mééstre Pedro que este lago parte aArabia et aJudea que avia antes nome Palestina, açerca da qual foy em outro tempo aquel grande deserto moy forte et moy aspero, sem carreyra et sem agoa, enque os fillos de Ysrrael andarõ quareenta ãnos despoys da sayda do Egyto de que falaremos adeante. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 209 |
Et agora leyxamos aqui estas rrazões destas çidades, et tornaremos a falar ajnda mays de Loth em este lugar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 212 |
Estonçes falarõ sobre esto aquelas duas yrmãas et diso ayrmãa mays grande aamenor: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
Et lançãdo conto aesto Abraã, conta aestoria da Biblia que se forõ el et Sarra sua moller do val de Manbre, hu falara cõ noso Señor Deus; et foyse contra parte de medio dia, et morou ẽno [deserto] de Cades et de Sur, aly onde Moysem despoys tirou as agoas da pedra, asy cõmo diremos adeante, et daly sayo et foy cõmo [pelygrino] aGerara, que som [hũus] lugares da terra [a] que dizẽ Palestina. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 227 |
Deste carneyro falarõ os santos Padres et os outros sabios; et os [hũus] diserõ queo criara Deus ali da terra nouamẽte, os outros dizẽ que nõ, mays queo adusera aly doutra parte, et afirmã que despoys das obras dos seys dias que Deus criou nẽgũa cousa de novo tal. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Zarã et os outros, et os que vierõ deles segundo dizem Moysem, et Josefo, et mẽestre Pedro et segundo todos los outros gregos, ebraycos et latinos que desta estoria falarõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 243 |
Andados setéénta et çinque ãnos achou Deus [a] Abraã omẽ moy entendido et dereyto pera lle falar, et faloulle, et mandou lle quese sayse de sua terra, cõmo he dito, et prometeo Deus de dar ael et aseu lynage aterra de Cananea. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Et aeste pastor, tal et de tantas gardas de ollos cõmo oydes, dou [arreyña] Juno agardar aquela jovenca, et opastor [desque a] tomou gardoa, et onde quer que el estaua sempre cataua pera hu ella estaua, et sempre avia et atyña ante os ollos por donde quer que ella andasse; et leyxauaa paçer de dia et [despois] que se poyña o sol ençarrauaa et atauaa [perlo] pescoço, cõmo aboy: et ella paçia das follas das [aruores] et das eruas amargosas et de quaes quer que [acaesçiã], et bebia de quaes agoas podia aver aas vezes de rrio, aas vezes de lagõas estancas et limosas; et em lugar de bõo leyto enque ella soya jazer cõmo filla de rrey, jazia em terra, aas vezes em erua, aas vezes ẽno astrago puro; et áás vezes por fazer prazer aseu pastor que ouvesse merçede dela, et lle desse mellor ida, queria alçar os braços et alçauaos cõtra el et nõ os podia estender, et quando lle queria falar, emlugar de palaura [mudiaualle] cõmo vaca; et era desto moy maravillado opastor et entendeo oque era et cõmo andaua encantada, que ao seu soon meesmo avia medo et da sua voz espantaua sse. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Et el rrey Ynaco, seu padre, tomaua das eruas et chegauallas aaboca queas comese, et ella [beyjaualle] as mãos et lanviallas, et cayanlle as lagremas dos ollos, et se falar podesse diria seu nome et como lle acontesçera et pederia ajuda quelle acorresem atal feyto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Et hũ dia vyña de mõte Liçeo et vyoa hũ deus que avia nome Pam -et dizẽ os autores que aeste chamauã os gentijs deus das cabras -, et este tragia ẽna cabeça hũa grilanda de pyno, et começou afalar aSyringa et dizerlle suas [palauras] de donear, et sobrelas quelle avia ditas quedauã moytas outras por dizer. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et despoys que ouvo dous péés cõmo moller, et nõ mays, alçouse em elles et avia medo de falar temendose de mudiar, cõmo quando era vaca, pero foy começando pouco [et] pouco, et falou cõmo antes segundo que falar deuya. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 258 |
Os autores dos gentíj́s forõ omẽs moy sabios et falarõ de grandes cousas em moytos lugares em fegura et em semellança de hũa cousa por outra, asi cõmo ofazem oje as santas escrituras [de] nosa madre santa [igleia]; et sobre todoslos outros autores Ovjdio ẽno seu Libro mayor, et esto he asua teolysia dos gentíj́s mays que outras rrazões que elles ajam, et o Judio mayor nõ he al ontre elles senõ ateoligia et a Biblia [delo] ontrelos gentíj́s. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 259 |
Et elles nõ falarõ em seus ditos senõ de grandes omẽs, quer fossem de máos custumes, quer de bõos, aquelas [dõnas] ou donzelas em quẽ elles quiserõ poer seus enxemplos encubertos; asi cõmo era Dampne, aquẽ amou Febo, deus do sol, asi cõmo sabedor das naturas do sol, quea chamarõ filla de Peneo, aquẽ elles chamauã rrey et deus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 265 |
Et do nasçemento destes moços falaremos adeante, et contaruos emos as suas estorias. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 269 |
Et segundo que diz meẽstre Pedro ẽno [capitolo] que fala do traballo et lazeyra que Rrebeca leuaua ẽna preneçe destes fillos, deuese entender asy cõmo paresçe [algũus] dos que desta estoria falarõ, et dizẽ que nõ vyña esto por estreytura do ventre de sua madre, dizẽdo que nõ podiam caber ala, mays que era esto tam solamẽte por la voõtade de Deus que mostraua ẽnos que nõ nasçerã ajnda, oque [auya] aelles de acontesçer despoys que fosem grandes cõmo ẽna primogenytura, que he aavantage queos primeyros fillos dos rreys ham, et herdam todaslas cousas de seus padres, et am poderio sobre seus parentes, cõmo em [estes] dous yrmãos foy quea ouverõ anbos, ouvoa hũ [(hũ)] por natura, et ho outro aleuou [del] por graça, et outrosy que feguraua et mostraua ja estonçes aquela lide destes dous yrmãos ẽno ventre de sua madre, et oapartamẽto que avia de [vĩjr] ẽnas geerações deles; et segũdo dizem et creẽ moytos, Jacob santificado era ja ẽno ventre de sua madre, ou firmado pera bem, et outrosi figurado et mostrado dantes ẽna contenda destes dous yrmãos ohum contra outro ẽno ventre de sua madre, queo consyntimento de Ihesu [Cristo] quese nõ ajuntaua nẽ ajunta cõ o de Belial, quee do diablo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 279 |
Et pero sofrerõ elles todo por nõ fazer nojo aseu fillo, nẽ pesar, quelle queriã bem, nẽ se quiserõ traballar deo partyr delas, et acharõ que era mellor dese calar que por ventura em falar em ello nõ lles aproveytaria, et leyxarõ aseu fillo fazer oque avia começado. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 285 |
Et dou abeber áágrey de Rrachel, et desy beyjoa, et começou de chorar et falar lle, et mostrar lle cõmo era sobriño de Labã et fillo de Rrebeca. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Et d ' esta çibdade et dos seus feytos aueremos a falar moyto em esta estoria por que o seu feyto foy moy grande et moy maravilloso que saluou ende as sete maravillas que conteçerõ ẽno começo das seis ydades asi cõmo a estoria et a bliuja mayor feyto ca o de Troya nõ ouvo nẽ ha de auer ẽno mundo que cõmo quer que ella foy destroyda. pero ẽno destroymẽto tantas gẽtes se ajuntarõ et tam nobles, et tantas outrosy as mortaldades que se ende fezerõ que nõ forom mayores nẽ mays maravillosas en outra partida do mundo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Et aqui en este lugar leyxamos a falar outras moytas estorias que nõ son d ' esta rrazõ que conteçerõ de lo começo de seu destroymẽto |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 11 |
Et entrarõ em rrazões de hũas et de outras cousas bõas cõmo tam grandes õmes et vierõ a falar do labor de aquela çerca. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 13 |
Et despoys que lle contarõ toda a rrazõ, falarõ el et Telemeo et Peleo et os outros grãdes [omes] que erã y sobre este feyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et Jaason começou a falar com ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et ajũtarõ se a falar suas falas et departimẽtos: dous et dous, et tres et tres, et a lugares quatro ou mays, asi cõmo acaesçe a falar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 46 |
Et des que a ouverõ todas leuda, falarõ en feyto da maçãa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 52 |
Et por mostrar cõmo pareçeria mellor que as outras en quaes -quer cousas, diz que poso alcofor ẽnos ollos, et que tyngeu as [sobrõçellas], et cõposo se de seus afeytos et quando ouvo a falar, catou contra Paris, fazendo moy aposto gesto et synaes cõ os ollos; et esto por tal que Paris lle parase mẽtes et catase para ela et mesurase ontre ella et as outras qual meresçia de seer julgada por mays fremosa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 54 |
Et cõmoquer que el RRey Priamo avia oydo del por outros juyzos que avia dados, oyu de aquela vez moy mays; ca toda a terra falaua de aquel pleito das deesas et [do] juyzo que Paris y dera, [0] tanto que el rrey et seus fillos falarom em aquel feyto. et em pos esto apartou se el RRey Priamo com a [rreyña] Ecuba et falarom anbos em feyto de Paris, et departirom d ' esta gisa sobre ello: rrecontarõ logo o soño que a rreyna soñara, que aquel que ella parise em cõmo por el aviã de seer destroydos elles et Troya et todo o seu rreyno; et em cõmo por esta rrazõ o mãdaram matar et leuar aos montes por tal que se perdese ala et que nũca mays viuese; et outrosy em cõmo foy a criatura deytada, et cõmo foy sua ventura de nõ morrer nẽ peresçer em lugar tam ermo et tam despoblado. et sobre esta rrazom de -partirom et ouverõ grã peça de dia seu consello et seu acordo et diserom que poys que todos de aqueste jnfante falauã et elles meesmos o [aviam] oydo, que aquel pastor que dera aquel juyzo entre aquelas tres deesas que aquel era seu fillo, et que fora achado en aquelas mõtañas tam hermas onde elles ambos o mãdaram deytar por tal que morrese ende, et que nõ seria nada o que soñara a RReyna Ecuba; et agora poys que todos los pouoos dizem que el que he moyto noble et moy grande et moy fremoso et moy ensynado et moy sysudo et de moy bõas [mañas] et moy escolledor et julgador de dereyto,, tanto que bem semellaua fillo de rrey et de liñagẽe de rreys en todos seus actos; et poys que asy era que nõ aviam por que nõ enviar por el et rreçeberlo por fillo, ca a aquelo do soño da [rreyña] a que elles aviã medo moy grande diserom asy que aquel feyto do soño se de suso era ordenado et fondado et estabelesçido de asy seer et de se complir, que nõ era outro señor ẽno mũdo que o podese estraeçer nẽ desviar [senõ] aquel que o estabelesçera. et se desviado ouvese de seer por algũa gisa que aquel jnfante que morrera et nõ viuera mays, que se acomendase(n) a deus et que rreçebese(n) seu fillo; et deus que fezese de lo todo o que quisese. et des que el rrey et a rreyña ouverom este consello et acordo entre sy anbos et dous, librarõ em esta gisa; chamarõ a Ector et a todos los outros seus fillos, et contaron [lles] todas as rrazões que aviã avidas; et diserõ lles que se a elles provese et o nõ tomasen por nojo, que enviarian por seu yrmaão Paris et que o rreçeberiã por fillo. en conçello virõ os jnfantes que aquel avia de herdar et que nõ perdiam y nada, nẽ aos outros nõ lles enpeesçia nem fazia nẽgũ dãno o rreçebemẽto de Paris et todos se acharon en acordo que enviasem por el; et enviarõ logo por seus caualeyros el rrey et a rreyña, et deron lles suas cartas, et mandarõ lles que fosem por el et que o adusesem o pastor Paris, despoys que ouvo dada a sentença da maçãa ontre as tres deesas, segũdo que de suso ja avedes oydo, ficou em garda de seus gãados en çima de aquestes mõtes et vales de Astra, et fazia todas las cousas asy cõmo ante que dese aquela sentença. et acontesçeu em todo esto que dormyndo aly Paris hũa noyte ẽno meesmo lugar onde dera aquel juyzo, et veẽo a el em soños a deessa Venus, et diso lle em cõmo lle avia de acontesçer et de cõmo avia a seer rreçebydo moy çedo por fillo del Rey Pryamus et da Reyna Ecuba, et ajnda mays lle diso et o çertificou que Ector et todos los outros seus yrmaãos o rreçebiam et tomauã por yrmaão. ' Et tu yras ' -diso a deesa Juno -, ' et seeras moy bem rreçebydo. et despoys que fores ẽna graça et ẽna merçede de teu padre et de tua madre et de todos teus yrmaãos, tu me averas mester por vengança da desonrra que fezerom et foy feyta a teus parentes et estonçe te darey eu a ty a dõna que te promety, et esta he a mays fremosa criatura de que tu em todo o mundo oyste falar nem viste com os teus ollos; et quer seja casada quer outra qual quer, atal te darey eu a ty ' et ditas estas palauras, desapa resçeu Venus et foy se et Paris despertou do [sono en] que jazia et foy moyto alegre com el, et rretouo o em seu coraçom, et em [sua] voontade. et despoys de aquesto, [chegarom] os cavalevros del RRey Priamo et da RReyña Ecuba, sua moller, et de Ector et dos outros seus fillos; et el rreçebeu os moy bem et moy ensynadamẽte. et despoys d ' esto falarom elles [con] el et diserõ le o mandado a que [vjnã]: cõmo el RRey Priamo et a [rreyña] Ecuba oyram dizer que [aquel] pastor Paris seu fillo era, aquel que acharã ẽno monte et outrosi oya el que el RRey Priamo que era seu padre et a RReyña Ecuba sua madre et el rrespondeu a aqueles caualeyros que [vjnã] a el con aquel mãdado et diso lles asy: ' RRogo vos agora moyto cõmo vos sodes cavaleyros, fillos d ' algo et avedes dereyto et ben, que uos me desenganedes et me digades a verdade por que vijndes; ca nõ queria eu agora que me leuasedes [en] rrazõ de fillo del rrey, et depoys que ficase escarnjdo et perdese meu lugar que teño, et desi que ouvese de buscar outro por donde viuese et guareçese cavaleyros, eu esto vos rrogo que o nõ queyrades fazer ' et elles estonçe çertificarõ -n o por las cartas que tragiã, et lle mostrarom logo et outrosi por suas palauras et por seu menagẽe, dizendo que asy era. et Paris, poys que foy çerto et firme que asy era cõmo diziam os mãdadeyros, gisou se cõmo se fose cõ elles et enviou logo por seu amo em aquel lugar donde gardaua aqueles gaandos de el RRey Adymalet, a dizer -lle o ffeyto cõmo era et a rrazon cõmo estaua, et que lle enviaua rrogar que viesse logo aly, que moyto lle fazia mester et o pastor veẽo et falarõ anbos em rrazom d ' aquel feyto que lle el rrey et a [rreyña] enviaram dizer; et plouvo moyto d ' elo ao pastor et de quanto lle Paris d ' esto diso. et Paris preguntou moyto aficadamente a seu amo, o pastor, conjurandoo que lle disese cõmo ou [cal] maneyra o achara, cõmo quer que ll ' o avia dito algũas vegadas; et o pastor diso lle a verdade et fezo o çerto d ' elo. et en pos esto acordarõ anbos cõmo fezesem et Paris, pẽsando en seu coraçõ se lle fose menester para aquelo algũa prova ante el rrey et ante a rreyna et seus fyllos, et rrogou ao pastor, seu amo, moy fortemẽte que fose cõ el; et el outorgou ll ' o moy de grado et prouvo lle moyto. et Paris dou estonçe moy bõa conta de seus gãados a seu amo, et de toda las outras cousas que del teuera et ouvera et poserom aly todas las cousas por moy bõo [rrecado] Paris et o pastor, seu amo, que o criara et fezerõ moytos plazeres a aqueles caualeyros que vieram por Paris et dou aly o pastor a Paris, seu criado, moytas vacas et outros moytos gãados que leuasem cõ el, que ouvese que comese et que dese a quen quisese et leyxado aly todo o seu en rrecado,forõ sua carreyra et tragia cõsigo Paris, por onde andaua, hũa dõna moy filla d ' algo que avia nome Oenone; el [leuoa] (consigo) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 56 |
Et en todo aquel dia nõ falarõ nẽ fezeron outra nẽgũa cousa senõ en conbites,, et en solazes, et outras moytas alegrias |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 56 |
De [cõmo] falarõ el rrey et a rreyna [Em] outro dia apartarõ se com Paris el rrey et a rreyna et todos seus fillos et fillas com Paris, et aly lle contarom toda a rrazõ por que aviam enviado por el; et demãdarõ et preguntarõ lle logo aly que lles disese todo o feyto de seu [avijmẽto], et cõmo lle aconteçera que todo lles contase cõmo fora et era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Cõmo el RRey Priamo et a Reyna Ecuba falarõ cõ o pastor que criou a Paris Pasado aquel dia, el RRey Priamo et a RReyna Ecuba, sua moller,, et seus fillos d ' elles, Ector et os outros tornarom a a rrazon de Paris. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 62 |
Et en todas las tuas presas, te prometo de ajudar ' todas estas cousas lle [outorgou] Jaason, et jurou o todo asy conplidamẽte cõmo o ella demãdou mays depoys se pejurou, ca lle nõ atendeu nẽgũa cousa de quanto lle jurou, et ella sofreu por el moyto mal, asi cõmo o conta a estoria de Media mays eu nõ falarey mays en esta rrazõ [como] lle depoys acõtesçeu, et tornarey a mjna estoria, ca por aly o pode saber aquel que o deseja de saber que lle fezera, et diso lle: ' eu vos faço omenage que ẽno ponto que ouver voso mãdado, que me acharedes ẽno porto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 62 |
Et leuarey [comygo] tãtos dos meus vassalos cõ que lle farey tãto de mal que senpre ende falarã, et nũqua oy mãdado de que me tãto plouvese ' Poys que Hercoles ouvo esta rresposta de todos seus amygos, fezo fazer quinze naves; et garneçeo as moy bem de viãdas et quanto mester avyam |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Et des oy mays nõ vos falarey en este pleito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Deus, ¿quẽ oyo falar de tal coyta? |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et poys que Vlixas soubo que el era en casa de donas, pensou qual seria a maneyra [per] que o mellor podese coñosçer et falarlle et tirarlo de ala. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et falarõ Diomedes et Vlixas, et rrazoarõ sobre esto moytas cousas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Cõmo Vlixas et Diomedes [falarõ] cõ a mõja que era Achilles ẽno mõesteyro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et quando veu a jnfanta que era descuberta do seu feyto et de Achilles, foy se para seu padre, RRey Licomedes; et aparto o et diso lle que queria falar cõ el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 92 |
Agora leyxa o conto falar dos gregos por contar cõmo el RRey Castor et el RRey Poleus, yrmão(s) de Elena, morrerõ ẽno mar [Óno] tẽpo et ẽna sazõ que Paris tomou Elena ẽnos quinze dias primeyros, seus yrmãos el RRey Castor et el RRey Polus entrarõ sobre mar por lle acorrer; mays en forte põto se alongarõ d ' aquel porto en que entrarõ; ca tã toste que se ende partirõ et tomarõ a terra de vista, leuãtou se hũa moy grã tormẽta et fezo hũ tã grã vento tres dias que nõ foy y naue que d ' aquela vez ousase entrar ẽno porto nẽ sayr del cõ braueza do mar; ca foy tan brauo et tã peligroso que en aqueles tres dias nũca çesou nẽ quedou aquela tormẽta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 92 |
Agora leyxa o conto a falar d ' esto por diujsar as feyturas dos que criarom Troya Beneyto de Santa Marta, que tornou esta estoria em françes et que nõ quiso leyxar nẽgũa cousa de [escripuyr] do que fezerõ os que çerquarõ a Troya et esso meesmo dos que a defendiã, segundo que o el aprendeo por Dayres, quer nos agora mostrar dos que se y [açertarõ] de cada hũ que semellança avia ca Dayres, de que o el aprendeu, andaua os catãdo hũus et outros quando [poyan] suas tregoas de vn mes et ou de mays ou de menos ca el ben sabia dos troyanos quaes erã cõmo aquel que era natural de Troya et viuya entre elles. mays fazia moyto por veer os gregos por achar çertamẽte en todo et cõplir verdadeyra mente sua estoria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 96 |
Agora leyxa o conto falar dos gregos por contar dos troyanos Poys que vos ey contadas todas las feyturas dos gregos, agora vos contarey des -de aqui os feytos dos troyanos, et primeyramente do moy nobre et esçelente RRey Priamos, señor de Troya |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 100 |
Et estauã lle tam bem panos que nõ podiã mellor. ella nõ tragia as espaldas curuas mays moy dereytas et mesuradas et de moy bõo talle, nẽ moy anchas nẽ moy estreytas. ella avia tal corpo (et) os seus peytos [erã] tã blancos que mays nõ podiã seer. ella avia os braços longos et as mãos moy fremosas et os dedos longos et ben feytos. en pero digo vos tãto que cõmo quer que era moy fremosa (que era) tam alegre que moytas vezes paresçia sandia, ca tã leda era et tãto era en ella o plazer do coraçõ et en tal guisa que todo õme se pagaua de falar cõ [ella] por que se rrazoaua tam bem, que a todos [aplazia] quanto ella dezia et todos se maravillauã de sua fremosura. et quando algũ saya a rreçeberla, fazia ella tã bõo cõtenẽte que nõ a ẽno mũdo õme que ende nõ fose moy pagado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 101 |
Agora [leixa] o conto a falar das [feyturas] dos gregos et dos troyanos et torna contar cõmo os de Greçia forom todos ajuntados et asuados Agora diz o conto que logo cõmo o jnverno foy seydo et o veraão vij̃do, os gregos nõ quiserõ fazer mays tardada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 105 |
Et poys que oyue dadas mjñas oferendas et feytos meus sacrifiçios, estando ante o altar fazendo mjña oraçõ, diso me hũa voz que me partise d ' aly; et viese falar con vosco; et vos rrogase comunalmente que por nẽgũa cousa nõ vos partades ata que tomedes Troya; et que matedes et destroyades toda a gente d ' ende. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Agora leyxa o conto falar dos gregos [por] contar as ajudas que vierõ a el RRey Priamus, et [quaes] forõ os rreys et duques et prinçepes que o vierõ ajudar (A)gora diz o conto que os que vierõ ajudar el RRey Priamos forõ estes: de terra de Çeçilia, el RRey [Pandom] et Dastor et Apoyn o vello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et bem sey que fortemẽte farã de ssy falar ẽnos torneos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 119 |
Et sabede que despoys que o mũdo Deus formou, nũca õme oyo falar de tã grã caualaria que fose jũtada por defender hũa villa et quero vos ende dizer o cõto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 120 |
Agora leyxa o conto a falar dos de Troya et torna a cõtar dos gregos que estauã ajnda en Tenedõ, et cõmo Palomades chegou cõ XXXa naves [(C)onta] a estoria que os gregos esteuerõ sempre en Tenedom que nũca [0] ende se mouerõ ata que chegou Palomades et trouvo cõsigo [triijnta] navios moyto grãdes gamjçidos de moy bõas cõpañas et de nobles caualeyros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 120 |
Et falarõ moyto en aquesto, et ouverõ cõsello de moytas guisas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 127 |
Et de mañãa farã por vos tã grã doo que sempre ende falarã, ca em vos foy oje estreado aquel que moy sem piadade fara grã dãpno en gregos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 133 |
Et foy falar cõ el rrey seu padre, et diso lle asi: ' Señor, eu sayrey da villa ca me cõuẽ de yr ala. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et des oy mays poderedes conosçer esta terra pero segũdo vos acaesçeu, mellor vos fora estar ala em paz ' desi descaualgou logo para o desarmar das armas que tragia et sabede que erã as mays rricas et as mays preçadas de que õme oyu falar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et quando se anbos ouverõ a partir, nõ poderõ falar; pero partirõ se de aly sen outro espedimẽto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Et fazedes guisado, ca fostes entr eles criada mays por esto nõ deuedes de seer sospeytosa ca moytas vezes oy falar de moytos que nũca se virã nẽ se coñosçiã, que se depoys quiserõ grã ben. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 183 |
Cõmo Breçayda rrespondeu a Diomedes Brezayda rresponde o cõmo sesuda et moy bem criada ẽna plaça et diso lle asi: ' señor caualeyro, nõ he dereyto nẽ rrazõ de falar cõ uosco en amor nẽ cõ outro nẽgũ ca vos meesmo seriades aquel que me tẽeriades por maa et viltada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 183 |
Et queria lle a gẽte ben, et el a mj̃ Et leyxey a terra et as gẽtes cõ que fora criada (et) en que avia moyta onrra et grã rriqueza et todas las cousas en que avia plazer Et agora [son] fora de todo esto et por ende nõ he tenpo de falar en amor de -mays, bẽ uos digo et uos bẽn o [entẽdedes] que [nõ] ha dõna nẽ donzela que se tã agiña vençese que a nõ ouvesen por rrafeçe et nõ por preçada ca vejo eu que aqueles que tragẽ seu feyto cordamẽte et mays encuberto que podẽ, que adur se podẽ encobrir nẽ gardar que a as vezes d ' eles nõ posfaçem. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Cõmo Diomedes [rrespondeu] a Breçayda Despoys que Brezayda ouvo sua rrazõ acabada, ben entendeu Diomedes que ella era de bõa rrazõ, (et) diso lle asy: ' [senora], acõmoquer que a vos nõ plaz de falar en este pleito, a vos dou o meu coraçõ; et poño en vos mjña asperãça et amar vos ey senpre de amor verdadeyro, asperãdo en vos merçede que me ajudaredes, avendo de mj̃ doo; et me tomaredes por voso leal amygo, ca eu por nẽgũa maneyra nõ poso cõtradizer ao amor que quer que eu seja voso todo quito. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Cõmo Diomedes quisera mays dizer et nõ ouvo lugar en que Diomedes mays quisera dizer, mays chegauã se tãto a as tendas que lle nõ podia falar a seu [talente]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Cõmo Diomedes leuou a luva de Braçayda [Qvando] Breçeyda chegou a as tendas, Colcas, seu padre, sayo [0] rreçeberla et foy cõ ella moy ledo; et abraço a moyto. et ella a el desi apartarõ se anbos a falar de consũu et ella diso asi: ' padre, señor, vos fezestes moy maa cousa et moy desaguisada, et que uos en todo tenpo sera rretraydo et posfaçado por que leyxastes os vosos amygos et as vosas grãdes rriquezas que aviades en Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 185 |
Et este tendillo(n) era tã noble et tã maravilloso que nõ ouvo õme ẽno mũdo tã sabedor que podese dizer en latim nẽ en rromãço as feyturas et as maravillas et as vertudes que en el avia Et por ende nõ cõven de detẽer rrazõ sobr este feyto ca moyto al teemos en que falar |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Agora leyxa o conto a falar de Breçayda por contar a seutima batalla Despoys que as tregoas dos tres ãnos forõ acabadas et saydas, et que todos erã folgados et saãos, logo en outro dia sen mays tardar armarõ se todos da oste et os da çidade moyto agiña de bõas armas Et Ector sayo primeyro da çidade moy ben armado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
Et poso en seu coraçõ de fazer cõ el moyta bõa caualaria en guisa que Breçayda ouvese ende que falar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Agora leyxa o cõto a falar desto por contar como Ector foy garido As tregoas forõ moy bem gardadas dãbaslas partes et goaresçerõ moy ben Todaslas chagas.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et moytos falarõ y qual delas era mays fremosa, mays nũca y foy tal que soubese dizer nẽ pensar qual delas era mays vela ou mays formosa.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 196 |
Et tãgia os tã dulçemente que qual quer que os oyse que nõ podia en outra cousa pensar nẽ aver pesar nẽ tristura mẽtre os oyse demays aqueles que erã namorados, quando queriã falar cõ aqueles a que bem queriã ou lles dizer algũa poridade, nẽgũ nõ os podia oyr mẽtre aquela ymagẽe tãgia aquel estormẽto depoys outrosi tomaua rrosas et flores de moytas maneyras. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Agora leyxa o conto (a) falar da camara de Ector et fala do que faziã gregos Mentre que durarõ estas tregoas dos seys meses, Paris ya moyto a meude a caça a Belias. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 198 |
Sabede que se lle este pleito mays durara, que el viera a morte pero ya (a) veer moyto a meude et avia grã sabor de falar cõ ella, ca esto lle era hũ grã cõforto et ella ben entẽdia que ẽno mũdo nõ avia cousa que el mays amase et por esto lle era mays orgolosa et peor de rrogar, ca as molleres de tal maneyra son pero en todo esto nõ quedaua Diomedes de lle pedir merçee moy a meude et dizer que nõ poderia viuer se (por) ella nõ fose ca toda sua vida en seu poder estaua, et en ella era todo seu pẽsar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 199 |
Cõmo Breçayda dou o caualo de Troylus a Diomedes Acontesçeu hũ dia que Diomedes foy veer a Breçayda por falar con ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o cõto a falar d ' esto por cõtar en cõmo as tregoas foron postas Toda aquela noyte passarõ os troyanos em chanto et en dolor por la morte de Troylo mays o corpo del RRey Menõ ficara fora ẽna area todo despedaçado et suas cõpañas faziã por el moyto grã doo et erã todos desconfortados, et outro tal os da çidade, ca en [todo] Troya nõ ficara tã bõo escudeyro nẽ que tam temudo fose en outro dia por la mañãa el RRey Priamus enviou a a oste mãdadeyros bem rrazoados (Et) por cõsello de seus amygos, enviou pedyr tregoas a el RRey Agameno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o conto a falar d ' esto por cõtar cõmo a RReyna Ecuba falou a morte de Achilles Hũ dia acõtesçeu que a RReyña Eucuba era tã coytada por la morte de seus fillos que lle matarã que por nẽgũa maneyra nõ fazia semellança de viuer, mays de se leyxar morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et faz nos caramẽte cõprar a asperãça que aviamos em el mays eu quero lle enviar dizer que quando for noyte escura, que se veña ao tẽplo de Apolonjs falar comygo ascondidamẽte a a porta a que dizẽ Tribulea, et que veña soo em maneyra que o nõ entẽdam [nẽgũus]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 278 |
Et Achilles estaua en hũ leyto laurado moy rricamẽte cõ ourro et cõ pedras preçiosas et de gran valor et nõ jazia deytado, [mays] sya moy pensoso por Poliçena Et o mãdadeyro sabio et de bõo entẽdemẽto contou lle sua mesajen, et diso asi: ' Señor, a rreyna me enviou a vos et mãdou me que uos disese que fosedes falar cõ ella, ca ja vos quer dar sua filla Poliçena por moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Cõmo Achilles rre(s)põdeu ao mãdadeyro da RReyna Ecuba Despoys que o mesajeyro sua rrazõ ouvo acabada, Achilles calou vn pouco et começou de falar depois que pensou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et cras de noyte toda via eu yrey ao tẽplo a falar cõ ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et o mãdadeyro lle contou cõmo fora Achilles cõ el moy ledo, et cõmo falara cõ el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et contou lle todo o que lle Achilles enviou dizer, et cõmo el fora ledo, et lle enviara prometer que lle verria ala falar cõ ella ' Et tu, meu fillo, apreçebete et toma cõ -tigo taes cõpañeyros que sejam verdadeyros et leaes, et te ajudẽ os mays fortes que aver poderes ca Achilles he tã orgulloso et tã ardido et tã valente que moyto adur et cõ grã traballo o poderedes chegar a morte ' Paris rrespondeu a sua madre, et diso lle: ' Señora, eu nada nõ temo senõ que el nõ verra y ca seede bem segura que se el ao tẽplo ven, que outra prenda que valla mays que seu mãto lle ficara y, ca eu lle farey leyxar y a pel et tanto sangre que lle [convijra] morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Et nõ catãdo a nẽgũa cousa nẽ a ventura que lle acaesçer podese, entrou ẽno mar a que diziã Les sen barcha [per] hũa noyte moy escura et quiso a veer por lle falar, et morreu y et nũca lle mays falou ca o amor he de tal natura que faz ao õme perder o siso. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Agora leyxa o cõto de falar da morte de Achilies et de Antilogus por cõtar cõmo os gregos ouveron consello En esta parte diz o conto que os gregos eram moyto tristes por la morte de Achilles et de Antilogos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
[Agora leyxa o cõto a falar desto por rrazõ de devisar todo o mundo En esta parte diz o cõto que o grãde mar çerca todoslos outros mares et todaslas terras en rredor, o qual mar a nome Ouçiao.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 292 |
Et por esso nõ pode ala nẽgũ chegar nẽ saber se mora y algũ senõ, ou que terra he por ende os mãdadeyros de Julio Çesar nõ falarõ ende nada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
Et vos, rrey, fazede moy (agiña) apreçeber vosas cõpañas, et yremos falar cõ os gregos et en todas guisas mostrar lles emos quaes donas eu trago comygo et quanto valen depoys que son en batalla - a cõmo quer que me pesa moyto por que avemos menos a Ector, que nõ sera [conosco] - mays nõ se poden tãto gardar que lles eu nõ faça caramẽt cõprar a sua morte ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Agora leyxa o cõto a falar de aquesto por contar as vijnte et et hũa batalla Diz o cõto que tan toste que foy de dia, el RRey Priamo ajuntou toda sua cõpaña. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Aqui leyxa o conto falar de Antenor por contar cõmo avẽo aos gregos Outrosi agora oyredes os peligros que os gregos pasarõ sobre mar, [et quaes chegarõ a porto et quaes forõ perdidos] et quaes forõ rreçebidos en seus rreynos, et quaes forõ deserdados, et quaes forõ roubados ou presos ou mortos, ou quaes forõ bem andantes ou mal todo esto contarey segũdo que o Dites leyxou en escripto ca ẽno mũdo nõ vyue õme que osmar podese as coytas que pasarõ |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et acharom a seu señor Pyrrus moy malandante ẽna area, moy jnchado et tã teso que adur lles podo falar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Agora ley[x]a o cõto falar de Pirrus por contar (leyxa o conto a falar de Pirrus por contar da mez[cla que] fezerõ aos gregos) En esta parte diz o conto que Nãpus fou hũ rrey moy rrico et moy onrrado et moy sesudo et moy sabedor de leys. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et estas novas foron logo sabidas por toda a oste, et ajũtaronse todoslos rreys et os prinçipes em hũ lugar, et falarom moyto sobre esta rrazon. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Palomades ficou todo esmayado quando esto veu, et ouvo ende tã grã pesar que nõ podia falar nẽ sabia que disese, nẽ achou rrazõ que por sy posese. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Agora leyxa o conto falar d ' esto por cõtar cõmo Menalao chegou ao porto, et cõmo os gregos se chegauã En esta parte diz o conto que Menalao arribou en Miçenas moy mal -treyto et moy desbaratado, ca tã grandes [tormẽtos] ouvo el ẽno mar que forõ a par de morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Agora leyxa o conto falar d ' esto por dizer cõmo Orestes foy entrego en seu rreyno Orestes era moy desdito et moy posfaçado das gẽtes por - que tã cruelmẽt matara sua madre. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Agora leyxa o conto falar de Orestes por contar cõmo Vlixas aportou em Cleta Em aquela sazõ meesma que Orestes casou, aportou Vlixas en Cleta onde era el RRey Ydomenes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 350 |
Et a ventura os giou tã mal que chegarõ a atal porto onde rreçeberõ tal dãno et moyto mal et dous yrmãos, rreys de aquela terra, que dizẽ a hũ d ' eles RRey [Rretrigolẽ] et a outro, RRey [Çiolopẽ] et estes ambos, quando virõ que tã grãde era o auer, tomarõ del quanto quiserõ et carregarõ moytas azemelas ' et forom moy cruus cõtra mj̃ ' et cõtou lle en cõmo foy despedaçado et desonrrado et depois cõmo chegarõ senllos fillos de dous rreys et diziã lles Antipates et Polifenus et que lle matarã mays de çem caualeyros dos que cõsigo tragia, et outros moytos et deytarõ -n os ẽno mar; et que prẽderã todos los outros et sen falla vos digo que nũca vistes nẽ oystes falar ẽno mũdo de [omes] tã desonrrados nẽ tã mal -treytos ' et fomos todos presos et jouvemos em sua prijon mays de vn mes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca moy bõo conpaneyro era para mj̃ mays era en grã coyta por que nõ podia falar cõ Antigona. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Ca seu padre et sua madre et seus yrmãos a gardauã tã ben que [per] nẽgũa maneyra nõ lle podia nẽgũ falar afeytamente. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et eu moytas vezes oyra falar d ' elas mays nõn o poyde [estraesçer]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et ellas outras vezes oyram de mj̃ falar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Et quando chegou Vlixas, Alçiõ, [o] rrey, o rreçebeo moy bem et moy ledamente et cõ grã solenydade por que moytas vezes oyra falar del que era de moy bõo siso et de bõo entendemẽto et de moy bõa palaura, et que era rrey moy onrrado et de grande prez et sabedoria et de grãde nobleza. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et por ende senpre ella despoys foy mays onrrada et moyto mays amada et ajnda mays preçada de Vlixas, seu marido, et de todos los outros do rreyno et de quantos oyan falar d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 363 |
Agora leyxa o [cõto] a falar de Pirrus por cõtar cõmo el RRey Menõ foy suterrado, et cõmo sua yrmãa foy perdida Conta Dites (ẽna) sua estoria que el RRey Menõ que jazia morto en Troya cõmo a estoria de suso cõtou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Agora leyxa o conto a falar de Menõ por contar cõmo Pirrus leuou Hermejona En aquela meesma sazõ que Menõ foy suterrado, Pyrro [Neuculamus] susacou a Hermyona, moller de Orestes, fillo de Agameno Esta Ermyona era filla de Menalao et de Elena -cõmo a estoria de susso [coutou]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et se algũ a quisese defender, que fose logo morto et espedaçado ca el o ajudaria cõ todas suas cõpañas mays pero nõ ousarõ cometer o que falarõ et se o cometerã, poderã se del mal achar en todo esto enviou Orestes suas esculcas en pus Pirrus [Neuculamus]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Et leuarey cõmjgo tãtos dos meu uassalos, cõ que lle farey tãto mal que senpre ende falarã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 217 |
Et des oymays nõ uos falarey en este pleito. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Desý catousse arredor et ueu seu dãno et sua perda mortal, que nũca oýo falar de tal coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Agora leixa o conto a falar dos gregos porla moy fremosa obra que querrá cõtar; sse ouuer quen o ben diga, tã grã feyto nõ achamos entre tódolos que ja passarõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Et torna a falar en cõmo el rrey Príamo, fillo del rrey Leomedón, soubo as nouas da morte de seu padre, et cõmo el rrey Talamõ leuou a ssua yrmãa Anssýona, et dos feytos que por ende auẽerõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Et en cal gisa aquelo passado foy, leixemos ende agora de falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 233 |
Pero finament uos digo que nũca home ueu tal vila nẽ oýo falar de tã bõa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 234 |
Et uós jde assý per toda Greçia, et dizede assý aos rreys de y que me enuíjn mj̃a yrmãa Anssýona et que lles perdoarey quanto mal et quanto torto me fezeron, et quantos caualeyros me matarõ, et meus yrmãos et mj̃as yrmãas et meu padre et mj̃a madre, quen me an mortos, et nũca lles y mays falarey, et nõ lles quero y mays falar, nẽ lles quero al demãdar, Mays ey grã pesar por seer mj̃a yrmãa barregãa de njhũ, et rrógouos que façades todo uosso poder en cobrarla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Mays agora leixa o cõto a falar dos rreys de Greçia et torna a contar cõmo sse Antenor tornou pera Troya et cõmo lle auẽo sóbrelo mar |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Et moytas vezes veemos et oýmos falar que os que forõ vençudos forõ depoys uẽçedores. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 248 |
Et cõmoquer que ha mester de falar uós outros en este feyto et tomar y cõsello do que y quiserdes fazer ante que o começemos, pero eu dizeruos ey o que me acaesçeu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 250 |
Agora leixa a estoria de falar desta rrazõ et torna a cõtar cõmo Pares et Deífebus forõ a Greçia et cõmo trouxerõ ende a rreýna, moller del rrey Menelao. De cõmo conta a estoria |
[+] |
1370 |
CT 1/ 251 |
En aquela meesma sazõ que os de Troya entrarõ ẽno mar, Menelao entrou ẽno mar outrossý por yr veer a Pira al rrey Nástor, por algũas cousas que tijña de falar cõ el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et depoys que Pares soubo que Elena y era, foy moy ledo, et ouuo moy grã sabor de a veer, ca moytas uezes oýra falar que nũca home tã fremosa moller vira. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et tãto disso et fezo et engeñou que, os que de ssy moytas uezes oýrã falar, que sse uirõ denssũu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et sentárõsse anbos en hũ estrado et começarõ a falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 254 |
Et veede agora, senores, que uẽtura nos Deus dá et cõmo os leixaremos quebrãtados et maltreytos os nossos ẽemjgos, assý que senpre ende falarã, d ' aquí a mill ãnos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 260 |
Agora leixa o cõto a falar de Pares et de Elena et torna a Menelao, por cõtar cõmo soubo nouas de sua moller et o que sobre elo fezo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 260 |
Agora leixa o cõto a falar de Menelao por cõtar cõmo Pares entrou en Troya cõ Elena et cõmo foy rreçebudo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 263 |
Agora leixa o conto a falar de Pares et de Elena et del rrey Príamos et de Casandra, et torna a contar cõmo Agamenõ chegou a Parta, et cõmo cõfortou a seu yrmão Menelao et do conssello que lle deu |
[+] |
1370 |
CT 1/ 265 |
Agora leixa o conto a falar dos gregos que sse assũauã por cõtar cõmo el rrey Cástor et rrey Polus, yrmãos de Elena, cõmo morrerõ ẽno mar |
[+] |
1370 |
CT 1/ 266 |
Agora leixa o conto a falar de cõmo morreu Cástor et Polus, por deuisar cõmo Dayres cõtou as feyturas et os costumes dos que çercarõ Troya et dos que jazíã ẽna vila |
[+] |
1370 |
CT 1/ 266 |
Mays fazía moyto por veer os gregos, por falar çertament en todo et cõprir verdadeyrament sua estoria. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 273 |
Agora leixa o conto a falar dos gregos por cõtar as feyturas dos troyãos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 276 |
Et era mãsso caualleyro et entẽdudo en falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 278 |
Et todo home se pagaua de falar cõ ela, porque sse rrazoaua tã ben que era marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 279 |
Agora leixa o conto a falar das feyturas de gregos et troyãos et torna a cõtar cõmo todos os de Greçia forõ assũados en Atenas et das naos que cada hũ trouxo et cõmo ouuo nome. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 284 |
Don Achiles et Colcos nũca sse virã senõ estonçe en aquel tenplo; mays, poys que sse virõ, atan[t]o andarõ falando et dizẽdo de hũ et do al que falarõ tã grã afazemento entre ssy que sse descobrirõ tódaslas poridades que sabíã et o por que alý vẽerã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 285 |
Et eu enviey porlo deus, que o amaua moyto, et poys oyue dadas mj̃as oferẽdas et feytos meus sacrifiçios, estando ante o altar fazẽdo mj̃a oraçõ, díssome hũa uoz que me partisse de alý et vẽesse falar cõuosco et uos rrogasse comunalment que ja por nehũa cousa nõ uos partissedes ata que tomassedes Troya, et que matedes et destruyades tódaslas gentes d ' ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 286 |
Agora leixa o conto a falar do cõssello de Colcos por cõtar cõmo os gregos moueron cõtra Troya et da tormenta que ouueron |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Agora leixa o conto a falar de Olixas et de Diomedes et torna a falar cõmo os gregos enviarõ Achiles a Meersa buscar viandas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Agora leixa o cõto a falar dos gregos por cõtar das ajudas que vẽerõ a el rrey Príamos et por dizer os nomes dos rreys et duques et de cõdes et dos outros prínçipes de grã poder que lle vẽerõ fazer ajuda |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et ben sey que ferament farã de ssy falar ẽnos torneos et que por pauor nẽ por couardía nõ desanpararã a Troya ata que a gerra seia acabada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 303 |
Et desque Deus o mũdo formou, nũca home oýo falar que tan grã caualaría fosse ajuntada por defender hũa vila. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 304 |
Agora leixa o conto a falar dos de Troya et torna a cõtar dos gregos, que estauan aýnda en Ténedon, et cõmo Palamades chegou y cõ trijnta naues |
[+] |
1370 |
CT 1/ 305 |
Et falarõ moyto en aquesto, et ouueron cõsello de moytas gisas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 313 |
En aquelas oras chegou Éytor aa batalla, et andaua sobre hũ caualo grãde de España, et era o mellor de que nũca home oýra falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 313 |
Et de manãa farã por uós tã grã doo que senpre ende falarã, ca en uós foy oje estrẽado aquel que moy sen piadade fará grã dãno en gregos et que oie este día matará moytos delles cõ a sua mão dereyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 322 |
Depoys que Éytor foy armado et caualgou en seu caualo Galatea, cõmo uos ja cõtey, foy falar cõ el rrey, seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 325 |
Agora leixa o cõto a falar de troyãos por cõtar cõmo Agamenõ apostou suas azes |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Agora leixa o conto a falar cõmo os gregos et troyãos apostarõ suas azes por contar cõmo sse ajuntou a batalla et cõmo foy lidada |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et sabede que erã as mays rricas et as mays preçadas de que home oýo falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Mays Éytor fazía grãdes marauillas per u ýa, et agora fará tãto per suas mãos que todos del falarã et amostrarã cõ o dedo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et vẽerõ moy longe d os seus aa batalla et forõ et ferírõnos en trauesso et cometérõnos de tal gisa que, mẽtre o mũdo durar, nũca será home que ueia gente assý cometida cõmo aquela foy, nẽ que uisse tã braua batalla, nẽ quẽ oýsse dela falar, ca elles auj́ã todos moy grã saña dos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et alý creçeu entre elles hũ tã grã torneo et tã mortal que nũca foy home que de tal pressa oýsse falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 356 |
Cõmo Éytor fuy falar com seu padre, rrey Príamos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 356 |
Éytor nõ quiso moyto tardar, et parteusse estonçe de alý, et foy falar cõ seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 367 |
Agora leixa o cõto a falar dos troyãos por cõtar cõmo Palamades nõ quiso consintir que Agamanõ touesse o prinçipado dos gregos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 367 |
Et outrossý sey mellor falar [aas] gentes et dizerlles palauras por que sse elles esforçẽ et acorden cõmjgo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Agora leixa o conto a falar desto por cõtar a terçeyra batalla que ouueron |
[+] |
1370 |
CT 1/ 375 |
Et dizeruos ey qual: elles an por caudillo hũ caualeyro a que dizẽ Éytor, et he o mays forte et o mays brauo de que eu nũca oý falar, ca el he esquiuo et mortal a sobregisa, ca nõ ha y tal que ende aontado nõ seia, et o día d ' oie nos ha mortos tres rreys per suas mãos, que cada hũ delles meresçía seer caudillo de tal oste cõmo esta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 378 |
Agora leixa o conto a falar desto por cõtar a quarta batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 386 |
Agora leixa o conto a falar desta batalla por cõtar cõmo fezeron os troyãos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 389 |
Agora leixa o cõto a falar deles por cõtar cõmo Eneas et outros caualeyros forõ ueer a Écuba et aas outras donas que cõ ela sij́an et da fala que Écuba cõ eles fezo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 390 |
Et depoys que acabarõ sua rrazõ, tornárõsse a falar cõ Elena, et estoueron falando cõ ela grã peça en praça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Agora leixa o cõto de falar dos troyãos por cõtar do pesar que os da oste auj́ã por el rrey Talamõ, que era malchagado, et por el rrey Toas, que era preso |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Agora leixa o cõto a falar do que fezeron gregos et troyaos por cõtar a quinta batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Agora leixa o cõto a falar da quinta batalla por falar de cõmo os gregos tomarõ esforço et cõssello por liurar a el rrey Toas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Desque os gregos forõ acollidos a ssuas tendas, cõmo uos ey cõtado, el rrey Agamenõ, que era prínçepe et caudillo delles, mãdou chamar a tódoslos nobres señores da oste pera falar cõ elles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 405 |
Agora leixa o conto a falar desto por cõtar da sesta batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Señor caualeyro, uós sodes home de prestar et, quando uos eu uj falar, logo entẽdj́ uossa fazẽda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 411 |
Et falarõ moyto, et trastornarõ sobre este cõssello ante que a trégoa fosse dada, nẽ outorgada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 412 |
Agora leixa o conto a falar de cõmo os mortos forõ queymados por cõtar cõmo os troyãos afortelezauã sua uila |
[+] |
1370 |
CT 1/ 413 |
Et poys y forõ ajuntados, falarõ moytas cousas et mouj́ã moytas pleytesías, mays nõ queríã os deuses que fossen outorgadas, ca nõ foy y nehũa pleytesía moujda que outorgada fosse, senõ tãto que derõ el rrey Toas por Antenor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 416 |
Agora leixa a estoria a falar desto por cõtar cõmo Breçayda fezo seu doo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Et quando sse anbos ouueron a partir, nõ sse poderõ falar, pero partírõsse de alý ssen outro espedimẽto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Mays quanto por esto nõ deuedes a seer sospeyta, ca moytas uezes oý falar de moytos que nũca sse uirã, nẽ se coñosçerã, que sse depoys quiserõ grã ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et díssolle assý: -Señor caualeyro, nõ he dereyto nẽ rrazõ de eu falar agora cõuosco en amor, nẽ cõ outro nehũ, ca uós meesmo seriades aquel que me terriades por auiltada et por maa, et outro tal faría quenquer que o oýsse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 421 |
Et agora estou fora de todo esto, et por ende nõ he tẽpo de falar en amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et díssolle assý: -Señora, cõmoquer que uos nõ plaz de falar en este pleito, a uós dou meu coraçõ et poño en uós mj̃a asperança, et amaruos ey senpre de amor uerdadeyro, asperando en uós merçee, et que aueredes de mj̃ doo, et me tomaredes por uosso leal amjgo, ca eu por nehũa maneyra nõ sey nẽ posso contradizer ao amor, que quer que eu seia uosso quito d ' aquí adeãt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Diomedes mays quisera dizer, mays chegáuãsse ja tãto aas tẽdas que lle nõ podía falar a ssua voõtade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et desý apartárõsse anbos a falar de cõsún. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 424 |
Et por ende nõ cõuén de detẽer rrazõ sobre este feyto, que moyto al tẽemos en que falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Agora leixa o conto a falar de Breçayda por cõtar a sétima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Et poso en seu coraçõ que fezesse del moyta bõa caualaría, en gisa que Breçayda oýsse ende falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Agora leixa o conto a falar desto et conta cõmo Éytor foy gorido da saetada |
[+] |
1370 |
CT 1/ 440 |
Demays, aqueles que erã namorados, quando queríã falar cõ aquelas que ben queríã ou lles dizer algũa cousa en poridade, nehũ nõ llelo podía oýr, mẽtre que aquel donzel tãgía aqueles estormentos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 443 |
Agora leixa o cõto a falar da cámara de Éytor et fala do que fazíã gregos et troyãos mẽtre as trégoas durarõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Pero el ýaa veer moyto amj̃úde et auj́a grã prazer de falar cõ ela, ca este lle era hũ grã cõforto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 445 |
Hvn día auẽo que Diomedes foy veer a Breçayda por falar cõ ela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Agora leixa o cõto de falar de Breçayda por cõtar a oytaua batalla. A oytaua batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 448 |
Agora leixa o conto de falar daquesto por cõtar a nouena batalla, pero ante cõtará hũa visiõ que soñou Andrómata et do que lle auẽo cõ Éytor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Et quando chegou a el rrey Príamos, cõ grã pesar que auj́a, nõ lle podo falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Poys esto ouuo dito, nõ podo mays falar et caeu amorteçida a sseus pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Agora leixa o conto a falar de Éytor et torna a cõtar a nona batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et ja nũca me Deus perdõe se de tal cousa nũca oý falar, que caualeyro por soño de moller leixasse de trager armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et nũca home ueu en tã pouca de ora nẽ oýo falar que tãtas gentes morressen cõmo estonçe alý morrerõ, de hũa parte et da outra, ca os de Palfona erã moy lygeyros et cõbatíãsse moy ben, et tã pouco dultauã os gregos que marauilla era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
Mais, despois que o trouxerõ morto, nũca podo falar palaura, cõ grã pesar que ende ouuo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 470 |
Agora leyxa o cõto a falar de cõmo Éytor fuy apostado et cõta de cõmo os gregos demãdarõ trégoas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 476 |
Agora leyxa o cõto a falar desto por cõtar cõmo Polomades nõ quiso consentir que Agamenõ touese o prinçipado |
[+] |
1370 |
CT 1/ 476 |
Et entõçe ficou así o pleito, que mais y nõ falarõ, et ficou pera en outro día; pero os mays ende ficarõ deste pleito muy sanudos et muy queixosos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 479 |
Agora leyxa o cõto a falar desto por contar da dézima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 486 |
Agora leyxa o cõto a falar de Perses et cõta cõmo Polomades enviou Agamenõ a terra de Mesa buscar vyandas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 492 |
Soúdama muyto da mĩa parte, et dille que ey grã sabor de a ueer et falar cõ ela, se podese, et mostrarlle mĩa fazenda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 495 |
Agora leyxa o cõto de falar de Achilis por cõtar cõmo a rreýna Écuba falou com rrey Prýamus |
[+] |
1370 |
CT 1/ 499 |
Et rreuolueuse dũ cabo et do outro pensa[n]do ou por qual engeño ou per qual siso podería falar cõ os gregos en esta rrazóm. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Et falarõ moyto et en moytos cõsellos et en muytas rrazões. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Desí acollérõse aas tendas, dando grandes uozes et fazendo grã rroýdo entre sy, et bẽ ouuerõ todos en que falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Et nõ fuj y nihũ que lle ousase falar, tãto o uij́am de m[a]o cõtenẽt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Agora leyxa o conto a falar d ' Achilis et torna a contar da onzena batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 514 |
Mais aquel fillo del rrey Ver tragía ẽno costado hũ trançõ de lança cõ seu ferro et cõ seu pendóm, et tragía o braço corto, et tã coytado vijña ia et tã a çerca da morte que adur podía ia falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 515 |
Pois esto ouuo dito, nõ podo mais falar et caýo logo morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Mays ora leixa o cõto de falar do doo que fazíã os gregos et troyãos et cõta cõmo gregos tomarõ outra uez Agamenõ por seu prínçipe |
[+] |
1370 |
CT 1/ 518 |
Agora leixa o cõto a falar desto por contar a dozena batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Agora leixa o cõto a falar desto por cõtar cõmo Agamenõ et os gregos enviarõ a Achiles que lles ajudasse |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Et uós, que auedes tã bõo syso, que entẽdedes o mal et o destroymento et a perda et a cofondiçõ que y a todos acaesçeu, deujades de falar cõ os outros que son [en] esta oste cordos et entẽdidos, en maneyra que dessemos fin a esta guerra et ouuessemos paz, que ja tenpo era; ca tãto ha ja durado o mal que eu ben creo que nũca esta perda será cobrada ata a fin do mũdo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 528 |
Mays, sequer, tãto fazede por nós: jde nosco aa batalla esta uez et, se os uẽçermos et os ben enpuxarmos do cãpo et os ben desbaratarmos, falemos ẽna paz, ca estonçe será mays gisado de [a] falar et de [a] demãdar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 529 |
Dyomedes, que en este pleito nõ falara, quando oýo o que Achiles dissera, nõ o teuo por ben et, cõ grã saña que ouuo, nõ soubo que dissesse, pero nõ sse podo calar et disso assý: -¡Sy me ajude Deus! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 529 |
Que ben entẽdo eu que nõ presta nada cousa que uos digamos, ca uós dyzedes que uos nõ rrogemos, nẽ falemos mays en este pleito; et, poys uos assý praz et y sodes tã brauo, eu nõ uos quero en elo mays falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 531 |
Agora leixa o cõto de falar de Achiles por cõtar cõmo Agamenõ et os gregos ouueron seu cõssello sse faríã preytesía cõ os troyãos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 534 |
Esto he agora bõo rrecado: el perdeu bon calar, et doulle por cõssello que leixe falar os outros, et nõ queyra dizer cousa que lle nõ queyran cõsentir nẽ loar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 534 |
Et mays uos digo: desque naçj́ nũca vj caualeyro, nẽ oý falar del, que ante quisesse seer en bondades que Troylos, ca entre todos aqueles que eu esprouey, sobeiament achey este por bon caualeyro et ualẽt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 534 |
Et poys que Colcas ouuo acabada sua rrazõ, nõ quiserõ os gregos mays falar en este feyto, et partírõsse de alý todos, et fórõsse pera suas tẽdas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 535 |
Agora leixa o cõto de falar [desto] por cõtar a quartadéçima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Agora leixa o conto de falar desto por cõtar a quintadéçima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 539 |
Agora leixa o cõto a falar da batalla por cõtar cõmo forõ as trégoas outorgadas por seys meses |
[+] |
1370 |
CT 1/ 542 |
Agora leixa o cõto de falar de Breçayda por cõtar cõmo os gregos enviarõ Agamenõ a Achiles, que os ajudasse, et da rresposta que lles el deu |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Agora leixa o cõto de falar desto por cõtar a sextadéçima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Agora leixa o conto a falar de aquesto por cõtar a rrazõ que o amor ouuo cõ AchilesvQuando Achiles soubo que çẽ caualeyros dos seus forã mortos ẽna batalla et que os outros tornarã malchagados, foy moy sañudo, et penssou de yr aa batalla en outro día, pero nẽbrousse logo cõmo amara Políçena, et semelloulle çertament que lle dezía o amor esta rrazõ: -¿Que farás, Achiles? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Et a mayor coyta que ey he porque uos nõ posso falar, nẽ veer a uossa fresca color, nẽ ey lugar pera uos contar a mj̃a grã coyta, nẽ o grã mal que eu por uós sofro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Agora leixa o cõto de falar de Achiles por cõtar a séptimadéçima batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 557 |
Mays ora leixa o cõto a falar desto por cõtar cõmo el rrey Príamos maltrouxe a rreýna, sua moller, porque Achilis uẽera á batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 558 |
Et nõ fazía sem rrazõ, ca sua madre falara cõ ela muyto, et lle disera en cõmo Achiles a quiría por moller, et mostráralle en cõmo se lle ende seguiría grã prol et grand honrra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 559 |
Agora leixa o cõto a falar daquesto et torna a ffalar da xviiija batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Et alí se tornou hũ torneo brauo et cruu et tã sem piadade que, desque ome naçeu, de tal nũca oýo falar, ca alí forõ muytos mortos et derribados dos caualos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 569 |
Agora leyxa o cõto a falar desto por contar da[s] trégoas, cõmo forõ outorgadas por XXX días |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Agora leixa o cõto a falar desto por contar cõmo a rreýna Écuba falou a morte [d ' ] Achilis |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Fillo -diso a rreýna -, tu ben uees cõmo mĩa uida quer fijnçer et cõmo ia mĩa alma dura en mj̃ contra mĩa uoontade; ca, desque ome naçío, nũca ueu nẽ oýo falar de uentura tã astrosa, nẽ tã cõtraria, cõmo a mjna. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Mais eu quérolle enuiar dizer que, quando for noyte escura, veña ao tenplo de Apólinas, que está aa porta que dizẽ Tenebra, falar cõmigo encubertament et soo, en maneyra que nihũ nõno entenda, da hũa parte nẽ da outra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 572 |
Señor, -djso -, a rreýna me enuía a uós cõ seu mãdado, et mãdauos dizer que uaades falar cõ ela, ca uos quer ia dar sua filla por moller. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 573 |
Et creas que de noyte en toda guisa yrey ao tenplo hu ela m[ã]da a falar cõ ela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 574 |
Et o mandadeyro lle contou cõmo Achiles fora cõ el moy ledo et cõmo falara cõ el. - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 575 |
Et enujo[u] logo por Paris, seu fillo, et contoulle todo o que lle Achiles enuiara dizer, et cõ(cõ)mo el fora ledo et lle enuiara prometer que uerría alí a falar cõ ela. - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Agora leixa o cõto a falar da morte d ' Achilis et d ' Antílogus por contar cõmo os gregos ouuerõ consello cõmo faríã |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Agora leixa o cõto de falar desto por cõtar da XX batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Agora leixa o cõto a falar desto por devisar o mũdo et as prouĩcias del |
[+] |
1370 |
CT 1/ 602 |
Agora leixa o conto a falar daquesto por contar cõmo a rreýña Pantaselona chegou em ajuda dos troyãos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 603 |
Et uós, rrey, fazede uosas cõpanas bẽ guisar et yremos falar cõ os gregos, ca en todas guisas mostrarlles quero quaes dõnas eu trago cõmigo et quanto ualẽ desque som ẽna batalla, cõmoquer que me pesa de coraçõ porque nõ auemos a Éutor cõnosco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 604 |
Agora leixa o conto a falar daquesto por contar d[a] xxja batalla |
[+] |
1370 |
CT 1/ 610 |
Agora leixa o cõto a falar desto por cõtar as xxij batallas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 611 |
Agora torna o cõto a falar cõmo Menalau achou a Pririus, et cõmo llo derõ, et quen fuy sua madre et donde fuy |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Agora leixa o cõto de falar desto por cõtar das xxiij batallas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Pero nũca fuj õme que falar oýse de caualeyros que se tã bẽ defendesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 622 |
Et conta quaes forõ os troyaos que falarõ a trayçóm et que tirarõ a Paladióm do tenplo de Minerua, que era muyto honrrado, porque sabíã que era fadado que, en quanto aquel Paladión estouese en aquel tenplo, Troya nũca sería presa nẽ cõquista, et fuj dado a gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 625 |
Agora leixa o cõto a falar desto por contar cõmo Anchises et Eneas et Antenor et Polidamas basteçerõ a trayçõ por que Troya fuy destruýda |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Et por ende, meu fillo, cõtigo quero falar sobre este feyto, ca ẽno mũdo nõ ey mellor amigo, nẽ tã bõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Et cras aa noyte eu enuiarey por todos cõmo soyo fazer, et direy que quero cõ eles falar cõsello, et que quero aos dioses fazer meu seruiço et mĩas festas por que aia rresposta et adeuinãça por que seia çerto que fim á d ' auer este feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 632 |
Et ajuntárõse alý todos, et falarõ muyto, mais pero poucos se acordarõ de cõsũu, ca hũus dizíã que era muy bẽ et os outros dizíã que nõ era nada, et todos mostrauã rrazõ por que. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 635 |
Quaes forõ os gregos que falarõ a pleitesía de Troya et qual fuy a pleitesía que fezerõ a Antenor et a Eneas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 635 |
Et alí começarõ seu cõsello et falarõ muytas cousas, que depois forõ sabudas et rretraúdas en moytos lugares. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 636 |
Et desí mãdou a seus caualeyros que fosen en outro día a cas del rrey cõ Polidamas, seu fillo, hu auíã d ' auer cõsello, et falaría en cõmo ouuesen paz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et seýu do paaço logo et fuise pera sua cámara, triste et coytado, que nõ podía falar paráuoa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 642 |
Os que ficarõ ẽno paaço falarõ entre si, et touerõ por bem que Antenor tornase aa hoste, et que pregũtase aos gregos que preytesía queríam que lles os troiãos fezesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Capítolo cõmo Antenor et Eneas forõ falar aa hoste cõ os gregos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Outro día de manãa, sen mais tardar, Antenor et Eneas seýrõ da çidade et forõ falar cõ os gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Et desque falarõ esto, tornarõ a falar ẽna treyçóm, et outorgárõna cõmo a auíã falada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 644 |
Et segũdo conta Dites, pois que forõ ajuntados, Vlixas, per mandado et cõsello d ' Antenor, diso que Ansímacos, fillo del rrey Príamo, que fose deytado da terra, en maneyra que ia mais nũca y tornase, senõ nõ falaríã en pleitesía, nẽ poderíã cõ eles auer paz nẽ amor; mays despois que el fose fora da terra, estonçe terríã pleytesía et paz, et falaríã cõmo fosem muyto amigos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 645 |
Mais nós to[rn]émosnos agora, et uaamos falar cõ el rrey sóbrelas preitesías et sóbrelo auer que demãdades, que muyto cõuém de nos encobrir, ca sabede que se teme muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Agora leixa o conto a falar desta rrazõ por contar dos maos sinaes et proueyros espantosos que auíã os de Troya |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Hvm día auẽo así que Vlixas et Diomedes ueerõ ao tenplo [d]e M[i]ner[u]a falar cõ Antenor, en cõmo acabaríã aquela treyçóm que Antenor auía cõmeçada, ca lle semellaua grã cousa de fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 650 |
Agora leixa o conto de falar daquisto por contar cõmo Antenor ouue o Paladiõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 650 |
Conta Dites en esta estoria que logo Antenor entrou ẽno tenplo de Palas grã noyte et fuj falar cõ Tonas, o preste honrrado, que era mayor dos outros et senpre ouuera en guarda o Paladióm, et o auía eýnda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 651 |
Agora leixa o cõto a ffalar d[o] Peladiõ por contar cõmo a treyçõ ffuy ffirmada, et do auer que ouuerom a dar aos treedores |
[+] |
1370 |
CT 1/ 651 |
Senores -diso el -, todos ben sabedes que ẽno mũdo nõ á cousa que el rrey Príamo et suas cõpañas mays desamẽ que a mj̃, porque ueño falar cõuosco et deseio a fazer uoso prazer en tódaslas cousas que uoso seruiço fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 652 |
Agora leixa o cõto de ffalar daquesto por cõtar cõmo os rreys et os outros sennores que vẽerõ a ajudar a el rrey Príamos sse tornaron pera ssuas terras |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
Agora leixa o cõto a ffalar desto por contar das pleytesías que fforõ feytas [entre] gregos et troyãos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
Et a jura que fezerõ fuj atal: primeyrament jurarõ Diomedes, et depoys Vlixas, sóbrelas sanctas lees, que eles mãteuesen et guardasem pera senpre o pleito que Antenor cõ eles falar[a], en maneyra que nũca quebrantado fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
Et eles así o fezerõ, ca todos pasarõ per alí et guardaron moy bẽ seu juramento, ca os traedores Antenor et Eneas falarõ cõ eles, en guisa que se nõ peiurarõ en cousa que fezesem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 655 |
Et todos dizíã que nũca tal cousa uirã, nẽ oýrã dela falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 662 |
Despoys falarõ entre si et [os]marõ cõmo partisem os grandes aueres que sij́ã ajuntados, tã jgualment et tã sem bandaría que por nihũa maneyra nõ podese entre eles naçer saña, nẽ fose nihũ enganado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 664 |
Os gregos ouuerõ seu cõsello sobre aquisto et falarõ muyto sobr ' elo, pero en çima a todos prouuo da sua quitaçõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 664 |
Et sobre esto outrosí falarõ muyto et nõ se acordarõ de a quitar, mais tãto andou Agamenõ depois rrogando que lle perdoarõ et a leyxarõ quita. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 665 |
Agora leixa o conto a ffalar desto por cõtar cõmo sse os gregos queríam tornar pera ssua terra et cõmo ouuerõ tẽpo contrario |
[+] |
1370 |
CT 1/ 665 |
Depoys que o destroymento fuj todo feyto et os grandes aueres partidos, os gregos falarõ cõmo se tornasen pera sua terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Agora leixa o cõto a falar desto por contar cõmo os gregos se tornarõ pera suas casas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Outrosí tornou a falar d ' Achiles, et djso así: - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et tã mesurado fuj et tã sesudo que el deuera ende a auer bõo grado, mellor que uós, dom Vlixas, que uos tãto estades gabãdo et loãdo aquí de uosas falas uergonçosas et áuoles et de uoso engano et de uosa rreuolta grand; ca solament en este feyto mereçera el o Paladiõ, mays que uós en quanto fezestes desque soubestes falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et nõ deuiades de falar paráuoa ẽno lugar hu eu esté, nẽ demãdar y nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et nõ digades despois que uoslo nõ dixe, ca nõ he dereyto de uós falardes ante mj̃ nẽ dizer mays en este pleito, poys sabemos todos que nũca fezestes per uosas mãos por que seiades teúdo a auer preço et honrra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 677 |
Et Diomedes se partío logo da contenda do Paladiõ, et prometeu et jurou que en tã grã descordia nõ falaría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et todos cumunalment diserõ que, se el fora morto ante da cõquista de Troia, que nũca fora feyto nada do que fezerõ y, nẽ falarã os troyaos cõ eles en pleitesía, nẽ solament nõno[s] quiserã ascoytar de dar trégoa, nẽ de fazer cõ eles paz nẽ amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Agora leyxa o conto a ffalar desto por contar cõmo Casandra mostrou al rrey Agamenõ cõmo auýa de sseer morto et uyngado per sseu ffillo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Agora leixa o conto de ffalar desto por cõtar cõmo a paz fuy ffeyta óntrelos da hoste per Antenor |
[+] |
1370 |
CT 1/ 682 |
Agora leixa o cõto de ffalar de Eneas, ca despoys tornará a el, por cõtar cõmo Elenus pedeu aos sseus ssobriños, ffillos d ' Óctor, et cõmo Antenor se partýo da hoste |
[+] |
1370 |
CT 1/ 684 |
Os gregos falarõ muyto sobre este pleito, ante que lles outorgado fose, mays pero ena çima outorgárõllelo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 685 |
Agora leixa o cõto a ffalar dos gregos et torn[a] a cõtar de Eneas et Antenor et dos outros troyaos que fficarom ẽna terra |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Agora leyxa o conto de falar d ' Antenor por contar cõmo auẽo aos gregos ẽno mar. Outrosý oyredes perígoos per que os gregos pasaron, et quantos chegarõ ao porto, et quaes forõ perdudos, et quaes forõ rreçebudos en seus rreynos, et quaes forõ deles desterrados, et quaes forõ rroubados ou presos ou mortos, et quaes forõ malandantes. Todo estouos contarey segũdo que o Dites conta, ca ẽno mũdo nõ uiue ome que osmar podese as coytas que pasarõ |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Mais despoys que o día fuj claro et se poderõ leuantar, começárõse d ' andar buscando perla rribeyra, maldizendo muyto a auentura que ouueram, et falarõ a seu señor Pirio, jazendo muy malandãt ẽna area, tã groso et tã jnchado que aduro lles podía falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Agora leyxa o conto a falar de Pirius por contar da mezcla que fezerõ [a]os gregos cõ el rrey Napus, padre de Palomades, et que lles por el aueo |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et ajuntárõse tódoslos rreis et tódoslos prínçipes a hũ lugar, et falarõ muyto sobr ' elas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 703 |
Destruyamos aquel linagẽ traedor, que nõ fique sobre terra, ca desque ome naçeu, nũca ueu tã estraya treyçóm, nẽ hurgullo tã sen rrazõ, nẽ oýo del falar, qual contra nós am feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Agora leixa o c[õ]to a ffalar dos gregos, et torna a ffalar de Eneas |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Agora leyxa o conto a falar daquisto por contar cõmo Arestes, fillo de Agamenõ, matou a sua madre |
[+] |
1370 |
CT 1/ 709 |
Agora leyxa o conto de falar de Orestes por contar cõmo Menalau tomou porto, et cõmo as gentes se chegauã por ueer a Elena |
[+] |
1370 |
CT 1/ 710 |
Agora leyxa o conto a falar de Menalao et torna a contar cõmo fuy Orestes entrado en seu rreyno et coroado por rrey Orestes era muy dereyto et muy preçado das gentes, porque tã cruament matara a sua madre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Agora leyxa o conto de falar de Orestes por contar cõmo Vlixas aportou en Creta, et cõmo contaua os perígoos que auía pasados |
[+] |
1370 |
CT 1/ 711 |
Et, sen falla, uos digo que nũca ẽno mundo uistes nẽ oýstes falar d ' omes tã desonrrados, nẽ tã maltreytos, que todos fomos presos, et jouuemos en priióm mais dũ mes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 713 |
Mays el era en grã coyta porque nõ podía falar cõ Antígona, que seu padre et sua madre et seus yrmãos a guardauã tãto que, por nihũa maneyra, nõ lle podería nĩguẽ falar afeytament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et, sen falla, nũca fuy quen oýse falar de duas donas que mays soubesem ca estas, ca elas nõ auíã maridos nẽ senores; mays quando algũus rreys ou prínçipes aportauã en estas j́nsoas, elas per seus encantamentos lles fazíã sofrer tãtas coytas que ante quiríã a morte ca uiuer en tal afám, et encantáuãnos asý que ficauã namorados delas, que nõ sabíã parte de sy, et quanto ẽno mundo á, se todo fose seu, todo o daríã de grado, que nõ ficase en eles nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et eu moytas uezes oýr[a] falar dela, mays nõno poyde estrayar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 714 |
Et ela outrosí moytas uezes oýra de mj̃ falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 718 |
Et muytas uezes oýra falar que era de muy bõo siso et de muy bõa palaura, et que era rrey de grã prez et de grã nomeada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 723 |
Agora leyxa o conto de falar daquisto por contar de cõmo auẽo a Perius, depois que escapou da tormenta do mar |
[+] |
1370 |
CT 1/ 727 |
Chégate acá -diso Pirio - et falarm ' ás et dizerche ey. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 729 |
Et cõmeçoo de beijar et d ' abraçar porlas façes, et , cõ prazer que del auía, nõ lle podía falar paráuoa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 731 |
Agora leyxa o conto de falar de Pirius por contar cõmo el rrey Menõ fuj soterrado et cõmo sua yrmãa fuy perduda |
[+] |
1370 |
CT 1/ 732 |
Agora leyxa o conto de falar de Menõ por contar cõmo Pirius leuou Hermíona |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Mays enpero nõ ousarõ cõmeter esto que falarõ et, sem falla, se o cõmeterã, mal se poderã ende achar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 19 |
A cabo de pouquos dias, et seẽdo nos os apostolos de Ihesucristo, que he Deus et fillo de Deus, asi vẽo sobre nos de çima do çeo spiritu asy com̃o de luz et asi ençẽ[ç]ou a cada hũu de nos, que d ' ali endeante soubemos falar toda las lingoajẽes et dizer as grãdes cousas que forã feictas por Nostro Señor Ihesucristo fillo de Deus viuo. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et Josep, que era moy sabedor et moyto entẽdido despois, que aquelo oeu, entẽdeu que lle viera cõ grã prazer que tomara, nẽbrou en sua voõtade cõ hũa cousa cõtraria goreçe omẽ da outra et a doença que vem cõ prazer que se perde cõ pesar; et pregũtou se avia omẽ ẽna corte a que Tito quisese mal, et diserõ que avia hũu escudeiro de que avia tamana sana que o nõ queria veer nẽ oyr del falar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et ela quando descobrio os nẽbros do moço, forõ eles tã espãtados, que nõ poderõ falar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 47 |
Et Erodes oyo falar de que era moy sabedor et moy boo en armas, envioulle por seus mãdadeiros moy grãdes doons, que fose a el; et fezoo en seu lugar señor da terra de Judea et de Iherusalem, et Pilatus gaanou y moy grãde algo et foyse a Rroma ao enperador Tiberio nõ o sabendo Erodes; et por grã seruiço que fez ao enperador, gaanou del aquelo que tina de Erodes, et por esta rrazõ forõ sempre emigos Erodes et Pilatus ata a morte de Nostro Señor que forõ amigos porque lle Pilatus enviou Ihesucristo que el avia grã sabor de veer por las marauillas que del oyra. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
O arçibispo oyo o que lle o abade dezia, looullo moyto et mãdou a el et ao monje cõ que o falara et ao chantres de Braagã, que se traballase de o cõprir, et doulles liçençia et beeyzeos, et tirou deles juramento que se merçee de Deus fose que aquelo por que yã que o acabasen, que a trouxesen aa igleia de Braagã. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 92 |
Sobr ' esto falaras cõ el. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 98 |
Et Aigolando entẽdeu que o nõ podia defender a vila, quisose ante sayr da vila a lidar cõ el, ca morrer en ela desonrradamẽte, et envioulle dizer que lle dese prazo en que podese sayr cõ sua gente da vila para lidar cõ el; et queria ante falar cõ el porque o desejaua moyto a veer Calrros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et desi poserõ ontre si tregoa, et foy Aigulando falar cõ Calrros, et disolle et cõfirmou que era mellor a lee dos cristiãos que a dos mouros, et prometeu ao enperador que se baptizaria en outro dia el et sua cõpana; et desi volueuse para os seus et diso aos rreys et prinçipes que cõ el erã que se queria baptizar, et mãdou a todo los seus que cõ el erã, que rreçebesen baptismo, et deles outorgarõ et deles non. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 195 |
Desque vio que os da sua parte hũus erã mortos et os outros presos, et ja desafiuzado de sua vida, tãto que nõ podia falar, et ẽna voõtade começou a chamar Santiago que se amerçease del, et aa çima alta voz começou a chamar: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et el quando esto oyo volueu o rrostro deles et nõ lles podo falar; et asi jouve trres dias sen fala, et os caualeiros chorarõ moyto cõ grã pesar, porque coydauã que queria morrer, et porque nõ fezera prol de sua alma. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et logo cõ grã saña vẽo a mĩ et ergeu o bordom, et semelloume que os demoes que me tinã, que lles daua grãdes paãquadas et eles cõ grã medo fogirõ, et el apos eles, et fezoos yr por força por hũu cãto da casa que lles mostrou; et agora por la grraça de Deus et por la ajuda de Santiago, soo lyure d ' aqueles que me queriã matar, et poso falar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 231 |
Uirgẽe Señora, madre de Nostro Señor Ihesucristo, rrogote et pidote por merçee que me nõ leixes agora aqui desanparado nẽ asi triste de uos falar et dizer d ' aquesto que eu agora vejo que pode seer; et que saba contar a verdade d ' aquesto feicto aos apostolos meus yrmaãos quando me juntar cõ eles. |
[+] |