1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer || por nos, nunca pod ' en vergonna caer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XIX. é como Santa Maria tolleu un joyz aos diabos que o levavan e tornó -o a ssa casa e disse -lle que se maenfestasse, ca outro dia avia de morrer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXIII. é como Santa Maria guardou un frade mẽor dos diabos, que na hora que quis morrer torcia -sse todo con me[do deles]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXXI. é como Santa Maria guardou o Enperador de Costantinobre que non morresse so hũa pena que caeu sobr ' ele, e morreron todo -los outros que con ele eran. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.LXVIII. é dun miragre que fez Santa Maria de Salas por hũa moller de Lerida que lle morreron seus Fillos; e o postremeiro resuscitou -llo Santa Maria, que avia tres dias que era morto. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XXIII. é como Santa Maria sãou un ome bõo que coidava morrer de ravia. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.XLIIII. é como Santa Maria guareçeu un ome, que inchou que cuidou morrer, porque escarnecia dos que yan a sa ygreja. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CC.LXVII. é como Santa Maria livrou un mercador do perigoo das ondas do mar en que cuidava morrer, u caera [dũa nave]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta CCC. XXII. é como Santa Maria guariu un ome en Evora, que ouvera de morrer dum osso que sse ll ' atravessara na garganta. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XXXIIII. é como Santa Maria de Terena resurgiu un ome que morrera de sandeçe, e tornó -o são. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXV. é como Santa Maria guariu un cavalo dum escrivano del Rey, que lle queria morrer. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.LXXXI. é como Santa Maria do Porto resuscitou un menino que morrera, fillo dum ome bõo que morava en Xerez. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 440 |
[Como Santa Maria tolleu un joiz aos diaboos que o levavan e tornó -o a ssa casa e disse -lle que se mẽefestasse, ca outro dia avia de morrer.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 449 |
[[C]omo Santa Maria guardou un frade mẽor dos diaboos na ora que quis morrer, e torcia -sse todo con medo deles.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 470 |
[[E]sta é como Santa Maria guardou o Emperador de Costantinobre que non morresse so hũa pena que caeu sobr ' ele, e morreron todo -los outros que con ele eran.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 558 |
[Esta é dun miragre que fez Santa Maria de Salas por hũa moller de Lerida que lle morreron seus fillos, e o postrimeiro ressucitou -llo Santa Maria, que avia tres dias que era morto.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 693 |
[Esta é como Santa Maria sãou ũu ome bõo que coidava morrer de ravia.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 748 |
[[C]omo Santa Maria guareçeu un ome que ynchou que cuidou morrer, porque escarneçia dos que yan a sa ygreja.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 51 |
[Como Santa Maria livrou un mercador do perigoo das ondas do mar en que cuidava [morrer] u caera dũa nave.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 186 |
[Como Santa Maria guariu ũu ome en Evora que ouvera de morrer dun osso que se ll ' atravessara na garganta.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 214 |
[Como Santa Maria de Terena resorgiu ũu ome que morrera de sandece e tornó -o são.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 312 |
[[C]omo Santa Maria do Porto guariu un cavalo dun escrivan del Rey que lle queria morrer.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 326 |
[[C]omo Santa Maria do Porto resuscitou un menino que morrera, fillo dun ome bõo que morava en Xerez.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Et morrerõ y bem LXXa uezes mill delles, asi como conta a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et tãtos morrerom y da hũa parte et da outra que nõ auj[ã] conta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Et morrerõ y dos das naues mays de quatrocentos omes et dos mouros outrossy [muytos] ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et desi ficou enos naturaes, que a forõ depoys gaanando dos outros et espargerõ muyto sangue por ello; et morrerõ y muytos altos omes de grã guissa et doutros ena gaanando desses ẽemigos da crux, et do mar de Sancto Andre ata o mar de Calex, senõ pouco que le ficou ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et enpos esto, contra aquella vĩjnda dos normãos, logo que o soube el rey dõ Rramiro, sacou sua oste muy grãde et foy lidar cõ aquellas gẽtes brauas; et prouge a Deus que tã de rrigeo fferirõ [en] elles que se uẽzerõ os narmães, pero que era gente aspera et forte, segundo conta a estoria, [et] morrerõ y muytos delles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et morrerõ y muytos delles, et quebrãtarõ a villa, et leuarõ ende muy grande pressa os narmães, segundo cõta a estoria, et tor naronse dallj pelo mar para sua terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
Et lidarõ et ouuerõ muy grã fazenda et muy ferida, et morrerõ y muytos dos mouros, et uẽçeu a ffazenda el rrey dõ Ordono. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et morrerõ y daquella uez, dos cristãos que el rey enviara a ajuda, LXXa uezes mill. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Fezo entonce Mahomat co[r]tar muytas cabeças daquelles que alj morreram et enviouas a Cordoua para alabança de si et daquella batalla que uençera. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Et sayu a elles o senor da villa et lidou cõ elles et matou et prendeu muytos delles; et cortou as cabeças a LaXX dos que y morrerõ et enviouas a Mahomat, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Et morrerõ y muytos dos mouros que entrarõ en ella polla defender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 19 |
Et foy vençudo Muça cõ sua oste et morrerõ y mays de X mĩll caualleyros dos seus, sen a outra gente que foy muyta ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Et, e[n] chegando, firio logo en elles, et venceu logo el rrey dom Affonso os tres rreys, et morrerõ y muytos mourros et cõ elles matou y el rrey dom Afonso el rrey de Merida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 34 |
Et morrerom y muytos de cada parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Et os del rrey yndo enpos ell, sayrõ [os] da çiada et derõ en elles et voluerõ com elles vña grã batalla et morrerõ y moytos de cada parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 47 |
Et morrerõ y todos que nõ escapa[rõ] ende nẽhũus se nõ hũus poucos cõ Abdelhamyt. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
A que bom vergeu et quam fremosso et quam saborosso he aqueste, sse nũca ome ouvesse de morrer en el! |
[+] |
1295 |
TC 1/ 62 |
Et nõ achamos nẽhũa cousa que de cõtar seia para esta estoria, senõ tãto que ẽnos quareenta et quatro ãnos morreu Carlomagno, rrey de França; ca el rrey Loys, seu yrmão, hũu ãno auja que morrera ia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 68 |
Et, ontre todos aquelles que y morrerõ, matarõ y dous rreys muy nobres et muy poderosos, que auja nume hũu Albubataras, et outro Yboljmatel. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 68 |
Et morrerõ y anbos os cabedees Almotarab, rrey de Tunez, et Aluolhapaz, alcayde de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Et acharõsse et lidarõ hũu dia todo ata a noyte, assi que morrerõ y danballas partes muytos mouros et muytos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 71 |
Et morrerom allj muytos cristiãos pellos pecados da cristãdade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 86 |
Et morrerõ y delles muytos et catiuarõ muytos et os outros fugirõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Et [de] todos quantos ẽno mundo viuẽ, estes som os que mellor gardarõ lealdade et senores, et t[ĩjnan]se por deuedores de morrer ante ca elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 90 |
Et demays, quando eu morrer aqui me enterrarey, por tal que este lugar seya por mj̃ onrrado et mellorado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 96 |
Et morrerõ y dell[e]s oyteenta vezes mill. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 99 |
Et forõ logo os castellãos ferir enos nauarros, et foy a ffazenda muy ferida, et morrerõ y muytos dũu cabo et do outro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 100 |
Et o viçoso et o lazerado anbos an de morrer, et nõno poden escusar hũu nẽ outro; mays os bõos ffeyctos nũca morrem, et senpre he en rrenẽbrãça o que os faz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et por ende a mester que façades ontre uos todos hũa postura: que todo aquel que fugir ou sse der a priiom por medo de morte, que seia traedor; et, quando morrer, que iasca cõ Judas dentro eno jnferno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 105 |
Et outorgarõ todos que, aquel que fugir do campo, que fosse traedor; ca mays queriam vençer ou morrer, ca fugir nem darsse a priiom. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et começarõ todos a lidar muy de rigeo, et morrerõ y muytos da hũa et da outra parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et o conde Fernã Gonçaluez auya ia feyct[o], en pouca d ' ora, muy gram portelo ẽna primeyra az dos mouros et, tã gram curaçõ auya de vençer ou de morrer, que nõ douidaua d ' entrar pelos mouros, per hu quer acalçaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 108 |
Et morrerõ y muytos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et seguro soo eu de uos que nõ seremos uençudos, ca ante nos leixaremos todos morrer que esso fosse, nẽ queriamos leixarnos prender, et bem sey eu que o mellor faremos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et outros muytos morrerõ y da parte dos cristãos, de que nõ podemos dizer os numes de todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et, com̃o quer que os cristãos fossem muytos, tãtos erã os mouros en aquela batalla, que ontre os que y morrerõ et os que catiuarõ et os que ende (ia) escaparõ et fugirõ, que por sempre iamays [a]uer[ã] ende que contar os que o oyrem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et misclouse entõ o torneo muy mays que ante, et morrerõ y XLta dos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et, Senor, se tu tanta graça me quiseres fazer, pela tua merçee, que eu chegasse a Almançor, bem coydo que me poderia del vingar, et que o mataria ante que eu morresse, et tomaria vingãça da mjna morte et de todolos outros meus que aqui morrerẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Et ontre os mouros que y iaziã muy espessos, buscarõ aos cristãos que morrer[ã] ẽna batalla para leualos a enterrar, cada hũu a seus lugares et ontre os seus naturaes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 118 |
Et os mouros, quando o souberõ, veerõ acorrer ao castelo et lidarõ cõ el rrey dom Ramiro; mays forõ elles vençudos et morrerõ xxij mil delles, et catiuarõ vijte mil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 132 |
Et digouos que, sse esto nõ fazedes, que nõ salredes daqui nũca, et [a]qui morreredes com̃o omẽ de mal rrecado et sen consello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
Amigo, todo o que uos queredes quero eu fazer de grado, ca por esto nõ queremos morrer nẽ perder o condado, ca muyto ualrra mays que partamos o pecado nos todos tres. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Et, pero que uos desemparades [o canpo, eu aqui quero morrer. ] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 138 |
Et desy tornarõ todos, com̃o omes que auyã sabor de morrer ante que seer vẽçudos; et ferirõ muy rigeo ẽnos nauarros, et matarõ delles muytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 161 |
Et cõna merçee et a uertude de Deus et do apostolo Santiago, cuia jgleia elles quebr[ã]tarõ et roubarõ et desonrrarõ, vençeuos et desbaratoos et astragoos, de guisa que todos morrerõ y con seu rey; assy que, de muy gram gente que erã, nõ ficou que arma podesse alçar contra elles nẽ fazerlles nẽhũu dãno; ca todolos mays y forõ mortos, com̃o dicto [he], os outros catiuos et presos et todo seu feycto desbaratado et desfeycto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Et aquel conde fora casado et morreralle a moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 172 |
Et ẽna postrimeyra batalla, cõ pesar de que o vençeu tãtas vezes, nõ quiso comer et leixousse morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 174 |
Et ajũtarõsse et lidarõ en hũu lugar hu dizẽ Portela d ' Arenas, mays nõ sse vẽçerõ hũu nẽ outro; mays morrerõ y muytos de hũa parte et da outra, et partirõsse assy. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 174 |
Et durou a guerra dessa uez ontre elles bem dous ãnos, fazendosse todauia muyto mal os hũus aos outros, de guisa que, ante que sse aquella contenda fijnse, morrerõ y muytos ademays, segũdo a estoria conta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Et rrogo eu a meus yrmãos que, se eu per ventura morrer, que nõ uolo demandẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Com̃o morrerõ os sete jnfantes de Salas |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et morrerõ y muytos de hũu cabo et do outro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et forõ os mouros que y morrerõ mays de mil, et os cristãos poderiã seer CC; et nõ ficarõ y delles mays dos sete jnfantes soos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Et, quando elles virõ que nõ avia al senõ vençer ou morrer, acomendar[õ]sse a Deus, et chamarõ o apostolo Sanctiago, et forõ ferir [en] elles [et] tã de rrigeo os cometerõ et tã bem lidarõ et tãtos morrerõ y et tã grande espãto meterõ en elles que nẽhũu nõ se lles ousaua parar deante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Jnfantes, nõ uos temades, ca en uossa ajuda ymos et queremos esta uez conuosco morrer ou uiuer; ca bem veemos que uosso tio a gram sabor da uossa morte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et começarõ a fazenda tã forte [ou] muy mays que ante, assy que en pouca d ' ora, segũdo conta a estoria, morrerõ y aquela uez X mil et LXta mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, poys eu, que soo moller, esforçey et nõ dey por ende tãto que me matasse, nẽ me leixey morrer, quanto mays lo deues tu a fazer que es barõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 202 |
Mays acorreu y a merçee dos mereçementos de Sanctiago, o apostolo de Cristo; ca asy acaesçeu que caeu ennos mouros tal enfermidade que todollos mays delles morrerõ dela. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 203 |
Et reçeberõno todos por rey; ca, poys que morrera seu tio, [el rey dom Sancho], et seu sobrino, el rey dom Ramiro, nõ ficaua y nẽgũu que tamano dereyto ouuesse y com̃o el, nẽ auya y outro tã prouĩco ẽno linagẽ com̃o el era. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 211 |
Entõ dom Guillem Gomez, conde de Galiza, que veera para defender a vila, era muy mal enfermo et, quando oyu que o muro era quebrãtado, fezosse armar de suas armas, et leuarsse en hũu leyto a aquel lugar du quebrãtarõ o muro, por que ali era o mayor perijgo, a morrer y ante ca nõ veer o astragamento do lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 211 |
Onde conta dom Lucas de Tuy que, el iazendo ali, que lle guerrearõ o muro et llo conbaterõ tres dias muyto ademays, et que morrerõ y muytos mouros ademays sem conta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Et por que sabia el ia, ca llo cõtaua Almãçor et sua madre en puridade, de com̃o morrerã seus yrmãos et com̃o fora seu padre preso et desonrrado, disso a seus caualeyros hũu dia et a toda sua conpana: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Et Almãçor et todollos de sua oste de guisa forõ consumidos et desfeyctos os corpos que todos morrerõ, senõ muy poucos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Et os que escaparõ conta a estoria que morrerõ depoys morte supitanya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 229 |
Et, quando chegou o conde Garçia Fernandez et vio tã gran mal en sua terra, nõno pode sofrer et, pero que a gente andaua partida ontre el et seu fillo, poso en seu curaçõ de morrer [p]o[r] defender a terra, ante ca viuer veendoa asy perder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 229 |
Mays tãta era a muyta conpaña dos mouros que non podo y dar cõsello, ; et morrerõ y muytos crischãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
Et morrerõ y dos de Mahomade Almohadi XXXta uezes mĩll mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Os berberis entõ seyrõ contra elles, et lidarõ, et morrerõ y muytos berberis et outrosi muytos dos de Hayrã et de Almodor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Et [morrerõ y] muytos dos seus, et nõ por al senõ por sua couardia, segũdo cõta a estoria, [et esto] por que nõ ferirõ esforçadamente ena batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 254 |
Depois desto, os de Graada, que vençerã o cãpo, collerõ et acharõ en el muytas requezas et muytas bõas dõas et tomarõ todo aquello et as cabeças dos onrrados et poderosos que morrerõ ẽna batalha, et enuiarõnos en presente a Caçĩ, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et os moradores da çibdade ficarõ poderosos et senores de toda sua villa, ca mays queriam ia morrer ca uiuer en tal quebrãto et en aquel mal, cõ tã maa gente com̃o os berberis erã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Pero diz o arcebispo dom Rrodrigo que en Leõ foy enterrado, ẽna jgleia de Sam Johan, cerca do padre de dona Sancha, sua esposa, que sse quisera essa ora meter cõ el eno luzello, cõ tã grã pesar que auja por el que assi morrera; et tã grã doo fazia por el que toda estaua desmayada, que nõ sabia que fazia nẽ u estaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et allj en Ariona barallar(allar)õ as ostes sobre hũu porco mõtes, et morrerõ en esta batalla bẽ viijo mĩll omes, et foy destallada a oste por esta rrazõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 287 |
Et morrerõ y muytos de hũa parte et da outra, com̃o quer [que] el rey d ' Arãgõ uencesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 287 |
Et, quando ouue de morrer cõtoullj sua fazenda toda en confessõ et rrogoullj que por amor de Deus que o metesse en auito de Çistel, en que prometera de morrer, et que o leuassẽ ao moesteyro de Poblete. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Gardade bem esta filla que uos leixo; ca, se uos esta morrer, nũca de mj̃ aueredes outro fillo nẽ filla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et, desque vio que nõ queriã tomar en si mesura et que usauã per ello a mal fazer, nõ llo quiso mays sofrer, et aguisou en maneyra que hũu dia ena çidade d ' Osca, en hũu curral das suas casas, fezo matar XI ricos omes, cõ os quaes morrerõ muytos caualeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 292 |
Outrosi morrerõ alj entõçe, segũdo cõta a estoria, muytos dos altos (rricos) omes que forã ala cõ esse dõ Afonso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 294 |
Et morrerõ cõ el rrey dõ Pedro en aquella batalla altos omes d ' Arãgõ: don Aguar Pardo et dõ Pedro Pardo, seu fillo, et dõ Gomez de Luã et dõ Miguel de Lusia, et muytos outros altos omes et outros muytos caualeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 296 |
Pero ante morrerõ y muytos dos seus en batallas et en torneyos que ouuerõ y; ontre os quaes morreu y dõ Guillẽ de Mõtada, senor de Biarte, et dõ Rreymõ de Mõtada, seu primo cuyrmão, et dõ Xiri Guillelmez, fillo del rrey de Nauarra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 303 |
Et muytos dos seus vĩjndo en seu acorro descaudeladamente morrerõ y cõ el en aquel lugar, et perderõ y a terra et o senor et a uida et o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et ao ayo pesoullj muyto et disollj cõ muy grã saña: -Morreras en esta batalla auiltadamente, ben o entendo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et por ende quero oge ante morrer ca ueer teu pesar, ca te criey cõ muy grã femẽça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Et morrerõ y con el dous rricos omes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 339 |
Conta a estoria que el rrey dom Fernando mandou fazer suas cartas en que enviaua pedir por merçede ao papa que sse nõ quisesse mouer contra elle ssem rrazõ, ca España fora conquerida polos que morauã en ela, et por muyto sangue que fora y uertudo de s[eu]s anteçessores, et que nõ forã tribu[t]arios nũca, nẽno seriam per nẽhũa maneyra, ante todos y morreriã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 346 |
Et disolle o dia et a [o]ra en que auia a morrer, por que se aperçebesse de se confessar [et] de fazer enmenda dos seus pecados, et que se nẽbrase de sua alma por que desenbargadamente fosse ante a façe de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 360 |
Amjgos, nõ auemos terra u fugamos al rrey dõ Sancho, meu yrmão: lidemos cõ elle ou o uençamos ou moyramos y todos, ca mays ual morrer onradamente ca sofrer tã mao pesar et astragamento ena nossa terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 360 |
Et uos ia ueedes com̃o nos trage el rrey dõ Sancho encolleytos et nõ sey al que façamos, senõ lidar cõ elle, [ou] uençer ou morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 361 |
Et despoys começouse a lide muy rrigeamente, dandose muy grandes golpes, en guisa que morrerõ y muytos caualeyros dãba - las partes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 381 |
Et morrerõ y muytas gentes dambas partes, en guisa que [a] agoa de Doyro toda ya tinta de sangue dela villa [a] fõdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 381 |
Et mandou saber per cada hũu dos rrayaas quantos omes y morrerã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 384 |
Rrey dõ Sancho, parade mentes ẽno que uos digo: eu soo hũu caualeyro natural de Soyago, et aquelles onde eu veño sempre forõ leaes et per lealdade se preçarõ, et eu en ella quero viuer et morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 388 |
Mays nõ llo sacarõ cõ medo que morreria logo delle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 397 |
Et dise que elle queria seer o primeyro et, se fosse uerdat o que dizia o caualeyro, "eu, quero morrer primeyro por nõ veer uosso pesar; et, se elle diz m[en]tira, vençelo ey et uos ficaredes saluos et onrrados". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 411 |
Et morrerõ moytos da parte del rrey [de] Granada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 422 |
Et morrerõ y moytos delles et os outros forõ vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et, se por bem teuerdes, mays valrra que lidemos cõ elles [ou] vençellos ou morrer morte onrrada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 436 |
Comede uos et beuede, que sodes om̃e de bõa ventura, ca eu nõ quero senom morrer, com̃o om̃e sem ventura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 442 |
Conta a estoria que, iazendo o Cide sobre o castelo de Rroda, estando hi hũu grã tepo, (et) tãta guerra lhis fez et tãta prema ata que lhis mj̃gou a uianda, en tal maneyra que morrerõ de fome, en guisa que era muy grande a fraqueza en eles, assi que nõ podiã defender o lugar; et querianlho dar muy de bõamente, se lhis el desse sayda. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 510 |
Et, estando y, o Çide conbateu o arraual da Al cudia et entrou[o] per força et morrerõ y muytos mouros; et os cristãos nõ morrerõ ende y nẽhũu[s] et demays gaãnarõ dos mouros muy grande auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 526 |
Et entõ morrerom tres omes dos mellores da vila et mays onrrados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 528 |
"Se for a destro, matarm ' a o [a]gu[a]ducho; et, se for a seestro, matarm ' a o leõ; et, se for adeante, morrerey eno mar; et, se quiser tornar atras, matarm ' a o fogo". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 530 |
Et cona muy grã coita sehiã aos crischãos et nõ dauã nada se os matassem nẽ se os catiuassẽ, ca tijnhã que melhor lhis era a morte que a maa vida, et ençima morrer de fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 556 |
Et foy muy ferida, pero en cabo vençeu o Çide et foy eno acalço, matãdo en eles ata Xatiua; et, yndo eno acalço, ferindo et matãdo, diz que morrerõ eno rrio de Xucar bẽ Vco mil omes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 556 |
Et foy en guisa que todos os mouros desenpararõ o canpo, et morrerõ y os mays deles, assi que nõ ficarõ ende dous mil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 570 |
Et, cuydando cada dia ena andança maa que lli acaeçera, et como fora uençudo de tã pouca gente, et com̃o per dera (ia) muyta da sua, estando ia en Marrocos, leixouse morrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et cona muy grã coita fazianos entrar pelo mar aa morte, en guisa que dous tãtos morrerõ eno mar, ca nõ ena batalla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Pero osmarõ que morrerõ ena batalla xvij mil pessoas; mais as [mais] gentes eno mar mor[rerõ]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 591 |
Et dos XXIX reis, que ueerõ co el rrey Bucar, morrerõ y os xvij. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 603 |
Et eu guardaruos ey muy bem et muyto encubertamente, ata que o Cide, uosso padre, uos enuie mãdar com̃o façades; ca este lugar nõ e para uos, ca morreredes aqui de fome et de frio. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 609 |
Pero Uermudes, nõ seiades tã queixoso, ca o omẽ queixoso cuyda a adubar bem a sua fazenda et paraa por ende peyor; et çerto seede que, en quanto eu poder, que nõ ficara per mj̃; et fio por Deus que eu tomarey ende uĩgança et que tãta merçee me fara Deus (et fio tãto Deus) que nõ morrerey ata que a ueia et seia uingado ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Bem sabedes, quantos aqui sodes, como todos os omes do mũdo, por poderosos que seiã, am de morrer et nõ podẽ escusar a morte, da qual eu estou muyto açerca. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et, quando chegarõ ao mar, era muy grande a pressa por se acolerem aas naues, asi que morrerõ y bẽ XXti mil pessoas afogados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 673 |
Conta a estoria que, desque o judeu entrou en seu acordo, ficou os geollos ante o abade et pediullj por merçee que o tornasse cristão et que o babtizasse ẽno nume de Nostro Senor Jhesu Cristo, ca en ela queria viuer et morrer; ca a ley que tijna que era error. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 676 |
Et os condes et os rricos omes et os outros omes boos da terra, veendo et seendo ia çertos de todo en todo (et) pelos fisicos que auya el rey a morrer daquel mal, ouuerõ seu consello et suas falas en hũu, dizendo com̃o este rey dõ Afonso non lles leixa[ua] fillo nẽhũu que lljs gouernasse o reyno, senõ dõ Afonso seu neto, que era fillo do conde dõ Ramondo de Tolosa; et, por que este dõ Afonso era moço pequeno, ouuerõ seu acordo que, ontre tanto que o mynino criassem, que fosse para manteer o rreyno, que ser[i]a bem que casasse sua filla dõna Oraca Afonso, moller que fora do cõde dõ Ramondo, que era veuda, cono conde dõ Gomez Candespina, por que era mayor et mays poderoso que nẽhũu dos outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 684 |
Et foy tã ferida que morrerõ y muytos d ' ambalas partes; pero en cabo forõ vençudos os castellaos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 724 |
Et ouue en ella(s) dous fillos -dõna Aldonça et dõ Fernando - que morrerõ sem fillos, et dõna Sancha. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 731 |
Et forõ vençudos et mal andantes, et morrerõ y muytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 731 |
Et el rrey meesmo seyu ende muy ferido et quebrãtado; et sacarõno ende per força, ca el coydara y a morrer; mays nõ llo quiserõ consentir. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 733 |
Et çerca del fezo o espital, et deu y muy grandes rrequezas, por que dam oge dia de comer aos pobres que se y acaesç[ẽ]; et boos leytos en que iazcam et en que am a pẽsar dos enfermos ata que seiam sãos; et os que y morrerẽ que os subterrem (beendes) y bem et onrradamente; por que o nume del rrey, que en sua vida foy muy boo, aia sempre preço en este mũdo, et que rroguẽ a Deus por elle que llj de pareyso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et o Miramamolim moueu cõ muy grande oste et veeõ sobre Saluaterra, et teuea çercada tres meses, et conbateua muy fortemente cõ engenos, en guisa que morrerõ moytos dos do castelo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et ouue seu cõsello cõnos prelados et cõnos omes boos da terra, que mays ualrria lidar cõnos mouros, et vençer ou morrer, ca veer cada dia tantos pesares et tantos astragamentos ẽna terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Pero osmaua (osmaua) que os cristãos que enflaqueçeriã et morreriã cõnas maas aguas; et demays que llis faleçeria a vianda et se tornariã muytos delles; et el que sse enbarataria cõ elles, et elles que sse nõ poderiã defender cõna grã flaqueza. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Et, se per ventura os françeses nõ sse tornar(i)ã, asi fora, que enfermaram et morrerã muytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Et aynda por uerdade bem asy foy, que enfermarõ et morrerõ moytos, ca os prouou a terra et a agua de Aguadiana, quanto mays adeante forõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 749 |
Et entõ o Myramamolim, com̃o ome esforçado et de grã brio, caualgõu en hũu caualo, que era de moytas colores, et mandou tanger os atanbores; et começou a esforcar os seus, dando muy grandes uozes, di zendolles que fossem bõos et que o nõ desonra(ra)ssem asi en poder dos cristãos, ca y queria morrer et por nẽhũa guisa que nõ salria ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 752 |
Et alçarõsse muytos mouros en hũa pena muyto alta, et coydarõ y a escapar; et, os cristãos chegando aa pena, leixouse caer conos mouros, et morrerõ y todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 752 |
Onde conta o arçebispo dom Rrodrigo [et] diz que, segũdo depoys foy achado en uerdade, que de oyteenta mil caualeyros que elles erã, (et) ficarõ y os trijnta et çĩco mĩl; et dos outros de pee morrerõ y bem duzẽtas uezes mil. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 752 |
Et dos cristãos morrerõ çẽto et çinquaenta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 756 |
Et morrerõ este ãno muytos caualos et muytas muas et muytas bestas de caualgar, por mingua de palla et de çeuada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 757 |
Outrosi dos mouros morrerõ y muytos, de pedras et de seetas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 779 |
Et morrerõ y muytos et catiuarõ y muytos et os outros forõ vençudos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et poserõ fogo a hũa torre et morrerõ y muytos mouros queymados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et ala dentro ena villa morrerõ algũus dos cristãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et morrerõ daquela espoloada bem CLXXXa mouros dos mays onrrados da vila, et dos outros ouue y mays de dous mil, ontre mortos et catiuos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 780 |
Et morrerõ y muytos dos mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 782 |
Et morrerõ todos os mouros, se nõ os que se acollerõ ao alcaçer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 789 |
Et el meesmo morrera y, se nõ por hũa cõpana d ' escudeyros de pee que seyrõ da vila, que o ajudarõ muy bem a defender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et o outro nõ sse quiso meter en aquella aventura, ca estaua a morrer a seruiço de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et, quaesquer de nos que a la pena poss[ã] subir, podela am defender, et nõna entrarã os mouros; et os que non podermos passar et morrermos y oge, saluaremos nossas almas et iremos aa gloria do pareyso, et cõpliremos nosso deuedo, aquello que (de) todo caualeyro fidalgo deue conprir, et esto he: fazer dereyto et perder medo ali du o deue ome perder; ca, se asi ymos daqui sen mays y fazer, perders ' a a pena de Martos, que e chaue de toda esta terra, onde a asperança el rrey dõ Fernando et os cristãos que per ela gãanarã a terra que os mouros teem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et do meu uos direy que eu ante quero morrer logo a esta ora aqui a mãos destes mouros, ca nõ que a leuẽ catiua et que se perca a pena de Martos; et eu nũca me pararey ante el rrey dõ Fernando nẽ ante dõ Aluar Perez cõ esta uergonça; et querome yr meter ontre aquelles mouros et farey y todo meu poder ata que moyra; et todos sodes caualeyros fillos dalgo et deuedes a saber o que auedes a fazer en tal feyto com̃o este; ca nõ auemos de uiuer por sempre et a morrer auemos; et da morte nẽhũu de nos nõ se pode escusar agora ou depoys; et, poys da morte nõ nos podemos escusar, por que auemos dela atã grã medo? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 822 |
Et morrerõ daquelles XLV caualeyros os que destallarõ os mouros, que nõ poderõ pasar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 832 |
Et essa terra toda estaua entõ muy reçeada, ca esse rrey de Grãada, cõ boa andança que ouuera en hũa fazẽda que auja feyta cõ don Rrodrigo Afonso, fillo del rrey de Leõ dõ Afonso et irmão del rrey dõ Fernando, (et) estaua engreydo: ena qual fazenda morreu dõ Esidro, hũu bõo comendador que era en Martos -ca Martos deraa ia el rrey dõ Fernando aa ordim de Calatraua - et outros freyres muy bõos morrerõ y outrosi. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 832 |
Et morreu y Martin Rruyz d ' Argoçe, o que foy muy bõo ena prisom de Cordoua; et foy y preso Martin Ruyz, seu yrmão; ata XX caualeyros poderõ y morrer per todos; et de outra gente de pee et de almogauares a caualo gran peça. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 838 |
Et moueu dalj et foysse para Yllora et quebrantou o arrauald[e] et entrou na villa et foy toda queimada et destroyda et muytos mouros mortos et catiuos. . . cristãos morrerõ y [et] forõ feridos peça delles; et cortarõ et astragarõ todo o al que fora era; et leuarõ ende roupas de muytas maneyras et outras muytas cousas, bestas, gãados et muy grande algo que en ese arraualde acharõ, ca era muy rico lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 850 |
Et morrerõ delles muytos et gaanarõ delles caualos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 856 |
Et morrerõ y peça de mouros do castello, dos que llj vĩjnã acorrer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 856 |
Et matarõ muytos dos das naues et da balsa outrosi morrerõ muytos ena agua: hũus que cayã et outros que se derribauã dentro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
[Et] os cristãos começarõnos a yr acalçando et matando et deribando en elles, de guisa que, ante que sse acollessem, ouuerõ apar[tar] delles hũa peça en que morrerõ La caualeyros desses mouros et quinentos desses de pee et mays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
Et muytos se meterõ pelo rio por escapar, que morrerõ y, que [os] matauã os cristãos que andauã enas barcas, de guisa que foy en elles muy gran morteydade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 860 |
Et morrerõ dessa des XXXV ata XLa mouros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 863 |
Y morreu hũu freyre, muy bõo comẽdador de Sete Filla, et morrerõ y vijte escudeyros; ata XX poderõ y morrer dos cristãos per todos; et muy mays dos mouros, ca mays de curaçõ os ferirõ et mays esforçadamẽte os cristãos, ca os mouros nõ faziã a elles, com̃o aquelles que se vijã en lugar de desasperaçõ da vida. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 865 |
Et outrosi dos cristãos ouue y feridos delles peça, et hũu caualo que y perderõ; mays os mouros ficarõ quebrantados et roubados et astragados dos corpos et de quanto ouuerõ, ca muytos forõ os que y morrerõ et gran dãno que y ouuerõ reçebudo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 866 |
Et morrerõ delles muytos et seguirõnos de tal guisa, ata que os meterõ pelas portas da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 868 |
Mays os de pee morrerõ y mays de çento. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 869 |
Et pasarõ a pontezela et forõ cõ elles, derribando et matando ata a porta do alcaçer; et muytos delles que se meterõ no rio, et morrerõ ende muytos, ca ali os entrarõ a matar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 874 |
Et morrerõ y muytos cristãos, ca taes beesteyros tĩjnã esses mouros que a muy gran treyto faziã gran golpe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 875 |
Et leixarõse uençer et enba[r]rarõse et morrerõ y peça delles, et os feridos forõ muytos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 877 |
Et morrerõ y L caualeyros deses gazulles ualẽtes -ca dessa caualaria erã estes que y seirõ - et mays de quinẽtos omes de pee. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 878 |
Et perderõ y XX caualos os cristãos que aos outros yã acorrer, que llj morrerõ eno acalço. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 890 |
Poys, [p]o[r] morrer desta maneyra que el morreu, tã alto et tã amado et seendo tã reçeado, muy boa lle era a el a morte et muy onrada [et] con muy t[ẽ]perada sazõ llj ueẽo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Onde tomou Deus ao omẽ et adusóó et posóó em aquel Pareyso do deleyto, que obrase y todo bem et que laurase et ogardase; et mandoulle et disolle que comese de todaslas froytas do Parayso senõ da [aruore] de saber obem et omal, ca se daquel [comesse] logo morreria de morte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 5 |
Aqui departe mẽestre Pedro et diz sobre estas palauras, queo omẽ ante que daquela froyta comese daquela aruore que nõ era mortal nẽ poderia morrer, que atal ofezera Deus; mays depoys que da froyta daquela aruore comese quese tornaria mortal; et esto diz que queren dizer aquelas palauras que noso señor diso aAdan, quese daquela froyta daquela aruore comese que morte morreria, dizendo quesendo quese tornaria mortal, oque nõ era antes nẽ fora despoys se daquela froyta nõ ouvera comydo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et desque forõ en Pareyso nõ gardarõ omãdado de Deus, mays, porlo consello do diabro queos enganou falando aEua em fegura de serpente, comerõ daquela froyta da aruore do medeo do Pareyso dequelles Deus defendera que nõ comessem senõ [que] [morte] morreriam. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et diz aqui a glosa que Adam nũca ajnda vira cousa morta nehũa, nẽ sabya que era morte, et que entendese que de cousas mudas forã aquellas pelles que el vestia, et erã ja mortas, et quese apreçeberia desi de algũa cousa por ello; et esto he que asi morrería et das outras cousas que semẽtasem ẽna terra et collesem donde se mãteuessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Mays aly em val de Ebrõ morarõ em [hũa] grande coua et bõa que acharõ y, ca segundo dizẽ os scritos, que semellaua que Deus afezera pera elles, et ajnda dizẽ que ally forõ suterrados quando morrerõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 7 |
Et noso señor Deus por que sabia que fose esto osmado desta [guisa], por gardar que se elles fosem quese nõ comprise oque pẽsauã, ca se ao Pareyso tornasem et en el entrasem et daquela froyta daquela aruore de saber obem et omal comesem, nũca despoys poderiã morrer, et esto nõ queria Deus que asy fose, et poso Deus ẽna entrada do Pareyso hũ angeo cõ hũa espada de fogo ẽna máo que nũca ja mays ala leyxase entrar anj̃gum, nẽ aelles, nẽ aoutro omẽ seo Deus nõ fezese; et Adam et Eua tyrarõse deste acordo entẽdendo que era loucura, et morarõ em ese lugar de val de Ebrõ, et laurarõ et traballarõ, et aly vyuerõ segundo quelles acaesçeo, et y fezerõ suas [geerações] cõmo diremos agora. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Et o moço entrou et achou aCaym que jazia em terra tendido de aquel colpe pera morrer, mays pero vyuo era; et [coñosçeo] omoço que aquela forma tal que de omẽ sééria et nõ al, et ouvo [del] gram pauor. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 22 |
Poys avemos dito das gẽerações de Adda asy cõmo desçendem de Adam por Caym ata [este] Lamec fillo de Matussael seu trasneto et aseus fillos deste Lamec, ca nõ foy mays deste agẽeraçõ de Caym, et [os] que estonçes erã todos morrerã ẽno deluvyo; et [auemos] outrosy cõtadas as suas prouas primeyras et seus costumes; et disemos antes todaslas rrazões destes que dos outros fillos de Adam, por queo achamos asy contado dos santos Padres et omẽs bõos, [ca] segundo diz mẽestre Pedro quese quiserõ logo [desembargar] do máo et yr [desembargados] ao bõo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Et que ala onde fossem por las terras queo disessem aos outros que aly nõ vynã, et seo asy nõ fezessem que Deus queria tomar dereyto et vingãça deles, et que atodos los [omẽs] varões et molleres máos, et ajnda bõos seos y avia, et [a] todas quantas [anjmalias] ẽno mundo avia et em el erã et quantas obras ẽna terra fezera, que todo esto destroyria apouco de tempo, et todo esto fazia por la maldade dos omẽs; et que ẽna pena que el sobre elles enviaria que todos, maos et bõos, et as outras cousas [yriam] ygoalmente em ella, et que os omẽs et as anymalias morreriã y, senõ moy poucos omẽs et moy poucas cousas das outras viuas de cada natura, que El queria saluar daquel peligro [enque] ficassem as semẽtes dos linagees de cada hũa dellas, por que despoys que aquelo fosse passado que poblassem aterra et amãteuessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 40 |
Et moytas aves [vierom] com oapertamento das agoas et da morte, et pousarõ sobrela arca, et cõmo quer que algũas dellas erã tam rrezias que sofreram por ventura as agoas da chuvia, que aarca nũca entraua toda su as agoas, et nõ poderõ sofrer as agoas et todas morrerõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 43 |
Et em esto [acordam] mays todos los espoedores dizendo que nõ morrera daquela voada nẽ daquela vez, et dizẽ asy: que sse ẽna arca nõ ouvo mays de hũ par de coruos et hũ deles morresse daquela [guisa] que nõ ouvera donde sse cobrasse amaneyra da natura de aquelas aves; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 72 |
Et sobre todo o grande espanto que vẽeo sobre elles ẽno lauor da torre, que dizẽ que tam grande et tam rrezio foy aly ovento queos angeos y aduserõ por mandado de Deus, que os tomou, et aos [hũus] derribou da parede ẽna anchura do lauor della, os outros afondo da torre en terra, et ajnda queos leuou aalonge [perlo] ayre et que os leyxou [despois] caer et que morrerõ aly [moytos]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 81 |
Onde paresçe que aquel yrmão mayor por que el avia bõa ventura et sorte, que queriam dela os outros, et por ventura foy cõmo por synal que ẽna [vijnda] de [Ihesu Cristo] que [vijnria] em aquela sua partida, et avia el de aver amelloria em esto et elles queriam aver ende asua parte, pero que algũas destas gentes nõ vam oje por essa carreyra, et aly ficarõ, et poblarõ, et morarõ, et morrerõ, et destes meesmos passarom despois poblar aEuropa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 88 |
Despoys destes omẽs primeyros vierõ outros, et entendiam mays as rrazões et as cousas, et pensarõ que algũas cousas de mẽestria deuyam aaver pera fazer os omẽs de vestyr de outra maneyra mays aposta que aquela que tragiam, et de quanto elles entẽdiã oprimeyro fazedor das cousas et anatura que nõ fariã asy aos omẽs andar de esta [guisa] [denũus], et tã desamparados de toda vestidura et que morreriã de frio et de caentura se al nõ ouvessem que vestyr. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Diz [Ovjdio] ẽno primeyro libro do seu Libro mayor que os gigantes cõmo [erã] moy grandes de corpos et de corações, que ouverõ envidia et despeyto dos seus deus, queos nõ preçauã tanto cõmo elles queriã, et pensarõ cõmo se poderiam vengar deles, et diz que segundo que [eram] moy valentes que tomarõ os mõtes aas mãos, et que aviam ja posto omõte Essa sobre omõte Pelyo, et ao mõte Oleripo sobre omonte Ossa, cõmo faziam os outros dos ladrillos segundo a Biblia diz queo faziam pera [sobyr] por aly aos çeos. et aqueles seus deus deytarlos fora et elles rreynar y; et os deus quando virõ que de aquela maneyra alçariam torre de loucura ao çeo, et que se daria a cousa a mal cõmo os gigãtes queriam, vierom ante queo feyto se acabasse et desbaratarõlles todo quanto aviã feyto et obrado, et desboluerõ todo omõte de sobre ho outro monte, et derribarõlles toda a obra et achãarõna em maneyra que toda afezerõ ygoal cõ aoutra terra, et [quaerom] os gigantes todos que estauã em çima labrando agrande pressa, et quaerom todos em terra et morrerõ que nõ ficou nẽgũ viuo, et sayo deles o sangre, et espargiosse porla terra, et andaua bolindo cõmo viuo et envolujasse ẽno poluo da terra; et diz [Ovjdio] que aquel sangre tomou corpos aly da terra, et viuerõ aqueles corpos et forõ gigantes cõmo erã de primo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
Que acharas que sabeos ouvo y que diserõ et leyxarõ escrito queo [Njlo] que era [enbijgo] do mũdo, que asy cõmo as anymalias jazẽ ẽnos ventres de suas madres et se gouernam [perlos enbijgos] que nõ comẽ nẽ bebẽ estonçes por outro lugar, que seo fezesem morreriam, et esto nõ he. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 193 |
Et pararõ aly todos suas azes, os [hũus] contra os outros, et lydarõ aqueles quatro rreys cõ estes çinque, et forõ vençidos os çinque, et morrerom aly moytas [conpañas]; et os que nõ forõ mortos ou presos fugirõ aos montes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 197 |
"Sabas tu Abraã, queoteu lyñage yra morar em terra allea, et os daquela meteram os teus em seruydũe, et estarã em ella quatroçentos ãnos; mays Eu julgarey aquelas gentes queos apremearẽ, et despoys sayram elles daquela terra cõ grãde rriqueza et tu morreras em bõa velleçe, et suterrar team ontre teus parentes, et despoys os do quarto linage que sayram de ty tornarã aesta terra et Eu lles la darey estonçes por que em aquel tẽpo averam meresçido os daquelas terras et feyto por quele llas Eu tollerey. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 199 |
Et oal que foy dito, que [despois] de Abraã ata quatroçentos et [triijnta] ãnos se compliria oque aly avia prometido, et esto foy asy, que do dia que Deus mãdou aAbraã quese saysse de sua terra et se fosse aaquela quelle El mãdaria, cõmo odisemos ja, ata que os fillos de Isrrael entrarõ ẽna terra da promyssom ouvo quatroçentos et [triijnta] ãnos segundo contã Eusebio et outros moytos. Ẽno al que diso adeante que jariam quatroçentos ãnos em [seruydũe] et que seriam atribulados, esto asisse cõplio, ca sempre em aqueles quatroçentos ãnos forõ em [seruydũe] et em poder alleo, et dos ymíj́gos ou [daqueles] queos aviã amandar, et sofrerõ moyta [premja] et moyta lazeyra et traballo asaluo ende os quaréénta ãnos que andarõ [perlo] deserto; et pero aly penarõ et lazerarõ moyto, ca aly morrerom todos senõ Josue et Calefe. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 199 |
Et do al quelle prometeo que morreria em bõa velleçe, asisse complio ca morreo rrico, et onrrado, et cõ fillos, et cõ lynage, et cõ bõa nomeada, cõmo aquel que foy et he teudo por santo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
"Tua señora te fezera moyto bem et merçede, et tu nõ lle gradeçias, et eras de máo [coñosçer] et desmesurada em teus feytos cõtra ella, mays nõ [faças] asy, ca Deus parou mentes aalazeyra et ao traballo que tu sofrias, et nõ lle sayas de mãdado, et tornate et [nõ] passes mays pera aca, et esto he oque Deus queria et se al fezeres cõtra El morreras. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 206 |
"Traballa de guaresçer et nõ morreras cõ os mãos de Sodoma, ca Deus te quer gardar; et pensa logo de fogir porlos mõtes et nõ te pares en nẽgum lugar açerca daqui, nẽ cates tras ty por nẽgũa cousa, senõ perderteas tu cõ os destas çidades. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
"Morreras por la moller casada que tomaste asseu marido. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 215 |
"Bem sabia Eu que esto nõ ofazias tu senõ por lo nõ entender, et por esto cree tu que Eu te gardey que nõ pecasses contra mj́, nẽ te [leyxei] chegar a ella; et poys que asy he da logo amoller aseu marido ca este omẽ que tu véés profeta he, et orara por ty, et viueras, et sella nõ quiseres dar sabeas que morreras tu et todas tuas cousas que viuas som. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
Et ella fezóó asy, et despoys que foy ẽno deserto do poço que vos disemos de Bersabéé, andara errada por lo monte et falesçeolle aagoa do odre, et omoço queriasse morrer de sede, et amadre tomoo et deytoo aasonbra de [hũa] aruore, et alongou se del tanto cõmo poderia séér hũ treyto de balesta, segundo conta Moysem aos [vijnte] et dous capitolos do Genesis, por tal queo nõ visse morrer, et choraua ella moy fortemẽte por el, et omoço outrosi daua gritos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
Aquela ora oyo noso Senor Deus avoz do moço, et diz [aqui meestre] Pedro ẽno capitolo desta deytada quea voz do neno ou ochoro da madre por el quese queria morrer -et ochanto quea madre fazia por el, et enviou hũ angeo do çeo que diso aAgar: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 223 |
[Et] este poço que ouvo nome Bersabee fezóó Abraã ẽno deserto antes que Agar et seu fillo fosem deytados; et este [meesmo] he oque noso Señor mostrou aAgar quando ho moço Ysmael queria morrer de sede ẽno deserto, cõmo avemos ja dito; et deste bebio sua madre Agar et dou de beber ao moço quanto el quiso, et tomou ella aly da agoa pera seu camyno em seu odrezillo que tragia, cõmo disemos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Et poys que nasçiste, morreras et sayras desta vida, nõ cõmo os omẽs, et eu que [sõo] teu padre carnal oferezco te aDeus, padre de todos quee espyritual, et cõmo te nos El dou de víj́nres tu aeste mũdo por maravilla, asy quer que sayas ende, nõ cõmo os omẽs, mays outrosy por maravilla; et eu penso que El te julgou por dereyto pera nõ morrer de enfermydade nẽ em batalla, nẽ por outra ocasiom nẽgũa daquelas por que morrẽ moytos dos outros omẽs, et de mays quer rreçeber atua alma cõ orações et com sacrifiçios et averla pera sy consygo; et por que te eu castiguey bem et te ensyney os costumes et as cousas que soybe que [plaziã] a Deus, El me dara [galardom] et avera coydado [demj̃] et mãteer mea em myña velleçe. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Deste casamento de Abraã et de Çetura conta Moysem que foy despoys do de Ysáác et de Rrebeca, pero Josefo diz que antes; os aravigos cõmo Abul Ybeyt, et Albacri, et [Avem] Abez et outros departem sobreste segundo casamẽto de Abraã et dizẽ asy: que morreo Sarra et quea suterrarõ em Ebrõ em aquel çimyterio que cõprou [Abraam], mays elles chamãlle amyzquita de Abraã, et dizẽ que antes morreo Agar que Sarra et que ambas morrerõ em dias de Abraã, et que suterrarõ aAgar em Meca, et que suterrarõ despoys seu fillo Ysmael, cõmo diremos adeante; et contã que despoys que Agar et Sarra forõ finadas, que ẽnos [triijnta] et oyto ãnos que despoys viueo Abraã, que casou cõ outras duas molleres et forõ das cananeas; et hũa foy esta que avia nome Çetura, et aoutra avia nome Haura; et que ouvera Abraã destas duas molleres onze fillos, et cõ Ysáác de Sarra, et Ysmael de Agar, que forõ treze todoslos fillos de Abraã que ouvo destas quatro molleres, et doutra parte nõ ouvo nẽgum que nõ tomou mays molleres. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 243 |
Et segundo que esto fazia Nẽprot semella que quisera porla torre de Babilonja sobir ao çeo, tã alta acoydara afazer, et despoys queselle nõ guysou de atorre acabar, pensou de ala sobir por esta arte da arca et das boyteres; et quando foy em aquel lugar tã alto nõ podia ja sofrer oayre que era moy puro, et [viose] em coyta grande, et ouvo medo que se mays arriba fose que morreria, et ouvose apartir daquela loucura que coydaua sobir ao çeo, et catou estonçes ajuso ao mũdo et vio toda aterra et paresçeo lle pequena. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Agora te achamos aqui et por quanto ha ja tẽpo que esto acontesçeo, yamos olvidando ho teu pesar, et agora poys que te véémos rrefrescassenos oteu dolor; et tu calas et nõ nos dizes nada, senõ suspiras et bruyas ao que dizemos, et eu nõ sabendo esto, estauate apreçebendo et buscando casamento, et asperaua de ty genrro et netos de lynage de rreys, mays agora paresçeme que oteu marido sééra do lynage das vacas et taes séérã os teus fillos, et odolor que eu desto ey nõ operderey senõ de morte, mays pero de morte nõ poso, por que [sõo] deus et nũca ey de morrer, et por ende chorarey sempre por ty. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 269 |
Et era ja posta cõmo em [desasperança] pensando queos nõ pariria viuo, mays que ante morreria, foy pera demãdar consello aDeus sobre ello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 270 |
"Señor Deus, se amj́ [asi] avia de acontesçer em myña preneçe et desta guysa avia de séér atormentada et penada, et por ventura morrer cõ ello, que myngoa me fazia em nom séér prene nẽ fazer fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 273 |
"Morto [veño] de fame et se morrer ¿que prol me [teẽ] esas mayorias? |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 275 |
"Nonte chegues aesta moller nẽ lle faças nẽhũa cousa contra sua voõtade, senõ morreras por [ello], ca he casada com aquel judio, et sua moller he, et leyxalla. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
Et diz Josefo que alynpaua aly pera onde se fora [hũus] poços que Abraã, seu padre, fezera que çarrarã os palestinos despoys que el morrera, et chamoulles aqueles méésmos [nomẽes] quelles seu padre posera primeyro, quando os fezera; et cauarõ os omẽs em hũ arroyo açerca donde el pousara, et sacarom agoa que correo, et os pastores de Gerara quando esto virom começarom abarallar sobre ella cõ elles, et diserõ: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Fillo, tu véés cõmo eu [sõo] moy vello, et nõ sey qual dia morrerey, nẽ posso seruyr aDeus cõmo eu querria; et nõ me pesa deme eu ja finar poys aqui aDeus nõ faço serujço; et [tu] toma teu arco et tuas seetas et vay acaça, et despoys que tomares algũ venado adubao cõmo sabes queo eu quero et trage me que coma et bem dizerte ey ante que moyra, et rrogarey aDeus que sempre aja dety piedade et te ajude et seja contygo em todos teus feytos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
Dame fillos, senõ morrerey cõ pesar de queos nõ ey. |
[+] |
1301 |
PP V, 48/ 32 |
Et en esta rrazõ disso Sant Agustiño que mays val morrer de fame que comer en escandalo de las cousas que sacrificã a los ydolos; e esso disso porque en aquel tenpo erã y gẽtiles que os adoravã e faziã alguũs delos sacrifiçios de [man]jares que lles poniẽ delante , onde los que dellos comẽ pecavã mortalmente movendo a los outros porque lo aviã a fazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 9 |
Et asy morrerõ y moytas gentes et moytos prinçipes a esto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 16 |
Et d ' eles que cometerõ para desfazer as fortelezas dos encãtamẽtos que aly erã et morrerõ ende por ello aly. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et nõ lle queria eu fugir, mays uos pensade de fugir, que bem poderedes goa(re)çer depoys que fordes ẽno mar ẽnas barchas ' Ali diso Jaason a Media: ' sabede verdadeyra mẽt que o nõ farey, et ante quero morrer contigo que te leyxar ' Et en esto vyña ja pareçẽdo el RRey Oetes [per] hũ chaão. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Outrosy cõmo das semẽtes da serpẽte naçerõ meses de varões para morrer elles, et cõmo foy y mestester a tua destra. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Et dixe asi a grandes vozes: ' ¿el he viuo? ca se morto he logo me eu leyxarey morrer ' Et rrespondeu me el vagarosamente: ' viuo he ' Et por que m ' o diso asi, nõ quedey fasta que ll ' o fige jurar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 54 |
Et cõmoquer que el RRey Priamo avia oydo del por outros juyzos que avia dados, oyu de aquela vez moy mays; ca toda a terra falaua de aquel pleito das deesas et [do] juyzo que Paris y dera, [0] tanto que el rrey et seus fillos falarom em aquel feyto. et em pos esto apartou se el RRey Priamo com a [rreyña] Ecuba et falarom anbos em feyto de Paris, et departirom d ' esta gisa sobre ello: rrecontarõ logo o soño que a rreyna soñara, que aquel que ella parise em cõmo por el aviã de seer destroydos elles et Troya et todo o seu rreyno; et em cõmo por esta rrazõ o mãdaram matar et leuar aos montes por tal que se perdese ala et que nũca mays viuese; et outrosy em cõmo foy a criatura deytada, et cõmo foy sua ventura de nõ morrer nẽ peresçer em lugar tam ermo et tam despoblado. et sobre esta rrazom de -partirom et ouverõ grã peça de dia seu consello et seu acordo et diserom que poys que todos de aqueste jnfante falauã et elles meesmos o [aviam] oydo, que aquel pastor que dera aquel juyzo entre aquelas tres deesas que aquel era seu fillo, et que fora achado en aquelas mõtañas tam hermas onde elles ambos o mãdaram deytar por tal que morrese ende, et que nõ seria nada o que soñara a RReyna Ecuba; et agora poys que todos los pouoos dizem que el que he moyto noble et moy grande et moy fremoso et moy ensynado et moy sysudo et de moy bõas [mañas] et moy escolledor et julgador de dereyto,, tanto que bem semellaua fillo de rrey et de liñagẽe de rreys en todos seus actos; et poys que asy era que nõ aviam por que nõ enviar por el et rreçeberlo por fillo, ca a aquelo do soño da [rreyña] a que elles aviã medo moy grande diserom asy que aquel feyto do soño se de suso era ordenado et fondado et estabelesçido de asy seer et de se complir, que nõ era outro señor ẽno mũdo que o podese estraeçer nẽ desviar [senõ] aquel que o estabelesçera. et se desviado ouvese de seer por algũa gisa que aquel jnfante que morrera et nõ viuera mays, que se acomendase(n) a deus et que rreçebese(n) seu fillo; et deus que fezese de lo todo o que quisese. et des que el rrey et a rreyña ouverom este consello et acordo entre sy anbos et dous, librarõ em esta gisa; chamarõ a Ector et a todos los outros seus fillos, et contaron [lles] todas as rrazões que aviã avidas; et diserõ lles que se a elles provese et o nõ tomasen por nojo, que enviarian por seu yrmaão Paris et que o rreçeberiã por fillo. en conçello virõ os jnfantes que aquel avia de herdar et que nõ perdiam y nada, nẽ aos outros nõ lles enpeesçia nem fazia nẽgũ dãno o rreçebemẽto de Paris et todos se acharon en acordo que enviasem por el; et enviarõ logo por seus caualeyros el rrey et a rreyña, et deron lles suas cartas, et mandarõ lles que fosem por el et que o adusesem o pastor Paris, despoys que ouvo dada a sentença da maçãa ontre as tres deesas, segũdo que de suso ja avedes oydo, ficou em garda de seus gãados en çima de aquestes mõtes et vales de Astra, et fazia todas las cousas asy cõmo ante que dese aquela sentença. et acontesçeu em todo esto que dormyndo aly Paris hũa noyte ẽno meesmo lugar onde dera aquel juyzo, et veẽo a el em soños a deessa Venus, et diso lle em cõmo lle avia de acontesçer et de cõmo avia a seer rreçebydo moy çedo por fillo del Rey Pryamus et da Reyna Ecuba, et ajnda mays lle diso et o çertificou que Ector et todos los outros seus yrmaãos o rreçebiam et tomauã por yrmaão. ' Et tu yras ' -diso a deesa Juno -, ' et seeras moy bem rreçebydo. et despoys que fores ẽna graça et ẽna merçede de teu padre et de tua madre et de todos teus yrmaãos, tu me averas mester por vengança da desonrra que fezerom et foy feyta a teus parentes et estonçe te darey eu a ty a dõna que te promety, et esta he a mays fremosa criatura de que tu em todo o mundo oyste falar nem viste com os teus ollos; et quer seja casada quer outra qual quer, atal te darey eu a ty ' et ditas estas palauras, desapa resçeu Venus et foy se et Paris despertou do [sono en] que jazia et foy moyto alegre com el, et rretouo o em seu coraçom, et em [sua] voontade. et despoys de aquesto, [chegarom] os cavalevros del RRey Priamo et da RReyña Ecuba, sua moller, et de Ector et dos outros seus fillos; et el rreçebeu os moy bem et moy ensynadamẽte. et despoys d ' esto falarom elles [con] el et diserõ le o mandado a que [vjnã]: cõmo el RRey Priamo et a [rreyña] Ecuba oyram dizer que [aquel] pastor Paris seu fillo era, aquel que acharã ẽno monte et outrosi oya el que el RRey Priamo que era seu padre et a RReyña Ecuba sua madre et el rrespondeu a aqueles caualeyros que [vjnã] a el con aquel mãdado et diso lles asy: ' RRogo vos agora moyto cõmo vos sodes cavaleyros, fillos d ' algo et avedes dereyto et ben, que uos me desenganedes et me digades a verdade por que vijndes; ca nõ queria eu agora que me leuasedes [en] rrazõ de fillo del rrey, et depoys que ficase escarnjdo et perdese meu lugar que teño, et desi que ouvese de buscar outro por donde viuese et guareçese cavaleyros, eu esto vos rrogo que o nõ queyrades fazer ' et elles estonçe çertificarõ -n o por las cartas que tragiã, et lle mostrarom logo et outrosi por suas palauras et por seu menagẽe, dizendo que asy era. et Paris, poys que foy çerto et firme que asy era cõmo diziam os mãdadeyros, gisou se cõmo se fose cõ elles et enviou logo por seu amo em aquel lugar donde gardaua aqueles gaandos de el RRey Adymalet, a dizer -lle o ffeyto cõmo era et a rrazon cõmo estaua, et que lle enviaua rrogar que viesse logo aly, que moyto lle fazia mester et o pastor veẽo et falarõ anbos em rrazom d ' aquel feyto que lle el rrey et a [rreyña] enviaram dizer; et plouvo moyto d ' elo ao pastor et de quanto lle Paris d ' esto diso. et Paris preguntou moyto aficadamente a seu amo, o pastor, conjurandoo que lle disese cõmo ou [cal] maneyra o achara, cõmo quer que ll ' o avia dito algũas vegadas; et o pastor diso lle a verdade et fezo o çerto d ' elo. et en pos esto acordarõ anbos cõmo fezesem et Paris, pẽsando en seu coraçõ se lle fose menester para aquelo algũa prova ante el rrey et ante a rreyna et seus fyllos, et rrogou ao pastor, seu amo, moy fortemẽte que fose cõ el; et el outorgou ll ' o moy de grado et prouvo lle moyto. et Paris dou estonçe moy bõa conta de seus gãados a seu amo, et de toda las outras cousas que del teuera et ouvera et poserom aly todas las cousas por moy bõo [rrecado] Paris et o pastor, seu amo, que o criara et fezerõ moytos plazeres a aqueles caualeyros que vieram por Paris et dou aly o pastor a Paris, seu criado, moytas vacas et outros moytos gãados que leuasem cõ el, que ouvese que comese et que dese a quen quisese et leyxado aly todo o seu en rrecado,forõ sua carreyra et tragia cõsigo Paris, por onde andaua, hũa dõna moy filla d ' algo que avia nome Oenone; el [leuoa] (consigo) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Ca segundo a estoria cõta, nũqua foy ante nẽ depoys feyto nẽ seera ja mays que tã alto mõtase que por aquela ocasion foy a gerra começada que depoys durou longo tẽpo en que morrerõ moytos altos rreys et grandes [senores] . Et foy [sempre] ẽno começo et no medeo et na fyn maa et peligrosa [senores], agora se começa outra cousa en que en pouco tẽpo sera vengada cõmo vos eu cõtarey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 76 |
Et chorou moyto et fezo gran doo, et leyxaua se morrer mays nõ podia; ca se podera, nõ ha cousa que entõ mays amase. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 84 |
Et a deesa Tetis, acõmo quer que avia encãtado seu fillo que nõ entrase ferro en el, soubo por rresposta de seus ydolos, et por que ll ' o disera o bispo Proteo que sobre Troya avia de morrer Achilles, seu fillo, se ala fose. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et entẽderõ Vlixas et Diodemes que aquel era Achilles et leuãtarõ se, et diserõ lle: ' tu es Achilles, fillo do Jnfante Peleo et da deesa Tites que te ascondeu aqui por que lle diserõ os adeujnos que avias de morrer ẽna batalla de Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 85 |
Et poys a morrer as, mellor he a morte onrrada que a vil; por que digã os [omes] senpre bẽ de aquel que onrradamẽte morre, ca aquel que desonrra sua persona morre ẽna fim vil morte, et mellor he a o(n)rra de aqueste mũdo que nẽgũa outra cousa ' Et quando Achilles oyo estas palauras et veu cõmo era descuberto, nõ se quiso el mays encubrir. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 92 |
Agora leyxa o conto falar dos gregos por contar cõmo el RRey Castor et el RRey Poleus, yrmão(s) de Elena, morrerõ ẽno mar [Óno] tẽpo et ẽna sazõ que Paris tomou Elena ẽnos quinze dias primeyros, seus yrmãos el RRey Castor et el RRey Polus entrarõ sobre mar por lle acorrer; mays en forte põto se alongarõ d ' aquel porto en que entrarõ; ca tã toste que se ende partirõ et tomarõ a terra de vista, leuãtou se hũa moy grã tormẽta et fezo hũ tã grã vento tres dias que nõ foy y naue que d ' aquela vez ousase entrar ẽno porto nẽ sayr del cõ braueza do mar; ca foy tan brauo et tã peligroso que en aqueles tres dias nũca çesou nẽ quedou aquela tormẽta. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 92 |
Et assy morrerõ el RRey Castus et el RRey Polus por Elena, sua yrmãa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 107 |
Et por aquesta rrazom nõ aviam de nengũ merçee nẽ piedade nẽgũa mays asi cõmo os leões deuorã et tomã et matam as anymalias que acham et as comẽ, asy faziã a eles cada hũ mataua quantos podia sem nẽgũa mjsericordia fasta que todos forõ mortos Et vengauã duramẽte a morte de todos aqueles que morrerom dentro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 112 |
Et aly morreram tantos dos vosos et tantas chagas rreçeberam, que moy forte coraçom averedes se en aquel dia nõ esmayades ou pauor nõ ouverdes estonçe mays quanto agora nõ vos espantedes de nos, ca chegamos aqui sem armas . Et demays seede bem çerto que aquesta coyta vos durara longo tenpo ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
Et por esto me pesa de o veer morrer ' Achilles, quando lle esto oyo, rrespondeu lle moy ledamẽte, et diso lle que o tomase et fezese del quanto quisese et por ben teuese quando os de Mersa virõ a seu señor preso, logo se vençerõ et desanpararõ -n o todos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 114 |
El RRey [Catjeutanes], que era chagado de feridas de morte, et soubo çertamẽte que morreria ende, et chamou a Talefus para ante sy. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et morrerõ y ẽno mar moy nobles caualeyros et que ualiã moyto Et os troyanos os rreçeberõ asi cõmo sayam das naues, et tragian os ali moy mal. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et os de Greçia se estauã aly defendẽdo moy fortemẽte, ca nõ podiã achar lugar onde podesen gareçer, que ante ja queriam morrer em terra que entrar ẽno mar et perigrar y. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et cõ grã coyta que aviã yam se moytos a perder et a morrer ẽno mar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et forõ aly tãtas feridas dadas que bem trezentos caualeyros morrerõ aly aquela vez mays quero vos dizer del RRey RRemus, que jazia esmoriçido et mal pisado dos caualos et mal -treyto, cõmo escapou sabede que o liurarõ os seus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et sem falla pesa me por vosa amyga, a rreyña, que he moy bõa dõna (et) moyto formosa que me querra moy grã mal et sera moy sanuda quando oyr este [mãdado] ' Et aly começarõ a fazer os gregos grã doo por Çelides que morrera, que nõ foy õme que vise tal chãto ca elles todos chorauã et carpiã . Et aviã tã grã pesar que maravilla era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 148 |
Et librarõn o estonçe et foy lles moy mao de librar ca ante que o ouvesen tirado do poder dos gregos, morrerõ y mays de çen caualeyros dos mellores que el tragia ca cõmo quer que brauos vjñã, cõ taes encõtrarõ que ben lles dauã batalla sabede que de aquesta vez os troyanos forõ ben d ' aly mays sen dulta ao partir elles ouverõ o peor ca vierõ y os de Creta et de Pirra et ferirõ se de tal guisa que todos los espargirõ et matarõ mais de mjll estonçes mesturarõ se as azes de tal guisa que nõ o pode õme osmar cõmo forõ departidas sabede que aly ouvo moyto elmo desmẽdado, et moytas lorigas rrotas, et moytos escudos quebrados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et quando se ella ouvo a partir de Troylos, ben coydou logo a morrer cõ amor que avia del. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et sen dulda grã vergũça foy para vos, ca tãto aviades [0] rreçear a vergõça cõmo a morte; ca a todos los [omes] do mũdo cõuẽ de morrer, ca he cousa natural et comunal a todos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et outros ouvo y mal chagados que a pouco tenpo morrerõ et aly quebrauã moytas lanças et espadas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et se me os dioses ajudam, eu farey morrer d ' elles tãtos cõ esta espada que serã vençidos todos ajũtados mays vos saberedes hũa vez cõmo ella talla ' Et alçou o braço et dou lle por çima do elmo tã grã ferida que lle partio a cabeça et o avental en duas partes, et el RRey Santipus caeu morto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Et fezerõ por el grã doo que nũca atal foy feyto por [outro] rrey, ca moytos dos seus tã grã dolor ouverõ del que logo aly se leyxarõ morrer, estando sobr el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Et outros moytos nũca quiserõ comer, et leyxarõ se morrer et el RRey Priamus mãdou fazer vn moy rrico moymẽto de plata et de ouro et de pedras preçiosas et se uos eu quiser contar as noblezas d ' aquel moymẽto, moy longa cousa seria de contar mays tanto uos poso dizer que nũca ẽno mũdo foy rrey nẽ cõde nẽ almyrante que mays rrica sepultura ouvese. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 276 |
Agora leyxa o conto a falar d ' esto por cõtar cõmo a RReyna Ecuba falou a morte de Achilles Hũ dia acõtesçeu que a RReyña Eucuba era tã coytada por la morte de seus fillos que lle matarã que por nẽgũa maneyra nõ fazia semellança de viuer, mays de se leyxar morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 278 |
Et dizer vos ey cõmo: da hũa parte vos vejo morrer cõ pesar de vosos fillos, et nõ sey cousa que nõ fezese por vosa morte partyr. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Et contou lle todo o que lle Achilles enviou dizer, et cõmo el fora ledo, et lle enviara prometer que lle verria ala falar cõ ella ' Et tu, meu fillo, apreçebete et toma cõ -tigo taes cõpañeyros que sejam verdadeyros et leaes, et te ajudẽ os mays fortes que aver poderes ca Achilles he tã orgulloso et tã ardido et tã valente que moyto adur et cõ grã traballo o poderedes chegar a morte ' Paris rrespondeu a sua madre, et diso lle: ' Señora, eu nada nõ temo senõ que el nõ verra y ca seede bem segura que se el ao tẽplo ven, que outra prenda que valla mays que seu mãto lle ficara y, ca eu lle farey leyxar y a pel et tanto sangre que lle [convijra] morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et avia mayor coyta d ' el ca de ssy et [dizialle asi: "amygo bõo et leal pesame] por que foy ocasion da vosa morte mays eu vos faço salua que se me temera d ' esta trayçõ, nõ fora o pleito cõmo vay mays esto me fezo fazer o amor que nos armou esta çiada [per] que fomos enganados mays nõ somos nos os primeyros nẽ seremos os postromeyros que morren por tal maneyra et eu outro cõforto nõ vejo senõ morrer, ca sen [dulda] morrer nos conven mays sey çerto que se eu achar a Paris ante que moyra, que lle darey cõ esta espada o galardon que el mereçe de tã grã trayçõ cõmo nos el fezo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et elles serã agora bem vengados, ca uos andauades morto por nos matar et astragar mays eu vos prometo que m ' o pagaredes agora ca en toda guissa uos cõven de morrer aqui. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et muytos d ' eles se leyxauã logo morrer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Ante desejauã de morrer todos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et agora morreredes vos ' Et poys que esto ouvo dito, el RRey Ajas tomo o por lo braço moy rrezeamẽte ca era forte et valente cõmo vn jayam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 286 |
Et quando ouvo a morrer, partio se del a alma tã duramẽte que esto era hũa grãde maravilla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et nõ ha õme ẽno mũdo que contar podese a rrauya et a coyta que por el avia a rreyña, sua madre ca torçia as mãos, et esmoriçia moytas vezes et queria se leyxar morrer con pesar ca o coraçõ se lle queria partyr. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et tomade agora vengãça por vosos fillos ca nõ he dereyto nẽ rrazõ que poys elles por mj̃ morrerõ, que eu mays viua. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et bem çerta sõo, que morreria logo se me a morte nõ fezese torto, ca ja nõ synto em mj̃ nẽgũ synal por que eu posa viuer poys vos nõ vyuedes ' Et depoys que Elena esto ouvo dito, chegou se a el. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et por ende uos rrogo que a matedes ca sen dulta se a nõ matades, eu morrerey cõ pesar ca quero a ella grã mal mortal et a Leodomatã, seu fillo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et pregontarõ en cõmo morrera. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 369 |
Et anbos y morrerõ ẽna agoa que y jazia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et seus fillos et seus vasalos fezeron por el atam grãdes doos que era [esto] hũa grande maravilla et espãto, que nũca atal fora [feyta] ẽno mũdo cõ grande pesar que aviam por quanto morrera a grande enqueyjõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 373 |
Et escripuyo outrosy que morrerõ de parte dos gregos [oytoçentas] et seys vezes mjll [omes]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 373 |
Et el RRey Ajas matou a el, et asi morrerõ anbos estes prinçipes eram de parte dos gregos da outra parte dos troyanos: |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 373 |
Outros moytos prinçipes da hũa parte et da outra morrerõ y que nõ son aqui contados nẽ quẽ os matou, ca seeria hũa longa cousa de cõtar mays por que estes erã moy nomea(dos) |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et os troyãos andauã tã ben que tragíã malament os gregos, en tal maneyra que trijnta et seys caualleyros de moy grã prez dos de Greçia morrerõ y aquela ora. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Coydades que vingey ben meu parẽt, que uós chagastes, en que me fezestes grã pesar de que ouuera de morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Mays depoys mõtou moyto alto este feyto, cõmo adeãt veeredes; ca, segũdo a estoria cõta, nũca foy feyto ante, nẽ depoys, nẽ será ia mays, que tã alto mõtasse; ca por aquela enqueigón foy a guerra começada, que depoys durou longo tẽpo, en que morrerõ moytos altos rreys et grãdes señores. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 228 |
Et deseiaua de morrer, mays nõ podía; ca, sse podesse, nõ ha cousa que mays amasse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Et elles, se podessen, queríã tomar porto de Syra, aquel en que morrera rrey Leomedón. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Et sequer hũa morte que auemos de morrer, façamos moyto que a moyramos onrrada, ca mays nos ual que nõ que uiuamos cõ desonrra et que nõ prendamos uẽgança do mal que tẽemos rreçebudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 256 |
Et moytos morrerõ y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et dona Elena fazía senbrãt que quería morrer cõ pesar et cõ coyta, et fazía grã doo, et chamaua moyto seu señor Menelao et sua filla Herméona et sus yrmãos Polus et Cástor et seus amjgos et todos seus parẽtes et sua herdade et seu paresçer et sua fremosura et sua onrra et sua rrequeza et seu prez et seu ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 265 |
Agora leixa o conto a falar dos gregos que sse assũauã por cõtar cõmo el rrey Cástor et rrey Polus, yrmãos de Elena, cõmo morrerõ ẽno mar |
[+] |
1370 |
CT 1/ 265 |
Et assý morrerõ el rrey Cástor et el rrey Polus por sua yrmãa Elena, et nõ forõ estes os postremeyros, ca outros moytos se perderõ por ela, segũdo o cõto cõtará adeãt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 287 |
Et vingauã moy durament a morte dos que morrerã dentro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et por ende deue a seer escolleyto o conssello que entre nós for dado, et deue outrossý seer sabudo per todo o mũdo cõmo sse este feyto começa, et quen ten dereyto ou torto, ca uós ben sabedes, desque este feyto foy começado, que ja por ende morrerõ moytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 294 |
Et alý morrerã tãtos dos uossos et tãtas chagas rreçeberã que moy forte coraçõ aueredes se estonçe nõ fordes desmayado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
Et por esto me pesa de o veer assý morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 297 |
El rrey Cateutranes era chagado de morte et soubo çertament que morrería ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 307 |
Et morrerõ y ẽno mar moy bõos caualeyros et que ualýan moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et os de Greçia se defendíã, alý estando, moy uiuament, que nõ achauã nehũ lugar hu podessen goresçer, que ante ja queríã morrer en terra que entrar ẽno mar et peleg[r]ar y, ca elles estauã çercados de todas partes et vij́an tras ssy grãdes peligros das ondas, que sse queríã erger grãdes et feras et door[os]as. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Mays porla pressa, que foy grãde, eu nõ uos posso dizer quantos nẽ quaes entõçe morrerõ ẽno mar, pero sey eu tãto que, aquel que delles era mays ardido, nõ quisera estonçe alý estar, tã maltrajudos forõ estonçe todos et tãto mal sofrerõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et seýosselle tãto sange que c[a]eu esmorido, et coydarõ todas suas cõpañas que era morto, et fezeron por el grã doo, et nõ dauã (por el) nehũa cousa porlos matarẽ, et cõ grã coyta que auj́ã ýansse moytos a perder et a morrer ẽno mar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et forõ alý tãtas feridas dadas que ben trezẽtos caualleyros morrerõ y aquela uez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Alý começarõ a fazer tã grã doo os gregos por Çélidis, que morrera, que nõ foy home que uisse tal chãto nẽ tã grãde, ca elles chorauã todos et rrascáuãsse et braadauã et auj́ã tã grã pesar que marauilla era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 344 |
Et foylles moy forte de liurar, ca, ante que o ouuessen sacado do poder dos gregos, morrerõ y ante mays de çẽ caualeyros dos mellores que el tragía; ca, a cõmoquer que elles brauos vĩjnã, ben sey que cõ taes se acharõ que lles endurarã a batalla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 347 |
Mays, senores, por aqueles deuses que uos fezeron, agora uos gardade, que nõ seiades ao partir de aquesta batalla os peores et mays uiles de aquesta oste, ca mays nos ualrría de morrermos todos onrradament que hũa mj̃gua seýr de nós. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Et a chaga foy tal que ben podería ende uiuer ou perla uentura morrer, se mao meestre ouuesse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Outros caualeyros moytos outrossý morrerõ y estonçe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et aquela ora morrerõ y moytos homes de prestar et que ualíã moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et uedes por que uoslo digo: porque os quería aquí veer todos morrer en grã coyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Mays des oymays morrerá o seu grã uiço que elles soýan auer et lles cõuerrá, mal seu grado, que d ' aquí adeãt sofran traballo et lazeyra, ca seu mal et seu dãno cada día creçerá. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
Que eu uos faço çertos que, assý cõmo aquestes aquí veedes mortos, assý cõuerrá a todos de morrer en esta demãda. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
Ffáçome marauillada cõmo se me nõ parte este coraçõ per mill lugares, et mays me ualrría ja morrer que nõ ueer a coyta et o destroymento que ueio et ueerey d ' aquí endeãt sobre Troya et sóbrelos naturaes d ' y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et eu sey ben que, ante que o día passe, morrerã en esta batalla mays de mill caualeyros dos que están en aquela praça, da hũa parte et da outra, de que moytas donas ficarã ueúuas et outras moytas farã grã doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
En este torneo morrerõ de ánbalas partes seteçẽtos caualeyros, dos mellores et mays fardidos que y auj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Os hũus porlo sacar do cãpo et os outros porlo defender, morrerõ en essa perfía da hũa parte et da outra a çerca de mill caualeyros, pero nõ poderõ fazer tãto que o corpo del rrey Protenor nõ ficasse no cãpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Demays desmayauã moyto porque el rrey Talamõ era moy malchagado, et corríã todos a ueerlo alý hu jazía, et choráuãno moyto porque coydauã que morrerí[a]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Estonçe el rrey Çedios disso cõtra Éytor moy sañudament: -¡Ay, cã mao rrauioso! Çerto, nõ seerá mays uossa uida, et aquí morreredes agora, et tomarey uĩgança da morte de meu yrmão, et cõpraredes agora moy carament o que nos auedes feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 397 |
Et morrerõ y moytos bõos, que y morrerõ rreys et duques et cõdes et outras grãdes cõpañas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 397 |
Et por ende nõ podíã per elles entrar sen grã seu dãno, et moytos deles morrerõ porla pressa, que era grãde. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Et Diomedes ficou tã malchagado que per pouco ouuera de morrer, mays a auẽtura nõ quiso que a ssaeta passasse per meatade do corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Et sabede que esta perfía durou moyto, que os de parte de Achiles nõ queríã que o Éytor leuasse et os de Éytor ante queríã morrer que o Achiles leuasse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Et ben semella rrazõ que, hu quatro rreys morrerõ, outros moytos caualeyros et outra gente mj̃úda deuj́a morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 406 |
Esta estoria he da moy grã batalla que ouueron en este día, en que morrerõ moy bõos caualeyros de ánbaslas partes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Señores, ben entẽdemos cõmo nõ podemos sofrer per nehũa maneyra esta pestilençia, nẽ este mal, ca, se nos moyto dura, a toda gisa a morrer nos cõuerrá; ca este odor nos cofonde et nos mata, en tal gisa que os mellores et os mays esforçados de nós son ja tã flacos que nõ poden tomar armas nehũas, sse adur nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Et quando sse ela ouuo a partir de Troylos, ben coydara a morrer cõ deseios et cõ coydado del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et, sen falla, grã uergonça uos foy, ca nõ deujades mays de rreçear a morte que a uergonça, ca tódoslos homes do mũdo cõuẽ de morrer, ca he cousa natural et comunal de todos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Et se me os dioses ajudan, eu farey deles tãtos morrer cõ esta espada que elles serã uẽçudos et aontados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 444 |
Sabede que, se lle este pleito moyto durara, cõuẽéralle de morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et diz Dayres que morrerõ y moytos duques et moytos almirãtes et que mays erã os mortos que jazíã ẽno cãpo que os que jouueran da primeyra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Fillo, aue de nós merçee et nõnos leixes assý morrer, ca, se nós a ty perdemos, dizerte ey o que nos cõuerrá de fazer: sen falla, nõ ha y al senõ matármosnos cõ nossas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 451 |
Et demays morreremos, ca eu ben sey que nõ poderemos goreçer sen uós hũ día soo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et nũca home ueu en tã pouca de ora nẽ oýo falar que tãtas gentes morressen cõmo estonçe alý morrerõ, de hũa parte et da outra, ca os de Palfona erã moy lygeyros et cõbatíãsse moy ben, et tã pouco dultauã os gregos que marauilla era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Este nũca daua ferida a nehũ de que nõ ouuesse a morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et, sen falla, assý fora, se nõ fora y chegado hũ maestre de Ouriẽte, que era sabedor en solergía, tãto que nehũ home nõ podería morrer de chaga de que el quisesse penssar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et fézolle logo tãtas meeziñas por que seus amjgos forõ ben çertos que nõ morrería das feridas, ante foy gorido en pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Mays o acollemento er[a] tã grand et a presa por entrar que muytos y morrerã se nõ fora porlo ardimento et esforço del rrey Príamos et daqueles que ma[n]teuerõ o torneo et defenderõ a entrada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
En estes días morrerõ y muytos condes d ' ánbaslas partes et muytos duques preçados et muytos almirantes et outros muytos bõos caualeyros de grã preço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et por ende a fazer me cõuẽ cõmo fezo Narçise: tãto rrogarey et pidirey merçee que me cõuerrá de morrer tarde o[u] ag(u)ina, et tal será mĩa fim. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu nõ acho outra asperança, senõ morrer d ' amor cõmo Narçise, ca sõo enganado per asp[er]ança cõmo el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu, que sobre mj̃ senço grã mal, et cada día querrá cresçer, se pera elo nõ ouuer algũ cõsello, bẽ entendo et sey que morrerey a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et algũus dizíã que nõ morrería, mais, sen falla, el foj morto, quando o trançóm da lança fuy fora del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et sobre esta perfía morrerõ y muytos bõos caualeyros d ' ánbaslas partes et per grã poder troyãos ouuerõ de leyxar o canpo et de mouer contra a çidade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Et sabede que aquel que aquí for preso conuẽ de morrer sen outra pleitesía, ca estes son nosos ẽemigos mortaes et nós bẽ lleslo mereçemos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Et pois agora auemos tal uentura, mostrémoslles o mal que lles queremos, ou se en nós á algũ bem, ca nihũ de nós nõ á de morrer senõ o día que lle he posto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 512 |
Et entõçe morreremos, ca en toda guissa a morrer nos cõuém. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays uós podedes y morrer cõmo morrerõ os outros, a gisa d ' ardidos et de esforçados, et fazeruos an moyta onrra aa uossa morte, et uós seeredes aqueles que faredes a Menelao cobrar sua moller, ca eu nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
¿Seméllauos que fora mellor de tornarẽ a seus rreynos ledos et en paz pera os rreger, et outrossý mãtẽer seus fillos et suas molleres et seus naturaes, que leixarõ pobres et desanparados, ante que morrer aquí a maos dos troyãos et ficar en esta terra? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Que tãta he a gente que o cõprou et cõprará, que ben creo que nũca o mũdo será poblado cõmo ante era, ca ben ueio eu que de tódaslas partes do mũdo as gentes forõ aquí ajuntadas et morrerõ ende y os mellores. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 537 |
Et tãtos morrerõ y daquela uez et tã ferido foy o torneo que o cãpo jazía ja cheo de pedaços de lanças quebrãtadas et de caualeyros mortos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Et o torneo era ja começado, et ouuera ja y moytas justas, en que morrerã moytos bõos caualeyros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Et morrerõ y çẽto daqueles caualeyros de Achiles, a que chamauã mermjdões. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 549 |
Ssen falla, nõ te amará, ante sofrerás por ela coyta qual o amor demãda, ca te cõuerrá de morrer porlo seu paresçer moy nobre et moyto aposto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 550 |
¿Nõ te nẽbra que o amor che disso que estaua ẽna vila ençarrada et que a nõ poderías auer, ante che cõuerría morrer por ela, ca ela che quer grã mal porlos yrmãos que lle matasche? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Pero moytos dos seus morrerõ y et rreçeberõ grãdes danos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Et así se parteu o torneo porlo esforço et porlo ardimento de Troylo, et oiemais pode yr folgar, se quiser, que muyto lle conpre, ca sabede que en esta batalla morrerõ muytos bõos caualeyros et de grã preço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Mais, mentre el rrey Menõ durou, nũca fuj caualeyro que se tã bem defendese, ca, sen falla, el nõ morrera se ouuera quanto quer d ' acorro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Que per força et por uiuo poder os ençarrarõ dentro ẽna çidade, querendo ou nõ, pero rreçeberõ grã dãno et morrerõ deles muytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 569 |
Et outros muytos nõ comerõ et así se leyxauã morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 572 |
Et dizeruos ey cõmo: da hũa parte uos ueio morrer cõ pesar de uosos fillos, et nõ sey ẽno mũdo cousa que nõ fezese por partir uosa morte; et demais cõu[ẽ]me de fazer quequer que uós mãdedes et por bem touerdes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 575 |
Et seede ben segura, se el ao tenplo uem, que outra prenda que ual mays ca o seu mãto lle ficará y, ca eu lle farey leyxar a pel et tãto de sangre que lle cõuerrá a morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Mais nõ somos nós os primeyros nẽ seremos os postremeyros que morrerõ per tal maneyra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et outro cõforto nõ ueio senõ morrer, ca, sen falla, morrer nos cõuém. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et eles serã agora muy bem vingados, ca uós andauades morto por nos matar et por nos astragar, mais agora o conpraredes carament, ca en toda guisa uos conuẽ de morrer aquí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 580 |
Et nõ á õme que uoslo contar podese, ca moytos deles se leyxauã morrer cõ pensar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Et asanouse moyto contra seu padre porque lle ordira a morte, et pesoulle moyto porque el por ela morrera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Et agora morreredes uós et eu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 588 |
Et quando ouuo de morrer, parteuse del a alma tã adur que esto era hũa grã marauilla, que tal rráuea lle(s) cresçía que tódoslos quiría rroer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Mays ẽno mũdo nõ uiue quen podese contar a rrayua et a coyta et o pesar da rreýna, sua madre, ca torçía as mãos, et amorteçíase moytas uezes, et quiríase leyxar morrer cõ pesar, et o coraçõ se lle quiría partir, et braadaua et daua tã grandes uozes que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Por ende, rreýna, señora, guisade cõmo oie este día seia a mĩa morte, a mays esquiua et a mays estraya et mais crua que nũca outra dona morreu, et tomade agora uingança por uosos fillos, ca nõ he dereyto nẽ rrazõ, poys eles por mj̃ morrerõ, que oiemays eu viua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 611 |
En aquela meesma sazõ Tetis, madre d ' Achiles, sabía que era fadado que Achiles, seu fillo, auj́a de morrer ẽna guerra de Troia, se y fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 611 |
Et bẽ coydaua a morrer quando llo dou, pero doullo, et doulle cõ el moytos bõos caualeyros et ardidos et de grã prez, que fosen cõ el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 624 |
Et muytos deles dizíã que auíã rreçebudo grã perda et grã dãno per ela et porlo seu esforço, ca, pois que ela chegara, morrerã moytos dos seus; ca os troyãos os uençerã et os maltrouxerã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 624 |
Et despois que forõ çertos que Pirius nõ morrería, forõ ende muyto alegres, et des alý tornarõ cõmo frescos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Et eu bẽ ueio que mal he deles morrerẽ, may(o)s peor he de nós per eles seermos malandantes et traúdos, et que destruyã nosa çidade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 665 |
Mays quando quiserõ entrar ẽna mar, achárõn[a] tã braua et tã pauorosa, et tã forte era a tormenta que bẽ çertos erã, se en ela entrasem, que morreríã y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 669 |
Et, sem falla, fuj grã mal et grã desmesura, rreýna tã preçada morrer tã desonrrada morte, ca, segũdo esta estoria conta, nũca fuy ẽno mũdo dona que se conparar podese ao seu siso et aa sua bondade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et mostrou entõçe a el rrey Agamenõ cõmo auía de morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et sabede que el rrey Ayas Talam[õ] nõ morrera tal morte cõmo morreu, se me nõ tirara per força de Minuerua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 681 |
Et seede çerto que aos mays dos gregos uerrá outro tal, ca morrerã moytas maas et desaguisadas et desonrradas mortes et uiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 682 |
Mays pero por este torto que auía feyto acordarõ todos que nõ auía de morrer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 683 |
Conta Dites en sua estoria que Perio Nectálamos rrogou moyto aos prínçipes de Greçia, aos mayores et aos mellores, que fezesen doo por el rrey Ayas Talamõ, que tal morte morrera, ca el fora primeyro [afogado], et despois espedaçárõno todo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 704 |
Et tã malcoytado era el et suas [conpañas] que, en toda guisa, lles cõuĩjna de morrer, se lles muyto durara, ca en nihũa maneyra nõ podíam ia sofrer tã grã coyta, nẽ tã grand afám, nẽ o perígoo grande en que er[ã]. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 708 |
Et mais da meatade morrerõ y. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 722 |
En aquela sazõ morreu Ydamenés, rrey de Creta, de que a estoria de suso falou, et, ante de sua morte, parteu bẽ seu rreyno a dous fillos que auía, mays ante de çinque días morrerõ anbos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 732 |
Et por ende uos rrogo que a matedes, ca, sem falla, se a nõ matades, eu morrerey cõ pesar, ca desamo muyto a ela et a Leõdromata, seu fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Mays, quando se partirõ d ' alý, fuy a coyta et o pesar tã grande que nõnos podía cõfortar cousa que fose, et de grado quiserã morrer ante ca ujuer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 734 |
Et preg[ũ]tarõ cõmo morrera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 740 |
Et anbos morrerõ ẽna ágoa, que era moyta que y iazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 745 |
Et scriueu outrosý que morrerõ da parte dos gregos oytoçentos et oyteenta et seys uezes mill omes, et da parte dos troyaos forõ mortos, ata que a uila fuy tomada, seiscentos et sesaenta et seis uezes mill omes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 745 |
Outrosý Eneas matou a Ansímacus et Nepus, Pares matou a Palomades et Antílogus [et a el rrey Ayas], et el rrey Ayas matou a el, et asý morrerõ anbos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 745 |
Et outros m[o]y[to]s prínçipes morrerõ, de hũa parte et da outra, que aquí nõ som contados, nẽ quen os matou. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 4 |
Et eu seendo enforcado, enpuxauame cõ hũa lança que tiña ẽna mão hora a hũu cabo ora a outro para morrer mais agina. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et desque vio que a nõ podia mãteer meteose en hũa casa soterraya cõ doze judeus, et esteuerõ y quatro dias que nũca comerõ; et os judeus queriã ante ali morrer cõtra voõtade de Josephus ca obedeçer ao senorio de Vespasiano, et querianse matar hũus os outros et ofereçer o seu sangue en sacrificio de Deus: |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et Josephus que era sabedor et nõ queria asi morrer, et fez de si juiz en como se ordenase aquela morte et aquel sacrificio, et mãdou deytar sortes ontre dous et dous; et asi por ela forõ todos mortos senõ el et outro que avia a deitar sorte. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Eu nõ queria morrer et por tua grraça queria viuer. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et fey y santa vida et diso aos frayres, grrã tenpo ante da sua morte o dia que auia de morrer; et asi fiinçeu bẽ et acabou bẽ et por lo seu amor dou Nostro Señor soude a moytos doentes. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 98 |
Et Aigolando entẽdeu que o nõ podia defender a vila, quisose ante sayr da vila a lidar cõ el, ca morrer en ela desonrradamẽte, et envioulle dizer que lle dese prazo en que podese sayr cõ sua gente da vila para lidar cõ el; et queria ante falar cõ el porque o desejaua moyto a veer Calrros. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et por esta rrazõ baptizate tu et tua gente et escaparas a vida, senõ lida cõmigo et morreras tu maa morte. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 104 |
Et esto da a entẽder aos cristiãos que lidam por la creẽca de Deus que por nĩhũa gisa nõ deuẽ a voluer rrostro; et asi com̃o aqueles porque fogiã morrerõ, asi os cristiãos deuẽ a lidar fortemente cõtra os pecados, se se tirarẽ afora morrerã en eles desonrradamente. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et tãto era o sangue dos mouros que y morrerõ que nadauã os caualos en el ata as çenllas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Et algũus dos cristiãos cõ cobiiça do auer dos que morrerã ẽna lide, voluerõ ali de noyte nõ o sabẽdo Calrros et carregãdose d[e] ouro et de prata et d ' outras moytas rrequizas et en voluẽdo para a oste, Almoçor rrey de Cordoua, que jazia cõ outros moytos mouros que fogirã da lide ascondudos ẽno mõte, sayo a eles et matoos todos que nõ ficou nĩhũu et forõ por cõto mĩll cristiãos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 116 |
Et Calrros foy logo ala, et en outro dia o prinçipe Furro gisouse de lidar cõ el, et ende vespera que aviã de lidar, rrogou Calrros a Deus que lle mostrase quaes erã os que aviã de morrer en aquela lide. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 116 |
Et en outro dia, desque forõ todos os cristiãos armados, apareçeu a aqueles que aviã de morrer sobre las lorigas, detras, ẽnos onbros cruzes uermellas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 116 |
Et quando o vio Calrros entẽdeu que aqueles erã os que aviã de morrer na lide se y entrasen, et çarrarõnos todos en hũu lugar onde lle diziã a misa por nõ morrerẽ en aquela batalla; et porque nĩhũu nõ pode toller o juyzo de Deus nẽ os seus feictos, despois que a lide foy vençuda et morto o prinçipe Furro cõ trres mĩll mouros, volueu rrei Calrros a aqueles que leixara ençarrados et achoos todos mortos, et erã por cõto çẽto et çĩquoeenta cristiãos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Bem pode seer, diso Ferragudo, que naçeu da Virgẽe, mais se foy fillo de Deus, por nĩhũa gisa nõ poderia morrer, ca Deus nũca morrera. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Ca eles com̃o quer que pecasen quiserõ morrer por lo seu amor et por ende son ẽna gloria do Parayso. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
En entõ Rrulã moy cãsado das chagas et da lide en que fora, et cõ grã pesar dos prinçipes et caualeiros que ali morrerã, et coydando ẽnas feridas que tragia, foyse yndo por los montes senlleiro et chegou ao pee do monte de Rroçauales, et ali deçeu do caualo en hũu prado moy boo, cabo de hũu penedo de marmore, so hũa aruore que y estaua. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Señor Ihesucristo, por cuja creẽça eu leixei a mĩa terra et vin a estas terras estrayas por enxaltar a cristianidade, onde eu moytas lides vinçi dos mouros por la tua grraça, et onde eu moytas chagas et deostos et pelejas et escarnos et caenturas et cãsaço et fame et frio et moytos outros traballos padeçin, encomẽdoche, Señor, esta mĩa alma en esta ora en que jasco, ca asi com̃o por mĩ et por los peccadores quiseste naçer et morrer en cruz et seer soterrado en moymento, et deçer aos Infernos et quebrantarlos et tirar ende os teus santos, et ao tercer dia rresurgir d ' ontre os mortos et despois sobir aos çeos que nũca forõ desanparados da tua presença et da tua santidade; asi a mĩa alma, Señor, por la tua misericordia seja liure da morte perdurauele que he o Inferno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et ante doze dias que chegase a Santiago hũu rromeu que jazia doente ẽno camino, rrogou a aquel caualeiro que lle enprestase o caualo en que podese yr a Santiago, ca en outra maneira morreria ca nõ podia andar. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et el quando esto oyo volueu o rrostro deles et nõ lles podo falar; et asi jouve trres dias sen fala, et os caualeiros chorarõ moyto cõ grã pesar, porque coydauã que queria morrer, et porque nõ fezera prol de sua alma. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 200 |
Ay neyçio que pouquo entendes do que che cõple para soude da tua alma!, ca se tu en esta gisa morreres seeras martir, et atormẽtaras asi o teu pecado, et sen dulta logo tu verras para mĩ. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 222 |
Quãdo Sayoane lle esto oyo dizer, que auia de morrer, tornou a Deus seu coraçõ et disolle: - |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door darregiato que deita porllo sesso tanto esterco como agooa que non lle fica no uentre esterco que todo nos llança fora a pouco tenpo morrera. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 105 |
Et por esto quiso Nostro Señor tornar porlo seu pobóó, que era este rreyno de Galiza, todo destroydo porla maa viuenda destes caballeyros; entanto que tres deles morrerõ eño segundo año que teuerõ a eglleia de Santiago çerquada, et nõ fiquou deles fillos nẽ fillas, o qual foy hũu Vernaldo Eanes de Moscoso, et seu yrmão Aluaro Peres de Montãos et Lopo Peres de Mẽdoça. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 109 |
Et ao tenpo da morte morreu morte supitanea, pero sua madre que era moller moy deuota, cõ grande noJo, lançouse cõ gran gemedo e lagrimas en oraçõ de noyte et de dia ante o altar de Santiago, rrezando a Deus porla alma do dito seu fillo que morrera; nj̃ rreçebera os sacramentos de Santa Eglleia. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et foy acordado que mellor era [morrer] en batalla que sofrer et padesçer tanto obprobrio et determẽto da santa fe catholica. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 114 |
"Aaquel que cõ espada fere, con espada morrera", et leuantouse. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et enton o señor Santiago lançou enõs mouros tanta desinteria et menaçõ, que os mays et os mellores que vijnã cõ el rrey Almeçor morrerõ máá morte sopitanja de menaçõ. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 116 |
Et quando Almeçor veu tanto mal, pregũtou cuJa era aquella cassa et aquel lugar en que lle asy morrerã quantos cõsigo tragia. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 133 |
Et o bispo lle diso que el nõ era seguro da morte et que poderia antes morrer; et se el por sy nõ daua o priujllegio que menos o dariã os fillos, et que ante tirariã aas eglleias o que tijnã, que lles dar mays. |
[+] |