1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
Et se el furto non for tal por que deua seer en seruidumbre , finque por libre et todauia faga la emenda. |
[+] |
1200 |
FX III, 5/ 703, col. a |
azotes porque creyo aquel que lo conseio que fezesse tal cosa por que lo perdesse sou senor et demays finque en poder de sou senor |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
Léé Xa Se el dono del preyto ou el perſoeyro morer, ou ſe o dono do preyto reuogar a penſoarya del perſoeyro ante que o preyto seya comecado por reſpoſta de ſi ou de non, ou ſe o preyto for acabado por ſentençea definitiua, comprido e el offiçio del perſoneyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 10 |
Este rey a que dizemos dom Garçia nõ [o] cõta a estoria por que el iasca ena numeada dos reys, mays cõta asi dele a estoria que, quando finou el rey dom Afonso, padre deste rey dom Rramiro, que aquel rrey dom Garçia ficaua jnfante minino muy pequeno, et que o tomou este rrey dom Rramiro e que ele o criou, et que tanto o amaua com̃o se fose seu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 24 |
Na era d ' oytoçẽtos et LXXaVe anos -et andaua entõçe o ano da encarnacom do Señor en oytoçẽtos et XXXtavije anos; et a do enperio [de] Locario, enperador de Rroma, en hũu; et a de Mafomat, rrey de Cordoua, en xj; et a dos alaraues en CCXLa et oyto -, finado el rrey dõ Ordono et enterrado, ajuntarõse os altos homees et boos do rreynado et reçeberõ o jnfãte dom Affonso, fillo del rey dõ Ordoño, et alcarõno por rrey de Leõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Et Bernaldo, quando uyo o poder del rrey sayr desareniadamente contra el, fezo enfinta que fugia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 52 |
Mays isto nõno dezia el senõ cõ jnfinta, ca nõ que o el teuesse no curaçõ para o conprir assy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 63 |
[Et] en sua fin foy muyto onrrado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 63 |
Et en este ãno finou outrosi o apostoligo Morĩ, et foy posto en seu logar Agapito, o segundo; et forõ cõ el Ç et sete apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et, quando chegou y, achou finada sua moller dõna Munjna, que llj diziã por outro nume dona Elvira. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et outrosi de Carlos, o enperador, et doutros muytos barões bõos, que pollos seus feyctos grãdes et bõos que fezerõ seerã enmẽtados et cõtados ata a ffin do mũdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et demays, eu ey prometudo meu [cor]po d ' enterralo y, et mãdo que, quando finar, que y me enterrem; et eu punarey de fazer aquel lugar per que seia muy rrico et muy onrrado [et] com̃o seia y Deus muy seruido sempre pelos que y iouuermos enterrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 118 |
Esto acabado finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Poys que el rey dom Ordoño foy finado, alçarõ rey en seu lugar dom Sancho, seu yrmão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 162 |
Finado este conde Fernan Gonçaluez de Castela, herdou apos el o condado et o senorio de Castela o conde Garçia Fernandez, seu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Dõna Sancha, estando ao deytar de seu padre et de sua madrasta, enfingeusse que por amor de seu padre, que queria albergar essa noyte na casa cõ elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 202 |
Et finou ẽna çidade de Leõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et finou logo o mercoles d ' oytauas, en esse lugar que diziã Pramaras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 230 |
Poys que o cõde Garçia Fernandez foy finado, ficou seu fillo, o conde dõ Sancho, en seu lugar, asy com̃o o fora seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Et desta guysa andou o rreyno de Cordoua ata o tẽpo que andarõ os almorauides d ' aalẽ mar et foy rrey delles Juçeph Abentaxfin, que cobrou todo o rreyno d ' Espana et o ouuo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 262 |
Com̃o el rrey dõ Afonso foy çercar Viseu et finou y de hũa seetada que llj derõ |
[+] |
1295 |
TC 1/ 262 |
Et finou ali et foy leuado a Leõ et foy enterrado cõ seu padre et cõ sua madre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et a rreyna, que estaua en ora de finarse da door da lançada, pariu ante hũu fillo, assi com̃o prougo a Deus, et naçeu pela ferida da lança. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Depoys que finou el rrey dom Garçia, casou a rreyna dona Orraca com Aluar Rrodriguez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Outrossy ouuo aquel rrey dom Sancho de Nauarra tres fillas: a hũa disserõ dona Beringuella, et foy casada cõ el rrey Rricart de Jnglaterra, et nõ ouue en ella fillos; et desi morreu sen fillos, et viueu ella longo tẽpo viuua, et fezo muy sancta vida, et finou ena çidade de Çinomanys, et hy foy enterrada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
A segunda daquellas tres fillas del rrey de Nauarra ouuo nume dona Costança, et esta finou ante que casasse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Poys que esta moller lle finou, casou outra uez cõ dona Margarida, filla do principe Archĩbaldo, et ouuo en ella dous fillos et hũa filla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 285 |
Et, desque uio el rrey dõ Afonso, senor de Castella et de Leõ, o que gãanou Toledo de mouros et pobroa de cristãos, que o conde dõ Rreymõdo, seu gẽro que era casado cõ dona, Orraca, (que era) sua filla, [que] era finado, ouuo seu consello de casar esta sa filla dona Orraca cõ este dõ Afonso, rrey d ' Arãgõ, o Batalleyro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Quando finou el rey dõ Bermudo, ficou o rreyno de Leõ sẽ rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 307 |
Et, despoys que finou, ficou eno senorio hũu seu fillo a que diziam Mafomat, et viuio treze anos eno senorio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 308 |
Sabede que, quando finou el rrey dõ Pelayo, o Mõtesino, ficou o rreyno de Castella sen rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 316 |
Et, delo terçeyro ano do rreynado del rrey don Fernando ata o quinto ano, nõ achamos nẽhũa cousa que aa estoria pertẽesca, senõ tãto que, eno terçeyro ano, finou o papa Bẽeyto et foy posto en seu lugar Johan, el xvijno dos que ouuerõ este nume, et forõ cõ elle apostoligos ena jgleia de Rroma C et La IX. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 316 |
Et, eno quarto ano finou o enperador Enrri[que] et foy enperador apos elle seu fillo Corrado quinze anos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et dizẽ que hũu dos dous caualeyros que se partirã delle que llj deu hũa lãçada de que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et des [o] oytauo ãno del rrey don Fernando ata [os] xvj nõ achamos nẽhũa cousa que de cõtar seia que aa estoria perteesca, senõ tãto que ẽno nouẽno ãno morreu Rrouberte, rrey de Frãça; et rreynou enpo(y)s elle Enrrique, seu fillo, XXVCco ãnos; et ẽno Xmo finou o papa Johan et foy posto en seu lugar o papa Beneyto, et forõ con el CLaX apostoligos; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
[et] eno quinzẽno finou el rrey de Seuilla et rreynou enpos elle Ihabed Almicanus XXV ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et en este pensamento achou que, se elle podese auer algũu dos corpos santos de Santa Justa et de Santa Rrufina, que forã marteyradas en Seuilla, para trager y, que a onrraria muy bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et envioullj dizer que, se queria auer seu amor, que llj desse os corpos das onradas virgees Santa Iusta et Sancta Rrufina; se nõ que, en outra maneyra, nõ poderia auer seu amor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et este meesmo ano finou o papa Leõ et foy posto en seu lugar o bispo de Colloña, que foy chamado Victor, o segundo; et foron cõ elle CLxvj apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 333 |
Et prougue muyto al rrey con elles, et rrogoulles que fossem a Sseuilla al rrey, que llj auia mandado os onrrados corpos de Sancta Justa et de Sancta Rufina. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Seruos de Deus, nõ he sua uoentade que leuedes daqui os corpos das sanctas uirgees Santa Justa et Sancta Rrufina, ca esta çidade a de seer conquerida dos cristãos et quer(ẽ) que fiqu[ẽ] y por consolamento da fe catolicha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
En este ano finou o enperador Enrique et foy enperador apos elle seu fillo Anrique cinquaenta anos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 347 |
El rrey dom Fernãdo, o Mãno, poys que o confesor o fezo çerto do seu finamento et lle disso o dia pelo apareçemento que lle mostrou, ende adeante sempre ouue coydado de (se) desenbargar sua alma et de a teer linpya para seu criador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
El rrey dõ Fernando, auendo feyta sua partiçõ, asy com̃o auedes oyda, a pouco tempo adoeçeu do mal de que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 350 |
Conta a estoria que, depoys que finou o muy noble rrey dõ Fernando, o Mãno, viuio a rreyna dona Sancha dous ãnos, fazendo muyto bem et bõa vida muy sancta, seruindo a Deus en todos seus feytos, ca foy muy onrrada et muy entenduda et moy amiga de seu marido, et conselloo sempre bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 367 |
Et ficou cõ el ata que el rrey dõ Sancho finou, asy com̃o contara a estoria adeante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 377 |
Mesquina, que farey cõ tantos maos mãdados quantos ey auudos desque el rrey meu padre finou? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et, senor, nẽbradeuos de mj̃ ante que finedes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 410 |
Et dello terçeyro ãno del rreynado del rrey dom Afonso nõ achamos nẽhũa cousa que de contar seia que aa estoria perteesca, senõ tanto que en este ãno finou o papa Aleixandre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 445 |
Et en este ãno morreu el rrey Alymymõ, rey de Toledo, et rreynou en seu lugar seu fillo [et finou logo en ese ano et reynou en seu lugar Yahya seu fillo] et neto del rrey Alymaymõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 448 |
Et leuandolo para Leõ finou en el camino. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 448 |
Et en este ãno nõ achamos nẽhũa cousa que de contar seia, que aa estoria perteesca, se nõ que en este ãno adelante finou dona Orraca Fernandez, et foy enterrada ena jgleia de Santo Esydro, ẽna capela del rrey seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 457 |
Et chegou a Rroma et o papa Gregorio era finado, et era posto en seu lugar Hurbano, o segũdo, que o rreçebeu muy bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et nõ sse acordou da lealdade et do bem que lli fezera o arçebispo dõ Bernaldo; et, logo que soube que era finado o papa Urbano, tomou muy grande auer et foysse para a corte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 466 |
Et, estando en este cõçello, adoeçeu a jnfante dõna Eluira, yrmaa del rrey dom Afonso, en guisa que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et, elle y estando, [a]doeçeu o alguazil et finou daquella enfermidade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 468 |
Conta a estoria que, depoys que finou o alguzil Abeuça, os seus fillos partirõ todo o que lles el leixou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 469 |
Et logo a poucos dias finou el rrey de Saragoça et Alũca (et) Alulũpo (et Abudalahazis) quiser[a]sse partir do preyto de Val[ẽ]ça, quando finou o alguzil et yrsse para Muruedro, que era seu, pola grã descordia que auia ontre os mayores da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 479 |
Et, desque se nõ podo tẽer, leixouse caer sobrello jnfante por que finasse y el, ca os cristãos yam fugindo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 489 |
Et, estando y muy poucos dias, finou el rrey de Saragoça et rreynou enpos el hũu seu fillo a que diziã Abuhãze. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 499 |
Conta a estoria que, poys que finou, el rrey de Denja leixou hũu fillo pequeno, que ficou en guarda dos fillos de Abucagid. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 576 |
Et el rrey et os omes onrrados comjã en escudelas et en talladores d ' ouro fino. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 619 |
Et, senor, quando sse partirõ de Ualença cõ mjnas fillas, eu deylljs caualos et muas et plata laurada et talladores et escudelas d ' ouro fino et muytos panos et muytos aueres et d[õ]as do que eu tĩjna, coydando que o daua a mjnas fillas que muyto amaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 642 |
Et começou a sacar muytas noblezas et a poer deante: primeyramente muy grande auer en ouro et en prata et en auer amoedado, que vijna en çerroes de coyros entregos, et cada hũu sua sarradura; desi muyta [prata laurada] en escudelas et en talladores et bacinos et en seruielas et en muy grandes olas para adubar de comer; et todo ysto de muy fina prata et de muy nobre lauor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et, poys que el tan grã poder trage de mouros et eu ey a finar tã agiña, vos outros catade se poderdes defender Valença. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Depoys que estas razões passarõ, adoeçeu o Çide do mal que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et por ende uos rogo a todos que nõ queirades que o seia agora ena postremaria, ca toda a boa andãça do ome aa fin he. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et o segũdo dia ante que finasse mandou chamar dona Xemena et o bispo dõ Geronimo et don Aluar Fanes et a Pero Uermudes et Gil Diaz, seu criado et seu priuado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Et por ende a primeyra cousa que auedes a fazer, depoys que eu for finado, seia esta: lauade muy bem o meu corpo cõ agua rosada et cono balsamo muytas uezes; ca, loado seia Deus, limpo o teno doutra suzidade para reçeber o seu sancto corpo cras, que sera o postrimeyro dia da mjna vida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 658 |
Et, depoys que foy finado, lauaronllj o seu corpo duas uezes cõ agua caente, et a terçeyra uez cõ agua rosada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 660 |
Conta a estoria que, a cabo de tres dias que o Çide finou, que el rrey Bucar chegou ao porto de Ualença; et seyo ao terreo cõ quanto poder tragia, que nõ a om̃e que o podesse osmar; ca vĩjnã y trij̃ta et seis reis et hũa moura negra cõ duzentos caualeyros negros com̃o ela et todos trosquiados, senõ senllas guedellas que tragiã ençima das cabeças; et esto era com̃o se uẽessem cruzados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 663 |
Et entrarõ eno alcaçer et catarõ todolos paaços et as camaras et nõ acharõ y cousa viua; mays acharõ y escripto en hũa parede com̃o o Çide era finado, per parauoas d ' arauigo que fezera Gil Diaz, com̃o o Çide era morto, mays que o leuauã en aquella guisa por uençer el rrey Bucar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 666 |
Et, quando soube com̃o o Çide era finado, et en qual guisa uençera el rrey Bucar, et com̃o o tragiã tã apostamente eno seu caualo, seyu de Toledo a muy grandes iornadas, ata que chegou a San Pero de Cardeña por onrrar o Çide a seu enterramento Et o dia que y chegaron seyrõ a reçebelo el rrey de Nauarra et o jnfante d ' Arangon. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 668 |
Et en aquela plaça meesma se mandou enterrar Gil Diaz, quando finou, segũdo que o contara a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Cõta a estoria que, a cabo de quatro ãnos dereytamente, ouue de finar a muy nobre dona Xemena, moller que fora do Çide, en aquel meesmo tempo que el finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et dõna Sol, a meor, veẽo primeyro ca dona Eluira; ca era veuda et finara o jnfante dõ Sancho, ca non viueu mays de dous ãnos, depoys da morte do Çide; et nõ ficara delle fillo nẽhũu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et o bispo, desque soube com̃o era finada dõna Xemena, nõ quedou a suas jornadas ata que chegou a Sam Pedro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et ala o criou ata que foy mançebo, que finou el rrey seu padre, et el foy rey de Nauarra, segũdo que o a contado a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 669 |
Et finou sua madre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 671 |
Conta a estoria que dez ãnos, depoys que o Çide foy finado, esteue o seu corpo sobre a terra, asentado ẽno escano, sub o tabernaculo que el rrey dõ Afonso mandara fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 673 |
Et, quando finou, mandousse soterrar ena plaça, çerca do caualo do Çide, ca en sua vida (o) mandara [y fazer] sua subpultura muy bem laurada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 673 |
Et Diego Gil ficou en seu lugar depoys, seruindo et fazendo o seruiço que Gil Diaz fazia, ata que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 678 |
Conta a estoria que, andados XLta et tres ãnos et sete meses do rreynado del rey dõ Afonso -que foy na era de mĩll et CXLiij anos, quando andaua o ano [d]a encarnaçõ de Nostro Senor Ihesu Cristo en mil et çento et çĩco anos et sete meses - este rrey chegando ia [a] acabamento dos seus dias, diz, que oyto dias ante que el finasse, sinadamente o dia de San Iohan Babtista, acaeçeu hũu miragre ena jgleia de Santo Isidro de Leõ, que foy en esta maneyra: começou a mãar hũa agua muy clara ante o altar de Santo Ysidro, eno logar u tĩjna o clerigo os pees quando dizia a missa, et nõ seyu dos ajũtamentos das pedras nẽ da terra, mays de meyo das pedras viuas et enteyras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 679 |
Conta a estoria que, estando el rey dõ Afonso ena çidade de Toledo, chegaualle o tempo en que auya de finar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 681 |
Conta a estoria que, quando el rrey don Afonso d ' Arãgõ soube com̃o seu sogro, rrey dõ Afonso de Castela, era finado, sacou sa oste muy grande et muy bẽ guisada et uẽose para Castela, cõ sua moller a rreyna dona Orraca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 682 |
Cõta a estoria que, depoys que finou el rey dõ Afonso et el rey d ' Arãgom sse apoderou da terra, a reyna dona Oraca tolleu [a terra] ao conde dõ Pero Ansurez, seu amo, que a criara, gradeçendolle mal quanto bem et crianç[a] llj fezera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 683 |
Conta a estoria que, estando Castela et Leom sem gouernador qual deuya a auer, depoys que finou el rey dõ Afonso, leuãtouse contenda a Castela et a Leom cõ Arangõ, ca pesaua muyto aos castelãos por que el rey dom Afonso dera as mays das fortolezas aos arangoeses et por que leixara sua senora et teuera que sse leuãtara muy grã desamor ontre elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 689 |
Et este conde dõ Anrique ouue en ela o jnfante dom Afonso, a que ficou o senorio quando el finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 689 |
Et dona Tareyia casou cõ dõ Phillippe, conde de Flandes, et nõ leixou fillo quando finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 689 |
Pero ouue en ela du[a]s fill[a]s [et hũu fillo]: dõ Fernando et dõna Sancha [et dona Aldõça; et finarõ logo dõ Fernando et dõna Sancha] et ficou dõna Aldõça por casar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 690 |
Et, quando [finou], foy enterrado eno moesteyro de Sancta Cruz, çerca del rey seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 690 |
Et, quando finou, mandousse soterrar en Alconçer et y jaz oge dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 690 |
Et guardou muy bem o rreyno ata que finou el rey dom Sancho seu jrmão en Toledo; et y iaz soterrado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 690 |
Et, quando finou rey dom Sancho Capelo, nõ leixou nẽhũu que reynasse enpos elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 692 |
Conta a estoria que, quando finou dõ [Afonso], rey d ' Arangom, [reynou] seu yrmão dom Ramiro, que era monge. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 696 |
Et, quando finou, foy soterrada ẽno moesteyro de Sam Dionis. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Mays, depoys que o emperador finou, alçarõsse os mouros cõna vila, et apoderarõsse do alcaçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Et ouue en ela hũu fillo, que ouue nume dõ Afonso, et nõ auya mays de tres ãnos, quando finou seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 703 |
[et], depoys que foy cansado, finou ẽno moesteyro de Gomel et foy y enterrado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 703 |
Et, poys que el rey dom Sancho ouue dado Calatraua, segũdo que auedes oydo, feriuo o mal da morte en Toledo et finou logo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 704 |
Et el rey don Sancho leixoo en garda de don Garçia Fernández de Castro, que o criou muy bem et muy lealmẽte, depoys que el rey finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 706 |
Et ontre tanto finou dõ Garçia Fernandez, et foy soterrado en San Cristoual d ' Uueas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 720 |
Et daly adeante sempre andou en andas en colos de omes ata que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 722 |
Et depoys que finou esta dõna Tareyia, casou el rrey cõ dona Orraca Lopez, filla do conde dõ Lope de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 722 |
Et este rrey dõ Fernando rreynou XXXta et hũu ãno, et finou en Benauente ẽna era de mĩll et CCC et xxviijto ãnos, et foy soterrado ẽna jgleia de Santiago. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 723 |
Et o jnfante dõ Afonso, yndosse para ala et passando o rrio de Teio en hũu batel, chegoulle mandado com̃o era finado el rrey seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 726 |
Et, quando este don Iohan finou, Baldouĩ cõ sua moller ouuerõ o emperio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 733 |
Et todo esto ordenado finou este ãno o jnfante dõ Fernando, et foy muyto chorado [por] toda a terra; et tomarõ por el doo ena Estremadura, et nõn[o] quiserõ depoys leixar as aldeas et aynda o tragem oge dia por adubo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et, estando en Madrid, finou o infant[e] don Fernãdo, ena era [de] MCICLaxj ãno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 758 |
Et esto foy ẽno mes de Setenbre, en dia de Santa Maria Ffe, ẽna era de mil CCLaIJ ãnos; et, mal pecado, finou entõ o mellor rey que auia en Espana, et escudo et ampar[ã]ça de cristãos; et foy muy leal et muy uerdadeyro et muy dereytureyro en todalas cousas [et] conpli(n)do en todas as bõas maneyras et muy esforçado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, quando foy alçado rrey, ficou en poder da rreyna sua madre, dõna Leonor; mays logo a pouco tempo finou a rreyna dona Leonor et acomendou seu fillo al rrey de Leõ et a sua filla dõna Beringuella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, desque finou a rreyna dona Leonor, foy muy chorada per toda a terra, ca foy muy sisuda et muy mesurada et muy ensinada dona et muy amiga de seu marido, et foy muy conplida en todos bees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 765 |
Pero cõ esta condiçõ: que, quando finasse el rrey de Leõ, que ficasse o rreyno al rrey dõ Anrrique; et que llj desse logo Sãt Yuanes de la Mota. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 769 |
Et elles que sse queriã vijr cõno jnfante, et dona Aldonca et dona Sancha for[õ]sse para el rrey, et diserõlle que nõ leixase yr o jnfante dom Fernando a Castela, ca el rrey era ia finado, et elle que tijna tempo para seer emperador. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 769 |
Et, estando en [e]sto, chegou hũu caualeyro, a que diziã Fernã Suarez, cõ mandado da rreyna, com̃o sse fossẽ cõno jnfante dõ Fernãdo, et el rrey dõ Anrique que era finado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 793 |
Et, estando y teendo çercada a çidade, chegoulle mandado com̃o era finado seu padre, el rrey de Leom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Estando el rrey don Fernando en Alcala adubando suas carcauas et suas fortelezas et basteçendo seu castello, chegaronllj y nouas de que llj pesou muyto: da nobre rreyna sua madre, que era finada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Este nobre et ben auenturado et sancto rey, de que a estoria tãtos bees a contado, rreynou, segũdo diz a estoria, enos rreynos de Castella et de Leõ XXXV ãnos, desi finou ena nobre çidade de Seuilla, que el ouue conquista dos mouros, asi como a contado a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, quando uẽeo aa ora en que o sancto rrey de finar ouue, et foy conprido o termjno de sua vida, et que era chegada a ora da (sua) durauil, mays da antolãte que pouco dura, et ouue a leyxar este faleçedoyro mũdo que pouco dura et a yr ao da sancta claridade que nũca faleçe, fezo y uĩjr ante si a dõ Fillippe, seu fillo, que era esleyto de seer arçebispo d ' j de Seuilla, et outros bispos que y erã, et toda a outra clerizia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, poys que este sancto et ben auenturado rrey dõ Fernando vio que era conprido o tenpo de sua vida, et que era chegada a ora en que auja a finar, fez trager y o seu Saluador, que e o corpo de Deus, et a cruz en que esta a sua significaçõ del Nostro Senor Ihesu Cristo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 895 |
Capitolo do finamento del rrey santo et ben auenturado rrey dõ Fernando |
[+] |
1295 |
TC 1/ 895 |
Conprido et dito todo esto que o santo et ben auenturado rrey dõ Fernando, et a saluamento de sua alma [et a] cõprimẽto dos sacramentos de sancta jgleia fezo, et de todalas outras cousas que dictas sõ, diz a estoria aynda del(o) que, poys que seu Saluador, que he [o] corpo de Deus, ouue reçebudo, et adorada a cruz, et ouue tirados de si os panos reaes, com̃o dissemos, que foy chegada a ora en que seu Saluador enviaua por elle; et el, desque a ora entendeu que era chegada et uio a sancta conpaña que o estaua atendendo, alegrouse muyto, dando ende grandes graças et grandes loores a Nostro Senor Ihesu Cristo, demãdãdo a candea que todo cristão deue a teer en mão ao seu finamento; et deronlla; et, ante que a tomasse, tendeu as mãos contra o çeo, et alçou os ollos contra o seu criador, et disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
Quẽ poderia dizer nẽ contar a marauilla dos grandes chantos que por este sancto et nobre [et] bem auẽturado rrey dõ Fernando forõ feytos per Seuilla, hu o finamento foy et hu o seu sancto corpo iaz, et per todolos reynos de Castella et de Leõ? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
O sabado, terçeyro dia depoys que o seu finamento foy, o meterom ena nobre jgleia de Sancta Maria de Seuilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
Miragres que Deus f[ez por] lo sancto rrey dõ Fernando, que iaz(ia) en Se[uilla, de]poys que foy finado; porla qual razõ [as gentes] non deuẽ duldar que santo confir[mado de] Deus nõ seia, et coroado eno cor[o çelestial] en cõpaña dos seus sanctos seruos |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
Quando ffuy morto el rrey Banba rreynou don Egica, ffillo de Origenus, que auya rrey Banba enpoçoado, et rreynou Egica dous ãnos et ffinou. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 43 |
Se i ouver d ' aver finda, faze[m] ambos senhas, ou duas duas, ca nom convem de fazer cada um mais cobras nen mais findas que o outr[o]. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 48 |
E toda a cantiga assi deve de ir ata a finda, e ali deve d ' ensarrar e concludir o entendimento todo do que ante nom acabou nas cobras. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 48 |
Capitolo quarto As findas som cousa que os trobadores sempre usaron de poer en acabamento de sas cantigas pera concludirem e acabarem melhor e[m] elas as razones que disserom nas cantigas, chamando -lhis "fi[n]da" porque quer tanto diz[er] come acabamento de razom. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 48 |
E esta finda podem fazer de ũa ou de duas ou de tres ou de quatro palavras. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 48 |
E se for a cantiga de mestria, deve a finda rimar com a prestumeira cobra; e se for de refram, deve de rimar com o refram. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 48 |
E taes i houve que as fezerom sem findas, pero a finda é mais comprimento. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 49 |
E outrossi o deve[m] de meter na finda per aquela mane[i]ra. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 50 |
E como vos ja dixi do dobre, outrossi o mozdobr ' en aquela guisa e per aquela maneira que o meterem en ũa cobra, assi o deve[m] de meter nas outras e na finda, pera ser mais comprimento. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 54 |
A, E, I, O, U. FINIS |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 70 |
Eteo, Sabuseo, Amorreo, Gergeseo, Eneo, Aracheo, Fineo, Aradio, Amãtem, Amateo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 85 |
Poys, segundo as rrazões ditas, ficou Sem em Jerusalem et y morou et finou et y jaz. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 155 |
Nini Seymramis, que tãto [coniuge] felix, Plurima possedit et set plura prioribus addit, Non contẽta suis nec totis finibus orbis, Expulit apatrio prinignũ Trebeta regno, Insignẽ prophogus Trouerim qui odidit urbem. Et estes versos querem dizer ẽna nosa lynguage hũa parte das rrazões que avemos ditas et outras demays, et dizẽ asi: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 159 |
Et ella fezo aseu marido rrey Nyno que fezese açidade de Njnyue et em ancharla tanto, et fazerla tam grande et tam onrrada cõmo avedes oydo; et despoys que seu marido foy finado por ella fazer oseu em seu cabo donde [gaañase] pera sy algũ nome, defendio que em todo oseñorio do emperio nẽgũa çidade nõ fosse tam grãde nẽ [tovesse] tamano termyno cõmo [Nynjue]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 233 |
"Eu [sõo] moy vello et de longo tempo, et vejo queos meus dias som poucos, et queria casar aYsáác, meu fillo, ante queme finasse; et poys que tu as en garda et em poder todaslas myñas cousas, dame atua mão aca et pona sub omeu muslo et jura me por lo Deus do çeo et da terra que se eu finar antes que el case que nõ lle des moller das fillas dos cananeos ontre que viuemos, mays que vaas [aMespotamya], nossa terra, donde nos somos naturaes, et onde he onosso lynage , et que daly lle des moller; mays Ysáác nõ se váá daqui et em esta terra fique, ca Deus la dou amj́ et el ha erdara. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 234 |
"A moça oyo estas palauras de Eliezer et foy correndo et disoas ẽna casa de sua madre, ca seu padre Batuel finado era ja. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
"Rrogo vos queme nõ detenades, ca Deus enderençou omeu camyno, et por ende leyxade me yr pera meu señor que ey feyta grande tardança em este camyño, et esto foy porlos grandes lodos quese fazẽ em esta terra de [Mesopotamja] ẽno tẽpo das chuvias, et outrosi por lo nojo et estoruo dos moy grandes [poluos] que se fazẽ ẽno tẽpo da seca, et da outra parte por los moytos ladrões que andam ẽnos mõtes daqui, quee grande peligro et estoruo pera os omẽs que andam camyño; demays que meu señor Abraã he omẽ de grandes dias et queria me eu tornar pera el omays agina que podesse cõ orrecado daquelo aqueme enviou ante quese finasse ou Deus fezese del oque tovesse por [bem]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Deste casamento de Abraã et de Çetura conta Moysem que foy despoys do de Ysáác et de Rrebeca, pero Josefo diz que antes; os aravigos cõmo Abul Ybeyt, et Albacri, et [Avem] Abez et outros departem sobreste segundo casamẽto de Abraã et dizẽ asy: que morreo Sarra et quea suterrarõ em Ebrõ em aquel çimyterio que cõprou [Abraam], mays elles chamãlle amyzquita de Abraã, et dizẽ que antes morreo Agar que Sarra et que ambas morrerõ em dias de Abraã, et que suterrarõ aAgar em Meca, et que suterrarõ despoys seu fillo Ysmael, cõmo diremos adeante; et contã que despoys que Agar et Sarra forõ finadas, que ẽnos [triijnta] et oyto ãnos que despoys viueo Abraã, que casou cõ outras duas molleres et forõ das cananeas; et hũa foy esta que avia nome Çetura, et aoutra avia nome Haura; et que ouvera Abraã destas duas molleres onze fillos, et cõ Ysáác de Sarra, et Ysmael de Agar, que forõ treze todoslos fillos de Abraã que ouvo destas quatro molleres, et doutra parte nõ ouvo nẽgum que nõ tomou mays molleres. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Despoys que chegou Abraam atẽpo de nõ fazer fillo nẽ filla nẽ casar ja -et esto foy quinze ãnos ante que el finasse et avia el estonçes çento et seséénta ãnos que nasçera -, et bendiso Deus aYsaac; et moraua estonçes Ysaac açerca do poço que avemos dito aque diziam opoço do viuente et do viente. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Et finou Abraã em bõa vellece et cõplido de dias et de todo bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 268 |
Et oebrayco diz quese finou et morreo da dolor do ventre, et segundo conta mẽestre Pedro finou estando presentes todos seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Fillo, tu véés cõmo eu [sõo] moy vello, et nõ sey qual dia morrerey, nẽ posso seruyr aDeus cõmo eu querria; et nõ me pesa deme eu ja finar poys aqui aDeus nõ faço serujço; et [tu] toma teu arco et tuas seetas et vay acaça, et despoys que tomares algũ venado adubao cõmo sabes queo eu quero et trage me que coma et bem dizerte ey ante que moyra, et rrogarey aDeus que sempre aja dety piedade et te ajude et seja contygo em todos teus feytos. |
[+] |
1301 |
PP V, 48/ 28 |
Castigar pode el predicador a las vezes asperamẽte en su predicaciõ; pero devẽlo fazer cõ mesura, ca por el castigo desmesurado nõ sse enmenda tãbẽ la vida de los omes como por el outro, nẽ fazẽ a seus mayorales : ante fincã como querelosos dellos , tenendo que lles dan mayor pẽna que non deviã aaver. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
' Estes tua [Demofon], Filis deRodepe et tempus promissionis querelans tui et est finito qu -o qui studo mi redempte et priste et estes Rodepes Filijs, [Demofon], o tua et de te o [omnibus] conquiror quer pro jam temporis transuiit promesisti cum sumus et ad me rredisti ' Querem dizer este(s) versos: ' Et tu, [Demofon], eu Filijs de RRodepe a tua ospeda, se me querelou de ty por que ia he passado o tẽpo que me prometiste et somos ja alende et tu nõ seras tornado a myn sobre estes mõtes et mõtaña mays averey ajnda terra de Traçia, que he de Troya, estes outros ' Et era moy grande silua et de grande montaña et tomou moy grande et moy nomeada Eotis et [Ystiuto]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et Media fezo grandes jnfintas de dormyr quando veu a Jaasom vij̃r contra sy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
En pos esto leyxauã vij̃r tantas das pedras et outros mouemẽtos grãdes que lançauam sobre elles, que por fina força matauã d ' eles tantos que era hũa grande maravilla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 109 |
Et quando chegarom açerca da porta do paaço, virom y estar hũu pyneyro de ouro fino que fora feyto et fegurado por arte de nygromançia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et nõ [lles] faças mal et cata bem tua fazenda de a tal maneyra que todos digã que de bõo padre sayu bõo fillo ' Et des que esto ouvo dito, logo se finou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et veerõ y [Ãfineas] et Seneas et Apolomytes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
vay enfingindo et alabando que andaua d ' ela namorado . Et dille que eu lle envio rrogar que nõ tome nojo nẽ saña d ' aquesto que ' lle envio dizer, ca ben çerta seja que ella he meu ben et meu amor ' Et estonçe o donzel tomou o caualo et foy se quanto podo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et avia y grãdes obras maçiças de ouro fino, labradas moy sotilmẽt et por grãde geometria.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Et andauã em el trezentos cascauees de ouro fino que desçendiã fasta os pees do caualo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Despoys d ' esto enbraçou hũ escudo blanco cõmo a neue, et todo orellado de rrubes et de esmeraldas fremosas et claras et de grã preçio mays a broca era de ouro fino et cõ aljofres et ourofreses et cõ pedras preçiosas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et quando o soubo Vlixas fezo grandes jnfintas que el nõ sabia desto nẽgũa cousa de quanto aly em aquelas cartas jazia, et fezo grande senbrãte que nũca soubera desto parte nẽ mãdado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et avia nome Antigona et era filla del RRey [Lastigolẽ] et Alfinor, meu cõpaneyro, lle queria tã grãde ben que se perdia por ella. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Et eu, quando vy que Alfinor asi era perdido et coytado et tã mal -treyto, pesou me moy de coraçõ et tãto fiz [per] mjña arte et [per] meu siso, que lle fiz leuar a donzela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 352 |
Sabede que por nẽgũa maneyra nõ lles podiamos escapar nẽ fogir, que tãto aguillarõ que nos alcãçarõ moyto agiña mays nos escapamos d ' eles sen dãno [per] espirimẽtos et [per] arte pero Polifinus leuou ende sua yrmãa mays leuou el ende vn ollo quebrãtado ẽna cabeça que lle eu quebrãtey [per] mjñas maãos mays esto foy [per] gram ventura ca era de noyte. |
[+] |
1350 |
SP 26/ 129 |
LEY XI(que pena mereçen os que penoran ou entran bees dalguo doõente sen mandado do julgador) Coytados estan(do) alguos homes a as vegadas de enfirmidade de que morren e jazendo asi (viuos) outros atreuudamente (van) a suas casas (a entralles) todo o que an ou algua partida delo sen mandamento del Rey julgador do lugar dizendo son seus deuedores. e aqueles contra quen he feyto este torto Reçeben desonrra con daño ou os que o fazen mostranse por tortiçeiras e por desmesurados. ca pero (en verdade fosse) deuedor doutro e que jouuesse asi dante. con todo eso non deue seer desta maneira penorado nen agrauado por (los que deuer en)...................... ......................... tal rrazon. e por ende mandamos que ne alguo sen mandamento del Rey..... ......................(he que era en uerdade seu deuedor) (perga) por ende Judgador, prendare, o entrare los bienes de alguno, en la manera que sobredicha es, (que si era en verdad su debdor que) pierda por ende el debdo que auia contra el, e peche a sus herederos otro tanto, quanto era aquello que deuia auer, e pierda demas desto la tercia parte de lo que ouiere, (o) sea de la Camara del Rey, e aun finque el (por ende) enfamado para siempre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Et foy senpre, en começo et en medio et en fin, maa et perigoosa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 232 |
Pero tã fina collor auj́a aquel mármol que semellaua que as figuras que en el andauã forã feytas cõ mão. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 232 |
Et sabede que as feyturas do sobrado que erã de ouro fino et os esteos de tódoslos paaços erã de cristal, moy ben laurados et todos en obra enleuada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 233 |
Pero finament uos digo que nũca home ueu tal vila nẽ oýo falar de tã bõa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 254 |
Agora diga cada hũ de uós o que entẽder, ca nõ auemos uagar, ante nos deuemos coytar que poñamos algũa fin a esto que auemos começado et o façamos agiña, ou nos partamos ende, ou começemos outra cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 281 |
Ben uos loaría hũa cousa et uos cõsellaría que, ante que nos d ' aquí partamos, enviemos, sen cõtenda, pedir cõssello a Apolo, que nos diga a que fin podemos vĩjr de aquesta guerra, de tã grã feyto que queremos começar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et enpós esto leixauã vĩjr cãtos de pedras et outros moy grãdes mouementos que lançauã sobre elles, que, per fina força, matauã delles tãtos que era grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et se sse loa ẽno começo, ẽna fin chora et he retrahudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 291 |
Mays pero ẽna fin do pleito todos sse outorgarõ en aquel cõssello. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 291 |
Et quando chegarõ aa porta do paaço, virõ y estar hũ pineyro de ouro fino, que fora feyto et trageytado per arte de njgromãçia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
De terra de Doẽta, que he moyto a çerca donde naçe o ssol, veerõ y Anfineas et Sáneas et o prol Fortes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et seede çertos que passarã per moytas coytas et per moytas afrontas, ante que Troya seia perdida, nẽ ja mays nõ sse partirã dela ata que a fin seia da guerra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et mudóusselle toda a color porlo sange moyto que perdía, et foy moy a çerca de sua fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et aquel día forõ os gregos tã maltreytos que, sen falla, a guerra d ' ontre elles ouuera fin pera senpre, se a uẽtura o nõ estoruara, ca Troya senpre gerreou, et o que ha de seer nõ ha cousa que o possa partir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et seerá grã marauilla se nũca lles tã ben for cõmo lles estonçe foy, ca, se os a uẽtura ajudara, o sseu grãde afán que elles auj́ã passado estonçe ouuera boa fin et forã senpre por esto quitos de quando mal et de quanto peligro depoys ouueron. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 367 |
Et, señores, hũa cousa uos dyrey, et nõ entẽdades que uosla digo gabándome: digo que, se sessudo he Agamenõ, téñome eu por mays sysudo, et ey mays cõdes et mays duques et mays caualeyros et mays gentes que el, et mellor cõssello sabería dar hu conprisse, et mellor sabería enderẽçar a batalla hu fosse mester, et sõo mays apreçebudo et mays engeñoso que el, et sey mellor coñosçer a fin que an as cousas que sse começã a fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 367 |
Sabede que o pleito ficou estonçe assý, et en este liuro diremos adeãt cõmo cõtesçeu et a que fin este pleito foy tornado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 379 |
Mays a estoria nõ diz a fin de sua justa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 406 |
Mays todo esto nõ he nada, ca per força cõuẽ que aquelo que dos déoses he ordenado que sse cũpra et aja fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et poys uossa voõtade era de nõ tornar aa vila, grã crualdade fezestes de uos yr pera os gregos et ajudarlos cõtra uossos amjgos, et moyto uos ualera mays de uos yr folgar a hũa j́nssoa do mar, ata que esta çerca ouuesse aquela fin que deue de auer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Et díssolle assý: -Vayte aas tẽdas quanto poderes, et uay ao tẽdillón de Colcos, et dj a Breçayda, que y acharás, que eu lle envío este caualo, que gãañey de hũ caualeyro que sse andaua enfingindo et gabando que estaua dela moy namorado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 435 |
Et, demays, que ẽna fin desta batalla Éytor foy malchagado ẽno rrostro de hũa saeta, en gisa que ouuera ende a chegar a morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Et auj́a y grãdes obras maçiças de ouro fino, lauradas moy sotilmẽt et per grãde engeño. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 443 |
Et ben entẽdíã que este pleito duraría moyto ante que podesse auer fin qual cõpría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Sseñor, por este moço tã pequeno que me fica me fazede tãto amor, sequer por el uos detẽede et auede del doo et piadade, ca, sse oje aló ydes, ja mays nũca o veeredes; ca oie en este día será uossa morte et uossa fin. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Et uós, que auedes tã bõo syso, que entẽdedes o mal et o destroymento et a perda et a cofondiçõ que y a todos acaesçeu, deujades de falar cõ os outros que son [en] esta oste cordos et entẽdidos, en maneyra que dessemos fin a esta guerra et ouuessemos paz, que ja tenpo era; ca tãto ha ja durado o mal que eu ben creo que nũca esta perda será cobrada ata a fin do mũdo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 532 |
Mays eu nõ ueio camjño nẽ rrazõ cõmo tãtos rreys et príncepes onrrados cõmo aquí son ajuntados se escarnescã tã denodadament, en gisa que senpre os en poden rretar ata a fin do mũdo, que sse uan d ' aquí por mesquiños et por maltreytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et rrogarõ a el rrey Príamo et pedíãlle merçee que se doese deles, et que fezese logo o que Antenor cõsellaua, et que dese fin aos perígoos et marteyro en que ata alý forã et aas grandes coytas de que se eýnda temíã, et que eles faríã de muy bõ grado quanto Antenor disera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 646 |
Señor, as pleitesías que os gregos demãdam et querem son estas: querẽ que lles dedes d ' aquí ata X ãnos, cada ãno çem mil marcos de bõo ouro fino et esquimado, et çem mil marcos de prata bẽ pesada et bẽ fina, et çẽ mill cárregas de pam. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 648 |
Os quatro estauã ẽno tenplo de que a estoria de suso conta, et fazíã enfinta que nõ sabíã que aquilo quiría demostrar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et quando o soube, Vlixas fezo grãdes jnfintas que nõ sabía nada de quanto alí iazía, et fezo grã senbrant que nũca ende soubera parte, et diso que nõ podía osmar cõmo tal õme fezese tal feyto. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Establesciendo vn ome a otro por su (personero) en todas sus cosas; entre tanto que este atal fincasse (en la personeria), le establesciesse el otro por su heredero, non (lo) sabiendo el; si acaesciesse, que muriesse aquel que (lo) auia establescido por su personero, e por su heredero, e algund su sieruo vendiesse de los bienes del finado alguna cosa a otro; tal vendida como esta non valdria, e poderla y a desfazer el heredero, quando quier que lo sopiesse, ante que la cosa fuesse passada a poder del comprador. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Estabelesçendo huu home a outro por seu (hereo) en todas suas cousas en tanto que este atal ficase (por seu hereo e) estabelesçeseo o outro por seu hereo non sabendo el se acaeçese que morrese aquel que avia estabelesçido por seu hereo e por seu pesoeyro e alguo seu seruo vendese dos bees do finado algua cousa a outro tal venda ........esta ................ ..... desfazer .............. quando quer........soubese ante que a cousa fose pasada a poder do conprador. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
E si lo non sabia, deue fincar el sieruo al comprador. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et finou ali en era de mĩll et çento et quoreenta et dous ãnos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 85 |
Et aqui vos diremos hũu miragre que Deus mostrou en Bayona a Vella por dar enxẽplo aos que tomã o aver dos finados et nõ conprẽ a suas mãdas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 86 |
Et d ' esto deuẽ a ẽtender os que an o auer en si dos finados et o nõ queren dar onde eles mãdan: seerã perdudos para senpre. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 92 |
DA BATALLA DE CALRROS ENPERADOR ET AYGULÃDO MOURO Despois d ' esto Aygulando juntou jentes moytas et moabi[t]ãos et de Ethiopia et de Af[r]ica et de Persia et d ' outras terras moytas; et Teixafin rrey d ' Arabia et Borrabẽ rrey de Aleixandria, et Amaro rrey de Bugia, et Espermo rrey d ' Agabilla, et Fatamõ rrey de Barbaria, et Alix rrey de Marroquos, et Afemorgio rrey de Mariogas, et Aleymã, rrey de Mequa, et Abrayn rrey de Seuilla, et Almoçor rrey de Cordoua. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et despois que aquel boo rromeu fez boa fin et o soterrarõ, et os outros rromeus voluerõse para sua terra, et cõtarõ toda las cousas a Garĩ Calueiro, et el teuoo por chufa et nõ se quiso castigar nẽ fazer emẽda do mal que fezera. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Et disome que auia cras a finar; et por ende uos rrogo que nõ choredes nẽ façades senbrante de doo ante o poboo, que nõ dulte en seus corações, por que digã que estes omẽs temẽ morte pois que som apostolos de Deus et preegã a outros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Sabe que eu cõvosco soo et seerey senpre ata a fin do mũdo. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 94 |
Onde o doutor Juã Belet dize que do começo do mũdo ata a fin son sete mjll ãnos, dos quaes desde Adan, primeyro hõme, fasta o delubio foron dous mjll et dozentos et quorenta et dous años. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 94 |
Et desdelo delubio fasta a Torre de Nenbrote forom quinentos et vijnte et çinquo años; et desla Torre fasta a fin de Abraã foro[n] quinentos et dez años; et desde Abráá fasta o saymento dos fillos de Ijrehel do Egipto fasta ha hedificaçiõ do tenplo de Salamõ forõ quatroçentos et trijnta años; et desdelo saymento do Egipto fasta ha hedificaçiõ forõ seteçentos et quorenta et çinquo años; et desllo tenplo fasta a captiujdade forõ quatroçentos et dez et sete años; et desla captiujdade fasta Aleyxãdre forõ trezentos et dez et sete años; et desde Aleyxãdre fasta Ihesu Christo foron trezentos et treze anõs; que son por todos fasta Ihesu çinquo mjll et quatroçentos et nouẽta et nobe años ou V U [D]os menos huũ año; et desla passion de Ihesu Christo fasta a trelladaçõ do corpo de Santiago forõ onze anõs, que foy tragido porlo mar en sete dias ao porto de Yria et sepultado en Conpostella en tenpo de Luparia, segundo se léé por sua leytura et porlo libro a que dizen "Calixto". |
[+] |
1460 |
CI 1/ 95 |
Os quaes finçidos -et levoos Nostro Señor para sy -perdeuse a memoria do lugar en que fora sepultado o corpo de Santiago, et creçerõ ende grandes matos et aruores, entanto que nõ avia del memoria nj̃guã en España. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 97 |
O qual rrey Arreamjro dende a tres años se finou, et el rrey Mjro senoreou a Bragaã et sua terra, et toda Galiza. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 102 |
Ende vespera que o fillo de Fernã Peres chegou, que se el finou, tragia oytenta rroçijs. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 105 |
Et desque o dito don Afonso o Casto cõpreu sua rromaria, tornouse para as Esturias para se véér cõ Carlo o Mano, rrey de França, et finouse enãs Esturias. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 105 |
Et finouse o dito don Theodomjro, santo et rreligioso varon, et soçedeu en seu lugar A(l)teulfo et foy ordenado obispo enã santa séé do apostollo Santiago. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 106 |
Et aa fin de [A]theulfo, obispo, soçedeu eño santo lugar outro Atheulfo, obispo santo. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 106 |
Et o santo bispo leyxou a denjdade, et maldiso el, et foyse para as Esturias et finouse enã era de noueçentos et quatro. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 108 |
Et despoys o santo obispo Sisinando se finou enã era de noueçentos et çinquoenta et oyto. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 109 |
Mondanedo et Leõ, et moytas eglleias que rrestourou et dotou, doente de neumançia se finou en Leõ. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 113 |
Et quando el rrey se sentio enpoçonado, parteuse para Leõ et finouse enõ camjno. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
Et o santo bispo Rroosende maldiso ao obispo Sisinando et foyse para o mosteyro de Cellanoua, onde viueu en paz ata que se finou. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et finouse o dito obispo Cresconjo eño castello do Est, era de mjll et çento et seys años. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Pero finalmente tanta foy a omjlldade et santidade do obispo Dalmaçio que o papa, et cardeaes et todo o conçilio cõ grandes preçes Jnpretrou o se(n)guint priujlegio da trasladaçõ do obispado de Yria en Conpostella et de seerẽ exẽptos os bispados dos bispos de Santiago; et esto cõ consello dos cardeaes et de trezentos et cjnquoenta obispos que estauã enõ conçilio, o qual nũca seus predeçessores poderan alcançar. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Os quaes chegaron a Rroma et acharon Ja o papa Vrbano finado, a que eles yan. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et nõ enbargante que noso anteçessor Vrbano, papa, lle prometeu o ofiçio episcopal, agora (a) nos et nosos yrmãos cardeaes, por poer fin a tantos traballos et angustias, por que de aqui en diante por tal ocassion a Eglleia de Conpostella se nõ destruya nj̃ os inamijgos da fe catholica se apoderen da terra, querendoa proueer de persona ydonja, te rrogamos que por tua benjgnjdade queyras fazer elegir persona rreligiosa et onesta a tan alto honor pontifical, et noslo envies a rreçeber la cõsegraçõ, onrra et dignjdade da Eglleia de Santiago de Cõpostella. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Os quaes canoĩgos, yndo perllo camjño, adoesçeu Vngo de grande enfermjdade, et Viçente se finou eño camjño porlo qual se detardaron as leteras. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 132 |
Et desque se finou o dito conde, fezolle o dito obispo grandes onrras et obsequias et maraujllosa sepultura eña santa eglleia de Santiago, o qual seeria moy longo d ' escribir. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 135 |
Jtẽ, finalmente, gaançou priujllegio do papa Pascasio para que as personas et cardeas de Santiago trouxesen mjtiras enãs pricições das festas, segũ os cardeaas de Rroma. |
[+] |