1290 |
FD I, 2, 3/ 125 |
Mays ſe todos comecarem o pleyto de conſúú cada uno deles o pode ſeguir por ſi pero que os outros non ſeyam preſentes. |
[+] |
1290 |
FD I, 2, 3/ 126 |
Titollo del curſo huſſado dos pleytos et dos enpraçamentos que ſe an de fazer. |
[+] |
1290 |
FR I, 10/ 122 |
Se algum quiſſer toller o penſoeyro que deu fagao a ſſaber a ſou contendedor ou ao allcayt que iulgar o preyto; et ſe o non fezer, et aquel penſſoeyro alguna couſa fezer en ſou preyto, ualla aſſy como # sello non ouueſſe toleyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Andados dous anos del rreynado del rrey dom Ramiro -et foy isto ena era d ' oytoçẽtos et sateenta anos; et andaua entõçe o ano da encarnaçõ do Senor en oytoçentos et xxij ãnos -, asi com̃o conta a estoria, poys que os mouros souberõ que el rey dom Afonso o Casto, que era muy esforçado et muy forte et muy aventurado en batalas et os avia muyto apremados et quebrantados cõ lides et cõ correduras, que era morto et rreynaua en seu lugar el rey dõ Ramjro, coydando elles que el, como seria en sua noueza, que aueria medo, ca era o poder dos mouros muy grande en Espana, como oyredes adeant[e] na estoria, et que, auẽdolles medo, que daria o que lle demãdasẽ por razõ que le nõ desem guerra et que o leyxasem en paz; et enviarõle pidir que lles dese cada ano La donzelas das mays fillas dalgo, cõ que casasẽ, et outras La das outras do poboo, cõ que ouuesem outrosi seus solazes et seus deleytos; et estas çem donzelas que fosẽ todas uirgẽes et en cabello, asy como las dera el rey Mauragato en seu tẽpo, que fora ante dele. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et meteu o conde Garçia Fernandez, armado de hũu lorigõ et hũu gram coytelo ẽna mão, sub o leyto en que ãbos auyã de jazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et, desque uyu que dormia seu padre et sua madrasta, tiroo pela corda et sayu o conde Garçia Fernandez de sub o leyto, et viu com̃o iaziã ambos et dous dormj̃do, et degoloos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 211 |
Entõ dom Guillem Gomez, conde de Galiza, que veera para defender a vila, era muy mal enfermo et, quando oyu que o muro era quebrãtado, fezosse armar de suas armas, et leuarsse en hũu leyto a aquel lugar du quebrãtarõ o muro, por que ali era o mayor perijgo, a morrer y ante ca nõ veer o astragamento do lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 329 |
Et este papa rreçebeu hũu dia en sua casa hũu pobre, et mandoulle poer hũu leyto ante a porta da sua camara, et mandoulle dar todas aquellas cousas que auia mester et seruillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 331 |
Et a çidade de Leõ he asentada ẽno mellor lugar do rreyno, et he bõa terra et saa et de muy boo aar, et auondada et deleytosa de todas cousas que a mester. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 360 |
Et uos ia ueedes com̃o nos trage el rrey dõ Sancho encolleytos et nõ sey al que façamos, senõ lidar cõ elle, [ou] uençer ou morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 369 |
Et, por que era lugar muy deleytoso para morar et conplido de muyta caça et avya y hũu castello derribado, (et) poso en seu curaçom com̃o o demãdase al rrey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Et el rrey mandou que se asantase cabo do leyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 402 |
Et aqui rogo a Deus et aa uirgẽ Sancta Maria que, se nũca o mandey nẽ me plougue ende tal morte moyra qual el morreu, pero que mj auya tolleyto o reyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 435 |
Conta a estoria que, poys que vyo o Çide que se nõ podia este pleyto liurar sen lide, mandou parar suas azes et disse aos seus: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 453 |
Et este dom Bernaldo, esleyto de Toledo, era de terra de mouros, natural de hũa terra a que dizem Agẽ, de hũu castelo que diziã Soltad, assy com̃o diz o arçebispo dõ Rrodrigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Capitolo da grã saña que el rey ouue contra a rreyna et o esleyto |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et tanto amoestou a rreyna ao esleyto que tomou de noyte hũa grã cõpana de caualeyros cristãos et entrou ena mesquita mayor de Toledo, et deytou ende todaslas su(s)zidades que y estauã da feytura de Mafomad. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et era sua uoentade de poer fogo aa rreyna et ao esleyto, por que quebrantarã a sua fe et a sua jura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et os mouros, quando souberõ com̃o vij̃na el rrey sanudo et yrado cõ muy grã pesar et que queria fazer mal a la rreyna et al esleyto, entenderõ que, se el acabasse aquilo que queria fazer que sse arrepenteria depoys et que ficaua muy grande eemjz(id)ade ontre elles et a rreyna et os que della veesem et o [e]sleyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Senor, bem conoçemos que o esleyto he prinçipe de uosa ley; et, se dissesemos algũu achaque contra o cõçello da ley, matarnos yam por ende os cristãos depoys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et, desque forõ ẽna villa, pos el rrey amor ontre elles et a rreyna et o esleyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et deytou da jgleia o esleyto et os esleedores, et acomẽdoullj a jgleia ata que elle uẽesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 464 |
"Euade, esleyto, onrra de la terra et apostura jnperial, com̃o da[na] a dõ Bordim et mete(usse) paz ontre ssy et o emperador Oyto". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 467 |
Et ficou y o mãdadeyro por saber a que sobiria o pleyto, da villa [depoys] da morte daquel [alguazil, ca] andauã os omes muy tristes et muy coytados por a morte do alguzil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 504 |
Et hũu ome bõo pobre doeusse muyto do corpo del rrey et tomoo en sogas et poseo en hũu leyto et cobrio de hũa esteyra uella et leuoo fora da vila et soterroo en hũu lugar hu iaziã os camelos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et, desque os mouros foron acolleytos aas naues (et os outros acolleitos aas naues) et os outros mortos et os outros catiuos, tornouse o Cide para o cãpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 661 |
Et ena çaga o corpo do Çide cõ çẽ caualeyros escolleytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 733 |
Et çerca del fezo o espital, et deu y muy grandes rrequezas, por que dam oge dia de comer aos pobres que se y acaesç[ẽ]; et boos leytos en que iazcam et en que am a pẽsar dos enfermos ata que seiam sãos; et os que y morrerẽ que os subterrem (beendes) y bem et onrradamente; por que o nume del rrey, que en sua vida foy muy boo, aia sempre preço en este mũdo, et que rroguẽ a Deus por elle que llj de pareyso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 776 |
Et ouue en ella estes fillos: dõna Leonor, que foy rreyna de Jnglaterra; et a dom Afonso, que rreynou enpos elle; et a dom Fraderique; et a don Fillippe, que [foy] esleyto de Seuilla; et a dõ Anrrique, que fo[y] sanador de Rroma. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 884 |
Et essa preciçõ fezo esse dia cõ toda a clerizia dõ Guterre, hũu nobre prelado, que era esleyto de Tolledo; et catou y missa a esse nobre rrey dõ Fernando et a todo o outro poboo dos cristãos que era y. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, quando uẽeo aa ora en que o sancto rrey de finar ouue, et foy conprido o termjno de sua vida, et que era chegada a ora da (sua) durauil, mays da antolãte que pouco dura, et ouue a leyxar este faleçedoyro mũdo que pouco dura et a yr ao da sancta claridade que nũca faleçe, fezo y uĩjr ante si a dõ Fillippe, seu fillo, que era esleyto de seer arçebispo d ' j de Seuilla, et outros bispos que y erã, et toda a outra clerizia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, quando uio uĩjr o frayre que o adusse, fez hũa muy marauillosa cousa de grande omildade, ca aa ora que o asomar uio, leixouse derribar do leyto en terra; et, teendo os geollos ficados, tomou hũu pedaço de soga que mandara y apegar, et deytoa ao colo. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
E porende dezimos, que este a aquien la demandan, que la deue mostrar en tal estado como era, quando el pleyto fue (mouido) sobre ella. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXII..................... ............................. ............................. ....... .................outro (alguu) a quena ou......... alleada segundo dissemos...... .............que falan en esta rrazon..........zemos que este a quena demandan..........deue mostrar en tal estado como era quando foy o pleyto (começado) sobre ela (E) esto si entonce la touiere. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Ca entonce el Judgador deue yr adelantepor el pleyto, e non ha porque (yr) contra el demandado, por razon que la muestra a la sazon que la haya ganada por tiempo. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
E esto ha logar non tan solamente en la cosa mueble, que ha de ser monstrada en juizio, mas aun en las rentas, e en los frutos que della saliessen, despues que el pleyto mouido (fuesse) sobre ella. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Parandosse a Responder por ela en juyzo. ben daquela guisa como se esteuesse en aquel estado en que estaua quandolla começaron a demandar. ca enton o julgador deue yr porlo pleyto adeant. e non ha por que (passar) contra o demandado por Razon (daquela cousa) que(el) amostra a assazon que a ha gaanado por tempo E esto ha lugar non tam solamente ena cousa mouele que ha de seer mostrada en juyzo. mays aynda enas Rendas e enas froytas que dela sayren despoys que o pleyto (for) mouudo sobre ela. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXXII................... ............................ ............................ que lo faran estar a derecho en uno destos tres logares, qual escogiere el demandador alli do fiziere su morada el demandado, o en logar do fizieren el pleyto o la postura, o alli do prometio de lo cumplir; estonce non (le) deue otro Juez apremiar, que non ouiese poderio sobre el, que responda. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXXII................. .......................... .......................... que o faran estar a dereyto en huu dos tres lugares qual escoller o demandador ali... .............o demandado ou eno........onde fezeron o pleyto ou a postura ou ali... prometeu de o...enton nono deue outro juyz apremear que non ouvesse poderio sobrel que Responda. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
E el Judgador deue librar el pleyto sobre ella, lo mas ayna que pudiere; de manera, que non resciba gran embargo. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXXV................... ........................... ........................... pleytos como estos, pertenescen a obra de piedad. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Otrosi dezimos, que todo pleyto que pertenesce a pro comunal de la tierra.................. ........................... |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
E o julgador deue liurar o pleyto sobre ela o mays... .... que poder de maneira ......................... ......................... |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
LEY XXXV.................. .......................... .......................... pleytos como estes perteescen a obra de piedade. |
[+] |
1300 |
TPb 26/ 104 |
Outroõssi dizemos que todo pleyto que perteesce.........munal da terra.................. ........................... |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Et [a aquela] terra dyserõ despoys Edom, et jaz ẽno mar ouçião; et, segundo diz Agostym ẽna glosa, Edon he deleytos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Et manaua daquel Pareyso do deleyto hũ rrio pera rregar todo aquel lugar, et partese em quatro rrios: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Onde tomou Deus ao omẽ et adusóó et posóó em aquel Pareyso do deleyto, que obrase y todo bem et que laurase et ogardase; et mandoulle et disolle que comese de todaslas froytas do Parayso senõ da [aruore] de saber obem et omal, ca se daquel [comesse] logo morreria de morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et Adam et Eua [veẽdosse] em tanta mesquindade sequer que nõ tynã estonçes estormẽtos [nỹgũus] [conque] laurasem por pã et vyño et por las outras cousas cõque aviã [a viuer], nẽ ella conque fazer oque pertẽesçe aos officios das molleres em suas casas, et forõ en acordo de buscar acarreyra et tornarse de cabo aaquel Pareyso terreal do deleyto donde seyram. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 19 |
Et dizẽ que foy este Tubalcaym omẽ moy batallador cõmo disemos; et que moyto lidaua, segũdo queo despoẽ os departidores, queo fazia cõ codiçia de [gaañar] o allẽo, ou vengar amalquerença, ou apremear aos omẽs queo temã et [oseruã] et el leuar oseu deles et tomauao pera sy; et aalende desto que mãteuo Tubal Caym oseu corpo ao mayor deleyto dessy que el podo em molleres et em todas outras cousas quaes quer, et em aquelo folgou toda via quando et cada que selle guisou. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 29 |
Moysem mostra que non paresçeo et queo leuou Deus; mẽestre Pedro rrozõa et diz queo passou Deus ao Pareyso do deleyto, ata çerto tẽpo por que [veña] despoys açerqua afim do mũdo cõ Elyas aconverter as gẽtes aDeus, et lidar sobre esto cõ [o Ante cristo]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 32 |
Et que asy cõmo os varões do lynagẽ de Caym erã todos cheos de mal et de toda maldade et rreuolta, que [asy] eram as molleres dese linagẽe chẽas de toda [nemjga] et maldade et de todo mal em todo seu feyto de pleyto de varõ et de moller, et feytizeyras por la qual cousa ouverõ de mover aos de Seth a quanto mao custume quiserõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 38 |
Andados seysçentos ãnos de quando Noe nasçera et [mj̃ll] et seysçentos et seteẽta et quatro de quando Adam fora feyto, acabada aarca cõmo dito he, diso Deus a Noe cõmo enviaria agoas sobrela terra de deluvio, segũdo conta Moysem, et que mataria todaslas cousas viuas que el su o çeo fezera, et destroyria cõ estas todaslas outras cousas da terra, et que porria seu pleyto cõ el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 47 |
"Paramẽtes aagraça que te fago aty et atua [compaña] et ajnda aas outras anymalyas por amor de ty et porlo teu rrogo, que [poño] meu pleyto cõuosco et cõ vosos linagéés et das outras anymalyas, despoys de vos, aseguro avos et aellas, as que convosco seyrõ da arca et atoda a terra, que nũca vos mate cõ deluvio daqui endeante, por nẽgũ erro enque me [cayades]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 47 |
Et diso adeante Deus aNoe, que quando El cubrisse a terra de nubes, et anublasse, que paresçeria em ellas aquel seu arco, et que el se nẽbraria logo do pleyto que avia cõ os omẽs et cõ as outras anymalyas, et que aquesto lles daua por synal do seu pleyto, et da sua postura que [poyna] cõ elles, afirmãdolles que daly adeante nõ se temessem de [deluvjo] ca bem lles terria opleyto quelles prometya. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 76 |
Et de Jafet et [(et)] de seus fillos et netos vierõ estas gentes, et fezerõse estes pouõos que nõ perderõ seus nomẽs; et diz Josefo que esto foy por queos nõ conosçe rom os gregos, [et] nõlles mudarom os nomẽs ẽna [sazõ] enqueos mudauã aas outras gentes et terras; pero diz Josefo que por apostura et fremosura dos escritos et por deleyto dos queos leyam, mudarõ os gregos [os] nomẽs aas gentes et aas terras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
Et segundo os espoemẽtos de Rramyro ẽna Biblia, [Rram] tanto quer dizer cõmo moy alto, ou enxaltado, ou trono, ou enxaltãte; et diz que este meesmo he Abraã, et que despoys foy chamado Abráám; et outrosi Abram, segundo Rramyro tãto da aentẽder cõmo padre alto, ou padre enxaltado, ou alçado de terra, ou alçamẽto de padre, ou padre escolleyto, ou poboo alto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 156 |
Et doulle dos seus privados os que ella avia de mellor poridade et de mellor siso et de que ella mays fiaua em todos seus rreynos que viessem cada dia aaqueles pááços et [seuessem] ẽnos portaes aoyr os pleytos dos rreynos, et que elles mãdassem ao pobõo cõmo [fezesen] et viuessem et librassem os pleytos, cõmo se mãtevessem em justiçia et em paz todos los rreynos do seu señorio, et mandoulles em sua puridade que disessem que por mãdado del rrey seu fillo ofaziam por que encobrindóó desta guysa coydasem as gentes do rreyno que aly viessem que todo quanto eles librauã et mãdauã que por siso del rrey era, et por esta rrazõ todo opobõo queo [tovese] por sabio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 162 |
(Os omẽs quando estam em vagar et doutros traballos nẽ feytos grãdes nõ curã nẽ ham outro coydado, conven quese am moytas vezes tornar apensar em moytos pecados, et ẽnos viços et deleytos do mũdo, et em outras loucuras et maldades; ) et arreyna Semyrramis despoys que sayo das armas et se partyo de guerrear et morou em sua casa, et começou de andar em paz por seus rreynos por donde queria, parou mentes (ẽnos viços da carne, em vestyr sse bem et comer de quantas maneyras de [ma[n]jares] lle sabiã adubar, et sobre todo contẽder em aquel viço que anda ontrelos amores dos omẽs et das molleres; et tam grande sabor avia ella de omẽ que quando aquel feyto queria que mãdaua chamar aqueles omẽs de quese mays pagaua, et fazia cõ elles em poridade seu talente daquelo que querya, et cõ todo esto encobriasse ella quanto mays podia, et por encobrirlo ajnda mays, que nõ sonasse nẽ osoubessem os omẽs, mãdaua os tomar daly aqueles com queo fazia et leuarlos em poridade et matarlos em ascondido; et ajnda, se sonaua de cõmo aqueles nõ paresçiam, diziam queos matara arreyna por outras maldades et por justiçia, cõmo era braua et forte. ) |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 162 |
(Et conta Paulo Orosio duas cousas desta rreyna [semyrramys] de quese nũqua vio abondada nẽ farta: aprimeyra de matar omẽs et de esparger osangre deles; asegunda que nũqua foy farta de pleyto de omẽ ẽna maneyra que dito he. ) Et ajnda mays conta Orosio que ela fezo que por encobrir oseu máo feyto et de seu fillo, por ventura se sonasse em maneyra queo soubessem as gentes que esto queo tomariã por escandalo et cousa moyto máá aademays, que fezo ordenamento dos casamẽtos et mãdou que casasse opadre cõ afilla, et ofillo cõ amadre, et oyrmão com ayrmãa et ocriado cõ sua ama, et deu lles cõplido poder quanto pera casar, que casasse oque quisesse cõ quẽ se pagasse, et que vergonça nẽ deuedo de parentesco que nõ fosse y gardado por nẽgũa rrazõ, que ella omãdaua asy. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 173 |
Et mentre que aquelas molleres esto faziã aSarra Deus noso señor [enbargou] aFaraõ cõ moytos pleitos de seu pouóó quelle acontesçerom em aquela sazõ, segũdo diz Josefo; et desque passarõ os pleytos estoruóó cõ grãdes enfirmydades que dou ael et aos de sua [[casa]], segundo conta Moysem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 186 |
Aleyxandre, que foy omays alto dos rreys ao qual aprovinçia Menfis d o Egyto ha ora, ouvo el envidia do Nylo de nõ poder el, que era cõmo señor de todo omũdo, saber oseu feyto do seu nasçemẽto et oseu acabamento, et enviou dos sabedores et escolleytos escodrinadores [de] Etiopia por los cabos da terra; et quando vierõ ááçitara vermella do eyxe do firmamẽto ouverõ aquedar aly, que nõ poderõ pasar, et vierõ aly ao Nylo et acharono caente. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 197 |
[et] asy cõmo foy acabado o sacrifiçio et cõplida hũa parte do synal daquelo que Deus prometera aAbraã firmou Deus pleyto cõ el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 202 |
"Eu [sõo] Deus todo poderoso sobre todaslas cousas, et faz oque te Eu mãdar et sey cõplido de bõdade, ca Eu quero põer meu pleyto contigo et cõ aqueles que de ty víj́nrã, et acresçentarey moyto teu línagem, ca de ty sayrã moytas gentes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 202 |
Et por ende nõ quero que des aqui adeante te chamem Abraã, mays Abrafam, ca seras padre de moytas gentes et moytos rreys auera em teu [lyñage] [a que] darey aterra que aty promyti, et serey seu señor et seu Deus deles, et elles serã meu pouõo; et opleyto que porrey cõtigo gardarloas tu et todos aqueles que de teu lynage vierem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 202 |
Noveẽta et nove ãnos avia Abraã quandose [çircondou] et Ysmael, seu fillo, treze; et asi se cõplio opleyto que noso señor Deus posera cõ Abraã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 209 |
Et diz Orosio que tã grãdes aviam os viços cõ a multidũe das cousas, quese dauã todos, pequenos et grandes omẽs et [mulleres], amaos costumes; et diz queo grande abondamẽto das cousas quelles [foy] achaque et synal dos males enque caerõ despoys, ca segundo departe aly [Orosio], da grande sobejedũe dos deleytos das moytas cousas et grãdes viços [cresçeolles] luxuria moy torpe et moy feo feyto dos omẽs queo faziam [hũus] cõ os outros ensy méésmos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 223 |
"Et tomou estonçes ael et asua caualaria et leuoos ao poço de Bersabéé, de que disemos que aviã y antes feyto seu pleyto outra vez. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 223 |
Este pleyto feyto et firmado forõse logo sua carreyra Abymalec et Fficol seu alferez et toda sua [cavalaria] pera terra de Palestina, quee agora terra de Judea. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 235 |
"Et desque esto oyo Eliezer [deytouse] em terra et orou aDeus et desy leuãtouse et tomou seus vasos de plata et de ouro, et vestidos moy nobles, et dou os aRrebeca; et dou [outras] moytas joyas asua madre et aseus yrmãos de Rrebeca, et fezerõ logo aly seu pleyto de todo ofeyto, et desque firmarom opleyto do casamẽto comerõ et beberom todos ajuntados, et dormyrõ aly todos aquela noyte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 237 |
Et Ysaac sayra [esa] ora de casa et yase andando por lo camyño que vay pera opoço queo angeo mostrou aAgar, oque fezera Abraã ẽno deserto, oque ha nome opoço do pleyto et do que viue et me véé, asi cõmo avemos dito. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 245 |
Et avia em terra de Emonya, quee Tesalia, hũ monte moy grande, et por que em aquel monte ha moytas cousas de grãdes viços, [chamãlle] Tẽpe, et tanto quer dizer Tẽpe cõmo lugares deleytosos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Et aeste pastor, tal et de tantas gardas de ollos cõmo oydes, dou [arreyña] Juno agardar aquela jovenca, et opastor [desque a] tomou gardoa, et onde quer que el estaua sempre cataua pera hu ella estaua, et sempre avia et atyña ante os ollos por donde quer que ella andasse; et leyxauaa paçer de dia et [despois] que se poyña o sol ençarrauaa et atauaa [perlo] pescoço, cõmo aboy: et ella paçia das follas das [aruores] et das eruas amargosas et de quaes quer que [acaesçiã], et bebia de quaes agoas podia aver aas vezes de rrio, aas vezes de lagõas estancas et limosas; et em lugar de bõo leyto enque ella soya jazer cõmo filla de rrey, jazia em terra, aas vezes em erua, aas vezes ẽno astrago puro; et áás vezes por fazer prazer aseu pastor que ouvesse merçede dela, et lle desse mellor ida, queria alçar os braços et alçauaos cõtra el et nõ os podia estender, et quando lle queria falar, emlugar de palaura [mudiaualle] cõmo vaca; et era desto moy maravillado opastor et entendeo oque era et cõmo andaua encantada, que ao seu soon meesmo avia medo et da sua voz espantaua sse. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 262 |
Em pos esto onde diz quea pedio arreyna Juno aJupiter, et el doulla, et ella dou ha em garda aArgo, oseu pastor dos çento ollos, et he esto oquese entende que Juno he odeleyto da terra et das rriquezas, et Argo omũdo, et despoys daquelo se dou esta Yo amays grandes viços et desi apeores costumes, et atyña omundo em laçada em elles, cõmo diz oautor, quea tyña Argo presa ata quese doyo dela Jupiter et entendese aqui por Jupiter oseñor apartador, cõmo disemos; et enviou aMercurio, seu fillo, et esto he bõa rrazõ et sabia, ca esso quer dizer Mercurio; et vençeo Mercurio aArgos, asi cõmo ao mundo, rrazoando se cõ el sobrelas preguntas quelle fazia Argo falandolle encubertamẽte das rrazões das sete artes liberaes, et dizẽdolle que amara Pam aSyringa tornada em [canaueyras] ẽnas rribeyras do rrio Ladom; et em este mudamẽto de [siringa] et em amor de Pam lle falou destas rrazões segundo que mẽestre Juã conta; et diz que este rrio Ladom que corre por medio de Greçia et quee rrio de moy bõa agoa, moy clara, et moy sãa, et ha moytas canaveyras por todas las rribeyras del; et mostra que vierom aly aaquela rribeyra todoslos filosofos de Greçia aestudiar sobrelas sete artes liberaes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 287 |
Et aquel Foroneo, rrey de Argos de Greçia, foy el oprimeyro rrey que fezo alcayde et lle estabelesçeo lugar synalado hu souesse aoyr os pleytos et librarlos, et viessem ael os que pleytos ouvessem [ou] algũas querelas de algũas cousas; et ao alcalde et ao lugar dos juyzos poso nome foro daquel seu nome Foroneo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
"Estouo Jacob por este pleyto et condiçõ queo seruyse sete ãnos por ella, et el seruyo moy bem, et paresçeolle moy pouco tempo aqueles sete ãnos, atanto ha amaua. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
Et acabados os sete ãnos pedio Jacob sua moller, et Labam chegou moytos de seus amygos et fezolles suas bodas, et aanoyte em [lugar] de Rrachel doulle aLya, et deytarom lla ẽno leyto em maneyra que [o] nõ entendeo el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
[Ẽno] outro dia porla manãa quando se leuãtou Jacob et vio cõmo lle deram Lya em lugar de Rrachel et lle nõ dera Rrachel cõmo ouvera adar por lo pleyto que fezerã, touosse por escarnyçido et enganado, et querelauasse atodos que rreçebera sem rrazõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 7 |
Outrosi son aly as montañas a que dizẽ as Dydimas, terra moy abondada de froytas de moytas maneyras, et moy gabada d ' elo et de moytas outras saborosas viandas et de montañas. et he o Mõte Yprion ende estes mõtes son de parte de Frigia et da parte de Traçia, et outrosi o Monte Hemo et a silua RRodarpe, que he terra moy grande et as terras chãas de [moyta] caça et de moytos montes et de moytos outros viços et deleytos por que esta açerqua dos termynos da çibdade de Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 41 |
Et chegarom todas a seu leyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 41 |
Et despoys que ouverom andado o leyto del rrey todo en rredor, diso Medea a as jnfantas: ' Amygas, agora avedes de fazer d ' esta guisa: chegade vos a voso padre el rrey, et degolade o logo moyto apressa sem nẽhũa tardança. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 53 |
Et d ' estas rrazões departo [eu] asy: que a terra et o rreyno, que a deesa Juno rrazoou por sy, que ben he verdade que son rriquezas en que a grandes viços et [deleytos]; mays esta nõ he rrazõ de fremosura outrosi do que diso a deesa Palas, que he señora da batalla, et que daria ventura et donayro a quen quisese ca he d ' elo poderosa; digo que a batalla he grãde gloria para aquel que a vençe et grãde onrra, et cresçe lle poder; mays a batalla nõ a de fazer cõ a fremosura. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et se vos assy achase estando ¿que coydades que diria? çerto, [tẽerlo] ha por villanya ' estonçe rrespondeu a donzela, [dizendo] que o faria Et foy se deytar em hũ leyto qual vos eu contarey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et avya ẽno leyto tendida hũa colcha moy noble cõ seu cobertor, et cõ duas sauãas de seda, et com outros pãnos quaes menester faziam para tal leyto. nõ vos direy longa rrazon. tanta era a nobleza de aquel leyto, et da rroupa que em el avia, qual nõ ha õme ẽno mũdo que o contar complidamẽte podese. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
A donzela foy se deytar a seu leyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et a vella foy se logo a outro leyto hu jazia Jaason et tomou o por la mão moy mãsamẽte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et a ama foy o asentar ẽno leyto cõ sua criada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et asentou se ẽno leyto açerca d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 62 |
Et sobre ella quero que me jures, et sobre estas santas leys, que sempre me terras amor et fe et verdade et [lealdade]; et que casaras comygo; et que ja mays de ty nũca seja leyxada por outra [et que em] quanto vjuas, que nũca sayras de meu poder [ca] eu por nẽgũa rrazon nõ quero este pleyto meter a joglaria, nẽ a escarno. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Agora vos rrogo eu, que poys aqui somos todos ajuntados, et nõ o sabe nẽgũ, que tomemos ontre nos tal consello, que tragamos a atal ponto noso pleyto, que d ' esta vegada ajamos onrra et preço de tam grande feyto cõmo aqueste que começamos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 111 |
Et se deus quiser, mellor se pasara este pleyto ca elles nõ pensam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 129 |
Et era [parẽte] de Ector, et por ende ho amaua el moyto Et leuaua cõsigo mjll caualeyros escolleytos, seus vasalos et de seu padre. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et quanto el vio que o pleyto de seu señor ya tã mal, ouvo moy gran pesar et el tragia duas lanças. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 197 |
Et conta Dayres que o leyto en que Ector jazia era tã rrico et tã bõo que a cousa de menor preço era ouro et plata. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Et se o nõ fezeres, aqui em este leyto jarey gemẽdo et chorãdo et suspyrãdo; et nõ me leuãtarey del ata que moyra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 278 |
Et Achilles estaua en hũ leyto laurado moy rricamẽte cõ ourro et cõ pedras preçiosas et de gran valor et nõ jazia deytado, [mays] sya moy pensoso por Poliçena Et o mãdadeyro sabio et de bõo entẽdemẽto contou lle sua mesajen, et diso asi: ' Señor, a rreyna me enviou a vos et mãdou me que uos disese que fosedes falar cõ ella, ca ja vos quer dar sua filla Poliçena por moller. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et deytarõ -n a em hũ leyto, et moytas vezes acordaua, et tornava lle sua fala. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 294 |
Et em ella nõ mora õme nẽgũ mays toda he [poblada] de molleres et dizer uos ey cõmo fazẽ Açerca d ' aquela ynsoa de Amazona a outra jnsoa que por pequena que seja a quareẽta legoas et he moy [viçosa] et moy deleytosa et moy fremosa et moy chãa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Óna outra parte outrosi diziã que Palomades fazia saber aos troyanos que avia o aver en sy ben contado et ben pesado et que o metera su o seu leyto, por tal que o nõ podesen achar, et que parasem bẽ mentes ẽno plazo que lles el posera, et que nõ entendesen mays, ca el lles cõpriria quanto lles prometera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Despoys que todo esto fezo, don Vilixas andou tãto rreuoluendo et enganãdo per hũ seruẽte de Palomades, que era moy priuado, et rrogoulle moyto aficadamẽte, en tal maneyra que lle fezo suterar su o leyto de Palomades tã grã contia de ayer, quanto ẽna carta dezia et estaua escripto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et Palomades dizia que meteria as mãos a hũ delles dos mellores, cõ tal rrazõ que el nũca fora culpado em tal cousa, nẽ tal disera, nẽ tal pensara, nẽ tal coydara, nẽ o aver que acharõ so o leyto que nũca llo nẽgũ dera nẽ llo pprometera, nẽ soubera delo parte, nen fora metido aly per seu cõsello onde o acharõ et o sacarõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et quando el RRey Alçelon oyo estas [novas] et o rrogo que lle Vlixas fazia, [rrespondeu] lle asy: ' Dom Vlixas, a mj̃ pesa moyto d ' este pleyto et d ' esta cousa por que me nõ semella bõa nẽ bem feyta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
do soño que Vlixas sonou Hũa noyte jazendo Vlixas dormyndo em seu leyto, soñou hũ soño de que ficou moy espantado depoys foy catar seus agoyros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
Et depoys que y forõ todos ajuntados, cõtou lles seu soño et diso lles asi: ' eu jazia en meu leyto folgando et semellaua me que via hũa fegura tã fermosa que nõ a ẽno mũdo pyntura nẽ outra fegura de õme nẽ de moller que nada valuese contra a sua beldade ca o seu paresçer era entre beldade de õme et de deus, ca me semellaua que traspasaua apostura de õme Et cõmo quer que se nõ ygoalaua cõ a de deus et eu ben sey que forma de õme nõ valrria contra ello nada ca mays rresplandeçẽt era que o sol nẽ as estrelas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 264 |
Mays, porlo grã siso que en el auj́a, foy escolleyto por señor; ca, sen falla, de todos quantos y forõ ajuntados, el foy o mays sisudo et mays rryco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et forõ y moytas cabeças quebrãtadas et moytos nẽbros tolleytos et moytos outros que ficarõ y mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et por ende deue a seer escolleyto o conssello que entre nós for dado, et deue outrossý seer sabudo per todo o mũdo cõmo sse este feyto começa, et quen ten dereyto ou torto, ca uós ben sabedes, desque este feyto foy começado, que ja por ende morrerõ moytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 317 |
Et este leuaua y cõsigo mill caualeyros escolleytos et moy peçados et moy ardidos, seus uassalos et de seu padre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 325 |
A séptima aaz fezerõ Pítrofus et Çélides, que erã anbos rreys de terra de Fáçides, mays pero nõ leuarõ cõsigo gente a pe, nẽ beesteyros, mays leuarõ caualeyros bõos et escolleytos et de grã prez et esforçados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Et despoys que foy desarmado et alinpado do sange, lançárõno en hũ leyto laurado moy nobrement cõ ouro et cõ pedras preçiosas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Et fazía por el tã grã doo que era grã marauilla, assý que moytas uezes caýa assý cõmo morto, cõ o grã pesar, sóbrelo leyto hu Patróculos jazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 414 |
Et eu coydo a fazer en gisa que uos leuẽ en leyto da batalla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 442 |
Et cõta Dayres que o leyto en que Éytor jazía era tã rrico et tã bõo que a cousa de menor preço que en el auj́a era ouro ou prata. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 448 |
Aa noyte auẽo que Andrómata, moller de Éytor, jazẽdo cõ el en seu leyto, depoys que as trégoas forõ fora, soñou hũa uisiõ de que foy moyto espantada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Et en esta maneyra fazía Pares seu doo et caýa sóbrelo leyto amorteçido, en tal gisa que nõ podía acordar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Desí caýa ameúde amorteçida sóbrelo leyto hu Éctor iazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 469 |
Et deytarõ[no] en hũ leyto muy preçado, et desarmárõno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 469 |
Mays iazía acostado en hũ leyto, de que disemos que era moy rrico et muy noble et moyto aposto, ca era todo de marfil, laurado et d ' aues et de bestiões et de serpentes et doutras moytas maneyras muyto estraias et muy nobles, todas douradas et muyto apostadas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 469 |
Et o leyto era encordoado dũas cordas anchas de seda muy bẽ lauradas, et sóbrelo leyto iazía moyta rroupa preçada et muyto pano rrico et noble. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 477 |
Et aquel de que uos todos pagardes, daquel me pago eu, et aquel que for escolleyto seia bom caualeyro et leal et entendudo et sesudo et esforçado, ca tal deue seer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 478 |
Cõmo Palomades fuy esleyto por príncipe et por caudyllo dos gregos |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Et sofrerom y muy grand afám sobre esta perfía, que tódoslos gregos erã tornados sobre estes tres mill, pero tãto endurarõ et sofrerõ o torneo que os outros forõ acolleytos aa çidade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Et leuauã o corpo del rrey Perses posto en leyto et en çima dũ carro, tã fremoso et tã rrico que solament o ouro et as pedras preçiosas del faríã hũ grã tesouro, et ualíã mays que hũ moy bõo castelo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Pois que os gregos forõ uençudos et acolleytos aas tendas, cõmo uos aio contado, Paris et Troilos, cõ dez mill caualeyros, aguillarõ contra o mar quanto poderõ, et fezerõ poer fogo aas naues. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et começou de pẽsar moy fortement cõmo ou por qual maneyra podería seer uingada d ' Achiles, que lle seus fillos assý auj́a mortos et tolleytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et rrógote que outorges o meu rrogo et tollas de meu coraçóm este doo et este pesar; et se mo nõ outorgas, en este leito jarey chãgendo et chorando et sospirando, et ia mais nõ te ueerey, nẽ me leuanterey do leyto ata que moyra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 572 |
Et Achiles sía en hũ leyto laurado moy rricament d ' ouro et cõ pedras preciosas, fremosas et de grã ualor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Et Ayas, quando se senteu malferido et entendeu que golpe era mortal, aguillou perla grã presa, per entre todos, tolleyto et fora de seu sen. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Desí leuárõna d ' alí por morta, et deytárõna en hũ leyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 601 |
Et a j́nsoa he muyto jgual et muy chãa et moy fremosa et deleytosa de muy boa guisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Polidamas andaua tolleyto, cõ despeyto et cõ saña por seu yrmão que lle matarõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 653 |
El rrey Filomenis se tornou entõ pera sua terra, tã coytado et tã desanparado de sy que mays nõ podería, ca de dous mil caualleyros ardidos et escolleytos que tragía cõsigo, nõ leuou ende mays de noueçentos et dez quando se fuj. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 671 |
Mays, se uos meu cõsello fose mester, cõmo fuj eýnda pouco tenpo á, et outras moytas uezes que estauades desaconsellados et encolleytos, que nõ sabiades que fazer, nõ pasaría o pleito asý. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 671 |
Et se o pleito agora así estouese, sey que nõ naçería contra mj̃ esta entençõ, nẽ sería torto nẽ dereyto por que o Paladiõ a mj̃ fose tolleyto por ome do mũdo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Mais Achilles ouuo doo de suas cõpanas et dos outros todos, et ante quiso dar a Ypodamía a seu padre et apagar a sana dos dioses, per que erã os gregos cõfundudos et tolleytos et ýam a perdiçõ, que os leyxar así matar hũus outros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 679 |
Et mãdouo poer en hũ leyto muyto honrradament, et leuárõno a hũa orta que lle mãdara fazer, et queimárõno alý, segũdo que era seu custume. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Ena outra carta outrosí dizía que Palomades fazía a saber aos troyaos que auía o auer en si, bẽ contado todo et bẽ pesado, et que o metera so seu leyto, que llo nõ podesem achar, et que parasen bẽ mentes ẽno prazo que lles el posera et nõ atendesen mais, ca el lles conpriría quanto lles prometera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Et rrogoulle tã aficadament que o fezo soterrar so o leyto de Palomades tã grande contía d ' auer cõmo ena carta iazía scripto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Palomades dizía que metería y as mãos a hũ deles, o mellor, que nũca fora culpado en tal cousa, nẽ a disera, nẽ a coydara, nẽ o auer que acharã so o seu leyto que nũca llo nĩguẽ dera, nẽ llo prometera, nẽ soubera del parte, nẽ fora y metudo per seu cõsello, alí onde o tirarã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Hṽa noyte auẽo que Vlixas, jazendo folgando en seu leyto, soñou hũ soño de que ficou muyto espantado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Eu jazía en meu leyto folgando, et semelláuame que uij́a hũa figura tã fremosa que nõ á ẽno mundo pintura, nẽ outra forma d ' õme nẽ de moller, que nada ualuese contra a sua bondade. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
E demas, este en cuyo nome es fecha la vendida (e la compra, deue) guardar los pleytos, que o ame naturalmente por (que o) engendrou moyto mais lle creçe o amor por rrazon da criança que faze en el. outrosi o fillo he mais ........ .............e de obedeeçer ao padre porque el meesmo quisso leuar o afan en crialo que tal conpra faz tiudo he de dar a cousa a aquel en cujo nome o (fezo) e con os froytos e con todas las cousas que lle.....outrosi dizemos que aquel en cujo nome he feita a conpra tiudo he de dar o preço o conprador con todas las despessas que fezo o outro en coller os froytos e as outras cousas que foron feitas......da cousa conprada. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Agena cosa vendiendo vn ome a otro, e dandole luego la possession della; si despues que la ouiesse assi vendida, ganasse el vendedor el señorio de aquella cosa, como si le establesciesse por su heredero aquel cuya era, o gela diesse de otra guisa; si por razon que ouiesse (ya) ganado el (señor) de la cosa, la vendiesse despues a otro, e el postrimero comprador mouiesse pleyto sobre ella al primero; dezimos que este primero ha mayor derecho en ella, porque ouo la possession primeramente, maguer el postrimero razonasse, que auia mayor derecho en ella, porque quando al otro (la vendio), non auia el señorio el vendedor, e auialo ya ganado, quando la vendio a el. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Fuera ende, si el que la vendio primeramente, auia razon derecha para venderla; como si la touiesse en peños; e quando le fuere empeñada, la recibio(a) tal pleyto,que(la) pudiesse vender si gela non (quitassen) a dia señalado; o si fuesse personero; e en (la personeria) le fuesse otorgado poder de la vender, e la vendiese (en) ante que sopiesse que el señor de la cosa la queria vender a otro. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
LEY V De los pleytos que son llamados en latin Contratos innominatos, que han semejança con el cambio. |
[+] |
1375 |
QP 26/ 116 |
Contratos innominatos en latin, tanto quiere dezir en romance, como pleytos e posturas, que los omes ponen entre si, (e) que non han nomes señalados: e son quatro maneras dellos. |
[+] |
1380 |
CPc 26/ 109 |
Otrorosi ha poder de judgar los pleytos, que LEE X que quer dizer questor e como sae do poder de seu padre tal ofiçial (como este). |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 226 |
Et Nostro Señor tomou os apostolos cõ o leito en hũa nuve, et eles yndo loando Deus cõ o leyto, San Pero começou a cãtar: - |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Et comõ chegou foy esleyto, "kalendis Julij" , era de mjll et çento et trijnta et oyto años, por toda a clerizia et por todolos nobres de Galiza, que foron presentes cõ el rrey don Afonso et cõ o cõde don Rreymũdo, cantando: |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Et querendo o dito don Diego yr a rreçeber a cõsagraçõ do papa, porque era esento segũ o priujllegio que gaançou seu anteçessor don Almaçio obispo; que nõ quiso o dito rrey dõ Afon[so] temendo os injmigos, porquanto o bispo don Diego Paes et seus parentes estauã cõ el rrey don Pero de Arragõ et o dito esleyto avia de passar por seu rreyno. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Porende, el rrey don Afonso, temendo séér preso o dito esleyto ou desonrrado de seus injmjgos, nõ quiso el que el alo fose. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 124 |
Et o papa escripueu a el rrey por suas leteras, porlas quaes cometia a cõsegraçõ do dito esleyto ao obispo [de] Magalome ou ao obispo de Burgos, que [eran] esentos. |
[+] |