1295 |
TC 1/ 35 |
Dom Bernaldo, rrogouos que caualguedes agora por meu amor et que uaades lançar a aquel tauollado, ca eu uos prometo que, tanto que el rrey vena jantar, que le peca uoso padre, et bem creo que mo dara. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Et, poys que o tauollado foy quebrãtado, foyse el rrey a jantar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Todollos homes que grãdes feytos fezerõ et passarõ per muytos traballos, nõ comerõ quando quiserõ çẽa nẽ jantar, et o[u]uer[o]m a oluid(r)ar os viços deste mũdo et da carne. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Desy entrarõ en hũa orta que auya y açerca do paaço du pousaua dõna Lãbra, para folgar et solazarsse mentre lle faziã o jantar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 179 |
Os jnfantes, quando virõ aquel ome vijr contra sy, coydarõ que lles enviaua sua cunada algũa cousa de comer, por que sse tardaua o jantar; ca tijnã elles que bem estauã cõ ela et ela que os amaua sem toda arte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 538 |
Et esteue atendendo ata que o Çide se tornou a jantar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 538 |
Et, desque os mouros forõ uençudos, tornouse o Cide a jantar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 782 |
Et matarõ y muytos mouros et acharõ y muyta vianda et jantarõ muy bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
Em pos esto cresçeo moy bem oneno, et [a] cabo de tres ãnos que nasçeo tollerõ lle ateta: et aquel dia fezo seu padre moy grande jantar et asentoo consigo aamesa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et entõ Josephus mãdou que lle desen de jantar agina, et mãdou poer a sua mesa en dereito da de Tito, et asentou o escudeiro cabo si, a que o Tito queria mal. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Et ao jantar comia pouco pan, et comia hũu carto de carneiro, ou duas galinas, ou hũa pata, ou hũa perna de porquo, ou hũu poõ, hũa grua ou hũa lebore. |
[+] |