1295 |
TC 1/ 99 |
Et tã grãde era a pressa de lidar et tã de curaçõ no aujã, que muy longe oyam os golpes das espadas et das astas das lanças que quebrauam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et tã grandes erã os sões das feridas das lanças. . . que quebrauã das feridas que sse dauã cõ elas, que de muy longe as oyriã os omes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 814 |
Et essa nobre rreyna dona Beringuela muy alegre por aquillo, que seu fillo [el] rrey dõ Fernando auja cõquerido a cidade de Cordoua, asi com̃o ela pẽsaua de seu fillo el rrey por consello et por ajuda de quantas cousas ela auja que a el conprissem, asi pero ela estaua alonge fezo suas graças muytas et muy grandes a Deus, bẽeyzendoo muyto o seu nume, por que a antiga di[n]id[ad]e, destaiada en cristiãos porla mj̃gua dos principes, era cobrada a España porla sabedoria dela et porla aguça del rrey don Fernando, seu fillo; ca esta nobre rreyna dona Berĩguela, asi com̃o conta a estoria, asi enderençou et [c]riou a este fillo dõ Fernando en bõos custumes et boa[s] manas sempre, que os seus bõos ensinamentos et os seus bõos custumes et as suas boas aguças que [lle] ela ensinou doces com̃o mel, segũdo diz a estoria, nõ çessarõ ne quedarõ de correr sempre ao curaçõ a este rrey dõ Fernando, et cõ [t]etas cheas de uertudes lle deu seu leyte, de guisa que, macar que el rrey dõ Fernando era ia barõ feyto et firmado en ydade de sua força conprida, sua madre, a rreyna dona Berĩguela, nõ quedou nẽ quedaua de lli dizer et ensinarlle aguçosamente as cousas que praziã a Deus et aos omẽes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 877 |
En essa sazõ chegou o arçebispo de Sanctiago, don Joh[a]n Ares, a essa çerca, et foy pousar a Tagarẽt, que he bem alonge dela; et, logo que chegou, adoeçeu muy mal, et a mays de sua gente outrosi. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 12 |
Et el foy oprimeyro que esto fezese apobla; et faziao por moytos enamygos que avia, segundo que as gentes erã aasazõ, ca nũca quedaua de [rroubar] et de forçar aos outros, et yrlos buscar onde quer que el [soubese] que erã quanto quer que fossem aalonge, et arroubarlo todo et tomarlo pera sy, et poerlo su oseu poder, segundo orrazoa Josep. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 43 |
Despoys que passarõ quareenta dias que quedarõ as chuvias, parou mentes Noe cõmo avya ja tẽpo que nõ chouera, et abrio afeestra da arca et enviou ocoruo por que se terra ou aruore ou algũa outra cousa achase descuberta da agoa que pousasse em ella et desy quese tornasse aarca, et entẽderia em el Noe algũ synal que terra avia ja descuberta alonge da arca em alguũs lugares [per] onde poderiam andar omẽs; et ocoruo foy et nũca tornou. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 43 |
Et despoys desto asperou Noe sete dias, et acabo deles envioa outra vez, et ella foyse, et voou aalonge, et achou a terra descoberta, et aruores em ella, et pousou em hũa olyueyra; et por Deus queo fazia, cortou dela hũ rramo pequeno cõ seu pyco, et tomou aquel rramo cõ suas follas em sua boca, et tornousse cõ el aarca, et chegou y aavespera. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 49 |
De Noe et de seus fillos foy asy que logo os primeiros dias despoys do deluvio morarõ ẽna arca ata que fezerõ outras moradas; et Noe et aqueles seus fillos [começarõ] de andar por la terra, pero nõ moyto aalonge do termyno donde estaua aarca. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 56 |
Et cõmo quer que Deus dera segurança aNoe doutro deluvyo nõ se asegurauã ajnda bem os fillos nẽ se ousauã alongar da arca pera em outro lugar fazer morada, por que se por ventura acaesçesse que viesse outro deluvio, quese poderiã coller aella; pero despoys que virõ cõmo seu padre Noe avya enviado tam longe da arca cõmo de Armenya aoriente aYonyto seu fillo, [a que el] tam grande bem queria, et viansse cõ rreys et que erã ja [cõpañas] tam grandes que era forte cousa, et enchyam aquelas terras onde estauã, et nõ cabyam em ellas; et de mays acontesçeo lles esto, et touerõ no por moy bõo synal, que [nẽgũa] de quantas chuvias Deus fezera ẽna terra em tantos ãnos cõmo elles aviã aly morado, que nũca os rrios sayram da madre que por aquela terra corriam, enque elles comarcauã de [guisa] que quisessem fazer semellança de tal deluvio et forõse asegurando, et ouverõ aqueles seus rreys seu acordo ontresy, et despoys cõ suas [compañas]; et diserõ: ¿pera que moramos aqui em estas serras onde nõ avemos agoas nẽ froytas nẽ as herdades pera os pães, [laurar] aabondo cõmo o averemos ẽnos chãos? et que desçendesem daqueles montes altos [aos] vales et aos cãpos hu averiã bõas moradas et [agoas] et do al que quisessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 57 |
Aly começou decabo Nẽprot apoerlles medo a todos dizendolles que víj́nria outro deluuyo tal cõmo ho do primeyro tẽpo de Noe, et elles avendo medo desto et veẽdose em lugar tã chaão et tam alonge de serras et de montes altos onde se acollessem aalgũa forteleza selles [acaeçesse] dea mester aver, preguntarõlle que fariam sobre esto; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
Et sobre todo o grande espanto que vẽeo sobre elles ẽno lauor da torre, que dizẽ que tam grande et tam rrezio foy aly ovento queos angeos y aduserõ por mandado de Deus, que os tomou, et aos [hũus] derribou da parede ẽna anchura do lauor della, os outros afondo da torre en terra, et ajnda queos leuou aalonge [perlo] ayre et que os leyxou [despois] caer et que morrerõ aly [moytos]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
Que diz queos arrebatou ovento et rreuolueos et dou com elles em terra, deles aalonge, deles açerca, atodas partes; et diz que se por este espanto et medo et pauor tam fforte nõ fosse, que por ventura tanto os avya rreuoltos et tornados Nẽprot em loucura contra Deus quese nõ tornarã nẽ leyxarã de fazer aquelo que aviam pensado et começado ata queo comprissem por obra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 85 |
Et quando chegarõ aaterra aque despoys diserõ Toscayna, ahũa lugar nõ moy longe onde agora he açidade de Rroma, et paresçeolles moy bõo lugar de erdades, et de montes, et agoas, et açerca do mar, et poblarõ aly hũa çidade et poseronlle o nome de Noe. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Et virom moy bõa terra et grandes anchuras et bõas agoas, et o mar de medeo da terra nõ moy longe daly; et forõ, et poblarõ aly cõ suas [cõpañas] et cõ aquel Cames [hũa] çidade em hũ mõte aque dizẽ Palatyno. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et esto entẽdemoslo daqueles que andauã ajnda por los mõtes et por los ermos errados, et sem poblas, et alonge da [cõpaña] da gente, ca em outros lugares poblados sabeos avya ja, et de começo os ouvo, et nõ mays que os da lyña. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 130 |
Em todo esto el rrey cõ seus omẽs poussou aalonge da villa em hũ ermo moy grande, et asentousse aly pera morar ẽnas tendas; et enviauã aavilla por lo que aviã mester. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 156 |
Et ella andando em estas guerras cresçeo omoço, acomo quer que era tal; et quando arreyna tornou destas batallas por véér sua çidade et seu fillo, et oachou tal, catou arte cõmoo encobrisse por nõ perder os rreynos; et logo, ante que esto sonasse, mãdou fazer hũus pááços apartados moy grandes, et moy fermosos, et moy nobles, et ençarrou aly offillo cõ poucas amas et seu ayo que pensasse del; et esto fazia ella por tal queas gẽtes queo nõ oysem fallar em tal maneyra que entẽdesem que era sem [entendemento], et em tal maneyra ordenou ella opááço enque el moraua, que aquel queo véér quisesse queo nõ vise senõ moyto aalonge, em tal maneyra queo nõ podese conosçer de cara. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 158 |
Et estas torres et atalayas, de aquesta [guisa] feytas [perlos] mõtes et [perlos] outros lugares das grandes vistas de alonge, nõ as avia ajnda feytas [rrey] nẽ [rreyña], nẽ outro poderoso em todo omũdo; et esta rreyna [Semyrramys] foy aprimeyra que estas gardas buscou et fezo ẽna terra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 176 |
Et moytos buscarõ por saber çertamẽte olugar hũ nasçe, et oque ende mays achou foy el rrey [Jnba]; et diz este rrey que em hum monte quea nome Atalante -et he este mõte em terra de Mauritana, ade juso, em fondo de Affrica, em ouçidente nõ alonge do grãde mar - que nasçe hũa fonte et que faz logo y hũ grande [escanco], et chamãlle Nullydom; et criam se em el [hũus] peyxes que am nome os [hũus] alaltetes, os outros coraçinos, os outros syluros. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 177 |
Do correr diz que do lugar donde lle chamã este nome Nabul que corre adeante, ata as terras de hũas gentes que am nome libiogitas, et que aly faz hum tam grande lago quee sem mesura, et quese mete todo em aquel lago, et aly se acaba, et que daly adeante nõ corre saluo se vay por su terra por lugares queo nõ podem os omẽs véér, et entra ascondidamẽte ẽna madre daquel rrio que avemos dito que sal da rribeyra do mar Vermello, ca este lago postromeyro [en] quese asconde o Nylo nõ he moy longe daquel rrio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 209 |
Et por afirmar esto et atestemoyarlo conta sobre ello Cornelio Taçito que nõ moy longe de Arabia os cãpos que y avia moy plantados et poblados de grandes poderes de omẽs, arderõ arrayos que caerõ do çeo, et ençenderõ toda a terra; et diz aly mays Cornel que ficou a terra em sua semellãça de dura et forte cõmo antes era, mays que perdeo avertude et aforça de leuar froyto, et diz adeante que foy o do çeo aquel que queymou aquelas çidades, et que coyda que o bafo et fume daquel fogo que ensuzou et [empoçoou] as agoas et aterra daly, em tal maneyra que lles tolleo aforça que nõ criã nẽgũa cousa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
"Et mãdou Deus aAbraã que aly lle fezesse sacrifiçio do fillo sobre hũ dos mõtes daly quelle el mostraria, et aquel mõte ha nome monte de visiom cõmo dysemos daquela terra, por quee mays alto et paresçe mays de longe et oveẽ mays de longe que todoslos outros montes daquela terra, et outrosy os que em el estam veẽ mays alonge que doutro lugar de toda aquela terra, segundo conta mẽestre Pedro. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 237 |
Et era ja contra ora de vesperas, et segundo dizem [hũus] andaua veẽdo os lauores et perfeytos que ende estauam; outros contam que [andaua] pesando ẽna tardança de Eliezer; et el andando asi, pensoso, alçóu os ollos et vio os camelos de Rrebeca et de sua [cõpaña vĩjr] aalonge, et outrosy aquela ora vio primeyro Rrebeca [asaac] et pregontou logo aEliezer que era aquel omẽ que vyña por aquel cãpo cõtra elles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et quando el rrey ouvo caualgado, yan elles tã longe que os nõ podo acadar d ' essa gran peça, andando quanto mays podia de guisa que foy açerca d ' eles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et en pus esto fezo en terra dous foyos, et alongou alonge d ' elles a terra que ende tirou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 56 |
Cõmo viña Paris et tragia [Oenõne] consigo, et rreçeberõn o as [jnfãtas] Qvando [se] vyña Paris para seu padre, RRey Priamo, et eram ja nõ moy alonge da çidade, adeantarõ se os caualeyros que vieram por el et forõ -n o dizer a el rrey, seu padre, et [aa] rreyna, sua madre, et a seus yrmaãos. et el rrey et toda sua casa forom moy alegres que mays nõ podiam en tanto que falauã d ' elo todos los pouoos. et [sayrom] estonçe os jnfantes, fillos del RRey Priamo, con outras cabalarias a [rreçeberlo]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 76 |
Et el moraua moy longe de sua terra onde o enviara seu padre cõquirir hũ rreyno de hũ seu vyziño cõ que avia gerra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et aly era costume de seyr as vergẽes duas et duas, ou tres, ou quantas quisesen a solazar, et a espaçiar -se por ese mõte tã alonge da ermyta quanto quisesen -et esto tã -ben de noyte cõmo de dia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et apartarõ se de todas las outras que nõ quiserõ que fose cõ elas nẽgũa et forõ se moyto alonge. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 103 |
Et este he o mellor cõsello que eu sey demays nõ he tam longe que moyto ala morẽ, ca em pouco tẽpo [serã] aqui aqueles que ala forem ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et ajuntou [a sy] todas las suas conpañas; et foy os rreçeber mays nõ moy alonge, ca moy açerca de sy os achou Et tãto que os vyo, foy os ferir moy sem medo de toda sua força. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et sabede que aquesta terra que he ysla de mar et he moy longe de Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et yam cõ elles bẽ tres mjll caualeyros ou mays moy bõos Et foron logo ferir moy longe de suas barreyras os de Çisa, et forõ ẽnos primeyros colpes justou [Galtõ] cõ hũ d ' eles, et dou lle tã grã ferida que lle meteu a lança et o pẽdon [per] lo corpo que lle nõ prestou arma que trouxese. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et sem falla Ector tomara moy agiña vingãça mays el RRey T(e)uçer alongou se longe d ' aly estonçe Ector ferio moy mal a Coriõ, o almyrante, que achou primeyro ante sy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et vio estar os seus moy longe de ssy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
¿Coydades que aqueles vosos que acola estan tã longe que [uos] [venã] acorrer? pareçe me que moyto tardan. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
Et sayam por las terras a rroubar et tomar que comesen, ca moyto o aviã menester mays ja o nõ achauã senõ moyto alonge. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et andando asi, encontrou se cõ Paris et des que toparõ de cõ -sũu, el RRey Ajas lle falou primeyro, et diso lle asi: ' don Paris, vos me tirastes de longe et chagastes me de morte mays ja estades açerca de mj̃. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Et enviou seus caualeyros que fosem [per] todas las partes et provinçias que som su [ẽno] mũdo su o çeo, em tal maneyra que nõ foy serra nẽ provinçia nẽ rrio nẽ comarca que nõ fezese escripuyr, et quantas gentes avia ẽno mũdo -açerca et alonge - , por tal que despoys nõ se podesem oluydar aqueles a que o mãdou fazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et o vento outrosy daua en ellas et fazia as alçar et premer, et puxaua as longe. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 367 |
Et esto te vỹnra de longe, et al nõ pode seer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 368 |
Et por ende apartou se en hũ lugar despoblado moyto alonge das gẽtes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et quando veu o donzel de longe et nõ [souvo ?] que seu fillo era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 228 |
Et el era moy longe, fora de sua terra, hu o enviara seu padre cõquerer hũ rreyno de hũ seu veziño cõ que auj́a gerra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 234 |
Por ende uos rrogo que nõ alongemos de tomarmos ende dereyto, et que por al nõ o fezessemos, solament por Anssýona, que tẽen por barragãa, deujámoslo de fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 243 |
Et quen grã salto quer saltar, de longe deue correr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 246 |
Et poys assý he, gisemos nossa frota et, por Deus, nõ perlongemos mays este pleito. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 256 |
Et, sen falla, nõ lles fora mester de estarẽ mays longe das naos, que moytas feridas rreçeberõ ante que a elas podessen chegar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 281 |
Demays, nõ he tã longe que nõ possan toste tornar aqueles que aló forẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 285 |
Mays, por Deus, señores, nõ alongedes o que auedes começado, ca uós auedes bon tenpo et o uẽto qual vos cõpre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et ajuntou a ssy tódaslas cõpañas, et foyos rreçeber, mays nõ longe, ca moy a çerqua de ssy os achou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et sabede que aquesta terra he ysla de mar, et he moy longe de Troya, et a jente dela he moy braua et moy crua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et forõ logo ferir, moy longe de suas barreyras, os de Çisa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et catousse a derredor, et ueusse estar çercado de moytas gentes, et ueu estar os seus moy longe de ssy; ca, por uos eu nõ mẽtir, ben sse estauã cõbatẽdo en mays de duzẽtos lugares. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 350 |
Et deulle hũa tã grã ferida ẽno rrostro cõ hũ trançõ de lança que tragía que lle pregou o uisal do elmo cõ os narizes et lle fezo longe correr o sange. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et vẽerõ moy longe d os seus aa batalla et forõ et ferírõnos en trauesso et cometérõnos de tal gisa que, mẽtre o mũdo durar, nũca será home que ueia gente assý cometida cõmo aquela foy, nẽ que uisse tã braua batalla, nẽ quẽ oýsse dela falar, ca elles auj́ã todos moy grã saña dos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Jnfranes, seu yrmão, foy ferir hũ cõde de gregos per tã grã força que o lançou longe da sela. Çintos deu outrossý hũa tã grã lançada a hũ grego per meo do corpo que lle poso a lança fora, da outra parte, et o deytou morto en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et Meriõ ergeusse logo et foy ferir Éytor, mays nõ lle prestou nehũa cousa, [ca Éytor lle deu hũa tã grã ferida] que lle lançou a cabeça ben a longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Poys que el rrey Pitroflés d ' Aljsonja saýo da çidade, cõ suas cõpañas moy ben gisadas et cõ seu Sagitario, cõmo uos ey cõtado, enderẽçou quanto podo pera hu estauã os gregos, et nõ andou moyto que os achou, ca, sse mays longe da uila estoueran, nõ rreçeberã tã grã dãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Et a ssaeta sseyeu del et foy caer moy longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Et ben creo que nõ estades longe de auerdes mester acorro, ca, ante que nehũ de uós torne aa oste, ante lle eu darey tal ferida que nõ he tã forte a loriga que trage que lle eu nõ faça porta per u lle saya a alma. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 410 |
Et agora mj̃gárõlles as viandas et quérenas yr demãdar preto ou longe, huquer que as achar possan. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 435 |
Mays ja o nõ achauã senõ moyto a longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Et Andrómata lançou mão en seus cabelos, et deu hũa uoz tã grãde que foy oýda moy longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 454 |
Et tã grãdes erã os braados et os rroýdos dos caualos que os oýan moy longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 520 |
Mais bẽ uos digo que os nõ acharõ longe, ca ia estauã çerqua da uila. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 520 |
Et aquel día nõ ouuo y justa deuissada, mays todos se cõbatíã rrégeament de cõssũu, et tã esquiuos golpes se dauã per çima dos elmos limados que moytas uezes lançauã a longe cabeças et braços et puños, et quebrantauã elmos, et, aas uezes, chegauã as feridas ata os narizes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 539 |
Et os gregos enviarõ demãdar uiãdas a çerca et a longe, huquer que as achar poderõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Sen falla, dom Paris, uós me tirastes de longe et chagástesme de morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Este enperador fuj señor de todo o mũdo, et fuj moyto entendudo et muy sabedor, et fezo scriuir tódaslas terras et tódaslas comarquas que son so o çeo, en tal maneyra que nõ fuj serra, nẽ prouinçia, nẽ rrío, nẽ cõmarqua que nõ fezese scriuir, et quanta jent auía eno mundo, preto et longe, por tal que despois nõ se podese oluidar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 648 |
Estando eles asý espantados, chegou perlo ayre hũa agia grande et forte(s), dando uozes et gritos tã grandes que forõ oýdos d ' alý moy longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 657 |
Et os fogos erã tã grandes et os fumes que pareçíã muyto a longe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
O uento outrosí daua en elas, et fazíaas alçar et premer, et puxáuaas longe, et fazía topar hũas cõ outras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 724 |
Mays dentro fazíãse hũas grandes couas, so hũ penedo, et ýam muy longe per so a terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 731 |
Et as gentes da terra falauã y todas, et hũus dizíã que se fora a sua madre, a que chamauã Deesa; et os outros dizíã que, cõ coyta et cõ grã doo do yrmão, que perdera o siso et se fora perlo mũdo a perder; outros dizíã que fora longe d ' alý, cõ grand auer leuada; mays pero nũca dela poderõ auer çertedũe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 737 |
Et esto che uerrá de longe, onde al nõ pode seer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et quando ueu ao donzel de longe, et nõ soubo que seu fillo era, et ueu en cõmo lle mataua sua gente cõ sua espada que tragía, bẽ coydou que asý quiría a el fazer. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 98 |
Et quando o diserõ a Calrros, volueuse a França et a grã presa enviou a todo los seus a longe et a preto que viesen a el. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 110 |
Aquestes que seẽ cabo de ti, seen moyto onrrados et bẽ vestidos et aqueles que tu dizes que som mãdadeiros de Deus, seẽ longe de ti et mal pensados et mal vestidos et morrẽ de fame; et sabe, que mal serue seu señor, grã vergõça lle faz, o que os seus mãdadeiros tã mal pensa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et entõ foyse o mouro cõ el et mostroullo ontre hũa cõpana de mouros que estaua a longe, et tiña hũu caualo rroã et tina hũa adagara rredonda. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Et quando chegou a preto de Santiago, sayan ja d ' y os seus cõpaneiros que se del partirõ, et quando o virõ viinr a longe cõ seu asno, diserõ hũus aos outros: - |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 105 |
Et deues lle asy acorrer quando vires o Cauallo caualgando en el, ou estando cedo estercar a llonge esterco como a agooa raro do que llança orio enteiro, como o comeu, tiralle llogo a sella et o freẽo et leixao andar solto a paçer aa sa vontade erua ou coussas verdes et non omosas; que ande de huun lugar para outro. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 125 |
Enpero, encongruũ et desonesto he que os monJes cõ as santas mõiales viuã de cõsuũ, o qual a a tua prudençia cometemos: que os deujdas et partes por que viuã huũs longe dos outros, segundo teu abritrio et por cõsello de bééns rreligiosos, etc. |
[+] |